Bekijk de volledige versie : De films van Ingmar Bergman
Richard B.
31-07-2005, 22:27
Nu ik eindelijk Fanny & Alexander gezien heb wil ik heel graag meer werk van Ingmar Bergman zien. Welke van zijn films zijn aanraders? The Seventh Seal en Wild Strawberries zijn films die ik wel van naam ken. Zijn dat ook gelijk zijn 'echte' klassiekers of zijn er nog andere films van hem die speciaal de moeite waard zijn?
Een film als Persona is het bekijken zeker waard als Bergman liefhebber en komt dicht in de buurt van The Seventh Seal als mijn persoonlijke favoriet . Ook de trilogie Through a Glass Darkly/Winter Light/The Silence (uitgebracht door criterion) moet je zeer zeker een keer bekijken.
Verder heb je nog films als Cries and Whispers, Autumn Sonata en Hour of the Wolf (een horrorfilm) en Shame (erg interessante film; zeker in deze tijd nog) die er ook mogen zijn.
De film Sawdust and Tinsel aka The Naked Night (zelf nog niet gezien en ook nog niet op dvd uitgebracht) schijnt een erg knappe film te zijn.
hour of the wolf is mijn favoriete bergman. psychologische horror lijkt me de juiste benaming.
the seventh seal wordt alom beschouwd als 1 van zijn beste en moet je zeker een keer gezien hebben.
zowel persona als wild strawberries zijn erg mooie, complexe, emotionele dramas.
the virgin spring is een prachtig gefilmde thriller/drama.
dit is wat ik van bergman gezien heb en tot nu toe waren ze stuk voor stuk zeer de moeite waard.
hitch_fan
01-08-2005, 19:08
Ik heb inmiddels aardig wat films van Bergman gezien en ik vond ze allemaal goed tot zeer goed. Mijn persoonlijke favorieten zijn Persona, Shame en Through A Glass Darkly.
Als je het je kunt veroorloven zou ik de MGM R1 boxset (met Persona; Shame; Hour Of The Wolf; The Passion Of Anna; The Serpent's Egg + bonis disc) en de al genoemde Criterion boxset (met Through A Glass Darkly; Winter Light; The Silence + bonusdisc) aanschaffen. Maar eigenlijk is elke film van Bergman het aanschaffen waard.
Ik heb zelf The Seventh Seal, Wild Strawberries, Cries And Whispers en de prachtige boxset met Through A Glass Darkly (net toevallig vanmiddag weer gezien!), Winter Light en The Silence. Van deze titels heb ik allemaal de Criterion versie en die zijn echt aan te raden. Ik wil nog erg graag de MGM box hebben en denk erover om die binnenkort aan te schaffen. Tot nu toe ben ik nog geen slechte Bergman tegengekomen. Hij staat bij mij dan ook in de top vijf van beste regisseurs ooit, al heb ik nog heel veel films van hem te ontdekken.
Edit: Ik ben kennelijk nogal vergeetachtig vandaag: natuurlijk heb ik ook die geweldige Fanny And Alexanderboxset van Criterion Collection
Richard B.
01-08-2005, 20:03
Van veel van de hier genoemde films wil ik de Criterions gaan aanschaffen: dat zal pijn gaan doen aan m'n portemonee vrees ik. :oops:
O.b.v. wat ik tot nu toe gelezen heb begin ik maar met Wild Strawberries en Cries And Whispers denk ik. Als ik zo de synopsis van beide films lees dan denk ik dat die wel het best aansluiten op m'n smaak. De rest van de films komen dan zeker nog wel. Nu ik me meer aan het verdiepen ben in Bergman denk ik dat zijn films me goed zullen liggen denk ik. Vreemd eigenlijk dat ik nog niet eerder aan z'n films begonnen ben. :oops:
Ik denk dat Wild Strawberries (Smultronstallet) zeker wel zal aansluiten bij je smaak. Verder is Smiles of a summer night(Sommernattensleende) een erg leuke film. Volgens mij zijn dit ook nog eens twee erg toegangkelijke Bergman films.
