Good German, The

De oorlogsjournalist Jacob Geismer (George Clooney) gaat naar Berlijn om verslag te doen van de grote conferentie tussen de vier wereldleiders. Amerika, Rusland, Groot Brittannië en Frankrijk komen bijeen om de verdeling van Duitsland te bespreken. Maar hij is er voor meer. Voor de oorlog was hij ook in Berlijn en had hij een innige relatie met Lena (Cate Blanchett). Ergens hoopt hij haar weer tegen te komen. Geismer krijgt als chauffeur Bully (Tobey Maguire) toegewezen, een arrogante ritselaar die wat bijverdiend door whisky te verkopen aan de Russen. Na een werkdag komt hij Bully met zijn vriendin tegen in een bar. En dat blijkt nou net Lena te zijn. Ze wil vluchten uit Berlijn en hoopt dat Bully haar daarbij kan helpen. Ze is getrouwd met Emil Brandt, een belangrijke wetenschapper. Volgens Lena is hij dood, maar zowel de Russen als de Amerikanen zijn nog op zoek naar hem. Geismer vertrouwt de zaak niet en gaat op onderzoek uit, maar steekt zich daarmee diep in een wespennest.

Steven Soderbergh is een regisseur die naast grote Hollywoodfilms als Ocean’s 11 (alsook 12 en 13) of Traffic ook minder commerciële films maakt. In die categorie maakte hij onder andere Kafka, The Limey en later een herverfilming van Tarkovsky’s Solaris. In die categorie valt ook The Good German. De belangrijkste hoofdrol wordt vertolkt door George Clooney, met wie Soderbergh al vaker samenwerkte in de Ocean’s 11 serie en Solaris. The Good German speelt kort na de oorlog en Soderbergh vond het een spannend idee om de film in de stijl van films uit die periode te maken. Dus niet alleen qua kostuums en art-direction, maar ook in montage en cameravoering, inclusief achtergrondprojectie zoals we die kennen uit die periode. De film is in z’n geheel in zwart-wit opgenomen en scèneovergangen gebeuren vaak via wipes in plaats van een harde overgang. Er zijn zelfs originele cameralenzen uit die periode gebruikt, wat voor een matige scherpte/diepte zorgt. Het hoge contrast zorgt er ook voor dat vooral Cate Blanchett voortdurend in het donker staat te spelen. Erg flatteus komt ze daardoor dan ook niet over. De film neigt qua stijl naar film noir, maar het eindresultaat gaat meer de thriller-kant op. De (on)mogelijke love-story tussen Clooney en Blanchett dient als kapstok voor een veel diepgaander verhaal. In dit geval is de hoofdlijn van het verhaal te complex om naast zo’n love-story goed uitgewerkt te zien. Een te groot aantal karakters maakt het onoverzichtelijk. Op een gegeven moment komt er weer iemand ter sprake en denk je “wie is dat ook alweer?”. Een tweede kijkbeurt zou bij deze film daarom zeker geen kwaad kunnen.
Regelmatig zijn er referenties naar klassiekers uit die periode als Casablanca of The Third Man, maar nergens haalt de film het niveau van deze illustere voorgangers. Soderbergh’s film mist de fijngevoelige interactie tussen de hoofdpersonen die Casablanca met Humphrey Bogart en Ingrid Bergman wel heeft. Clooney en Blanchett geven nooit het gevoel dat ze bij elkaar horen. De magie ontbreekt. Een dappere poging van Soderbergh om oude tijden te doen herleven, maar hij had er een iets degelijkere film van moeten maken. Nu stijgt de film nauwelijks boven de middelmaat uit.

Beeldkwaliteit

De kwaliteit van het beeld is moeilijk te beoordelen. Alles wat je voorgeschoteld krijgt is bewust zo gedaan en bewerkt. Ook het beeld is in de stijl van kort na de oorlog gemaakt. Dat betekent dat er een hoog contrast is, met weinig detaillering in de donkere (en in dit geval ook lichte) delen. Het zwartniveau is prima in orde. De scherpte is wisselend. De close ups zijn goed scherp, maar de wat ruimere shots hebben last van onscherpte. Ook dit is een typisch element uit het naoorlogse filmtijdperk. De film is ook gedraaid op het beeldformaat dat standaard was voor die periode: 1.37:1. Voor de bioscooprelease is gebruik gemaakt van een 1.66:1 formaat, op de DVD staat daarvan een open matte 1.33:1 formaat. Qua stijl is het heel zorgvuldig gedaan, maar als je het vergelijkt met de huidige maatstaven is de kwaliteit niet goed.
De film is onderverdeeld in een keurige 21 hoofdstukken, die ook via het menu zijn te selecteren. De optionele ondertiteling staat goed geplaatst in beeld en is goed te volgen.

Geluidskwaliteit

Het geluid is weer wel van deze tijd. Het betreft hier een Dolby Digital 5.1 (384 kb/s) track. Het geluid richt zich echter vooral op de frontkanalen en dat met name nog op het centerkanaal. Alle dialogen komen in z’n geheel uit het midden. In de frontkanalen zijn muziek en enkele atmosfeergeluiden en geluidseffecten aanwezig en in de surroundkanalen alleen maar muziek en zeer zelden enkele zachte atmosfeergeluiden. Het geluid klinkt heel helder en goed verstaanbaar. Dialogen staan vrij op de voorgrond in de mix. Geluidseffecten en atmosfeergeluiden staan sterk op de achtergrond. Interieurgeluid van rijdende auto’s is niet of nauwelijks hoorbaar. Hiermee houdt men wel vast aan de stijl van de naoorlogse film. Erg mooi en sfeervol is de muziek van Thomas Newman, die daarvoor een Oscarnominatie heeft gekregen.

Extra's

De DVD bevat statische menuschermen in 1.78:1 anamorf beeldformaat, met bij het hoofdscherm de themamuziek van de film als achtergrondgeluid in DD 2.0 (448 kb/s). Deze DVD heeft geen extra’s.

Oorlogsjournalist Jacob Geismer gaat terug naar Berlijn om een oorlogsconferentie te verslaan, maar ook om op zoek te gaan naar zijn oude liefde Lena. Als hij haar toevallig tegen het lijf loopt, blijkt ze te willen vluchten. De Amerikanen en Russen zijn op zoek naar, volgens haar dode, echtgenoot Emil Brandt, een belangrijke wetenschapper. Geismer vertrouwt het niet en gaat op onderzoek uit.
Regisseur Steven Soderbergh heeft geprobeerd om The Good German in een naoorlogse filmstijl te maken. Dat houdt in dat de film in zwart-wit is opgenomen met cameralenzen uit die periode. Ook qua montage heeft hij die stijl aangehouden. In dat opzicht is het een redelijk geslaagd project, maar qua inhoud valt de film toch redelijk tegen. Een complexe plottheorie en een love-story gaan moeilijk samen in één film en dat maakt het geheel onoverzichtelijk. Een tweede kijkbeurt kan wat dat betreft voor opheldering zorgen. Extra’s heeft de DVD niet en ook buitenlandse versies hebben geen extra’s. Het is dus wachten op een toekomstige special edition.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Warner Home Video.

Lees meer

• Vorige: TMNT (DVD)
• Volgende: Rome – Seizoen 2 (DVD)