Rosemary's Baby

Een jong stel, Rosemary (een zeer goede rol van een nog jonge Mia Farrow) en acteur Guy Woodhouse (Cassavetes), neemt hun intrek in een oud appartementencomplex waar vroeger geheimzinnige dingen zouden zijn gebeurd. Tegenwoordig is het er nog steeds niet pluis, want vlak na hun intrek vindt er al een zelfmoord plaats van een meisje dat onderdak heeft gevonden bij hun buren. Deze buren, het oudere echtpaar Castevet (Ruth Gordon en Sidney Blackmer), zijn zo gedienstig dat ze haast opdringerig lijken.Op een nacht heeft Rosemary een angstaanjagende droom vol erotische en satanische taferelen, waarin ze gemeenschap heeft met de duivel. Ze denkt dat de hele droom geïnspireerd is op de Castevets. Niet lang daarna blijkt ze zwanger en vanaf dan begint de ellende. Guy gedraagt zich steeds vreemder en haar buren blijken een meer dan normale interesse te hebben voor het nog ongeboren kind.

Toen deze film in 1968 uitkwam, sloeg hij gelijk in als een bom en lanceerde maar gelijk een nieuw genre, die van occulte thriller. Vanaf de eerste seconde van de film, die begint met het door Mia Farrow ingezongen wiegeliedje, tot aan de bizarre ontknoping van dit verhaal, bleef menigeen met klamme handen aan zijn stoel gekluisterd. Zelfs anno nu weet deze vertelling nog menig nekhaar overeind te doen staan en dat zonder rondspattend bloed of afgehakte ledematen. In eerste instantie was Polanski niet gecharmeerd van het idee Mia Farrow te casten in de hoofdrol. In zijn gedachten was Rosemary Woodhouse een ‘all American girl’ en had hij niet een tenger popje als Farrow voor ogen, maar nadat hij haar ontmoette was zij voor hem de perfecte Rosemary en terecht. Zij overtuigt als jonge, verliefde echtgenote van Guy, een acteur die op het punt staat door te breken en verderop in het verhaal als gelukkige aanstaande moeder. Naarmate de speelduur vordert, wordt haar geloofwaardigheid sterker. Zeker in de dramatische, paranoïde scènes weet zij de kijker voor zich te winnen, op een manier dat je naarmate je verder in het verhaal komt, twijfelt of zij nu echt het slachtoffer is van een duivels pact tegen haar en haar baby of dat het allemaal waandenkbeelden zijn.Ook de rest van de cast acteert verdienstelijk. Ruth Gordon, als Minnie Castevet, won de Oscar voor beste actrice in een bijrol. De tweede Oscar voor deze film ging naar Roman Polanski voor ‘best adapted screenplay’, hij heeft het boek van Ira Levin nauwgezet gevolgd, elk detail klopt. Kleuren, kleding en dialogen zijn rechtstreeks uit het boek overgenomen. Een luguber detail: Polanski’s vrouw Sharon Tate werd net een jaar later, zwanger van hun eerste kind, vermoord door de cultbende van Charles Manson en speelde een kleine rol als gast op het feest bij Rosemary en Guy thuis. Er is nog een cameo: Tony Curtis speelt de acteur die plotseling blind is geworden waardoor Guy zijn rol krijgt en met wie Rosemary een telefoongesprek voert. Tony en Mia zijn goede vrienden, maar Mia wist niet dat het Tony was die ze sprak. Dit kwam haar acteerprestatie ten goede. In zijn totaliteit is het eindproduct een baby waar de makers trots op mogen zijn, maar niet echt een aanrader voor vrouwen die net in blijde verwachting zijn.