Ik heb laatst voor het eerst eindelijk eens the Seventh Seal (Det Sjunde Inseglet) gezien. Het viel me op een aantal prachtige scenes toch een beetje tegen. Had er denk ik te veel van verwacht.
Verder heb ik lang geleden eens Persona gezien.
Richard B.
01-08-2005, 21:17
Ik heb laatst voor het eerst eindelijk eens the Seventh Seal (Det Sjunde Inseglet) gezien. Het viel me op een aantal prachtige scenes toch een beetje tegen. Had er denk ik te veel van verwacht.
Als ik zo de verhalen lees dan krijg ik het idee (en ik kan er naast zitten) dat deze film filmisch en qua drama misschien wat minder geraffineerd in elkaar zit als Bergman's latere films. Ik denk dat ik deze nog wel ff bewaar voor later. Een film als Persona lijkt me eigenlijk een stuk interessanter als The Seventh Seal.
Btw: de schaakpartij met dood in TSS kan natuurlijk nog steeds niet op tegen het potje zeeslag met dood in Bill & Ted's Bogus Journey. :lol:
Btw: de schaakpartij met dood in TSS kan natuurlijk nog steeds niet op tegen het potje zeeslag met dood in Bill & Ted's Bogus Journey. :lol: Totally agree dude. :lol:
Ik heb inmiddels de erg mooie Ingmar Bergman Collection van MGM in huis. Persona heb ik gisteravond (en vanochtend) gezien en die is daarmee meteen in de top drie gekomen van favoriete Bergmanfilms. De andere vier films uit de set ga ik zo snel mogelijk zien, wellicht dat mijn lijstje met favoriete Bergmans er dan weer anders uit zal zien.
Ik vind het sowieso erg moeilijk om een toplijst te maken als het gaat om Bergmanfilms. De films zijn daarvoor te verschillend en vooral te persoonlijk en afhankelijk van mijn stemming.
Voorlopig hou ik het op:
1) Through A Glass Darkly
2) Fanny and Alexander
3) Persona
4) Cries And Whispers
5) Winter Light
Ik heb helaas nog niet zo veel films van Bergman gezien. Alleen Persona, Fanny och Alexander en Det Sjunde Inseglet. Deze films zijn me allemaal heel erg goed bevallen. Van Smultronstallet (Wild Strawberries) heb ik wel al de Criterion uitgave in m'n kast staan. Deze gaat zeker komende week bekeken worden. De Criterion box set met Through A Glass Darkly, Winter Light en The Silence staat ook erg hoog op mijn wishlist.
maikel_1981
10-08-2005, 14:49
Bergman behoort zeker tot mijn favoriete regisseurs. De middag dat ik Fanny och Alexander in een keer gekeken heb en de avond waarmee ik hetzelfde gedaan heb met Scenes from a Marriage behoren tot mijn mooiste filmervaringen. Persoonlijk begin ik Bergman pas echt te waarderen vanaf zijn Trilogie (winter light etc.) en die Criterion box kan ik van harte aanbevelen. The Seventh Seal en Wild Strawberries zijn wat minder toegankelijk in mijn ogen (vooral Seventh Seal, die ik nog steeds niet ontzettend kan waarderen) en ik zou dus dan ook met zijn wat latere werk beginnen. Persona is simpelweg een van de mooiste films die ik ooit gezien heb. Mijn top 5:
1. Persona
2. Fanny och Alexander
3. Scenes from a Marriage
4. Cries and Whispers
5. The Silence
stefanovic
21-09-2006, 09:06
Als je het je kunt veroorloven zou ik de MGM R1 boxset (met Persona; Shame; Hour Of The Wolf; The Passion Of Anna; The Serpent's Egg + bonis disc) aanschaffen.
Iemand die deze box heeft en me kan vertellen of de films zijn ondertiteld?
Als je het je kunt veroorloven zou ik de MGM R1 boxset (met Persona; Shame; Hour Of The Wolf; The Passion Of Anna; The Serpent's Egg + bonis disc) aanschaffen.
Iemand die deze box heeft en me kan vertellen of de films zijn ondertiteld?
