Bekijk de volledige versie : Baby´s en HT apparatuur
Sinds 10 maanden ben ik de gelukkige vader van een schat van een dochter, maar nu is ze in de kruip stadium gekomen en drukt de hele tijd op de aan uit knop van mijn versterker :roll: . Mijn vraag is of dit "schadelijk" is voor mijn versterker.
Weekstrom
29-01-2006, 13:22
Sinds 10 maanden ben ik de gelukkige vader van een schat van een dochter, maar nu is ze in de kruip stadium gekomen en drukt de hele tijd op de aan uit knop van mijn versterker :roll: . Mijn vraag is of dit "schadelijk" is voor mijn versterker.Het is niet bevorderlijk voor je apparatuur, dat is duidelijk. Veel erger wordt het als de lade van je dvd speler geopend kan worden en ze er aan gaat hangen of een boterham of iets anders in je video propt.
Twee adviezen;
1. Get used to it, het duurt een tijdje.
2. Zorg dat je spullen veiliger staan of beveiligd zijn.
Overigens, dit wil je eigenlijk niet horen, ook na het knopjes stadium gaat het gewoon door. Een poppenwagentje waarmee door de kamer wordt gecrosst eindigt ook niet zelden tegen je speakers of de tafel waar je TV op staat. In jou geval kan dat denk ik ook de versterker worden aangezien ze daar kruipend ook bij kan. En een bal of pop (die zijn meestal nog zacht !) vliegt ook wel eens door de kamer om ergens tegenaan te vliegen wat je liever niet had. En dan heb ik het dus nog niet over duplo blokken of autootjes....
Sorry, ervaring :wink:
Bedankt voor je snelle reactie, weet wel dat het erger wordt :twisted: , hoopte alleen dat het niks uit maakte voor de versterker. Alle andere apparatuur staat nl. achter deurtjes.
Ik wilde net zeggen, dat je het achter een deurtje zou moeten zetten. Dat hebben wij toen wel gedaan. Heeeeel consequent néé blijven zeggen :wink: is denk ik de enige oplossing. Berg je afstandsbediening ook goed op, daarmee gooien door de kamer is erg spannend maar niet zo gezond voor de ab!
Mijn kinderen zijn nu gelukkig zo groot, dat dit niet meer hoeft. Ze zijn nu 15 en 17 en kunnen heel goed met mijn apparatuur omgaan, soms tot mijn grote ongenoegen.
Maar mijn katten hebben ontdekt, dat de bas lekker trilt en hebben die al een paar keer omgegooid. En boven op de tv liggen geeft ook krassen. Als deze stuk is ga ik daarom toch over op een plat scherm.
Marcel A. de Vrije
29-01-2006, 14:17
Je kunt haar natuurlijk ook gewoon leren dat ze niet aan de versterker mag komen. Zij heeft haar speelgoed en jij het jouwe...
Alexander D
29-01-2006, 16:01
Je kunt haar natuurlijk ook gewoon leren dat ze niet aan de versterker mag komen. Zij heeft haar speelgoed en jij het jouwe...
Dat is inderdaad het allerbelangrijkste.
Sander Haarmans
29-01-2006, 18:42
Ik heb nu een zoon van bijna een maand oud, nu kan hij verder nog weinig maar wil hem wel direct vanaf het begin leren dat hij met z'n tengels van m'n HT apparatuur af moet blijven. Hoe moeilijk het ook zal zijn maar ik zal m'n best ervoor doen.
Ik heb nu een zoon van bijna een maand oud, nu kan hij verder nog weinig maar wil hem wel direct vanaf het begin leren dat hij met z'n tengels van m'n HT apparatuur af moet blijven. Hoe moeilijk het ook zal zijn maar ik zal m'n best ervoor doen.
Veel geluk, spreek je nog wel over een jaartje :)
Trouwens wat dit betreft zijn jongens erger dan meiden.
Bij mij vlogen de AB's ook in het rond, is een speaker al 3x van zijn sokkel gereden, de rookglazen deur dagelijks besmeurd door chocolade-tengels, enz. "Nee" zeggen heeft tot pakweg 1,5-2 jaar niet zo heel veel zin. Want dat begrijpen ze nog niet echt. Meestal pakte ik de kleine op als ze weer voor het meubel rondhingen, en zette ik ze ergens anders neer. Zodra ze echt mobiel en watervlug worden wordt het echt opletten geblazen.
