Welke film heb je net gekeken en wat vond je ervan? (9)

[xsartanax]

American Gangster... ruim voldoende.

[Brakhage]

What about het gedeelte in het ruimteschip op het laatst? Dat vond ik een behoorlijk climax. Het gaat hier niet om grote groepen, maar juist om die ene Alien, en daar wordt mee afgerekend
Ik vond dat moment juist bijna een anti-climax, het gaat als een nachtkaars uit allemaal. voor je het weet is het echt over zonder dat je echt het gevoel hebt dat je naar een waar gevecht hebt zitten kijken. Maar zoals ik bedoel dit niet zozeer als kritiek hoor, ik vind die hele merkwaardige opbouw zonder climax eigenlijk wel heel bijzonder aan de film en vooral dat het durft te eindigen met een hele geruisloze, bijna onmerkbare anti-climax (Weaver die stilletjes in haar ruimtepak kruipt en het ding de ruimte in blaast). Het is bijna een omkering van de traditionele climax, waar de held juist actief afrekent met het kwaad en waarin de held van opgejaagde in jager verandert, Ripley is hier haast een passieve heldin. Dit verschilt in natuurlijk alles van het actieve Ripley personage zoals dat in de latere films neergezet wordt, waarin ze echt de confrontatie met de Aliens aangaat. En nogmaals, dit vind ik allemaal geen slechte zaken, het maakt de film juist zo opmerkelijk. Maar toch, nu kijken we de film met de wetenschap dat er nog drie vervolgen kwamen waarin de hele relatie tussen mensen en het hele Alien wezen (en uberhaupt het wezen) wordt uitgediept en kun je de film lezen als letterlijk een eerste deel in een quadroligie, waarin eerst het hele Alien universum wordt neergezet, een universum waar de tweede film direct gebruik van kan maken, zonder beslommeringen die eerste delen altijd hebben. Maar probeer je eens in te denken als je Alien in 1979 gezien zou hebben zonder dat je wist dat er ooit een vervolg zou komen, zou je dan niet zoiets hebben van 'was dit het nu al'? Zou je dan niet enigszins teleurgesteld zijn dat je niet meer te weten bent gekomen over het hele wezen? Want uiteindelijk blijft dat in het eerste deel vrij schimmig allemaal - het duurt sowieso al bijna een uur voordat het wezen uberhaupt in beeld komt en dan zit je al op de helft van de film.

Edit: ik was nog vergeten te melden dat de toon van Alien natuurlijk rechstreeks te verklaren is uit zijn tijd, omdat de jaren '70 een ideologisch verwarrende periode was voor de Amerikaanse samenleving (Vietnam, Watergate etc.) waarin traditionele normen en waarden flink door elkaar heen geschud werden en anti-helden aan de orde van de dag waren - Taxi Driver en alle Robert Altman films zijn slechts de bekendste voorbeelden. In de jaren '80 (de Reagan Years) werd de oude balans weer volledig hersteld onder aanvoering van de Spielberg/Lucas tandem en de hard body count films van Rambo: goed werd weer volledig goed en slecht werd weer volledig slecht, zonder de bizarre mixvormen van de '70s. Het was ideologisch dan ook niet meer acceptabel dat de menselijke superioriteit niet werd benadrukt, zoals in Alien dat het geval is, waar mensen eigenlijk alleen maar wegrennen van het kwaad en niet de confrontatie aangaan. In Aliens is dat nadrukkelijk wel het geval en als je Alien en Aliens naast elkaar legt kun je prachtig het verschil tussen beide decennia zien.

[Don van Straalen]

Zodiac - Directors Cut
Ik vond het een hele toffe film! wel behoorlijk lang en langzaam, maar wel heel goed.

[steven van dijk]

Ik heb de film Alien in 1979 in de bioscoop gezien, was compleet overdonderd na afloop, Toen was natuurlijk nog niet bekend dat er vervolg op kwam die kwam pas 7 jaar later.
De film werkt heel goed op het grote doek, heb de film misschien wel 15x gezien in de bioscoop, was ook in de tijd dat er nog filmmarathons werden gehouden, en Alien werd vaak vertoond en was een plublieksfavoriet.
Heb tot op heden altijd Aliens van James Cameron veel minder gevonden doordat militairisme.
En vergeet ook niet dat Alien wel geschreven is door een Amerikaan Dan"O Bannon, maar geregiseerd door een Brit Ridley Scott,n en dat merk je nog steeds vindt ik.

[Wim S.]

Elizabeth: The Golden Age: Hele mooie film mede door Cate Blachet, die hier een geweldige rol neerzet als Elizabeth. Een koningin met een eigen wil en haar koningkrijk niet laat afpakken door de spanjaarden. 8/10

The Kite Runner: Goede film over een vriendschap die onstaat tussen 2 jongens in Afghanistan. De film kent in het midden even een moment van traagheid, wat zelfs even saai wordt. Maar soms om een verhaal in het geheel te vertellen zal dit ook wel eens nodig zijn en wordt dit in de verloop van de film weer helemaal goed gemaakt. 7.2/10

[Patrick van den Hul]

het duurt sowieso al bijna een uur voordat het wezen uberhaupt in beeld komt en dan zit je al op de helft van de film.

Dat vind ik dus juist top aan de film. De hele spanningsopbouw is subliem. Ik hou totaal niet van horrorfilms, maar een film als deze die zich op het snijvlak tussen horror en thriller bevind, daar kan ik zeker van genieten.

Ik begrijp je verhaal overigens, maar dan nog vind ik het een spannende finale die consequent is met de rest van de film. De film had waarschijnlijk alleen maar aan kracht in moeten boeten als het in de finale opeens veranderd in een all-out actiefilm.

[Brakhage]

Ik begrijp je verhaal overigens, maar dan nog vind ik het een spannende finale die consequent is met de rest van de film. De film had waarschijnlijk alleen maar aan kracht in moeten boeten als het in de finale opeens veranderd in een all-out actiefilm.
Maar dat is exact hetzelfde als wat ik zeg. Ik heb het 'gebrek aan einde' ook nooit bekritiseerd, enkel opgemerkt.

[Dennis Kuijper]

Hoezo een opbouw? Hoewel deel 2 ook zeer goed is, blijft voor mij deel 1 de beste.
Misschien ben ik 1 van de weinige maar vind deel 2 juist beter dan deel 1.

[intexor]

Misschien ben ik 1 van de weinige maar vind deel 2 juist beter dan deel 1.

Je bent zeker niet de enige, geef mij ook maar Aliens, de meest brute actie sci-fi film ooit 8-) Niet dat Alien slecht is ofzo, maar Aliens gaf me gewoon veel meer voldoening.

[Patrick van den Hul]

Alien heeft spanning en sfeer, Aliens is zeker een van de betere actiefilms die ik ken. Uiteindelijk komt het dan toch aan op smaak lijkt me...

[Pascal Barroso]

Precies, vaak liggen vervolgen in de lijn van de 1e en bij Aliens zijn het hele verschillende eigenlijk. De 1 moet het van de sfeer en de spanning hebben en de ander is een actiefilm. Daarom staan ze bij mij ook gelijk. Heb echt geen voorkeur voor 1 van de 2.

De spanning bij 1 heb ik nu nogsteeds terwijl, doordat je em al zo vaak hebt gezien, allang weet wanneer er wat gebeurd.

[Patrick van den Hul]

Voornaamste dat mij voor 1 doet gaan zijn toch wel de vaardigheden van Ridley Scott t.o.v. James Cameron. Deel 1 vind ik qua cinematografie veel beter.

[Brakhage]

Voornaamste dat mij voor 1 doet gaan zijn toch wel de vaardigheden van Ridley Scott t.o.v. James Cameron. Deel 1 vind ik qua cinematografie veel beter.
Want, wat is er cinematografisch zo sterk aan Alien dan?

[Don van Straalen]

Being John Malkovich, aardig leuke film.

[Patrick van den Hul]

Want, wat is er cinematografisch zo sterk aan Alien dan?

Ik kan het vast niet in zulke volzinnen omschrijven als jij kan, maar goed:

Het hele less=more principe. Heel donker en dreigend. De hele belichting e.d. dus. Echt in detail gaan is moeilijk, dan zou ik de film eerst moeten herzien.

[Marc T.]

Ik kan het vast niet in zulke volzinnen omschrijven als jij kan, maar goed:

Het hele less=more principe. Heel donker en dreigend. De hele belichting e.d. dus. Echt in detail gaan is moeilijk, dan zou ik de film eerst moeten herzien.

Agree.

De hele film is spannend. Je weet niet precies wat je moet verwachten. De kleuren, de feel, het uiterlijk van het spaceship. Het is allemaal erg mooi gemaakt. Giger's werk is prachtig.

[Brakhage]

The Paradine Case (Alfred Hitchcock, 1947) ***1/2

Niet bepaald de beste Hitchcock wat mij betreft. Visueel is het bijzonder gestileerd allemaal, maar Hitchcock kon hier dan ook gebruik maken van de diensten van de onnavolgbare Lee Garmes, die ook voor Sternberg al zulke ongelooflijk mooie dingen had gedaan. Helaas is vooral het verhaal, geschreven door producent Selznick zelf, nogal aan de lange, sentimentele kant en is de film onnodig heavy on the dialogue – zeker voor Hitchcock begrippen. Meest bizar vind ik eigenlijk nog dat deze film überhaupt uit heeft mogen komen, want er zit een personage in dat zo duidelijk gay is dat zelfs een blinde (haha, insiders joke) dat nog zou kunnen zien – behalve de censors dus.

[steven van dijk]

Inland Empire. ik heb eindelijk de dvd aangeschaft, hij was eindelijk eens normaal geprijsd. Ik had de film in de bioscoop al gezien, en het blijft een geweldige film. Lynchiaanse humor zat er in. En eindelijk eens weer een film waarbij je niks hoef te snappen, je kan het allemaal loslaten. Echt een schizofrene film, je kan je eigen wereld creeren en dat doet deze film. voor mij echt een topper.:D

[Alexander D]

Buffalo Soldiers
Dog Soldiers
REC

En omdat Coen het eerder al zo treffend (en kort) omschreef:


Buffalo Soldiers was trouwens een aardige film! Dog Soliders een prima b productie en REC is een goed staaltje realistsche horror!

[mercapto]

Eastern Promises

Zo goed was hij niet.
Ik had er meer van verwacht. Ik las hier veel positiefs dus ging er vol goede moed in.
Veel wat er gebeurde zag je aankomen, alles was zo'n beetje voorspelbaar, en de vele clichés in de characters hielpen ook niet echt.
Het acteren was okay, hoewel ik dan voornamelijk de accenten bedoel, want veel acteren zat er niet in. Vincent Cassel nam het leeuwendeel voor z'n rekening, de rest was meer pokerface en accent werk.
Wat mij betreft was de film te kort, met 30 minuten meer en betere karakteruitdieping had ik waarschijnlijk meer genoten. Het was nu allemaal wat te makkelijk, te snel en te kaal. Een emotieloos gebeuren met actiescenes die door hun grove karakter de film naar de verkeerde kant van het spectrum doen schuiven.

[Don van Straalen]

Babylon AD.

dus. dat was zonde van m'n tijd.

[Jordy van Buel]

Eastern Promises



Ben het met je eens dat de film te kort duurt en daardoor het verhaal te plotsklaps af is, maar ik vind toch dat Viggo Mortensen zijn rol meer dan goed vertolkt hoor en ook het verhaal vond ik niet zo cliché als jij hier doet vermoeden.


One day after shooting, Viggo Mortensen went to a pub without washing off his tattoos or even changing out of his costume. He claims that some of the patrons became very frightened of him, assuming he was a real member of Vory v Zakone.

[Wim S.]

Exorcist 2, The Heretic : Tsja deze film verbleekt bij de 1e film, echter heeft de film toch nog wel wat maar is het behoorlijk warrig allemaal. De scenes met dat gehuil van de demon pazuzu door de landschappen heen op de vleugels van een sprinkhaan blijf ik een geweldige stukje cinemagrafie vinden, ook wekt dat bij mij een gevoel van angst op. Maar het redt de film niet, het blijft gewoon een warboel van o.a. exorcisme, telepathie, hypnose het is gewoon te veel. 6/10

[freaky]

http://www.mediadis.com/pictures/big/174663.jpghttp://www.mediadis.com/pictures/big/144855.JPGhttp://www.zavvi.co.uk/medias/sys_master/8556763384136688.jpg

Reign Over Me ( 2007 ) - 7.5 / 10

Om hier kort over te zijn, deze beviel me beter dan verwacht en vond het een goede film die nergens te zoetsappig wordt, waar op het einde niet alles dan plots rooskleurig wordt maar een realistische film over een man die zicht wil afscheiden van z'n verleden omdat het teveel pijn doet, en die rol werd fantastisch neergezet door Adam Sandler, kerel kan dan toch acteren. Ook Don Cheadle was terug erg aangenaam om naar te kijken, die man is toch een grote acteur vind ik. Liv Tyler daar zal ik niet veel over zeggen, want die acteert altijd op dezelfde manier. Goeie film...

Charlie and the Chocolate Factory ( 2005 ) - 7.5 / 10

Blijft een magische fantasievolle rit deze film, met een geweldige Johnny Depp als Willy Wonka. Dat personage wordt zo grappig neergezet door hem, Freddie Highmore steelt voor mij ook wel de show en zie hem graag acteren want het onschuld druipt gewoon van z'n gezicht af waardoor je met hem medelijden zou krijgen, hij zette voor mij al een uitstekende prestatie neer in "Finding Neverland" en dat doet hij hier voor mij ook. Ook de muziek van Danny Elfman was terug zeer gepast bij deze sfeer.

Mamma Mia! ( 2008 ) - 7.5 / 10

Voor mij een geweldige musical, ging hem eerst een 7 gegeven hebben maar heb me teveel geamuseerd bij deze film waardoor er een halve is bijgekomen. Het verhaal steld natuurlijk niet zoveel voor maar vind het puik werk hoe ze zoveel Abba songs erin hebben kunnen verwerken om dit verhaal te vertellen. Over de zangtalenten zal ik niet veel zeggen want deze krijgt veel kritiek maar ik vond dat Meryl Streep en Pierce Brosnan goed werk hebben geleverd en genoot er dan ook van wanneer het hun beurt was om te schitteren. Amanda Seyfried leverde voor mij ook een goede pecht met een zeer goede stem en het is wel een knap ding :razz: als Musical liefhebber mogen er gerust nog zo'n films komen...

[mercapto]

Ben het met je eens dat de film te kort duurt en daardoor het verhaal te plotsklaps af is, maar ik vind toch dat Viggo Mortensen zijn rol meer dan goed vertolkt hoor en ook het verhaal vond ik niet zo cliché als jij hier doet vermoeden.

Er is ook niks mis met hoe hij z'n rol neerzet. Z'n karakter is echter nogal simpel. Nou hoef je als stille, linke Rus ook niet echt theatraal uit de hoek te komen dat scheelt, maar hoe het karakter geschreven is en z'n rol in het hele verhaal komt nogal kaal over.
Met cliché bedoel ik meer dat er geen enkele verassing in de film zit. Ik wist van elke scene al hoe hij af zou lopen wanneer hij nog maar net begonnen was. A History of Violence zat wat dat betreft beter in elkaar vind ik, Eastern Promises is voor mijn gevoel uit een standaard boekje geschoten, veel te netjes.

[Don van Straalen]

Eagle Eye en Resident Evil: Degeneration.

Vond ze beiden niet fantastisch.

[TheGodfather]

The Big Steal (http://www.imdb.com/title/tt0041178/)
Film noir iconen Robert Mitchum en Jane Greer delen, na de klassieker Out Of The Past, opnieuw het scherm in deze heerlijke mix van film noir, screwball comedy en romantische comedy.
De chemie tussen beide spat van het scherm en wordt vorm gegeven door sterk acteerwerk en gevatte, scherpe dialogen.
Het is te merken dat het script meerdere keren is herschreven, wat tot gevolg heeft dat sommige dingen niet echt logisch zijn. Gelukkig doet dat niet echt afbraak aan de film. Het eindresultaat is een leuk kat-en-muis spel die voorbij is voor je het weet (de film duurt ook slechts 72 minuten) met een twist die ik niet had zien aankomen.
Een aparte film noir, die eigenlijk geen hard boiled noir is maar waarbij wel erg veel te genieten valt.