De films zijn Engels, Spaans en Frans ondertiteld en voorzien van allerlei extra's. En ja, deze box is een aanrader!
stefanovic
21-09-2006, 13:06
Ik ga de box wellicht later aanschaffen. Ben nog een Bergman leek en momenteel wat ideen aan het opdoen om langzaam kennis te maken met z'n werk. Wellicht ga ik in 1e instantie van Criterion de Fanny box en de trilogy aanschaffen, alsmede de r2NL uitgave van Persona. Goed begin, of beter om eerst andere films te proberen?
Ik ga de box wellicht later aanschaffen. Ben nog een Bergman leek en momenteel wat ideen aan het opdoen om langzaam kennis te maken met z'n werk. Wellicht ga ik in 1e instantie van Criterion de Fanny box en de trilogy aanschaffen, alsmede de r2NL uitgave van Persona. Goed begin, of beter om eerst andere films te proberen?
De Criterions van Fanny Och Alexander en de trilogie (Through A Glass Darkly, Winter Light & The Silence) zijn inderdaad prima films om Bergman te gaan verkennen. Persona is een prachtige film, één van mijn favorieten, maar wellicht niet de beste optie om mee te beginnen.
De Nederlandse versie van Persona zou ik je in ieder geval niet willen adviseren, de regio 1 versie heeft talloze extra's die de Nederlandse niet heeft:
(regio 1 versie)
• Commentary by Bergman biographer Marc Gervais
• "A Poem in Images" featurette
• On-camera interviews with Liv Ullmann and Bibi Andersson
• Photo gallery
• Original theatrical trailer
Ik heb een tijdje geleden de regio2 box aangeschaft met Hour of the Wolf,The passion of Anna en The serpents egg erin.
Ik zal naar aanleiding van jullie opmerkingen toch de films eens gaan kijken,ik ben toch wel nieuwsgierig geworden.
stefanovic
21-09-2006, 14:02
Ik begrijp dat Fanny och Alexander en de trilogy redelijk toegankelijk zijn (relatief dan). De vroege films (Seventh seal en Wild strawberries) en Persona moeten toch zeker tot DE toppers behoren, maar zijn dus wat minder makkelijk om mee te beginnen? Ben heel erg benieuwd hoe ze gaan bevallen!
Mijn favorieten (tot nu toe):
1. Fanny och Alexander
2. Wild Strawberries
3. Through a Glass Darkly
4. Winter Light
5. The Silence
6. The Virgin Spring
7. The Seventh Seal
8. Cries and Whispers
stefanovic
21-09-2006, 15:23
Mijn favorieten (tot nu toe):
1. Fanny och Alexander
2. Wild Strawberries
3. Through a Glass Darkly
4. Winter Light
5. The Silence
6. The Virgin Spring
7. The Seventh Seal
8. Cries and Whispers
Zijn het mooie uitgaven die van Tartan?
Mijn favorieten (tot nu toe):
1. Fanny och Alexander
2. Wild Strawberries
3. Through a Glass Darkly
4. Winter Light
5. The Silence
6. The Virgin Spring
7. The Seventh Seal
8. Cries and Whispers
Zijn het mooie uitgaven die van Tartan?
volgens dvdbeaver (op 1 deel uit de trilogy of faith na) iets minder qua beeld dan de criterions, maar meer dan acceptabel! En voordeliger in prijs. Wel mis je dan de extra's van de criterion, maar mij gaat het om de film!
dvd's zijn goed te doen bij play en blahdvd. ff per film checken welke goedkoper is!
Richard B.
30-07-2007, 10:56
Na zijn overlijden (http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/6921960.stm) wordt het uitbereiden van m'n collectie van Bergman's films (natuurlijk) meteen een prioriteitsaangelegenheid. Sinds de laatste posting heb ik Fanny och Alexander, Cries and Whispers, The Virgin Spring en Autumn Sonata aangeschaft en ik denk dat ik eerst maar eens alle resterende Criterion-Bergmans ga bestellen.
