Bekijk de volledige versie : Welke film heb je net gekeken en wat vond je ervan? (9)
Pagina's :
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
[
13]
14
15
16
17
18
19
20
21
Brakhage
06-02-2009, 00:50
Hoezo?
Ik heb mensen wel eens horen zeggen dat ze nog liever in een put met gebruikte spuiten vallen dan Amelie nog een keer te moeten zien. En ik ben daar een van. Het is een van de weinige films die ik afgezet heb. Ik heb er soms nog steeds nachtmerries van.
Cité des Enfants Perdus
Nu voor de derde keer gekeken en dit was voor mij de beste kijk ervaring bij deze film, ik denk dat het er heel erg aan ligt hoe, wanneer en in welke stemming je deze kijkt want toen ik deze film voor de eerste keer zag was het ergens tussendoor in de middag toen ik niet goed wist wat ik moest verwachten (maar dan wel weer verwachtingen die erg hoog waren) waarna hij wat tegenviel. Nu wist hij me veel meer te pakken, maar ik denk dat ik dit nooit zo geweldig ga vinden als ik eigenlijk zou willen.
De film zit boordevol geniale vondsten en het verhaal zelf is eigenlijk ook erg fijn. De verhaalstructuur is echter wat ongewoon waardoor dit geen heel toegankelijke film is. Ook de (erg originele) decors voelen buitengewoon aan. In combinatie met het Jeunet kleurgebruik en prima camerawerk zit het met de visuals wel goed, al blijft het allemaal erg apart met de mix van donkere fantasie en vreemde sci-fi. Het werkt vaak wel, maar hier en daar slaan Caro en Jeunet de plank ook wel eens mis. Kan niet goed aanwijzen waardoor dat komt, maar heb toch voor de derde keer het gevoel dat de film nog veel sterker had kunnen zijn.
Een van de grotere verdiensten is trouwens die van Badalamenti, wat een prachtwerk heeft hij hier afgelevert! Ontzettend mooi, magisch, melacnholiek en vervreemd tegelijk. Een van zijn betere scores.
Moet hem ooit nog maar een keer kijken en er op hopen dat hij me ooit volledig kan overtuigen, maar voor nu blijft het een sterk geschreven en geregisseerde fantasy film die het toch net niet is, maar die ik in ieder geval wel uniek kan noemen. Fijne film dus, met als favoriete scene toch wel de kettingreactie!
7,5/10 (al zou 7,75 misschien wel het perfecte cijfer zijn)
edit: Ah, ik blijk niet de enige te zijn die deze avond een Jeunet film heeft zitten kijken :)
Brakhage
06-02-2009, 00:56
Wat is de reden dan?
Die allesverzengende vrolijkheid en de onuitstaanbare Tautou. Alles is zo afgrijslijk 'schattig'.
TheGodfather
06-02-2009, 00:58
Sommige mensen denken daar toch anders over :-P
Die mensen zijn gewoon zo ontzettend depressief, daar helpt zelfs Amelie niet bij :-P ;)
Brakhage
06-02-2009, 00:59
Die mensen worden juist depressief van Amelie. Zonder Amelie kunnen die mensen een prima bestaan leiden.
TheGodfather
06-02-2009, 01:03
Die mensen moeten niet zeuren :twisted: :twisted: ;)
Amelie is tof (y)
Brakhage
06-02-2009, 01:05
Die mensen moeten niet zeuren :twisted: :twisted: ;)
Amelie is tof (y)
Smaken verschillen
TheGodfather
06-02-2009, 01:34
Smaken verschillen
Gelukkig wel (y)(y)
Marcel v/d H.
06-02-2009, 08:44
Gisteren voor het eerst sinds tijden weer eens een film niet afgekeken. Ging om Immortals. Waar men op de dvd-cover het hardst over loopt op te scheppen (de special effects), is meteen het slechtste punt aan de film. Het is een combi van matige speciale effecten en simpele animatie. Zag er eigenlijk gewoon niet uit. Het verhaal wist me nou ook niet echt te boeien.
It Came From Outer Space (1953) : Dit is niet een van mijn favorieten uit de sci-fi box, het verhaal is te simpel en het sprak mij ook niet echt aan, gelukkig heeft de film een niet te lange speelduur. Een sterrenkijker ziet een meteoor neerstorten en besluit om dit de volgende dag te checken. Echter in de krater ligt geen meteooriet maar een ruimteschip, niemand geloofd hem en hij is bang voor een invasie/bedoelingen van de buitenaardsen.Ik heb nog 1 film te gaan uit de sci-fi box betreffende invasion of the body snatchers en moet tot de conclusie komen dat ik best van alle films genoten heb uit de sci-fi box, echter vond ik deze iets minder maar toch wel leuk om een keer gezien te hebben. 6/10
Evidence
06-02-2009, 09:53
Le deuxième souffle (Jean-Pierre Melville, 1966)
De zoveelste Melville waar ik van onder de indruk ben (heeft hij ooit een slechte film gemaakt?). Alle bekende ingrediënten zitten er weer in: verraad, loyaliteit, een introverte hoofdpersoon en natuurlijk de bekende Melville 'coolheid'. En dat alles geschoten in prachtig zwart wit.
Gu Minda (Lino Ventura) is één van Frankrijks gevaarlijkste criminelen, die nadat hij uit de gevangenis ontsnapt is een tijd moet onderduiken voordat hij naar het buitenland wil vertrekken. De eerste helft van de film richt zich vooral op dit deel. In het tweede deel komt de overbekende 'laatste klus' op Gu's pad. Ondertussen wordt hij op de hielen gezeten door Commissaris Blot (uitstekende bijrol van Paul Meurisse, o.a. Les Diaboliques).
De lengte van de film (144 min.) lijkt misschien wat aan de lange kant voor een misdaadfilm, maar het komt de film alleen maar ten goede. De spanning wordt steeds langszaam opgebouwd, waarna een (korte) actiescene volgt. Een ondertussen veel gekopieerde scene (o.a. in John Woo's The Killer) is het moment dat Gu met in iedere hand een pistool al schietend over de grond rolt.
Na een eerste kijkbeurt niet het hoge niveau van Le Samourai of Le Cercle Rouge, maar alsnog een bijzonder geslaagde film.
8.5/10
Die allesverzengende vrolijkheid en de onuitstaanbare Tautou. Alles is zo afgrijslijk 'schattig'.
So true. Zo zeemzoet dat je er misselijk van wordt. En daarna onmogelijk nog een film met Tatou kunnen kijken zonder je aan haar te ergeren.
Lex v/d Moolen
06-02-2009, 16:31
Die mensen moeten niet zeuren :twisted: :twisted: ;)
Amelie is tof (y)
Zekers (y)
Ik pleit voor Amelie vs Leatherface the movie!!! En dan 100 minuten lang kijken hoe mr Leatherface langzaam het gezicht van Amelie afpelt en dat dan over zn eigen gezicht heen wurmt. We zien hem dan over straat lopen en door iedereen op zn muil gemept worden omdat ie een kop heeft om op te stompen.
Michael Hamers
06-02-2009, 16:48
Episode 1 en 2 van Firefly (BR)
Schitterende mix tussen western en science fiction. Ik werd pas gewezen op het bestaan van deze serie door hier op het forum wat rond te neuzen. Aan een ieder die deze serie niet kent en van het genre houdt kan ik niet anders doen dan hem aan te bevelen. Ben benieuwd naar de andere episodes.
Mr. Incredible
06-02-2009, 17:05
Arrested Development: season 1
Beste en meest originele comedy ooit. Punt. 9,7
BigLebowski
06-02-2009, 17:42
Estomago (http://www.imdb.com/title/tt1039960/) - Marcos Jorge, 2007
http://www.papermag.com/blogs/Estomago-A-Gastronomic-Stor.jpg
Dat de liefde door de maag gaat wordt nog maar eens duidelijk in deze leuke Braziliaanse film. In niet-choronologische volgorde en met de nodige humor wordt het verhaal verteld over de in de gevangenis belandde kok Nonato, die opklimt van sloofje in een slechtlopend eetcafé tot kok in een chic restaurant. In de tussentijd valt hij ook op het hoertje Iria, die hij met zijn hapjes weet te verleiden. Deze verhaalijn is versneden met zijn verblijf in de gevangenis, waar hij zijn positie in de cel probeert te versterken, eveneens dmv zijn kookkunsten. Beide worden kunstig door elkaar heen gevlochten zonder dat je direct weet in welke volgorde dit zich precies afspeelt. Tegen het einde wordt dit meer duidelijk.
Naast de opbouw, die de vaart erin houdt, is een ander sterk punt de muziek, die op bepaalde momenten een opvallende en passende rol speelt bij de beelden.
8.0/10
Le deuxième souffle (Jean-Pierre Melville, 1966)
8.5/10
De man heeft echt smaak! Deze staat hoog op mn lijstje.... Maar zo te lezen gewoon snel maar eens aanschaffen.
The Forbidden Kingdom (BR) : Tsja een film met Jackie Chan & Jet Li kan gewoon niet tegenvallen, nou dat kan dus wel. Het blijkt een fantasy kung fu film te zijn die soms wat kinderlijk en eenvoudig overkomt. Een jongen (nerd) is helemaal gek van Kung Fu films, hij haalt deze dvd's bij een klein chinees winkeltje in chinatown, daar ontdekt hij een kamer met eeuwenoude chinese spullen waaronder een vechtstok met magische krachten en op een gegeven moment door die vechtstok komt hij terecht in de forbidden kingdom in een wereld die hij kent van zijn kung fu films. 6.2/10
Don van Straalen
06-02-2009, 21:31
En dan de confrontatie tussen beide meesters.. Ik had er wel wat meer van verwacht.
Valkyrie
Verwacht geen film zoals der Untergang (wat ik ook niet verwacht) maar bijna 2 uur historisch 'vermaak". De film word nooit echt ontzettend spannend maar blijft ondanks de bekende afloop toch boeiend tot de laatste minuut. De uniforms,vliegtuigen,auto's e.d. zien er erg mooi uit.Jammer natuurlijk dat het Engels gesproken is maar ach..
7.2
Daan de G.
06-02-2009, 23:21
The Escapist
Altijd al een groot fan van Brian Cox geweest en in deze film speelt ie weer de sterren van de hemel. Als gevangene krijgt hij te horen dat zijn dochter in levensgevaar verkeerd en ontsnapt. De film is erg goed gemaakt, waarbij het verhaal zich in de gevangenis ontwikkeld tussen de scenes van de ontsnapping door. Daarnaast vond ik de eind twist behoorlijk geslaagd!
Joyeux Noël (http://www.imdb.com/title/tt0424205/)
Het is de eerste wereldoorlog en de Duitsers, Schotten en Fransen zitten midden in een heftige loopgravenoorlog. Maar met kerstavond zoeken de soldaten toenadering tot elkaar om het feest gezamelijk te vieren.
Ik was erg skeptisch over deze film. Het verhaal klinkt eigenlijk te belachelijk voor woorden. Hoe kan men eerst oorlog voeren, vervolgens gezellg kerst vieren, om elkaar daarna weer verrot te schieten. Klinkt gewoon niet geloofwaardig. Toch schijnt het echt gebeurt te zijn.
Dus ondanks dat ik skeptisch begon vond ik dit een erg goede film. Het verhaal wat ik hiervoor beschreef wordt erg netjes en geloofwaardig uitgewerkt met een aantal ontroerende en soms komische scene's. Soms is het wel wat te zoet, maar het is een kerstfilm en het kerst sfeertje is ondanks de gruwelen zeker aanwezig. Wat er daarna gebeurde is natuurlijk voorspelbaar en hetgeen ik in de eerste alinea al beschreef. Niemand kan daarna nog gewoon terugkeren naar de oude situatie, en dat is logisch. Je kon ook echt meeleven met de drie legers en het liet duidelijk zien dat ze gewoon hun werk deden en het niets persoonlijks was. Zoals bijvoorbeeld de Duitse leider die gewoon met een Franse vrouw getrouwd was.
De vriendschap tussen de drie legers is goed uitgewerkt. Dit is natuurlijk vooral te danken aan het goede acteerwerk van de volledige cast. Wat de geloofwaardigheid ook ten goede komt is dat ze voor het grootste gedeelte hun eigen taal spreken. De Duitsers Duits, de Fransen Frans en de Schotten (denk ik) Schots. De laatste groep was door de BBC niet ondertiteld en soms verstond ik er echt helemaal niets van. Dat het ook wel ondertiteld mogen worden. Na verloop van tijd en de ontmoeting tussen de legers, begonnen ze allemaal een beetje dezelfde taal te spreken en deze overgang werkt erg goed.
Verder ziet de film er mooi uit. Het begin is prachtig met de mooie landschappen van Schotland en ook in de loopgraven blijft alles overzichtelijk en best wel spectaculair. Kortom, gewoon een erg goede oorlogsfilm die geloofwaardig, interessant en boeiend blijft.
TheGodfather
06-02-2009, 23:45
Ik pleit voor Amelie vs Leatherface the movie!!! En dan 100 minuten lang kijken hoe mr Leatherface langzaam het gezicht van Amelie afpelt en dat dan over zn eigen gezicht heen wurmt. We zien hem dan over straat lopen en door iedereen op zn muil gemept worden omdat ie een kop heeft om op te stompen.
Je zou scriptschrijver moeten worden :D (6):bier:
Martin Z.
07-02-2009, 01:33
Ik kan me ook maar niet vinden in Amelie, na 3 kijkbeurten... De muziek is mooi, sommige scenes zijn puik maar de rest...
Ach ik heb ook eenmaal een zwak voor realistische (dus) deprimerende films ;)
Open Season (http://www.imdb.com/title/tt0400717/)
Boog is een tam gemaakte grizzly beer. Hij heeft een ideaal leven. Er wordt voor hem gezorgd, hij vermaakt mensen, heeft een dak boven zijn hoofd en wordt iedere avond in slaap gezongen. Zijn leven wordt echter op zijn kop gezet wanneer hij het hert Elliot redt uit de handen van de jager Shaw.
Ik ben hier niet zo stuk van. Het zou grappig bedoeld moeten zijn, maar ik heb nergens echt om moeten lachen. Er zaten wel wat leuke en vermakelijke scene's in, vooral op het einde bij het laatste gevecht (en de knipogen naar andere films). Deze momenten kwamen vooral van de bijkarakters die erg leuk zijn. De hoofdrolspelers, de beer en het hert, vond ik niet zo leuk.
Dit kwam denk ik vooral ook door de stemmen. Lawrence was ok maar vond ik niet echt bij de beer passen, maar ***cher was vaak over the top en daardoor irritant. De rest van de stemmen waren wel erg goed. Vooral Gary Sinise was geweldig. Ik ken hem vooral van CSI: New York waar hij de good guy is. Het is dan in het begin wel even wennen om hem als bad guy te horen. Maar hij doet het geweldig.
De film ziet er verder prachtig uit. Was vooral onder de indruk van de schitterende achtergronden. Zag er absoluut fantastisch uit. De dieren en de animatie zien er ook goed uit.
Dus op zich wel een aardige film en heb me er wel mee vermaakt, maar verder ben ik er niet zo heel erg enthousiast over.
vince curtin
07-02-2009, 09:22
A Bittersweet Life Koreanse gangster geweld op zijn beste.Vrij simple verhaal van wraak maar heel mooi in beeld gebracht. 7.5/10
Enron The smartest guys in the room Zeer interessante documentaire over wat deze hufters hebben gedaan.
Wat zijn mensens levens waard als je je eigen jet kan hebben ?? 6.5/10:twisted:
gr,vince.
Evidence
07-02-2009, 09:48
De man heeft echt smaak! Deze staat hoog op mn lijstje.... Maar zo te lezen gewoon snel maar eens aanschaffen.
Hehe thanks. Ik moet je trouwens nog bedanken voor die Milano Calibro 9 tip. Die heb ik namelijk aangeschaft na een review van jou hier een tijd terug.
En die Melville inderdaad snel aanschaffen. De Criterion release (van oktober 2008 ) is weer prachtig, met oude en nieuwe interviews en interessant commentaar.
Daan de G.
07-02-2009, 10:07
Come and See
Lastig om over zo'n film wat te schrijven, ik vond de film het eerste deel vooral verwarrend en sommige scene's snapte ik ook niet helemaal. De 2e helft van de film vond ik echter bijzonder sterk en vooral het laatste half uur was behoorlijk.. tja.. intens!
Nu op naar 9th company!
Invasion of the Body Snatchers (1956) : Deze film wou ik altijd al graag eens gaan zien, voornamleijk omdat ik de remakes uit 1978,1993 Bodysnatchers al heer erg leuk vond. Jaa en zelfs The Invasion sprak mij erg aan, maar het orgineel waar het qua film allemaal mee begon had ik nog nooit gezien.
Het verhaal is wel aardig gelijk als de remake uit 1978(wat ik overigens de beste versie vind) echter komt in het orgineel niet het geschreeuw/gekrijs voor, maar worden de body snatchers gealarmeerd door een sirene. Ook hier draait het om buitenaards plantenzaad dat vanuit de ruimte op aarde is gekomen en uit die planten groeien klonen van de mens, terwijl die slaapt gaat dit proces in werking en vervangt de kloon de mens maar echter zonder enige vorm van emotie, een aantal mensen die merken dat die persoon niet meer dezelfde persoon is klagen bij de lokale huisarts en die krijgt nogal veel van dit soort klachten en wijst de mensen naar een psychiater en die concludeert dat het gaat om een psychische ziekte/virus die massa hysterie oproept, echter blijkt het dus heel anders te zijn. Ik besloot om eerst de ingekleurde versie te gaan zien maar kwam daar al snel op terug aangezien de kleuren veels te flets waren, weer geswitcht naar de zwart/wit versie zoals het ook bedoeld is zag het er gewoon qua contrast veel beter uit. 8/10
Come and See
Lastig om over zo'n film wat te schrijven, ik vond de film het eerste deel vooral verwarrend en sommige scene's snapte ik ook niet helemaal. De 2e helft van de film vond ik echter bijzonder sterk en vooral het laatste half uur was behoorlijk.. tja.. intens!
Nu op naar 9th company!
Haha dat had ik ook met deze film, kon er ook niet de woorden voor vinden, gezien de soms dromerige vorm van de film. Maar het werkt wel, want de film komt inderdaad erg intens over.
Invasion of the Body Snatchers (1956) Ik besloot om eerst de ingekleurde versie te gaan zien maar kwam daar al snel op terug aangezien de kleuren veels te flets waren, weer geswitcht naar de zwart/wit versie zoals het ook bedoeld is zag er gewoon qua contrast veel beter uit. 8/10
Ik vind dit een zeer sterke versie, wellicht nog beter dan die uit '78. De kleurversie vond ik niet om aan te zien, verkeerd beeldformaat ook. Wel jammer dat van deze film uit de box de beeldkwaliteit wat minder is.
My Bloody Valentine (1981)
Kerstmis, Halloween en nu heeft Valentijnsdag ook zn eigen killer. Het wachten is een beetje op de Prinsjesdag of Paashaaskiller. De kills zijn wel leuk maar daartussen is het allemaal vrij saai. De ontknoping is niet echt spannend, eerder belachelijk. Vrij matige slasher, wel aardig voor een keertje. De killer heeft een mijnwerkerspak aan met een gasmasker. Het ronddolen door een donker mijngangenstelsel wordt al snel onoverzichtelijk en saai.
6.0
Ik vind dit een zeer sterke versie, wellicht nog beter dan die uit '78. De kleurversie vond ik niet om aan te zien, verkeerd beeldformaat ook. Wel jammer dat van deze film uit de box de beeldkwaliteit wat minder is.
Ik had niet zoveel last van het beeldkwaliteit, komt dan voornamelijk omdat ik de film heb gezien op een kleinere tv dus dan valt het minder op. Ikzelf geef de voorkeur aan de 78 versie boven alle remakes en ook dan het orgineel, alhoewel ik het orgineel ook erg goed vond, dus. Ik denk dat ik binnenkort de 93 versie ook weer eens ga aanschaffen, die heb ik voor het laatst gezien in mijn vhs periode dus alweer een tijdje geleden.
Daan de G.
07-02-2009, 10:24
Haha dat had ik ook met deze film, kon er ook niet de woorden voor vinden, gezien de soms dromerige vorm van de film. Maar het werkt wel, want de film komt inderdaad erg intens over.
Inderdaad, daarnaast was het geluid ook niet echt prettig...
A Bittersweet Life Koreanse gangster geweld op zijn beste.Vrij simple verhaal van wraak maar heel mooi in beeld gebracht. 7.5/10
.
Zo simpel is het verhaal ook weer niet hoor. Is alles wat je ziet geen fantasie van de hoofdrolspeler? Onze goedgeklede schaduwboxer? Of weet hij echt van wanten...
Jordy van Buel
07-02-2009, 12:03
Open Season (http://www.imdb.com/title/tt0400717/)
Boog is een tam gemaakte grizzly beer. Hij heeft een ideaal leven. Er wordt voor hem gezorgd, hij vermaakt mensen, heeft een dak boven zijn hoofd en wordt iedere avond in slaap gezongen. Zijn leven wordt echter op zijn kop gezet wanneer hij het hert Elliot redt uit de handen van de jager Shaw.
Die vond ik inderdaad ook behoorlijk tegenvallen. Haakte na 15 minuutjes al af.
Albert Kostwinder
07-02-2009, 12:11
Die vond ik inderdaad ook behoorlijk tegenvallen. Haakte na 15 minuutjes al af.
Grappig, dan pas begint hij echt leuk te worden... (toevallig deze week op bd gekeken) :)
Lions for Lambs : Als de tv zender het gesprek ooit ook eens films zou gaan uitzenden, dan is Lion for Lambs een film die bij deze zender zou passen. Want er wordt wat af gepraat in deze film over o.a. de oorlog tegen terrorisme, de keuze's die je maakt en worden gemaakt . Je ziet een gesprek tussen een senator (Cruise) en journaliste (Streep), Leraar/proffesor(Redford) en leerling en 2 oud-leerlingen van de leraar/proffesor die besloten hebben om het leger in te gaan en op missie zijn in Afghanistan.Steeds verder in de film komt het gehele plaatje bij mekaar. Ondanks de indrukwekkende cast is het gewoon een hele trage praatfilm en drupt er op het einde een ongelofelijke amerikaanse moralisme vanaf, je moet er van houden. Voor mij was het een lange zit maar net te doen. 6/10
Blood Simple (Coen brothers, 1984) ****
De eerste film van de Coen broertjes is een verdienstelijke film, maar kan zich in mijn optiek niet meten met hun latere meesterwerken als The Big Lebowski, Fargo en No Country For Old Men. Ik mis in de film de 'Coen touch', wat dan ook inhoud. Dat onmiskenbare gevoel dat je naar een film van de broers zit te kijken. Begrijp me niet verkeerd, deze moderne noir over een barkeeper die zijn ontrouwe vrouw en haar minnaar (niet toevallig zijn werknemer) wil vermoorden is een puik staaltje cinema. Cameraman Barry Sonnenfeld zwaait regelmatig met zijn camera en de noir-achtige bijzondere camerahoeken zijn het aanzien waard. De synthesizer muziek van Carter Burwell stelde me teleur, maar over het geheel gezien is deze 'indie' film met een minimaal budget een aanrader.
The Bank Job (Roger Donaldson, 2008 ) ****
De Engelse geheime dienst heeft een probleem. Een notoire crimineel beschikt over comprimerende foto's van het Koningshuis, waardoor hij eigenlijk carte blanche heeft om zijn criminele praktijken uit te voeren. Zijn foto's worden bewaakt in een kluis van de bank. Een stel nietszeggende criminelen wordt op slinkse wijze ingehuurd, zonder dat zij van de geheime dienst op de hoogte zijn, om de kluis te kraken.
De jaren '70 look van de film is tot in de puntjes verzorgd. Daarnaast een spannend plot met goede acteurs. Fijn om Jason Stathman weer een keer in een wat serieuzere rol te zien in plaats van al die adrenalineflicks!
Forgetting Sarah Marshall (Nicholas Stoller, 2008 ) ***½
Nicholas Stoller, weer één uit de stal van Judd Apatow, komt met een boven verwachting goede romantische comedie. Peter Bretter (Jason Segel) probeert zijn relatie met de actrice Sarah Marshall (Kirsten Bell) te vergeten, maar zijn vlucht naar Hawaii neemt een aparte wending als hij zijn ex en haar nieuwe vlam (een werkelijk hilarische Russell Brand) tegenkomt. Komisch, tragisch, grof en vol one liners ('are those happy tissues or sad tissues). Door de film ben ik overigens verliefd geworden op Mila Kunis. Jammie!
The Bucket List (Rob Reiner, 2007) ***½
Coldplay zingt 'Viva la Vida' en deze film straalt dat 'leve het leven' gevoel uit. Twee bejaarde mannen, waarvan er één heel veel geld heeft, liggen op dezelfde kamer. Beide zijn terminaal ziek en besluit hun 'Bucket List' uit te voeren. Dingen die je nog wilt doen voordat je dood gaat. Jack Nicholson en Morgen Freeman zijn helden en ook in deze film zijn ze op dreef. Het is beangstigend te weten dat dit soort mannen (denk ook aan Clint Eastwood) niet het eeuwige leven hebben. Jammer, want allen zijn ontegenzeggelijk stukken beter dan de acteurs van nu.