Weekstrom
29-01-2006, 19:41
Ik heb nu een zoon van bijna een maand oud, nu kan hij verder nog weinig maar wil hem wel direct vanaf het begin leren dat hij met z'n tengels van m'n HT apparatuur af moet blijven. Hoe moeilijk het ook zal zijn maar ik zal m'n best ervoor doen.
Veel geluk, spreek je nog wel over een jaartje :)
Trouwens wat dit betreft zijn jongens erger dan meiden.
Nee hoor, mijn dochter was zeker net zo erg als de oudste zoon. De jongste, een jongen, heeft er nauwelijks aan gezeten.
Weekstrom
29-01-2006, 19:46
Bij mij vlogen de AB's ook in het rond, is een speaker al 3x van zijn sokkel gereden, de rookglazen deur dagelijks besmeurd door chocolade-tengels, enz. "Nee" zeggen heeft tot pakweg 1,5-2 jaar niet zo heel veel zin. Want dat begrijpen ze nog niet echt. Meestal pakte ik de kleine op als ze weer voor het meubel rondhingen, en zette ik ze ergens anders neer. Zodra ze echt mobiel en watervlug worden wordt het echt opletten geblazen.Tot pak hem beet 2 jaar heeft het inderdaad weinig tot geen zin om nee te zeggen. Bij mij is alles tot nu toe heel gebleven. Bij m'n ouders niet. Daar is de conus van de tweaters nu alleen nog hol ipv bol in het midden. Was ook een soort knopje... Gelukkig horen ze dat toch niet. Mij dochter heeft het toen ze nog geen 2 was ook voor elkaar gekregen een speaker (Pied Piper) om te duwen. Die stond in de weg voor de kortste weg die ze wilde volgen. Hij bleef gelukkig heel...
Gewoon zorgen dat je ideale dochters hebt :)
Nergens last van.....min of meer. Ze komt er nagenoeg niet aan.
Het leukste moment :? blijft het vriendelijk lachend omdraaien van die kabouters terwijl je NEE! roept. Mijn zoontje van 12 maanden is gek op speaker- en voedingskabel. Ik begin al nee te roepen als hij er op af loopt, maar het helpt weinig. Oppakken en ergens anders neerzetten is de enige remedie. Hetzelfde heb ik met mijn mobieltje. Als ik aan het bellen ben, rukt hij hem het liefst uit mijn hand. Dus gaf ik hem mijn oude, maar daar vind hij geen moer aan... Het is alsof ze het er om doen.
Sterkte ermee!
Bas
Mr_Parker
30-01-2006, 07:06
Het ergste zijn broers met hun lieve zoontje van 1 jaar: " Ja zet de TV maar uit, goed zo." " Kijk eens wat hij al kan."
Hij leert het hem dus doel bewust om die aan uit knop zovaak mogelijk achter elkaar in te drukken, niet alleen bij de tv van hem, maar ook bij die van mijin ouders en mij.
Alexander D
30-01-2006, 08:27
Het leukste moment :? blijft het vriendelijk lachend omdraaien van die kabouters terwijl je NEE! roept. Mijn zoontje van 12 maanden is gek op speaker- en voedingskabel. Ik begin al nee te roepen als hij er op af loopt, maar het helpt weinig. Oppakken en ergens anders neerzetten is de enige remedie. Hetzelfde heb ik met mijn mobieltje. Als ik aan het bellen ben, rukt hij hem het liefst uit mijn hand. Dus gaf ik hem mijn oude, maar daar vind hij geen moer aan... Het is alsof ze het er om doen.
Sterkte ermee!
Bas
Met oppakken en ergens anders neerzetten gaan ze het inderdaad nooit leren. Dan weten ze namelijk niet dat ze daar niet mogen komen of ergens niet aan moeten zitten. Dat moet je er wel even bij vertellen....
