PDA

Bekijk de volledige versie : High end taalgebruik



forzavado
04-12-2001, 12:49
Op deze site valt nog weleens de term high end. Vaak wordt deze term erg willekeurig gebruikt. De één vind een bepaalde dvd-speler al high end terwijl de ander dit niet vind. Maar wordt de term highend hier wel goed gebruikt vroeg ik mij al een tijdje af. High end is naar mijn mening veel meer dan een stempel wat sommigen op een product zetten.
Daarom ben ik eens gaan rondneuzen op internet naar een leuk artikel hierover. Dat heb ik gevonden, Het is reuze intressant en menig audioverkoper zou er veel van kunnen leren!

Klik hier (http://www.thingman.myweb.nl/hi-end.htm) voor het artikel.

Ben benieuwd wat jullie er van vinden, want we streven allemaal natuurlijk naar een zo mooi mogelijke HT.

PM
04-12-2001, 13:34
zo... da's een heel verhaal...

Heb t in grove lijnen doorgelezen... en ziet er wel goed uit..

Remo van Vuuren
04-12-2001, 21:52
High-end beschreven vanuit een emotioneel standpunt...... hmmmm, is dat niet precies waar het om gaat? ;).

forzavado
05-12-2001, 08:39
Ja, remco dat wil ik er ook mee zeggen. Vaak wordt hier high end gebruikt om te laten zien hoeveel geld jij wel niet uitgeeft aan een installatie of wat de functies zijn. Dat is dus lang niet noodzakelijk, hoewel betaalbaar natuurlijk relatief is! Emotioneel, perfect! Het gaat om die beleving!

PM
05-12-2001, 09:01
ik denk dat je het belangrijkste van het (hele lange) artikel zo genoemd hebt forzavado

Goede samenvatting van de kern waar t om draait..

bmateijsen
05-12-2001, 09:06
Het gaat absoluut om de beleving.... maar volgens mij heb je meerdere typen audiofielen.... de eerste die audiofiel is om de componenten en de 2de vanwege de muziekbeleving.

Dit artikel is met name beschreven uit het oogpunt van de muziekliefhebber audiofiel.

Hieronder vind je een leuke collumn van Jan de Jeu die regelmatig schrijft voor www.hifi.nl en heeft ook een stukje geschreven over de audiofiele hobby.

Groet Bjorn



Rare jongens, die audiofielen
Jan de Jeu



In de theorie van de Amerikaanse psycholoog Abraham Harold Maslow, een van de meest invloedrijke pioniers van de humanistische psychologie, speelt de hiërarchie van behoeftebevredigingen en van een rangorde van overheersende motieven en waarden een grote rol. Hij gaat er van uit dat in de eerste plaats de biologische behoeften bevredigd dienen te worden. Pas dan ontstaat er de behoefte aan veiligheid, gevolgd door die aan saamhorigheid, waarna achtereenvolgens liefde, zelfrespect en tenslotte zelfverwerkelijking en esthetische en creatieve mogelijkheden volgen. Maar geldt dit daadwerkelijk voor alle mensen of zijn er ook uitzonderingen. Hoe zit dat bijvoorbeeld met de audiofielen onder ons?


Om daar iets over te kunnen zeggen zul je eerst het begrip audiofiel nader moeten definiëren en dat is meteen al een vrijwel onmogelijke taak. Op een hoog abstractieniveau zijn er wat dat betreft nog geen echte problemen. Je zou kunnen stellen dat alle audiofielen van audio houden. Over hoe zij aan dat houden van vervolgens inhoud geven bestaat echter al geen consensus meer. Theoretisch kun je spreken van twee uitersten met aan de ene kant de puur van muziek genietende audiofiel en aan de andere kant van het continuüm de sec van apparaten genietende audiofiel. In de praktijk zijn beide extreme uitingsvormen waarschijnlijk alleen buiten de hifiwereld waar te nemen. De een vindt vrijwel zeker dat hifi verbleekt naast de live muziek ervaring en de ander heeft ongetwijfeld jaren geleden al de overstap van hifi naar de computer gemaakt.


Tussen die twee uitersten bevinden zich de audiofielen zoals wij ze kennen en binnen die groep zijn de gemelde verschillen in allerlei uitingsvormen waar te nemen. Zo zijn er de diehards die elkaar te vuur en te zwaard bestrijden over voor- en nadelen van buizen versus solid-state. Uiteraard gaat het beide kampen uitsluitend om de klankmatige superioriteit. Net zoals dit het geval is bij de strijd tussen de digitalo’s en de analogo’s. Even voor de duidelijkheid; het feit dat ik het ene kamp als eerste noem en het andere kamp pas in de tweede plaats heeft niets te maken met mijn persoonlijke voorkeur. Laat dat duidelijk zijn. Ik beloof dat ik het bij een volgende gelegenheid om zal draaien. Pffffff, daar dacht ik nog net op tijd aan. Hoe bedoelt U; altijd gedacht dat die audiofielen zo’n tolerant volkje waren. Daar kan ik U nog enkele saillante voorbeelden van geven. Misschien in een van mijn volgende columns, mits ik uiteraard ooit de juiste formulering te pakken krijg.


Een ander punt van doorlopende discussie, onenigheid en soms zelfs strijd waarin de controverse techniek versus muzikaliteit doorklinkt vormt de vraag die samenhangt met de speakerkeus. In het kort; vloerstaanders versus (mini)monitors al dan niet in combinatie met een of meerdere subwoofers. Of is dit een driehoeksstrijd; monitor versus vloerstaander versus electrostaat. Maar wacht; ik vergeet hoornsystemen en dan heb ik het nog niet eens over hybride vormen. Het zal duidelijk zijn; zo kom ik er niet. Oké, ik doe even een stap terug. Ik stel gewoon dat een audiofiel iemand is die van audio houdt. Akkoord?


