Kun je Arthouse een apart genre/stroming/stijl op zich noemen?

[Oudlid_X5]

Ik kon niets vinden vanuit de zoekmachines. Vandaar hier de vraag ben bezig met een presentatie voor school. En hou het over Filmhuis/arthouse productie. Vandaar deze vraag! Is Arthouse een stroming, een genre apart, stijl of hoe kan ik het beste formuleren? Gewoon een rekbaar begrip?!
Discussier lekker mee...




Bedankt alvast voor je reactie!

[Rob Eric Blank]

Om het als een aparte stroming te formuleren lijkt mij vreemd.

Je hebt binnen het genre Drama, ook humor, realisme.

Het begrip atrhouse is redelijk subjectief. Das Leben der Anderen was arthouse, maar door het succes en exposure wordt dit door bepaalde critici niet meer zo gezien.

Over het algemeen wordt arthouse gezien als de films die het zonder het grote uit Hollywood (of studio's uit Engeland + Bollywood) gemaakt worden.

[BigLebowski]

Dit zegt Wikipedia erover:

Arthouse is een Engelse term, die wordt gebruikt om kleinere artistieke films mee aan te duiden. Arthouse-films zijn over het algemeen met minder geld gemaakt en trekken een minder groot publiek dan Hollywood- of andere mainstream kaskrakers, maar draaien toch in bioscopen omdat ze in cultureel of artistiek opzicht bijzonder genoeg worden geacht om vertoond te worden. Een speciale soort bioscopen, de Arthouse-bioscopen, richten zich voornamelijk op dit soort films. Dit soort bioscoop wordt vaak gewoon met een goed Nederlands woord "filmhuis" genoemd.

Een term die recent opgang vindt als Nederlandse vertaling van Arthouse is auteursfilm. Deze term vindt zijn oorsprong in het feit dat Arthouse-films over het algemeen een sterke toets meedragen van de maker (of auteur). De producer van een auteursfilm heeft doorgaans een zuiver ondersteunende functie, waar deze bij mainstream film eerder een controlerende functie heeft. Een van de bekendste auteurs in het auteursfilmgenre was Ingmar Bergman.

[Richard B.]

Arthouse kun je beter een marketingomschrijving noemen denk ik. Het is heel simpel gezegd een omschrijving voor films die in filmhuizen draaien. Maar er zijn een hoop uitzonderingen op die regel dus het is imo niet echt een waardevolle typering voor films.

[Oudlid_X5]

Om het als een aparte stroming te formuleren lijkt mij vreemd.

Je hebt binnen het genre Drama, ook humor, realisme.

Het begrip atrhouse is redelijk subjectief. Das Leben der Anderen was arthouse, maar door het succes en exposure wordt dit door bepaalde critici niet meer zo gezien.

Over het algemeen wordt arthouse gezien als de films die het zonder het grote uit Hollywood (of studio's uit Engeland + Bollywood) gemaakt worden.


Das leben der anderen is dan toch gewoon Arthouse-light?!

[Ludo Keeris]

Ik denk dat de Wikipedia omschrijving erg dicht in de buurt komt van de betekenis van Art-house. Het zijn films die gemaakt zijn voor een kleiner publiek en toch in de bioscoop draaien. Dat deze (achteraf) toch bij een groter publiek aan slaan is niet echt van belang. De film wordt gemaakt met het idee dat het niet voor een groot publiek geschikt is. Meest recente titel is misschien wel Atonement. Een flink budget ($30.000.000), maar nauwelijks geschikt voor het Die Hard, Spider-Man of Harry Potter publiek. Dat de film mogelijk een Oscar gaat winnen doet niets af aan het feit dat de film oorspronkelijk voor een select publiek gemaakt is.

EDIT: ook meteen even verplaatst naar de Film Discussie afdeling. Het gaat hier niet echt over DVD's.

[Fikret]

Net als film-noir is art-house eerder een stijl of stroming dan een apparte genre.

[deweb]

Ik zou het meer een stroming noemen. Elke arthouse-film heeft namelijk een andere stijl, iets wat een film mede de benoeming "arthouse" geeft. Het is anders dan anders en niet altijd direct geschikt voor het grote publiek.

Jammer genoeg worden soms ook gewoon alle films uit niet-Engelse landen arthousefilms genoemt, ondanks dat ze het zeker niet zijn. Of zit ik nu onzin te posten?

