After.Life

Anna (Christina Ricci) is een jonge vrouw die na een ruzie met haar vriend Paul (Justin Long) bij een auto-ongeluk betrokken raakt. Als ze bijkomt, ligt ze in het mortuarium van Eliot Deacon (Liam Neeson), klaar om geprepareerd te worden voor haar begrafenis. Eliot vertelt aan Anna dat hij de gave heeft om met de doden te communiceren: voor hem zien de doden eruit als levende mensen, terwijl andere mensen simpelweg een lijk op de preparatietafel zien liggen. Aanvankelijk weigert Anna haar situatie te accepteren en vermoedt ze dat ze ieder moment wakker kan worden uit deze nachtmerrie. Gaandeweg komt echter het besef: ze zweeft echt tussen leven en dood en is onderweg naar het hiernamaals. Ondertussen gaat Eliot door met klaarmaken van Anna’s lichaam. Maar wat heeft hij te verbergen?

After.Life (2009) is het filmdebuut van de Poolse regisseuse Agnieszka Wojtowicz-Vosloo, die ook mede-verantwoordelijk was voor het script. De opzet van de film is aardig gevonden: Christina Ricci speelt Anna Taylor, een vrouw die betrokken raakt bij een verkeersongeluk en wakker wordt op de preparatietafel van de door Liam Neeson gespeelde Eliot Deacon. Die vertelt haar dat hij de gave heeft om met de doden te spreken en dat Anna gestorven is. Anna weigert dit aanvankelijk te geloven, al zijn er voldoende aanwijzingen dat Deacon gelijk heeft. Kan Anna haar (nood)lot accepteren? En hoe zit het met de gave van Deacon? Deze en andere vragen komen tijdens het kijken bij je naar boven, maar de antwoorden die je er op krijgt zijn niet altijd bevredigend. Anders gezegd laat de uitwerking van de in essentie goed gevonden opzet wat te wensen over. Zonder al te veel te verklappen zijn er twee mogelijke verklaringen voor wat zich afspeelt, de ene bovennatuurlijk en de andere meer “aards”. Gaandeweg wordt echter steeds duidelijker voor welke verklaring men gekozen heeft. En dat is jammer. Een beter script zou dit meer in midden hebben gelaten, wat After.Life tot een echte “napraat-film” gemaakt zou hebben (zoals bijvoorbeeld Inception, met zijn veelbesproken einde). In de huidige vorm laat de film voor de oplettende kijker eigenlijk geen twijfel, met achteraf gezien tamelijk flauwe aanwijzingen. Weliswaar wordt niet alles verklaard, maar dat is meer te wijten aan plotgaten of een matige uitwerking dan aan een bewuste dubbelzinnigheid in het verhaal. Een gemiste kans. Waarover minder te klagen valt is het uiterlijk van de film. Wojtowicz-Vosloo heeft het verhaal namelijk vakkundig in beeld gebracht, met goed camerawerk en een mooie visuele stijl. Ook het acteerwerk is zeker niet slecht. Met name Liam Neeson (Schindler’s List, Taken) is goed op dreef, hij zet zijn rol neer met een gepast mysterieus en creepy tintje. Christina Ricci (Sleepy Hollow, Monster) zet eveneens een geloofwaardige prestatie neer, waarbij ze zich letterlijk en figuurlijk bloot geeft. Dit alles maakt After.Life tot een film die je weliswaar zonder al te veel moeite uit zult zitten – al is het alleen maar omdat je toch wel benieuwd bent hoe het verhaal afloopt – maar waarover je helaas niet lang na zult praten. Terwijl het uitgangspunt hier wel potentie voor had.

After.Life werd gemaakt in 2009, maar is in Nederland pas onlangs uitgebracht op DVD en Blu-ray Disc. De recensie van de BD-uitgave lees je hieronder.

