Card Player, the

Rome wordt onveilig gemaakt door een seriemoordenaar. Deze seriemoordenaar vermoordt zijn vrouwelijke slachtoffers niet zomaar, de politie van Rome krijg namelijk een mogelijkheid om de vrijheid voor haar te winnen en wel met een potje poker via het internet, in geval van verlies wordt het slachtoffer voor het oog van een webcam afgemaakt. Rechercheur Anna Mari (Stefania Rocca) is op deze zaak gezet, waarbij ze assistentie krijgt van de Britse agent John Brennan (Liam Cunningham). Hiernaast krijgen zij ook nog hulp van de jonge meester in poker Remo (Silvio Muccino) wiens taak het wordt zoveel mogelijk potjes te winnen van ‘The Card Player’(zoals de media hem noemt). De jacht op ‘The Card Player’ is geopend....

The Card Player is alweer de zeventiende film van de welbekende, Italiaanse (de originele titel van deze film is Il Cartaio) horrorregisseur Dario Argento, maar zeker niet zijn beste. Argento kwam met het idee voor deze film ongeveer in 2001, omdat hij steeds banger werd voor de mogelijkheden van de techniek. In plaats van de mogelijkheden van techniek een rol te geven in deze film, had hij beter kunnen doen waar hij echt goed in is, een spannende horrorfilm maken/schrijven. Argento had meer tijd mogen nemen voor het soms voorspelbare verhaal wat ook nog eens boordevol plotgaten zit. Verder is met name het acteerwerk beneden peil. De voornamelijk Italiaanse cast (waaronder Dario’s dochter Fiore) acteert alsof ze in een slechte soap beland zijn en ook hun Engels is niet geheel vlekkeloos (en dit terwijl alles zich afspeelt in Rome). De film had beter of in het Italiaans gedraaid kunnen worden of met een beter Engels sprekende cast. Ook voor de fans van Dario Argento zal dit een beetje een tegenvaller zijn.

Beeldkwaliteit

De film staat in 1:85:1 (wat ook het originele formaat is) niet (!) anamorf op de schijf. De transfer is overigens wel scherp. De detaillering is goed te noemen en het kleurgebruik is vrij somber van toon, maar dit hoort ook wel bij een film zoals deze. Wel is het soms zo dat de donkere scènes slecht te volgen zijn door de slechte contrast op dat moment. Er wordt vrij veel edge enhancement toegepast en er is filmgrain aanwezig. Spatjes en vuiltjes zijn er gelukkig bijna niet. De ondertiteling is te laag geplaatst, omdat het beeld niet anamorf is. Op een breedbeeldtelevisie valt de onderste regel bijna compleet weg. De verdeling is in 13 hoofdstukken en had wel wat ruimer gemogen.

Geluidskwaliteit

Op het gebied van geluid is er zowel een Dolby Digital 5.1-track met een bitrate van 384 kbit/s, alsmede een DTS 5.1-track met een bitrate van 754 kbit/s aanwezig, allebei in de origineel Engels gesproken taal. Het geluid is vrij van ruis of andere storende effecten, waarbij de DTS-track klinkt iets voller als de 5.1-track, maar dit is een klein beetje verwaarloosbaar. Bijzondere geluidseffecten heeft de film niet en de soundtrack is voornamelijk goedkoop klinkende en soms teveel doordreunende techno house, men richt zich meer op de dialogen. Alleen de simpele Dolby Digital 5.1-track was voldoende geweest, dan was er ook meer ruimte op de schijf beschikbaar zijn geweest voor interessantere extra’s of beter beeld.

Extra's

Het menuscherm is een statisch plaatje dat wordt weergegeven in 1.33:1 met op de achtergrond geluiden en muziek uit de film in Dolby Digital 2.0 (224 kbit/s). De DVD heeft de volgende extra’s (allen Nederlands ondertiteld) meegekregen:

Backstage (11.54 min.)
Deze promotioneel aandoende featurette begint eerst met een scène uit de film. Dit is echter niet de manier zoals hij in de film is beland, maar het lijkt erop dat deze beelden van een repetitie zijn. De beeldkwaliteit is in ieder geval een stuk slechter dan die van de film (vergelijk screenshot 4 en 6 maar met elkaar, 4 komt uit de uiteindelijke scène zoals hij in de film beland is, 6 komt uit deze featurette). De scene wordt gevolgd door een snelle montage van beelden achter de schermen en stukjes interview in het Italiaans met Dario Argento en Stefania Rocca, die vrij dof klinken. De beelden worden 1.85:1 niet anamorf weergegeven en het geluid is Dolby Digital 2.0 (224 kbit/s).

Promo (9.13 min.)
Dit filmpje bestaat uit snel gemonteerde beelden vanachter de schermen ondersteund door allerlei goedkoop klinkende muziek (dan weer gothic rock en dan weer techno house). Het hele filmpje doet overigens vrij goedkoop aan, o.a. dankzij de openingscredits en de snelle montage. Het geheel wordt in 1.33:1 en Dolby Digital 2.0 (224 kbit/s) weergegeven.

Trailer (2.04 min.)
De trailer van deze film weergegeven in 1.78:1 niet anamorf en Dolby Digital 2.0 (224 kbit/s).

Also or Soon available
Drie trailers van andere uitgaven van Dutch Filmworks.

Ondanks dat Dario Argento bekend staat om het schrijven en regisseren van meesterlijke horrorfilms, gaat hij hier een beetje de boot in. The Card Player kan zich absoluut niet meten met eerder verschenen meesterwerken van hem, waaronder Deep Red, The Cat O’Nine Tales en Suspiria en dit heeft dan voornamelijk te maken met de vele plotgaten en het erbarmelijke acteerwerk. Ook de extra’s op deze schijf zijn niet echt interessant, omdat ze te promotioneel zijn en zo weinig komt te weten over het maken van de film e.d. Fans van hem doen er goed aan eerst de DVD te huren of te lenen voordat zij tot koop over gaan.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Dutch FilmWorks.

Lees meer

• Vorige: Teta Y La Luna, La (The Tit and the Moon) (DVD)
• Volgende: Water Margin, The (DVD)