Mijn oudste is 3 en ik heb nog nooit enige problemen gehad. Kwestie van opvoeden. :wink:
Het ergste zijn broers met hun lieve zoontje van 1 jaar: " Ja zet de TV maar uit, goed zo." " Kijk eens wat hij al kan."
Hij leert het hem dus doel bewust om die aan uit knop zovaak mogelijk achter elkaar in te drukken, niet alleen bij de tv van hem, maar ook bij die van mijin ouders en mij.
Ik heb het 1 keer meegemaakt, dat ik een zoontje van een vriendin vrij hardhandig verwijderd heb van mijn (glazen) tafel, waar hij bovenop stond om de lichtknop aan en uit en aan en... te zetten. Hij was toen een jaar of 3, net als mijn zoontje, die dat soort dingen niet in zijn bolle hoofdje haalde. Mijn vriendin was kwaad, ik moest me niet met haar opvoeding bemoeien, hij probeerde gewoon dingen en was nu eenmaal erg beweeglijk. "Niet in mijn huis"heb ik toen gezegd en ze er samen uit gezet. Nooit meer gezien......
Of je dat bij je broer ook wilt doen weet ik niet.
Mr_Parker
30-01-2006, 09:13
Of je dat bij je broer ook wilt doen weet ik niet.
Ik heb mijn broer inderdaad duidelijk gemaakt dat hij dat bij ons niet moet doen in het vervolg, het licht knopje mag nog maar verder niet.
Ik hoop dan ook dat mijn HT met rust gelaten gaat worden, die komt als alles mee zit eind deze week binnen.
Mijn ouders babysitten door de week, maar dan komt die kleine niet "onbeheerd" in kamer. Het zijn vooral de bezoekjes in het weekend dat het oppassen is.
Mijn nichtje van bijna 3 weet wel waar ze wel en niet aan mag, gelukkig.
Albert Kostwinder
30-01-2006, 10:34
Gewoon erbij blijven en telkens blijven corrigeren totdat je je verbaal verstaanbaar kunt maken bij het kind dat iets niet mag. Consequent blijven en nimmer ophouden, jaren lang.......De eerste jaren zijn het belangrijkst dus aanpakken die hap... hihi 8)
Olivier vd D.
30-01-2006, 11:21
Bedankt voor je snelle reactie, weet wel dat het erger wordt :twisted: , hoopte alleen dat het niks uit maakte voor de versterker. Alle andere apparatuur staat nl. achter deurtjes.
Mits niet op slot krijgen ze die deurtjes echt wel open als ze 2 zijn.
Olivier vd D.
30-01-2006, 11:28
Mijn oudste is 3 en ik heb nog nooit enige problemen gehad. Kwestie van opvoeden. :wink:
Zo makkelijk ligt het helaas niet. Veel hangt af van het karakter van het kind en dat heb je gewoonweg niet in de hand. Mijn oudste reageert heel goed op corrigeren, maar mijn jongste amper. Hij heeft dan ook een totaal ander karaktertje (volhoudertje) dan mijn oudste en daar doe je niets aan. Ik hou het er maar op dat voornoemde karaktereigenschap hem later in zijn leven wel goed van pas komt.
Zo makkelijk ligt het helaas niet. Veel hangt af van het karakter van het kind en dat heb je gewoonweg niet in de hand. Mijn oudste reageert heel goed op corrigeren, maar mijn jongste amper. Hij heeft dan ook een totaal ander karaktertje (volhoudertje) dan mijn oudste en daar doe je niets aan. Ik hou het er maar op dat voornoemde karaktereigenschap hem later in zijn leven wel goed van pas komt.
Precies alle kinderen zijn verschillend. Die van mij is een ridder op het moment en ik hou dan ook mijn hart vast als hij voor mijn plasma William Wallace immiteert :)
Gelukkig ben ik verzekerd.
Alexander D
30-01-2006, 12:04
Zo makkelijk ligt het helaas niet. Veel hangt af van het karakter van het kind en dat heb je gewoonweg niet in de hand. Mijn oudste reageert heel goed op corrigeren, maar mijn jongste amper. Hij heeft dan ook een totaal ander karaktertje (volhoudertje) dan mijn oudste en daar doe je niets aan. Ik hou het er maar op dat voornoemde karaktereigenschap hem later in zijn leven wel goed van pas komt.