This Is England (Shane Meadows, 2006) ****½
*bam* Een klap in je gezicht deze film. Vol autobiografische elementen verhaalt de film, die qua stijl erg doet denken aan de Kitchen Sink cinema en de films van mannen als Mike Leigh en Ken Loach, over een kleine jongen die zijn vader verloren heeft. Hij ontmoet een stel skinheads, scheert zijn hoofd kaal en gaat mee in de haat van de groep. Angstig realistisch met een dijk van een acteerprestatie van een knulletje van 11. Een film die je bij de strot grijpt en niet meer los laat. Zo, genoeg clichés geuit. Zien deze film!
Daan de G.
07-02-2009, 17:31
This Is England (Shane Meadows, 2006) ****½
*bam* Een klap in je gezicht deze film. Vol autobiografische elementen verhaalt de film, die qua stijl erg doet denken aan de Kitchen Sink cinema en de films van mannen als Mike Leigh en Ken Loach, over een kleine jongen die zijn vader verloren heeft. Hij ontmoet een stel skinheads, scheert zijn hoofd kaal en gaat mee in de haat van de groep. Angstig realistisch met een dijk van een acteerprestatie van een knulletje van 11. Een film die je bij de strot grijpt en niet meer los laat. Zo, genoeg clichés geuit. Zien deze film!
Was inderdaad een goede film met uitstekende acteerprestaties! Die kleine kwam me trouwens erg bekend voor...
Dennis Oosterhuis
07-02-2009, 18:06
Door de film ben ik overigens verliefd geworden op Mila Kunis. Jammie!
Ook al?? :p
Don van Straalen
07-02-2009, 18:32
Band of Brothers
Fantastische serie.
9.5 / 10
Was inderdaad een goede film met uitstekende acteerprestaties! Die kleine kwam me trouwens erg bekend voor...
Is zijn eerste filmrol!
Hij heeft wel iets weg van dat asoknulletje van 'we don't care' (Audio Bullies) http://www.youtube.com/watch?v=HsM4dWWfH8M :mrgreen:
http://www.mediadis.com/pictures/big/143713.JPGhttp://www.mediadis.com/pictures/big/146817.JPG
Singin' in the Rain (1952) - 8 / 10
Deze film is echt geweldig, genoten van het begin tot einde met een zeer goeie Gene Kelly & Donald O'Connor. Deze film is een genot voor oog en oor, want er zitten er paar zeer mooie muzikale scenes in deze film verwerkt waardoor je haast zou meedansen. Had deze film nog nooit gezien, maar beklaag het me zeker niet dat ik deze heb aangeschaft want zoals ik al eerder zij was dit een genot van begin tot einde. (y)
The Wizard of Oz (1939) - 8 / 10
The Wizard Of Oz viert dit jaar zijn 70ste verjaardag, en veel kan ik er niet over zeggen behalve dat hij nog steeds voor zijn leeftijd een erg goede film is met mooie kleuren, leuke liedjes en een warm fantasie verhaal die bestemd is voor jong en oud. Dit jaar was een mooie gelegenheid om deze film nog eens uit de kast te halen en lekker te genieten van de magische wereld van Oz.
We're off to see the Wizard, The Wonderful Wizard of Oz.
You'll find he is a whiz of a Wiz! If ever a Wiz! there was.
If ever oh ever a Wiz! there was The Wizard of Oz is one becoz,
Becoz, becoz, becoz, becoz, becoz.
Becoz of the wonderful things he does.
Grappig, dan pas begint hij echt leuk te worden... (toevallig deze week op bd gekeken) :)
Naarmate de film vorderde werd hij wel wat leuker. Toen kwamen er ook wat leuke nieuwe karakters erbij. Vond vooral de hond geweldig. Totaal niet wat ik verwacht had (dacht dat het een soort bad guy zou zijn).
Brakhage
07-02-2009, 19:50
Madame X (David Lowell Rich, 1966) ****
Ondanks dat Douglas Sirk na zijn megasucces ‘Imitation of Life’ met vervroegd pensioen ging, betekende dat niet het einde van het Sirkiaanse melodrama. Het bestond natuurlijk ook al voor hem, want Universal maakte in de jaren ’30 met John Stahl al soortgelijke films en het enige wat Sirk in feite gedaan heeft was het genre naar steeds grotere hoogten duwen. Universal had ook weinig intentie om deze goedlopende melkkoe op stal te laten staan, dus ook na Sirk’s terugtrekking bleef men soortgelijke films maken, een prachtig voorbeeld van hoe de filmstudio net zo’n belangrijke auteur kan zijn als een regisseur. Samen met het eveneens verrukkelijke ‘Portrait in Black’ is het soortgelijke ‘Madame X’ als double feature op DVD gezet en bij beide films ontbreekt feitelijk enkel Sirk. Om de continuïteit te bewaren werden namelijk wel de cruciale Sirk medewerkers voor deze films gerekruteerd: dus Ross Hunter als producent (altijd rechtstreeks verantwoordelijk voor de weelderige sets in zijn films, dus ook in de Sirks), Russell Metty achter de camera en Frank Skinner verzorgde de muziek en zij zorgden ervoor dat de films in de geest van Sirk gemaakt zou worden en het Sirk gevoel hebben. Als regisseur voor ‘Madame X’ was er de voor mij volslagen onbekende David Lowell Rich en hij heeft duidelijk goed naar Sirk gekeken; hoewel hij nergens diens expressieve hoogten haalt, gebeuren er soms aardige dingen, waarbij ik vooral de bizarre groen/paarse belichting in de scènes waarin Lana Turner dronken is een leuke vondst vond.
Met Lana Turner hebben we nog een gemene deler gevonden van zowel ‘Imitation of Life’, ‘Portrait in Black’ en ‘Madame X’. Turner wordt vaak met recht gezien als de meest artificiële van alle Hollywoodsterren, het levende bewijs dat iemand niet meer hoeft te kunnen dan mooi zijn om het in Hollywood te maken en Sirk gebruikte dat imago op sublieme wijze in ‘Imitation of Life’ door Turner een succesvolle Broadway actrice te laten zijn – iets wat Turner natuurlijk juist niet was. Daarnaast benadrukte hij Turner’s kunstmatigheid in ‘Life’ door ze praktisch een onderdeel te maken van het decor en het veelvuldig gerapporteerde record aan juwelen dat ze in die film draagt (men had zelfs speciale bewaking ingehuurd enkel om de juwelen te bewaken), waarmee Turner tegelijkertijd zowel een parodie op als bevestiging van haar eigen imago was. Maar dat was Sirk, met ‘Portrait in Black’ en ‘Madame X’ ging Turner verder in het verdiepen van haar imago en in ‘Madame X’ zet ze volgens mij haar beste rol ooit weg en presteert Lana datgene waar niemand haar ooit toe in staat geacht had: acteren. Het verhaaltje is zo mogelijk nog meer vergezocht en uitzinniger dan ‘Magnificent Obsession’, wat al grenst aan het surrealistische maar dat is natuurlijk waar dit genre enigszins bekend om is komen te staan en waarom we er zo van houden. ‘Madame X’ is een glorieus staaltje hoogwaardige soap opera waar ik een traantje bij heb weggepinkt en dat liefhebbers van Sirk niet mogen missen, evenals het nog betere ‘Portrait in Black’ van dezelfde DVD.
Marcel v/d H.
07-02-2009, 20:08
Taken Pierre Morel, 2008
Vermakelijke aktiefilm in de stijl van Death Wish. Liam Neeson is sterk als op wraak beluste vader die zijn dochter uit de handen van vrouwenhandelaren wil redden. Verhaal mag geen naam hebben, maar dat maakt in dit geval niet veel uit. De regie is prima en de aktie wordt goed in beeld gebracht, het acteerwerk viel me ook lang niet tegen. Film is voorbij voordat je het door hebt. 7.2
Dennis Oosterhuis
07-02-2009, 20:20
Band of Brothers
Fantastische serie.
9.5 / 10
Ook net afgekeken. Van mij krijgt 'ie echter nog een half punt erbij... (y)
Boogeyman 2 : De 1ste film van Boogeyman vond ik nog wel leuk,deze was beduidend minder. Het had wel zijn momenten maar echt spannend werd het niet. Ook vond ik dat dit 2e deel ook saw invloeden had en dan bedoel ik dat niet omdat Tobin Bell (jigsaw)ook een rol in deze film heeft, maar doel ik meer op een paar moordscenes en stijl van de film. De plotwending zie je van mijlenver aankomen en dit is een film die niets nieuws brengt. 5.7/10
The Strangers (BR) : Tjonge wat een herkijkbeurt kan doen, toen ik de film voor het eerst in de bioscoop zag, kon ik bepaalde dingen niet op zijn plaats krijgen. Dan doel ik vooral op de beginscene dat ze terugkomen van een bruiloft, er is iets gebeurd aangezien de stemming nogal bedrukt is en dat werd maar niet duidelijk van waarom en dat bleef de gehele film door mijn hoofd spoken. Nu blijkt dat ik waarschijnlijk de theatrical versie in de bios heb gezien. Op deze Blu-ray uit de US kan je kiezen tussen de theatrale en extended uncut versie en ik heb nu dus de extended versie gezien en daar werd goed duidelijk gemaakt waarom de stemming zo bedrukt was. Nu dit dus niet meer maalde in mijn hoofd heb ik gewoon een rete-spannende film gezien met de nodige schrikmomenten, waar ik eerder de film al eens beoordeelde met een 6.5 vond ik 'm vanavond zekers een dikke 7.5 waard. 7.5/10
vince curtin
07-02-2009, 21:14
Is zijn eerste filmrol!
Hij heeft wel iets weg van dat asoknulletje van 'we don't care' (Audio Bullies) http://www.youtube.com/watch?v=HsM4dWWfH8M :mrgreen:
Hoi Coen,
Hij is ook uitstekend in Meadows nieuwe film Somerstown
gr,vince.
Peter van santbrink
07-02-2009, 21:54
Iron Man op BR; 8/10 Downey is geweldig en special effects zijn erg goed;
kon niet optimaal genieten van geluid omdat ik nog geen Hdmi receiver heb en m'n PS3 maakte van het geluidspoor een DD5.1 track van 640 kbs/s (volgens mij is 1500 kbs/s normaal)
minpuntje; ik wil meer superheld vs superschurk gevechten, niet superheld vs kansloze terroristen/soldaten
Brakhage
07-02-2009, 23:50
Singin’ in the Rain (Gene Kelly & Stanley Donen, 1952) *****
De directe aanleiding voor deze film was het liedje ‘Singin’ in the Rain’ uit ‘The Hollywood Revue of 1929’. Men besloot toen om een film te maken die een showcase zou zijn voor allerlei liedjes uit de beroemde Arthur Freed en Nacio Herb Brown catalogus, alle liedjes op twee na (het liedje ‘Make ‘em Laugh’ is gewoon schaamteloos gestolen van Cole Porter die het liedje ‘Be a Clown’ voor Minnelli’s ‘The Pirate’ schreef) zijn dan ook eerder (soms zelfs meermalen) te zien geweest in andere films – ook de openingsscène bijvoorbeeld is rechtstreeks gekopieerd uit ‘The Hollywood Revue of 1929’. Geïnspireerd door het titelliedje besloten scenarioschrijvers Comden & Green om de film in Hollywood zelf te situeren, op het moment dat de filmindustrie de overstap van silents naar talkies maakte. Deze periode is natuurlijk niet zomaar willekeurig gekozen, want het was exact in deze periode dat de filmmusical zelf ontstond, want het genre werd mogelijk gemaakt door de komst van geluid. De film is dus niet alleen een reflectie op zichzelf, maar ook op het genre waar het deel van uitmaakt en de viering van het genre en de songcatalogus was van meet af aan de reden om de film te maken, dus welke periode is beter dan de oorsprong van het genre?
De film is tegelijkertijd een parodie als een verheerlijking van de filmindustrie waar het zelf uit voort komt. Het meest duidelijk is dat moment waar Don voor het eerst in de studio komt en je op de achtergrond al die verschillende films naast elkaar opgenomen ziet worden, letterlijk als een lopende band en Cosmo het gehele verhaal van de nieuwe Lockwood film raden kan – ‘if you’ve seen one film, you’ve seen ‘em all’. Het bijzondere aan ‘Singin’ in the Rain’ is dat het de mystiek van Hollywood haarfijn blootlegt maar er toch in slaagt om zelf een perfecte Hollywoodfilm te zijn. Cruciaal in dit opzicht is ook de scène waarin Don zijn liefde verklaart voor Kathy Selden en daarvoor een leeg podium omtovert tot een ware studioset: de mechanismen van de film worden voor je ogen blootgelegd.
Een van de meest memorabele figuren in de film is uiteraard Lina Lamont, gespeeld door Jean Hagen, die symbool stond voor de vele bekende sterren uit de silent periode die de overgang naar talkies niet kon maken omdat hun stem niet goed genoeg was – een groot deel van Wilder’s ‘Sunset Boulevard’ gaat hier ook over. Hoewel de rol van Lina Lamont met perfectie gespeeld zou worden door Hagen, was ie oorspronkelijk niet voor haar bedoeld. De rol was namelijk speciaal geschreven voor Judy Holiday, die echter voor haar fenomenale rol in Cukor’s ‘Born Yesterday’ een Oscar won en een te grote ster geworden was om nog een bijrol te spelen. Het is grappig om te zien dat er nog een kleine knipoog naar Holiday zit door het trucje uit ‘Born Yesterday’ te herhalen om de stem van Lina zo lang mogelijk uit te stellen zodat de impact van de nare stem van Hagen groter wordt, net zoals Cukor dat met Holiday deed in ‘Born Yesterday’ (Whaaaat?’). Een van de centrale thema’s is, zoals eerder gezegd, het idee van illusie zoals de Hollywoodfilm dat creëren kan en dat komt tot culminatie in het plotlijntje dat Kathy Selden de stem van Lina Lamont dubt. Hier wordt gespeeld met het feit dat beeld en geluid in feite volledig gescheiden zijn, maar toch de illusie gewekt wordt van een saamhorig geheel, een illusie waar je in gelooft. De film promoot dus het idee dat je het verschil toch niet kunt horen en zien en dat enig idee van authenticiteit in Hollywood onmogelijk (of onwenselijk) is maar de film zelf ondermijnt dat idee weer door een ultiem delirische geste: de stem die Kathy Selden/Debbie Reynolds zogenaamd inzingt in plaats van Lina Lamont/Jean Hagen is in werkelijkheid echter ingezongen door Hagen zelf, die een prachtige stem had en haar gehele nare stem dus volledig acteert. Als je dit eenmaal weet kun je ook horen dat de stem die Reynolds zogenaamd is als ze ‘The Duelling Cavalier’ zingt, in werkelijkheid de stem is van Hagen, omdat de stem van Reynolds veel hoger en scheller klinkt. Maar de meeste mensen hebben dit helemaal niet in de gaten (ik ook niet de vele eerdere keren dat ik de film gezien had), waarmee dus mensen geloven in de illusie die geen illusie is. De goochelaar legt zijn truc uit, maar toch trap je in de truc.
En hiermee komen we op een cruciaal punt, dat ‘Singin’ in the Rain’ een gigantisch complexe, zelfreflexieve film is, een film die gaat over zichzelf en zijn eigen bestaan. De film is dan ook van grote invloed geweest op b.v. Fellini’s ‘Otto e Mezzo’, een van de meest geprezen meesterwerken van de 20e eeuw. Dat is geheel terecht, maar wat geheel niet terecht is, is dat ‘Otto e Mezzo’ gezien wordt als grootse kunst en ‘Singin’ in the Rain’ hoofdzakelijk als ‘slechts’ entertainment. Ik heb deze strikte scheiding tussen kunst en entertainment nooit begrepen en als er een film is die aantoont dat het een belachelijk onderscheid is, is het ‘Singin’ in the Rain’ wel, een film die even complex en gelaagd is als het grootste modernistische meesterwerk. En je zou bijna ook vergeten dat ‘Singin’ in the Rain’ ruim tien jaar eerder is dan die Fellini film, waarmee het dus zijn tijd ruim vooruit was. Als we het toch over termen als modernisme hebben zou je ‘Singin’ in the Rain’ zonder overdrijven misschien wel de eerste postmodernistische film kunnen noemen, omdat de film feitelijk vrijwel volledig bestaat uit quotes en gerecycled materiaal en speelt met zijn eigen bestaan. Daarnaast hebben mensen de film geclaimd als de allereerste massacamp film, omdat het de spot drijft met verouderde mechanismen en productiemethodes, net zoals de camp dat ook doet. Maar massacamp was een fenomeen dat pas vanaf de jaren ’70 ontstond, dus ook in dit opzicht was de film zijn tijd akelig ver vooruit.
Maar al deze kunstzinnige aspiraties ten spijt is ‘Singin’ in the Rain’ ook nog eens de perfecte musical, waar de liedjes, verhaal, decor en muziek een naadloos mozaïek vormen. Het is de climax van de MGM musical, de studio die bekend stond om zijn briljante musicals (de studio stond dan ook bekend als More Great Musicals). Het is een best-of van de musical die er in slaagde om nog beter te zijn dan alle afzonderlijke onderdelen waar het uit bestaat. Het is ook een film die zijn onmiskenbare complexiteit en genialiteit bijzonder vakkundig weet te verbergen en ook ‘gewoon’ werkt als vermakelijke en intens grappige musical. En dat is misschien nog wel het grootste compliment dat je deze film kunt maken. Een nagenoeg perfecte film die simpelweg niets minder kan krijgen dan de maximale score.
Brakhage
08-02-2009, 02:00
Rabid Dogs (Mario Bava, 1974) ***1/2
Hey kijk, een Italiaanse variant op 'Lifeboat' maar dan in een auto. In de auto zitten Peter R. de Vries, de bassist van The Who, Chloe uit de TV serie '24', Anthony Quinn en een figuur die ze in 'Withnail and I' zouden omschrijven als 'if he'd get any more masculine, he'd climb up a tree'. De muziek houdt constant het midden tussen Tangerine Dream en Ennio Morricone en Bava's visuele stijl zit constant erg prettig dicht op de huid van de personages zodat een bijzondere intense sfeer ontstaat. Niet een van Bava's beste maar zeker geen slechte crime thriller die de enorme veelzijdigheid van de goede man nog maar eens bewijst.
The Holiday (http://www.imdb.com/title/tt0457939/)
Amanda en Iris hebben allebei een succesvolle carriere, maar in de liefde wilt het niet lukken. En met de kerstdagen voor de deur zijn ze allebei op zoek naar wat anders. Ze spreken af om een tijdje van huis te wisselen, niet wetende dat ze hun ware liefdes daar zullen vinden.
Hoe kan een romantische comedy met Kate Winslet, Cameron Diaz, Jude Law en Jack Black mislukken? Ik heb geen idee want deze film was geweldig.
Over het verhaal valt niets te vertellen. Het is allemaal erg voorspelbaar, maar ik had dan ook niets anders verwacht. Het draait natuurlijk allemaal om de vier hoofdrolspelers en de chemi ertussen.
Het acteerwerk van de charmante cast is erg goed. Diaz en Law zijn samen erg charmant, maar in het begin had ik wat moeite met Diaz. Maar nadat ze Law ontmoet en vooral nadat ze achter zijn geheim komt is er voor mij niets meer te klagen. Law overtuigde voor mij ook na zijn geheim. Ik vond dat erg goed uitgewerkt en voegde ook echt iets geloofwaardigs toe aan zijn karakter. Winslet is geweldig (zoals altijd) en haar scene's zijn eigenlijk het leukste. Vooral ook haar samenspel met de destijds 91 jarige Eli Wallach was briljant. Ik heb erg genoten van deze man. Ik had vooraf mijn twijfels over Black, was even bang dat die over the top irritant zou gaan, maar hij hield zich in en was daardoor erg goed. Ik vond het ook erg goed uitgewerkt dat de manier waarop beide koppels hun relaties aan gaan totaal verschillend zijn. Erg goed en leuk uitgewerkt. Verder zijn er ook een hoop leuke bijrollen. Vond vooral de cameo van Hoffman geweldig. Leuk ook om te lezen hoe die tot stand is gekomen.
De film ziet er verder heel warm en sfeervol uit. Vooral de prachtig besneeuwde locaties van Engeland zijn super. De muziek van Zimmer is echt perfect en past uitstekend bij de film. Er zitten ook wat bekende liedjes in waar niets mis mee is, maar de muziek van Zimmer was echt genieten en maakte het helemaal af. Deed me op bepaalde momenten denken aan de muziek van de Thomas Crown Affair van Bill Conti. Geweldig.
Ik heb er echt ontzettend van genoten. De 138 minuten vlogen voorbij en ik vond het jammer toen het afgelopen was.
A Christmas Carol (http://www.imdb.com/title/tt0087056/)
Ebenezer Scrooge haat kerst en vindt het allemaal maar onzin. Daar komt echter verandering in wanneer hij op kerstavond bezoek krijgt van de geest van zijn oud zakenpartner Jacob Marley. Hij vertelt Scrooge dat hij nog drie geesten op bezoek krijgt. De kerstgeest van het verleden, heden en de toekomst.
De afgelopen kerst had ik geen echte Scrooge gezien. Nou ja, A Carol Christmas was wel een verfilming van het bekende Dickens verhaal. Maar die was gewoon slecht en ik had met het sneeuw buiten toch zin in een echte, goede Scrooge. En de versie met George C. Scott is goed. Erg goed.
Het verhaal is natuurlijk wel bekend en er wordt hier ook niets nieuws gedaan. Maar het draait allemaal om Scrooge. George C. Scott zet hem absoluut briljant neer. Maar zodra de geesten weg zijn wordt hij irritant vrolijk en daardoor nogal vervelend. Gelukkig is het maar een heel klein stukje van de film. Voor de rest is die subliem. De overige leden van de cast en de geesten zijn ook erg goed. David Warner is uitstekend als Bob Cratchit, maar wat was Anthony Walters irritant als Tiny Tim. "God Bless Us, Every One." Ugh. Zou bijna blij zijn dat hij de pijp uit ging. Helaas maar voor korte duur. Gelukkig heeft hij een kleine rol en het mierzoete hoort er ook wel bij (al hoeft het van mij niet zo zoet).
De film zet verder een perfecte kerstsfeer neer en de aankleding en decors zijn prachtig. Gewoon een heerlijke Scrooge film die de nare smaak van A Carol Christmas zonder problemen deed wegspoelen.
Jeroen D
08-02-2009, 08:57
Boogeyman 2 : De 1ste film van Boogeyman vond ik nog wel leuk,deze was beduidend minder. Het had wel zijn momenten maar echt spannend werd het niet. Ook vond ik dat dit 2e deel ook saw invloeden had en dan bedoel ik dat niet omdat Tobin Bell (jigsaw)ook een rol in deze film heeft, maar doel ik meer op een paar moordscenes en stijl van de film. De plotwending zie je van mijlenver aankomen en dit is een film die niets nieuws brengt. 5.7/10
The Strangers (BR) : Tjonge wat een herkijkbeurt kan doen, toen ik de film voor het eerst in de bioscoop zag, kon ik bepaalde dingen niet op zijn plaats krijgen. Dan doel ik vooral op de beginscene dat ze terugkomen van een bruiloft, er is iets gebeurd aangezien de stemming nogal bedrukt is en dat werd maar niet duidelijk van waarom en dat bleef de gehele film door mijn hoofd spoken. Nu blijkt dat ik waarschijnlijk de theatrical versie in de bios heb gezien. Op deze Blu-ray uit de US kan je kiezen tussen de theatrale en extended uncut versie en ik heb nu dus de extended versie gezien en daar werd goed duidelijk gemaakt waarom de stemming zo bedrukt was. Nu dit dus niet meer maalde in mijn hoofd heb ik gewoon een rete-spannende film gezien met de nodige schrikmomenten, waar ik eerder de film al eens beoordeelde met een 6.5 vond ik 'm vanavond zekers een dikke 7.5 waard. 7.5/10
The Strangers vind ik nog steeds 1 van de beste films van vorig jaar. Geweldig spannend. Ook vind ik het gaaf dat je eigenlijk niets over de daders te weten krijgt. Ben benieuwd naar het vervolg ;)
Patrick van den Hul
08-02-2009, 09:46
The Curious Case of Benjamin Button, David Fincher (2008 )
Ik denk dat het niet eerder is voorgekomen in het oeuvre van Fincher dat er zoveel verdeeldheid is geweest over een van zijn films. De overeenkomsten met vooral Forrest Gump zijn overduidelijk, maar toch is het ook een film die zeker op zichzelf staat. Alle sets en dergelijke zien er weer geweldig uit, maar het is vooral de make-up die personages ouder of juist jonger moet laten lijken die 100% overtuigt. Een essentieel onderdeel van het verhaal in dit geval dus ik ben blij dat het is gelukt. Het verhaal is redelijk rechtlijnig, maar o zo vermakelijk. Het is inhoudelijk heel divers met oprecht drama, redelijk wat humor en romantiek. Ik vond het wel jammer dat Cate Blanchett in deze rol niet helemaal goed uit de verf kwam, haar personage is duidelijk ongeschikt aan dat van Pitt. Een prachtige film die op fantastievolle wijze dingen over het echte leven weet te zeggen. Een must voor Fincher- en filmliefhebbers in het algemeen om zelf te oordelen wat je van deze film vindt. 8,5
Patrick van den Hul
08-02-2009, 09:51
The War Room, Chris Hegedus & D.A. Pennebaker (1993)
Deze film is gemaakt kort na de 1e verkiezingsoverwinning van Bill Clinton, die later nog een keer zou winnen. Het onderwerp is de campagne uit '92 en de hoofdpersonen zijn de campagne manager en communication director. De toekomstige president is nauwelijks in beeld. Wanneer je interesse hebt in de materie kun je je hier geen buil aan vallen. Deze docu biedt een uniek kijkje achter de schermen. De opzet is niet zozeer alles omvattend, maar er worden specifiek bepaalde dingen uitgelicht. Een speech hier, een dilemma daar, een apart telefoontje. Het geheel houdt je interesse wel vast, maar ik heb toch het gevoel dat er meer in had gezeten. Het bleef toch enigszins aan de oppervlakte. Het zou erg tof zijn als men een soortgelijke docu zou maken over de campagne van Obama. Deze toont veel overeenkomsten met die van Clinton in de zin dat beiden, voor hun tijd, zeer innovatief waren en gebruik maakten van nieuwe media. Dit is misschien wel die x-factor die ze de overwinning heeft opgeleverd. 7,5
Patrick van den Hul
08-02-2009, 09:57
The Matrix Revolutions, Wachowski brothers (2003)
Na de Matrix films een paar jaar niet gezien te hebben heb ik nu deel 2 en 3 kort achter elkaar herbekeken op blu-ray. Het is me nu toch wel duidelijk dat deel 3 duidelijk de mindere is. Het totale gebrek aan chemie tussen Reeves en Moss (Neo en Trinity), wordt hier weer eens pijnlijk duidelijk. Doordat dit in deze film een belangrijke rol inneemt, is dit tamelijk funest. De film kent zeker ook sterke punten, zoals het hele 'Train Man' gebeuren waarvan je echt weer denkt: hoe komen ze erop? Het gevecht tussen Neo en de Smiths in de regen dat er visueel erg mooi uitziet. En natuurlijk de aanval van duizenden Sentinels op Zion. Gemiste kans is echter dat ze Zion gedeeltes vrijwel alleen maar uit actie bestaan, terwijl enige rustpunten waarbij de sommige inwoners van Zion beter leren kennen, de films minder afstandelijk hadden kunnen maken. Afstandelijkheid is misschien sowieso wel het grootste probleem van de Matrix films. Het universum dat in deel 1 zo krachtig is neergezet, heeft enorm veel potentie, maar deze wordt nauwelijks benut in deel 2 en 3. Wat overblijft zijn redelijk standaard vervolgens die vermaken door de overvloed aan actie, maar zich absoluut niet kunnen meten met het geweldige eerste deel. 7,2
Ik raad je aan eens het audiocommentaar te beluisteren (dat bij een van de versies van The Matrix Trilogy zit) van Cornell West (briljante geest met dito stem overigens) en Ken Wilber. Dat opent echt hele rijen deuren (om maar in de geest van de film te blijven).