7,5/10

[Dennis Vansant]

Ben het met je eens dat de film te kort duurt en daardoor het verhaal te plotsklaps af is, maar ik vind toch dat Viggo Mortensen zijn rol meer dan goed vertolkt hoor en ook het verhaal vond ik niet zo cliché als jij hier doet vermoeden.
Yep. Unieke misdaadfilm met een zeer unieke kijk de Russische maffia (mensen met wie ik trouwens te maken heb gehad toen ik in China verbleef, ze zijn echt wel intimiderend) en een ongelooflijke vertolking van Mortensen. Wat een accent jongens, prachtig.

[Melzz]

Les Invasions barbares (2003)

Soms krab je je achter de oren als je een film hebt gezien die is overladen met prijzen en je je afvraagt......waarom? Ik heb me zelden zo zitten te verbijten als bij deze film. Na een uur dacht ik...gaat er verdomme nog wat gebeuren? Tergend....saaaiiiii. Het gegeven is prachtig. Een man ligt op sterven, ontmoet voor de laatste maal zn vrienden en verzoent zich met zn zoon. Ik las dat de film zwarte humor zou bevatten. Eeeuhhh....humor? De bijfiguren komen en gaan...wie waren die lui? Dialogen van quasie intellectueel niveau.....vervelend.

Bij een film als deze wil ik graag ontroert worden, me meeleven met de karakters. Niets.....niets. Ik keek hem met mn vriendin en die kon er ook geen zak mee. Het is mn eer te na om een film vroegtijdig af te zetten....dus zette ik door. De film is ook totaal niet aantrekkelijk om naar te kijken. Beetje tv-serie niveau. Hoofden in beeld.....die praten. Heeft geloof ik de Oscar afgepakt van City of God. Ongelovelijk.

4.0

[Melzz]

The Dark Corner (1946)

Ik zit weer even in een Noiropleving en ik wilde mn vriendin ook eens kennis laten maken met het genre. En helaas was dit niet zo'n beste introductie. Absoluut geen verkeerde film maar wel wat aan de saaie kant. Had wat sneller gekund en dan bv rond de 80 minuten ipv 96. De ontknoping is al voor het einde bekend wat de spanning niet geheel ten goede komt. De climax is ook nogal lafjes. De dialogen zijn wel erg goed. Ik heb de Nederlandse versie en de ondertiteling doet de gevatte dialogen absoluut geen recht. Er zijn in mijn ogen gewoon veel betere Noirs gemaakt. Een 7.

[Oudlid_X5]

Les Invasions barbares (2003)

Soms krab je je achter de oren als je een film hebt gezien die is overladen met prijzen en je je afvraagt......waarom? Ik heb me zelden zo zitten te verbijten als bij deze film. Na een uur dacht ik...gaat er verdomme nog wat gebeuren? Tergend....saaaiiiii. Het gegeven is prachtig. Een man ligt op sterven, ontmoet voor de laatste maal zn vrienden en verzoent zich met zn zoon. Ik las dat de film zwarte humor zou bevatten. Eeeuhhh....humor? De bijfiguren komen en gaan...wie waren die lui? Dialogen van quasie intellectueel niveau.....vervelend.

Bij een film als deze wil ik graag ontroert worden, me meeleven met de karakters. Niets.....niets. Ik keek hem met mn vriendin en die kon er ook geen zak mee. Het is mn eer te na om een film vroegtijdig af te zetten....dus zette ik door. De film is ook totaal niet aantrekkelijk om naar te kijken. Beetje tv-serie niveau. Hoofden in beeld.....die praten. Heeft geloof ik de Oscar afgepakt van City of God. Ongelovelijk.

4.0

De eerste keer dat ik deze film zag was ik er ook niet zo van kapot. Gaf hem volgens mij ook een onvoldoende en zat ik precies met dezelfde irretaties. Waar is de humor, quasie intellectueel etc. Maar toen ik de film een jaar later terug zag was ik overdonderd. Dus ik zou hem nog niet verkopen maar kijk hem later in je leven terug. Misschien dat je hem dan op waarde kan schatten.

Ik blijf het trouwens vreemd vinden dat City of God gepasseerd werd. :roll:

[Mr. Incredible]

Changeling (Clint Eastwood, 2008 )

Een uitstekende period film van good ol' Clint. Changeling is denk ik één van zijn meest ambitieuze films want hij meer wil vertellen dan alleen het verhaal rond de verloren zoon van Christine Collins (Angelina Jolie in een erg goede rol). De verschillende verhaallijnen doen de film soms lijken op bijvoorbeeld L.A. Confidential, Chinatown en zelfs Capote. Hoewel de film hierdoor wat aan de lange kant is en te veel eindes bevat, heb ik toch geboeid zitten kijken. 8,0

(Changeling is dus gebaseerd op een waargebeurd verhaal, maar ik heb begrepen dat Clint een belangrijk gegeven uit de echte zaak heeft genegeerd de moeder van de moordenaar zou zelf Walter Collins hebben vermoord. In plaats hiervan is gekozen voor een iets te overdreven emotioneel einde.)

[Jordy van Buel]

Raiders of the Lost Ark 1981

Heerlijk eerste deel van deze inmiddels ontstane Quadrilogy. Raiders is waarschijnlijk het meest avontuurlijke verhaal van allemaal, maar ik ben het toch niet helemaal eens met het cijfer op IMDb (8,7 #18 ) ten opzichte van de andere twee delen uit de oorspronkelijke trilogie. Ik kan ze persoonlijk allemaal even goed waarderen. Desondanks is dit gewoon een fantastische film met glansrollen voor Harrison Ford, Karen Allen en John Rhys-Davies. (y)

[Cocheese]

The Cell (2000)

Blijft toch een grote trip iedere keer weer!
Vincent D'Onofrio zet Stargher goed weg als seriemoordenaar en ook de zieke visuele manifestatie van zijn geest is erg indrukwekkend om naar te kijken:mrgreen:.
Jennifer Lopez vond ik iets minder, maar dat komt waarschijnlijk meer omdat haar karakter in mijn ogen niet al te best wordt ontwikkeld.

7.0

[Lex v/d Moolen]

http://www.whatiwatch.net/images/bluray.gif Tropic Thunder (http://www.imdb.com/title/tt0942385/) (Ben Stiller (http://www.imdb.com/name/nm0001774/), 2008) :: 8.5

Heerlijk vermakelijke onzin. :lol:
Ben Stiller, die ik als acteur nooit echt hoog had zitten, laat zien dat hij in dergelijke films beter regisseert, dan acteert, al is zijn acteerprestatie hier ook niet zo slecht als in zijn eerdere films.
Uitblinker is toch wel de alsmaar veelzijdiger wordende Robert Downey jr, dit keer als Australisch method actor, die zich voor het Tropic Thunder zichzelf heeft omgeturnd tot neger. Maar ook Tom Cruise verrast als zeer foute filmproducer. We zien vele leuke verwijzingen en parodie naar bestaande oorlogsfilms, in zowel dialoog als beeld.

[Marcel v/d H.]

Oorlogswinter (Martin Koolhoven, 2008 )
Eindelijk weer eens een Nederlandse productie gezien in de bioscoop en de film viel me lang niet tegen. Het was trouwens ook een verfilming van een van de weinige Nederlandse boeken die ik ooit heb gelezen, al was dat alweer een tijd geleden. Het acteerwerk was over het algemeen genomen prima. In positieve zin vielen met name Martijn Lakemeier, Yorick van Wageningen en Raymond Thiry, in negatieve zin Anneke Blok. Wat verder vooral opviel was de mooie setting, zeker voor een film met een relatief klein budget (in vergelijk met buitenlandse producties), verder kwam de spanning uit het boek ook goed in de film tot zijn recht. Echter wel een ding waar ik me echt erg aan stoorde, enkele zeer emotioneel opgezette momenten. De combinatie van strijkorkest en slow motion beelden was echt tenenkrommend slecht, het lag er allemaal veels te dik boven op. Erg jammer. 7.0

[Melzz]

Ronin (1998 )

Al meerdere keren gezien maar nu voor t eerst op dvd. Film kijken blijft toch een momentopname. Nu keek ik de film op het juiste moment want ik kon er geen genoeg van krijgen. Mannen die weten wat ze doen, ervaring hebben en alles tot in de puntjes voorbereiden. De klus is een metalen koffertje, een McGuffin eerste klas. Door de Europese setting en de serieuze mannen deed het me bij vlagen lichtelijk denken aan de gansterfilms van Melville. Ronin gaat echter meer richting actiefilm en heeft dan ook meerdere schietpartijen en auto-achtervolgingen.

De cast is prima met DeNiro en Reno als uitblinkers. Een prachtige combi. Ik heb nog even op imdb gekeken en dit is de laatste film van DeNiro die ik persoonlijk nog interessant vind....toch alweer 10 jaar geleden dus. Een latere scene in de film, de scene met het geweer en de schaatsbaan vond ik iets teveel van het goede. Die scene had een wat hoog Die Hard gehalte. Ook de belichaming van de criminele Rus was een tikkeltje cliche. Maar echt heel storen deed het nu ook weer niet.

Een prima combi van serieuze spionage- en actiefilm. Ik heb nu eenmaal een zwak voor profs die een locatie gaan checken, elk detail perfect voorbereiden en met mysterieuze koffertjes slepen. Er wordt tevens nogal wat gedouble-crossed zodat je erbij moet blijven wie nu wie loopt te fokken. De film werd geloof ik wat wisselvallig ontvangen. Ik heb op dit moment in ieder geval genoten van deze film en is om die reden een 9 waard.

[TheGodfather]

Gisteren helemaal gekeken:
Wire In The Blood - season 1 (http://www.imdb.com/title/tt0337792/episodes#season-1)
Een geweldig interessante en ontzettend spannende politie serie waarin inspecteur Carol Jordan (Hermione Norris) tijdens haar zoektocht naar seriemoordenaars de hulpt inroept van Dr. Tony Hill (Robson Green), een psycholoog die aan de hand van sporen en feiten een profiel schets maakt van de daders.

Dit eerste seizoen bevat 3 telefilms van ieder ongeveer 95 minuten. Daarin worden de personages goed neergezet en uitgediept. De personages zijn niet, zoals in de Amerikaanse politie series, cliché. Er zijn aan beide kanten slechte personen.
Zelfs voor de slechterikken krijg je sympathie. Het acteerwerk is, zoals bijna altijd in Britse series, ontzettend goed en visueel is het smullen geblazen. Het mogen dan wel tv films zijn maar op dit vlak doen ze zeker niet onder voor menig bioscoop film.

Kortom: een heerlijke, prachtige en ontzettend spannende serie waar ik erg van genoten. Dat blijkt wel uit het feit dat ik alle 3 de afleveringen op 1 dag heb gekeken!
Ik ben ontzettend benieuwd naar het tweede seizoen, hopen dat dat net zo goed als het eerste.

9,0/10

[johanhoitink]

ben gisteren weer aan LOTR trilogie begonnen.
iedere dag een extended version.
wat is die qualiteit goed als je hem nu upgescaled op 42 inch full hd kijkt.
ERG MOOI heel erg mooi van kwaliteit.
geluid valt mee is minder verbluffend.

[Cocheese]

Madagascar 2

Net terug van de bios en moet zeggen wat een vervolg :)
De humor en acties van de personages sluiten perfect aan op de eerste film en worden naar mijn inziens zelfs nog beter neergezet!
Het begin van de film met de "terug blik" is ook een goede start voor de rest van het humoristische verhaal.
Natuurlijk zijn de pinguins en kornuiten weer van de partij die de film wat extra grappige vertakken geeft :P

Zelden ook zoveel mensen horen lachen tijdens een film, wat in mijn ogen dus genoeg zegt!

Een dik verdiende 8

[Brakhage]

Will Success Spoil Rock Hunter? (Frank Tashlin, 1957) ****1/2

Het valt niet te ontkennen dat Frank Tashlin de eerste Popart artiest is; zo laat hij bijvoorbeeld in een van zijn films een Coca cola flesje op een voetstuk plaatsen en aanbidden. Maar ook was hij Warhol’s beroemde uitspraak dat in de toekomst iedereen 15 minuten beroemd zal zijn ruimschoots voor met zijn film ‘Will Success Spoil Rock Hunter?’, een film die een parodie is op de minder prettige, obsessieve, kanten van beroemd zijn. Hoewel het duidelijk een komedie is, is het, zoals al Tashlin’s beste werk, niet gevrijwaard van een zekere melancholie, een bepaalde oprechte bezorgdheid. De film is dan ook in alles een voorloper van Scorsese’s ‘The King of Comedy’, een film die eveneens heel grappig en tragisch tegelijk is – met wellicht het verschil dat je zou kunnen claimen dat ‘Rock Hunter’ een dramatische komedie is en ‘King’ een komische dramafilm (de directe link tussen de twee films wordt overigens nog eens extra benadrukt door Scorsese dankzij de aanwezigheid van Tony Randall in beide films en Tashlin protégé Jerry Lewis in ‘King of Comedy’). ‘Rock Hunter’ is op alle fronten een typische Tashlin film, inclusief de beroemde zelfreflexiviteit die Tashlin vanuit zijn cartoons naar het filmmedium bracht; zo begint de film, net zoals bv. Tash’s vorige film ‘The Girl Can’t Help It’ met een sterk staaltje filmische zelfbewustheid, wordt Tashlin’s vorige film meermalen met naam genoemd, heeft Groucho Marx een cameo en wordt Jayne Mansfield’s ex-lover in de film gespeeld door haar real life man. En op een gegeven moment onderbreekt Tashlin de film zelfs volledig voor een soort alternatieve reclamebreak waarin Randall een vurig pleidooi geeft voor de enorme verschillen die er zijn tussen het ervaren van een film in de bioscoop en op de TV – exact waar ik zo vaak voor gepleit heb, maar dan reeds in 1957! ‘Will Success Spoil Rock Hunter?’ is niet alleen binnen het Tashlin oeuvre een essentiële film, maar überhaupt essentieel voor iedereen die een ware interesse in het medium film claimt.

[Marc T.]

A Nightmare Before Christmas.

Te laat om uitgebreide dingen op te schrijven. Moeeeee

Maar..ik vond hem niet zo leuk. Ik kan me wel goed voorstellen dat anderen dit briljant vinden trouwens. Maar het zingen van een liedje om de 5 minuten vind ik niet zo aantrekkelijk. Ben ook niet zo'n musical liefhebber.



En heb gisteren Resident Evil Regeneration en Saw 5 gezien.

RE was erg onderhoudend. Hield veel meer verband met de games dan de live action films.

Saw 5 was gewoon weer dom / onnodig / slecht geacteerd en ga zo maar door. Het enige lichtpuntje dat ik kan noemen is het mooie shot waarin een erg mooie dame op de grond licht terwijl haar mooie ronde vormen goed in beeld kwamen. Verder hangt die Tobin Bell me al jaren de strot uit en ik hoop dat Twisted nu blut is en geen deel 6 en 7 kan maken zoals gepland. Bah bah bah.

[Sneaker]

24: Redemption
In Afrika worden jonge kinderen ontvoerd en gebrainwashed om te vechten voor de rebellen die een militaire coup willen plegen. Jack is Amerika ontvlucht en verblijft op de school van zijn oude legermaat Carl Benton. Wanneer de rebellen echter naar de school komen om de kinderen te ontvoeren, besluit Jack Bauer alles op alles te zetten, om deze kinderen veilig Afrika uit te krijgen.

Ik had niet heel veel over deze "24 speelfilm" gehoord. Was dan ook erg benieuwd of het concept ook in twee uur zou werken en dus een echte 24 feel had. Het antwoord? Ja en nee.

