Discussie: Genesis – A Trick of the Tail (SACD/DVD) [DVD]

Genesis – A Trick of the Tail (SACD/DVD) [DVD]

Prachtige SACD en DTS surround beleving met dit fraai geremasterde Genesis album.

Lees dit artikel

Dit is waar ik zolang op heb gewacht. En met mij een heel tresum aan andere Genesis fans, denk ik. Alle albums waren al een keer geremasterd in de jaren 90 onder de titel 'defenitive remaster editions'. Dat heb ik altijd betwijfeld. Ok, point taken, in vergelijking met de eerste cd uitgaves van de albums was het inderdaad een vooruitgang, maar de muziek luisterde nog steeds alsof je in een holle buis aan het luisteren was. En wat misschien nog wel erger is is dat zo ongeveer iedere vorm van dynamiek naar de achtergrond is geschoven. Ik heb deze remasters altijd gehaat en ze alleen maar geluisterd omdat er niets anders voor handen was. Nu heeft Genesis een niet bepaald kleine catalogus aan bootlegs. Deze slingeren veelal vrij op het internet, en met een beetje zoeken moet je ze al gauw tegenkomen. Dat was de studioalbums altijd miste dat was wat er live des te meer inzat. Live heeft Genesis een power die misschien wel dooer geen enkele andere band wordt overtroffen. Veel van deze bootlegs getuigen daar ook van en zijn het prachtige bewijs van een staaltje vakmansschap waar velen nog wat van kunnen leren. Het schept dan ook geen verwondering dat ik meer en meet naar de liveversies ben gaan luisteren dan naar de orginele opnames (vergelijk de live versies van, The Knife, Suppers Ready, Home By The Sea of Domino maar een met de studio opnames) omdat deze wel de dymamiek hadden. Ik heb vaag de vraag geopperd of Genesis wellicht dit expres zou hebben gedaan zodat men live des te meer indruk kon maken.

Maar toen kwamen eindelijk de lang aangekondigde nieuwe remasters. De spannigen waren uiteraard hoog, want de vraag bleef rijzen of Genesis het wellicht weer had verkloot. Ook al hadden ze met de archives box 1 al wel bezwezen dat ze het inderdaad wel konden, wat ook de 3 cd's met live tracks klinken werkelijk prachtig. Het tegendeel werd gelukkig ook al snel bewezen bij deze uitgaves Bij de eerste tunes van A Dance On A Volcano, dat echt letterlijk je speakers uitbeukt klinkt het zoals het live ook klinkt. En inderdaad met een detail waar je echt u tegen zegt. Ik heb alle albums inmiddels al een aantal keren beluisterd (ook al ben ik over de hele lijn qua nummers niet echt compleet te spreken over Duke en Abacab) en alle albums zijn inderdaad een genot voor het oor. Ik hoor echt dingen (vooral kleine gitaarriedeltjes en details) waarvan ik nooit wist dat ze ook deze nummers zaten), werkelijk prachtig.

We hebben erg lang moeten wachten, en de prijs is inderdaad behoorlijk hoog. (nou ja, hoog, de meeste artiesten vragen dit wel zo ongeveer als ik andere remasters met SACD en DVD-A als Depeche Mode, REM, The Doors etc. bekijk) Maar wat we ervoor terugkrijgen is dat waar we al jaren op hebben gewacht. Laat de rest maar komen, want het lijkt me duidelijk dat de albums die echt de moeite waar zijn van een surroud mix (Nursery Crime, Selling England By The Pound en voor al The Lamb Lies Down On Broadway) nog moeten komen. En dan het concert nog op 1 Juli. Als ze nu ook nog aankondigen om eindelijk een begin te gaan maken aan het vrijgeven van al die liveopnames die ze nog hebben, en een echte 5 mans formatie reunietour dan gaan we een aantal leuke jaren tegemoed.

Als Gabriel dan geen betere zanger was (ik denk dat ie dat wel was en dat hij met zijn verkleedpartijen de band echt in de schijnwerpers zette) dan was hij in ieder geval een betere textschrijver. Want qua teksten zijn ze er in ieder geval nooit meer bovenop gekomen. De muziek is een ander verhaal, omdat de muziek meestal door de andere bandleden geschreven werd. Hackett was denk ik een grote drijvende kracht. Veel experimenteel, mellotron en uiteraard het legendarische gitaarwerk is van hen. Ik denk ook dat het niet een kwestie is van het feit dat Collins geen goede zanger is. Het is alleen zo dat hij een nog veel betere drummer is. Of So van Gabriel beter is dan het solowerk van Collins. Laten we het zo zeggen, Collins z'n albums zijn wel heel zoetsappig. Gabriel wil ook nog wel een lekker doen waar hij zin in heeft. Getuigende allbums as Passion, Long Way Home en Ovo. Maar uiteraard zitten op de meeste van zijn albums ook wel hele diverse nummers. Daar is So geen uitzondering op. Bij Collins zit het er wel in, maar hij zet gewoon een drumcomputer aan (of dat gevoel heb ik altijd) en klaar, weer een album af. De enige (ook het album waar Collins zelf het meest trots op is) die echt geniaal is, is Both Sides. Voornamelijk lange nummers, waar hij zijn Genesis achtergrond niet onder stoelen of banken steekt. Wat jammer dat hij er niet meer heeft gemaakt als deze.