Zeker als je wat basiskennis van filosofie hebt is het bijzonder intrigerend wat de twee te vertellen hebben.
Daan de G.
08-02-2009, 10:32
Ik vind het maar een hoop geneuzel eigenlijk... Zonder die 2 vervolgen was The Matrix waarschijnlijk één van de beste films die ik ooit gezien zou hebben, helaas hebben ze alles verpest met die 2 onnodige vervolgen.
Patrick van den Hul
08-02-2009, 10:37
Ik raad je aan eens het audiocommentaar te beluisteren (dat bij een van de versies van The Matrix Trilogy zit) van Cornell West (briljante geest met dito stem overigens) en Ken Wilber. Dat opent echt hele rijen deuren (om maar in de geest van de film te blijven).
Zeker als je wat basiskennis van filosofie hebt is het bijzonder intrigerend wat de twee te vertellen hebben.
Als ik er tijd voor heb en zin in heb zal ik dat nog eens doen, maar ik betwijfel of enige hoeveel gepraat, hoe interessant dan ook, mij ervan kan overtuigen dat deel 2 en 3 diepgaande films zijn. Ik zie ze meer als pure actiefilms.
Daan de G.
08-02-2009, 10:43
Als ik er tijd voor heb en zin in heb zal ik dat nog eens doen, maar ik betwijfel of enige hoeveel gepraat, hoe interessant dan ook, mij ervan kan overtuigen dat deel 2 en 3 diepgaande films zijn. Ik zie ze meer als pure actiefilms.
Helemaal mee eens.
DanielC.
08-02-2009, 11:38
Madame X (David Lowell Rich, 1966) ****
Bedankt voor de tip. (y) Leuk verhaal over Singin' in the rain trouwens!
Marcel v/d H.
08-02-2009, 13:31
Nick and Norah's Infinite Playlist Peter Sollett, 2008
Leuk filmpje met een prima soundtrack, heel speciaal is het allemaal niet maar wel vermakelijk. De humor is subtiel en de relatie tussen de twee hoofdrolspelers komt goed over, verder ook een goede uitwerking van de bijrollen.Een leuk muzikaal nachtje uit in New York. 7.5
The Wackness Jonathan Levine, 2008
Aardige film, maar het had allemaal een stuk beter kunnen zijn (dan bedoel ik met name het eerste deel). Kingsley is goed, maar toch blijft het allemaal een beetje oppervlakkig. Het laatste deel is een stuk beter en niet geheel volgens de Hollywood standaard, wat de film zeker ten goede komt. Prima soundtrack. 7.0
Long nga (2008) (http://www.imdb.com/title/tt1236370/) aka Legendary Assassin,
Ik vond het een teleurstellende film van Jacky Wu, een beetje teveel wired actie.
6,5/10
Frozen River (2008) (http://www.imdb.com/title/tt0978759/)
Ik vond het best een saaie film, dialogen waren wel goed.
Bracht ook niets origineels mee en was voorspelbaar.
Ik begrijp ook de 2 Oscar nominaties niet.
6,5/10
Als ik er tijd voor heb en zin in heb zal ik dat nog eens doen, maar ik betwijfel of enige hoeveel gepraat, hoe interessant dan ook, mij ervan kan overtuigen dat deel 2 en 3 diepgaande films zijn. Ik zie ze meer als pure actiefilms.
Parels voor de zwijnen...
Patrick van den Hul
08-02-2009, 17:23
Parels voor de zwijnen...
Een beetje uit de hoogte vind je ook niet? Dat jij er meer in ziet, dat is heel fijn voor je, maar dan hoef je dat nog niet aan anderen op te dringen...
Brakhage
08-02-2009, 18:35
The Band Wagon (Vincente Minnelli, 1953) *****
In mijn stukje over ‘Singin’ in the Rain’ van gisteren had ik het er over dat ik het maar merkwaardig vond dat er nog altijd zo’n onderscheid gemaakt wordt tussen kunst en vermaak of hoge en lage kunst. Die andere favoriete musical van me, het eveneens zelfreflexieve ‘The Band Wagon’ gaat expliciet over dit onderscheid of liever over het doorbreken van dergelijke strikte scheidingen en het zal geen toeval zijn dat het schrijversduo Comden & Green voor beide films verantwoordelijk was. Natuurlijk is er het beroemde liedje ‘That’s Entertainment’ waar het onderwerp voor het eerste ter sprake komt: ‘the world is a stage, the stage is a world of entertainment’, een liedje wat later symbool zou komen te staan voor Hollywood in de ‘That’s Entertainment’ TV serie. Maar de meest sublieme verbeelding van deze thematiek komt in de scène waarin Jeff Cordova probeert financiers te vinden en de groepen van Tony Hunter (Fred Astaire)/de Martons en Gabrielle Gerard (Cyd Charisse) voor het eerst in een ruimte samen komen. Het is een showcase voor regisseur Minnelli waarin hij zijn uitgekiende oog voor decor uiterst vakkundig verhaaltechnisch weet te benutten: het is een groot huis met drie verschillende kamers, kamers die allen een onderdeel van de showbiz/kunstwereld representeren en samen dus die wereld in microkosmos zijn. In de middelste kamer staat Jeff Cordova die probeert financiers te overtuigen (het commerciële aspect), in de rechter kamer zitten Astaire en co. (het entertainment aspect/de lage cultuur) en in de linker kamer is Charisse, die als balletdanser de kunst/hoge cultuur representeert. De buitenste kamers hebben ook allemaal een deur naar de middelste kamer zodat alle drie verschillende werelden, die niet zonder elkaar kunnen, met elkaar in verbinding staan. Charisse en Astaire ontmoeten elkaar in de hal, een neutrale ruimte en het is ook hun eerste ontmoeting in de film, symbolisch voor de clash tussen hoge en lage cultuur (het is natuurlijk ook nog eens een parel qua casting omdat Astaire dankzij zijn lange carrière met onder meer Ginger Rogers symbool stond voor entertainment en Charisse bekend was in Hollywood als een van de weinige musicalsterren met een klassieke balletopleiding – beide figuren spelen dus min of meer zichzelf). Uiteraard verloopt de eerste ontmoeting niet bepaald vlekkeloos en botsen de culturen waar beiden voor staan, iets wat nog even zo doorgaat, totdat men halverwege de film tot elkaar komt en vrede sluit: hoge en lage cultuur, kunst en commercie hebben elkaar geaccepteerd en kunnen nu harmonieus gaan samenwerken. Dit heuglijke feit wordt extra kracht bijgezet doordat Astraire en Charisse op dat moment hun eerste duet dansen, in die fenomenale en tranentrekkend mooie sequentie in het park. Het is een van de mooiste dansscènes ooit op film vastgelegd en niet alleen dankzij de thematische lading die het met zich meebrengt: Minnelli filmt de bijzonder lange scène in slechts twee takes zodat je de gehele dans van Astaire en Charisse recht voor je ogen ziet plaatsvinden met een prachtig gevoel van ruimtelijkheid – het is exact dit soort scènes van puur vakmanschap die de hedendaagse musical mist, omdat de dans daar volledig op de montagetafel gecreëerd wordt en niet door de dansers zelf.
De rest van de film draait dan om de show die opgevoerd moet worden en ook hier staat de strijd tussen kunst en commercie weer centraal. Aanvankelijk lijkt het alsof ‘The Band Wagon’ dan de kant kiest van de commercie, omdat de zwaarmoedige, kunstzinnige versie van de show die eerst opgevoerd wordt een gigantische flop is. Pas als men het kunstzinnige geheel omzet in een veel toegankelijkere en commerciëlere versie, wordt de show een succes, waarmee de sympathie van de film dus veel meer lijkt te liggen bij het commerciële aspect dan het kunstzinnige. Dit wordt echter weer grotendeels in balans getrokken door het beroemde ‘Girl Hunt’ nummer, een geweldig film noir ballet. Dit is misschien wel het meest virtuoze en complexe musicalnummer wat ooit in een Hollywoodfilm te zien geweest is en waarin Minnelli’s flair voor decor en kleurgebruik alle ruimte krijgt om te floreren. Het is ook een stuk dat zo abstract is dat ik het ooit op een avond van avant-garde films vertoond heb en in complexiteit niets onder doet voor de meest kunstzinnige film. Door dit bijzonder lange stuk voor het einde te bewaren, wordt het commerciële aspect van de show weer grotendeels in balans gehouden. Ik zeg grotendeels, omdat het natuurlijk Hollywood blijft en kunstzinnigheid nooit de overhand mag krijgen boven de toegankelijkheid, het moet altijd begrijpelijk blijven. En dit is ook exact de filosofie van regisseur Vincente Minnelli, die van alle klassieke Hollywood auteurs de strijd tussen kunst en commercie misschien wel het meest belichaamt en de gehele thematiek van ‘The Band Wagon’ moet hem dan ook wel zeer nauw aan het hart gegaan zijn – het is een terugkerend element in zijn films. Want hij stond er om bekend een bijzonder oog voor kunst te hebben en liet dat ook steevast zien in zijn films, maar vond zichzelf boven alles toch altijd een entertainer. Ik heb al vaker gezegd dat deze dialectiek tussen kunst en commercie het Klassieke Hollywoodsysteem tot de grootste kunstvorm van de 20e eeuw maakte en met ‘The Band Wagon’ maakte Minnelli de film die dat perfect belichaamt. ‘That’s entertainment!’
Fijne stukjes over Singin' in the Rain en The Band Wagon Maikel. (y)
Brakhage
08-02-2009, 19:43
Fijne stukjes over Singin' in the Rain en The Band Wagon Maikel. (y)
Thanks, het was ook zeer fijn om ze weer eens te zien en de stukjes te schrijven!
TheGodfather
08-02-2009, 20:07
Gisteren en vandaag:
Persepolis (http://www.imdb.com/title/tt0808417/)
Prachtig geanimeerde, op waarheid gebaseerde film over het leven van een klein meisje dat een belangrijke periode in de Iraanse geschiedenis meemaakt.
Met prachtige beelden wordt de geschiedenis van Iran verteld waardoor het ook goed te begrijpen is voor buitenstaanders. Met een goede mix van gevoel voor humor en mooi drama weet de film absoluut te ontroeren, zonder dat het sentiment ook maar één keer vals wordt of geforceerd overkomt.
Een pareltje
8,3/10
All That Heaven Allows (http://www.imdb.com/title/tt0047811/)
De eerste film die ik van melodrama maestro Douglas Sirk zag was meteen een schot in de roos. Van de eerste tot en met de laatste seconde heb ik geweldig genoten. Het heerlijk dik aangezette drama (maar niet té waardoor het irritant werd), de sterke rollen van Rock Hudson en Jane Wyman, de prachtige Technicolour kleuren en print, de sfeervolle soundtrack en natuurlijk de niet te missen kritiek maatschappij kritiek en duidelijke boodschap die de film uitdraagt.
Fenomenaal, een film om te koesteren.
9,0/10
Written On The Wind (http://www.imdb.com/title/tt0049966/)
Ook hier zien we weer de kenmerken die ook in All That Heaven Allows al voorbij kwamen: opnieuw een sterke rol van Rock Hudson, ditmaal tegengas gegeven door Lauren Bacall en Robert Stack, de prachtige Technicolour kleuren en de sterke soundtrack. Toch vond ik deze minder dan All That Heaven Allows, wat denk ik vooral kwam doordat het eerste deel van de film wat onevenwichtig vond overkomen. Het is een niet compleet geslaagde mix van (uiteraard) drama, humor en thriller waardoor het lijkt alsof Sirk niet echt kon kiezen tussen de drie genres. In het tweede deel is dat een stuk minder wanneer de film zich vooral richt op het drama gedeelte. Dit stuk is dan ook duidelijk beter.
Wel een goede film waarin genoeg te genieten valt, maar toch een heel klein beetje een tegenvaller.
7,5/10
Patrick van den Hul
08-02-2009, 20:09
All That Heaven Allows (http://www.imdb.com/title/tt0047811/)
Toevallig ook net vandaag gezien. Kom niet aan een 9, maar vond het zeker een sterke film!
Arian de Vries
08-02-2009, 20:23
Fijne stukjes over Singin' in the Rain en The Band Wagon Maikel. (y)
Dat wilde ik ook al gaan zeggen, dus sluit ik me geheel bij Coen aan. Had zelf nog nooit zo stil gestaan bij die diepere laag in deze films, wat dus wel een eye-opener voor me is. Erg interessant!
Krijg spontaan zin om ze ook binnenkort weer eens te zien.
My Name is Earl seizoen 3
Er gebeurt aardig wat in het leven van Earl dit seizoen. De makers besloten (en terecht vind ik) om wat verandering aan te brengen in de serie en Earl niet meer elke aflevering iets van zijn lijst te laten aftekenen. Hij zit een tijdje vast, oa. met bekenden waardoor we weer meer over zijn verleden te weten komen, hij stopt met de lijst, ligt in een coma, trouwt met één van de Charmed heksen en heeft daar de nodige problemen mee. Het levert een gevarieerd seizoen op, waar men soms wel het spoor een beetje bijster lijkt te zijn want de verhaallijnen springen van de hak op de tak. Er zit een enkele aflevering in die soms wat saai aandoet. Desondanks blijf ik de serie positief ervaren, vooral door de geweldige rollen van Jason Lee en Ethan Suplee als de hoofdpersonen. Ik ben benieuwd wat seizoen vier ons gaat brengen.
TheGodfather
08-02-2009, 20:41
Toevallig ook net vandaag gezien. Kom niet aan een 9, maar vond het zeker een sterke film!
toevallig :D
heb je Written On The wind ook gezien? zo ja: wat vond je daar van?
Patrick van den Hul
08-02-2009, 21:06
toevallig :D
heb je Written On The wind ook gezien? zo ja: wat vond je daar van?
Nope nog niet, kijk meestal geen meerdere gelijksoortige films direct achter elkaar, heb het gevoel dat ik ze dan misschien niet helemaal eerlijk waardeer.
Written on the Wind is wel de volgende die op het programma staat voor wat betreft de Sirk box (y)
Don van Straalen
08-02-2009, 21:47
Firefly
Awesome. 9/10
Idiocracy
Waste of time. 4/10
Thanks, het was ook zeer fijn om ze weer eens te zien en de stukjes te schrijven!
Fijn dat je het fijn vond!
Nee serieus, ben altijd jaloers als ik zulke stukjes lees, was ik maar een woordenkunstenaar!
Krijg zowaar zelf zin om Singin' in the Rain nog eens te zien, toch nog maar eens proberen!
Brakhage
08-02-2009, 22:07
Nee serieus, ben altijd jaloers als ik zulke stukjes lees, was ik maar een woordenkunstenaar!
Blijven proberen, blijven proberen.
:-P
Krijg zowaar zelf zin om Singin' in the Rain nog eens te zien, toch nog maar eens proberen!Moet je zeker eens doen, wellicht dat je inmiddels een beetje over je musicalwalging heen bent. Kijk ook zeker eens The Band Wagon, denk dat je die ook zeer kunt waarderen, vooral de Girl Hunt sequentie (y) En de Astaire/Rogers musical Top Hat is ook onverwoestbaar. Als je die drie films maar zo zo vindt dan kun je musical beter voorgoed opgeven denk ik :wink:
Patrick van den Hul
08-02-2009, 22:13
Maikel, heb je nog favoriete stukken uit Singin' in the Rain? Ik vond die dans met die violen vooral briljant!
Marcel v/d H.
08-02-2009, 22:16
Ik lees het morgen wel even op mijn werk :)
Erwin de Koning
08-02-2009, 22:19
LA RESIDENCIA (http://www.horrorview.com/The%20House%20that%20Screamed%201969.htm)
THE HOUSE THAT SCREAMED / THE BOARDING SCHOOL / THE FINISHING SCHOOL
Laat je niet misleiden door de poster, dit is niet zomaar een Amerikaanse/Engelse slasher maar een uitstekende Spaanse gotische griezelfilm van Narciso Ibáñez Serrador die ook het steengoede WHO CAN KILL A CHILD? maakte en is duidelijk de inspiratiebron is voor Argento's genreklassieker SUSPIRIA en het recentere EL ORFANATO. SUSPIRIA is kleurrijk waar deze film erg somber is maar in beide films speelt de artdirection de hoofdrol
Een meisje gaat naar een kostschool voor meisjes (duh) en komt gaanderweg erachter dat het niet helemaal pluis is. Sterke muziek, goed akteren van de mooie, jonge dames maar nogmaals de cinematografie eist hier alle aandacht op
8.0
http://img3.imageshack.us/img3/5111/posterthehousethatscreavv3.jpg
Het Dappere Broodroostertje/The Brave Little Toaster (http://www.imdb.com/title/tt0092695/)
Een aantal huishoudelijk apparaten zijn verlaten door hun baasje. Na een aantal jaren besluiten ze dat ze zelf naar hem op zoek gaan. Wat ze niet beseffen is dat hun zoektocht vol met gevaarlijke avonturen zit.
Ik had deze animatie film heel, heel, heel lang geleden gezien. Ik kon er dan ook niet veel meer van herinneren. Dus ik was benieuwd wat ik er nu van zou vinden. En ik vond hem erg goed.
Het verhaal is leuk, spannend, komisch en soms behoorlijk duister. Misschien dat dat wel de reden was dat ik me er niet zoveel meer van kan herinneren. Zal mijn ogen wel dicht gehouden hebben. De scene in de onderdelen winkel met de mixer, in het huis van het baasje, de nachten in het bos (vooral tijdens de storm) en de scene's in de sloperij waren behoorlijk schokkend en zeker niet geschikt voor de kleine kinderen waar de film voor bedoeld is. Zelfs nu vond ik het behoorlijk heftig.
Wat de film (net als de Pixar's) wel bereikt is je doen vergeten dat je voor het grootste gedeelte van de film zit te kijken naar een broodrooster, een lamp, een radio, een kleed en een stofzuiger. Ieder met een eigen karakter en eigen persoonlijkheid. De wijlen Joe Ranft van Pixar heeft aan deze film meegewerkt dus dat zou wel het één en ander verklaren. De film heet overigens Het Dappere Broodroostertje, maar de echte sterren zijn de stofzuiger, de lamp en de radio. Vooral de laatste twee zijn een geweldig duo.
De avonturen van onze huishoudelijke apparaten zijn geweldig. Natuurlijk kloppen een hoop dingen niet en zitten er wat behoorlijke gaten in het verhaal, maar als het mij al nauwelijks opviel, dan is het voor doelgroep helemaal geen probleem.
De animatie en tekeningen zijn ook erg goed. De achtergronden zijn prachtig en de apparaten top. Maar de dieren deden met niet zo veel en de mensen vond ik al helemaal niets. Zeer ongeloofwaardig en vervelend. Maar gelukkig gaat het om de apparaten en vooral onze vijf helden. En die zijn top.
De meeste liedjes waren op zich leuk al denk ik dat de Nederlandse vertaling veel roet in het eten gooide. De stemmen passen perfect bij de karakters, maar dat komt in de liedjes niet goed naar voren. Wat ik me ook afvroeg is wie de originele Nederlandse stemmen in hebben gesproken. Angela Schijf doet de stem van het broodroostertje, maar het is een film van 1987 dus dat kan sowieso niet kloppen. Bovendien wordt er al over de Euro gesproken. Hetgeen natuurlijk ook nergens op slaat. Dus eigenlijk ben ik benieuwd wie de oorspronkelijk Nederlandse stemmencast was en hoe de Engelse stemmen zouden klinken.
Maar goed. Heerlijk film die na al die jaren nog steeds leuk is en door het een aantal donkere, duistere scene's ook uitstekend geschikt voor de volwassen kinderen.
Neko no Ongaeshi
Ik ben een kattenmens en ook niet imuun voor schattigheid dus zat ik bij deze film wel goed. Van de Ghibli films die ik heb gezien had deze waarschijnlijk de minste extra artistieke waarde in vergelijking met Amerikaanse animatiefilms. Het is vooral vrolijke fantsy met een leuk maar niet heel erg geniaal verhaaltje, maar met genoeg film magie om nog steeds van een behoorlijk niveau te zijn en daarnaast was de film verrassend genoeg vrijwel nooit voorspelbaar. Begon als een wat meer simpelere versie van Spirited Away en Kiki's Delivery Service, maar ontpopte zich tot een lieflijke fantasy komedie a la Princess Bride (maar dan beter).
Geen grote aanrader, kan voor veel mensen nogal kinderachtig zijn. Maar voor zij die houden van een dosis schattige Japanse anime, of simpele film magie is dit een verrukkelijk tussendoortje.
8/10 omdat ik er zo van genoten heb, qua artistieke waarden zou hij misschien een halfje minder scoren.
Brakhage
09-02-2009, 00:53
Maikel, heb je nog favoriete stukken uit Singin' in the Rain? Ik vond die dans met die violen vooral briljant!
Fit as a fiddle and ready for love! :)
Maar ik heb afgrijslijk veel favoriete stukken uit deze film. Mijn vriendje en ik hebben de neiging om zo ongeveer ieder stukje tekst van Lina Lamont op de meest ongepaste momenten te quoten (dit doen we overigens uit iedere film die we zien, is soms erg verwarrend voor vrienden die geen idee hebben waar we het over hebben). Daarnaast loop ik 's ochtends op mijn werk het liedje 'Good morning' ontzettend vaak te neurieen, begint mijn dag meteen al goed. En de beroemde scene met Gene Kelly in de regen heb ik nog meermalen op straat nagespeeld, heeft me ooit ook een paraplu gekost :)
In Good Company (http://www.imdb.com/title/tt0385267/)
Dan Foreman is een 51-jarige succesvolle zakenman. Maar zijn leven veranderd drastisch wanneer hij bij een bedrijfsovername zijn positie moet afstaan aan de 26-jarige Carter Duryea. Dat een jong broekie zijn baas is, is nog niet erg genoeg. Carter begint ook een relatie met zijn oudste dochter. En dan vindt hij ook nog eens een zwangerschapstest in de prullenbak.
Leuke film die vooral gedragen wordt door het uitstekende acteerwerk van de gehele cast. Op één scene na vond ik Dennis Quaid top. In die scene laat Scarlett Johansson zien dat ze een geweldige actrice is. In de rest van de film overigens ook. Marg Helgenberger was erg goed maar krijgt helaas niet genoeg tijd. In het begin had ik mijn twijfels over Topher Grace. Vond hem niet geloofwaardig als baas (beetje door zijn zenuwachtige gedrag en hoe hij zijn peperdure Porsche kapot rijdt nog voordat hij de garage verlaten heeft). Maar daar kwam verandering in naarmate de film vorderde. Niet zo arrogant als ik vreesde, maar gewoon erg onzeker gezien hij op zijn leeftijd bereikt heeft. En dat komt zijn karakter ten goede. Eigenlijk zijn rol uit That 70's Show alleen nu gecombineerd met een baan als succesvolle zakenman. Ik vond dat zijn karakter pas echt goed uit de verf komt na de tafelvoetbal scene met Johansson. Nadat Quaid ze binnen roept voor het eten.
