Last Seduction, The

De mooie, intelligente en ambitieuze Bridget Gregory is getrouwd met de arts Clay (Bill Pullman). Om de 100.000 dollar plus rente schuld aan een woekeraar te kunnen betalen en omdat Bridget een nieuw huis wil, krijgt zij Clay zover dat hij synthetische drugs verkoopt. Hij komt thuis met 700.000 dollar. Maar voor Bridget is dat alles niet genoeg, ze gaat er in een onbewaakt ogenblik met al het geld ervandoor. Ze wil koerszetten naar Chicago, maar blijft halverwege in een klein dorpje hangen. In de lokale bar ontmoet ze de naïeve Mike Swale (Peter Berg). De louche advocaat Frank Griffith (J.T. Walsh) adviseert Bridget in het dorp te blijven en zich rustig te houden, terwijl hij haar scheiding van Clay voorbereid. Bridget krijgt onder de valse naam Wendy Kroy een baan in het plaatsje en begint met de goedwillende Mike een op seks gebaseerde relatie. Clay daarentegen huurt de advocaat Harlan (Bill Nunn) in om Bridget en het geld te vinden. De koele en berekende Bridget lokt Mike steeds verder in haar web van list en bedrog en gebruikt hem voor haar dodelijke plan.

The Last Seduction van regisseur John Dahl is een zeer fraai gemaakte misdaadfilm die vol zit met verrassende wendingen. Vooral de rol van de egocentrische, onderkoelde en berekende Bridget, die hoofdrolspeelster Linda Fiorentino neerzet, is fantastisch. Niet alleen als karakter maar ook als actrice domineert zij de film en zet zij de toon neer, waar alle mannelijke opponenten het nakijken hebben. Niet dat de mannelijke rolbezetting verkeerd is, met prima rollen van Bill Pullman, Peter Berg, J.T. Walsh en Bill Nunn. Maar het is Linda Fiorentino die alle aandacht in deze film naar zich toetrekt. Wat ook opvallend is, en meteen ook het karakter van Fiorentino zeer sterk maakt is de effectiviteit van de dialogen. Als het karakter Bridget zegt Fiorentino niets teveel, maar elk woord, elke zin staat als een huis. Filmkenner Leonard Maltin zei over de film dat “Fiorentino stars as the most memorably evil and sexy of all cinema femme fatales’.
Naar verluidt heeft Fiorentino geen gebruik gemaakt van een ‘body double’ en heeft ze alle liefdesscènes zelf gespeeld.
Door de plotwendingen blijf je als kijker geboeid bij de ontwikkeling van de film. Iedere keer als je denkt, nu zal het toch …, dan doet zich een verrassende wending voor.
The Last Seduction is geen echte ‘film noir’, al doet de zwart/wit uitgevoerde cover dat enigszins vermoeden. Maar de film heeft wel die donkere, onderkoelde sfeer die zo typisch is voor dit genre. De fraaie blues en jazz filmmuziek van Joseph Vitarelli onderstreept dit ook nog eens. The Last Seduction is een fraaie film over passie, hebzucht en wraak met genoeg verrassingen om het boeiend te houden.

Beeldkwaliteit

Het filmbeeld staat in 1.78:1 beeldformaat anamorf op de DVD, wat nagenoeg overeenkomt met het originele formaat van 1.85:1. Het kleurrijke beeld is helder met goed verzadigde kleuren. De helderheid van het beeld is iets te hoog, waardoor het wit in sommige scènes iets overstraald en in de donkere scènes het contrast niet helemaal optimaal is. Het beeld oogt in het algemeen scherp, die momenten dat het beeld van de film bewust soft is gemaakt daargelaten. Er is duidelijk edge enhancement toegepast om de scherpte-indruk te verhogen. Detaillering van het beeld is minder, waarbij fijne kleine details in het beeld ontbreken. Gedurende de film is in lichte mate filmgrain aanwezig. Het beeld is nagenoeg volledig vrij van spetters of andere ongerechtigheden.
De film is verdeeld in 12 chapterstops. Deze DVD is van het type DVD-9 (dubbellaags), de laagwisseling is nauwelijks merkbaar. De ondertiteling heeft een prima leesbaar lettertype en staat goed geplaatst in het beeld.

Geluidskwaliteit

De originele Engelstalige Ultra Stereo soundtrack staat als een Dolby Digital 2.0 stereotrack (bitrate 192 kb/s) op de DVD. Er is ook een Dolby Digital 5.1 surroundtrack aanwezig (bitrate 448 kb/s). Deze surroundtrack heeft de toevoeging ‘enhanced’ en is waarschijnlijk elektronische afgeleid van het stereogeluid.
Om met de stereotrack te beginnen, die klinkt prima. Vooral de fraaie bluesachtige jazzmuziek van Joseph Vitarelli, die nagenoeg constant op de achtergrond aanwezig is, heeft een mooi breed stereobeeld. Detaillering van het geluid is voldoende, ook het aanwezige laag voldoet. De meeste filmgeluiden hebben een monokarakter en beperken zich tot het midden van het geluidsbeeld.
De afgeleide DD5.1 track klinkt wat onnatuurlijker. De muziek wordt met een soort echo effect ook door de surrounds weergegeven, wat de illusie van een ruimtelijke soundtrack creëert. Filmgeluiden en dialogen blijven beperkt tot de centerspeaker. Het LFE kanaal wordt incidenteel aangesproken, maar echt diep laag zit niet in de soundtrack.

Extra's

De breedbeeld menuschermen zijn statische plaatjes met achtergrondmuziek. Als enig extra is een aantal promotionele trailers van andere A-Film uitgaven aanwezig.

The Last Seduction is een heerlijk donkere, onderkoelde misdaadfilm van regisseur John Dahl. Linda Fiorentino speelt de hoofdrol en zet in deze film een berekende, egocentrische femme fatale neer, die haar man verlaat en heel veel geld meeneemt. In een dorpje palmt ze een naïeve jongeman in me wie zij een op seks gebaseerde relatie begint. Ondertussen probeert haar man haar te vinden met hulp van een privé detective. Passie, hebzucht en wraak zijn de ingrediënten van deze film, waarin Linda haar slachtoffers steeds verder lokt in haar web van list en bedrog.
Deze uitgave van A-Film heeft goede beeldkwaliteit. De stereotrack klinkt ook prima, de 5.1 surroundtrack is hier waarschijnlijk kunstmatig van afgeleid. De DVD heeft geen extra’s.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door A-Film Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Empire of the Sun (SE) (DVD)
• Volgende: Simply Red - Cuba! (DVD)