Difret

Op het platteland van Ethiopië, zo'n drie uur rijden van de hoofdstad Addis Abeba, woont de familie van de 14-jarige Hirut (Tizita Hagere). Zij doet het goed op school en haar onderwijzer (Yeneneh Engedawok) kondigt aan om haar over te laten gaan naar een hogere klas. Op weg van school naar huis wordt Hirut echter ontvoerd door een groep mannen, onder leiding van dorpsgenoot Tadele (Girma Teshome), die haar daarna ook verkrachtte. Op een onbewaakt ogenblik weet Hirut te ontsnappen, met het geweer van Tadele in de hand. De groep mannen merken de ontsnapping en zetten de achtervolging in. Hirut is geen partij voor de snelle mannen, maar ze schiet daarbij Tadele dood. Ze wordt gevangen gezet en het hele dorp eist haar dood. De hele affaire komt ter ore van Meaza Ashenafi (Meron Getnet) van een organisatie voor vrouwelijke mensenrechten. Ze neemt de zaak op zich en probeert Hirut vrij te krijgen, op basis van zelfverdediging. Ze komt echter al snel in een brij van tradities, wetten en mannelijke tegenwerking terecht. De kans dat Hirut vrij komt blijkt niet heel groot.

Er zijn maar weinig films uit Ethiopië die de bioscopen in onze contreien weten te vinden. Van een serieuze filmcultuur is in het Oost-Afrikaanse land nauwelijks sprake. Een uitzondering op de regel is de film Difret, van debuterend filmmaker Zeresenay Berhane Mehari. Mehari volgde zijn opleiding in Amerika en keerde nog niet zo heel lang geleden terug naar Ethiopië. Daar kwam hij in contact met de broer van de voor vrouwenrechten strijdende Meaza Ashenafi en hoorde van het verhaal van het 14-jarige meisje Aberash Bekele. Aberash schoot haar belager dood toen deze haar ontvoerde met het doel om met haar te gaan trouwen. Meaza Ashenafi kwam voor haar op, maar stuitte op een heleboel tegenstand, niet alleen vanuit de bevolking maar zeker ook vanuit de juridische wereld. Het was indertijd - we spreken over 1996 - een grote rechtszaak, die live op radio en televisie was te volgen. Een heel aangrijpend verhaal dat het verfilmen waard bleek, aldus Mehari. Difret heeft ook een sterk verhaal, al is het op een erg traditionele manier verfilmd. Visueel is de film eigenlijk helemaal niet aantrekkelijk en technisch is de film zeker niet perfect. Veel onscherpe beelden en soms worden er verkeerde accenten gelegd, maar de inhoud is sterk genoeg om voor een boeiende film te zorgen. Ook vanwege het prima en vooral geloofwaardige spel van met name de twee hoofdrolspelers Tizita Hagere als Hirut en Meron Getnet als Meaza Ashenafi. Getnet heeft veel ervaring als soapactrice, maar voor Hagere is het haar debuut. En dat doet ze uitstekend. Internationaal heeft de film een boost gekregen omdat Angelina Jolie haar naam heeft verbonden aan dit project. Zij vindt het belangrijk dat dit onderwerp van kindhuwelijken wereldwijd op de kaart komt. Voor ons westerlingen is dit thema bijna onvatbaar. Wat voor ons zo verwerpelijk lijkt is voor een groot deel van de Ethiopische bevolking vanzelfsprekend. En nog steeds komen kindhuwelijken veelvuldig voor. De film speelt zich af in 1996, maar dat had net zo goed gisteren of vandaag kunnen zijn. De tradities in Ethiopië aangaande kindhuwelijken zijn nog niet echt veranderd. Bij wet is het verboden, maar - vooral - op het platteland is het nog schering en inslag. Vandaar ook het einde van de film. Hirut zal dan niet als kind trouwen, maar dat neemt niet de zorgen voor haar jongere zusje weg. Die is mogelijk het volgende slachtoffer van deze al eeuwenoude traditie.
Difret is (nog) niet algemeen uitgebracht in de Nederlandse en Belgische bioscopen, maar wordt op regelmatige basis vertoond. Vaak in het Movies That Matter-programma. In oktober komt de film in de Amerikaanse bioscopen uit, dus de kans bestaat dat een Europese release ook in het verschiet ligt.

Lees meer

• Vorige: Martian, The (Bioscoop)
• Volgende: Tweeling, De (Remastered) (DVD)