Er zitten verder een aantal erg goede scene's in deze film. Vooral de staredown tussen Grace/Quaid en Gregg met veel close ups was geweldig. De film heeft ook genoeg humor en leuke scene's. Vooral het verschil in leeftijd tussen Grace en Quaid was leuk en Grace komt grappig uit de hoek. Wat ik wel jammer vind, zijn de scenes waar Quaid zich als een eikel gedraagd (en niet als de leuke, norse, oude man) en waar hij niet zoveel om Grace geeft als ik had verwacht. Er staat ook een prachtige, verwijderde scene op de DVD die wat mij betreft zeker in de film had gemoeten (met de geverfde haren van Quaid). Daarnaast heeft de film ook een serieuze en recente toon met de vele ontslagen door de crisis (al komt het hier door een fusie).
Wat ik alleen jammer vind, is dat ondanks de ontslagen Grace gewoon een nieuwe, peperdure wagen koopt. Voor dat geld hadden ze wat mensen kunnen houden.
Kortom, ik vond het een leuke, goede film met geweldig acteerwerk van de volledige cast.
Hallam Foe (David MacKenzie, 2007) ****
Sinds de dood van zijn moeder heeft de tiener Hallam (Jamie Bell) het lastig in het leven. De lichtelijk contactgestoorde jongen spendeert zijn tijd aan het bespioneren van zijn omgeving en dorpgsgenoten. Dit atypische gedrag noopt zijn vader en zijn stiefmoeder ertoe om hem naar de grote stad (Edinburgh) te sturen om vrienden te maken en een vak te leren. Hallam kent echter niemand in zijn nieuwe omgeving. Hij brengt zijn nachten door in een kerk of op de daken van huizen zodat hij ongestoord zijn oude voyeuristische hobby kan oppakken. Op één van zijn dagen treft hij een jonge dame die sprekend op zijn moeder lijkt. Hij volgt haar en krijgt via haar een baantje als afwashulp. Zijn obcessie voor haar neemt ernstige vormen aan, maar de dame in kwestie begint Hallam steeds aardiger te vinden.
Ik heb een zwak voor dit soort coming-of-age films. De eigenaardige Hallam weet bij mij, ondanks zijn vreemde gedrag en Oedipus-syndroom , sympathie op te wekken vanwege zijn ontwapenende instelling. Eigenlijk is hij niets meer dan een jonge knul die nooit over de dood van zijn moeder is heengekomen en daardoor zijn bizarre trekjes vertoont. Jamie Bell geeft een goede vertolking van Hallam en ook het camerawerk dient genoemd te worden. Veel scenes spelen zich op hoogte af en de camera zwenkt en klautert met Hallam mee over de Schotse daken.
DanielC.
09-02-2009, 09:06
Moet je zeker eens doen, wellicht dat je inmiddels een beetje over je musicalwalging heen bent. Kijk ook zeker eens The Band Wagon, denk dat je die ook zeer kunt waarderen, vooral de Girl Hunt sequentie (y)
Dat denk ik ook wel ja. Voor mij is the Girl Hunt ook de omslag geweest. Ik moest eigenlijk niets hebben van Musicals, en ik keek toen A Personal Journey (die van Scorsese), en daar kwam dat nummer in voor...Als Fred het Dew Bones Café ingaat en Cyd daar in die lange donkergroene jas zit, ze opeens osptaat, die groene jas uitgooit en we dan die prachtige rode jurk zien. Ik wist niet wat ik zag en zat opeens te janken in bed, het was zo ongelofelijk mooi.
Don van Straalen
09-02-2009, 10:22
Forgetting Sarah Marshall
Één van m'n favoriete comedy's van afgelopen tijd, heel tof. Leuk verhaal, grappige scenes en geslaagde grappen. En natuurlijk Mila Kunis en Kristen Bell <3 8/10
The Game
Bijna de enige film van Fincher die ik nog moest zien, toen ik de film echter aanzette kwam ik erachter dat ik deze toch al een keer gezien had. Hele briljante film met een ongelofelijk slecht einde. 8/10
Patrick van den Hul
09-02-2009, 10:34
The Game met een ongelofelijk slecht einde. 8/10
Verklaar je nader? :confused:
Arian de Vries
09-02-2009, 12:25
The Bank Dick (Edward F. Cline)****
Bijzonder grappige komedie met W.C. Fields in de hoofdrol. Fields speelt hier Egbert Sousé, een oude mopperpot die zowel sociaal als politiek incorrect handelt maar tot held van de dag wordt uitgeroepen als hij een bankrover weet te stoppen. Als direct resultaat hiervan wordt hij aangesteld als beveiligingsbeambte in de bank, waar niet alles zal lopen zoals het gewenst is.
Fields laat zich in deze film van zijn beste slechte kant zien, door totaal geen respect voor wie dan ook te tonen, ouderen, zwarten en bovenal kinderen moet het bij hem ontgelden. Misschien op het randje van wat eigenlijk kan, maar o zo grappig. Een mooie mix tussen droogkomische uitspraken (“Sure I love children…. Girl children, between 18 and 20”), leuke beeldgrappen, en spektakel met als hoogtepunt een lange achtervolgingsscene met een aantal auto’s. De combinatie van dit alles maakt The Bank Dick tot een klein komisch meesterwerkje.
Patrick van den Hul
09-02-2009, 12:55
All That Heaven Allows, Douglas Sirk (1955)
Alweer een herkenbare Sirk met een prachtige technicolor print. De hele film ziet er weer prachtig uit. Telkens wordt er hetzelfde clubje acteurs gebruikt, waardoor het soms wat moeite kost om hun verschillende rollen in de films van Sirk uit elkaar te houden. Rock Hudson en Jane Wyman doen het wel weer prima, wat mij betreft beter dan in Magnificient Obsession. Ze hebben dan ook meer om mee te werken in dit verhaal met nog grotere emoties dan voorheen. Deze film was weer topentertainment maar inhoudelijk vind ik dat de film vaak een toch wel erg versimpeld beeld geven en ik kan me niet altijd onttrekken aan het soap gevoel. Ik zie hier dus geen meesterwek in, maar een prachtige film was het zeker. 8,2
Patrick van den Hul
09-02-2009, 12:59
La Cité des enfants perdus, Marc Caro & Jean-Pierre Jeunet (1995)
Deze film van Jeunet doet visueel gezien erg denken aan Amélie, maar gaat zelfs nog een stapje verder. Waar Amélie nog met een been in de werkelijkheid staat is dit vrijwel complete absurde fantasie. De kleurenpracht en de mooie shots zijn een lust voor het oog. Er gebeurd zoveel in sommige shots dat het moeilijk is om alles te bevatten. Inhoudelijk vond ik de film echter behoorlijk warrig, bijna niet te volgen zelfs. De meeste acteerprestaties zijn ook behoorlijk over de top en een beetje cartoonesk. Gemengde gevoelens dus bij deze film, maar even laten bezinken en kijken hoe poging twee bevalt. 7,3
Patrick van den Hul
09-02-2009, 13:03
Event Horizon, Paul W.S. Anderson (1997)
Deze film doet op alle vlakken ontzettend denken aan Alien. De decors, het verhaal, de sfeer en de semi-bekende cast met namen als Sam Neill, Laurence Fishburne en Jason Isaacs. Zij spelen overigens wel zeer verdienstelijk dus bij de casting ligt het probleem niet. Er schijnt een versie van het script te geschreven te zijn met aliens erin, maar Anderson vond de overeenkomsten met Alien toen te groot (en begrijpelijk). Nu is het een soort spookschip geworden. De spanningsopbouw is best goed, maar het einde is wat teleurstellend. Daarnaast leunt de film veel te veel op goedkope schrikmomenten. Alien-light voor de liefhebbers. 7,0
Don van Straalen
09-02-2009, 13:11
Verklaar je nader? :confused:
Hij schiet z'n eigen broer neer, springt van een gebouw.(dan ben je dus op een psychologisch laagtepunt, lijkt me). Dan zegt z'n broer: "verassing!" en dan is alles ineens weer oke.
Laat ik er even bij zeggen dat IK het een slecht einde VOND, niet dat het per definitie een slecht einde IS. Smaken verschillen etc.
Patrick van den Hul
09-02-2009, 13:20
Hij schiet z'n eigen broer neer, springt van een gebouw.(dan ben je dus op een psychologisch laagtepunt, lijkt me). Dan zegt z'n broer: "verassing!" en dan is alles ineens weer oke.
Laat ik er even bij zeggen dat IK het een slecht einde VOND, niet dat het per definitie een slecht einde IS. Smaken verschillen etc.
Dat is het idee van The Game. Het gaat verder dan een gewoon spelletje. Het is de bedoeling dat de deelnemer(s) onder grote druk komt te staan. Zeg maar een soort van onderbreking van een doorsnee saai leven.
Don van Straalen
09-02-2009, 13:25
Ja dat snap ik uiteraard, alsnog vind ik zijn reactie aan het eind nogal apart.
Seom (Kim Ki-duk, 2000) ****
In Seom ('The Isle') is het pitoreske, meditatieve sfeertje van de gemiddelde Kim Ki-duk film aanwezig. Op een meer verhuurt een mysterieuze dame visserhutjes op het water. Zij voorziet de vissers van materiaal en (als je genoeg betaalt) biedt zij ook zichzelf aan. Zo ook aan onze protagonist die vlucht voor zijn verleden. Net als de dame een gebroken ziel en daardoor is er al snel een klik.
Prachtig in beeld gebrachte natuurbeelden, een stemmige soundtrack die nooit op de voorgrond treedt en een plot vol symboliek. De film kijkt overigens niet altijd even gemakkelijk weg (vishaakjes scenes en dierenleed).
Charlie Wilson's War (Mike Nichols, 2007) ***½
De excentrieke senator Charlie Wilson heeft een nieuwe verzorgpony: hij wil de Afghanen helpen in hun strijd tegen de Russen. In eerste instantie om het enge communisme te verslaan, maar uiteindelijk vanwege sympathie voor de Afghanen. Hij krijgt het budget bij elkaar om de strijd in het voordeel van de Afghanen te beslechten. Hoera! Negentig minuten lang een spervuur aan gevatte dialogen en goede prestaties van Tom Hanks en met name Philip Seymour Hoffman. Voor het overige een typisch tussendoortje, want een dag na dato ben ik alles eigenlijk al vergeten, op één quote van PS Hoffman na. Na de overwinning toast hij, zoals het hoort, ook op de verliezers uit Rusland: "Here's to you, you ************s!"
Diabolik (Mario Bava, 1968 ) ****
Diabolik is een atypische film van eurohorror meester Mario Bava. Deze comicverfilming is een verknipte bewerking van de James Bond films met een gestoorde John Phillip Law die in een op maat gemaakt leren relnichten pak het criminele pad bewandelt. In tegenstelling tot Bond rijdt hij in een Jaguar en in plaats van mét de politie, werkt hij tegen de politie. Geen kluis of juweel is veilig voor deze excentriekeling, dit tot groot verdriet van politiechef Ginco (Michel Piccoli). Deze gaat zo ver dat hij de grote crimineel Ralph Valmont (Adolfo Celi) afperst zodat deze Diabolik aan de politie uitlevert.
Diabolik is zo over-the-top, maar erg genietbaar. De stripboekachtige gadgets, avonturen en ontsnappingen van Diabolik zijn vaak te bizar voor woorden. Deze vreemde sfeer wordt versterkt door de atypische (maar zeker niet slechte!) soundtrack van Ennio Morricone. Erg tof dit! Het is vaak regelrecht gejat van een Bond film of de tv serie van Batman (op een gegeven moment wordt zelfs gezegd dat een dame niet te dicht bij het vloeibare goud moet komen omdat dit slecht voor je huid is (Goldfinger anyone?)), maar dat mag de pret niet drukken. Beter goed gejat dan slecht verzonnen! Toch?
http://www.dvdtalk.com/dvdsavant/images/71diabolik1.jpg
Michael Hamers
09-02-2009, 15:14
The Day After Tomorrow
Op blu-ray komt deze film een stuk beter tot zijn recht in vergelijking tot de dvd. Deze film is een audiovisueel spektakel en de tornado's en sneeuwstormen vliegen je huiskamer in. En je krijgt het gewoon bijna koud van het kijken naar de beelden.
Voor het verhaal moet je deze film dan ook niet kijken. Maar dat zal iedereen inmiddels wel weten bij Roland Emmerich films. Ik ben wel erg benieuwd naar zijn nieuwste 'ramp'; 2012. Het zal, zoals we van Emmerich kennen, op het gebied van het verhaal letterlijk een ramp worden, maar als ik de trailer alleen al zie mogen we denk ik wederom een hoop visueel spektakel verwachten. Puur en alleen vanwege de sfx op de wolven na krijgt The Day After Tomorrow een...
8/10
Erwin de Koning
09-02-2009, 15:44
THE WOODS HAVE EYES (http://www3.webng.com/horrormoviesandstuff/TheWoodsHaveEyesReview.html)
Slechter dan je waarschijnlijk denkt en vreselijk cliché. Buiten dat zijn dit soort eindes NOOIT goed te praten. NOOIT!
3.0
Trailer (http://www.youtube.com/watch?v=e0PNgncIjE8)
http://img7.imageshack.us/img7/6380/posterthewoodshaveeyestb9.jpg
Happy Together - Wong Kar Wai - 1997
Qua techniek een zeer genietbare film met zn vreemde kleurenfilters en dergelijke. Het verhaal over twee jongens die vooral irritatie bij elkaar opwekken liet me eigenlijk vrijwel koud. Waar de aantrekkingskracht vandaan kwam, was me een raadsel. Het gaat over vervreemding, van elkaar maar ook mbt de setting. De jongen komen uit Hongkong maar verbleven in Argentinië. De film vervreemde zich op een gegeven moment ook wat van mij omdat rondhangen in krappe kamers of werken in een keuken nu niet bepaald erg spannende gebeurtenissen zijn.
Het einde voelde ook wat incompleet. Elke Wong Kar Wai mag gezien worden maar persoonlijk vond ik deze toch wel de minste. Ik raakte bijvoorbeeld meteen betoverd door de pracht van In the Mood for Love. Gezien de positieve verhalen had ik hier wel wat meer van verwacht.
7,2
Arian de Vries
09-02-2009, 17:45
Happy Together - Wong Kar Wai - 1997
Qua techniek een zeer genietbare film met zn vreemde kleurenfilters en dergelijke. Het verhaal over twee jongens die vooral irritatie bij elkaar opwekken liet me eigenlijk vrijwel koud. Waar de aantrekkingskracht vandaan kwam, was me een raadsel. Het gaat over vervreemding, van elkaar maar ook mbt de setting. De jongen komen uit Hongkong maar verbleven in Argentinië. De film vervreemde zich op een gegeven moment ook wat van mij omdat rondhangen in krappe kamers of werken in een keuken nu niet bepaald erg spannende gebeurtenissen zijn.
Het einde voelde ook wat incompleet. Elke Wong Kar Wai mag gezien worden maar persoonlijk vond ik deze toch wel de minste. Ik raakte bijvoorbeeld meteen betoverd door de pracht van In the Mood for Love. Gezien de positieve verhalen had ik hier wel wat meer van verwacht.
7,2
Jammer om te horen. Ik kan je alleen nog aanraden om de film te houden en over een jaar of wat nog eens te kijken. De eerste keer dat ik deze film zag was ik er ook niet helemaal van onder de indruk, maar na een tweede en derde keer kon ik er telkens meer en meer van genieten. De techniek en vreemde kleurenfilters is voor mij de hoofdreden dat ik de film zo sterk vind, 't is werkelijk een genot om naar te kijken.
Daarnaast vind ik het verhaal juist wel sterk (is persoonsgebonden) en raak ik nog altijd geboeid door de kleine details die de hele situatie zo pijnlijk mooi maken. Die tango van die twee mannen bijvoorbeeld. Eigenlijk is de hele film een tango, een konstant spel van aantrekking, passie en vervreemding. Elkaar (lief) willen hebben, elkaar pijn willen doen, en elkaar niet los kunnen laten/niet zonder elkaar kunnen.
Ik vond Happy Together...ehm...geen zak aan...sorry! Zag er de schoonheid wel van in, maar mij deed de film he-le-maal niets...(behalve me naar het klokje doen kijken :()
Brakhage
09-02-2009, 17:50
Ik denk dat je homo moet zijn om de finesses van Happy Together aan te voelen, anders komt het verhaal niet echt tot leven. Er is namelijk toch veel intimiteit in de film, ook al lijkt het dat die twee gasten alleen lopen te kibbelen. Wat ik vooral heel bijzonder vind is dat dit de enige film over homo's en gemaakt door een hetero regisseur is die ik ken die de juiste snaar raakt. Maar de volledige heteroseksualiteit van Wong wordt inmiddels ook betwist sinds hij wel eens met een boytoy gesignaleerd is :razz:
vanmiddag Tropic Thunder gezien.
wat een bagger film...:-(
een pluspuntje....:-P ...tom cruise....grapppig(y)
nee, geen aanrader en komt absoluut niet in collectie
Michael Hamers
09-02-2009, 18:14
vanmiddag Tropic Thunder gezien.
wat een bagger film...:-(
een pluspuntje....:-P ...tom cruise....grapppig(y)
nee, geen aanrader en komt absoluut niet in collectie
Kun je ook onderbouwen waarom je het een bagger film vond? Ik vond het juist de beste comedy sinds tijden. Op Step Brothers na dan. Maar ik heb dan ook een zwak voor Will Ferell ;)
Jammer om te horen. Ik kan je alleen nog aanraden om de film te houden en over een jaar of wat nog eens te kijken. De eerste keer dat ik deze film zag was ik er ook niet helemaal van onder de indruk, maar na een tweede en derde keer kon ik er telkens meer en meer van genieten. De techniek en vreemde kleurenfilters is voor mij de hoofdreden dat ik de film zo sterk vind, 't is werkelijk een genot om naar te kijken.
Daarnaast vind ik het verhaal juist wel sterk (is persoonsgebonden) en raak ik nog altijd geboeid door de kleine details die de hele situatie zo pijnlijk mooi maken. Die tango van die twee mannen bijvoorbeeld. Eigenlijk is de hele film een tango, een konstant spel van aantrekking, passie en vervreemding. Elkaar (lief) willen hebben, elkaar pijn willen doen, en elkaar niet los kunnen laten/niet zonder elkaar kunnen.
De film gaat ook zeker niet weg en ik zal hem zeker nog eens kijken. Het eerste half uur dacht ik, dit gaat een mooie film worden. Vooral als de langzaam omlaag stortende waterval te zien was met begeleidende muziek. Het technische aspect is inderdaad bijzonder. De tangoscene was inderdaad mooi en was volgens mij het enigste lichtpuntje qua echte wederzijdse genegenheid van de twee. Omdat de rest van de scenes zo kil en afstandelijk waren, kon ik mij moeilijk inleven in de twee personages. Ergens halverwege begon ik ook wat op mn bank te draaien en de timer in de gaten te houden. Maar het kan zijn dat de details tijdens een 2e kijkbeurt meer gaan leven. Dat gebeurt wel vaker bij dit soort films.
Ik ben het trouwens niet helemaal eens met Brakhage. Ik ben van mening dat de film voor iedereen genietbaar moet zijn. Het gaat om twee mensen, of dat nu twee jongens zijn, twee meisjes of een heterostel.
Brakhage
09-02-2009, 18:25
Ik ben het trouwens niet helemaal eens met Brakhage. Ik ben van mening dat de film voor iedereen genietbaar moet zijn. Het gaat om twee mensen, of dat nu twee jongens zijn, twee meisjes of een heterostel.
Tja, alles moet kunnen maar de praktijk wijst toch vaak anders uit. Nu hebben we de mini-situatie dat twee hetero's de film tegen vonden vallen en twee homo's de film geweldig vinden. Toeval? Het lijkt me sterk.
Tja, alles moet kunnen maar de praktijk wijst toch vaak anders uit. Nu hebben we de mini-situatie dat twee hetero's de film tegen vonden vallen en twee homo's de film geweldig vinden. Toeval? Het lijkt me sterk.
Uit dit gegeven kun je niet echt sterke conclusies trekken. De homosubtext vind ik persoonlijk totaal geen probleem. Als twee mensen gek op elkaar zijn.....is dat echt zo wezenlijk anders tussen homo's en hetero's? Het kan natuurlijk wel zo zijn dat homo's de film extra waarderen omdat er, over het algemeen, meet liefdesfilms zijn gemaakt tussen hetero's. Dan is het natuurlijk leuk als het eens twee homo's betreft.
Blijkt trouwens dat ik een eerste, oudere uitgave heb aangeschaft. Het viel me al op dat het geluid erg dof was. Hier tevens het verschil te zien qua kleurgebruik:
http://www.dvdtimes.co.uk/content/id/69982/happy-together.html
Gezien de vreemde kleurenkeuzes, kon ik niet direct opmaken dat daar wat mis mee was. Het grootste verschil is te zien tijdens de voetbalscene. De versie die ik heb heeft een groene zweem, de nieuwe versie is geel. Niet echt een subtiel verschil.
Kan ik mooi de schuld geven aan kwaliteit van de dvd....;)
dvdbeaver zegt hetzelfde:
http://www.dvdbeaver.com/film/DVDCompare6/happytogether.htm
Eigenlijk wel balen dit.......:-x
Brakhage
09-02-2009, 18:50
Uit dit gegeven kun je niet echt sterke conclusies trekken. De homosubtext vind ik persoonlijk totaal geen probleem. Als twee mensen gek op elkaar zijn.....is dat echt zo wezenlijk anders tussen homo's en hetero's?
Ja.
Het een is niet beter dan het andere, maar het is wel gewoon anders. Het is EXACT dit verschil wat Brokeback Mountain weigert te erkennen, waardoor dat zo'n waardeloze film is.
Dus ik zou niet weten waarom je geen sterke conclusies kunt trekken. Ik zeg niet dat hetero's niet van homofilms kunnen genieten en andersom (anders zou er voor mij maar een bijzonder klein gedeelte films zijn om van te genieten), maar in dit specifieke geval lijkt het me wel degelijk meespelen. Zowel Coen als jij geven aan dat het verhaal je volledig koud laat en zowel Arian als ik geven aan dat we het verhaal juist heel mooi vonden. Dat heeft vast een reden...
Blijkt trouwens dat ik een eerste, oudere uitgave heb aangeschaft. Het viel me al op dat het geluid erg dof was. Hier tevens het verschil te zien qua kleurgebruik:Je hebt de AE versie zeker? Die heb ik eens gehuurd en daarvan is het geluid idd om te huilen...
Moet je eens kijken naar die link naar dvdtimes. Het zijn gewoon twee totaal verschillende films qua kleur!!!:o Hoe ervaarde jij de kleuren? Omdat het beeld zo gemanipuleerd is, kon ik er moeilijk een waarde oordeel aan geven.
Ik vind dit echt zooooooooo irritant. Had ik niet van deze maatschappij verwacht. Deze maand is er pas een nieuwe versie verschenen.
En toch nog even terugkomen op de filmervaring. Coen en ik zijn nu toevallig hetero....maar ik denk dat er ook veel hetero's zijn die de film echt goed vinden. Een filmervaring is soms lastig in woorden uit te drukken. Maar ik denk echt dat ik de film net zo had ervaren als het om een heterostel zou gaan. Het zou echter kunnen dat de film vol zit met homotrekjes die mij dan net even ontgaan. De acteurs zijn toch ook hetero? Bijzonder dat ze het dan zo goed over kunnen brengen.
Brakhage
09-02-2009, 20:19
Moet je eens kijken naar die link naar dvdtimes. Het zijn gewoon twee totaal verschillende films qua kleur!!!:o Hoe ervaarde jij de kleuren? Omdat het beeld zo gemanipuleerd is, kon ik er moeilijk een waarde oordeel aan geven.
Ik vind dit echt zooooooooo irritant. Had ik niet van deze maatschappij verwacht. Deze maand is er pas een nieuwe versie verschenen.
Het is bij deze film idd zo goed als onmogelijk om een oordeel over de juiste kleuren te geven. Heb die AE twee keer gezien en de R1 Kino ook enkele malen en ik zou echt niet weten welke natuurgetrouwer is. Alleen die soundtrack van AE kan ik me nog levendig herinneren omdat die zo ongelooflijk slecht was, terwijl ze normaal zulk prima werk leveren.
En toch nog even terugkomen op de filmervaring. Coen en ik zijn nu toevallig hetero....maar ik denk dat er ook veel hetero's zijn die de film echt goed vinden. Een filmervaring is soms lastig in woorden uit te drukken. Maar ik denk echt dat ik de film net zo had ervaren als het om een heterostel zou gaan. Het zou echter kunnen dat de film vol zit met homotrekjes die mij dan net even ontgaan.Er zullen ongetwijfeld hetero's zijn die deze film goed vinden, maar het lijkt me dat ze in de minderheid zullen zijn. En het lijkt me dat homo's de film sneller hoger zullen waarderen, omdat ze zich sneller zullen kunnen inleven.
Of je een verhaal leuk vindt, of het je trekt, heeft voor een bijzonder groot deel te maken met persoonlijke interesse en inleving. Ik vind al die autoprogramma's intens saai om te kijken omdat auto's voor mij slechts een stuk metaal zijn, maar mensen die auto's belangrijk vinden zullen daar heel anders over denken.
Russ Meyer's 'Mondo Topless' is een film die niets anders doet dan zoveel mogelijk blote tieten tonen. Hoewel ik Meyer doorgaans enorm kan waarderen liet die film mij volledig koud, om de simpele reden dat tieten me volledig koud laten. Ik denk dat een hetero het ook niet snel een meesterwerk zal vinden, maar die zal allicht met enige interesse kunnen kijken. Een exact dezelfde film met mannen in plaats van vrouwen zou mijn interesse namelijk wel hebben, terwijl zo'n film voor hetero's hoogst waarschijnlijk totaal niet interessant is. Simpelweg omdat het 'verhaal'/onderwerp je dan volledig koud laat. En omdat Happy Together een film is die volledig en alleen draait om de relatie tussen die twee kerels moet je je daar wel in kunnen inleven, anders zal het je koud laten. En als je de gehele homowereld niet kent of daar je interesses niet liggen dan houdt het al snel op lijkt me.