Het is niet echt een op zichzelf staande speelfilm. Het is meer een dubbelaflevering die vooraf gaat aan seizoen 7. Een teaser om je lekker te maken voor wat er komen gaat. Dit is ook wel te merken ook, want een hoop blijft onbeantwoord. Verhaallijntjes worden gestart, nieuwe karakters worden geintroduceert en het einde laat een hoop dingen open. Maar dat is ook de bedoeling van de film. Ik ben vooral ontzettend benieuwd naar het Jonas Hodges karakter en wat de nieuwe president gaat doen. Het verhaal zelf is wel erg voorspelbaar en de "twist" zag je al snel aankomen. Verder kwam de film langzaam op gang en kreeg ik pas na een half uur een beetje het 24 gevoel. Wat wel werkte waren de gebeurtenissen die in real time plaatsvonden. Dit was weer goed uitgevoerd en het bond de verhaallijnen goed aan elkaar.

Met de actie zit het ook goed. Jack "one-man army" Bauer schiet er weer lekker op los en dat is dan wel weer ongeloofwaardig, maar wel cool natuurlijk. Het acteerwerk is ook weer erg goed. Kiefer Sutherland is gewoon Jack Bauer, een rol die hem op het lijf geschreven is. Verder zijn er wat leuke bijrollen van onder andere Cherry Jones als de nieuwe president Robert Carlyle als Jack's vriend Carl Benton, Gil Bellows en Jon Voight in een intrigerende rol. Benieuwd wat ze met hem gaan doen in het aankomende seizoen. Verder zijn er een paar bekende gezichten. Helaas niet veel. Boothe is te zien als huidige president Daniels en Peter MacNicol keert kort terug als Tom Lennox.

Dus ondanks dat de film op gang moest komen en ik de 24 feel miste, heb ik me er zeker wel mee vermaakt en ik kan niet wachten op het nieuwe seizoen. Het is geen echte 24 speelfilm geworden, maar een zeer goede teaser.

---

Quantum of Solace
De film gaat verder waar Casino Royale ophield. Bond gaat na de dood van zijn geliefde Vesper achter de mensen aan die daar verantwoordelijk voor zijn. De geheimzinnige Mr. White verteld dat zijn organisatie veel gevaarlijker is dan ze dachten. Onderzoek brengt Bond naar Haïti en naar de mooie Camille. Ze leidt een vendetta tegen Dominic Greene, een gewetenloze zakenman en een belangrijk figuur binnen een mysterieuze organisatie.

Ik hoef eigenlijk niet zo veel te veranderen aan mijn mening van Casino Royale voor deze sequel. Ik ben geen fan van Craig als nieuwe, realistische, rauwe Bond. Hij mist gewoon de charme en coolheid van zijn voorgangers. Als actie held is hij goed, maar hij is gewoon geen Bond in deze "Bondfilm".

Wat is het dan wel? Het is een goede actie film. Wat dat betreft is het weer dik in orde. De film begint met een geweldige achtervolgingsscene. Daarna volgden nog veel actiescene's. Alles wordt mooi en met veel spektakel en vaart in beeld gebracht. Alleen is het daardoor soms wel moeilijk te volgen. Af en toe had ik echt geen idee wat er nou exact gebeurde, wie tegen wie vocht, wie op wie schoot. Maar desondanks heb ik van de actie wel genoten.

Van het verhaal wat minder. Het is allemaal wat warrig, springt van de hak op de tak (wat misschien ook aan de korte speelduur ligt) en de bad guys zijn alles behalve memorabel. Er was, net als in Casino Royale, ook geen echte duidelijke bad guy. Nu had je in Casino Royale wel Le Chiffre die het grootste gedeelte van de film de bad guy was, maar uiteindelijk niet de hoofd slecherik. Maar daar is hier helemaal geen sprake van. Bovendien komt het wraakmotief van Bond ook weinig geloofwaardig over.

Het acteerwerk is wel goed. Craig is zoals gezegd een goede en stoere actie held, maar absoluut geen Bond. Wat ik wel leuk vond was dat Judi Dench nu veel meer screentime kreeg. Kwam haar rol als M zeker ten goede. Verder keerden Jeffrey Wright (als Felix Leiter) en Giancarlo Giannini (als Mathis) terug. De Bond girls worden vervuld door Olga Kurylenko (erg goed als de mooie Camille) en de nogal nutteloze toevoeging van Gemma Arterton. De laatste lijkt gewoon geen enkele functie in het verhaal te vormen, behalve dan als een knipoog naar Goldfinger. Bovendien doet haar rol ook afbreuk aan de wraakmotieven van Bond en zijn relatie met Camille.

Dus ik heb me zeker vermaakt met de film en met de snelle actie. Maar het is opnieuw geen Bond film. Craig is goed als actie held, maar niet als Bond. Verder breekt de korte speelduur, het warrige verhaal en gebrek aan uber bad guy de film wat op en ik mis gewoon het hele Bond gevoel dat ik vroeger bij de andere films wel had. Ik wil opnieuw een reboot van de serie.

[Erwin de Koning]

VAMPIRE HOOKERS (http://www.bleedingskull.com/vhs/nightbloodsuckers.html)

CEMETERY GIRLS / LADIES OF THE NIGHT / TWICE BITTEN / NIGHT OF THE BLOODSUCKERS / SENSUOUS VAMPIRES

Kaassie voor Carradine deze b-film die totaal niet spannend is maar zichzelf totaal niet serieus neemt. 2 matrozen zoeken wat 'action' en komen in de vampierhoertjes clan. Carradine is Dracula en zijn bruiden worden verliefd op een van de matrozen

Leuk, maar geen touw aan vast te knopen en niet te missen voor liefhebbers van vampierhoertjes die duidelijk in de zon hebben gelegen te zien aan de bikinistreepjes

http://img113.imageshack.us/img113/8016/postercemeterygirlsvampuu4.jpg

[Brakhage]

VAMPIRE HOOKERS (http://www.bleedingskull.com/vhs/nightbloodsuckers.html)
Komt er ook nog een review van The Rocky Porno Video Show?

:mrgreen::mrgreen:

[Brakhage]

Changeling (Clint Eastwood, 2008) *****

Ik heb het voorrecht gehad om de laatste vier door Clint Eastwood geregisseerde films in de bioscoop te zien en dat waren stuk voor stuk uitstekende films. Het is een figuur die al jaren niks vernieuwend meer doet, maar dat is wellicht ook wat al te veel gevraagd voor een hoogbejaarde man, maar dat ‘gebrek’ aan vernieuwing vangt hij ruimschoots op door de kwaliteit en vakmanschap van zijn films. Gelukkig past ‘Changeling’ gemakkelijk in dat rijtje, het is zelfs een van zijn beste films.

Aan het begin van de film wordt ons verteld dat de film gebaseerd is op waargebeurde feiten en zo’n statement roept bij veel mensen altijd nogal merkwaardige reacties op. Het is een beetje vergelijkbaar met iets als een boekverfilming, waarbij mensen dan gaan roepen dat de film niet goed is omdat hij op allerlei punten afwijkt van het boek, alsof dat op welke manier ook een esthetisch criterium kan zijn. Als er een vertaalslag plaatsvindt van het ene medium naar het andere, dan moet er dus ook exact dat plaatsvinden: een vertaalslag. Een film hoeft dus op geen enkele wijze trouw te zijn aan zijn bron, de maker heeft alle vrijheden om de bron aan te passen op manieren die hij noodzakelijk acht. Filmfilosoof Stanley Cavell heeft het ooit eens mooi geformuleerd en noemde ‘[the] text not a source, but a sea, from which various items – treasures, corpses, shells, weeds, more or less at will – were lifted and heaped on the shore of big entertainment.’ Dus als een film gebaseerd is op een waargebeurd verhaal hoeft dat niet te betekenen dat letterlijk iedere gebeurtenis in de film ook echt zo plaatsgevonden heeft, er is simpelweg altijd dramatisering nodig om de bijna willekeurige ‘echte’ gebeurtenissen te vertalen naar een dramatisch pakkend verhaal – verschillende waargebeurde gebeurtenissen achter elkaar geplakt vormen geen film. En het lijkt me duidelijk welke reden Eastwood heeft gehad om te vermelden dat deze film ‘waar gebeurd’ is en dat is het feit dat ‘truth is stranger than fiction’. Weinig mensen lijken er bij stil te staan dat vreselijk veel dingen die in het dagelijks leven gebeuren niet dramatisch geloofwaardig zijn als ze als zodanig in een film gepresenteerd worden. En het lijkt me duidelijk dat ‘Changeling’ zo’n ‘ongeloofwaardig’ verhaal is, wat geloofwaardigheid verkrijgt doordat de bron geen fictie maar werkelijkheid is.

Het is zeer verhelderend om deze film naast dat belachelijke prul van Fernando Meirelles te leggen, ‘Blindness’, om te zien hoe maatschappijkritiek op verschillende manieren gebruikt kan worden. Beide films zijn namelijk beiden duidelijk maatschappijkritisch en stellen iets aan de kaak, maar het verschil zit hem allereerst in de toon, van prekerig in ‘Blindness’ tot onderdrukt in ‘Changeling’. ‘Blindness’ gebruikt het persoonlijke drama als achtergrond voor de maatschappijkritiek, terwijl ‘Changeling’ de maatschappijkritiek als achtergrond voor het persoonlijke drama gebruikt – ze zijn dus elkaars tegenpolen. Waar de eerste film vervalt in lachwekkend grootste, abstracte gebaren die iets willen zeggen over de menselijke aard en daar in al zijn megalomanie niet in slaagt, daar zegt Eastwood vele malen meer doordat hij het juist zoekt in de kleine, menselijke problemen.

Een ander zeer positief punt van Eastwood is zijn visuele stijl, welke in zijn afgelopen vijf films nu altijd hetzelfde maar ook altijd bijzonder effectief geweest is. In een sober kleurenpalet, hoofdzakelijk gedomineerd door groen, blauw en uitgebleekt wit en met een montagetempo dat duidelijk terugkijkt naar Klassiek Hollywood, heeft Eastwood een bijzonder passende stijl voor zijn films gevonden. Zijn films zijn nooit vreselijk vrolijk, zonder echter te vervallen in al te depressieve toestanden en daarom is die sombere stijl zo toepasselijk; het is een stijl die toch duidelijk aanwezig is, zonder constant de aandacht op zichzelf te vestigen. Eastwood vertrouwt godzijdank voldoende op zijn verhaal en de menselijke emoties in zijn films, dat hij ze niet hoeft vol te plamuren met de quasi-kunstzinnigheid of het quasi-stilisme dat je de laatste jaren zoveel ziet (entree ‘Blindness’), om daarmee te verhullen dat die films verder niets zeggen. En dat is toch zeker een verademing te noemen. ‘Changeling’ is met afstand de beste film van het jaar.

[Patrick van den Hul]

De beste film van het jaar... Hoe verklaar je dat de film in veel recensies slechts redelijke beoordelingen krijgt?

Ik moet deze overigens nog zien. Ik was al benieuwd, nu ben ik dat nog meer!

[TheGodfather]

Ben er erg benieuwd naar, ga `m als het goed is volgende week zien. Beste film van het jaar? dat is voor mij met afstand There Will Be Blood :D

[Lex v/d Moolen]

‘Changeling’ is met afstand de beste film van het jaar. [/SIZE][/FONT]Wow, nou ben ik ook wel benieuwd. En hoe vond je Jolie acteren?
Dat was eigenlijk de reden dat ik een beetje twijfel of ik de film wel wil zien.

[Brakhage]

De beste film van het jaar... Hoe verklaar je dat de film in veel recensies slechts redelijke beoordelingen krijgt?
Tja, dat moet je niet aan mij vragen natuurlijk, ik heb nooit een recensie over deze film gelezen en heb dan ook geen idee waarom de meeste hem slechts als redelijk beoordelen. Dat zou je aan de mensen moeten vragen die dergelijke recensies schrijven. Maar de meeste mensen die recensies schrijven hebben echt geen flauw benul waar ze over praten, dus ja...


Wow, nou ben ik ook wel benieuwd. En hoe vond je Jolie acteren?
Dat was eigenlijk de reden dat ik een beetje twijfel of ik de film wel wil zien.
Ik hou ook niet zo van Jolie, maar hier was ze uitstekend op dreef. Knap hoe ze als moeder zowel sterk als breekbaar over kon komen.

[freaky]

http://www.zavvi.co.uk/images/762/762163_DV_M_F.JPGhttp://www.zavvi.co.uk/images/886/886545_DV_M_F.JPG

Hellboy ( 2004 ) - 7 / 10

Regisseur Guillermo del Toro zet voor mij toch een deftige comic verfilming neer en heeft de perfecte acteur gekozen om Hellboy te vertolken, want Ron Perlman (waar ik niet zo wild van loopt) doet dit uitstekend. Het verhaal is niet zo van hoog niveau, maar de aktie en de humor is zeker en vast voldoende aanwezig, alhoewel de CGI effecten er soms wat nep uitzien (zeker sommige Hellboy gevechten) blijf ik dit toch wel een leuke film vinden.

Hellboy II : The Golden Army ( 2008 ) - 7.3 / 10

Hier vond ik het verhaal wel beter en de villain kon me meer bekoren dan in het eerste deel. Ron Perlman blijft schitterend als Hellboy en wat ik ook positief vind aan deze film dat je meer del Toro creaties ziet, veel meer monsters en rare wezens verschijnen in deze film. De humor zit er nog altijd dik in, en de aktie is mooi verdeeld. Ook de CGI effecten zien er stukken beter uit dan in het eerste deel. Hoop dat del Toro in de toekomst nog een gaatje vind in zijn agenda want dit deel schreeuwt om een derde Hellboy en hoop dan ook als er een derde deel komt dat we eindelijk de slechte kant van Hellboy eens zien want hij wordt verondersteld de ondergang te zijn van de wereld.

http://www.mediadis.com/pictures/big/193558.jpghttp://www.mediadis.com/pictures/big/180579.jpg

The Dark Knight ( 2008 ) - 9 / 10

Regisseur Christopher Nolan zet hier voor mij gewoon de perfecte Batman film neer, nooit gedacht dat dit ooit zou gedaan worden. Christian Bale blijf ik schitterend vinden als Bruce Wayne/Batman en in deze film geeft hij nog meer diepgang in z'n personage en Heath Ledger moeten we daar nog iets over zeggen? Die is gewoon de perfecte Joker en had nooit gedacht dat deze acteur zo zalig The Joker zou vertolken.

Nolan zet een erg krachtig verhaal neer en geef vrijwel ieder hoofdpersonage even veel screentime, zelfs Gary Oldman heeft een groter aandeel in deze film. Aaron Eckhart vond ik toch ook wel schitterend in zijn rol, de enige die me niet zo kon bekoren was Maggie Gyllenhaal. Voor de rest blijft dit een SUPER FILM.

Zodiac: Director's Cut ( 2007 ) - 8 / 10

Het was een lange en vrij kalme zit maar de film wist me toch te bekoren en heb er geen spijt van dat ik deze heb gedaan op Blu-Ray. Het verhaal rond de Zodiac Killer spreekt me wel aan en vond het tof om te zien hoe alles in z'n werking ging in die tijd en vind dat Fincher goed werk heeft verricht. Tot de dag van vandaag weten ze spijtig genoeg nog altijd niet wie de Zodiac killer is, en deze zaak zal dan waarschijnlijk dan ook nooit opgelost raken. Zeker geen spannende film, maar gewoon een zeer boeiende film...

[Patrick van den Hul]

Tja, dat moet je niet aan mij vragen natuurlijk, ik heb nooit een recensie over deze film gelezen en heb dan ook geen idee waarom de meeste hem slechts als redelijk beoordelen. Dat zou je aan de mensen moeten vragen die dergelijke recensies schrijven. Maar de meeste mensen die recensies schrijven hebben echt geen flauw benul waar ze over praten, dus ja...

Zie o.a. hier: http://www.rottentomatoes.com/m/1191742_changeling/

Consensus: Beautifully shot and well-acted, Changeling is a compelling story that unfortunately gives in to convention too often.

