Mishima - A Life in Four Chapters

De Japanner Yukio Mishima (Ken Ogata) is een van de meest succesvolle Japanse schrijvers en kunstenaars. Door de jaren heen heeft hij veel gedichten, romans en toneelstukken geschreven. Zowel privé als in zijn werk baart hij veel opzien, mede door de controversiële inhoud van zijn werk. Zijn leven is niet gemakkelijk geweest. Al op zeer jonge leeftijd werd hij door zijn grootmoeder weggehaald bij zijn moeder. Dat was niet voor zijn eigen bestwil, maar om grootmoeder ten dienst te zijn. Als stotterende jongen had hij moeite om de liefde te ontdekken. Wel begon hij al op jonge leeftijd gedichten te schrijven, maar succes bleef nog uit. Hij wilde graag in het leger, maar werd afgekeurd. Uiteindelijk wordt hij wel succesvol als schrijver en kunstenaar, zodat hij z’n eigen, kleine privélegertje om zich heen kan vergaren. Op 25 november 1970 zal Mishima, samen met een aantal leden van dat privéleger, het ultieme toneelstuk opvoeren.

Yukio Mishima was het pseudoniem van de Japanse schrijver, dichter, acteur en kunstenaar Kimitake Hiraoka. Hij werd grootgebracht door zijn grootmoeder, die er vaak nogal gewelddadige en morbide gebruiken op nahield. Van haar mocht Mishima ook niet aan sport doen of omgaan met de jongens van school. Hij zat bijna altijd binnen, verstoken van zonlicht, bij zijn nichtjes en neefjes. Hij las dan veel, waaronder literatuur van de grote Japanse schrijvers. Pas op 12-jarige leeftijd keerde hij weer terug naar zijn echte ouders, waar hij gedichten begon te schrijven. Hij schreef gedichten en proza, waar vaak zijn fascinatie voor de dood in voorkwam. Naast gedichten en proza schreef hij ook een aantal toneelstukken en speelde hij in een aantal films. Op 32-jarige leeftijd werd hij lid van het Zelfverdedigingsleger en een jaar later had hij zijn eigen, kleine privéleger, dat voornamelijk bestond uit studenten. Met een aantal van deze studenten gaf hij op 25 november 1970 een heel bijzondere voorstelling.
Het leven van Yukio Mishima is de basis voor de film Mishima – a Life in Four Chapters van de Amerikaanse regisseur Paul Schrader. De film is een Amerikaanse produktie, waarvan Francis Ford Coppola (The Godfather) en George Lucas (Star Wars) de producenten waren. De film is echter voor het overgrote deel in Japan opgenomen met Japanse acteurs. Een belangrijk deel van het geld voor de film kwam ook uit Japan, maar door de controversiële inhoud van de film hebben de Japanners dit altijd ontkend. Dat de film controversieel is klopt wel. Het is geen gewone film. Regisseur Paul Schrader heeft diverse stijlen gebruikt om de verschillende periodes uit het leven van Yukio Mishima aan te geven. Van zwart-wit beelden tot toneelmatige, kleurrijke, bijna surrealistische scènes. Met daar tussendoor scènes in het heden die er "normaal" uit zien. Opvallend zijn een aantal scènes met zeer opvallende kleuren in gestileerde decors. De film doet de levensstijl van Yukio Mishima eer aan, maar dat wil dus niet zeggen dat het een makkelijk toegankelijke film is. Het is bij vlagen heel poëtisch, dan weer surrealistisch en op momenten weer heel realistisch. Het visuele uiterlijk van de film zou bijna de acteerprestaties overstemmen, maar gelukkig weet vooral Ken Ogata, als Mishima in de tegenwoordige tijd, de aandacht op zich te richten met uitstekend acteerspel. Hij weet zijn karakter zowel creatief, arrogant, grappig als emotioneel te laten zijn. Zoals gezegd is dit geen film die iedereen zal aanspreken. Maar wie niet vies is van een film met een poëtische, surrealistische inslag zal Mishima – a Life in Four Chapters wel degelijk kunnen waarderen. Het is in ieder geval een film om niet alleen bij na te denken, maar ook om over na te denken.