De acteurs zijn toch ook hetero? Bijzonder dat ze het dan zo goed over kunnen brengen.Klopt, Tony Leung had zelfs geen idee wat voor film het zou gaan worden toen hij de eerste dag op de set verscheen (Wong filmt vrijwel altijd zonder scenario). En toen mocht hij meteen de openingsscene doen, dat zal een leuke binnenkomer voor hem geweest zijn :)
The Football Factory : Een film over hooligans, gezien door de ogen van Tommy een Hooligan van de Chelsea harde kern. Het enige waar hij voor leeft is voor het weekend, casual sex, drugs en op zijn tijd iemand verrot slaan. De Chelsea hooligens zitten af te wachten wat de loting van Chelsea wordt in de beker, ze hopen op Mill Wall hun grootste tegenstanders. In de loop van de film volg je niet alleen Tommy maar ook zijn vrienden van z'n hooligans groep en zijn vader, wat soms best grappige situaties oplevert. Tommy heeft een slecht voorgevoel en dromen waarbij hij zich gaat afvragen of dit het allemaal wel waard is het antwoord verbaasde mij wel. Ik vond het best wel een goede film met een mooie soundtrack die goed bij de stijl van de film past. Een beetje een mengelmoesje van de films Lock,Stock and Two Smoking Barrels, Trainspotting en Green Street Hooligans maar dan wel minder goed.. 7.3/10
La Cité des enfants perdus, Marc Caro & Jean-Pierre Jeunet (1995)
Gemengde gevoelens dus bij deze film, maar even laten bezinken en kijken hoe poging twee bevalt. 7,3
Absoluut doen, grote kans dat je dan vooral het verhaal een stuk beter trekt. Of nou ja, echt een duidelijk verhaal heeft het niet, maar alle opeenvolgende gebeurtenissen zijn meestal toch geniaal, zowel op zichzelf als de manier waarmee het met elkaar in verband staat.
Ik had bij Happy Together een enorm groot 'ik wil zo graag' gevoel. Het plot (puur en alleen dat) irriteerde me bijna en daardoor kwam ik steeds verder van de film af te staan. Steeds was het; oh gaaf gefilmd maar tegelijkertijd een aversie tegen de bijna saaiheid van het plot. Dat het twee jongetjes waren die het met elkaar deden was absoluut niet de reden, laat dat even duidelijk zijn. Ik vond de disc overigens erg matig, maar blijkbaar ben ik daarin niet de enige. Net is door de makers die ook de Ashes of Time dvd opnieuw hebben uitgebracht een nieuwe versie uitgebracht. Als die ooit betaalbaar is pak ik hem opnieuw een keer mee. Ik zit nu aan het einde van mijn 'alles zien, alles zien, alles zien' fase en wil me langzaam gaan richten om essentiele films opnieuw te gaan kijken. Mezelf heropvoeden en herontwikkelen als het ware. Ook kleine Coentjes worden immers groot!
Brakhage
09-02-2009, 21:57
Mezelf heropvoeden en herontwikkelen als het ware. Ook kleine Coentjes worden immers groot!
Een essentiele stap in het opvoedingskijkproces (y)
En wie weet ga je Frank 'N Furter nog wel waarderen :-P
(en nu ga ik ophouden om je daar mee te pesten, dat beloof ik plechtig)
Er is een nieuwe DVD (http://dvdtimes.co.uk/content/id/69982/happy-together.html) van Happy Together, misschien scheelt dat ook. Moet hem zelf nog zien, binnenkort maar eens aanschaffen.
Brakhage
09-02-2009, 22:24
Mooi om te zien dat de audio volledig gefixed is. Ik denk dat ik deze versie ook maar eens aanschaf, om hem eens te vergelijken met de Kino die ik heb. Aan de screenshots te zien lijkt de Kino namelijk redelijk op de oude AE, want die voetbalsequenties hebben daar ook die groene tint en niet de gele. Het ziet er behoorlijk anders uit zo. Altijd leuk om een van mijn favoriete films opnieuw te ontdekken in een ander jasje :)
Mooi om te zien dat de audio volledig gefixed is. Ik denk dat ik deze versie ook maar eens aanschaf, om hem eens te vergelijken met de Kino die ik heb. Aan de screenshots te zien lijkt de Kino namelijk redelijk op de oude AE, want die voetbalsequenties hebben daar ook die groene tint en niet de gele. Het ziet er behoorlijk anders uit zo. Altijd leuk om een van mijn favoriete films opnieuw te ontdekken in een ander jasje :)
Ja, die twee DVD's zijn denk ik van dezelfde 'oude' versie van de film. Wong Kar-Wai heeft in 2007 de film gerestaureerd naar zijn eigen ideeën met betrekking tot kleur ed.
Brakhage
09-02-2009, 22:31
Ja, die twee DVD's zijn denk ik van dezelfde 'oude' versie van de film. Wong Kar-Wai heeft in 2007 de film gerestaureerd naar zijn eigen ideeën met betrekking tot kleur ed.
Hetzelfde wat ie dus gedaan heeft met Ashes of Time. Ik heb overigens meteen maar die Wong Kar-Wai collection aangeschaft, dus dat betekent dat ik de recente AE DVD van Ashes of Time nu dubbel heb. Als iemand dus een mooi ruilvoorstel heeft, dan hoor ik het wel.
Arian de Vries
09-02-2009, 22:53
Hetzelfde wat ie dus gedaan heeft met Ashes of Time. Ik heb overigens meteen maar die Wong Kar-Wai collection aangeschaft, dus dat betekent dat ik de recente AE DVD van Ashes of Time nu dubbel heb. Als iemand dus een mooi ruilvoorstel heeft, dan hoor ik het wel.
Je ruilt alleen? Wil hem wel van je overnemen, maar heb niet iets om voor te ruilen denk ik.
Don van Straalen
09-02-2009, 23:03
Outlander
Vikings vs Aliens. Heel erg cliché allemaal, matige special effects, slecht geacteerd. niet boeiend. ):
4.5/10
Er is een nieuwe DVD (http://dvdtimes.co.uk/content/id/69982/happy-together.html) van Happy Together, misschien scheelt dat ook. Moet hem zelf nog zien, binnenkort maar eens aanschaffen.
Die link (en het verschil) gaf ik net al aan in mn stukje....;-) Kleurverschil is wel erg groot (de ene een groene tint en de andere een gele).
Arian de Vries
09-02-2009, 23:12
Je ruilt alleen? Wil hem wel van je overnemen, maar heb niet iets om voor te ruilen denk ik.
Nevermind, ga bij nader inzien binnenkort ook die box kopen dus je kunt mijn opmerking negeren.
Brakhage
10-02-2009, 01:04
The Pirate (Vincente Minnelli, 1948) *****
Lang voor ‘The Rocky Horror Picture Show’ was er al ‘The Pirate’, een film die net zo campy is als die beruchte freakmusical maar in zekere zin nog indrukwekkender is omdat camp in die tijd nog helemaal niet bestond als fenomeen. Vincente Minnelli heeft zelf ook toegegeven dat ze met ‘The Pirate’ bewust een campfilm gemaakt hebben, waarmee het een van de eerste voorbeelden van bewuste camp in Hollywood was, andere eerdere campfilms zijn onder meer Sternberg’s ‘The Scarlet Empress’ en de musicalomnibus ‘Ziegfeld Follies’. Werkelijk alles in ‘The Pirate’ is over de top en onnodig uitzinnig. Het verhaaltje is pure fantasie: Garland droomt over een piraat die haar weg komt halen uit haar dorpje en poef! er staat een piraat voor haar neus die haar weg komt halen. Het is dan ook niet overdreven om de gehele film te interpreteren als een wish-fulfilment van het Garland personage, een soort meisjesdroom uit een avonturenboek – de openingsgeneriek waarin bladzijden worden opengeslagen uit een prentenboek wijzen ook duidelijk in deze richting, evenals het ‘Pirate’ ballet wat overduidelijk een fantasie is van Garland (of dus eigenlijk een fantasie binnen een fantasie). Als we eenmaal de premisse dat alles een fantasie is hebben geaccepteerd kunnen we ‘The Pirate’ op zijn waarde schatten, want alle uitzinnigheid wordt daarmee gevalideerd. De wereld van deze film is, nog meer dan de meeste musicals, een soort hermetisch gesloten wereld, waarin er geen wereld buiten de getoonde wereld lijkt te bestaan – je vindt het ook spontaan jammer dat Sternberg nooit een MGM musical geregisseerd heeft omdat zijn stijl naadloos op het genre had aangesloten. ‘The Pirate’ kent maar enkele sets, die nog bijzonder artificieel zijn ook en alles buiten die wereld wordt vakkundig buiten de deur gehouden om daarmee de fantasie in stand te houden – zelfs de reputatie van de piraat Macoco lijkt eerder een fantasie dan werkelijkheid, want het is maar moeilijk te geloven dat de papzak die een piraat moet voorstellen ooit ook echt een gevreesde piraat was.
Het meest in het oog springende aspect wat de film duidelijk camp maakt is het acteerwerk, aangezien de voltallige cast een gratis cursus overacting geeft. Judy Garland is natuurlijk altijd nodeloos intens en hier krijgt ze alle ruimte om die kwaliteiten de vrije loop te laten met talloze hysterische momenten als gevolg – het moment dat ze flauwvalt door haar hoofd onnatuurlijk hard achterover te gooien is puur comedy gold. Maar de show wordt toch gestolen door Gene Kelly die zich werkelijk een weg door de gehele film schmiert. Het ligt er allemaal zo dik bovenop dat je constant het gevoel hebt naar een silent film te kijken, met al die dik aangezette gelaatsuitdrukkingen en gebaren. Het is qua dans ook een typische jaren ’40 film voor Gene Kelly, een periode waarin hij de bijnaam ‘sissy dancer’ kreeg en het is in een film als deze niet moeilijk om te begrijpen hoe dat toch komt, want ik heb weinig mensen ooit zo nichterig zien acteren en dansen. Het was overigens een predikaat waar de heteroseksuele Kelly verre van blij mee was en in de jaren ’50 deed hij zijn uiterste best om dat imago kwijt te raken. De verschillen tussen de twee Kelly’s zijn heel duidelijk zichtbaar als je bijvoorbeeld het ‘Nina’ liedje naast zijn beroemde ‘Singin’ in the Rain’ nummer legt: beide zijn (grotendeels) solo’s, maar waar Kelly in ‘Nina’ echt een spektakel van zijn lichaam maakt, is zijn dans in ‘Singin’ vele malen minder fysiek en wordt er minder de aandacht gevestigd op zijn lichaam.
Minnelli en zijn acteurs moesten echter wel een fikse prijs betalen voor hun avant-garde visie van ‘The Pirate’: het was op dat moment de duurste musical die MGM ooit gemaakt had maar ook een van de grootste flops. Het publiek had duidelijk geen idee wat ze met alle uitzinnigheid van ‘The Pirate’ aanmoesten. Nu, vele jaren en vele excessen later, ziet ‘The Pirate’ er vermoedelijk een stuk minder excessief uit, maar de film heeft nog niets aan kracht en vitaliteit ingeboet.
*NERAZZURRI*
10-02-2009, 02:14
Tja, alles moet kunnen maar de praktijk wijst toch vaak anders uit. Nu hebben we de mini-situatie dat twee hetero's de film tegen vonden vallen en twee homo's de film geweldig vinden. Toeval? Het lijkt me sterk.
Hmm... En ik zit er tussen in qua waardering (niet qua sexualiteit :-P). Wat doet dat met je theorie? Moet bekennen dat ik destijds wel wat moeite had met de man-man relatie. Ik ben verre van homofoob maar het voelt gewoon zo plus-plus (als bij magneten), als je begrijpt wat ik bedoel :wink: Ik kon me echter wél goed vinden in de karakters en vond de visuele stijl ook zeer bijzonder. Het is al weer twee jaar geleden dat ik 'm zag, maar veel minder dan de wat minder controversiele (als in experimenteel) Wong Kar Wai's vond ik 'm niet.
Wat me eigenlijk nog het meest nabij is gebleven is die paarse (?) waterval in het begin. Bizar mooi, vreemd genoeg. Maargoed, let verder niet op wat ik mooi vind. Slaat meestal als een *** op een drumstel, net als m'n gevoel voor humor. Ook onnavolgbaar vreemd.
Ook maar weer eens herkijken trouwens, ondanks de slechte transfer...
Hetzelfde wat ie dus gedaan heeft met Ashes of Time. Ik heb overigens meteen maar die Wong Kar-Wai collection aangeschaft, dus dat betekent dat ik de recente AE DVD van Ashes of Time nu dubbel heb. Als iemand dus een mooi ruilvoorstel heeft, dan hoor ik het wel.
Die lijkt me wel wat! Heb ik wat?
laat maar, ik pak die nieuwe box ook wel mee!
Jordy van Buel
10-02-2009, 09:00
Raging Bull 1980 - Martin Scorsese
Totaal niet wat ik er van verwacht had, maar toch een redelijk goede film. Met name in het begin had ik even moeite om in het verhaal te komen maar als eenmaal duidelijk wordt hoe de film zich verder ontwikkelt, grijpt de film toch erg sterk je aandacht.
Met acteurs als Robert deNiro, Joe Pesci en Frank Vincent heb ik iig behoorlijk genoten van Scorsese's eigen roots die hij in deze film heeft geplaatst. Het tragische verhaal daarentegen zwakt naargelang wat af en heeft mij minder kunnen boeien. Taxi Driver is wat dat betreft een stuk beter.
Withnail and I:
2 werkloze acteurs wonen samen in een appartement, beiden komen ze nogal vreemd over, ligt het aan de drugs of drankgebruik, nee want later kom je wel tot de conclusie dat al de karakters in deze film vreemd zijn. De beide acteurs zijn afwachtend voor acteerwerk en ze zijn er slecht aantoe, ze besluiten om eruit te gaan naar het platteland, een vakantiehuisje van een rijke homofiele oom van Withnail. Die overigens later ook even langskomt naar het vakantiehuisje wat nogal hilarische situaties oplevert. Het is echt een bizarre film maar ik vond 'm zeer aangenaam, mede doordat er echt goed werd geacteerd en de geweldige soundtrack waarnaar ik nu zit te luisteren terwijl ik dit schrijf. ik heb deze dvduitgave van 3 disc's ooit gekocht voor € 5, daarbij zit nog een disc vol extra's en de soundtrack cd,ook een boekje met leuke weetjes die de film achteraf gezien nog leuker maakt. Kortom ik vond dit gewoon een heerlijke bizarre relaxte film, ik zou niet weten hoe het anders te beschrijven. 8.2/10
Raging Bull 1980 - Martin Scorsese
..toch een redelijk goede film. .
Jordy gaat voor de 'understatement van het jaar' award :mrgreen:
Brakhage
10-02-2009, 09:35
Hmm... En ik zit er tussen in qua waardering (niet qua sexualiteit :-P). Wat doet dat met je theorie?
Enkel bevestigen. Zoals ik al eerder aangaf is het verre onmogelijk dat een hetero een film als Happy Together mooi vindt, maar de kans dat een homo zich veel meer kan herkennen in het verhaal en dus de film intens goed vindt is vele maler groter. Vrijwel iedereen is het erover eens dat het visueel een mooie en sterke film is maar heel veel mensen hebben moeite met het verhaal en/of de personages. En het helpt aanzienlijk dat je homo bent om dat verhaal levendig voor je te maken, omdat je je er meer in kunt inleven. Dat geeft net dat beetje extra.
Ils (David Moreau & Xavier Palud, 2006) ****
Ils ('Them') bewijst dat je met creativiteit en een goed script soms méér kan bewerkstelligen dan een inspiratieloze CGI blockbuster. Een Frans stel woont en werkt in Roemenië. Ze wonen in een afgelegen huis in de bossen. Klinkt ideaal, maar dat is het niet. Op een nacht hoort de dame namelijk allerlei geluiden beneden. Zij en haar vriend gaan kijken en merken tot hun schrik dat hun auto voor hun ogen gestolen wordt. Dat is niet alles, want ze worden ook belaagd. Wie of wat is hier verantwoordelijk voor? De twee moeten in ieder geval vluchten want hun leven staat op het spel!
Regisseurs Moreau en Palud hanteren bijna alleen maar handheld camera's die meerennen met de acteurs. Hierdoor zit je midden in de donkere en beklemmende sfeer en beleef je de angsten als het ware zelf mee. Angst wordt geschapen door bepaalde dingen vaak niet te laten zien en het af te doen met suggesties. Het einde, waar wel open kaart wordt gespeeld, voelt dan aan als een klap in het gezicht.
Evidence
10-02-2009, 10:32
The Killers (Robert Siodmak, 1946)
Fantastische film-noir met uitstekend acteerwerk, mooie belichting en misschien wel één van de beste openingsscenes ooit. Het verhaal, dat door middel van flashbacks wordt verteld, blijft spannend tot het eind. De soundtrack, die bijna continue op de achtergrond aanwezig is, past perfect bij de sfeer van de film.
8.5/10
Enkel bevestigen. Zoals ik al eerder aangaf is het verre onmogelijk dat een hetero een film als Happy Together mooi vindt, maar de kans dat een homo zich veel meer kan herkennen in het verhaal en dus de film intens goed vindt is vele maler groter. Vrijwel iedereen is het erover eens dat het visueel een mooie en sterke film is maar heel veel mensen hebben moeite met het verhaal en/of de personages. En het helpt aanzienlijk dat je homo bent om dat verhaal levendig voor je te maken, omdat je je er meer in kunt inleven. Dat geeft net dat beetje extra.
Lijkt me een heel heldere en plausibele analyse.
Ga de film toch nog eens proberen!
Ghost Dog: The Way of the Samurai (1999) (http://www.imdb.com/title/tt0165798/)
Verassend een van de grappigste film ooit.
De gangster die rap liedjes zingt is hilarisch.
Erg goed film met veel referenties naar samurai en japanse films.
8,5/10
jan_tran
10-02-2009, 11:26
Verassend een van de grappigste film ooit.
Er zit her en der wel wat humor (de mis-communicatie tussen de Ghost Dog en de Ijscoman) maar één van de grappigste films ooit vind ik wellicht overdreven.
Patrick van den Hul
10-02-2009, 11:36
Ik vond het ook een hele sterke film, maar veel meer een drama/thriller dan een komedie, op inderdaad wat kleine running gags na.
Jah, maar als je niet verwacht dat het grappig word en dan zie je die dingen.
Het is alvast grappiger dan een gemiddeld komedie die in de bios uitkomt.
Ik kan heel veel dingen opnoemen dat grappig was.
Die opa die opeens hardop iets zegt, die middelste die opeens slim doet met zijn uitspraken, Fransman die eigenlijk dezelfde dingen zeggen, de gangster die hele liedje van Flava Flav rapt.
Jordy van Buel
10-02-2009, 11:58
Jordy gaat voor de 'understatement van het jaar' award :mrgreen:
Nja, ik weet niet, vorige week heb ik nog 12 Angry Men zitten kijken en daar werd ik vanaf minuut één in de film gezogen. Bij Raging Bull kreeg ik dat gevoel slechts zelden, alleen echt bij de scènes die De Niro en Pesci samen spelen (zoals de 'hit me' scène). Misschien over een tijd nogmaals bekijken, wellicht dat de film me dan meer kan boeien.
Bas Reuver
10-02-2009, 12:00
Nja, ik weet niet, vorige week heb ik nog 12 Angry Men zitten kijken en daar werd ik vanaf minuut in de film gezogen. Bij Raging Bull kreeg ik dat gevoel slechts zelden, alleen echt bij de scènes die De Niro en Pesci samen spelen (zoals de 'hit me' scène). Misschien over een tijd nogmaals bekijken, wellicht dat de film me dan meer kan boeien.
En nu gauw Casablanca gaan kijken!!!
Jeroen D
10-02-2009, 12:03
Nja, ik weet niet, vorige week heb ik nog 12 Angry Men zitten kijken en daar werd ik vanaf minuut één in de film gezogen. Bij Raging Bull kreeg ik dat gevoel slechts zelden, alleen echt bij de scènes die De Niro en Pesci samen spelen (zoals de 'hit me' scène). Misschien over een tijd nogmaals bekijken, wellicht dat de film me dan meer kan boeien.
Ik ben bij Raging Bull bijna in slaap gevallen. Wat een saaie film zeg..........(sorry Coen)
Ik ben bij Raging Bull bijna in slaap gevallen. Wat een saaie film zeg..........(sorry Coen)
Maakt niet uit!
Oh ja, als je straks prikjes in je maag voelt heeft dat helemaal niets met de net door mij gemaakte voodoopop te maken :mrgreen:
*NERAZZURRI*
10-02-2009, 15:26
Lijkt me een heel heldere en plausibele analyse.
Agreed.
Sideways
Mijn hoge verwachtingen van de film werden absoluut ingelost. Perfecte balans tussen humor en drama met een heerlijk Paul Giamatti. De rol is echt voor hem geschreven. Deze ga ik zeker nog een aantal keren bekijken.
8.5
Michael Hamers
10-02-2009, 19:57
Sideways
Mijn hoge verwachtingen van de film werden absoluut ingelost. Perfecte balans tussen humor en drama met een heerlijk Paul Giamatti. De rol is echt voor hem geschreven. Deze ga ik zeker nog een aantal keren bekijken.
8.5
Is toch alweer een flinke tijd geleden dat ik deze heb gezien. Deze moet er nog komen op bluray. Schitterende feel-good comedy/drama idd.
Is toch alweer een flinke tijd geleden dat ik deze heb gezien. Deze moet er nog komen op bluray. Schitterende feel-good comedy/drama idd.
Inderdaad, ook leuk dat ik het totaal niet verwacht had van die film dat hij me zou bevallen. Binnenkort maar eens herbekijken.
Stephan Nobelen
10-02-2009, 22:27
The curious case of benjamin button.
Mooie film, bleef mij boeien, ondanks de lange speelduur. Acteerwerk en make-up zijn perfect!
8,3
vince curtin
10-02-2009, 22:39
Milk Tour de force van Sean Penn in een film over iemand die ik had nooit van gehoord.Harvey Milk was een Gay Rights activist in San Francisco in de jaren zeventig en
dit is zijn verhaal.Ik vond het zeer interessant en ik herhaal Penn is geweldig en als ik Mickey Rourke in The wrestler niet had gezien zou ik hem meteen de oscar geven 8/10.
vince.
TheGodfather
10-02-2009, 22:41
Gisteren, op dvd:
Magnificent Obsession (http://www.imdb.com/title/tt0047203/)
Ook de derde film van Douglas Sirk die ik heb gezien is geweldig. Alle elementen die ik al kende uit de vorige films kwamen ook hier weer terug. Daarnaast zijn Rock Hudson en Jane Wyman opnieuw verantwoordelijk voor de hoofdrollen. Ook hier, in hun eerste samenwerking en de eerste grote rol voor Hudson, doen ze het weer geweldig en doen ze niet voor elkaar onder. Ze maken van hun personages echt personages waarmee je mee gaat leven. De prachtige muziek, mooie kleuren en een mooi (maar wel ontzettend voorspelbaar) einde maken ook dit weer tot een geslaagde trip in de wereld van Douglas Sirk. Ik wil meer!
8,0/10
In de bios:
The Curious Case of Benjamin Button (http://www.imdb.com/title/tt0421715/)
Wanneer bij sommige regisseurs een nieuwe film wordt aangekondigd, weet je van te voren al het bijzonder wordt. David Fincher is zo`n regisseur. Wanneer er dan een all-star cast bekend wordt gemaakt en de eerste foto`s en trailers naar buiten worden gebracht neemt het gevoel dat je met iets bijzonders te maken hebt, alleen maar toe. Reikhalzend kijk je uit naar het eindproduct, en naar de dag dat je `m eindelijk in de bioscoop kunt gaan bewonderen.
The Curious Case Of Benjamin Button is zo`n film, zo`n meesterwerkje dat je maar één keer in de zoveel tijd tegen komt.
Het is eigenlijk ontzettend moeilijk om iets aan te wijzen dat niet goed is. Alles klopt, alle puzzelstukjes vallen in elkaar.Te beginnen met de cast.
Brad Pitt lijkt te zijn geboren voor deze rol. Iedere seconde dat ie in beeld is overtuigd ie, van oud mannetje tot jonge knul. Met veel gevoel maakt ie van Benjamin Button een personage dat nu al legendarisch is. Mooi gedoseerd geacteerd, nergens over the top, irritant of opzettelijk meelijwekkend. Subliem.
Hij krijgt daarbij sterk tegenspel van de altijd briljante Cate Blanchett, die ook hier weer een top prestatie neerzet. Zoals we wel van haar gewend zijn, is ze ook hier weer fantastisch als Daisy, Benjamin`s liefde voor het leven. Het complete spectrum aan emoties gooit ze over ons heen, waarbij ook zij altijd even overtuigend. Daarnaast is ze (ook een pluspunt) in het grootste deel van de film een lust voor het oog, een klassieke Hollywood schoonheid.
Het verhaal is ontzettend sterk, de film duurt geen minuut te lang en er is een knappe mix tussen drama en humor waardoor de film niet té zwaar wordt.
De parallellen tussen Benjamin Button en Forrest Gump zijn bijna onontkomelijk,maar er zijn ook genoeg verschillen waardoor dit gelukkig nooit op een goedkope rip-off lijkt.