De top critici van de wereld zullen toch wel enigszins verstand van film hebben? (niet dat ik het altijd met ze eens ben hoor).

[MrEd]

The dark knight

Fantastisch misdaadepos/superheldenfil/actiefilm!!!!!

Absoluut de beste film van dit jaar. De derde keer en nog altijd even goed.

9,3

[Brakhage]

De top critici van de wereld zullen toch wel enigszins verstand van film hebben? (niet dat ik het altijd met ze eens ben hoor).
Tja, Rotten Tomatoes heeft volgens mij nog nooit aan welke film dan ook een unanieme positieve beoordeling gegeven. Dat is natuurlijk ook onmogelijk met zoveel verschillende figuren die hun mening geven, maar daar zitten echt van die zuurpruimen tussen die altijd wat te zeiken hebben. Het is op die site meestal zinvoller om de positieve reacties er uit te filteren.

[Patrick van den Hul]

Tja, Rotten Tomatoes heeft volgens mij nog nooit aan welke film dan ook een unanieme positieve beoordeling gegeven. Dat is natuurlijk ook onmogelijk met zoveel verschillende figuren die hun mening geven, maar daar zitten echt van die zuurpruimen tussen die altijd wat te zeiken hebben. Het is op die site meestal zinvoller om de positieve reacties er uit te filteren.

Dat zal je nog verbazen hoor, er zijn elk jaar een paar films die 90% of meer positieve recensies krijgen.

[Melzz]

Mystic River - Clint Eastwood - 2003

De eerste keer was ik niet echt ondersteboven van deze film en een 2e kijkbeurt veranderd daar niet veel aan. Drie vrienden ondergaan een dramatische gebeurtenis als 1 van hun wordt meegenomen door twee mannen en wordt verkracht. De film pikt het verhaal jaren later op als de drie mannen volwassen zijn. Dan wordt de dochter van 1 van de vrienden vermoord. Sean Penn speelt de vader. Hij heeft een crimineel verleden en is vastberaden de dader eigenhandig een kopje kleiner te maken.

De film kent een indrukwekkende cast. Ik was echter niet van iedereen onder de indruk. Ik heb wel een zwak voor Penn maar hij balanceert vaak op t randje van overacting. Het moment dat zn dochter in een put wordt gevonden is daar een goed voorbeeld van. Hij moet door aan aantal agenten worden vastgehouden, de camera is nu boven de menigte en de scene eindigt met een intense schreeuw van Penn. Hoe dramatisch het gegeven.....het wordt zo vreselijk dik aangezet.

Marcia Gay Harden speelde in the Mist het meest irritante karakter dat ik me kan bedenken. In deze film vond ik haar ook weer vreselijk. Ze is zo overduidelijk aan het "acteren". Dan doet ze haar beroep goed zou je zeggen. Maar toch.... Als ze onzeker of achterdochtig moet spelen dan schreeuwt elk gebaar en handeling die emotie. Het irrieert me wat.

De regie is sober en past goed bij de sfeer van de film. Het drama wordt prima uitgewerkt maar het einde.....tja......zit me niet helemaal lekker. Ok....geen Hollywood happy ending. Bravo!! Alhoewel Bacon toch nog snel even zn vrouw terug krijgt. Penn heeft de verkeerde vermoord en lijkt ermee weg te komen. Zn vrouw blijkt een uberbitch door dat goed te praten. Het gebaar van Bacon op het einde kun je op meerdere manieren opvatten. Ik krijg je nog wel, het is een kwestie van tijd. Of....mijn imaginairy gun schiet je dood....ik weet wat je hebt gedaan maar ik kan er niets tegen doen. Zo is het leven....het is niet altijd rechtvaardig....zoiets?

Typisch een film dat schreeuwt "Oscar, Oscar, Oscar" vanwege het onderwerp en de cast die op elk moment lijkt te denken....jaaaaaaaaa....nu ga ik hem winnen. Deed me wat denken aan Gone Baby Gone. Ook een film met een uitstekend uitgangspunt maar dat het op bepaalde momenten voor mij moet verkloten. Een degelijke film deze Mystic River. Een schappelijke 7.

[Melzz]

Maar de meeste mensen die recensies schrijven hebben echt geen flauw benul waar ze over praten, dus ja...


Kijk....weer een pittige uitspraak. Ik zou zeggen......wat belemmert je nog om het niet zelf beter te doen? Desnoods breng je een boek uit met essays over bepaalde films. Kunnen mensen weer een recencie schrijven over je boek terwijl ze geen snars hebben begrepen van datgene je hebt geschreven....:mrgreen:

[Brakhage]

Dat zal je nog verbazen hoor, er zijn elk jaar een paar films die 90% of meer positieve recensies krijgen.
Nou ja, als ik enkel kijk naar The New Worl, Cremaster 3 en INLAND EMPIRE, wat in mijn ogen toch duidelijk drie van de beste films van de afgelopen jaren zijn, dan krijgen die ook niet meer dan 60 of 70% positieve reacties. Nu zou je kunnen beargumenteren dat het allen vrij 'extreme' films zijn, maar dan nog. De enige film die ik vreselijk hoog aansla en zo 1-2-3 kon vinden die 90% positieve reacties kreeg was 'Short Cuts', maar dat is een film die inmiddels alweer zo oud is dat ie al onderdeel van de canon is, zodat bepaalde mensen hem automatisch als goed bestempelen - ik durf te wedden dat de film ten tijde van zijn release echt niet zo'n hoog percentage zou scoren. En als je enkel kijkt naar welke films er in 2008 (http://www.rottentomatoes.com/top/bestofrt_year.php?year=2008) de meest positieve beoordelingen krijgen, dan krab je je toch ook even achter het hoofd :roll:

En het punt is natuurlijk dat die site enkel aangeeft wie een positieve of negatieve beoordeling aan een film geeft. Een film die 97% positieve reacties krijgt, kan dus gemakkelijk gemiddeld slechts een 7 krijgen - het wil dus dan enkel zeggen dat het een prima film was waar weinig mensen iets op aan te merken hadden, maar die ook niet bijzonder interessant verder is.

[Brakhage]

Kijk....weer een pittige uitspraak. Ik zou zeggen......wat belemmert je nog om het niet zelf beter te doen? Desnoods breng je een boek uit met essays over bepaalde films. Kunnen mensen weer een recencie schrijven over je boek terwijl ze geen snars hebben begrepen van datgene je hebt geschreven....:mrgreen:
Ik ben daar ook mee bezig, ik ben bezig met een artikel voor het Vlaamse *** site, maar ik maak daar steeds te weinig tijd voor vrij om er echt aan te werken. Toevallig was ik het komende weekend van plan om er stevig aan te werken, aangezien ik er dan veel tijd voor heb. Dus nog even geduld :p

[freaky]

http://www.mediadis.com/pictures/big/4283.jpg

American Beauty ( 1999 ) - 8.5 / 10

Een schitterend regiedebuut van Sam Mendes, hij zet heer een prachtige film neer met geweldige rollen van Kevin Spacey en Annette Bening. De muziek van Thomas Newman past perfect bij deze film en is prachtig. Na bijna 10 jaar van bestaan blijft dit gewoon een meesterwerk.

[Patrick van den Hul]

En het punt is natuurlijk dat die site enkel aangeeft wie een positieve of negatieve beoordeling aan een film geeft. Een film die 97% positieve reacties krijgt, kan dus gemakkelijk gemiddeld slechts een 7 krijgen - het wil dus dan enkel zeggen dat het een prima film was waar weinig mensen iets op aan te merken hadden, maar die ook niet bijzonder interessant verder is.

Untrue, in de titelbalk staat ook een average rating.

Hier bijv. een 8.2/10
http://www.rottentomatoes.com/m/the_wrestler/

De voorbeelden die je noemt zijn overigens inderdaad films waarbij het enigszins logisch is dat ze niet voor iedereen weggelegd zijn, waardoor je dus bij een samenvoeging van beoordelingen per definitie geen superhoog percentage krijgt.

[Brakhage]

Untrue, in de titelbalk staat ook een average rating.

Hier bijv. een 8.2/10
http://www.rottentomatoes.com/m/the_wrestler/
Ah, dat had ik over het hoofd gezien, my bad.

[Brakhage]

Zojuist de nieuwe The Day the Earth Stood Still gezien. Een poosje terug had ik het origineel nog eens gekeken met de remake in het achterhoofd en ik had wat gevreesd dat de remake zich zou verliezen in overdadige special effects en militarisme, maar dat valt reuze mee allemaal. Natuurlijk is het origineel veel kleinschaliger en onschuldiger, maar we leven niet meer in de jaren '50 nu. De opbouw van de film is prima en veruit het beste van de film, helaas wordt ie gaandeweg een stuk minder interessant met wat onuitgewerkte subplotjes. Grootste plus vond ik dat de human interest van de film niet vergeten is, if anything zou je zelfs kunnen zeggen dat de film te veel human interest heeft en te weinig spektakel - dat zie je ook niet vaak meer tegenwoordig. Wat je ook niet vaak meer ziet is dat de film bijzonder rustig gefilmd en gemonteerd is, zonder al die rare fratsen die nu zo populair zijn en waardoor je geen flauw idee hebt wat er nu uiteindelijk gebeurt. Ik miste wel de relativerende humor die het origineel soms zo leuk maakte en de theremin score van Bernard Herrmann. Maar verder vond ik er weinig mis mee, hoewel het einde nogal abrupt is en de titel feitelijk nergens echt een bevredigende plaats krijgt. Ik geef hem:

***1/2

[Brakhage]

Young Man with a Horn (Michael Curtiz, 1950) ****1/2

Er zijn van die films die je sprakeloos achterlaten en deze film met Kirk Douglas, Lauren Bacall en Doris Day en geregisseerd Michael Curtiz is er zo een. De film begint ijzersterk met die onbeschrijflijke sfeer die films uit deze tijd zo mooi kunnen oproepen, film noirs hebben dat ook vaak. Nu is dit geen film noir en het enige wat het met dat genre gemeen heeft is de voice-over aan het begin, maar het heeft allebei dat nostalgische, urbane sfeertje uit een lang vervolgen tijd waarin je bijna de lucht kunt voelen en de nacht kunt proeven. De eerste helft van de film waarin de opmars van jazztrompettist Douglas is beeld gebracht wordt is nagenoeg perfect, met prachtig uitgewerkte personages, die eerder genoemde sfeer, de visuele souplesse van Curtiz en een sublieme, veel aanwezige jazzsoundtrack. De tweede, melodramatische helft is iets minder dan de pure magie van die eerste helft, maar niet veel – het blijft van bijzonder hoog niveau met een memorabele ijskoude rol van Bacall. ‘Young Man with a Horn’ heeft misschien niet de status van een ‘Casablanca’ of ‘Mildred Pierce’, maar het doet bijzonder weinig onder voor die klassiekers. Dit is het soort film die alles in zich heeft wat deze Hollywood periode zo geweldig maakte, het is een film die deze wereld weer een klein stukje mooier maakt.

[DanielC.]

Ik heb vandaag een aantal films gezien, maar Fuller's White Dog sprong daar toch echt met kop en schouders bovenuit. Je vraagt je af waarom er nog films als Crash gemaakt worden, terwijl deze er al derig jaar is. Waarom zo'n sentimentele film verzinnen die alleen maar van de hoofdzaak afleid terwijl er al een film als deze is. Ik hou zo ontzettend veel van Fullers heldere aanpak. En het mooie is dat ondanks het feit dat alles zo overduidelijk is er zo veel subtiliteiten zijn. Wat een genie, die Fuller. Een van de betere films die ik de afgelopen tijd gezien heb.

[Marcel v/d H.]

Sahara (Zoltan Korda, 1943)
Prima oorlogsfilm met in de hoofdrol Humphrey Bogart. Wat mij met name opviel waren het voor die tijd vrij groots opgezette scenes. En verder is de film opgenomen terwijl de oorlog op dat moment in alle hevigheid nog bezig was. Men was er dus snel bij, al is het deels ook wel een propaganda film geworden. 7.4

The Polar Express (Robert Zemeckis, 2004)
Film zelf is niet heel speciaal. De animatie is nog wel in orde, gezichtsuitdrukkingen zijn door de gebruikte techniek realistisch en men maakt veel gebruik van camerashots die je niet vaak in animatiefilms ziet. Het verhaal mag geen naam hebben en helaas ook hier, net als bij zo'n beetje alle animatiefilms, een erg opgedrongen moraal. Waar ik de film met name voor keek op blu-ray was om de 3D effecten. Je kan nog wel goed zien dat deze techniek nog in de kinderschoenen staat, maar in enkele scenes had het zeker toegevoegde waarde. Op sommige momenten het tegenovergestelde, dan was het allemaal wat lastig te volgen. Verder heb je na het kijken van de film (duurt ongeveer 90 minuten) behoorlijk last van je ogen. Vrij standaard filmpje met vooruitstrevende technieken die men helaas nog niet helemaal onder de knie heeft. 6.5

[Melzz]

Jongens, wat wordt er weinig in dit topic gepost! Dit jaar ben ik eens oude topics door gaan ploeteren om mn oude stukjes in WiW in te voeren. Zo'n drie pagina's per dag was geen uitzondering. Leuke discussies ook. Nu zijn we al een aantal dagen op dezelfde pagina bezig. Jammer dat het zo "stil" blijft de laatste tijd. Waar kan het aan liggen? Zijn we stukjesmoe? Ligt het aan de nieuwe indeling van het forum of kijken we gewoon een stuk minder?

The Curse of the Cat People - Robert Wise - 1944

Geen curse of Cat People in deze (vervolg)film maar dat mag de pret niet drukken. Wel een groot deel van de cast uit Cat People die dezelfde personages spelen. We volgen een klein meisje (uitstekend geacteert) dat weinig of geen vrienden heeft en daarom imaginaire friends verzint.....of niet? Dat houd de film weer in het midden. Irena (dezelfde uit Cat People) verschijnt voor het meisje en wordt haar vriendin. Haar vader (exman van Irena) en zn vrouw geloven haar niet echt. Verder komt het meisje over de vloer bij een oude dame die samen woont met haar dochter. De oude dame erkent haar echter niet als dochter waardoor de dochter op haar beurt jaloers wordt op de aandacht die de oude vrouw aan het meisje geeft.

Een film over de hunkering naar aandacht en liefde. Een horror kun je het bijna niet noemen. Eerder een sprookje voor volwassenen. Robert Wise weet de omgeving prachtig weer te geven zoals een bos in de sneeuw. Deed me wat denken aan Night of the Hunter. Een opzich zelf staande film die niet echt als een vervolg op Cat People moet zien. Er zitten wat zoete elementen in deze film. Niet gek als je bedenkt dat Robert Wise jaren later the Sound of Music zou maken.

Ik neem nooit de moeite om het audiocommentaar van een film in zn geheel te beluisteren. Nu is dit een korte film en na afloop speelde ik de film weer af, ditmaal met audiocommentaar en ben ondertussen wat gaan lezen. Je hoort leuke anecdotes en weetjes voorbij komen. Lewton heeft het einde drastisch veranderd en dat is vrij interessant om te horen.

7,5

[Dennis Oosterhuis]

Jongens, wat wordt er weinig in dit topic gepost! Dit jaar ben ik eens oude topics door gaan ploeteren om mn oude stukjes in WiW in te voeren. Zo'n drie pagina's per dag was geen uitzondering. Leuke discussies ook. Nu zijn we al een aantal dagen op dezelfde pagina bezig. Jammer dat het zo "stil" blijft de laatste tijd. Waar kan het aan liggen? Zijn we stukjesmoe? Ligt het aan de nieuwe indeling van het forum of kijken we gewoon een stuk minder?
Om even voor mezelf te spreken: Ja, ik heb het momenteel te druk om veel films te kijken, laat staan ook nog even wat erover te typen... :wink:

[Marc T.]

