Intersection

Vincent Eastman (Richard Gere) is een succesvol architect. Samen met zijn vrouw Sally (Sharon Stone) beheert hij het agentschap Eastman & Eastman. Hoewel ze zakelijk erg veel succes hebben, gaat het in het huwelijksleven heel wat minder goed. De koele perfectie van zijn carrièregerichte vrouw drijft de poëtische Vince in de armen van de jonge Olivia (Lolita Davidovich). Het huwelijk loopt op de klippen en Vince lijkt te kiezen voor Olivia. Desondanks zijn de gevoelens voor Sally nog steeds niet compleet verdwenen. Als Vincent vervolgens beseft dat Olivia geen genoegen neemt met een vluchtig avontuurtje wordt hij voor de keus gesteld: een poging tot herstel wagen met zijn vrouw en dochtertje of een nieuw leven beginnen met zijn minnares. Op het cruciale moment van zijn beslissing slaat echter het noodlot toe. Deze onverwachte wending maakt het voorheen zo belangrijke besluit tot een onbelangrijk detail...

Bij het zien van de cover van Intersection en de daarop aanwezige samenvatting zou men kunnen vermoeden hier met een psychologische thriller te maken te hebben. Niets is echter minder waar, want Intersection is een relationele tranentrekker van de eerste orde. Mede door het doordachte verhaal, waarin gebruik wordt gemaakt van een ongebruikelijke vertelstructuur, weet de film zich toch te onderscheiden van de wagonlading aan dertien-in-een-dozijn-speelfilms die inmiddels de markt overspoelt. Meteen vanaf de openingsscène, waarin hoofdpersonage Vincent Eastman in een gevaarlijke situatie belandt, wordt je als kijker bij het verhaal betrokken. Want wat brengt Vincent in deze situatie en, belangrijker nog, hoe brengt hij het er vanaf? Om een antwoord te krijgen op deze laatste vraag zul je echter tot het einde van de film moeten wachten, want het grootste gedeelte van Intersection is opgebouwd als één grote flashback waarin de voorafgaande gebeurtenissen duidelijk worden. Deze flashback bevat bovendien weer andere flashbacks, die een duidelijk beeld schetsen van het verloop van de vroegere relatie tussen Vincent en Sally. Dit “flashback in flashback”-principe zal op papier verwarrend lijken, maar is dat in de praktijk gelukkig niet (zie “beeldkwaliteit”). Toch is Intersection niet zonder tekortkomingen, want de film is op momenten erg traag en komt soms wat clichématig en gemaakt over. Ook had men best wat meer tijd uit mogen trekken om de karakters verder uit te diepen. Deze minpunten ten spijt is het een aardige film om een keer te zien. Houd dan wel de zakdoekjes bij de hand...

Beeldkwaliteit

De anamorfe 1.78:1-transfer van Intersection is van een prima kwaliteit: haarscherp en kraakhelder, met een uitstekende diepte en detaillering. Het beeld is bovendien erg schoon en compressieartefacten ontbreken. Wel zijn wat aliasing en enige lichte edge enhancement te zien, maar beide verschijnselen blijven qua frequentie en intensiteit ruim binnen de perken. Verder valt op dat kleuren een duidelijke functie binnen Intersection vervullen. Bij de scènes in het heden worden namelijk harde kleuren gebruikt met een koude, blauwachtige toon, terwijl het verleden gekenmerkt wordt door warme rode/gele tinten. Naast de symboliek van het kleurgebruik maakt dit het potentieel verwarrende onderscheid tussen heden en verleden een fluitje van een cent. Intersection staat op een enkellaags DVD, zodat een laagwisseling logischerwijs achterwege blijft. De ondertiteling is goed leesbaar, maar redelijk hoog geplaatst, en ook de indeling van de film (in een magere 10 tracks) had wat beter gekund.

Geluidskwaliteit

Op de DVD van Intersection zijn twee geluidssporen aanwezig, een Engelse Dolby Digital 5.1-track en een DD 2.0 surroundmix in het “Deits” (als we tenminste de cover moeten geloven). Voor de recensie is eerstgenoemde beluisterd. Met de prestaties van het 5.1-spoor (448kbit/s) is weinig mis, al is duidelijk te merken dat we met een dialooggeoriënteerde film te maken hebben. Voornamelijk aan de naar voren geconcentreerde opbouw van het geluidsbeeld, met een brede stereoweergave uit de linker- en rechterluidspreker. De centerspeaker is op zijn beurt de bron voor de dialogen. Deze zijn prima verstaanbaar, al dient opgemerkt te worden dat er in een enkel geval enige vervorming hoorbaar is. Gezien het karakter van de film is het niet vreemd dat de achterluidsprekers niet bijzonder agressief benut worden. Zo nu en dan is aan de achterkant wat muziek of ambiance te horen, maar echt spectaculair is dit natuurlijk niet. Ook het ontbreken van voelbaar diepe bastonen uit de subwoofer ligt geheel in de lijn der verwachting.

Extra's

Deze DVD bevat geen extra’s, wel bevat de verpakking een inlay met daarop een hoofdstukoverzicht.

Afgezien van het feit dat het een kale uitgave betreft valt er weinig te klagen over de DVD van Intersection. De film staat namelijk met een prima beeldkwaliteit en toepasselijk (lees: niet bijzonder agressief/indrukwekkend) geluid op het schijfje. Intersection is een speelfilm van het welbekende “Hoe Gaat De Hoofdpersoon Met Zijn Relationele Problemen Om”-type, die door zijn verhaal en opbouw net boven het gemiddelde uitsteekt. Houd je van dit soort films, dan is deze DVD zeker aardig om een keer te huren.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Paramount Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Dr. Dolittle 2 (DVD)
• Volgende: IMAX - Destiny In Space (DVD)