De special effects zijn ook erg goed, net als de aankleding van de film en de sets: het is,zoals we van Fincher wel gewend zijn, echt weer tot in het laatste detail verzorgd.
We kunnen hier wel weer hele pagina`s gaan vol schrijven over wat er allemaal nou zo fantastisch is, maar het is duidelijk: Fincher heeft alweer een briljante film afgeleverd.
Cinema zoals cinema hoort zijn: prachtig en meeslepend, waarbij tijdens de laatste scenes zeker een traantje zal vloeien.
The Curious Case Of Benjamin Button is nu al één van de beste films van 2009, eentje die (terecht) de status van klassieker ten deel zal vallen.
9,5/10
Vandaag:
The Philadelphia Story (http://www.imdb.com/title/tt0032904/)
Een heerlijke, ontzettend genietbare screwball comedy (die tegelijk ook maatschappij kritisch is) die alles heeft wat we van een goede screwball comedy mogen verwachten: uiteraard een hoge dosis humor, snappy dialogen en scherpe one-liners. Zowel Cary Grant en James Stewart als de mooie Katherine Hepburn zijn geweldig in hun rollen.
Een heel goed voorbeeld om aan te tonen waarom ik zou gek ben op films uit Klassiek Hollywood
8,3/10
L'Humanité - Bruno Dumont - 1999
Deze film blind gekocht en achteraf vreesde ik het ergste. De meningen zijn nogal sterk....van adorering tot absolute haat. Tijdens een prijsuitrijking door David Cronenberg op het filmfestival van Cannes werd er nogal wat boe geroepen. Dus ik besloot hem snel te gaan kijken....to get it over with. Wat ik voorgeschoteld kreeg vond ik uniek en ik heb vreselijk genoten van deze fascinerende en enigszins absurde film.
De film duurt lang en is traag. Scenes duren lang. Mij stoorde het geen moment. Er wordt een lijk gevonden van een 11 jarig meisje. Vervolgens leren we een politieagent kennen. Een man die bij zn moeder woont en vrij apathisch door het leven gaat. Het grootste gedeelte van de film gaat niet over het politie-onderzoek maar over die man. En wat een karakter!! Fantastisch gespeeld door een non-acteur. Geen emotie maar onderhuids speelt er van alles. Een verandering van oogopslag spreekt boekdelen.
Het speelt zich af in een vreselijk suf dorpje met nog suffere mensen. Mensen staan lukraak buiten tegen muurtjes en knopen lulverhaaltjes af. Of het de bedoeling van de regisseur is weet ik niet maar ik heb soms erg gelachen. Om stomme scenes. Als de hoofdpersoon aan het wielrennen is en we zien hem zuchten en steunen op zn fiets. Hij komt thuis, lult nietszeggend over zn fijne fietstocht tegen een buurtbewoner en ploft neer in zn saaie woning. Hij pakt een appel, schilt hem en eet hem. Tenslotte verslikt ie zichzelf in de appel en proest ie het uit. Erg grappig...alhoewel het op papier totaal niet grappig overkomt (je moet het zien). Het politieonderzoek met zn dikke, lelijke chef is ronduit absurd.
Anyway...de film geeft vreselijk veel stof tot nadenken en behandeld vele onderwerpen. Contactgestoorde mensen, vreemde en afwijkende gebeurtenissen en vooral de afwijkende reacties maken deze film. De mensen lijken niet met elkaar te kunnen communiceren. De personages zijn echt en realistisch maar toch ook weer niet. Heeeeeel subtiel en fantastisch in beeld gebracht. Deed me denken aan personages uit een Lynch of Coenbrothersfilm. Alleen dan minimalistischer maar desalniettemin grappig.
Het universum dat in deze film wordt gecreëerd is werkelijk totaal uniek, althans in mijn ogen. En zelden zo'n interessant personage gezien in een film als deze. Er valt zoveel te raden en jezelf af te vragen. Kan me goed voorstellen dat het mensen tamelijk frustreert. De film deelt echter ook wat stevige punchlines uit. Een duidelijke conclusie komt er niet. Alhoewel de laatste scene voor mij genoeg "bewijs" levert om tot een goede conclusie te komen.
Heerlijk als een film je nog iets totaal nieuws kan brengen. Lastig om de film aan te raden want het kan ook zeker de andere kant doorslaan. Er worden ook wat vagina's expliciet in beeld gebracht...moet je tegen kunnen. Enkele sexscenes zien er zo vreselijk niet aantrekkelijk uit...heel bizar maar toch ook weer heel normaal....ofzo. Je kan vele scenes op meerdere manieren interpreteren zodat je een soort eigen verhaal kan maken. Nu een dag later zit de film nog steeds in mn hoofd.
Ik kan er veel over zeggen maar weet niet goed hoe ik het allemaal onder woorden kan brengen. MoC heeft van Dumont de film La Vie de Jésus uitgebracht, daar ben ik nu ook wel razend benieuwd naar. Dit was in ieder geval een van de beste en vooral de meest unieke film die ik de laatste tijd heb gezien. Geweldig!
9,3
Brakhage
10-02-2009, 23:53
Klinkt allemaal heel erg als Twentynine Palms, die ik ooit nog eens in de bioscoop gezien heb. Vond het destijds wel een bijzondere film, geen idee hoe ik er nu tegenover zou staan. Maar als ik dit zo lees vind je dat ook een puike film.
Jeroen D
11-02-2009, 07:20
Bolt
Mooi gemaakt maar het verhaal was wel erg saai en voorspelbaar.
6/10
DanielC.
11-02-2009, 07:23
The Killers (Don Siegel) Goed! Ik verwachtte een nogal roffe actiefilm. Kreeg ik opeens een melodrama voorgeschoteld! Maar dan wel wel een met korte uitbarstingen van extreem geweld (dat zie je ook niet iedere dag). De film was oorspronkelijk voor t.v. bedoeld, maar is door dat extreme geweld in de bios uitgebracht, dit verklaard ook waarom de film er vaak zo goedkoop uit ziet. Slechte process shots, sets die uit elkaar vallen als je ze met 1 vinger aanraakt en regelmatig vreselijke muziek, maar het past er allemaal bij. Lee Marvin is ook prachtig, vooral op het einde, wat een beest is het toch! Zo lang en mager, in een mooi pak! En die schoenen!
Dead Man's Shoes (Shane Meadows, 2004) ****½
Regisseur Shane Meadows was tot een korte tijd geleden een onbeschreven blad voor me. Na zijn This Is England en met name Dead Man's Shoes kan ik voorzichtig aan zeggen dat het een talentvolle man is. Hij maakt rauwe, realistische ('uit het leven gegrepen') films over de arbeidersklasse zoals Mike Leigh en Ken Loach dat ook doen. Dead Man's Shoes opent met de werkelijk fenomenale quote: "God will forgive them. He will forgive them and allow them into heaven, I can't live with that." De 'I' uit de quote is Richard. Een beroepsmilitair die terugkeert naar zijn geboortestadje om wraak te nemen op het tuig dat zijn zwakzinnige broertje jaren hebben gebruikt en getreiterd. Één voor één zal hij dit groepje dealers/criminelen laten boeten voor hun daden. Moord in de 'Midlands'.
Paddy Considine is groots in zijn rol als grote broer die het opneemt voor zijn jongere broertje. Zijn ruwe gedrag en de criminaliteit contrasteert met de schitterende natuurbeelden. Het is duidelijk dat Meadows, zijn DoP en de locatiescout bekend zijn met het terrein van de 'Midlands', want alle pitoreske plekjes worden gevonden. De film klokt iets meer dan 80 minuten, maar aan het einde van de rit zat ik stilzwijgend in de stoel. Geslagen, maar op een vreemde manier tevreden en voldaan.
Daan de G.
11-02-2009, 08:57
The Curious Case of Benjamin Button (http://www.imdb.com/title/tt0421715/)
Een ongewone man in een gewoon verhaaltje. Erg mooie film welke nergens echt meeslepend of emotioneel wordt. Toch genoten, vooral van de oudere Benjamin en het goede spel van Pitt! De eerste helft van de film vond ik echter vele malen sterker, interessanter dan de tweede helft.
Erwin de Koning
11-02-2009, 09:28
UNDERWORLD: RISE OF THE LYCANS (http://efilmcritic.com/review.php?movie=17504)
UNDERWORLD 3
Op zich doet deze film niets verkeerd. Het akteren is redelijk goed en vooral Bill Nighy als vampierkoning is sterk, de aankleding is goed etc etc maar het grootste probleem van deze film is dat het allemaal gewoon niet boeit. Weerwolven (cgi natuurlijk http://img4.imageshack.us/img4/1001/pukejh4.gif) tegen vampieren en hun veldslagen, het zal allemaal wel
Prequels ben ik toch niet zo gek op btw
6.0
Trailer (http://www.youtube.com/watch?v=rnqHbqgPpZc)
http://img525.imageshack.us/img525/2876/posterunderworldriseoftmr9.jpg
Daan de G.
11-02-2009, 09:32
UNDERWORLD: RISE OF THE LYCANS (http://efilmcritic.com/review.php?movie=17504)
Hoe is deze film in vergelijking met deel 1 en 2?
Evidence
11-02-2009, 10:09
Pusher II (Nicolas Winding Refn, 2004)
Uitstekend vervolg, dit 2e deel uit de Pusher trilogy. Voor mij persoonlijk net iets beter dan het eerste deel, en dat komt voornamelijk door Mads Mikkelsen. Als ik niet beter zou weten zou ik denken dat hij Tonny ís.
8 jaar na deel 1 volgen we Tonny (bijrol in het eerste deel, waar Frank de hoofdpersoon was) en de Deense lowlife is niet veel veranderd: criminaliteit, schulden, coke en alles wat hij aanpakt lijkt te mislukken. Nadat hij uit de gevangenis komt wil hij voor 'the big boss' (zijn vader) gaan werken, maar dit loopt natuurlijk uit op nog meer geweld, nog meer coke en nog meer mislukkingen. 'Respect' is de tattoo op zijn kaalgeschoren achterhoofd, maar dit is juist het enige wat Tonny voor niemand lijkt te hebben.
Net als deel 1 is alles weer bijna documentaire achtig geschoten, wat het realisme ten goede komt. De sfeer is rauw en grauw en er lijkt de hele film een soort dreiging in de lucht te hangen dat er ieder moment 'iets' kan gebeuren. Een minpuntje vond ik de techno soundtrack, maar dat heeft waarschijnlijk meer met mijn persoonlijke smaak te maken. Ik vond de agressieve gitaren uit het eerste deel beter bij de sfeer van de film passen.
Wederom een geslaagde film over kleine criminelen in de Deense onderwereld.
8/10
BigLebowski
11-02-2009, 10:21
The Creature from the Black Lagoon (http://www.imdb.com/title/tt0046876/) - Jack Arnold, 1954
http://thenationalevil.files.wordpress.com/2008/10/creature-from-the-black-lagoon-2.jpg
Gister laat op de avond heb ik me heerlijk ingenesteld op de bank voor de monsterklassieker Creature from The Black Lagoon. Op de een of andere manier heeft deze film mijn belangstelling nooit zo erg gehad. Een soort combi tussen mens en vis...het sprak mij als monster op de een of andere manier niet zo aan. Maar nu ik aan de Classic Sci-fi box ben begonnen, moest ik er dan toch eindelijk aan geloven...
...en ik zeg direct: wat een meevaller was het! Sterker nog, ik heb ervan genoten! Het verhaal is natuurlijk zo voorspelbaar als het maar zijn kan, maar dat wil de pret niet drukken. Voor mij zit de charme van zo'n film juist vaak in de knulligheid en naïviteit van alles.
De formule is bij al dit soort films exact hetzelfde. Men neme een wetenschapper, een love interest (lees: aantrekkelijke vrouw), nog wat inwisselbare personen daaromheen (vaak zoniet altijd mannen) en een mysterieus voorval...et voila! Meer heb je niet nodig. Een subtiel verschil bij The Creature from the Black Lagoon was wel dat het nu niet een gestoorde wetenschapper betrof, zoals meestal het geval is, maar een knappe held. Dit gegeven zien we bijvoorbeeld ook weer in de oude War of the Wolds terug en er zijn nog wel een aantal voorbeelden, maar het is volgens mij vaker andersom. Denk aan Frankenstein, Tarantula, Dr. Jekyll and Mr. Hyde, The Fly etc.
Wat ik sterk aan deze film vind, is dat er zich veel onder water afspeelt. Dit zijn momenten waarop vooral de beelden en de muziek spreken en niet de acteurs. Dat draagt sterk bij aan de sfeer. Ook leuk om te zien is dat Steven Spielberg voor het maken van Jaws goed heeft gekeken naar deze film. Een aantal fragmenten zijn bijna direct gekopieerd...zoals het camerashot op een zwemmende vrouw van onderaf:
http://reconstruction.eserver.org/044/briley/images/creature-silouette.gifhttp://reconstruction.eserver.org/044/briley/images/jaws-silouette.gif
Ook het gegeven van een bemanning aan boord van een kleine vissersboot op het water, die het monster uit het water wil opvissen, maar dit niet voor elkaar krijgt omdat het te sterk is, is identiek. Maar niet alleen Jaws is schatplichtig aan deze film. Het is ook zeker een inpiratie geweest voor films als Predator e.d. Kortom, The Creature from the Black Lagoon is een belangrijke film in het genre en dus niet voor niets een klassieker.
https://bcspinball.com/images/CFTBL-TL.jpg
The Creature from the Black Lagoon zou ik graag nog eens in kleur of 3D bekijken als die mogelijkheid zich voor zal gaan doen, maar ik verwacht dat eigenlijk niet. Uit de korte maar interessante docu die als extra bijgeleverd is, blijkt namelijk dat er destijds ook een 3D-versie van uit is gebracht. Jammer dat deze niet als extra is bijgevoegd. Wel heb ik deze site met daarop ook enkele 3D foto's (http://usersites.horrorfind.com/home/horror/blackylagoon/creature3d.html) gevonden. Leuk om eens te bekijken.
Tot nu toe hebben de films uit de Classic Sci-fi box me allesbehalve teleurgesteld. Op naar de volgende: It Came From Outer Space.
7.0/10
The Constant Gardener
Ik had deze film al een keer eerder gezien en vond hem toen niet heel erg bijzonden. Dat kwam vooral doordat ik een andere soort film verwachtte. Maar nu ik hem voor de 2e keer heb gezien kan ik hem ontzettend veel meer waarderen. Ik merk nu pas hoe goed er word geacteerd en hoe complex het plot wel niet is. Ik denk dat ik de film nog minstens 2 keer moet gaan kijken om te weten te komen hoe het nu precies zat. Een erg goede thriller/romantische film.
8.5
Oudlid_X5
11-02-2009, 16:48
http://www.collider.com/uploads/imageGallery/Cashback/cashback_movie_poster.jpg
Geen verkeerde film...:-P
DanielC.
11-02-2009, 16:49
Wel de verkeerde poster. ;)
Oudlid_X5
11-02-2009, 16:50
Wel de verkeerde poster. ;)
Welke andere poster zou ik eigenlijk moeten gebruiken? Dit is toch de dvd-cover.
DanielC.
11-02-2009, 16:52
die met die blote tietuh natuurlijk.
Oudlid_X5
11-02-2009, 16:55
Dit is inderdaad wat beter...
http://desourcesure.com/uploadv3/cashback.jpg
Brakhage
11-02-2009, 17:03
Jongens, jongens toch. Gedraag je een beetje, we zijn een familieforum hier.
DanielC.
11-02-2009, 17:17
http://i43.tinypic.com/35d9cls.jpg
Hier, nu stil he!
Om niet geheel off topic te gaan. Ik heb gisteravond ook nog Missing gezien, goede film. Misschien edit ik hier later nog wel wat bij. Heb nu even niet zo'n zin.
Oudlid_X5
11-02-2009, 17:18
:shock:
Brakhage
11-02-2009, 17:22
(y)
Dit is inderdaad wat beter...
http://desourcesure.com/uploadv3/cashback.jpg
Is deze film wat? Ik grijp elke gelegenheid aan om de poster mee te quoten! (y)
Jeroen D
11-02-2009, 17:48
(y)(6)
BigLebowski
11-02-2009, 17:57
Dan natuurlijk wel even de echte dvd-cover plaatsen mensen :!: :)
http://img43.imagevenue.com/loc212/th_78627_Cashback4203D_123_212lo.jpg (http://img43.imagevenue.com/img.php?image=78627_Cashback4203D_123_212lo.jpg)
(klik om te vergroten)
Lex v/d Moolen
11-02-2009, 18:15
Die kom ik nou nooit tegen in de supermarkt.
Patrick van den Hul
11-02-2009, 18:27
Doubt, John Patrick Shanley (2008 )
Het omvangrijke kindermisbruik binnen de katholieke kerk en de inadequate bestraffing daarvan door de kerk is helaas een actueel thema. Deze film van debuterend regisseur en schrijf John Patrick Shanley pakt dit onderwerp aan door middel van een acteursdrama dat bijna aandoet als een toneelstuk. Het aantal locaties, de grootte van de cast, eigenlijk de hele opzet van de film is klein. De acteurs krijgen alle ruimte om te spetteren en dat doen ze zeker. Vooral de scènes tegen het einde waren Philip Seymour Hoffman en Meryl Streep helemaal losgaan zijn een lust voor het oog. Daarnaast zit de kracht van de film in een een geweldige slim geschreven script dat de titel van de film eer aandoet. Je zit voordurend in twijfel over de schuld van de priester en de film kan dan ook op vele manieren 'gelezen worden'. Een niet te missen film waarin je telkens nieuwe dingen zult ontdekken en misschien je mening over wat er aan de hand is bijstelt. 8,3
Don van Straalen
11-02-2009, 18:32
Die kom ik nou nooit tegen in de supermarkt.
helaas niet inderdaad :(
Patrick van den Hul
11-02-2009, 18:32
Written on the Wind, Douglas Sirk (1956)
De ultieme soap-film van Sirk. Als je daarvan houdt dan is dat waarschijnlijk geweldig, maar persoonlijk deed het me niet zoveel. Laat ik benadrukken dat de film visueel gezien echt geweldig is. Zowel qua camerawerk als in het kleurgebruik en de sets. Het verhaal was naar mijn mening van een minder niveau dan veel andere films van Sirk, dan deden films als All that Heaven Allows en zelfs Magnificient Obsession me meer. Daarnaast vond ik het verhaal niet altijd even goed te volgen. Misschien ligt het aan de kijkomstandigheden, misschien ligt dit verhaal me gewoon niet, maar ik zie hier geen meesterwerk in. Een sterke film was het wel, die weer van begin tot eind wist te boeien. Wellicht later nog eens herkijken als ik een breder referentiekader heb. 7,5
Patrick van den Hul
11-02-2009, 18:36
The Great McGinty, Preston Sturges (1940)
Een komedie zag ik niet bepaald in deze film over een zwerver die burgemeester wordt en uiteindelijk zelfs gouverneur. De grappen waren nogal flauw en echte 'laughing out loud' momenten heb ik niet kunnen bespeuren, hooguit een glimlach hier en daar. Ik vond de personages maar onsympathiek en ze werden nauwelijks uitgediept. De acteerprestaties zijn dan wel weer heel interessant en de film is voortdurend in beweging, zowel de camera als het tempo waarin het verhaal verteld wordt. De film duurt een krappe 80 minuten en weet voor zolang het duurt te boeien maar is snel weer vergeten. Ik ga ervan uit dat de andere films uit de box van hoger niveau zijn, we hebben hier tenslotte wel te maken met zijn debuut, dus er zal zeker nog groei inzitten. 6,8
Oudlid_X5
11-02-2009, 18:59
Is deze film wat? Ik grijp elke gelegenheid aan om de poster mee te quoten! (y)
Ik bedoel check de cijfers eens bij WiW. :-P
Don van Straalen
11-02-2009, 19:46
Max Payne
Visueel wel tof, de rest is heel erg slecht. 4/10
Finding Neverland
Mooie film, maar niet echt mijn cup-of-tea. 7/10
DanielC.
11-02-2009, 20:24
Is deze film wat? Ik grijp elke gelegenheid aan om de poster mee te quoten! (y)
Toen ik hem een paar jaar geleden zag kon ik er niet zo heel veel mee. Soms grappig, net zo vaak flauw en irritant. Mjah, jij bent regelmatig in een avontuurlijke bui...Dus trek je van mij niets aan, Coen. :-P
Die kom ik nou nooit tegen in de supermarkt.
Mager kreng. Dat vind ik nu niet bepaald iets opwindends.
En bedoel jij niet het korte origineel, Daniel? Die was wel geinig vond ik. Als korte film komt ie toch beter tot zijn recht in het kort. Vind ik.
DanielC.
11-02-2009, 20:43
Ik heb het nu over de lange versie. Heb die short nooit gezien.
steven van dijk
11-02-2009, 21:05
Zit ik gezellig op dvd.nl te lezen hier dit topic, ziet mijn oudste zoon die foto van brakhage met zijn lovers in bed liggen, denk mijn zoon nu dat ik op een gay-site zit.
Tja wat moet je dan zeggen :?:
DanielC.
11-02-2009, 21:12
Ik heb wel wat suggesties, maar die zal ik maar voor me houden. ;)
Don van Straalen
11-02-2009, 21:28
Zit ik gezellig op dvd.nl te lezen hier dit topic, ziet mijn oudste zoon die foto van brakhage met zijn lovers in bed liggen, denk mijn zoon nu dat ik op een gay-site zit.
Tja wat moet je dan zeggen :?:
Snel iets naar beneden scrollen en dan zie je een half ontklede dame, stukken beter!
Ik heb Slumdog Millionaire net gezien. Leuke film maar ik ben niet laaiend enthousiast. Het nu, na Benjamin Button, de tweede oscargenomineerde film voor best picture die ik zie. Nog 3 te gaan. :)
Don van Straalen
11-02-2009, 21:45
Taken
2e keer dat ik em zie, en nog steeds erg, erg vet. Gewoon een toffe no-brainer met Liam Neeson die een behoorlijk wat kont loopt te schoppen in Parijs. 8/10
TheGodfather
11-02-2009, 21:54
Groundhog Day (http://www.imdb.com/title/tt0107048/)
Al lang niet meer gezien en dus vanavond weer eens opgezet. Wat blijft het toch een heerlijke (romantische) comedy.
Een sterk en origineel script dat goed is uitgewerkt en waarin Bill Murray perfect past. Tegen het einde wordt ie misschien af en toe wat te moralistisch maar dat is niet heel erg: het is niet zo erg dat het irritant wordt of afbreuk aan de film.
Gewoon een ontzettend vermakelijke film.
7,7/10
Brakhage
11-02-2009, 23:55
Tillie and Gus (Francis Martin, 1933) ****
Het is echt zoeken naar de krenten in de pap met die W.C. Fields films: sommigen zijn echt briljant, maar nog veel meer zijn matig tot slecht, films waarin je vaak met een loep moet zoeken naar een goede grap, hoewel doorgaans vrijwel iedere film minstens een of twee briljante momenten bevat - zie bijvoorbeeld mijn onderschrift. 'Tillie and Gus' behoort gelukkig tot de wat betere Fields films en toont de man op zijn best. Toch betreur je na het kijken van een film als deze dat een uniek talent als Fields zo vaak in matige films terecht kwam, een lot wat hij overigens deelt met zijn tijdgenote en eenmalige tegenspeelster Mae West. Prima anarchistische komedie van een subliem figuur zonder wie geen enkele, zichzelf respecterende, DVD collectie compleet is.
Jeroen D
12-02-2009, 07:00
Max Payne
Visueel wel tof, de rest is heel erg slecht. 4/10
Finding Neverland
Mooie film, maar niet echt mijn cup-of-tea. 7/10
Max Payne was inderdaad wel heel erg slecht. Visueel inderdaad wel mooi gedaan maar het verhaal..................:-(
Oudlid_X5
12-02-2009, 14:42
Tôkyô sonata (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=136902) (2008 )
Ik had me voorgenomen om dit jaar geen enkele film in de Luxor te boeken. Puur omdat een film kijken in de Luxor een van de meeste verschrikkelijke ervaringen is in het leven van een Cinefiel. Je kunt je benen niet kwijt, je zit op een verharde keukenstoel en je twee buurmannen hijgen in je nek. En dat meestal voor meer dan twee uur. Maar ik had niet goed gekeken en in plaats van niets te boeken in de Luxor zat ik er dit jaar drie keer. Ik, domme dwaas, mocht er dus drie keer plaatsnemen, waarvan twee keer achter elkaar. Eerst ''Tokyo Sonata'' en erna ''24 City'' op de eerste avond. En dat heb ik ook geweten!
De film zelf was ook al een vreemde ervaring. Op de één of andere manier heb ik gewoon een complete andere smaak van humor dan het gros van het prubliek. Bij deze film lag het publiek vrijwel steeds in een deuk waarbij ik vraagtekens hanteerde of dat wel kan kloppen. Heb ik iets gemist? Ik zag in de film een ontwortelde familie die steeds verder de vernieling ingaan maar uiteindelijk toch nog hoop overhebben om opnieuw te beginnen. Niet echt een gegeven om luidkeels bij te lachen.
De film zelf gaat over een gezin waarvan de vader plotseling wordt ontslagen. Hij durft dit thuis niet te vertellen. Hij houdt de schijn op voor zijn twee zoons en zijn liefhebbende huisvrouw. Als de oudste zoon opeens komt aanzetten dat hij het leger in wil, en de jongste telg wil pianoles, beginnen de eerste scheurtjes in het gezin zichtbaar te worden. Dit alles komt terecht in een katalysator als de vader hoort dat zijn beste vriend een dag eerder zelfmoord heeft gepleegd. Niet alleen keek hij tegen zijn vriend op maar hij geloofde écht in diens levenswijze. Een levenswijze waarin je niet hoeft te werken.