Om even voor mezelf te spreken: Ja, ik heb het momenteel te druk om veel films te kijken, laat staan ook nog even wat erover te typen... :wink:

Ik heb 9 van de 10 keer ook helemaal geen zin om er allemaal diepgaande dingen over te schrijven. Vind het belangrijk dat ik een 'good time' heb gehad en dan laat ik mijn pennenvruchten wel achterwege. Nu kan het me trouwens ook weinig schelen wat anderen weten te schrijven aangezien ik mijn eigen mening wel kan vormen. Dus termen als:

'goede montage'
'relativerende humor'
'goede score'
etc. zul je ook niet van mij horen.(y)

[Sander D.]

Niet dat ik vaak stukjes heb gepost (ben maar een oppervlakkige kijker; dus voor de doorgewinterde filmkijker zullen mijn stukjes niet echt veel toevoegen ;-)) maar ook mij ontbreekt het aan tijd (studie) om films te kijken. Zal als ik rond de kerst weer eens wat heb gekeken een paar stukjes neerkalken.

[Melzz]

Het is enkel een constatering. In 2007 was het, naar mijn idee, een stuk drukker op het forum. Ook wat smeuiger met heftige discussies. Het is allemaal wat ingekakt.

[Wim S.]

The Exorcist 3: Leuk vervolg, het verhaal is weer geheel anders. Een seriemoordenaar is op dreef en knipt de hoofden van zijn slachtoffers af om deze vervolgens te vervangen voor een afgebroken hoofd van een jezusbeeld. Een rechercheur die deze moorden al jaren volgd, loopt op een dood spoorwant de seriemoordenaar die dit allemaal doet zou al zo'n 15 jaar geleden moeten zijn overleden.Het concept/verhaal is gewoon erg goed, helaas wat te traag uitgewerkt. 6.5/10

[Brakhage]

Het is enkel een constatering. In 2007 was het, naar mijn idee, een stuk drukker op het forum. Ook wat smeuiger met heftige discussies. Het is allemaal wat ingekakt.
En ik doe nog wel zo mijn best :(

[Jordy van Buel]

Het is enkel een constatering. In 2007 was het, naar mijn idee, een stuk drukker op het forum. Ook wat smeuiger met heftige discussies. Het is allemaal wat ingekakt.

Wellicht hebben mensen moeite hun ideeën en visies op 'papier' te zetten of zijn ze juist bang dat ze de verkeerde constateringen maken of meningen uiten die dan weer tot discussie zullen leiden. Sommige mensen vinden het lastig een goede discussie aan te gaan en ook te accepteren wat de ander zegt.

[Brakhage]

Wellicht hebben mensen moeite hun ideeën en visies op 'papier' te zetten of zijn ze juist bang dat ze de verkeerde constateringen maken of meningen uiten die dan weer tot discussie zullen leiden. Sommige mensen vinden het lastig een goede discussie aan te gaan en ook te accepteren wat de ander zegt.
Dat vind ik altijd zo vreemd, dat mensen bang zijn voor discussie. Ik bedoel, wat is nu het ergste dat je kan overkomen? Het 'ergste' is dat je je eigen mening aanpast dankzij nieuwe inzichten.

[Jordy van Buel]

Dat vind ik altijd zo vreemd, dat mensen bang zijn voor discussie. Ik bedoel, wat is nu het ergste dat je kan overkomen? Het 'ergste' is dat je je eigen mening aanpast dankzij nieuwe inzichten.

Voor sommige is dat nou eenmaal niet zo makkelijk Maikel :p

[Brakhage]

Voor sommige is dat nou eenmaal niet zo makkelijk Maikel :p
:sad::sad::sad:

[Dennis Oosterhuis]

Ah, kijk! Een nieuwe pagina! (y)

:p

[Melzz]

En ik doe nog wel zo mijn best :(

Ik probeer al tijden een ingang te vinden om je te kunnen provoceren wat tot een leuke, pittige discussie kan leiden....;) Ik heb die ingang nog niet kunnen vinden. Komt vast nog wel....

En zo zal t nu eenmaal gaan op forums....dan weer druk en dan weer wat stiller. Ik ben nu eenmaal een autist en nogal dwangmatig in het stukjes schrijven....(moet stukje schrijven, moet mening geving, moet delen op dvd.nl, moet....moet...)....:razz:

[Brakhage]

Ik probeer al tijden een ingang te vinden om je te kunnen provoceren wat tot een leuke, pittige discussie kan leiden....;) Ik heb die ingang nog niet kunnen vinden. Komt vast nog wel....
Haha, ik wacht geduldig af (y)


En zo zal t nu eenmaal gaan op forums....dan weer druk en dan weer wat stiller. Ik ben nu eenmaal een autist en nogal dwangmatig in het stukjes schrijven....(moet stukje schrijven, moet mening geving, moet delen op dvd.nl, moet....moet...)....:razz:Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik lang niet meer zoveel schrijf als vroeger. Toen schreef ik ook over iedere film die ik gezien had minstens een paar woorden, maar dat doe ik ook allang niet meer. Tegenwoordig schrijf ik bijna enkel over films waarvan ik het gevoel heb dat ik er ook echt iets over te melden heb.

[Brakhage]

S.O.B. (Blake Edwards, 1980) ****1/2

Ik ben werkelijk dol op die films die Blake Edwards in de jaren ’60 maakte, zoals de Pink Panther films, ‘Days of Wine and Roses’ en ‘Breakfast at Tiffany’s’, maar de twee films die hij begin jaren ’80 maakte, ‘S.O.B.’ en ‘Victor/Victoria’ vormen samen misschien wel het beste wat hij ooit gedaan heeft. Waar hij in ‘Victor/Victoria’ de puriteinse seksuele normen en waarden zou parodiëren, daar neemt hij in ‘S.O.B.’ Hollywood itself genadeloos op de hak. Het is een film met humor van het meest anarchistische soort; nu vormt dat soort humor de rode draad in zijn werk, maar in deze film voert hij het tot het meest extreme door. Neem nu enkel die man die helemaal aan het begin van de film dood neervalt op een strand en de helft van de film daar vrolijk blijft liggen, zonder dat iemand het in de gaten heeft – het is typisch voor deze film. Edwards zoekt ergens nergens zijn toevlucht tot echte gross-out comedy of gebruikt zijn humor ook nergens om te shockeren, het is gewoon zijn manier om op speelse wijze toch de aandacht te vestigen op serieuze zaken zonder de entertainment waarde uit het oog te verliezen. De cast is werkelijk duizelingwekkend: William Holden in een bijna onherkenbare rol, Shelly Winters is wederom om dood te knuffelen zoals ze dat in al haar post-1970 films is, Robert Preston steelt net als in ‘Victor/Victoria’ iedere scène waar hij in zit en Julie Andrews is weer gewoon Julie Andrews. Of nou, toch niet helemaal, want Edwards maakt fantastisch gebruik van het ontzettend tuttige en brave imago dat ze gekregen heeft dankzij films als ‘Mary Poppins’ en ‘The Sound of Music’. Andrews en Edwards waren natuurlijk jarenlang gelukkig getrouwd en juist daarom is het zo bijzonder dat hij haar filmimago zo kan gebruiken om extra verdieping aan haar rol te geven. In ‘Victor/Victoria’ laat hij haar een man spelen die een vrouw speelt en in deze film laat hij Amerika’s meest brave actrice met haar tieten bloot gaan – het is een beetje het equivalent van Hitchcock’s oorspronkelijke idee om Doris Day voor de douchescène in ‘Psycho’ te casten!

Edwards gebruikt ook hier uiteraard weer zijn gebruikelijke, duidelijk op Jacques Tati geïnspireerde, vorm van visuele komedie waarin er vaak veel gebeurt in het beeld en aan de randen van het scherm de meest subtiele grapjes verborgen zijn. Toen ik deze film voor het eerst zag vond ik hem weliswaar leuk, maar ook wat traag en stuurloos, maar bij deze herkijkbeurt besefte ik pas dat die meanderende stijl duidelijk zo bedoeld was en de film juist zijn charme en humor geeft. Het is als het ware Edwards’s bizarre variant op de ensemblefilms van Robert Altman, met een keur aan kleurrijke personages zonder duidelijk doelgericht narratief – ook pas nu besefte ik hoezeer Edwards een directe voorloper geweest is van de films van de Coen broers. ‘S.O.B.’ is een essentiële film voor iedereen die geïnteresseerd is in het komediegenre. ‘Is Batman a transvestite? Who knows?’

[Melzz]

Noem jij dat wat te melden hebben over een film....?:cool:

[Brakhage]

Noem jij dat wat te melden hebben over een film....?:cool:
:popcorn:

[TheGodfather]

Gisteren in de sneak:
Righteous Kill (http://www.imdb.com/title/tt1034331/)
Dertien jaar nadat Robert De Niro en Al Pacino voor het eerst (en tot nu toe voor het laatst) samen in een film (Heat) speelden, is het nu opnieuw tijd voor een samenwerking tussen de twee acteerlegendes. Zo sterk als Heat is deze film niet maar hij is zeker niet zo miserabel als de meeste recensies doen vermoeden.

De Niro en Pacino kruipen dit keer in de huid van een zeer ervaren politie duo van de NYPD. Wanneer er een seriemoordenaar ten tonele verschijnt is het aan hen de taak hem te pakken. Maar 2 anderen politie agenten van het korps vertrouwen het zaakje niet en gaan op eigen onderzoek uit.

Het enige echte grote "probleem" met deze film is dat we het allemaal al eerder en beter hebben gezien. Het is tamelijk voorspelbaar en de karakters zijn nogal cliché (vooral de rol van Curtis "50 Cent" Jackson als nachtclub eigenaar is te cliché voor woorden). Ook voelt het op momenten nogal onevenwichtig aan. De zeer degelijke thriller momenten worden te vaak afgewisseld met hippe, oninteressante en weinig toevoegende scenes in de nachtclub.
Toch zit het geheel redelijk goed in elkaar en zit er een leuke (redelijk onverwachte) twist op het einde.
Het acteerwerk van De Niro en Pacino is hetgeen wat deze film boven de grote middelmaat uithaalt, al lijkt het soms wel alsof ze (vooral Pacino) het allemaal op de automatische piloot doen.

Dit zal zeker nooit een klassieker in het genre worden, maar voor zolang als het duurt is het best vermakelijk en kijkbaar en krijg je er makkelijk een avondje mee om.

7,0/10

[Coen P.]

Net Be Kind Rewind gezien.

Het succes van Eternal Sunshine...bleek meer aan het script van Kaufmann te liggen dan aan de magie van Gondry, want zijn volgende film The Science of Sleep was tenenkrommend irritant. Mijn verwachtingen van Be Kind Rewind waren erg laag, maar het is een erg leuk passieprojectje geworden. Een standaardformule van de underdog die opkomt, maar wel leuk gebracht met goede sneren richting Hollywood en de krampachtige houding van de filmindustrie. Een videotheek medewerker moet de zaak van zijn baas redden als zijn beste vriend (Jack Black die lekker los gaat) magnetisch wordt door een ongeluk en alle videobanden wist. Samen gaan ze op pad en remaken (of 'sweden' zoals ze zelf zeggen) diverse klassiekers. Deze versies slaan aan en de winkel wordt een succes. Dit succes is echter van korte duur, want de gemeente wil het pand slopen en de twee worden voor miljarden aangeklaagd door de filmindustrie die hen verdenkt van het schenden van auteursrecht. Leuke ongein met een moraal. Boven verwachting goed! ****

[Brakhage]

Take me Naked (Michael & Roberta Findlay, 1966) ***

Michael en Robera Findlay behoren toch zeker tot de meest illustere figuren uit de sexploitationwereld. Zo waren ze onder meer verantwoordelijk voor de infame snuffmovie ‘Snuff’, werkten ze met Yoko Ono samen in ‘Satan’s Bed’ en bezorgden ze ons met ‘The Ultimate Degenerate’ een ronduit fantastische en bizarre film. ‘Take me Naked’ is direct een onmiskenbare Findlay film die in al zijn merkwaardigheid nog fascinerend is ook.

Het begint met groezelige zwart-wit beelden en wat merkwaardig voorgelezen poëzie op de soundtrack, waardoor je sterk het gevoel krijgt in een wazige avant-garde film van Jack Smith beland te zijn. Het feit dat Findlay een voorliefde heeft voor abstractie in zijn films, door bijvoorbeeld extreme close-ups, merkwaardige camerastandpunten of experimentele belichting draagt hier overigens veel aan bij; dat de film geen enkele vorm van dialoog bevat maar enkel de poëzie zal ook niet bijdragen aan het toegankelijkheidsgehalte. Het wordt nooit duidelijk of de voorgedragen poëzie serieus genomen moet worden of dat er om gelachen moet worden – vermoedelijk een beetje van allebei. De films van de Findlays zijn vrijwel altijd een curieuze mengeling van perverse sexploitation en intellectuele avant-garde en het is vooral die combinatie die hun films zo speciaal maakt. Het is wat hun films hedendaags ook direct vrijwel unmarketable maakt, want het is niet bepaald duidelijk welk publiek er nu nog voor de Findlays bestaat. De sexploitationmarkt is al niet bepaald groot en die voor avant-garde films nog veel kleiner en doorgaans zijn dat ook niet direct twee werelden die samen gaan. Liefhebbers van experimentele sexploitation vind je daarom niet op iedere straathoek, maar dat kun je de Findlays niet kwalijk nemen natuurlijk.

Helaas hebben ze simpelweg te weinig materiaal om een film van 69 minuten mee te vullen – hadden ze er een short van 30-40 minuten van gemaakt dan had het wellicht een klein meesterwerkje kunnen zijn. Zoals het nu is begint de film behoorlijk sterk, maar sleept alles zich maar een eindje voort zodat zelfs de meest doorgewinterde genreliefhebber moeilijk van de fast forward knop af zal kunnen blijven.

[Coen P.]

Van de nieuwe Day The Earth Stood Still, naar Michael Curtiz, via Blake Edwards naar sexploitation.

Heerlijk divers rijtje Maikel (y)

[Brakhage]

Van de nieuwe Day The Earth Stood Still, naar Michael Curtiz, via Blake Edwards naar sexploitation.

Heerlijk divers rijtje Maikel (y)
Haha dank je, maar daar moet dan ook nog een Duitse Sirk film, Pialat's Police en Lewton's 'The Seventh Victim' tussen :wink:

[Coen P.]

Hoe vond je Police? Heb hem zelf vandaag binnen!

[Brakhage]

Hoe vond je Police? Heb hem zelf vandaag binnen!
Ik vond hem toch een beetje tegenvallen om eerlijk te zijn. Het is zeker een bijzondere film hoor, maar ik vond hem een stuk minder sterk dan A nos amours - de enige andere Pialat die ik gezien heb. Het voelt wel aan als een enorme groeifilm.

[Coen P.]

Ik heb ook alleen A Nos Amours gezien. Heb L'Enfance Nue ook binnen. Nu eens de tijd vinden om alles te kijken...

[Brakhage]

Ik heb ook alleen A Nos Amours gezien. Heb L'Enfance Nue ook binnen. Nu eens de tijd vinden om alles te kijken...
Tijd, de eeuwige vijand....

Ik ga me eerst nog maar eens wat meer in Cassavetes verdiepen, alvorens ik meer van Pialat ga zien.

[Coen P.]

Pialat wordt toch de Franse Cassavetes genoemd? :)

[Patrick van den Hul]

Kijk heren, dit schrikt nu mensen af :lol: ;)

[Coen P.]