Precies alle kinderen zijn verschillend. Die van mij is een ridder op het moment en ik hou dan ook mijn hart vast als hij voor mijn plasma William Wallace immiteert :)
Gelukkig ben ik verzekerd.
Tuurlijk zijn alle kinderen anders maar je kunt natuurlijk gewoon beginnen met ze te leren dat ze die immitatie ergens mogen gaan proberen.
Mijn kinderen hebben hun plek om te spelen en ik de mijne. :wink:
Edgar Smit
30-01-2006, 12:43
Ik heb er drie thuis:
De oudste (12) denkt af en toe dat de afstandbediening van haar en zet ongevraagd puberzooi (TMF-MTV e.d.) op als we even niet kijken. Als ze soms even alleen thuis is gaan de CD's aan en als we een film gaan kijken heeft ze de DVD al bijna in de lade voordat we besloten hebben welke we gaan kijken. Irritant, maar ook puberig.
De middelste (bijna 7) brengt heel lief de afstandsbediening naar me toe en vraagt netjes of er iets anders op mag of of het harder mag.
De jongste (bijna 2) rent met elke afstandsbediening door het hele huis en probeert te kijken wat het het eerst begeeft, de plavuizen of de afstandbediening. Ook batterijklepjes vind hij erg leuk omdat hij die met zijn kleine vingertjes prima kan openen. Hij heeft dan ook een eigen afstandsbediening (ooit ergens gevonden) en daar speelt hij fanatiek mee. Alleen die van de nieuwe TV vindt hij wel erg mooi.
Mijn tip, geef de kleine een oude batterijloze afstandsbediening, werkt prima.
Tuurlijk zijn alle kinderen anders maar je kunt natuurlijk gewoon beginnen met ze te leren dat ze die immitatie ergens mogen gaan proberen.
Mijn kinderen hebben hun plek om te spelen en ik de mijne.
Ah jij bent iemand die ze in een hoekje neerzet ?
Mijn kind mag lekker spelen waar hij wil, natuurlijk zijn sommige plekken minder geschikt maar in zijn spel ziet hij niet in dat hij op de verkeerde plek is beland. Je kan dit 1.000 x corrigeren en toch blijven ze het doen of je moet zo'n eikel zijn die het er uit wilt slaan. Ik heb ooit een oom gehad die zo zijn kinderen opvoedde, geen prettig gezicht om te zien dat je neef een rotklap krijgt omdat hij een knikker op de grond laat vallen, als kind blijft je dat altijd bij.
Edgar Smit
30-01-2006, 13:03
Ja precies, en dat is nou net de bedoeling van die rotklap, zodat je het nooit meer doet (6).
Maar even serieus, een opvoedkundige klap moet kunnen, maar dan hebben we het niet over in elkaar slaan of rotklappen. Een kind moet wel grenzen hebben en kennen anders gaat het helemaal fout.
Olivier vd D.
30-01-2006, 13:09
Tuurlijk zijn alle kinderen anders maar je kunt natuurlijk gewoon beginnen met ze te leren dat ze die immitatie ergens mogen gaan proberen.
Mijn kinderen hebben hun plek om te spelen en ik de mijne.
Ah jij bent iemand die ze in een hoekje neerzet ?
Mijn kind mag lekker spelen waar hij wil, natuurlijk zijn sommige plekken minder geschikt maar in zijn spel ziet hij niet in dat hij op de verkeerde plek is beland. Je kan dit 1.000 x corrigeren en toch blijven ze het doen of je moet zo'n eikel zijn die het er uit wilt slaan. Ik heb ooit een oom gehad die zo zijn kinderen opvoedde, geen prettig gezicht om te zien dat je neef een rotklap krijgt omdat hij een knikker op de grond laat vallen, als kind blijft je dat altijd bij.
Ik ben sinds enkele weken al zover dat ik consequent de corrigerende tik uitdeel als hij weer dreigt aan mijn apparatuur te komen of zijn auto's wil uittesten op mijn speakers, maar het heeft vooralsnog geen effect. Langer op de gang staan en face-to-face understandings ook niet. Ik hoop dat het nog verbetert.