Wow, Bergman was misschien wel de laatste ECHT grote meester van de klassieke cinema die er nog overgebleven was. Alles wat nu over is zijn degenen die tijdens en na de jaren 70 furore gemaakt hebben.
Brakhage
30-07-2007, 13:59
Het is grappig, want ik had gisteren nog met twee vrienden afgesproken dat ik 'Skammen' in Breda in de bioscoop zou gaan zien. Mijn eerste Bergman op het grote scherm...
Tim Wiselaar
30-07-2007, 16:34
Zal nu wel een hele buzz rondom zijn films komen.
Richard B.
30-07-2007, 20:46
Zal nu wel een hele buzz rondom zijn films komen.
In ieder geval van mij want ik heb zojuist Wild Strawberries en The Seventh Seal besteld.
Oudlid_X5
31-07-2007, 17:32
Las het vandaag in de krant dat de beste meneer was overleden: een klein maar toch interesant portret maar liefst vijf keer getrouwd... Ik doe hem dat niet na.:mrgreen:
Dan toch maar beginnen met deze beroemde regisseur, heb drie films in huis.. Welke om mee te beginnen? Fanny och Alexander (http://www.intervocative.com/onlinecollections/dvd/InBlue/DVD.aspx?U=717249470335.9) was de meest toegankelijk wat ik zo gehoord heb.. Verder heb ik nog: De grote stilte en Glimlach van een Zomernacht...
:p
Als je niet in slaap kunt komen is een Bergman perfect.....
DanielC.
31-07-2007, 18:04
Fanny och Alexander is wel mooi. Maar op zich maakt dat allemaal niet zo uit, waar je mee begint (bij mij niet iig.). Tystnaden (de grote stilte) is erg goed. Nattvardsgasterna (Winter Light/De Avondmaalsgasten) is mijn favoriet. Gevolgd door Persona. Voorderest kan je je aan het bekende werk Det Sjunde Inseglet, Smultronstallet, Jungfrukallan, Viskningar och Rop ook geen buil vallen.
Heb er nu twee gezien....Persona en The Virgin Spring....ik vind het dodelijk vermoeiend allemaal. Een erg hoog "kijk mij eens hoogdravende en intellectuele films maken"factor. Allemaal moeilijk en zwaar op de hand, vele stiltes en mensen die elkaar aan kijken en heeeeeel langzaam "Brutte snutte motte achmah koppeu slueeeeeeuuuuteeeuuu" uit hun bek forceren. Elk woord eindigd op "EUH"....waardoor het allemaal erg zeurderig overkomt.
Ik weet het....beetje kort door de bocht....maar ik vond het echt een drama die films...
DanielC.
31-07-2007, 18:53
Hm, ik vind dat pretentieuze bij Bergman juist heel erg meevallen. Ingetogen, en niet zo kijk mij eens. Ook vind ik het met het moeilijke en zware wel redelijk meevallen. Bergman heeft genoeg luchtige films gemaakt; somaren med monika, sommarnattens leende, Djävulans oga en ook Smultronstallet loop ik nog met een tevreden lach uit. Misschien nog eens wat proberen? Of eens wat herkijken. Het vallt allemaal best mee.
Mwow....wellicht dan toch eens Summerattensuu Djueveulusss Smultussusskuettalles nog eens proberen..... Klinkt goed in ieder geval!!
DanielC.
31-07-2007, 19:12
:mrgreen:
Brakhage
12-08-2007, 14:15
Misschien hebben sommige van jullie het al meegekregen, maar enkele dagen na de dood van Bergman ontstond er op het net een werkelijk sublieme discussie over de waarde of overschatheid van Ingmar Bergman. De bekende criticus Jonathan Rosenbaum publiceerde in de NY Times het bijzonder provocerende artikel Scenes from an Overrated Career (http://www.almendron.com/tribuna/?p=16574), wat uiteraard allerlei reacties uitlokte, zowel van voor- als tegenstanders. Onder meer ontstond er op de a_film_by (http://movies.groups.yahoo.com/group/a_film_by/) list een werkelijk sublieme discussie over Bergman's werk en was ook Roger Ebert (http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/20070807/PEOPLE/70808002) die een reactie gaf op de kritiek van Rosenbaum, kritiek waarop Rosenbaum zelf ook weer op reageerde (http://rogerebert.suntimes.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/20070808/LETTERS/70808003). Nu heeft David Bordwell zich in de discussie gemengd, op zijn blog (http://www.davidbordwell.net/blog/?p=1139), op een wijze zoals alleen Bordwell dat kan.