[Rob Eric Blank]

Ik zou het meer een stroming noemen. Elke arthouse-film heeft namelijk een andere stijl, iets wat een film mede de benoeming "arthouse" geeft. Het is anders dan anders en niet altijd direct geschikt voor het grote publiek. Dit hoeft niet de insteek te zijn. De insteek is dat het niet gemaakt is naar de wens van de consumenten. Uiteindelijk kan het WEL geschikt zijn voor het grote publiek, Trainspotting is hiervan toch wel een goed voorbeeld.

De insteek van de makers zijn wat anders, ze hebben meer creatieve vrijheid en dat het opeens opgepakt wordt door het grote publiek is mooi meegenomen.


Jammer genoeg worden soms ook gewoon alle films uit niet-Engelse landen arthousefilms genoemt, ondanks dat ze het zeker niet zijn. Of zit ik nu onzin te posten?Is ten dele waar. Hier geld ook bij dat de makers niet direct het grote publiek hoeven aan te spreken en daardoor meer artistieke vrijheden hebben.

Alleen om nu bijvoorbeeld "Alles is Liefde" Arthouse te noemen....nee

Soms wordt ten onrechte alle buitenlandstalige films arthouse genoemd, terwijl dit niet zo is.

[deweb]

ten dele waar. Hier geld ook bij dat de makers niet direct het grote publiek hoeven aan te spreken en daardoor meer artistieke vrijheden hebben.

Klopt. Maar dat geld voor elk filmland. Mijn punt is echter dat het lijkt alsof films die niet Engels of Nederlands zijn voor het grote publiek standaard onder arthouse vallen. Iets wat, zoals jij zelf al aangeeft, gewoon niet klopt. Ik heb genoeg anderstalige producties mogen zien om dat te kunnen bevestigen. 'T is zonde, want daardoor zijn er ook bepaalde producties die hier waarschijnlijk nooit te zien zullen krijgen omdat de distrubuteurs er niets in zien omdat het publiek er niets in ziet.

[quote]Alleen om nu bijvoorbeeld "Alles is Liefde" Arthouse te noemen....nee[q/uote]
Alles is liefde valt er inderdaad niet onder. Een deel van Nederlandse films, dus niet Engelse, worden wel door het grote publiek gegegeten. Maar een willekeurige Franse film vrijwel standaard niet.

[Oudlid_X5]

Precies, wat maakt Bella Martha een Duits arthouse (hitje) en No Reservations dan weer niet. Ik denk dat het probleem ligt bij de critici die soms ook niet weten wat ze ermee moeten. Vandaar dat buitenlandse films sneller het predikaat arthouse krijgen opgeplakt dan Amerikaanse films. Want The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=25174) is alles behalve een hap-klaar massaproduct en is gewoon in Amerika gemaakt. En wat te denken aan jim jarmusch, één van de meest onafhankelijke regissuers in Amerika.

[abyssus]

Welke Amerikaanse films zouden dan wel 'arthouse' genoemd kunnen worden?

Little Miss Sunshine zag ik in een filmhuis. Maar is t 'arthouse'?

En Requiem for a Dream?

Een klein budget is geen voorwaarde, maar wel dat van te voren bedacht is dat de film voor een kleiner publiek geschikt is. Besluit iemand om een arthouse film te maken of wordt een film dat gaandeweg?

[Paul_Knoop]

Ik vind arthouse met de jaren steeds meer overrated, het grote media-apparaat heeft de term gevonden en net als sommige bioscopen bestempelen ze een hoop films nu als arthouse, met hun benadering is de nieuwe Paris Hilton film arthouse omdat die toch een klein publiek gaat vinden in nederland.

Een goed voorbeeld is de Pathe die films als No Country For Old Men en Sweeney Todd bestempeld als PAC ( hun alternatief voor arthouse ).

Maar om terug te komen op de hamvraag; wat is arthouse...
Ik zou zeggen dat arthouse een noemer is voor films die inderdaad buiten de grote machtsapparaten ( Hollywood ) om worden gedraaid en die tevens een kleinere groep mensen aanspreekt, ook al is dat laatste wel lastig want een film kan een hele grote groep mensen aan gaan spreken, maar vaak is het karakter van de gemiddelde filmhuisfilm niet echt toegankelijk voor de doorsnee bezoeker.

