Mio Fratello è Figlio Unico

Accio Benassi (Elio Germano) keert al snel terug van het seminarie nadat hij een jongen een dreun heeft verkocht. Thuis gaat het niet veel beter. Zijn ouders hebben weinig aandacht voor hem en hij zoekt constant ruzie met zijn broer Manrico (Riccardo Scamarcio) en zus Violetta (Alba Rohrwacher). De enige met wie Accio rustig kan praten en die hem serieus neemt is Mario Nastri (Luca Zingaretti), een verkoper van fascistisch propagandamateriaal. Accio voelt zich wel aangetrokken tot het fascisme en wordt zelfs lid van de partij. Thuis zorgt dit voor de nodige confrontaties, omdat Manrico en Violetta juist lid zijn geworden van de communistische partij. Als Accio het meisje Francesca (Diane Fleri), het nieuwe vriendinnetje van Manrico, ontmoet raakt hij behoorlijk van haar onder de indruk. Dat maakt de onderlinge situatie met zijn broer er niet makkelijker op.

Mio Fratello è Figlio Unico (wat Mijn broer is enig kind betekent) is een Italiaanse film die teruggrijpt naar de roerige jaren '60 en '70 in Latina, Italië, met de (korte) wederopstanding van het fascisme als tegenbeweging tot de populaire communistische partij. Ondanks dat is dit geen politieke film. De nadruk ligt veel meer op de interne relaties binnen het gezin Benassi, een echte arbeidersfamilie, waar de eindjes met moeite aan elkaar kunnen worden geknoopt. In de film zijn we het meest betrokken bij Accio (wat Etter betekent), de jongste zoon. Terwijl er heftige onderwerpen aan bod komen is het geen zwaarmoedige film en blijft het een heel luchtige film met veel tempo en dynamiek. Dat is op het conto te schrijven van regisseur Daniele Luchetti, die al een flink aantal films op z'n naam heeft staan, waarbij Il Portaborse en La Scuola bij ons de bekendste zijn. Luchetti schreef het scenario samen met Sandro Petraglia en Stefano Rulli, die eerder het scenario van het prachtige tweeluik La Meglio Gioventù schreven. En dat laat zich ook zien. Er zijn veel overeenkomsten tussen beide films. Net als in La Meglio Gioventù gaat het in Mio Fratello è Figlio Unico over twee broers, die ook nog eens verliefd worden op hetzelfde meisje. Daarnaast hebben beide films een historische inslag. Mio Fratello è Figlio Unico mag dan misschien niet het hoge niveau van het tweeluik halen, maar het is wel degelijk een goede film waarin ook uitstekend wordt geacteerd. Vooral Elio Germano is erg overtuigend in zijn rol als Accio Benassi. Het is een echt "ettertje", maar hij heeft ook zijn sympathieke kanten. Hij is een fascist, maar toch heb je een zwak voor hem. Hij wordt niet als de slechterik afgeschilderd. Het fascisme is niet slechter of beter dan het communisme. Het is een stroming en Accio heeft z'n redenen om voor het fascisme te kiezen, waar zijn broer en zus zich aansluiten bij de communisten. Daar zit overigens wel een zwak punt van de film. Zo goed als het karakter van Accio is uitgewerkt, zo onderbelicht zijn de karakters van broer Manrico en zus Violetta. Het wordt bijvoorbeeld niet zo duidelijk waarom Manrico als fabrieksarbeider op de barricades moet staan. Wat is voor hem de reden om dit te gaan doen? De film gaat duidelijk over Accio, maar iets meer diepgang in het karakter van met name Manrico zou niet verkeerd zijn geweest. Neemt niet weg dat ook Riccardo Scamarcio als Manrico z'n mannetje staat. De scènes tussen de twee broers behoren dan ook tot de sterkste van de film. Tot slot mag ook Diane Fleri als het vriendinnetje van Manrico niet onvermeld blijven. Ze is heerlijk openhartig, soms zelfs naïef, maar weet toch wat ze wil.
Ook visueel is het een sterke film. Het camerawerk is heel beweeglijk, wat voor een dynamische sfeer zorgt. Accio is een druk baasje en het camerawerk versterkt dat. Daarbij wordt er dicht op de acteurs gefilmd, waardoor je extra betrokken raakt bij de karakters.
Mio Fratello e Figlio Unico is zeker (gelukkig) geen propagandafilm voor het fascisme – en dus ook niet voor extreem-rechts - geworden. Het is een portret over twee jongeren, die om bepaalde redenen een bepaalde keuze maken. Het gaat er niet om welke stroming beter of slechter is dan de andere. Dat mag de kijker helemaal zelf uitmaken.