Het is misschien heel wat leeswerk, maar het is werkelijk een fantastische discussie, hoogst aanbevolen!
Brakhage
12-08-2007, 14:33
En vandaag gepubliceerd in de NY Times, een artikel van Woody Allen:
The Man Who Asked Hard Questions
Everett Collection
In films like “Persona,” with Liv Ullmann, seated, and Bibi Andersson; and “Scenes From a Marriage,” with Ms. Ullmann and Erland Josephson, Ingmar Bergman addressed profoundly human concerns in a way, Woody Allen writes, that “one was not bored but thrilled.”
By WOODY ALLEN
Published: August 12, 2007
I GOT the news in Oviedo, a lovely little town in the north of Spain where I am shooting a movie, that Bergman had died. A phone message from a mutual friend was relayed to me on the set. Bergman once told me he didn’t want to die on a sunny day, and not having been there, I can only hope he got the flat weather all directors thrive on.
I’ve said it before to people who have a romanticized view of the artist and hold creation sacred: In the end, your art doesn’t save you. No matter what sublime works you fabricate (and Bergman gave us a menu of amazing movie masterpieces) they don’t shield you from the fateful knocking at the door that interrupted the knight and his friends at the end of “The Seventh Seal.” And so, on a summer’s day in July, Bergman, the great cinematic poet of mortality, couldn’t prolong his own inevitable checkmate, and the finest filmmaker of my lifetime was gone.
I have joked about art being the intellectual’s Catholicism, that is, a wishful belief in an afterlife. Better than to live on in the hearts and minds of the public is to live on in one’s apartment, is how I put it. And certainly Bergman’s movies will live on and will be viewed at museums and on TV and sold on DVDs, but knowing him, this was meager compensation, and I am sure he would have been only too glad to barter each one of his films for an additional year of life. This would have given him roughly 60 more birthdays to go on making movies; a remarkable creative output. And there’s no doubt in my mind that’s how he would have used the extra time, doing the one thing he loved above all else, turning out films.
Bergman enjoyed the process. He cared little about the responses to his films. It pleased him when he was appreciated, but as he told me once, “If they don’t like a movie I made, it bothers me — for about 30 seconds.” He wasn’t interested in box office results, even though producers and distributors called him with the opening weekend figures, which went in one ear and out the other. He said, “By mid-week their wildly optimistic prognosticating would come down to nothing.” He enjoyed critical acclaim but didn’t for a second need it, and while he wanted the audience to enjoy his work, he didn’t always make his films easy on them.
Still, those that took some figuring out were well worth the effort. For example, when you grasp that both women in “The Silence” are really only two warring aspects of one woman, the otherwise enigmatic film opens up spellbindingly. Or if you are up on your Danish philosophy before you see “The Seventh Seal” or “The Magician,” it certainly helps, but so amazing were his gifts as a storyteller that he could hold an audience riveted and enthralled with difficult material. I’ve heard people walk out after certain films of his saying, “I didn’t get exactly what I just saw but I was gripped on the edge of my seat every frame.”
Bergman’s allegiance was to theatricality, and he was also a great stage director, but his movie work wasn’t just informed by theater; it drew on painting, music, literature and philosophy. His work probed the deepest concerns of humanity, often rendering these celluloid poems profound. Mortality, love, art, the silence of God, the difficulty of human relationships, the agony of religious doubt, failed marriage, the inability for people to communicate with one another.