Beeldkwaliteit

De film staat in 1.85:1 anamorf op de DVD. Het is een mix van stijlen en vormen. Grote stukken zijn in zwart-wit gefilmd, andere delen weer in felle, bijna oververzadigde kleuren. Over de gehele linie genomen ziet het er goed uit. Bij de begin- en eindcredits valt de tele-cine wobble op. Tijdens de film zelf heb je daar geen last van. Het beeld is goed scherp, al is er wel een enkele keer lichte edge-enhancement toegepast. Ook komt er regelmatig beeldruis voor. Het voor zwart-wit beelden belangrijke contrast en helderheid zijn goed in orde. Bij de scènes in kleur is, zoals vermeld, het kleurgebruik heel apart. Ze zijn soms oververzadigd, wat een surrealistisch beeld schept. Door de beeldruis is de detaillering soms erg matig. Ook het zwartniveau is voor verbetering vatbaar. Door de vrij hoge bitrate zijn er nauwelijks of geen compressiefoutjes te zien. Over het algemeen een beeldtransfer die een ruime voldoende scoort. De film is onderverdeeld in 13 hoofdstukken. De optionele Nederlandse ondertiteling is van een duidelijk leesbaar lettertype en staat op een goede hoogte in beeld geplaatst.

Geluidskwaliteit

De DVD bevat twee geluidstracks, een full bitrate LPCM 2.0 (1536 kb/s) en een Dolby Digital 2.0 (192 kb/s). Het LPCM spoor betreft de originele Japanse versie, het DD 2.0 spoor is een internationale versie met Engelstalige voice-over, ingesproken door Roy Scheider. Zoals het verschil in signaal en bitrate al doet vermoeden is het LPCM spoor superieur aan de internationale versie. Het geluid klinkt veel gedetailleerder dan de versie met Engelstalige voice-over. Het klinkt helder met duidelijk verstaanbare dialogen. Ruis of kraakjes zijn niet aanwezig. Ook is de Japanse versie veel authentieker dan de internationale versie. Juist de voice-over is belangrijk in de film en de Engelstalige past qua stemgeluid en intonatie veel minder goed bij de film dan de Japanse versie, die is ingesproken door hoofdrolspeler Ken Ogata. Het geluid zelf richt zich voornamelijk op de meest belangrijke geluiden. Die staan nadrukkelijk op de voorgrond. Dat geeft soms, net als delen van de film zelf, een surrealistisch geluidsbeeld. Atmosfeergeluiden zijn er nauwelijks. Een prominente plaats wordt ingenomen door de muziek van Philip Glass, die het surrealistische gevoel van de film vaak nog versterkt.

Extra's

De DVD heeft een geanimeerd menuscherm in 1.78:1 anamorf beeldformaat. Als achtergrondgeluid is een fragment van de filmmuziek van Philip Glass te horen. Naast de trailer van de film zijn er ook een aantal promotietrailers aanwezig.

Trailer (1½ min)
De bioscooptrailer van de internationale versie van de film, dus met Engelse voice-over.

Mishima is schrijver, dichter, kunstenaar en militair. Op 25 november 1970 begint hij samen met zijn kleine privéleger aan het ultieme toneelstuk. Mishima is een poëtische en bij vlagen surrealistische Japanse film van de Amerikaanse regisseur Paul Schrader in vier delen. Niet alle delen zijn even boeiend, maar als geheel is het wel degelijk een interessante film, die vooral bedoeld lijkt voor het meer intellectuele publiek. Deze DVD-uitgave heeft een beeldkwaliteit die ruim voldoende is. Het geluid kent twee opties; de originele versie met Japanse voice-over of een internationale versie met Engelse voice-over. De Japanse versie geniet veruit de voorkeur, ook omdat deze een veel hogere bitrate heeft dan de Engelse versie. Als enige extra is een trailer te vinden.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Lumière Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Moon (Blu-ray)
• Volgende: Julie & Julia (DVD)