Vandaag trouwens The Mad Detective van Johnnie To gezien. Nu moet ik weinig hebben van die geweldsopera's uit Hong Kong, maar die meneer To is me er wel één. Zijn Election vond ik ok, maar Exiled was extreem goed en dat geldt ook voor The Mad Detective. De film opent enigszins standaard. De rookie agent zoekt zijn weg door het pand en vind uiteindelijk zijn plek waar hij bedeesd naar zijn chef vraagt. De camera registreert ondertussen een tafel vol messen en als een trackingshot volgt zien we een levensgroot varken aan een touw hangen. De rechercheur pakt een mes en steekt het arme varken helemaal lek. Bam, daar zit je dan met je open mond! Als de rechercheur zich vervolgens in een koffer opsluit en zich van diverse trappen laat gooien, ben ik helemaal om. Dit is een film die wat gaat worden! De rechercheur heeft namelijk een mysterieuze gave (die nooit wordt uitgelegd) waardoor hij de persoonlijkheid van mensen kan zien zodat hij zich kan inleven in de zaak en de dader waardoor hij optimaal zaken kan oplossen. Helaas is zijn gave niet perfect, want op het afscheid van zijn baas geeft hij hem zijn eigen afgesneden oor. Het helpt ook niet dat hij zijn vrouw continu ziet en betrekt in zijn leven terwijl ze lang en breed weg is. Ontslag volgt, maar als een politieagent verdwijnt wordt hij na enkele maanden door het groentje van het begin gevraagd om hem te begeleiden. De jacht is geopend! Het sterktste punt van de film is dat het bizarre gegeven van de persoonlijkheden zien perfect tot uiting komt in de montage. De beelden van de 'gewone' mens worden perfect en naadloos afgewisseld door de visie van de 'mad' rechercheur. Vooral het 'Lady in Shanghai' achtige einde vol spiegels is werkelijk fabuleus! ****1/2

[TheGodfather]

Ik vond hem toch een beetje tegenvallen om eerlijk te zijn. Het is zeker een bijzondere film hoor, maar ik vond hem een stuk minder sterk dan A nos amours - de enige andere Pialat die ik gezien heb. Het voelt wel aan als een enorme groeifilm.
Ben benieuwd wat jij en Coen vinden van L`Enfance Nue. Vond `m zelf ontzettend goed! (y)

Trouwens, Maikel: van mij (en ik denk van nog wel meer mensen hier) best een stukje (al is het maar een paar regels) schrijven over alle films die je ziet ;)

[Melzz]

Vandaag trouwens The Mad Detective van Johnnie To gezien.

Mot ik hebben... Election ligt hier nog maar ik wil eerst nog deel 2 erbij kopen en dan ze allebei gaan kijken. Klinkt lekker in ieder geval...die gekke detective.

[Brakhage]

Pialat wordt toch de Franse Cassavetes genoemd? :)
Jazeker!


Kijk heren, dit schrikt nu mensen af :lol: ;)
Jij mot niet zo zeuren :-P


Ben benieuwd wat jij en Coen vinden van L`Enfance Nue. Vond `m zelf ontzettend goed! (y)
Ik zal L'Enfance Nue' ooit nog wel aanschaffen, als er weer wat geld is.


Trouwens, Maikel: van mij (en ik denk van nog wel meer mensen hier) best een stukje (al is het maar een paar regels) schrijven over alle films die je ziet ;)Nou, ik heb daar zelf niet zo'n zin in :razz:

[TheGodfather]

Nou, ik heb daar zelf niet zo'n zin in :razz:
Flauw :razz:

[Wim S.]

I'm not there: Ik heb op zich niet zoveel met de muziek van Bob Dylan, mede doordat ik het gewoon niet goed ken. Na het zien van deze film toch best goede muziek gehoord mischien moet ik me toch maar eens wat meer in gaan verdiepen, echter zal dat wel neerkomenop een best of cd, mij kennende. De film zelf is best wel poetisch/filosofisch hoe je het ook maar wilt noemen, je ziet het leven, idealogie en muziek van Bob Dylan door verschillende karakters die eigenlijks allemaal hem zijn. Dit allemaal gespeeld door goede acteurs, zelfs Heath Ledger speelt goed, een acteur waar ik nooit zo van was gecharmeerd maar in deze film en in the dark knight vond ik 'm wel weer heel erg goed. Ook Cate Blanchet speelt erg goed mischien wel de beste actrice van dit moment. Kortom deze film over Bob Dylan, met zulke top acteurs & actrice kon gewoon niet mislukken. 8/10

[Oudlid_X5]

Henk en miep in Barcelona

Zo zeg viel me deze Woody Allen film toch 100% mee. Heb zelfs gelachen in de bioscoop en dat mag toch zeker een pluspunt genoemd worden.

Minpuntje was Scarlett Johansson. Ze mag er dan leuk uit zien maar acteren is er nog steeds niet bij. De twee Spaanse acteurs hebben duidelijk meer plezier in de film gehad. Lag vaker dubbel van het lachen hoe een Javier Bardem uit zijn ogen kan kijken s' ochtends vroeg. Verder blijft Penélope Cruz oogstrelend mooi en was ze een sterke sidekick. Verdere minpunt is het feit dat het verhaal nergens boeide en dat ik de film waarschijnlijk morgen vergeten ben. Iets dat heel typisch is bij de films van Allen. Ze blijven te veel aan de oppervlakte hangen als ik het zo mag formuleren.

Surveillance

Dochterlief probeert het weer en faalt keihard op alle fronten. Ik heb het over Jennifer Lynch. Inderdaad, dochter van. Het grootste probleem van deze film is dat er geen enkele karakter is waarmee je kan meeleven. Elke schepsel dat Lynch introduceert is een ongelovelijke ********. Dus wat zou mij dat nu boeien wat er mee zou gebeuren. Hoewel er in het begin potentie in het verhaal zat werd het naderhand een uit de hand gelopen Natural Born Killers. De twist op het einde is belachelijk te noemen. En wat is Bill Pullman vreselijk dik geworden, ik dacht dat ik een spiegel keek. :shock:

Zo te zien geeft ze het nog niet op want voor volgend jaar heeft ze alweer een nieuwe film opstapel staan genaamd Hisss. Ik ben benieuwd...

The Visitor

Degelijk drama over het Amerika van nu. Debuut vond ik persoonlijk beter.

[Don van Straalen]

Death Race net zitten kijken.

Vermakelijk. Verhaal gaat natuurlijk nergens over, maar alleen om de dikke actie en de awesomeness van Jason Statham. Leuke no-brainer.

6.5/10

[Coen P.]

Mot ik hebben... Election ligt hier nog maar ik wil eerst nog deel 2 erbij kopen en dan ze allebei gaan kijken. Klinkt lekker in ieder geval...die gekke detective.

Mad Detective is goed! Heb zelf de blu ray gehaald! De dvd is via de Euraka actie en bij play ook betaalbaar verkrijgbaar!

[Brakhage]

Police (Maurice Pialat, 1985) ****

Dit was pas de tweede Pialat film die ik zag en hoewel ik het een intrigerende film vond, zag ik er niet direct een meesterwerk in. Een van de oorzaken hiervoor zou kunnen liggen in de manier waarop Pialat zijn films maakt, een manier waardoor hij meermaal de Franse versie van John Cassavetes genoemd is. Nu kan ik enkel over de twee films oordelen die ik gezien heb natuurlijk, maar die twee vallen inderdaad duidelijk binnen de manier van filmen die Cassavetes gepionierd heeft, een manier van film maken ook die een stuk weerbarstiger is dan de ‘normale’ wijze. Cassavetes kenner Ray Carney heeft het verschil tussen de Cassavetes/Pialat manier en het leeuwendeel van alle andere films eens treffend omschreven als het verschil tussen perceptuele films en conceptuele films, waarbij zo ongeveer iedere film die gemaakt wordt binnen de conceptuele categorie valt.

In de conceptuele categorie (ook wel symbolische genoemd) is het altijd duidelijk wat een filmmaker met een scène wil zeggen. De boodschap van de scène wordt als het ware teruggebracht tot een soort essentieel iets, tot een bijna abstracte kern. Deze kern (dit concept) wordt middels iedere stilistische mogelijkheid gecommuniceerd met de kijker; de uitdrukking of positie van acteurs, muziek, belichting, kadrering, montage, camerapositie etc. etc. – ze staan allemaal in hetzelfde teken: de boodschap van de scène overbrengen. Dus spannende muziek signaleert voor de kijker dat er iets gaat gebeuren of de veelzeggende uitdrukking op het gezicht van een acteur maakt de kijker duidelijk wat dat personage ‘voelt’, vaak nog eens extra benadrukt door b.v. belichting (dus de chiaroscuro belichting in de film noir in combinatie met een bedrukt gezicht signaleert voor de kijker duidelijk dat deze persoon in problemen verkeert). Of als Hitchcock in ‘Vertigo’ Madeleine en Scotty laat zoenen en op de achtergrond beukende golven laat zien en horen dan staan die golven voor de passie in beide figuren. Het kan natuurlijk goed zijn dat een dergelijke subtiele hint bepaalde kijkers ontgaat, maar niettemin is in de hele conceptuele manier van film maken alles er op gericht om een bepaalde essentiële boodschap van de scène aan de kijker duidelijk te maken en ook al mis je de golven=passie hint dan zal iedereen begrijpen wat Hitchcock met die scène wil zeggen. De kijker hoeft daarmee dus niet zo hard te werken, aangezien alles in kant en klare brokjes gevoerd wordt. De interpretatie van de kijker wordt met alle mogelijke middelen richting een bepaalde, door de maker bedoelde, interpretatie geduwd.

De perceptuele variant weigert een dergelijke unanieme of duidelijke betekenis te geven. In plaats van kant en klare hapjes overspoelen deze films de kijker met een stortvloed aan rauwe data, waaruit de kijker zelf maar een betekenis moet vissen – als die betekenis er al is. Er is vaak niet een duidelijke betekenis van een scène, er wordt hier niet gewerkt met bepaalde abstracte essenties. Waar personages in de conceptuele variant nooit iets doen waarmee ze ‘uit karakter’ stappen, daar doen personages in de perceptuele variant dat constant. Ze kunnen niet aan de oppervlakte gelezen worden en de interpretatie van deze personages moet gebeuren middels perceptie, letterlijk de manier waarop ze zich gedragen, waarop ze kijken, waarop ze lopen, waarop ze hun lichaam gebruiken. Omdat er geen abstracte essentie (een ‘diepe’ betekenis) met de kijker gecommuniceerd wordt, gaat het in de perceptuele film altijd over het proces en nooit over het doel, zoals dat bij conceptuele films het geval is. Enkel door te kijken naar de interactie tussen de personages kan er begrepen worden waarom deze personages doen wat ze doen. Alle ‘ruis’ (dus alles wat niet direct relevant is om de personages te begrijpen) wordt in de conceptuele film verwijderd, in de perceptuele film juist niet – de grootste gedeelten van die films bestaan juist uit ‘ruis’. En het is hard werken voor de kijker om uit al deze ‘ruis’ een betekenis te filteren.

‘Police’ werkt duidelijk binnen het perceptuele paradigma: het is vaak onduidelijk waarom personages doen wat ze doen, belangrijke gebeurtenissen worden nauwelijks uitgelegd en je voelt je als kijker vaak hulpeloos zwemmen, omdat iedere houvast je ontnomen is. Het is hard werken dus bij Pialat, maar daarin schuilt natuurlijk ook weer de charme en de kracht. Het is daarom denk ik het gevoel heb dat ik deze film pas echt kan ‘voelen’ bij herhaaldelijke kijkbeurten, omdat ik dan pas de personages leer begrijpen en aanvoelen. De tijd zal het leren.

[mercapto]

Blijft lachen.
"Ik heb geen tijd om te schrijven"
Das niet heel vreemd met zoveel films per dag.
Maar mooie ervaringsbeschrijving weer :)

[Brakhage]

Blijft lachen.
"Ik heb geen tijd om te schrijven"
Das niet heel vreemd met zoveel films per dag.
Maar mooie ervaringsbeschrijving weer :)
Hoho, ik zei dat ik geen zin had om te schrijven. De tijd heb ik wel :wink:

[Bugssje]

Vicky Cristina Barcelona
Heb hem gister avond in de bioscoop gezien en ik moet zeggen dat deze film me erg heeft verrast. Het eerste half uur vond ik de film nog niet echt heel boeiend maar als het verhaal eenmaal echt begonnen zit je er ook echt in. Het hoogtepunt van de film begon toen Penélope Cruz voor het eerst te zien was. Ik kan eigenlijk weinig doen dan deze film aanraden.

7.7
Volgens mij denken trouwens veel mensen dat dit een typische vrouwenfilm is want ik zat maar met twee andere mannen in de zaal:shock:Maar geloof me het is echt niet zo.

[Don van Straalen]

Gisteren nog even JCVD zitten kijken.
Met een 8 op IMDB verwachtte ik er toch wel iets van, maar ik werd behoorlijk teleurgesteld. Ik vond de film totaal niet interessant. Het gegeven dat JCVD een bank overvalt omdat ie in geldnood zit, is natuurlijk wel behoorlijk tof, maar verder vond ik het maar een vreemde film. Ik snap niet wat het meerendeel van de mensen zo tof vind aan deze film. Misschien kwam het wel omdat het een franse film was dat ik em niet kon waarderen, of omdat ik doodmoe was.. ik weet het niet. Misschien moet ik em nog maar eens een kans geven, tot dan:

5/10

[Melzz]

The Innocents - Jack Clayton - 1961

Wow....wow....wow....wat een fantastische film! Het verbaasd me een beetje dat deze film niet meer erkenning heeft gekregen. Psycho dat een jaar eerder uitkwam heeft inmiddels een ongelofelijke status maar The Innocents hoort van mijn part in hetzelfde rijtje. Alles klopt aan deze film in mijn ogen.

Deborah Kerr speelt een vrouw die voor twee weeskinderen gaat zorgen in een oud groot huis. Haar vertolking is fantastisch. Gedurende de hele film is ze zenuwachtig, gespannen.....er klopt iets niet aan haar. De twee kinderen zijn ook geweldig, vooral de jongen die Miles speelt. De jongen gedraagt zich als een volwassenen en praat ook op die manier. Heel erg vreemd. Een prima zet van de film omdat je steeds het gevoel krijgt dat dit gewoon niet klopt. Praat de jongen echt zo of denkt de vrouw dat alleen maar?

De vrouw ziet openbaringen van twee geesten die vroeger op de kinderen hebben gepast. Die geesten worden fantastisch gefilmd, erg geloofwaardig. De vrouw raakt ervan overtuigd dat de twee geesten het op de kinderen hebben voorzien. De film balanceert heel erg knap tussen psychologisch drama en spookverhaal. Is de vrouw gek aan het worden en fantaseert ze alles of gebeurt het echt? Vooral de relatie tussen Miles en de vrouw is uiterst.....creepy....soms op het incestueuze af. Voor een film uit 1961 is het zeer gewaagd. Zelfs voor huidige begrippen.

De zwartwit fotografie is van een zeldzame klasse. Alsof Hitchcock samen met Bava en Tourneur een film heeft gemaakt. De geweldige vertolkingen (Deborah Kerr had een Oscar moeten krijgen), het verhaal dat op meerdere manieren te interpreteren is en de creepy sfeer die wordt gecreëerd zorgen ervoor dat de film in mijn ogen een meesterwerk is. Ik had al een voorgevoel dat deze film me zou bevallen maar het overtrof al mn verwachtingen.

De uitgave van BFI is zeer mooi. Een digipack en slipcase met daarin de dvd en een boekwerkje. Er staat oa een audiocommentaar, een gefilmde introductie en een kortfilm op. Een uitgave die deze film verdiend. Een van de betere films en zeker een van de betere horrorfilms die ik heb gezien. Grote klasse!

10

http://www.channel4.com/film/media/film/4x/I/innocents_xl_01.jpg

[Melzz]

Blue Sunshine - Jeff Lieberman - 1976

Goed....de derde film uit de Mr Horrorreeks van Jan Doense die ik zie en helaas is het zware bagger. Van de drie kon alleen The Unknown me echt bekoren dus ik concludeer maar dat de films uit de reeks niet echt toppers zijn in mijn ogen. Had moeite om mn ogen open te houden bij dit saaie stukje cinema.

4,0

[Brakhage]

Blue Sunshine - Jeff Lieberman - 1976

Goed....de derde film uit de Mr Horrorreeks van Jan Doense die ik zie en helaas is het zware bagger. Van de drie kon alleen The Unknown me echt bekoren dus ik concludeer maar dat de films uit de reeks niet echt toppers zijn in mijn ogen. Had moeite om mn ogen open te houden bij dit saaie stukje cinema.