And yet the man was a warm, amusing, joking character, insecure about his immense gifts, beguiled by the ladies. To meet him was not to suddenly enter the creative temple of a formidable, intimidating, dark and brooding genius who intoned complex insights with a Swedish accent about man’s dreadful fate in a bleak universe. It was more like this: “Woody, I have this silly dream where I show up on the set to make a film and I can’t figure out where to put the camera; the point is, I know I am pretty good at it and I have been doing it for years. You ever have those nervous dreams?” or “You think it will be interesting to make a movie where the camera never moves an inch and the actors just enter and exit frame? Or would people just laugh at me?”
What does one say on the phone to a genius? I didn’t think it was a good idea, but in his hands I guess it would have turned out to be something special. After all, the vocabulary he invented to probe the psychological depths of actors also would have sounded preposterous to those who learn filmmaking in the orthodox manner. In film school (I was thrown out of New York University quite rapidly when I was a film major there in the 1950s) the emphasis was always on movement. These are moving pictures, students were taught, and the camera should move. And the teachers were right. But Bergman would put the camera on Liv Ullmann’s face or Bibi Andersson’s face and leave it there and it wouldn’t budge and time passed and more time and an odd and wonderful thing unique to his brilliance would happen. One would get sucked into the character and one was not bored but thrilled.
Bergman, for all his quirks and philosophic and religious obsessions, was a born spinner of tales who couldn’t help being entertaining even when all on his mind was dramatizing the ideas of Nietzsche or Kierkegaard. I used to have long phone conversations with him. He would arrange them from the island he lived on. I never accepted his invitations to visit because the plane travel bothered me, and I didn’t relish flying on a small aircraft to some speck near Russia for what I envisioned as a lunch of yogurt. We always discussed movies, and of course I let him do most of the talking because I felt privileged hearing his thoughts and ideas. He screened movies for himself every day and never tired of watching them. All kinds, silents and talkies. To go to sleep he’d watch a tape of the kind of movie that didn’t make him think and would relax his anxiety, sometimes a James Bond film.
Like all great film stylists, such as Fellini, Antonioni and Buñuel, for example, Bergman has had his critics. But allowing for occasional lapses all these artists’ movies have resonated deeply with millions all over the world. Indeed, the people who know film best, the ones who make them — directors, writers, actors, cinematographers, editors — hold Berman’s work in perhaps the greatest awe.
Because I sang his praises so enthusiastically over the decades, when he died many newspapers and magazines called me for comments or interviews. As if I had anything of real value to add to the grim news besides once again simply extolling his greatness. How had he influenced me, they asked? He couldn’t have influenced me, I said, he was a genius and I am not a genius and genius cannot be learned or its magic passed on.
When Bergman emerged in the New York art houses as a great filmmaker, I was a young comedy writer and nightclub comic. Can one’s work be influenced by Groucho Marx and Ingmar Bergman? But I did manage to absorb one thing from him, a thing not dependent on genius or even talent but something that can actually be learned and developed. I am talking about what is often very loosely called a work ethic but is really plain discipline.
I learned from his example to try to turn out the best work I’m capable of at that given moment, never giving in to the foolish world of hits and flops or succumbing to playing the glitzy role of the film director, but making a movie and moving on to the next one. Bergman made about 60 films in his lifetime, I have made 38. At least if I can’t rise to his quality maybe I can approach his quantity.
Evil Hobbit
12-08-2007, 18:15
Ahh Woody, Hollywood's huispolygamist :) Mooi artikel.
Richard B.
11-03-2010, 21:04
Ik ben zo blij met het nieuws dat ik het ook even in dit topic kwijt moet: The best intentions komt op 26 april uit op DVD in de UK (http://www.amazon.co.uk/Best-Intentions-DVD-Samuel-Froler/dp/B0038AL7JM/ref=sr_1_1?ie=UTF8&s=dvd&qid=1268340573&sr=1-1). Het scenario is afkomstig van Bergman en het is gebaseerd op het verhaal van de relatie van zijn ouders. Ik heb het ooit op tv gezien en ik vond het een erg goeie film. Deze film, geregisseerd door Bille August, heeft in 1992 de gouden palm gewonnen.
vBulletin v4.2.5, Copyright ©2000-2024, vBulletin Solutions, Inc.