[BigLebowski]

Zo zie ik het begrip Arthouse zelf:

het zijn films die uit een cultureel/artistiek ipv uit een commercieel oogpunt gemaakt worden. Hierbij zijn de regisseurs onafhankelijk(er) van grote studio's. Arthouse-films worden dus niet primair gemaakt om een groot publiek te bereiken (en ontberen daar ook vaak het budget voor), maar dat wil niet zeggen dat ze nooit een groot publiek aan zullen spreken en kunnen bereiken.

Imo heeft de term arthouse dus niks te maken met de hoeveelheid mensen die ernaar kijken, maar met de intentie en onafhankelijkheid waarmee de film is gemaakt.

[Patrick van den Hul]

het zijn films die uit een cultureel/artistiek ipv uit een commercieel oogpunt gemaakt worden.

Die ene zin zegt volgensmij alles.

Het is volgensmij wel een beetje te vergelijken met het verschil tussen een commerciële onderneming en een non-profit organisatie.

[Oudlid_X5]

Welke Amerikaanse films zouden dan wel 'arthouse' genoemd kunnen worden?

Little Miss Sunshine zag ik in een filmhuis. Maar is t 'arthouse'?

En Requiem for a Dream?

Een klein budget is geen voorwaarde, maar wel dat van te voren bedacht is dat de film voor een kleiner publiek geschikt is. Besluit iemand om een arthouse film te maken of wordt een film dat gaandeweg?

In eerste instantie was Little Miss Sunshin ook als arthouse bedoeld maar doordat het zo groot succes was in Amerika. Werd hij hier opgenomen in de reguliere bioscopen om vervolgens ook nog in de filmhuizen te verschijnen. Alle films van Darren Aronofsky (http://www.imdb.com/name/nm0004716/) die hij tot nu toe heeft gemaakt kun je als arthouse bestempelen. De intentie had hij niet om de film te maken voor het grote publiek. Zie je ''Pi'' al in de bioscoop verschijnen? Popcorn en een fles bier lekker met mijn leeftijdgenoten genieten?! Maar vanwege zijn bekendheid door Pi leek zijn volgende film op een bioscoopsucces af te stormen en dat wil nog niet zeggen dat het een doodnormale productie is.

Amerikaanse productie van de laatste tijd, Broken Flowers (Jim Jarmusch!), The New World (Terrence Malick), Zodiac (David Fincher!), David Lynch (Inland Empire!).LAtijns-Amerika is het bijvoorbeeld Carlos (Japón, Battle in Heaven, stellet Licht).

[deweb]

Maar om terug te komen op de hamvraag; wat is arthouse...
Ik zou zeggen dat arthouse een noemer is voor films die inderdaad buiten de grote machtsapparaten ( Hollywood ) om worden gedraaid en die tevens een kleinere groep mensen aanspreekt, ook al is dat laatste wel lastig want een film kan een hele grote groep mensen aan gaan spreken, maar vaak is het karakter van de gemiddelde filmhuisfilm niet echt toegankelijk voor de doorsnee bezoeker.

Daar geef je een goede sugesstie voor een goede omschrijving. Als ik zo vrij mag zijn hem verder uit te werken: Arthouse/filmhuis/pacfilms zijn films die niet direct door de doorsnee bezoeker zullen bekeken of waarvan distrubuteurs/programmeurs denken dat hij niet voor het doorsnee publiek geschikt is".

Eigenlijk zijn arthouse/filmhuis films zoals de schouwburg: De doelgroep is universeel, maar toch worden ze door veel mensen gezien als iets voor de culturele elite.

[Oudlid_X5]

Wat vinden jullie van deze wijzen woorden van Tarkovski: Waarom gaan de mensen naar de film? Wat voert ze naar die donkere zaal waar ze twee uur lang naar een schimmenspel op een doek kijken? Is het de zucht naar amusement? Hebben ze een narcoticum nodig? Er bestaan over de hele wereld grote concerns die inderdaad amusement afleveren, die film, televisie en ander spektakel exploiteren. Men moet echter uitgaan van het principiële wezen van de filmkunst dat samenhangt met de behoefte van de mens de wereld te leren kennen. Ik denk dat de meeste mensen naar de film gaan, omdat ze op zoek zijn naar de tijd, naar de verloren, verspilde of nog niet gevonden tijd. Ze gaan naar de film om het leven te ervaren, omdat film als geen andere kunst de feitelijke ervaring verruimt, verrijkt, en verdiept, en niet alleen verrijkt, maar rekt, aanzienlijk rekt. Hierin schuilt de werkelijke kracht van film, en niet in filmsterren, spannende verhalen of verstrooiing.