Terug naar de pyramide van Maslow en de vraag of voor de audiofiel geldt wat volgens Maslow voor de gemiddelde mens geldt. Nu hoor ik alweer iemand roepen; wie zegt dat de theorie van die psycholoog universeel geldend is? Goed, ik zal daar even bij stil staan. De biologische behoeften zouden volgens die theorie als eerste bevredigd moeten worden alvorens aan het volgende niveau toegekomen kan worden. Een mens zal moeten eten, drinken en slapen. Ook zal hij warmte nodig hebben. Bij baby’s kun je heel goed controleren dat deze behoeften van levensbelang zijn. Weeeeeeeeeeh!!!!!!!!! Mee eens? Maar hoe zit dat dan bij de audiofiel? Voor veel audiofielen is audio eten en drinken tegelijk. Niet eten verhoogt bovendien tot op zekere hoogte het bewustzijn, scherpt de zintuigen en is daarmee de lang verwachte geheimtip voor het realiseren van het optimale luistergenot. Slapen is een manier om te ontspannen en tot rust te komen. De audiofiel komt tot rust wanneer hij voor zijn installatie zit. En warmte? Alle benodigde warmte creëert hij zelf wanneer hij met rode wangetjes naar die heerlijke muziek luistert die door die mooie installatie weergegeven wordt.


Op het eerste gezicht lijken de door Maslow genoemde levensbehoeften voor audiofielen dus eveneens te gelden. Met dit verschil dat deze levensbehoeften voor hen allen voort lijken te vloeien uit hun hobby; de audio. En die andere levensbehoeften, komen die eveneens voort uit de hobby? Iedere audiofiel zal beamen dat het luisteren naar muziek een illusie van veiligheid kan creëren en ook het saamhorigheidsgevoel kan een plaats vinden binnen de audio beleving.


Maar dan; liefde. O zeker wel, zal nu menig audiofiel verzuchten; “Ik weet nog goed, die keer op de VAD, ik liep die kamer binnen en het was liefde op het eerste gezicht. Dat binnenwerk van die Classe zag er zo geweldig uit….” Inderdaad, dit is zo’n “technische” audiofiel. Zijn “muzikale” alterego zal eerder verzuchten; “ Nooit heeft de stem van Eva Cassidy me zo intens geraakt als tijdens die keer dat ik haar hoorde over die Martin Logan’s.” Nu zult U misschien zeggen; “Dat is geen liefde, dat is verliefdheid.” Akkoord, maar wat dacht U van de man die met een liefdevolle blik naar zijn versterker kijkt terwijl hij met zijn hand over de aluminium behuizing streelt? Volgens mij is dat een vorm van liefde.


Goed, zult U triomfantelijk zeggen, maar dat geldt toch zeker niet voor zelfverwerkelijking? Even voor de duidelijkheid; Maslow gaat er van uit dat niet iedereen ook daadwerkelijk toekomt aan de hoogste niveaus. Slechts enkelen komen in dit leven toe aan zelfverwerkelijking. Dat gezegd hebbende denk ik dat er wel degelijk audiofielen zijn die dat niveau bereiken. Concreet denk ik dan bijvoorbeeld aan de liefhebber die zijn eigen versterkerontwerp gerealiseerd ziet. Of aan de audiofiel die eindelijk zijn ultieme set bij elkaar heeft. Maar is het dan zo dat de audiofiel voor het vervullen van al zijn essentiële levensbehoeften slechts zijn audio nodig heeft? Het lijkt er wel op. Laat uw geliefde het maar niet horen.

forzavado
05-12-2001, 11:41
Leuk artikel over audiofielen! Volgens mij behoor ik tot geen van beide:( Ik zit er precies tussenin. Ik zal waarschijnlijk nooit mijn eigen versterker kunnen bouwen (om het even extreem te stellen), maar kan mooie weergave systemen absoluut waarderen. Dus hier komt die beleving weer terug.
Aan de andere kant ben ik ook een techniekfreak. Ben altijd geïntresserd in nieuwe technieken, en ga dan ook revoluties op dit gebied zeker niet uit de weg.
Mooie conclusie toch?

Even over beide artikelen: de eerste ging over de high-end systemen en de gedachte erachter en de tweede over soorten audiofielen. Dus deze audio "soort" audiofiel gebruikt de filosofie achter de highend systemen:
ene kant de puur van muziek genietende audiofiel Naar mijn mening is dat het zo'n beetje samengenomen (?)

bmateijsen
05-12-2001, 12:00
En wat een goede krachtige korte samenvatting.... Aart...:D

precies 2 soorten liefhebbers van audio:

de versterker-likker (of componenten-geilaard)>>zij raken in extase van 1200 watt bij 0,5 ohm en 96db gevoeligheid

en de muziek-liefhebber.... die kippenvel krijgt van het herbeleven van die jazz-kelder in St. Louis 1964, met grootheden als miles davis, toets thielemans, louis armstrong, etc.

Groet Bjorn

forzavado
05-12-2001, 12:13
En wat een goede krachtige korte samenvatting.... Aart...:DDank je! Wat ben ik toch populair met m'n samenvattingen:D Nu moet ik oppassen om niet off-topic te geraken!
Die "samenvattingen" waren eigenlijk bedoeld om mensen deze pillen eens door te laten lezen. Maak anderen graag enthousiast! Maar volgens mij werkt het averechts:D Echt het is boeiend!