RoboCop (2014)

Het is 2028 in Detroit, Verenigde Staten. Alex Murphy (Joel Kinnaman) is een liefhebbende echtgenoot, vader en bovenal een uitstekend agent. Als hij ergens onraad ruikt, dat bijt hij zich er in vast. Zo ook wanneer hij corruptie binnen het korps vermoedt. Dit komt hem echter duur te staan. Er wordt een aanslag op hem gepleegd en Alex overleefd deze maar ternauwernood. Hierdoor komt hij in beeld bij Raymond Sellars (Michael Keaton) de hoogste baas van OmniCorp. Dit bedrijf maakt robotsoldaten die over de hele wereld goed werk doen, maar in Amerika wettelijk nog verboden zijn. Om de publieke opinie ten gunste van het bedrijf te doen keren, wil OmniCorp van Alex een supersoldaat maken mét een hart. Zo zal men wat ruimhartiger gaan denken over robotsoldaten en kan OmniCorp miljoenen verdienen. Dr. Dennett Norton (Gary Oldman) is de wetenschapper in dienst die het allemaal moet gaan waarmaken. Dergelijk baanbrekend werk is echter niet zonder gevolgen en na enige tijd herkent Clara (Abbie Cornish), de vrouw van Alex, haar echtgenoot nauwelijks nog terug. Hij is emotieloos geworden en er is nog maar weinig over van zijn vroegere zelf. Zijn het de dollartekens in de ogen van OmniCorp die overwinnen of zal toch het humane zegevieren?

Hollywood staat al jaren bol van adaptaties van werk uit andere media en uit remakes en sequels. Er is nog altijd relatief weinig sprake van echt origineel werk. Het was dan ook een kwestie van tijd voordat RoboCop, de jaren ’80 klassieker van onze eigen Paul Verhoeven, hier ook aan zou moeten geloven. Verhoeven vind dit nog altijd zijn beste film tot op heden. Aanvankelijk zag hij het script niet zitten. Het leek een rechttoe-rechtaan actiefilm. Hij las het later nog eens en zag hoe overdreven het was een daarmee een uitstekende parodie op de Amerikaanse samenleving en cultuur. De regisseur van deze remake, José Padilha, maakte eerder de uitstekende Tropa de Elite films. Harde actie is hem dus wel toevertrouwd en dat zien we zeker ook terug in deze nieuwe versie van RoboCop. Van de satire is ook zeker wat bewaard gebleven, maar de focus is wel degelijk verschoven. Naast actie, héél veel actie, draait RoboCop in grote mate om moreel-ethische kwesties in de misschien-niet-zo-verre toekomst. Dit geeft een extra dimensie aan wat anders een vrij standaard actiefilm had kunnen worden.  De cast is sterk bezet met de niet zo bekend Joel Kinnaman overtuigend in de rol van RoboCop. Hij wordt daarbij gesteund door vele anderen die het allemaal goed doen, waarbij vooral Gary Oldman weer eens uitblinkt. Michael Keaton doet het echter ook goed als op geld beluste topman en Samuel L. Jackson neemt als host van een actualiteitenprogramma de satire eigenhandig voor zijn rekening. Een vermelding waar zijn de special effects. We zijn tegenwoordig behoorlijk verwend, maar zelfs binnen dat referentiekader zijn de visuals in deze film heel erg goed gedaan. Een hoogtepunt daarin is een minutenlange scène waarin het robotpak uitgaat en er alleen een hoofd met slokdarm en longen overblijft. Dit is 100% overtuigend. RoboCop is geen baanbrekende film en zeker niet beter dan het origineel. Daarvoor ontbeert het de scherpe satire maar vooral ook de unieke sfeer van het jaren ’80 origineel. Het is echter wel een stuk beter geworden en zeker geen gefaald project. Met een begaafd regisseur als Padilha en een cast als deze kon dat ook haast niet anders. RoboCop is een film met uitstekend uitgevoerd actie en ook nog een vleugje overtuigende diepgang. Wat wil de liefhebber nog meer?

Lees meer

• Vorige: Ju Dou (DVD)
• Volgende: Mortal Instruments - City of Bones (Blu-ray)