Wat is het wezen van de auteursfilm? Het is beeldhouwen uit tijd. Zoals de beeldhouwer een blok marmer neemt en daar al het overtollige uit wegkapt, dat wil zeggen, alles wat niet overeenstemt met de vorm van het beeld dat hij in gedachten heeft, zo snijdt ook de filmmaker uit het enorme, ongedifferentieerde complex van levensfeiten, uit zijn ‘blok tijd’ al het overbodige weg en houdt alleen over wat absoluut noodzakelijk is voor zijn toekomstige film.

[LJ]

Arthouse kun je beter een marketingomschrijving noemen denk ik.



Wat vinden jullie van deze wijzen woorden van Tarkovski: Waarom gaan de mensen naar de film? Wat voert ze naar die donkere zaal waar ze twee uur lang naar een schimmenspel op een doek kijken? Is het de zucht naar amusement? Hebben ze een narcoticum nodig? Er bestaan over de hele wereld grote concerns die inderdaad amusement afleveren, die film, televisie en ander spektakel exploiteren. Men moet echter uitgaan van het principiële wezen van de filmkunst dat samenhangt met de behoefte van de mens de wereld te leren kennen. Ik denk dat de meeste mensen naar de film gaan, omdat ze op zoek zijn naar de tijd, naar de verloren, verspilde of nog niet gevonden tijd. Ze gaan naar de film om het leven te ervaren, omdat film als geen andere kunst de feitelijke ervaring verruimt, verrijkt, en verdiept, en niet alleen verrijkt, maar rekt, aanzienlijk rekt. Hierin schuilt de werkelijke kracht van film, en niet in filmsterren, spannende verhalen of verstrooiing.Ik denk dat Richard B. en Verhoeven hier een zeer goed punt heeft. Natuurlijk iets wat veel arthouse films hebben is dat ze geen grote budgetten hebben, maar wanneer heb je en groot budget en wanneer niet? Dit is dus een erg arbitrair element. Het punt dat gezegd wordt dat arthouse zich niet op "de massa" richt is valide, maar ook dit punt is nogal subjectief. Hoe bepaal je namelijk of een film zich op de massa richt? Voor een groot aantal films is dit duidelijk, maar het gros valt in het grijze gebied. Ook is het niet te verwachten dat een regisseur of producent helemaal geheel onafhankelijk is. Uitzonderingen daargelaten zijn er weinig regisseurs / producenten die geheel onafhankelijk een film maken. Immers aan het einde van de rit moet er geld verdient worden (met andere woorden: er moeten mensen zijn die naar de film gaan kijken). Ook zullen weinig regisseurs het leuk vinden om te zien dat niemand geintersseerd is in hun film.

Persoonlijk denk ik dat men bij "arthousefilms" zich gewoonweg op een bepaald segment richt (dus een bepaald type filmkijker). Dat segment kan je omschrijven als filmkijkers die meer willen dan alleen puur amusement. Deze filmkijker zoekt maatschappelijk debat, zelfreflectie, abstractie, diepgang of iets anders in een film" Kern is wel dat de filmkijker die naar een arthouse film gaat iets in de film zoekt (zoals ook in het door Verhoeven aangehaalde quote van Tarkovski duidelijk wordt). De classificatie arthouse is dus meer afhankelijk wat de filmkiijker zoekt in de film, dan dat het afhankelijk is van budget of aantal personen dat de film bekijkt.

Overigens ligt hier de aantrekkelijkheid van arthousefilms voor een producent. Arthouse publiek is over het algemeen commercieel erg interessant. Daarbij komt nog dat het publiek over het algemeen gemakkelijk te benaderen is. Nadeel alleen is dat bij arthousefilms recensies en kwaliteit erg belangrijk zijn. Je mag verwachten dat als je rommel aflevert je ook niet erg veel mensen in de bioscoop krijgt. Echter voordeel is weer dat met weinig promotie je veel kan verdienen.....