4,0
Uit die reeks heb ik enkel White Skin gezien maar dat was ook niet bepaald een topper.

[mercapto]

Behind the Camera: The Unauthorized Story of 'Mork & Mindy' (http://www.imdb.com/title/tt0437856/)

Ik kijk zelden films op TV, en al helemaal niet overdag, maar deze trok m'n aandacht tijdens een zapsessie.
Wauw!
De film zelf is een standaard verhaal over de duistere kant van roem, de herkenbaarheid van Mork & Mindy maakt het net wat interresanter.
De "Wauw!" is echter voor Chris Diamontopolous, niet normaal. Met je ogen dicht was het gewoon Robin Williams, met je ogen open eigenlijk ook. Klein, druk, harig, constant iets of iemand nadoen, al de maniertjes, intonatie, timing. Alles klopte aan wat die man neerzet. Ik heb me de eerste minuut af zitten vragen of hij aan het playbacken was, maar het Unauthorized gedeelte van de titel geeft al aan dat dat niet mogelijk is.
Erg indrukwekkend.
Als je nu een foto van hem opzoekt zul je zeggen "Hij Robin Williams ? Nah, das een model ofzo."

[Coen P.]

Picture Snatcher (Lloyd Bacon, 1933) ***
Ik zal nooit een grote fan worden van Lloyd Bacon. Al zijn films zijn aan de (te) korte kant en zijn nooit meer dan leuke tussendoortjes. Ook Picture Snatcher is een middelmatige film. Hij maakt onderdeel uit van de Warner Gangster Collection, maar de film is verre van een gangsterfilm zoals Scarface en Little Caesar. De film gaat over Danny (James Cagney) die uit de bak komt en een respectabele baan als journalist wil. Hij hengelt een baantje als fotograaf voor een roddelkrantje binnen, waarbij het al snel promotie maakt. Zijn liefde en carriere gaan echter niet samen, want door zijn escapades wordt zijn schoonvader, die agent is, continu de dupe. Naast het matige plot is de film visueel ook amper de moeite waard. De creativiteit die vele noirs wel hebben ontbreekt. Het enige wat de film goed doet is James Cagney met als hoogtepunt de scenes (ja, meervoud) waarbij hij een dame een flinke tik verkoopt!

[Oudlid_X5]

Blue Sunshine - Jeff Lieberman - 1976

Goed....de derde film uit de Mr Horrorreeks van Jan Doense die ik zie en helaas is het zware bagger. Van de drie kon alleen The Unknown me echt bekoren dus ik concludeer maar dat de films uit de reeks niet echt toppers zijn in mijn ogen. Had moeite om mn ogen open te houden bij dit saaie stukje cinema.

4,0


Ik heb er onderhand ook al vier gezien waarvan Possessed de enige topper was. Die andere drie zou ik niet durven noemen want die waren akelig slecht!

[Wim S.]

The Innocents - Jack Clayton - 1961



Klinkt goed,ook maar eens bestellen dan.

The Westerner : Deze beviel me het minst uit de Mgm western films tot nu toe, Cary Cooper komt niet overtuigend over. Verders is de film nogal simpel en ongeloofwaardig, bv zoals een judge Bean die overdreven fan is van Lily Langtree en ook alles geloofd wat 'm gezegd wordt. Hoe kan zo'n iemand leider van een bende zijn. Ook zit er in de film veel flauwe humor, nee dit is zekers niet mijn favoriete western film, had 'm liever wat serieuzer en geloofwaardiger, meer gunfights en ruiger gezien. 5/10

[pete928]

the deliberate stranger de oude versie over ted bundy zeer goed gespeeld door mark harmon.
jaren geleden zag ik deze op tv en met wat mazzel kwam ik op een site waar ik hem kon kopen op dvd geen officiele uitgave maar ja mischien ooit nog

[DanielC.]

Bedsitters, Sorbet 3, Living, Audition gisteravond weer eens mijn Zwartjes DVD uit de kast getrokken. Virtuoos, vies, sexy, vreemd, eng zijn wat woorden die in me opkomen na het kijken van deze films, maar ze zijn vooral heel erg mooi. De DVD Zwartjes the Great Cinema Magician is echt een aanrader. :!:

[Brakhage]

Bedsitters, Sorbet 3, Living, Audition gisteravond weer eens mijn Zwartjes DVD uit de kast getrokken. Virtuoos, vies, sexy, vreemd, eng zijn wat woorden die in me opkomen na het kijken van deze films, maar ze zijn vooral heel erg mooi. De DVD Zwartjes the Great Cinema Magician is echt een aanrader. :!:
Anamnesis blijft toch mijn absolute favoriet, toen ik die film op het grote scherm zag zonder te weten wat te kunnen verwachten was ik echt zwaar onder de indruk.

[Coen P.]

I Know Where I'm Going (P&P). Redelijke film van de beide heren. Weinig imponerende romantisch drama. Wel mooie sfeerbeelden van Schotland. Ik heb de heren in betere vorm gezien...

[DanielC.]

Die heb ik helaas nog niet gezien, wie weet dat ik er morgenavond nog eens voor ga zitten. Moet die lange, Pentimento, ook nog zien.

Dit is een reactie op Maikel, niet op Coen.

[Wim S.]

Videodrome : Ik had deze film nog nooit eerder gezien, erg bizarre film maar geniaal gevonden. Een tv producent ontdekt via zijn medewerker een verborgen videokanaal waar een soort van bizarre martelporno wordt vertoond. De tv producent ziet daar wel wat in en wil weten waar hij die video's kan krijgen en raat verstrikt in een zeer ingewikkeld project namelijk videodrome. Waarbij hij bizarre hallucinaties krijgt en steeds verder verstrikt raakt in die hallucinaties. 8/10

[BigLebowski]

The Innocents - Jack Clayton - 1961

Wow....wow....wow....wat een fantastische film! Het verbaasd me een beetje dat deze film niet meer erkenning heeft gekregen. Psycho dat een jaar eerder uitkwam heeft inmiddels een ongelofelijke status maar The Innocents hoort van mijn part in hetzelfde rijtje. Alles klopt aan deze film in mijn ogen.

Deborah Kerr speelt een vrouw die voor twee weeskinderen gaat zorgen in een oud groot huis. Haar vertolking is fantastisch. Gedurende de hele film is ze zenuwachtig, gespannen.....er klopt iets niet aan haar. De twee kinderen zijn ook geweldig, vooral de jongen die Miles speelt. De jongen gedraagt zich als een volwassenen en praat ook op die manier. Heel erg vreemd. Een prima zet van de film omdat je steeds het gevoel krijgt dat dit gewoon niet klopt. Praat de jongen echt zo of denkt de vrouw dat alleen maar?

De vrouw ziet openbaringen van twee geesten die vroeger op de kinderen hebben gepast. Die geesten worden fantastisch gefilmd, erg geloofwaardig. De vrouw raakt ervan overtuigd dat de twee geesten het op de kinderen hebben voorzien. De film balanceert heel erg knap tussen psychologisch drama en spookverhaal. Is de vrouw gek aan het worden en fantaseert ze alles of gebeurt het echt? Vooral de relatie tussen Miles en de vrouw is uiterst.....creepy....soms op het incestueuze af. Voor een film uit 1961 is het zeer gewaagd. Zelfs voor huidige begrippen.

De zwartwit fotografie is van een zeldzame klasse. Alsof Hitchcock samen met Bava en Tourneur een film heeft gemaakt. De geweldige vertolkingen (Deborah Kerr had een Oscar moeten krijgen), het verhaal dat op meerdere manieren te interpreteren is en de creepy sfeer die wordt gecreëerd zorgen ervoor dat de film in mijn ogen een meesterwerk is. Ik had al een voorgevoel dat deze film me zou bevallen maar het overtrof al mn verwachtingen.

De uitgave van BFI is zeer mooi. Een digipack en slipcase met daarin de dvd en een boekwerkje. Er staat oa een audiocommentaar, een gefilmde introductie en een kortfilm op. Een uitgave die deze film verdiend. Een van de betere films en zeker een van de betere horrorfilms die ik heb gezien. Grote klasse!

10

http://www.channel4.com/film/media/film/4x/I/innocents_xl_01.jpg

Heeft direct mijn interesse gekregen, dank voor de tip (y) Waar voor een leuke prijs te vinden?

[Eddy]

Heeft direct mijn interesse gekregen, dank voor de tip (y) Waar voor een leuke prijs te vinden?
Play (http://www.play.com/DVD/DVD/4-/1720592/The-Innocents/Product.html?cur=258) heeft hem voor 11,49 in de aanbieding.

[Brakhage]

Play (http://www.play.com/DVD/DVD/4-/1720592/The-Innocents/Product.html?cur=258) heeft hem voor 11,49 in de aanbieding.
Als je gewoon de Vlaamse DVD koopt, dan is ie nog goedkoper, bv 7.49 bij DVD outlet. De beeldkwaliteit van die is ook prima.

[Eddy]

Heeft die ook dezelfde extra's?

[Brakhage]

Heeft die ook dezelfde extra's?
Nee, enkel een trailer als extra.

[Brakhage]

The Island (Michael Bay, 2005) ****1/2

Je kunt Michael Bay onmogelijk betichten van ‘goede’ smaak, maar dat is sowieso maar een overschat begrip. Om Pablo Picasso nog maar eens te quoten “the chief enemy of creativity is ‘good’ taste” en alsof Bay deze link speels wilde bevestigen hangt in het kantoor van Sean Bean in ‘The Island’ een schilderij van Picasso. Ik heb de stijl van Michael Bay in relatie tot ‘Transformers’ eens een van hyperesthetiek genoemd, waarmee ik bedoelde dat alles in het universum van Bay gericht is op een overdadige vorm van schoonheid en stilering: belachelijk knappe mensen, overdadig mooie auto’s, glanzende oppervlaktes, een prachtig oog voor kleur etc. Zelfs als iets vernietigd wordt is het een esthetisch wonder dankzij de wijze waarop hij het in beeld brengt. Hij is daarmee de ultieme vertegenwoordiger van onze tijd, een oppervlakkige tijd waarin uiterlijk vertoon en schoonheid het meest belangrijke lijken te zijn. Net zoals Sternberg en Sirk voor hem, zwelgt Bay in een wereld van artificiële oppervlaktes. Nu wil ik niet zeggen dat Bay even sterk is als zijn voorgangers of zelfs maar dat hij hetzelfde doel heeft, want waar Sternberg en Sirk die oppervlaktes gebruikten om diepere betekenissen aan te brengen in hun werk, daar lijkt Bay tevreden met enkel die buitenkant, louter verpakking. Maar daarin schuilt nu juist de schoonheid van zijn werk, omdat hij die verpakkingsvisie dusdanig ver doorvoert dat het letterlijk het onderwerp van zijn films wordt. Daarom is ‘The Island’ ook zo’n fantastisch project voor hem, omdat het verhaal zo naadloos aansluit op zijn stijl en hij zich kan uitleven in oppervlakkige mensen in oogverblindende witte pakken - dat einde waarin al die figuren in het wit door de woestijn rennen behoort tot de meest imposante cinema van de laatste jaren. Het is een wereld waarin de mensen letterlijk gezien worden als een product, de ultieme vorm van een oppervlakkige consumptiemaatschappij. Michael Bay maakt de meest oppervlakkige films met de meest oppervlakkige stijl denkbaar en een dergelijk samengaan van vorm en inhoud is altijd het kenmerk van grootse kunst.

[Marcel v/d H.]

Heb de film toevallig vanmiddag ook gezien. Ziet er allemaal erg mooi uit inderdaad, met name de eindscene. Al ben ik nou ook weer niet zo positief... :) In mijn ogen een vermakelijke aktiefilm, niet meer en niet minder. Wel gaaf om op blu-ray te zien trouwens.

[pete928]

vanmiddag rocky balboa zitten kijken aardige film geen hoogvlieger maar zeker ook niet slecht .

[Brakhage]

Faces (John Cassavetes, 1968) *****

Stan Brakhage zei ooit in een van zijn meest beroemde essays: ‘How many colors are there in a field a grass to the crawling baby unaware of “Green”?’ Brakhage was geïnteresseerd om mensen terug te brengen naar een manier van zien die nog niet beïnvloed was door opvoeding, taal of omgeving. Een soort pure vorm van zien, een vorm die ieder mens heeft als hij geboren wordt maar vervolgens verliest samen met zijn onschuldigheid.

John Cassavetes wilde eigenlijk hetzelfde doen, maar dan met emoties. Hij zocht naar emoties voordat ze intellectueel getemd of sociaal geremd worden. Een soort oer-emoties dus die zich enkel laten zien in de meest extreme situaties. Veel mensen hebben vaak geklaagd over de extremiteit of de krankzinnigheid van zijn personages, maar dat is nu juist het hele punt. Daarom komen extreme situaties, zoals ruzies, schok of breakdowns ook zo vaak voor bij Cassavetes: het is een bewuste keuze om middels deze weg van exces een soort expressieve bevrijding te creëren, waarin hij door kan dringen tot de meest diepe emoties van een mens. ‘Faces’ is wat dat betreft een van zijn meest extreme films, het is een film met feitelijk enkel hoogtepunten en extreme situaties. Waar normale films altijd opbouwen naar een climax en dan weer een rustig moment hebben, daar vult Cassavetes heel zijn film met enkel climaxen, zonder dat de kijker een adempauze gegund wordt. De fictieve regisseur Von Ellstein predikt in Minnelli’s Hollyoowd satire ‘The Bad and the Beautiful’ de volgende wijsheid: ‘Of course I could make this scene a climax. I could make every scene in this movie a climax, but a movie with all climaxes is like a pearl necklace without a string, it falls apart.’ Dit is ook een bijzonder conventionele wijsheid en in de meeste films ook het geval, maar Cassavetes negeert deze wijsheid volledig en bewijst dat het ook anders kan. Het is zelfs de hele essentie van zijn films.

De Griekse filosoof Heraclitus zei ooit: ‘panta rhei’ – alles stroomt of alles is constant in beweging, er is geen vastheid in deze wereld (het is natuurlijk geen toeval dat Cassavetes’s laatste meesterwerk ‘Love Streams’ heet). Zelfs een solide tafel die voor ons staat is opgebouwd uit constant bewegende moleculen, zodat die vastheid ook enkel een illusie is. Dit principe van constante beweging werd door Cassavetes vurig gepromoot in zijn films, Cassavetes geloofde heilig dat mensen geen vaste identiteit hebben en bovendien dat de interactie tussen mensen altijd vloeiend is. Of beter gezegd, moet zijn. Want het is constant vechten voor mensen, vechten tegen patronen waarin mensen vastgezet worden. Als men een ‘identiteit’ aanneemt moet er weer gevochten worden, moet dat patroon weer doorbroken worden. Maar die cyclus is oneindig natuurlijk, want zelfs als men met succes een bepaald patroon doorbroken heeft, dan ontstaat er vanzelf weer een ander patroon waarin men vastgeroest komt te zitten en moet vervolgens dat patroon weer doorbroken worden. Ad infinitum. Vooruitgang en ontwikkeling zijn in de ogen van Cassavetes een absolute must. Stilstand is achteruitgang of zelfs letterlijk dood, men moet constant blijven proberen om de patronen te doorbreken. Zonder dat er overigens een uiteindelijk doel is, dat maakt het leven ook zo moeilijk, het zal altijd een constant gevecht blijven. Maar als zelfs persoonlijke identiteit voor Cassavetes zo’n steeds veranderend begrip is, dan is menselijke interactie helemaal moeilijk. Want interactie is altijd gebaseerd op de twee of meer pilaren die mensen heten, maar als die mensen al constant moeten veranderen, dan zal die interactie helemaal constant veranderlijk zijn, omdat ze geen stabiele ondergrond heeft. Alles stroomt, constant. Dit is ook exact de reden dat de toon in een Cassavetes scène constant kan omslaan, in een oogwenk. Het ene moment is het vrolijk, dan plots gemeen, dan weer teder, dan volledig uit het niets afwijzend en dat alles vaak binnen een paar minuten. ‘Faces’ zit vol met dit soort momenten.