Beeldkwaliteit

Rosemary\'s baby is een film van 37 jaar oud en dat is terug te zien in deze DVD ook. In het beeld (origineel 1.66:1, maar op deze DVD met een anamorfe verhouding van 1.85:1) komen beschadigingen en vuil voor (met name tijdens de openingstitels), waardoor het kijkplezier zo af en toe vergald wordt door krasjes en vlekjes. Verder bevat het beeld ook veel filmgrain. Echt superscherp is het visueel aangebodene ook niet echt, maar toch blijven details goed zichtbaar. Ook staat het beeld op sommige momenten niet goed stil wat flikkeringen als gevolg heeft.
De indeling van de DVD is wel zeer goed, de film is in maar liefst 32 hoofdstukken onderverdeeld. De ondertiteling is iets te hoog geplaatst, maar wel helder wit en goed leesbaar.

Geluidskwaliteit

De film is te bekijken in zowel het Duits als in het originele Engels allebei in een Dolby Digital 2.0 monotrack (192 kb/s). Om maar eens een understatement te gebruiken: op audiogebied is deze DVD niet echt geweldig. Met name als de acteurs praten, komt het geheel nogal blikkerig over. Ook dit is te wijten aan de leeftijd van de film. Het geluid is zo af en toe gevuld met ruis en met name de lage tonen komen er dan slecht vanaf. Toch kun je het resultaat in het algemeen niet storend slecht noemen. De film moet het toch voornamelijk hebben van de dialogen, de geluiden en achtergrondmuziek (niet van bombastische geluidseffecten, orkestraal, dreigende muziek of een hippe soundtrack) en die komen toch duidelijk over.

Extra's

De menuschermen bestaan uit groen gekleurde foto\'s uit de film zonder achtergrondmuziek of bewegende beelden. De extra\'s zijn allebei te bekijken in het Engels (Dolby Digital 2.0) met Duitse of Engelse ondertiteling. De schijf heeft maar 2 extra\'s meegekregen bestaande uit:

Interviews (16 min)
Of zoals de officiële titel luidt: \"Retrospective interviews with Roman Polanski, Robert Evans and Richard Sylbert\", oftewel een aantal interviews waarin de regisseur, de developer (Evans) en de production designer (Sylbert) terugblikken op de film en diverse anekdotes aan de man brengen. Deze opnames stammen uit 2000 en zijn vermengd met beelden uit de film. Zeer interessant waarbij vooral Robert Evans leuke dingen te vertellen heeft.

Making of (22 min)
En van deze extra luidt de volledige titel \"Making of Rosemary\'s Baby Featurette\", zoals de titel doet vermoeden een featurette uit 1968 en dat is goed te zien ook. Het beeld is vrij wazig en sommige objecten zijn nauwelijks te herkennen of te lezen (zie screenshot 6), ongetwijfeld een gevolg van de leeftijd. De featurette biedt wel een interessante blik achter de schermen van Rosemary\'s Baby en laat zowel de cast als de crew aan het werk zien met of zonder draaiende camera\'s. Verder zijn vooral Polanski en Farrow aan het woord.

Rosemary\'s baby is nog steeds één van de spannendste en engste horrorfilms ooit, ondanks het feit dat de film uit 1968 stamt en er nauwelijks bloed of gore te bespeuren valt, maar puur door het geweldige acteren, de sfeer van de film en het goede verhaal stijgt de film boven zichzelf uit. Dit is allemaal te danken aan Roman Polanski die behalve de regie ook het script op zich nam en daarvoor verdiend een Oscar mee naar huis mocht nemen. Qua DVD valt de film een beetje tegen. Het beeld en het geluid hebben namelijk niet de tand des tijds doorstaan en dat is te horen en te zien. Verder hadden de extra\'s ook wel wat beter gekund in de vorm van een audiocommentaar, trailers en een terugblik waarin leden van de cast (voor zover nog in leven) aan het woord komen. Een film die in geen enkele horrorcollectie mag ontbreken.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Eigen Collectie.

Lees meer

• Vorige: Surviving Christmas (DVD)
• Volgende: Man-Thing (SE) (DVD)