De film won vier Donatello's (Italiaanse Oscars), waaronder die voor de beste acteur (Elio Germano) en voor het scenario van Daniele Luchetti, Sandro Petraglia en Stefano Rulli.

Beeldkwaliteit

Op de DVD staat het beeld anamorf met een formaat van 1.85:1, wat overeenkomt met het originele beeldformaat. Het beeld is voldoende scherp. De camera is erg beweeglijk en soms komen er daardoor wat onscherpe fragmenten voor. Het beeld heeft een goed contrast en een redelijk schaduwdetail. Vooral in donkere delen laat de detaillering wat te wensen over. Er is continue een lichte beeldruis aanwezig. De kleuren zijn bewust wat ingetogen en passen uitstekend bij het tijdsbeeld. Af en toe zijn wat kleine compressiefoutjes zichtbaar. Over het algemeen een prima transfer. Het beeld is onderverdeeld in 6 hoofdstukken, die ook via het menu zijn te selecteren. De optionele ondertiteling heeft een vrij groot lettertype en staat op een goede hoogte in beeld geplaatst.

Geluidskwaliteit

De DVD heeft een Dolby Digital 2.0 (224 kb/s) en een Dolby Digital 5.1 (448 kb/s) geluidstrack. Deze laatste is echter een unwrapped versie, welke dus gecreëerd is uit het originele stereogeluid. De dialogen komen uit alle kanalen, wat een onnatuurlijk beeld geeft. Gezien het feit dat de film voornamelijk om dialogen gaat komt het DD 5.1 geluid hier niet goed tot z'n recht. Gelukkig staat er ook een Dolby Digital 2.0 track op de DVD en deze voldoet prima. Het geluid op zich zit goed in elkaar. Ondanks de soms hectisch aandoende scènes blijven alle dialogen goed te volgen. De geluidseffecten en atmosferen zorgen voor de nodige levendigheid, welke goed tot uiting komen. Een paar geluidseffecten liggen er net iets te dik bovenop, voor de rest is het goed verzorgd.

Extra's

De DVD heeft statische menuschermen in 1.78:1 anamorf beeldformaat, met een fragment uit de filmmuziek als achtergrondgeluid. Deze uitgave is een keepcase met daaromheen een slipsleeve.

Making Of (26 min)
Een uitgebreide making of, met zeer veel beelden vanaf de set, waarbij we zien hoe regisseur Daniele Luchetti zijn acteurs instructies geeft. Achter de schermen geeft hij zijn visie geeft op het verhaal. De belangrijkste acteurs vertellen waar hun karakters voor staan. Tussendoor zijn een paar fragmenten uit de film te zien. Het beeld is 4x3 met Nederlandse ondertiteling.

Trailer (1½ min)
De bioscooptrailer van de film in 1.85:1 anamorf beeldformaat en DD 2.0 geluid.

Accio Benassi wordt op jonge leeftijd al lid van de fascistische partij. Zijn broer en zus zijn echter lid van de communistische partij. Dat zorgt voor confrontaties binnen het gezin. Mio Fratello è Figlio Unico is een interessante film van Daniele Luchetti over een jongen die op eigen houtje een keuze maakt voor een bepaalde politieke stroming, maar toch zijn eigen familie als thuisbasis ziet. Ondanks dat hij constant ruzie heeft met zijn broer kan hij ook niet zonder hem. In de film wordt sterk geacteerd door de gehele cast. Zeker een film die aandacht verdiend. De DVD-uitgave heeft een voldoende beeld- en geluidskwaliteit. Het geluid van het DD 5.1 kanaal is unwrapped. Het DD 2.0 geluid is een goed alternatief. Als extra staat er een uitgebreide making of op de DVD, met veel beelden vanaf de set. Deze uitgave heeft een mooie slipsleeve om de standaard keepcase.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Homescreen.

Lees meer

• Vorige: Shine a Light (DVD)
• Volgende: One Flew over the Cuckoo's Nest (Blu-ray)