Beeldkwaliteit

De Blu-ray Disc uitgave van After.Life heeft de oorspronkelijke beeldverhouding van 2.40:1. Het High Definition beeld heeft een 1080/24p resolutie. Dit betekent dat het beeld progressief is opgebouwd uit 1920*1080 beeldpunten en dat de beeldsnelheid 24 beelden per seconde is (de originele filmsnelheid). De BD-uitgave bestaat uit een 25GB enkellaags disc. Voor de video-encoding is gebruik gemaakt van de SMPTE VC-1 codec.

Dit is een HD-transfer die er op het eerste gezicht solide uitziet, met een aangename scherpte en detaillering en passend grauwe/steriele kleurweergave. Ook het zwartniveau is prima en de print is, zoals je van een recente film mag verwachten, geheel vrij van vuil en beschadigingen. Toch zijn er ook enkele minpunten, die vooral te vinden zijn op het digitale vlak. Zo is er zo nu en dan wat edge enhancement te zien, al neemt deze gelukkig nooit echt storende proporties aan. Een serieuzer probleem is het opduiken van digitale artefacting als macroblocking en posterisatie. Deze problemen doen zich vooral voor in de achtergrond en in donkere delen van het beeld, en zorgen soms wel voor een verstoring van het kijkplezier. De transfer daarom bestraffen met een onvoldoende is echter te streng. De tekortkomingen zorgen natuurlijk wel voor de nodige puntenaftrek, maar dan blijft er nog een nette voldoende over.

De High Definition screenshots zijn verkleind naar 1280*720 formaat en gecomprimeerd opgeslagen. Ze zijn daarom geen exacte weergave van de hoge beeldkwaliteit van Blu-ray Disc, maar geven wel een goede indruk. Wil je de screenshots bekijken in Full HD-resolutie? Neem dan een Platinum Member account!

Geluidskwaliteit

Het geluid van After.Life staat als lossless track op deze BD-uitgave. De track heeft een DTS-HD Master Audio 5.1-formaat (16bit/48kHz). Echt heel bijzonder is het geluid niet te noemen, al hangt dit waarschijnlijk meer samen met het geluidsontwerp en het budget dan met de vertaling van bron naar BD-track. De nadruk van het spoor ligt op de voorkanalen, maar af en toe (bijvoorbeeld tijdens een regenbui) wordt er ook goed gebruik gemaakt van de surrounds. Toch ontkom je niet aan de indruk dat men meer met de ruimgelijkheid had kunnen “spelen”. De klank van geluid geeft weinig reden tot klagen. De muziek klinkt helder en dynamisch, en de effecten bevatten voldoende punch en definitie. Dialogen zijn soms een tikje dun, doch altijd goed verstaanbaar. Resultaat is een track waarmee feitelijk weinig mis is, maar die – net als de film zelf – geen blijvende indruk achter zal laten.

Extra's

De Nederlandse BD-uitgave van After.Life moet het stellen zonder (popup-)menu en dus logischerwijs ook zonder extra’s. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Amerikaanse uitgave, waarop onder meer een audiocommentaar en Making Of te vinden zijn.

Anna wordt wakker op de preparatietafel van het mortuarium. Eigenaar Eliot, die schijnbaar de gave heeft om met de doden te communiceren, vertelt haar dat ze dood is. Kan Anna dit bizarre (nood)lot accepteren? En hoe zit het met de gave van Deacon? After.Life (2009) heeft een goed uitgangspunt, waarbij zowel een bovennatuurlijke als aardse uitleg mogelijk is. De makers kiezen echter al snel partij, waarmee de film een groot deel van zijn “napraatgehalte” verliest. Met het acteerwerk en visuele aspect is echter weinig mis. Daarmee is After.Life een prent die weliswaar de aandacht tot het eind weet vast te houden, maar die de potentie niet waarmaakt. De BD-uitgave heeft een bovengemiddelde HD-transfer en prima lossless geluid. De Nederlandse uitgave bevat geen extra’s, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Amerikaanse versie.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Entertainment One.

Lees meer

• Vorige: Paranormal Activity 2 (DVD)
• Volgende: Legend of the Guardians - The Owls of Ga'Hoole (Blu-ray)