A Trick Of The Tail en Wind & Wuthering zijn echt, echt klassiekers, daar kunnen we het snel over eens zijn. De behandeling die de albums hier krijgen is dan ook meer dan verdient. And The There Were Three kost tijd, maar is ook echt ontzettend goed. Alleen Duke & Abacab, ja ik weet niet wat ik daar mee aan moet. Wellicht geen enkele Genesis fan.

Zo is dat, en daarom ga ik 29 juni maar naar Peter Gabriel en 1 juli naar Genesis

Oorspronkelijk gepost door Daniel1974

Als Gabriel dan geen betere zanger was (ik denk dat ie dat wel was en dat hij met zijn verkleedpartijen de band echt in de schijnwerpers zette) dan was hij in ieder geval een betere textschrijver. Want qua teksten zijn ze er in ieder geval nooit meer bovenop gekomen. De muziek is een ander verhaal, omdat de muziek meestal door de andere bandleden geschreven werd. Hackett was denk ik een grote drijvende kracht. Veel experimenteel, mellotron en uiteraard het legendarische gitaarwerk is van hen. Ik denk ook dat het niet een kwestie is van het feit dat Collins geen goede zanger is. Het is alleen zo dat hij een nog veel betere drummer is. Of So van Gabriel beter is dan het solowerk van Collins. Laten we het zo zeggen, Collins z'n albums zijn wel heel zoetsappig. Gabriel wil ook nog wel een lekker doen waar hij zin in heeft. Getuigende allbums as Passion, Long Way Home en Ovo. Maar uiteraard zitten op de meeste van zijn albums ook wel hele diverse nummers. Daar is So geen uitzondering op. Bij Collins zit het er wel in, maar hij zet gewoon een drumcomputer aan (of dat gevoel heb ik altijd) en klaar, weer een album af. De enige (ook het album waar Collins zelf het meest trots op is) die echt geniaal is, is Both Sides. Voornamelijk lange nummers, waar hij zijn Genesis achtergrond niet onder stoelen of banken steekt. Wat jammer dat hij er niet meer heeft gemaakt als deze.

A Trick Of The Tail en Wind & Wuthering zijn echt, echt klassiekers, daar kunnen we het snel over eens zijn. De behandeling die de albums hier krijgen is dan ook meer dan verdient. And The There Were Three kost tijd, maar is ook echt ontzettend goed. Alleen Duke & Abacab, ja ik weet niet wat ik daar mee aan moet. Wellicht geen enkele Genesis fan.

Ik heb toevallig beide albums die je nu noemt, Ik denk dat So en Both Sides een van de beste albums zijn van beide zangers. Ik heb ook een verzamel cd van Phil collins en als ik dat vergelijk met both sides, denk ik inderdaad dat dat album alleen al beter is dan het meeste van zijn verzameld werk. Uitgezonderd "in the air tonight" dat is en blijft een Phil Collins klassieker!

Ook ben ik het met je eens dat de teksten van peter gabriel meestal wat dieper zijn, tot het album both sides dus, wat op hetzelfde niveau staat.

Beide hebben wat te melden over het onrecht in de wereld. Misschien dat Gabriel persoonlijk ook wat dieper bij betrokken is door zijn band met Afrika. Maar ook in de teksten van Collins zit dat wel, maar dan op een meer algemeen niveau. Waar ik eigenlijk op doelde waren Gabriels teksten toen hij nog bij Genesis zat. Teksten van Nursery Crime, Foxtrot, Selling en The Lamb zijn allen juweeltjes van Engelse letterkunde en zouden ook als zodanig op dit niveau moeten worden beoordeeld. Het hangt aan elkaar van mythische en bijbelse verwijzingen. Werkelijk werkelijk fenomenaal. Maar dat maakt de teksten moeilijk te begrijpen, en vaak voor heel veel interpretaties bruikbaar. Wat dat betreft zijn te teksten van Gabriel veel meer straight forward geworden. En daarmee wellicht ook beter te accepteren voor de massa. Ook al is Gabriel nooit een artiest geweest voor het klootjesvolk. Ik denk ook dat hij dat nooit heeft willen zijn. Daar is hij te geniaal, perfectionistisch en vooruitstrevend voor. Ik denk dat Collins deze behoefte wel gehad is en daarom afgezakt is naar het Sky Radio niveau. Werkelijk walgelijk !!! En een verzamel van Collins zou ik al helemaal al niet in huis halen. Want als ik al wat van Collins wil horen dan wil ik juist de nummers horen die niet bekend zijn geworden zoals The West Side, Hand In Hand, Colours, We Fly So Close, Lorenzo of het drumwerk waar de Finally First Farewell tour mee opent.. Daar toont de man zich van tijd tot tijd nog steeds van zijn beste kant. En In The Air Tonight, tja, dat is en blijft inderdaad een klassieker. Hadden de andere Genesis leden het maar op Duke of Abacab laten zetten. Er gaat namelijk een gerucht dat Collins dit nummer heeft ingebracht voor, ik denk Duke, maar dat Banks voor Duchess stemde. Uiteraard nog steeds door Banks & Rutherford ontkend.