Alexander D
30-01-2006, 13:26
Tuurlijk zijn alle kinderen anders maar je kunt natuurlijk gewoon beginnen met ze te leren dat ze die immitatie ergens mogen gaan proberen.
Mijn kinderen hebben hun plek om te spelen en ik de mijne.
Ah jij bent iemand die ze in een hoekje neerzet ?
Mijn kind mag lekker spelen waar hij wil, natuurlijk zijn sommige plekken minder geschikt maar in zijn spel ziet hij niet in dat hij op de verkeerde plek is beland. Je kan dit 1.000 x corrigeren en toch blijven ze het doen of je moet zo'n eikel zijn die het er uit wilt slaan. Ik heb ooit een oom gehad die zo zijn kinderen opvoedde, geen prettig gezicht om te zien dat je neef een rotklap krijgt omdat hij een knikker op de grond laat vallen, als kind blijft je dat altijd bij.
Ik heb m'n kinderen nog nooit geslagen en zet ze nooit in de hoek maar ze weten wel wie de baas is in huis. Alle kinderen zijn anders maar het blijft in 9 van de 10 gevallen wel een kwestie van consequent opvoeden. Je hoeft ze niet de hele tijd te vertellen wat ze niet mogen als je ze duidelijk maakt wat ze wel mogen. :wink:
Ik ben sinds enkele weken al zover dat ik consequent de corrigerende tik uitdeel als hij weer dreigt aan mijn apparatuur te komen of zijn auto's wil uittesten op mijn speakers, maar het heeft vooralsnog geen effect. Langer op de gang staan en face-to-face understandings ook niet. Ik hoop dat het nog verbetert.
Ik heb hem een keer een tik op zijn billen gegeven en daar heb ik nu nog spijt van, ik haat slaan en zeker als het om kinderen gaat. Af en toe mag hij op de gang nadenken over wat hij gedaan heeft, dat maakt al indruk genoeg op hem. Kinderen zijn nou eenmaal omstuinig en zien niet altijd in dat ze "fout" bezig zijn, voor hun is het spel al corrigeer je ze 1.000 keer. Ik vind het belangrijk dat ze zolang mogelijk kind moeten kunnen zijn en het huis is in principe hun speelzaal, spelen is nu eenmaal het belangrijkste voor ze. Ik vraag ook elke avond voor het naar bed gaan, "wat ga je doen morgen ?" spelen is dan steevast het antwoord :)
Ik begin al nee te roepen als hij er op af loopt, maar het helpt weinig. Oppakken en ergens anders neerzetten is de enige remedie. Bas
Met oppakken en ergens anders neerzetten gaan ze het inderdaad nooit leren. Dan weten ze namelijk niet dat ze daar niet mogen komen of ergens niet aan moeten zitten.
Volgens mij zegt Bash (en ik) dat oppakken en ergens anders neerzetten juist WEL werkt. Uiteraard zeg je erbij dat het niet mag (maar dat laatste dring nog niet echt door). Zeker als ze nog heel jong zijn worden ze meteen door de andere "locatie" geprikkeld en zijn ze weer vergeten waar ze 5 seconden daarvoor me bezig waren.
Alexander D
30-01-2006, 13:59
Ik begin al nee te roepen als hij er op af loopt, maar het helpt weinig. Oppakken en ergens anders neerzetten is de enige remedie. Bas
Met oppakken en ergens anders neerzetten gaan ze het inderdaad nooit leren. Dan weten ze namelijk niet dat ze daar niet mogen komen of ergens niet aan moeten zitten.
Volgens mij zegt Bash (en ik) dat oppakken en ergens anders neerzetten juist WEL werkt. Zeker als ze nog heel jong zijn worden ze meteen door de andere "locatie" geprikkeld en zijn ze weer vergeten waar ze 5 seconden daarvoor me bezig waren.
Heb je gelijk in. Er komt echter ook een moment dat je ze er duidelijk op moet wijzen dat ze op de verkeerde plek zijn voor je ze weg zet.
We hebben overigens ook een hele tijd overdag de salontafel dwars gezet en de bank ervoor zodat er een ruimte overbleef waar niets kon gebeuren en ze niet bij de apparatuur konden komen.
