Jaws 2

Het is alweer vier jaar geleden dat de grote witte haai de badgasten in het kleine kustplaatsje Amity de stuipen op het lijf joeg. Als er echter weer op onverklaarbare wijze nietsvermoedende vakantiegangers verdwijnen, ziet politiecommissaris Brody (Roy Scheider) hierin meteen het werk van een witte haai. Brody was vier jaar geleden één van de mannen die de haai wist te verslaan, dus als iemand ervaring heeft met deze bloeddorstige moordenaar dan is hij het wel. Het bestuur van het dorpje kiest echter voor het commercieel belang van het toerisme en weigert het verhaal van Brody te geloven. Tot het te laat is...

Na het immense succes van de in 1975 door Steven Spielberg geregisseerde kaskraker Jaws schreeuwde de filmstudio om een vervolg. Spielberg had echter weinig interesse (en was bovendien nog druk bezig met zijn Close Encounters of the Third Kind), dus hij bedankte voor de eer. Aldus belandde men bij regisseur John D. Hancock, die na diverse problemen op de set zijn ontslag kreeg en vervangen werd door Fransman Jeannot Szwarc. Deze regisseur heeft zijn best gedaan om een waardig vervolg af te leveren, maar is daarin toch niet helemaal geslaagd. Want ondanks dat de film het beste vervolg uit de vierdelige serie is, verbleekt deze vooral qua spanning compleet bij zijn voorganger. Het eenvoudige verhaal zit vol trage passages en het handjevol momenten waarop de “monsterachtige” haai (die er nog kunstmatiger uitziet dan in het origineel) opduikt is uiterst voorspelbaar. Daarnaast zijn de personages, met uitzondering van oudgediende Roy Scheider, zo eendimensionaal als maar zijn kan. Als gevolg zal het de meeste kijkers niet kunnen interesseren of de irritante tieners waarop de haai het heeft voorzien het eind van de film zullen halen. Het laatste half uur wordt Jaws 2 een stuk boeiender, maar dan heeft de kijker er al zo’n 80 slaapverwekkende minuten opzitten. Een pluspuntje is de muziek van John Williams, die met de welbekende “Jaws-theme” nog enige spanning weet te suggereren. Al met al is Jaws 2 misschien voor de echte liefhebbers de moeite waard, maar het is geenszins de klassieker die het eerste deel is.

Beeldkwaliteit

Jaws 2 wordt anamorf in de oorspronkelijke verhouding van 2.35:1 op het scherm weergegeven. De scherpte is over het algemeen redelijk, met slechts een minimaal gebruik van edge enhancement, en de kleurverzadiging is eveneens in orde. Het zwartniveau en schaduwdetail zijn niet perfect, maar zeker gezien de leeftijd van de film toch heel acceptabel. Hier en daar is wat lichte filmgrain te zien, maar deze wordt nooit echt storend. Hetzelfde geldt voor de sporadische minimale compressiefoutjes in het beeld. De aliasing-artefacten die op bepaalde momenten opduiken (vooral bij shots van het dorpje) springen daarentegen wel op hinderlijke wijze in het oog. Naarmate het verhaal zich naar zee verplaatst wordt dit echter door het gebrek aan fijne beeldlijntjes een stuk beter. Verder bevat de print een aantal kleine beschadigingen in de vorm van witte vlekjes, die vooral in donkere scènes goed opvallen. Voor de optionele Nederlandse ondertiteling, die overigens prima geplaatst is, heeft men gebruik gemaakt van een duidelijk leesbaar lettertype. Tenslotte is het dubbellaags schijfje ingedeeld in een acceptabele 20 tracks en valt de laagwisseling (na ongeveer 84 minuten) nauwelijks op. Conclusie: ondanks dat van tijd tot tijd de leeftijd van de film duidelijk is af te leiden uit de beeldkwaliteit hebben we hier toch te maken met een heel behoorlijke transfer.