Ik was nog niet bekend met het werk van Kiyoshi Kurosawa, maar deze eerste aanraking smaakt naar meer. Ik vond vooral het thema van wat er gebeurt met een gezin als vaderlief niet meer economisch voor ze kan zorgen. Wat is zijn zelfrespect nog tegenover zijn gezinsleden? Hoe overleef ik in een samenleving waar je verwacht wordt je steentje bij te dragen? Hoe kan ik nog overleven in deze verharde individualistische samenleving? Ieder persoon krijgt zijn eigen demonen op zijn levenspad en gelukkig is er op het einde van de film enige hoop. Kurosawa is geen dooddoener maar geeft hoop z'n landgenoten.
Dat maakt "Tokya Sonata" tot een pracht van een film die uiterst zorgvuldig in elkaar gezet is. Let vooral ook eens op waneer Kurosawa met muziek komt aanzetten. Hij doet het alleen als het nodig is en de eerste keer dat je muziek hoort is de film al halverwege. Of neem nu het zorgvuldige acteerwerk. Hoe langer de vader niet gewerkt heeft hoe agressiever hij wordt tegenover zijn familieleden. Oftewel een film waarover nagedacht is en dat zie je niet vaak. 7.8
Er shi si cheng ji (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=136830) (2008 )
Vorig jaar op het IFFR zag ik ''Useless'' van Zhang Ke Jia. Ik was meteen verkocht aan zijn manier van verhalen vertellen. Daarbij kun je bij zijn films nergens echt duidelijk achterhalen of we te maken hebben met een documentaire of speelfilm. Hij heeft zijn eigen vorm gecreëerd om het te laten samensmelten. In de tussentijd heb ik meteen wat andere films van Zhang Ke Jia bekeken en ze vielen me op ''Unknown Pleasures'' na niet tegen. In Rotterdam kwam ik ook in de Mediamarkt ''Still Life'' tegen, dus binnenkort kan ik die ook bekijken.
Terug naar de Luxor waar ''24 City'' werd gedraaid in een half lege zaal. Opnieuw zag ik de kracht van een poëtische regisseur. De manier waarop hij overschakelt tussen interviews en de omgeving van de staatsfabriek ben ik nog steeds van onder de indruk. Dat komt mede doordat hij de geïnterviewde aan het woord laat en niet zoals in westerse begrippen de montage het interview leuker eruit laat zien dan het is. Oftewel voor heel veel mensen kan het langdradig en saai worden. Verder viel me op hoe indringend hij alweer de beelden gefilmd heeft. De mooiste momenten vond ik toch wel de stukken tussen de interviews door. Zhang Ke Jia registreert met zijn camera alleen en geeft doormiddel van zijn beelden impliciet commentaar op China.
De film draait om acht verschillende karakters die hun verhaal doen over hoe het was om te werken in de staatsfabriek 420. De staatsfabriek wordt gesloten en gesloopt vanwege enkele luxe appartementen genaamd ’24 City'. De oud-arbeiders en de staatsfabriek staan symbool voor het oude communisme in China.
Als je niet weet waar je naartoe gaat dan kan je in de val gezet worden door het feit dat het lijkt op een documentaire. Het documentaire gehalte komt sterk naar voren in de acht interviews die open, puur en zeer respectvol in beeld zijn gebracht. Hoewel de arbeiders niet klagen over het oude communistische systeem. Zie je het toch in de mensen en voel je het aan je water dat het geen fijne tijd geweest moet zijn. Toch zie je het in de mensen en je voelt het aan je water aan dat het geen fijne tijd moet geweest zijn. Enig nadeel was dat ik het na een tijdje bij een aantal arbeiders gewoon saai begon te vinden. Ik vraag me af of de film beter was geweest met minder geïnterviewden en meer beelden van de staatsfabriek en de opkomst van het appartementencomplex. Persoonlijk vind ik dat Zhang Ke Jia in ''Useless'' beter weet uit te werken. Voor nu een sterke film die af en toe te lang aanvoelt door de niet altijd interessante interviews. Maar met de poëtische beelden heel veel goed maakt. 7.0
Don van Straalen
12-02-2009, 15:44
Max Payne was inderdaad wel heel erg slecht. Visueel inderdaad wel mooi gedaan maar het verhaal..................:-(
Visuele pluspunten waren uiteraard ook Mila Kunis en Olga Kurylenko. (y)
Erwin de Koning
12-02-2009, 16:02
STILL WAITING... (http://www.imdb.com/title/tt1116186/)
Sequel op het aardige WAITING... die zwaar ondergewaardeerd is. Ook deze is leuk om een keer gezien te hebben vooral vanwege het vele vrouwelijk schoon
7.0
Trailer (http://www.youtube.com/watch?v=TtbOw8Ut-JI)
The Devil's Rejects (Rob Zombie, 2005) ****
The Devil's Reject is een opvolger van House of 1000 Corpses. Nu heb ik deze nooit gezien en kan ik niet oordelen over de kwaliteit van die film. Ik viel letterlijk midden in de actie want in 'Devil' is het huis van de familie Firefly omsingeld door de politie. Een massale schietpartij volgt. Één dode, één gevangene en twee ontsnapte lieden is de vangst van de dag. Sheriff Wydell, die persoonlijk getroffen is door de moordende familie, zet alles op alles om de ontsnapte broer en zus te pakken. De jacht is geopend! De film kent een fijn jaren '70 sfeertje en is komisch, over-the-top, grof, maar nergens eng. Een geslaagde hommage aan de bekende horrorfilms uit het verleden.
The Devil's Rejects (Rob Zombie, 2005) ****
Ik vind hem helemaal te gek, ook na een 2e kijkbeurt! Op de r1 versie staat een geweldige en behoorlijk lange making of....zeer de moeite waard (en da's niet altijd bij making offs).
*NERAZZURRI*
12-02-2009, 19:46
Zit ik gezellig op dvd.nl te lezen hier dit topic, ziet mijn oudste zoon die foto van brakhage met zijn lovers in bed liggen, denk mijn zoon nu dat ik op een gay-site zit.
Tja wat moet je dan zeggen :?:
http://img23.imageshack.us/img23/7703/mythbustedbj2.gif
Brakhage
12-02-2009, 19:54
Alle sluimernichten van Nederland: verzamelt u op dvd.nl, de heetste coming out plek van Nederland!
Sin City (BR) : Toen ik de deze film voor het eerst zag vond ik 'm geweldig, nu met een 2e kijkbeurt deed het me wat minder. Toch heb ik weer erg genoten, nu van de blu-ray versie en de mooie soundtrack, de film heeft een geweldige stijl wat goed overeenkomt met de comic. 8/10
Michael Hamers
12-02-2009, 21:11
Step Brothers
Heerlijke onzin comedy met de heren Reilly en Ferrell. Koningen van de improvisatie op de set. En alleen al bij het zien van die 2 koppen schiet ik al in de lach.
8/10
Erwin de Koning
12-02-2009, 23:45
FRIDAY THE 13TH (http://www.imdb.com/title/tt0758746/)
'U had gereserveerd voor Vrijdag de deurtienf?'
Mijn avond kon niet meer stuk. Toen al niet.
Als jarenlange fan van de serie keek ik hier heel er naar uit en om met de deur in huis te vallen: Heerlijk!
Fans van de franchise zullen zich niet genaaid voelen met deze 'remake'. Eigenlijk is het geen remake maar ik zie het meer als een directe sequel op het origineel. Als je er over gaat nadenken zou het ook nog eens een sequel kunnen zijn op JASON X terwijl hij duidelijk ook elementen bevat uit de delen 2 t/m 4
Tegen mijn verwachting in zit er zowaar T&A in en het kon slechter! De kills zijn prima, af en toe een ki ki ki ma ma ma, galgenhumor, het bos ziet er door de goede belichting creepy uit (maar dat wist ik al toen ik las dat de regie in handen was van Marcus Nispel) en is bij vlagen spannend
Heeft deze slasher dan helemaal geen minpunten? Jawel, die cheaptricks hadden niet gehoeven
Meer van hetzelfde maar toch net ff iets anders, gemaakt volgens mij door liefhebbers van de serie (zelfs het campsign is hetzelfde!) dus fans van http://img5.imageshack.us/img5/2236/jasonsmileysu2.gif kunnen hier met een gerust hart naar toe
btw mensen die bang zijn of zich ongemakkelijk voelen op Vrijdag de 13e lijden aan paraskavedekatriaphobia
Serieus
8.5
Teaser (http://www.youtube.com/watch?v=Kp276DOPQw0)
http://img9.imageshack.us/img9/4418/posterfridaythe13thremaqj8.jpg
Brakhage
12-02-2009, 23:53
Tango & Cash (Andrei Konchalovsky, 1989) ****
Ik ben die domme jaren '80 actiefilms weer aan het herontdekken en daar heb ik toch best veel schik in. Deze buddymovie met Sly Stallone en Kurt Russell vond ik nog een stuk leuker dan ik verwacht had. Er zijn vele pluspunten, waaronder Jack 'van Godard tot Sly Stallone' Palance, muziek die zo kazig is dat zelfs een muis er nog onwel van zou worden en de creme de la creme van dubieuze bijrolacteurs. En wat is er met Sly in deze film? Was ie nou homo of gewoon proto-metro?
Don van Straalen
13-02-2009, 08:59
Semi-Pro
*zucht* 3/10
Valkyrie (http://www.dvdcollectie.be/movie/3844) (2008)
Om wille van het onderwerp zou je denken dat de film niet zoveel spannende momenten bevat. Het gaat over één van de vele aanslagen op Hitler. Veel ontploffingen en actie bevat de film inderdaad niet, maar spannend is hij wel. De film blijft boeien van begin tot einde. Het verhaal wordt mooi opgebouwd. Bij historische films is het wel jammer dat het einde al vastligt. Je wéét wat er gaat gebeuren. De manier waarop en de uitvoering zijn dingen waar je minder van weet en dat maakt het toch spannend.
De acteurs spelen hun rol zéér goed en geloofwaardig. Over het Engels zal ik maar niet teveel spreken :) Iedereen weet dat de Duitsers geen Engels spraken, maar ja. Al bij al stoort het niet echt, maar je krijgt wel meer het gevoel dat het aanslag van de Geallieerden is dan van de Duitsers zelf.
Op muzikaal vlak sloeg Valkyrie toch een beetje tegen. Er zat niet echt een thema in de film en de muziek blijft op de achtergrond. Het mooie stuk muziek van de trailer vond ik niet echt terug in de film.
Conclusie: Een mooie oorlogsthriller die niet gaat vervelen.
Patrick van den Hul
13-02-2009, 11:19
Het mooie stuk muziek van de trailer vond ik niet echt terug in de film.
In trailers wordt doorgaans muziek uit andere films gebruikt.
Oudlid_X5
13-02-2009, 11:20
Dag twee van het iffr. http://www.cinemavanti.nl/images/smiles/icon_razz.gif
Hans im Glück - Drei Versuche, das Rauchen loszuwerden (2003)
Ik ging van Peter Liechti op het IFFR ''The Sound of Insects - Record of a Mummy'' zien. Maar alvorens ik die ging bekijken moest ik me eerst door een verschrikkelijke documentaire heenwerken. Filmmaker Peter Liechti rookt al dertig jaar. Hij legt in zijn eigen documentaire vast hoe moeilijk hij het heeft om te stoppen met roken. Elke keer als hij wil gaan stoppen met roken dan neemt hij zijn videocamera mee op een lange voettocht. En op deze tocht krijg je min of meer zijn innerlijke strijd te zien. Alleen weet hij dat met zijn rommelige camerawerk niet helemaal over te brengen. Ik vraag me trouwens af of deze documentaire niet beter was geweest als hij een extra man in dienst had genomen om ten minste fatsoenlijke beelden te schieten, nu leek het meer op een amateuristische leek die niet weet wat hij wilt.
Het eerste wat we te zien krijgen op zijn wandeltochten zijn zijn schoenen. En dan niet een aantal seconden, maar hele minuten. Volgens mij bestaat de documentaire voor een kwart uit het bekijken van zijn bergschoenen. En dat is echt geen prettig gezicht om steeds naar te kijken. Een roadmovie op schoenen kun je het het beste noemen en ik vraag me af of dit nu een eerbetoon aan alle rokers is of gewoon een egotrip. 4.0
33 sceny z zycia (2008)
Op de één of andere manier kan ik gewoonweg niet meevoelen met de wat beter gestelde families in films. Ook de kunstenaarsfamilie uit ''33 Scenes from Life'' deed me niet veel. Het draait allemaal rondom Julia. Ze heeft alles in het leven wat ze wil. Alleen wil haar carrière als kunstfotografe niet helemaal van de grond komen. Voor de rest heeft ze een liefhebbende vriend en ouders die er elk moment op de dag voor haar zijn. Maar de eerste scheurtjes in de familie komen tevoorschijn wanneer moederlief erachter komt dat ze kanker heeft. Het proces verloopt dan heel snel want binnen een half jaar sterft ze in het ziekenhuis. Tot daar vond ik het een mooi en intiem portret van hoe iemands leven drastisch kan veranderen. Maar naar de dood van de moeder lijkt alles te veranderen en neemt niet alleen Julia absurde en vreemde wendingen maar ook de film. Hoe verwerk je het verlies van een dierbare? Nou, ik kon me opeens totaal niet meer vinden in het rouwproces van de familie en in het bijzonder van Julia. Ik kon het vooral niet vinden in de zwarte humor en dat Julia opeens troost ging zoeken in een vaag en ouderlijk figuur. Een beetje het principe van ‘’Caos Calmo’’, waar de expliciete seksscène ook totaal ongewenst was, kregen we er hier ook één voorgezet. Misschien begrijp ik het rouwproces gewoon niet van mensen die hoger op de ladder staan. Ze kunnen toch doen wat ze willen. Het geld raakt toch niet op. Oftewel een film die mooi begint, maar wanneer er cruciale vragen beantwoord moeten worden faalt de film behoorlijk. 6.0
Achilles to kame (2008)
Op de één of andere manier heb ik nooit echt veel van Takeshi Kitano gezien. Ja, ''Zatôichi'' heb ik gezien en die vond ik goed te pruimen. Het vreemde is nog wel dat ik van Kitano zo’n stuk of vijf films ongezien in mijn collectie heb. Het wordt daarom eens tijd dat ik ze afstof en ze ga bekijken want ''Achilles and the Tortoise'' was verre van slecht. Maar misschien komt dat ook omdat ik het eerste half uur gemist heb door gebrek aan slaap.
Dus het hele gedeelte met het kind heb ik compleet gemist. Wat ik wel zag was het moment dat Machisu naar de academie gaat om schilder te worden. Welteverstaan geen huisschilder maar kunstschilder. Vanuit daar krijgen we een aantal essentiële autobiografische vragen naar ons toegeworpen. Wanneer is kunst kunst? Wanneer mag je jezelf kunstenaar noemen? Wanneer beschik je over een persoonlijke stijl? En wanneer hebben we te maken met een meesterwerk? Volgens mij allemaal vragen die Kitano zichzelf ook afvraagt over zijn eigen werk.
Dit alles brengt hij met de nodige pijnlijke humor. De humor was vooral ge(s)laagd in het tweede deel van de film. Het stuk dus waar Machisu naar academie gaat om te leren schilderen. Pas bij het derde stuk van de film en als Kitano zelf ook in beeld komt, wordt de film met de minuut vervelender. Alles wordt nog eens herhaald en herkauwd maar dan wel met een derderangse acteur. Want wat houd het acteerwerk van Kitano nu eigenlijk in? Zo min mogelijk spreken en als het kan als een standbeeld acteren.
De film krijgt van mij een voldoende omdat het tweede stuk uiterst correct in elkaar zit en het ook iets zegt over de wereld van de kunst. En dat kun je rustig doortrekken van de schilderkunst naar de filmwereld. Alleen jammer van dat laatste halfuur waar het pijnlijk duidelijk werd dat Kitano over komt als een zeer matige acteur die niet helemaal weet in welke richting hij de film wil laten eindigen. 6.5
À l'ouest de Pluton (2009)
Opmerkelijk hoe twee betrekkelijk jonge regisseurs hier eens levensecht meesterwerk hebben afgeleverd. Puur uit het leven genomen en nergens geforceerd, zoals ze dat in Hollywood doen. Deze puurheid zal ook wel voortkomen uit het minimale budget, de afwezigheid van professionele acteurs maar in plaats daarvan echte tieners en het feit dat regisseurs zelf ook maar net volwassen zijn. Daardoor komt hun manier van spreken, hun levenshouding en hoe zij tegen de wereld aankijken het meest naturel over. Alleen maar lof heb ik voor ze.
De film, hoewel ik m'n vraagtekens zet of we hier wel te maken hebben met film want dit kwam wel heel levensecht over. We volgen twaalf tieners in de buitenwijken van Québec in Canada voor vierentwintig uur. De meest gevoelige van de tieners is nog wel Jérôme, die zijn gevoelens niet kan openbaren aan degene die hij liefheeft. Nicolas en Steve zoeken een pakkende naam voor hun rockband. Émilie organiseert een feest in haar ouderlijk huis, wat natuurlijk helemaal verkeerd afloopt. En Pierre-Olivier heeft er moeite mee dat Pluto zijn status als planeet is kwijtgeraakt. Deze tieners komen allemaal bijeen op het feestje van Émilie waar ze net even te veel alcohol drinken dan goed is voor hen.
Gus van Sant en Larry Clark zijn de enige twee regisseurs die enigszins in de buurt komen qua thema’s die ze aansnijden in hun films. Maar ze blijven ver achter, dat komt ook doordat ze in iedere film autobiografische elementen gooien. Bij de films van Gus van Sant is vrijwel iedere tiener homoseksueel en bij Clark zijn het de ouders die niet functioneren. Maar bij Henry Bernadet en Myriam Verreault zijn het puur de gevoelens van tieners die zo echt en eerlijk overkomen.
Tijdens de film kwam ik op de één of andere manier niet meer bij van het lachen. Ik ging van de ene naar de andere herkenbare hilarische scène en in iedere tiener zag ik wel iets terug van mezelf. Maar waarbij het bij Gus van Sant en Larry Clark geforceerd en querulant overkomt is het hier écht uit het leven gegrepen. Het mooie aan ''At West of Pluto'' is nog wel dat iedere tiener wel iets nieuws meemaakt. Neem de verliefdheid van Jérôme of het drugs- en alcoholgebruik van Nicolas en Steve en dat allemaal in de nachtelijke uurtjes. Maar het was niet alleen de dosis humor die goed naar voren kwam, want er waren genoeg tragische momenten in de film. Al met al een film naar mijn hart die nergens iets anders pretendeert dan het is. Een klein meesterwerk dat waarschijnlijk een stille dood tegemoet gaat. Welke distributeur durft dit aan? 8.4
Ddongpari (2008)
Onbegrijpelijk wat mensen soms bij een film verwachten. Bij deze film liepen er zeker een stuk of honderd mensen weg en nu overdrijf ik niet. Het is niet alleen onfatsoenlijk tegenover het publiek, maar ook tegenover de regisseur, actrice en cameraman die erbij aanwezig waren.
De film zelf viel niet tegen en maakte toch wel behoorlijk wat in me los. Ik moest me echt verdedigen naderhand tegen mijn kameraden die de film gewoonweg niet origineel vonden en in herhaling vallend vonden. Tja, dat vind ik toch wel drogredenen, vooral omdat meer dan de helft van de films die tegenwoordig gemaakt zijn al niet meer origineel te noemen zijn. Daarbij is de hoofdpersoon zorgvuldig uitgewerkt, want je kunt de karakterontwikkeling die hij doormaakt nooit onrealistisch noemen.
Ik-june Yang speelt een afperser die hardhandig het geld uit de schuldenaren haalt. Hij heeft een moeilijke jeugd achter de rug en hij kan het zichzelf nog steeds niet vergeven dat hij nooit ingegrepen heeft toen zijn moeder en zus gruwelijk vermoord werden door zijn pa. Door de hoeveelheid smerigheid die hij thuis meemaakte is hij geworden als zijn pa. Hij is niet blij met zijn leven en geeft altijd anderen de schuld. En als het even kan scheldt hij iedere voorbijganger de huid vol. Zo vader zo zoon, zou je bijna zeggen. En hoe kom je dan uit die vicieuze geweldscirkel die je hele leven in handen heeft?
Door een schoolmeisje bijvoorbeeld. Dat schoolmeisje komt hij toevallig tegen, of is het toch lot, en hij spuugt haar in het gezicht. Waar normaal niemand iets durft terug te zeggen, zet zij een grote bek tegen hem op. En heel langzaam ontstaat er een band tussen de twee, wat vooral komt omdat hij in haar zichzelf ziet. Ze wordt ook vernederd door haar pa en haar broer loopt ook al stiekem mee in het criminele circuit. De film verloopt vervolgens heel langzaam naar een adembenemend slot waarin de hoofdpersoon zijn eigen gecreëerde vijanden tegen het lijf loopt. Kan dat goed aflopen?
Dat het een snoeiharde gangsterfilm is geworden ben ik blij om, want ik geloof daadwerkelijk dat mensen zo met elkaar omgaan. En zeker in een (explosieve) cultuur als in Azië. ''Breathless'' is, als je daadwerkelijk mee gaat voelen met de hoofdpersoon, meer dan twee uur lang een ademloze zit. En het is zeker geen ver van het bed show, want hoe vaak horen wij in Nederland ook niet in het nieuws dat een gezinslid zijn complete gezin heeft uitgemoord? Daarbij vond ik het rauwe, impulsieve en schokkende camerawerk zeer goed passen bij het karakter van de film. Hij is zelf ook zo barbaars en impulsief als de camera. Een film die niet voor niets de Tiger Award won. En ik denk dat we van deze regisseur, scenarist, acteur en producent nog veel gaan horen. 8.4
BigLebowski
13-02-2009, 11:55
Le Silence de Lorna (http://www.imdb.com/title/tt1186369/) - Luc & Jean-Pierre Dardenne, 2008
http://www.filmcatcher.com/uploads/img/posts/LE_SILENCE_DE_LORNA_01.jpg
De gebroeders Dardenne, twee Belgische regisseurs, staan inmiddels bekend om hun eigen stijl van filmen: realistisch en dicht op de huid. Herkenbaar is dat het altijd om één persoon draait. Deze persoon staat min of meer alleen, bungelt onderaan de sociale ladder en worstelt zich moeizaam een weg door het leven en de maatschappij. Op zichzelf sombere kost dus.
Zo ook in Le Silence de Lorna. Lorna is een Belgische immigrante uit Albanie, die overdag in een stomerij werkt, maar vooral haar inkomen krijgt door zich aan te bieden als bruid voor mannen uit Oost-europa die naar Belgie willen emigreren. Ze zit nu nog aan Claudy vast, een junk die met haar hulp wil afkicken. Maar ze moet, zoals afgesproken met haar opdrachtgevers, van hem af om met de volgende man te kunnen trouwen.
Ik blijf het fascinerend vinden hoe weinig stijlmiddelen zij nodig hebben om toch steeds weer een film te maken die oprecht weet te boeien. Het zijn films die letterlijk uit het leven gegrepen lijken te zijn, zowel qua inhoud als stijl van filmen. Hun films zetten mij aan het denken, tijdens en erna. Geen escapisme dus...
8.0/10
In trailers wordt doorgaans muziek uit andere films gebruikt.
Waarschijnlijk zal dat hier ook het geval geweest zijn... Jammer!
Torn Curtain - Alfred Hitchcock - 1966
Een van de mindere van Hitchock, althans, zo staat hij bekend. Hij viel me eigenlijk wel mee. Er zitten zeker scenes in die Hitchwaardig zijn zoals de moordscene en de scene in de bus. Toch voelt de film af en toe wat lafjes aan. Het script kon beter en de vertolkingen vond ik wat tegenvallen. Paul Newman als wetenschapper is niet echt geloofwaardig. Tevens mis ik wat dynamiek of spanning in zn performance....het blijft wat vlak. Van Julie Andrews ben ik ook geen fan. De wisselwerking tussen de twee komt geforceerd over. Veel spannende situaties lopen ook wat te makkelijk af. Toch vond ik hem dus wel leuk. Zeker geen topper van Hitch maar gewoon een vermakelijke film. De lat ligt ook hoog bij de man en dus vallen zwakkere films veel meer op. De verschuiving van standpunt (vrouw, man, stel) vond ik wel aardig om te zien.
Ik heb Topaz hier nog liggen en dat schijnt een echt dieptepunt te zijn. Is er iemand die wel van Topaz heeft genoten? Is die film echt zo slecht? Ik hoor ook bijna niemand over Family Plot. Die film heb ik nog niet. Kan ik die ook rustig links laten liggen?
7,3
Johan Pluim
13-02-2009, 17:11
Tango & Cash (Andrei Konchalovsky, 1989) ****
Ik ben die domme jaren '80 actiefilms weer aan het herontdekken en daar heb ik toch best veel schik in. Deze buddymovie met Sly Stallone en Kurt Russell vond ik nog een stuk leuker dan ik verwacht had. Er zijn vele pluspunten, waaronder Jack 'van Godard tot Sly Stallone' Palance, muziek die zo kazig is dat zelfs een muis er nog onwel van zou worden en de creme de la creme van dubieuze bijrolacteurs. En wat is er met Sly in deze film? Was ie nou homo of gewoon proto-metro?