Olivier vd D.
30-01-2006, 14:00
Tuurlijk zijn alle kinderen anders maar je kunt natuurlijk gewoon beginnen met ze te leren dat ze die immitatie ergens mogen gaan proberen.
Mijn kinderen hebben hun plek om te spelen en ik de mijne.
Ah jij bent iemand die ze in een hoekje neerzet ?
Mijn kind mag lekker spelen waar hij wil, natuurlijk zijn sommige plekken minder geschikt maar in zijn spel ziet hij niet in dat hij op de verkeerde plek is beland. Je kan dit 1.000 x corrigeren en toch blijven ze het doen of je moet zo'n eikel zijn die het er uit wilt slaan. Ik heb ooit een oom gehad die zo zijn kinderen opvoedde, geen prettig gezicht om te zien dat je neef een rotklap krijgt omdat hij een knikker op de grond laat vallen, als kind blijft je dat altijd bij.
Ik heb m'n kinderen nog nooit geslagen en zet ze nooit in de hoek maar ze weten wel wie de baas is in huis. Alle kinderen zijn anders maar het blijft in 9 van de 10 gevallen wel een kwestie van consequent opvoeden. Je hoeft ze niet de hele tijd te vertellen wat ze niet mogen als je ze duidelijk maakt wat ze wel mogen. :wink:
Met alle respect, maar het (gecorrigeerde) gedrag van jouw kinderen is natuurlijk geen referentie als het aankomt op wel of niet consequent opvoeden. Voor de goede orde, ik sla mijn kinderen nooit. Echter, ik trek hem bij zijn kraag weleens ergens weg als hij ook na een herhaling weigert weg te gaan bij mijn apparatuur. Naderhand leg ik wel alles aan hem uit, zodat hij zich goed realiseert waarom pappa reageert zoals hij reageert. Het opstandige persoontje zit ook wel in mij en mijn vrouw, dus mijn jongste heeft het niet van een vreemde.
Ik geef mijn kinderen in het hele huis veel vrijheid, BEHALVE als het op mijn apparatuur aankomt. Daarvoor kost het spul gewoon teveel. Mijn punt is in ieder geval dat je nooit kan zeggen dat je kinderen met consequent opvoeden ook altijd hun plaats weten en zich realiseren waar ze wel en niet aan mogen komen. Veel hangt van het karakter van het kind af. Wie daar nog steeds anders over denkt mag het eens een weekje met mijn jongste in combinatie met zijn high-end apparatuur proberen. ;-)
Alexander D
30-01-2006, 14:15
Met alle respect, maar het (gecorrigeerde) gedrag van jouw kinderen is natuurlijk geen referentie als het aankomt op wel of niet consequent opvoeden. Voor de goede orde, ik sla mijn kinderen nooit. Echter, ik trek hem bij zijn kraag weleens ergens weg als hij ook na een herhaling weigert weg te gaan bij mijn apparatuur. Naderhand leg ik wel alles aan hem uit, zodat hij zich goed realiseert waarom pappa reageert zoals hij reageert. Het opstandige persoontje zit ook wel in mij en mijn vrouw, dus mijn jongste heeft het niet van een vreemde.
Volgens mij heb ik mijn kinderen nergens als referentie aangevoerd voor consequent opvoeden en als het wel zo overkwam was het zeker niet de bedoeling. :wink: Ik zou niet durven, ik weet voorlopig nog niet of onze manier van opvoeden de juiste is. Dat zal over heel wat jaren pas blijken.
Iedereen moet opvoeden op zijn/haar manier maar ik ben van mening dat consequent zijn wel HEEL belangrijk is. Kinderen blijven impulsief en zullen altijd dingen blijven proberen, das gezond, logisch en vaak heel leuk om te zien.
Edgar Smit
30-01-2006, 15:42
Kinderen zijn heerlijk maar ook heerlijk vervelend.
als ze klein zijn, zijn ze om op te vreten.
Als ze 16 zijn heb je spijt dat je dat nooit gedaan hebt (6).