Geluidskwaliteit

In tegenstelling tot het beeld is het geluid een echte teleurstelling. De originele Jaws kreeg voor zijn DVD-release het voorrecht van een Dolby Digital 5.1-remix, maar bij Jaws 2 moeten we het helaas doen met de oorspronkelijke mono-track. Deze klinkt nogal gedateerd, vooral door het beperkte dynamisch bereik. Het gebrek aan laag en het weinige hoog resulteren in een redelijk dof klinkend geluid. Als gevolg komt de soundtrack van John Williams niet volledig tot zijn recht, wat voor een film als Jaws 2 (die een groot deel van zijn spanning uit de muziek haalt) een groot gemis is. Een remix had in dit geval dus zeker niet misstaan.

Extra's

Geheel tegen de verwachting in voor een oudere film worden we een keer niet afgescheept met alleen een simpel trailertje als extra. In de Nederlandse menu’s is in het submenu “Extra’s” namelijk een aardige hoeveelheid interessante toevoegingen te vinden, die met uitzondering van de verwijderde scènes en de trailers bovendien Nederlands ondertiteld zijn. Tenzij anders vermeld hebben de extra’s een beeldverhouding van 1.33:1 en DD 2.0-geluid.

Als eerste krijgen we een uitstekende 45 minuten durende “Making of”-documentaire, die alle stadia van de productie belicht. Naast onder meer het kiezen van een script en regisseur en de vele problemen die het filmen op zee met zich meebrengt wordt uiteraard ook de werking van de mechanische haai behandeld. Recente interviews met de betrokken personen worden gecombineerd met productiefoto’s en filmbeelden, resulterend in een erg informatief geheel dat verplichte kost is voor iedereen die meer over Jaws 2 wil weten.

De tweede extra is een interview (met een duur van ongeveer 8 minuten) met acteur Keith Gordon, die in de film de rol van tiener Doug speelt. Als veertiger vertelt hij over de ervaring die hij als 16-jarige jongen opdeed bij de opnames van Jaws 2. Het resultaat is een interessante visie op de productie.

Hetzelfde kan gezegd worden van de toevoeging over het werk van de legendarische componist John Williams. In deze featurette van circa 7 minuten komen leden van de crew aan het woord over het belang van de muziek van Williams en mag ook de componist zelf zijn zegje doen.

In “The French Joke” vertelt regisseur Szwarc in ongeveer in 1 minuut waarom de naam in Frankrijk gewijzigd moest worden van “Les Dents de la Mer Deux” in “Les Dents de la Mer Deuxième Partie”. (Ik kan verklappen dat het iets te maken heeft met het Franse woord voor ‘poep’...)

Wie voor de optie “Deleted Scenes” kiest krijgt achter elkaar 5 verwijderde scenes te zien (2.35:1 niet anamorf), die zoals eerder vermeld niet Nederlands ondertiteld zijn. Samen zijn de fragmenten goed voor zo’n 5 minuten aan materiaal. De reden van het verwijderen is hier niet aangegeven, maar wordt wel kort aangestipt in de “Making of”.

Daarna kunnen diverse storyboards (ongeveer 50 stuks) van de film bekeken worden. Deze zijn onderverdeeld per scène en komen automatisch voorbij.

Op een soortgelijke manier (via automatisch afspelen en een onderverdeling in categorieën) zijn ook circa 100 productiefoto’s op het schijfje gezet. Veel van deze foto’s hebben we al voorbij zien komen in de “Making of”.

Tenslotte ontbreekt uiteraard ook een aantal trailers niet. In dit geval krijgen we twee trailers van Jaws 2, alsmede trailers van Jaws 3 en Jaws: The Revenge.

Jaws 2 staat, zeker gezien de leeftijd van de film, met een redelijk goede beeldkwaliteit op deze DVD. Het ouderwetse aandoende mono-geluid stelt daarentegen nogal teleur. Het onverwachte pluspunt aan deze DVD wordt echter gevormd door de extra’s. Vaak worden oudere films namelijk in een erg kale uitvoering op DVD uitgebracht, maar dit is geenszins het geval bij Jaws 2. In die zin is de redelijke hoeveelheid boeiende extra’s dan ook een echte meevaller. De film zelf haalt niet het niveau van zijn klassieke voorganger, maar liefhebbers zullen zich (mede door de inzichtelijke extra’s) toch prima weten te vermaken met deze DVD.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Universal Pictures Benelux.

Lees meer

• Vorige: Electric Light Orchestra – Zoom (tour live) (DVD)
• Volgende: Family Man, The (DVD)