Die 80's action flicks blijven inderdaad leuk,probeer Road House ook weer eens, en misschien leuk ter aanvulling op je laatste opmerking/vraag, http://www.joblo.com/arrow/koolshite_archive.php?type=reelaction Arrow in the Head heeft naast horror recensies dit leuke Reel Action gedeelte waarop veel 80's actie wordt besproken, waaronder ze naast beste one-liner en beste actie scene ook beoordelen op Best Homoerotic Moment, erg geinig om eens door te lezen, wellicht pik je nog wat leuke titels mee.
Kung Fu Panda
Grappige animatie film met soms iets te flauwe humor. Het verhaal was voorspelbaar maar dat stoorde niet zo. Ik vond de stem van Jack Black ook precies bij Po passen.
Waarschijnlijk wel de mooiste vechtscènes uit een animatiefilm.
7.3
Vond je de scène met de draaide lp met die Walture niet een mooie muzikale scène? Dit was voor mij wel de beste scène uit de hele film.
Valkyrie (http://www.dvdcollectie.be/movie/3844) (2008)
Om wille van het onderwerp zou je denken dat de film niet zoveel spannende momenten bevat. Het gaat over één van de vele aanslagen op Hitler. Veel ontploffingen en actie bevat de film inderdaad niet, maar spannend is hij wel. De film blijft boeien van begin tot einde. Het verhaal wordt mooi opgebouwd. Bij historische films is het wel jammer dat het einde al vastligt. Je wéét wat er gaat gebeuren. De manier waarop en de uitvoering zijn dingen waar je minder van weet en dat maakt het toch spannend.
De acteurs spelen hun rol zéér goed en geloofwaardig. Over het Engels zal ik maar niet teveel spreken :) Iedereen weet dat de Duitsers geen Engels spraken, maar ja. Al bij al stoort het niet echt, maar je krijgt wel meer het gevoel dat het aanslag van de Geallieerden is dan van de Duitsers zelf.
Op muzikaal vlak sloeg Valkyrie toch een beetje tegen. Er zat niet echt een thema in de film en de muziek blijft op de achtergrond. Het mooie stuk muziek van de trailer vond ik niet echt terug in de film.
Conclusie: Een mooie oorlogsthriller die niet gaat vervelen.
Brakhage
13-02-2009, 17:40
Die 80's action flicks blijven inderdaad leuk,probeer Road House ook weer eens, en misschien leuk ter aanvulling op je laatste opmerking/vraag, http://www.joblo.com/arrow/koolshite_archive.php?type=reelaction Arrow in the Head heeft naast horror recensies dit leuke Reel Action gedeelte waarop veel 80's actie wordt besproken, waaronder ze naast beste one-liner en beste actie scene ook beoordelen op Best Homoerotic Moment, erg geinig om eens door te lezen, wellicht pik je nog wat leuke titels mee.
Zal de site eens doorpluizen als ik er tijd voor heb. Bedankt voor de link en de tip iig (y)
London to Brighton (Paul Andrew Williams, 2006) ****
De debuterende regisseur Williams gooit Naked en Mona Lisa door elkaar en komt met zijn London to Brighton. Een ordinaire pooier hoereert een dame van lichte zeden en een jong meisje aan een rijke man. De ontmoeting gaat echter faliekant mis. De twee dames vluchten en de zoon van de miljonair zet de pooier onder druk om de dames te vinden. Zij sterven of hij sterft. Game on.
De film tikt amper 80 minuten aan, maar dan heb je als kijker meer dan genoeg ellende gezien. Pedofilie, prostitutie en geweld. Via een flashbackstructuur ontvouwt het verhaal zich puzzelstukje voor puzzelstukje tot aan de ietwat voorspelbare climax aan toe. De voorzienbare component vergeef ik de maker, want de acteerprestaties, met name van het jonge meisje, zijn imposant. Voor een grijpstuiver gekocht en waarschijnlijk voor niet veel meer dan dat gemaakt, maar desalniettemin een aanrader.
The Hunting Party (Richard Shepard, 2007) ***½
Gebaseerd op waargebeurde feiten zegt de aankondiging. Yeah right. De Vos, de fictieve leider van de Servische republiek, wordt nog steeds gezocht voor zijn misdaden tijdens de Balkanoorlog. De aan lager wal geraakte journalist Richard Gere gaat met zijn voormalig cameraman Terrence Howard op zoek naar de scoop van de eeuw! Zij zullen slagen waar niemand anders in slaagt of in wil slagen: de Vos vinden en hem arresteren!
'De Vos' is duidelijk gebaseerd op Radovan Karadþiã. De film impliceert dat geen enkele overheid hem wil of durft te arresteren, maar de werkelijkheid heeft de film inmiddels achterhaald. Naast dit enkele politieke standpunt is de film te licht en luchtig om serieus als maatschappijkritisch over te komen. Toegegeven, de film is gelikt gemaakt met zijn balans tussen humor en actie, maar nergens kent de film scherpe randjes of is hij cinematografisch interessant. Een typisch tussendoorte. Het vult even, maar de echte trek is niet weg en vlak erna heb je alweer honger en ben je vergeten dat je wat gegeten hebt.
Magnificent Bodyguards : Deze kung fu film met Jackie Chan vind ik 1 van de mindere, het lijkt wel of ze er een amerikaans tintje aan wilden geven. Dan doel ik o.a. op die aziatische soort van indianen wat helemaal niet past bij een kung fu film en dan die gejatte star wars soundtrack.Het verhaal is op zich wel leuk bedacht maar allemaal erg flauw uitgewerkt. 5.9/10
Tropic Thunder (br) : De 1ste film die ik zie na de beeld- en geluidskalibratie die Arnold vanmiddag heeft uitgevoerd en wat is Tropic Thunder dan een geweldige film om mee te beginnen. Ontzettend moeten lachen om deze film, het begon al met de trailers en dit zette gelukkig door in de film, geweldige cast, echt een motherfucking goede comedy. 8.4/10
Patrick van den Hul
13-02-2009, 21:53
Election, Alexander Payne (1999)
Payne maakt deze film voordat hij zich later bezig zou gaan houden met serieuzere films als Sideways en About Schmidt. Het is duidelijk herkenbaar als een Payne film door de aparte mix van drama en (cynische) humor. De cast is ook heerlijk op dreef, waarbij het acteertalent van een piepjonge Reese Witherspoon al duidelijk te zien is. Broderick vind ik hier overigens wel wat je jong overkomen voor de rol als leraar. Het script van deze film stelt helaas wel teleur. Deze volgt een redelijke vast, cliché stramien en eindigt teleurstellend. Een leuke film om een keer gezien te hebben. 7,2
Patrick van den Hul
13-02-2009, 21:56
Finding Nemo, Andrew Stanton (2003)
Een van de betere Pixars waarbij dit keer in positieve zin vooral de humor opviel. Deze zit 'm in soms hele snelle woordgrapjes en/of kleine en subtiele animaties. Heb dit keer veel meer moeten lachen dan voorheen, misschien omdat ik het verhaal al kende en me meer kon concentreren op details. Over details gesproken, hoewel de animatie nog steeds overtuigt (vooral de watereffecten), is het wel even weer wennen vergeleken met de nieuwste Pixar's. Overigens vond ik het oudere Monster Inc er op dit vlak al beter uit zien. Desalniettemin een zeer vermakelijk animatiefilm die vooral dienstdoet als komedie. 8,5
Al een tijdje niks meer gepost geloof ik. Tijd voor een kleine update:
Fly me to the Moon (2008):
Charmante jeugdproductie, die het vooral moet hebben van de vaak betoverende animatie en de sympathieke sfeer. Scenariotechnisch stelt het geheel weinig voor: de plot is bijzonder mager - waardoor het tempo zo nu en dan behoorlijk stagneert - en clichématig. Fly me to the Moon is desalniettemin een bijzondere en dappere poging om de jeugd op speelse wijze iets bij te brengen over een memorabele gebeurtenis uit onze geschiedenis. De goede bedoelingen, zorgvuldigheid en het plezier spatten van het scherm. (3 uit 5)
Tjorven, Batsman och Moses (1964):
Duidelijk te zien waar Karst van der Meulen zijn inspiratie vandaan heeft gehaald; heerlijk levensechte, pure en herkenbare film over de (jonge) jeugd, net als de rest van Olle Hellbom's oeuvre. Hoewel ze de kwalificatie jeugdfilm met gemak overstijgen - noem het liever films over de jeugd (ze worden serieus benaderd en behandeld) -, zijn dit 'jeugdfilms' zoals ze gemaakt dienen te worden. Deze, Tsjoren, Batsman och Moses, is dan nog één van de mindere, maar nog altijd aandoenlijk en vlot kijkvoer. (3 uit 5)
Seven Pounds (2008):
Mooi gedraaid en een bijzonder aardige eerste half uur, maar daarna bij tijd en wijlen erg traag en over-all gezien erg voorspelbaar (om over het geloofwaardigheidsgehalte van de gehele prent nog maar te zwijgen). (2½ uit 5)
Världens Bästa Karlsson (1974):
Fantasierijke en aandoenlijke film, die de jeugd op intelligente wijze benadert en serieus neemt. Hoewel de plot erg mager is en het tempo niet altijd even hoog ligt, weet de film met name door de goed getroffen nostalgische sfeer en jonge, innemende hoofdrolspeler te overtuigen. (3½ uit 5)
Joyeux Noël (2005):
Nogal gekunstelde film; buiten de fascinerende scène waarin stilzwijgend een tijdelijk vrede wordt gesloten en een aantal sequenties nadien, hangt de film als los zand aan elkaar en is ze weinig overtuigend. De bij elkaar geraapte zij-plotjes weten nimmer te boeien, waardoor vooral de eerste drie kwartier het tempo vrij laag ligt. De mooie beelden, dito muziek en het interessante uitgangspunt houden de aandacht echter redelijk vast, al is het soms even doorbijten. (3 uit 5)
Stella's Oorlog (2009):
Een paar scènes beklijven, maar de film kent nauwelijks een spanningsboog en bovendien een vreemde opbouw. Het goede spel, de subtiele dramatiek en de - wederom, zoals altijd - betoverende beelden van Lennert Hillege houden het echter boeiend. (3 uit 5)
Revolutionary Road (2008):
Bijzonder filmische film. Klinkt logisch, maar is het niet altijd. Eindelijk nog eens een subtiel en gevoelig liefdesdrama, waarin alles zo oprecht en puur aanvoelt door de bijna voortdurend vlekkeloze combinatie van filmische elementen (beeld, geluid, spel, etc.) dat het vrijwel onmogelijk is op de een of andere manier niet geraakt te worden door de prent. Winslet en DiCaprio verdienen een diepe buiging. (4 uit 5)
The Best little Whorehouse in Texas (1982):
Amusante onzin, met een paar aardige, klassieke musical-scènes, leuk spel en een aanstekelijke,vrolijke sfeer. (2½ uit 5)
The Colditz Story (1955):
Af en toe een beetje te geforceerd grappig en cinematografisch weinig verheffend, maar de sfeer en het leuke spel maken veel goed. (3½ uit 5)
DanielC.
14-02-2009, 09:24
Friday the 13th Heerlijk vermaak. Spannend, grappig, toffe kills en een paar tieten. (y) Bizar hoe ik toch iedere keer tegen het plafond zit, terwijl ik die schrikmomenten al van mijlenver zie aankomen. En ik zat op stoel nummer 13.
the Curious case of Benjamin Button Wat een verschrikking. Dit had ik al wel verwacht, maar ik ging toch de zaal in om er wat leuks van te maken. Vanaf de eerste minuut had ik al door dat het niets zou worden, en dan duurt 2,5 uur heel erg lang. Ik heb me dus vooral stierlijk zitten vervelen. Een laffe film enkel gemaakt om veel van die gouden beeldjes te winnen.
Patrick van den Hul
14-02-2009, 10:01
the Curious case of Benjamin Button Wat een verschrikking. Dit had ik al wel verwacht, maar ik ging toch de zaal in om er wat leuks van te maken. Vanaf de eerste minuut had ik al door dat het niets zou worden, en dan duurt 2,5 uur heel erg lang. Ik heb me dus vooral stierlijk zitten vervelen. Een laffe film enkel gemaakt om veel van die gouden beeldjes te winnen.
Wat stoorde je dan specifiek aan de film?
Female Yakuza Tale: Inquisition and Torture - Teruo Ishii - 1973
Heerlijke Pinkyfilm van de hand van Teruo Ishii. Helaas heb ik zn voorganger, Sex & Fury, nog niet gezien maar dit vervolg kun je zonder problemen kijken. Het is een verhaal op zich. Alhoewel......."verhaal"? Snapte niet altijd het verloop en zat me meer te vergapen aan de uitzinnige beelden. Superstrak beeld trouwens. De dvd is uitstekend. De film bevat wat meer tieten en bipsjes dan gebruikelijk....maar ach....mij hoor je niet klagen. Prima vermaak.
7,6
DanielC.
14-02-2009, 10:18
Wat stoorde je dan specifiek aan de film?
Dat de film bijna drie (!) uur duurt, maar dat er helemaal niets inzit. Het is een aaneenschakeling van gebeurtenissen, en we worden er niets wijzer van, nergens kan ik meevoelen met de karakters. En waarom ze deze film 'the curious case' hebben genoemd is me ook een raadsel. Er is helemaal niets vreemds aan de zaak van Benjamin Button, hij is een wrede freak of nature, maar niemand schijnt dat op te merken (misschien is dat juist zo vreemd? Ik weet het niet). Ik werd ook doodmoe van dat gehijg en gerochel van die vrouw die op sterven lag. Waarom moesten we überhaupt telkens terug naar die grauwe ziekenhuiskamer? Over grauwe ziekenhuis kamers gesproken, de film zag er ook weer zo lekker voorspelbaar uit. Het ellendige heden in het ziekenhuis...blauw, koud en deprimerend, en de herinneringen aan vroeger met een warme gele gloed. Verzin eens iets nieuws. Het is misschien een leuke film voor de liefhebbers van Forrest Gump en Big Fish (het is een soort mash-up van deze 2 draken), mij doe je er geen plezier mee.
Brakhage
14-02-2009, 10:26
Ik twijfelde nog of ik deze film wilde gaan zien, maar ik denk dat ik hem toch vrolijk aan me voorbij laat gaan nu. De trailer vond ik echt gruwelijk :-x
Voor het eerst dat ik iemand negatief over de film hoor spreken hiero. David Fincher vind ik altijd wel een interessante regisseur, dus ik pak hem tzt wel een keer mee!
BigLebowski
14-02-2009, 10:48
It Came from Outer Space (http://www.imdb.com/title/tt0045920/) - Jack Arnold, 1953
http://www.freewebs.com/3dflix/it-came-from-outer-space-02.jpghttp://www.gotterdammerung.org/film/reviews/i/it-came-from-outer-space/it-came-from-outer-space-07.jpg
Wanneer een ruimteschip neerstort in de woestijn, denken de bewoners dat het gaat om een meteoor. Alleen John Putnam, die het vreemde object heeft zien neerstorten en van dichtbij is gaan bekijken, weet beter. Al snel blijken er vreemde dingen aan de hand te zijn. Mensen worden gegijzeld en de aliens nemen hun gedaanten in. Dit doet al wat denken aan Invasion of the Body Snatchers (1956).
Wie net als ik ooit op de Amiga het spel It Came from the Desert heeft gespeeld, herkent in deze film direct een aantal dingen die daarvoor ongetwijfeld als inspiratie hebben gediend. Niet alleen de zogenaamde meteoor die neerstort, maar ook locaties (zoals de woestijn, de mijn etc.) en personen (oa mijnwerker met baard en de vaak gillende Ellen Fields) waren duidelijk te herkennen.
Uit de bijgeleverde docu bleek dat It Came from Outer Space nogal experimenteel was. Het was bijvoorbeeld één van de eerste films in 3D. Het is duidelijk en jammer dat een hoop effecten in 2D in kracht hebben ingeboet ten opzichte van de 3D versie. Het zou daarom leuk zijn als ze die nog eens uit zouden brengen.
Ook de soundtrack was volleding nieuw, wat niet per se gebruikelijk was. Maar omdat Universal nog maar net begon met het maken van Sci-fi, hadden ze daar nog geen geschikte muziek voor op de planken liggen. En dus werden maar liefst 3 componisten ingehuurd voor het maken van de soundtrack: Irving Gertz, Henry Mancini en Herman Stein. In de soundtrack is onder andere de theremin te horen, een elektronisch instrument met een uniek geluid, dat bijvoorbeeld ook te horen is in Tim Burton's Ed Wood.
Het mag overigens misschien niet de allerbeste uit de Classic Sci-fi box zijn, maar hij is nog altijd zeer de moeite waard en een must voor 50's Sci-fi liefhebbers!
6.5/10
Patrick van den Hul
14-02-2009, 10:52
Voor het eerst dat ik iemand negatief over de film hoor spreken hiero. David Fincher vind ik altijd wel een interessante regisseur, dus ik pak hem tzt wel een keer mee!
Inderdaad, oordeel zelf! (y)
Evidence
14-02-2009, 11:21
L'Armée des ombres (Jean-Pierre Melville, 1969)
Een keer geen gangsterfilm van Melville, maar een film over het Franse verzet (La Résistance) in de Tweede Wereldoorlog. En wat voor één! Melville levert keer op keer meesterwerken af, en deze film is daarop geen uitzondering.
In sombere grijstinten wordt een beeld geschetst van het 'alledaagse leven' van de Franse verzetsstrijders. Geen geromantiseerde helden, geen heftige actiescenes of explosies, maar de rauwe werkelijkheid van kleine verzetsdaden waarbij de dood altijd op de loer licht. In een perfect tempo wordt het verhaal verteld van het claustrofobische en paranoide leven van de hoofdpersonen.
De Criterion release is uitstekend overgezet en bevat een 2e disk met interessante extra's, zoals nieuwe en oude interviews, een documentaire over het Franse verzet en veel informatie over Melville.
9/10
Marcel v/d H.
14-02-2009, 11:32
Voor het eerst dat ik iemand negatief over de film hoor spreken hiero. David Fincher vind ik altijd wel een interessante regisseur, dus ik pak hem tzt wel een keer mee!
Ach ja, ondanks dat ik me zeker kan vinden in het commentaar op de film heb ik me toch prima vermaakt. Echt origineel is het allemaal niet, maar de het is zoals je van Fincher kan verwachten allemaal wel prachtig in beeld gebracht.
Ik twijfelde nog of ik deze film wilde gaan zien, maar ik denk dat ik hem toch vrolijk aan me voorbij laat gaan nu. De trailer vond ik echt gruwelijk :-x
Trailer en verhaal spreekt mij eigenlijk ook totaal niet aan.... Zal hem vast wel eens zien....ooit....
Voor het eerst dat ik iemand negatief over de film hoor spreken hiero. David Fincher vind ik altijd wel een interessante regisseur, dus ik pak hem tzt wel een keer mee!
Ik ben er al weken negatief over, zo te horen voor dezelfde redenen als DanielC ;-)
Daan de G.
14-02-2009, 12:57
Ik zit er een beetje tussen in, vond het eerste deel ook veel interessanter dan het tweede. Maar nergens werd ik geraakt door het verhaal en de gebeurtenissen in het tweede deel van de film vond ik niet boeiend.
Bas Reuver
14-02-2009, 13:40
Dat de film bijna drie (!) uur duurt, maar dat er helemaal niets inzit. Het is een aaneenschakeling van gebeurtenissen, en we worden er niets wijzer van, nergens kan ik meevoelen met de karakters. En waarom ze deze film 'the curious case' hebben genoemd is me ook een raadsel. Er is helemaal niets vreemds aan de zaak van Benjamin Button, hij is een wrede freak of nature, maar niemand schijnt dat op te merken (misschien is dat juist zo vreemd? Ik weet het niet). Ik werd ook doodmoe van dat gehijg en gerochel van die vrouw die op sterven lag. Waarom moesten we überhaupt telkens terug naar die grauwe ziekenhuiskamer? Over grauwe ziekenhuis kamers gesproken, de film zag er ook weer zo lekker voorspelbaar uit. Het ellendige heden in het ziekenhuis...blauw, koud en deprimerend, en de herinneringen aan vroeger met een warme gele gloed. Verzin eens iets nieuws. Het is misschien een leuke film voor de liefhebbers van Forrest Gump en Big Fish (het is een soort mash-up van deze 2 draken), mij doe je er geen plezier mee.
Ik heb de film zelf nog niet gezien, maar ik heb toch wel aardig hoge verwachtingen. Als je Forrest Gump en Big Fish draken noemt snap ik niet dat je er uberhaupt aan begint :-?
En als je dit soort films echt slecht gaat noemen, dan heb je volgens mij weinig echt slechte films gezien. Misschien moet je Erwin eens om wat titels vragen :mrgreen:
Ik heb de film zelf nog niet gezien, maar ik heb toch wel aardig hoge verwachtingen. Als je Forrest Gump en Big Fish draken noemt snap ik niet dat je er uberhaupt aan begint :-?
En als je dit soort films echt slecht gaat noemen, dan heb je volgens mij weinig echt slechte films gezien. Misschien moet je Erwin eens om wat titels vragen :mrgreen:
Echt slecht is misschien overdreven, het is natuurlijk wel duidelijk een film die technisch van hoge kwaliteit is. Maar dat maakt het daarom nog geen goede film.
Ik zag Brad Pitt en Cate Blanchett deze week nog ergens passeren in een "worst screen couple" lijstje. Het gebrek aan passie tussen hun personages was voor mij inderdaad ook één van de grootste gebreken van de film, maar zeker niet het enige.
Forrest Gump vond ik overigens wel een goede film, dus het is niet zo dat het genre mij sowieso niet ligt. Button had gewoon niets te vertellen, alleen maar iets te tonen: een coole special effect om Brad Pitt op verschillende leeftijden te kunnen aanschouwen. Waaw. Hier heb je die Oscar voor beste effecten en op naar volgend jaar en de volgende lading Oscar-bait filmpjes. Of dat is toch het gevoel wat ik er aan overhoud.
Don van Straalen
14-02-2009, 16:17
Bolt
Vermakelijk, mooi en cliche. 8/10
DanielC.
14-02-2009, 16:48
Ik heb de film zelf nog niet gezien, maar ik heb toch wel aardig hoge verwachtingen. Als je Forrest Gump en Big Fish draken noemt snap ik niet dat je er uberhaupt aan begint :-?
En als je dit soort films echt slecht gaat noemen, dan heb je volgens mij weinig echt slechte films gezien. Misschien moet je Erwin eens om wat titels vragen :mrgreen:
Tsjah. Waarom zou ik er dan niet aan kunnen beginnen. Het is zowat om een film al af te schrijven voordat je hem gezien hebt, bovendien zijn veel mensen erg positief over deze film, ik wil wel mee kunnen praten op feestjes en partijen. En ook films kunnen tegenwoordig verrassen. Deze alleen niet. Jammer, maar helaas.
Over dat tweede. Tsjah. Ik heb genoeg films gezien die de gemiddelde Nederlander vreselijk zou vinden. Deze films hebben echter wel een bepaalde charme of kwaliteit. Het is ook vreemd om deze films op dezelfde manier te beoordelen als Benjamin Button.
@Coen, dat kan ik alleen maar aanmoedigen. Gewoon zelf kijken. :)
Brakhage
14-02-2009, 18:50
Ik heb de film zelf nog niet gezien, maar ik heb toch wel aardig hoge verwachtingen. Als je Forrest Gump en Big Fish draken noemt snap ik niet dat je er uberhaupt aan begint :-?
En als je dit soort films echt slecht gaat noemen, dan heb je volgens mij weinig echt slechte films gezien. Misschien moet je Erwin eens om wat titels vragen :mrgreen:
Ik vind dit een nogal merkwaardige opmerking. Ook ik vind Forrest Gump en Big Fish draken van films en ik heb toch meer slechte films gezien dan me soms lief is. Vooral Big Fish vond ik echt oer en oersaai, maar ik vind Tim Burton sowieso een merkwaardig overschreeuwde en doorgaans saai filmmaker.
Forrest Gump was, los van of je de film goed vindt of niet, natuurlijk wel een pionier in bepaalde montagetechnieken. Dus filmtechnisch gezien een werk van belang!
Big Fish is in mijn optiek, maar wie ben ik, een ontroerend sprookje met als centrale spil een getroubleerde vader/zoon relatie. Herkenbaar voor velen...
Brakhage
14-02-2009, 19:03
Forrest Gump was, los van of je de film goed vindt of niet, natuurlijk wel een pionier in bepaalde montagetechnieken. Dus filmtechnisch gezien een werk van belang!
Dus we moeten Forrest Gump nu gaan zien als een equivalent van een Eisenstein of Vertov film?
Dus we moeten Forrest Gump nu gaan zien als een equivalent van een Eisenstein of Vertov film?
hij bedoelt vast 'bepaalde CGI technieken'.
Get Smart (BR) : Wederom een komedie over een geheim agent, na austin powers, Johnny English hebben we nu Get Smart. Na al die slechte recencies die ik had gelezen en gehoord over deze film verwachte ik er niet meer zo veel van en dit bleek gelukkig mee te vallen en vond ik de film best te pruimen. De humor is inderdaad soms best flauw en niet altijd echt orgineel, maar wel leuk. De film deed me wel wat denken aan Agent 327 waar ik in mijn jeugdjaren weleens stripalbums van las en nu weer lees in de vernieuwde Eppo :) . 6.8/10
Brakhage
14-02-2009, 20:33
hij bedoelt vast 'bepaalde CGI technieken'.
:wink:
vBulletin v4.2.5, Copyright ©2000-2024, vBulletin Solutions, Inc.