Consequentie en als twee ouders op 1 lijn zitten is het belangrijkste. Slaan en slaan is twee. Een corrigerend tikje is iets anders dan zo hard slaan dat de oogjes een fractie van een seconde aan de andere kant van het gezicht zitten. grenzen stellen en eraan houden dat is eigenlijk de bottomline. Maar elk kind is anders, net zoals elke ouder trouwens. Het kan ook gewoon botsen tussen ouder en kind. zoveel mensen, zoveel persoonlijkheden.
Mijn dochtertje van 3 gaat beter om met mijn HT dan haar moeder.
Het enige wat ze blijft doen is de DVD's bekrassen, maar ja we weten het en ze krijgt nu alleen back-ups in haar handjes.
Verder netjes uitleggen hoe ze ermee om moeten gaan en dan komt het allemaal wel goed.
Tot de vervelend opmerking toe: "Papa je moet dit met dat knopje doen"
De DVD-lade sluiten door er tegen aan te drukken en dat mag niet :oops:
Semafoor
30-01-2006, 18:56
Ach, die apparaten kunnen wel wat hebben. In de CD-speler van mijn broer zit al jaren een kleerhanger, cd speler loopt gewoon hoor.
Leuk om te zien, dat mijn reactie zoveel reacties teweeg brengt. Kan ook duidelijk lezen dat ik niet de enige met deze "problemen" ben.
Alexander D
31-01-2006, 12:29
Ach, die apparaten kunnen wel wat hebben. In de CD-speler van mijn broer zit al jaren een kleerhanger, cd speler loopt gewoon hoor.
:shock: Een kleerhanger?
Hoe is die daar terecht gekomen?
Raimond Kieftenbeld
31-01-2006, 12:36
Mijn dochtertje van 3 gaat beter om met mijn HT dan haar moeder.
Het enige wat ze blijft doen is de DVD's bekrassen, maar ja we weten het en ze krijgt nu alleen back-ups in haar handjes.
Verder netjes uitleggen hoe ze ermee om moeten gaan en dan komt het allemaal wel goed.
Tot de vervelend opmerking toe: "Papa je moet dit met dat knopje doen"
De DVD-lade sluiten door er tegen aan te drukken en dat mag niet :oops:
Je dochertje is zo te horen aardig bijdehand:).Maar blijkbaar ben je wel duidelijk.
Maar niet met alle kinderen gaat dat zo,sommigen blijven je gewoon uittesten tot in den treuren.
Mijn dochter is 18 maanden heeft haar eigen DVD'tjes onderaan staan. Die haalt ze regelmatig boven en dan bekijkt ze alle doosjes en probeert er wat schijfjes uit te halen.
Ze weet ondertussen ook waar de schijfjes in moeten om te spelen maar gelukkig lukt dat haar nog niet alleen.
Ze weet wel hoe de knopjes van de afstandsbediening werken en ook hoe de DVD-speler open en dicht gaat. Het afzetten van de TV is ook al geen geheim meer maar dat doet ze alleen als ik haar zeg dat het mag.
Al bij al valt het dus wel mee. Alleen van de nieuwe receiver moet ze echt nog leren af te blijven maar dat lijkt wel te lukken.
't Is en blijft een kind hè en alles ontdekken hoort er nu eenmaal bij (zijn we straks ook gelukkig als ze het allemaal zelf kan :wink: )
Olivier vd D.
31-01-2006, 14:23
Met 1 kind vond ik het allemaal ook goed te doen, maar met twee heb ik er duidelijk meer moeite mee om ervoor te zorgen dat ze met hun takken van mijn spulletjes afblijven. Ik denk dat de vaders en moeders met twee of meer kinderen dit wel kunnen bevestigen.
Alexander D
31-01-2006, 14:37
Met 1 kind vond ik het allemaal ook goed te doen, maar met twee heb ik er duidelijk meer moeite mee om ervoor te zorgen dat ze met hun takken van mijn spulletjes afblijven. Ik denk dat de vaders en moeders met twee of meer kinderen dit wel kunnen bevestigen.
Yep, zoals veel dingen met 1 koter makkelijker zijn. :wink:
vBulletin v4.2.5, Copyright ©2000-2024, vBulletin Solutions, Inc.