Het vechten tegen patronen betekent automatisch een volledige openheid van geest en van emotie. Mensen in Cassavetes’s films hebben echt interactie, op een manier die mensen in andere films niet hebben. In andere films is het interactie tussen twee volledig solide figuren, mensen die ieder een duidelijke positie hebben, een positie die ook feitelijk niet veranderd tijdens de interactie; er vindt geen echte beïnvloeding plaats, maar het is een soort dialogen tussen losse eilandjes. Bij Cassavetes draait het juist om deze beïnvloeding, dat vormt voor hem de kern van het leven. Vergelijk het eens met mensen die een standpunt innemen over een film en vervolgens niet in staat zijn of niet bereid zijn om deze mening aan te passen, discussie uit de weg gaan zelfs uit angst dat hun mening aangetast gaat worden. Cassavetes strijdt in al zijn films vurig voor exact het tegenovergestelde: er moet altijd de discussie en de interactie aangegaan worden, omdat mensen anders te rigide worden en in onwrikbare patronen vervallen. En dit is uiteraard zowel intellectueel als emotioneel, maar bij Cassavetes altijd hoofdzakelijk emotioneel – zijn cinema is een radicale anti-intellectualistische. Gevoel moet meer vertrouwd worden dan intellect, omdat intellect afknelt en beperkt. Daarom is perceptie in zijn films ook cruciaal, alles draait om het voelen en ervaren, dat is belangrijker dan het echt begrijpen. Het verschil dus tussen perceptuele cinema en conceptuele cinema, waar ik hier (http://www.whatiwatch.net/recensies.php?rec=13691) wat over gezegd heb.

Cassavetes is ook altijd een groot voorstander van gelijkheid. Geen personage is belangrijker dan het andere, iedere mening telt even zeer mee. Natuurlijk zijn er ook in zijn films hoofd- en bijpersonages, maar in een afzonderlijke scène kunnen deze bijpersonages bijzonder gemakkelijk even de overhand nemen en een eigen stem krijgen. Binnen de individuele scène is iedereen even belangrijk. In ‘Faces’ is dit ook heel duidelijk te zien, zelfs in de visuele stijl van Cassavetes. Als hij een groep filmt, dan zal hij constant ieder gezicht afzonderlijk een close-up geven. Zijn camera geeft iedereen evenveel aandacht, evenals zijn montage. Constant wordt er als een ping pong bal op en neer gesprongen tussen wisselende personages en standpunten, wisselende point of views als het ware. Het is absoluut cruciaal dat Cassavetes in ‘Faces’ nooit een point of view shot gebruikt, waar b.v. Hitchcock juist in grossiert, omdat een point of view shot een bepaald standpunt privilege geeft boven een ander standpunt en dat gaat dwars in tegen alles waar Cassavetes voor staat.

Dat Cassavetes zijn films volledig op interactie laat rusten is ook direct de reden dat zijn films weinig tot geen plot hebben. Vreselijk veel mensen hebben hem altijd geklaagd dat hij geen tempo kan houden, dat zijn films zich maar eindeloos voortslepen zonder plot of doel. Maar die mensen hebben simpelweg niets, maar dan ook niets van Cassavetes begrepen. Een scène heeft maar zelden een doel in zijn films, geen doel zoals de meeste films dat hebben. De meeste films zijn volledig doelgericht, iedere scène is er om het verhaal voort te stuwen. Cassavetes is echter totaal niet doelgericht, maar procesgericht, het draait bij hem altijd om het proces. Een personage bevindt zich op een bepaald punt aan het begin van de scène en Cassavetes interesseert het niets waar die persoon zich bevindt aan het einde van die scène, het gaat hem enkel en alleen om wat er zich tussen die twee momenten afspeelt. In dit traject, bestaande uit de fysieke interactie tussen mensen, dat is waar de betekenis van zijn cinema ligt, omdat hij in dat traject samen met zijn acteurs kan zoeken naar een bepaalde emotionele waarheid. Het was ook letterlijk de manier waarop hij zijn scènes opnam: hij filmde zoveel mogelijk in sequentie (wat uiterst ongebruikelijk is in Hollywood) en met een combinatie van script en improvisatie ging hij met zijn acteurs op zoek naar niet in kaart gebrachte en onverwachte emotionele diepgang om daarmee zelf ook iets over het leven en menselijke relaties te leren. Het proces van het opnemen van de film was voor hem ook vele malen belangrijker dan het uiteindelijke product – vrienden van hem hebben meermalen gegrapt dat ze verbaasd waren dat hij zijn films überhaupt uitbracht. Daarom hebben zijn films ook nooit een begin en eind. Zijn universum is volledig procesgericht en open, voor geslotenheid is geen plaats.

Een van de manieren waarop Cassavetes dwars tegen de traditionele film ingaat is zijn manier om informatie te verschaffen. Het leeuwendeel van de films gebruikt hiervoor een methode die meestal de decoupage classique genoemd wordt. Via deze methode wordt in de eerste 20 minuten van de film alle belangrijke informatie zo snel en zo pijnloos mogelijk verschaft, zodat de kijker zo snel mogelijk weet wie de personages zijn, waar het zich afspeelt en wat er zal gaan gebeuren. Cassavetes gebruikte dit bewust niet en hield vaak cruciale informatie voor de kijker achter zodat deze volledig in het duister bleef tasten. In ‘Love Streams’ bijvoorbeeld gooit hij de kijker rechtstreeks in de actie, in een gevecht tussen mensen van wie de kijker geen flauw idee heeft wie ze zijn. Dit deed hij om twee redenen: allereerst wilde hij dat de kijker zo objectief mogelijk, zo open mogelijk was, zodat de kijker niet snel zou kunnen oordelen over de personages. Neem bijvoorbeeld het begin van ‘Faces’, waarin de eerste 20 minuten volledig onduidelijk blijft wie de personages zijn en wat hun relatie tot elkaar is. De kijker maakt dus wel een connectie met de personages, zonder dat hij over ze kan oordelen, omdat hij hiervoor de relevantie informatie mist. Als dan na 20 minuten duidelijk wordt bijvoorbeeld dat Richard en Fred getrouwd zijn, dan heeft de kijker al een band met de personages – had Cassavetes direct duidelijk gemaakt dat ze getrouwd waren, dan had de kijker direct geweten dat ze overspel aan het plegen zijn, terwijl de kijker dat nu hoogstens kan raden. Het gevolg is dat men opener de scène moet benaderen.

Er is echter nog een tweede, belangrijkere reden om dergelijke informatie achter te houden en dat betreft de kijkhouding van de kijker. Bij de meeste films kan de kijker na een minuut of twintig een afstand van de film nemen: hij weet wie iedereen is en wat zich ongeveer gaat ontvouwen en het enige wat hij nog hoeft te doen is passief alles over zich heen laten te komen. Cassavetes probeerde in alles om deze passiviteit om te zetten in activiteit en het onthouden van informatie is een van de manieren; de kijker moet constant hard werken en kan nooit op zijn lauweren rusten, hij moet zelf actief betekenis geven aan de film.

Dit zelf betekenis geven blijkt nog altijd voor veel mensen lastig, omdat mensen zo vertrouwd zijn met de traditionele cinema van doel- en plotgerichtheid, dat ze niet bereid zijn om zich open te stellen voor een nieuwe ervaring of simpelweg niet weten wat ze met Cassavetes aanmoeten. Hij vocht zijn hele carrière gepassioneerd om deze mensen te veranderen, om mensen een echte ervaring mee te geven, waar ze zelf actief betekenis aan kunnen geven. En mensen die dat bereid zijn zullen in zijn werk een overweldigende ervaring aantreffen. Binnen dat oeuvre is ‘Faces’ zonder twijfel een van beste werken, het is een van de grootste kunstwerken van de vorige eeuw. It simply doesn’t get any better than this.

[Jordy van Buel]

Heb de film toevallig vanmiddag ook gezien. Ziet er allemaal erg mooi uit inderdaad, met name de eindscene. Al ben ik nou ook weer niet zo positief... :) In mijn ogen een vermakelijke aktiefilm, niet meer en niet minder.

Inderdaad maar een vrij gemiddelde aktiefilm imo, vond de samenwerking tussen McGregor en Johansson ook totaal niet uit de verf komen.

[Brakhage]

Cobra Woman (Robert Siodmak, 1944) ***1/2

Camp, wat een fantastisch concept is dat toch, ik kan er in ieder geval een geweldige tijd mee beleven. En het maakt natuurlijk helemaal niet meer uit of het bedoeld of onbedoeld camp is, als je iets als camp leest kun je de meest waardeloos slechte films middels camp redden van vergetelheid en katapulteren naar de hoogste regionen van plezierig tijdverdrijf. Deze beruchte film wilde ik al jaren zien en hemeltje, wat een heerlijke onzin is dit. Er is natuurlijk Maria Montez, de exotische schoonheid die niet bijzonder goed kan acteren maar hier zelfs een dubbelrol wordt toebedeeld – het is altijd goed om iemands tekortkomingen uitgebreid in beeld te brengen. Maar het gaat natuurlijk niet om Maria’s acteercapaciteiten, het gaat om haar uiterlijk, zoals deze hele film om uiterlijk gaat, en haar beroemde cobradans. De overdadige decors en kostuums, het uitbundige gebruik van Technicolor, het simpele verhaaltje, de debiele dialogen, het is allemaal even leuk om te zien. Het is een exotische avonturenfilm a la, zeg eens wat, ‘Indiana Jones and the Temple of Doom’ maar dan nog een stukje onzinniger. Maar juist daarom nog veel leuker. Regisseur was niemand minder dan Robert Siodmak, bekend van enkele briljante film noirs onder meer. Natuurlijk is het niet zijn beste, het stelt zelfs bijzonder weinig voor als film. Maar dat kan me allemaal niks schelen, dit zijn films naar mijn hart. Gaat dat zien!

[Jordy van Buel]

Tropic Thunder 2008

Echt een geweldige film! Ik heb zo ontzettend moeten lachen om Robert Downey Jr. en Tom Cruise :mrgreen: Had niet gedacht dat Ben Stiller dit neer zou kunnen zetten maar we moeten hem toch credits geven voor zijn originaliteit in deze. Alle referenties naar andere (oorlogs)films zijn ook erg goed in het script verwerkt. Erg goed! (y)

[Melzz]

Play (http://www.play.com/DVD/DVD/4-/1720592/The-Innocents/Product.html?cur=258) heeft hem voor 11,49 in de aanbieding.

Klopt, hier heb ik hem vandaan. Zoals ik schreef was ik blij verrast door de uitgave, een mooie digipack met boekwerkje en een aantal zeer interessante extra's zoals een met een Oscar bekroonde kortfilm. Voor zo'n mooie film zou ik echt voor deze uitgave gaan. Er zijn trouwens nog meer BFI's in de aanbieding, sommige voor 9,99.

[Oudlid_X5]

Southland Tales (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=132489)

Waar ging dit in Godsnaam over...:shock:

[Patrick van den Hul]

Vooruit, ik zal ook maar weer eens selectief wat korte stukjes schrijven 8-) Eerst nog even wat in te halen van deze maand, herkijkbeurten sla ik even over:

Blindness, Fernando Meirelles (2008 )
De nieuwste van deze talentvolle regisseur is zeker weer interessant te noemen. Post-apocalyptische films heb je eigenlijk in twee varianten: Groots opgezet of juist met de focus op de gevolgen voor individuen. Deze film behoort tot de laatste categorie. De opbouw is uitstekend, hier wordt goed de tijd voor genomen. Visueel is het ook allemaal overtuigend. Naarmate de film vordert, begint het script echter te rammelen. Sommige dingen zijn simpelweg niet geloofwaardig en het eerst stuk in de gevangenis duurt bovendien veel te lang. Al met al is het een film die visueel zeer goed in elkaar steekt en waar uitstekend in wordt geacteerd, maar die qua verhaal teveel steekjes laat vallen om het een echte topper te laten zijn. 7,8

The Contender, Rod Lurie (2000)
Ik ben verzot op politieke films en heb me dan ook goed vermaakt met deze film over een lastercampagne jegens een vrouwelijke kandidaat voor het vice-presidentsschap. De hele film zit vol met groot acteerwerk, vooral van Joan Allen, een bijna onherkenbare Gary Oldman en Jeff Bridges in een van zijn beste rollen als de president. Het is dan ook dood en doodzonde dat het verhaal in het laatste half uur belachelijke wendingen neemt. De cheesy speech van de president aan het einde is het dieptepunt. Bovendien haalt deze ontknoping mijns inziens de eerdere boodschap van de film onderuit. Die zou zijn dat het niet belangrijk is wat de echte waarheid is, aangezien je niet op laster in zou hoeven gaan, maar toch komen we de echte waarheid te weten in een privé gesprek met de president. Een film die de moeite waard is voor een keer, maar door het vreselijke einde geen 2e kans krijgt. 7,2

Thief, Michael Mann (1981)
Allereerst wil ik iedereen even waarschuwen voor de R2UK DVD. De stijl van Mann komt niet bepaald goed tot zijn recht met ondermaatste scherpte, weinig schaduwdetail, veel defecten, een te smal beeld en matig geluid. De film zelf was echter prima te pruimen. Caan speelt een prima rol en de visuele kracht van Mann is ook hier al zichtbaar. Minpuntje vond ik dat het verhaal te langdradig was, de film had gerust een half uur korter gemogen. 7,3

Brief Encounter, David Lean (1945)
Ik ben de laatste tijd steeds meer bezig met het kijken van film van voor 1960 en de David Lean box met 10 films voor 25 euro was een goede stap in deze richting. Brief Encounter is een van die memorabele films waarvan bepaalde shots dagen of weken later nog even door je hoofd flitsen. De cinematografie komt extra goed tot zijn recht door de uitstekende beeldkwaliteit van deze restauratie door BFI. De chemie tussen de hoofdpersonages, essentieel in dit soort film, spat van het scherm. Het verhaal is onderhoudend en je raakt erbij betrokken, eigenlijk alles wat je maar zou willen in een film. Al de andere films uit de box zo goed zijn, ben ik een tevreden mens. 8,2

Kate and Leopold, James Mangold (2001)
Deze film heb ik eigenlijk alleen gekeken vanwege regisseur James Mangold die hier opeens een opmerkelijk uitstapje maakt in zijn oeuvre qua genre. Ergens hoopte ik dat deze film het standaard romcom format zou ontstijgen. Helaas was dit niet het geval. Hugh Jackman speelt een prima charmante rol, maar tegenover hem staat helaas Meg Ryan, de meest eentonige actrice uit de geschiedenis van de film. Deze ietwat te lange film zorgde zo nu en dan voor en glimlach, dan weer voor blik op de klok en was al met al leuk voor een keertje. 6,0

Paprika, Satoshi Kon (2006)
Dit soort films ervaar ik eigenlijk bijna altijd op dezelfde manier. De eerste paar minuten ben ik zeer onder de indruk van de kwaliteit van de animatie, maar na verloop van tijd kan ik het verhaal voor geen meter meer volgen. Ditzelfde probleem had ik bijvoorbeeld ook bij Final Fantasy: Advent Children. Dit was dan ook een lange en niet geheel bevredigende zit. Werkelijk prachtige beelden, maar een verhaal dat kant nog wal raakt en nauwelijks te volgen is. 6,2

About Schmidt, Alexander Payne (2002)
Payne raakt bij mij de juiste snaar. Van Sideways was ik behoorlijk onder de indruk, en deze film evenaart dit niveau bijna. Het is in deze film dat Nicholson mij pas voor het eerst overtuigt heeft dat hij echt een topacteur is die veel verschillende rollen aankan. Dé kracht van deze film is de echtheid van de mensen en hun gevoelens. Iedereen zal zich kunnen herkennen in bepaalde personages of bepaalde situaties. Bovendien weet Payne uitstekend te balanceren op de scheidslijn tussen drama en tragikomische situaties. Op deze manier valt er ook nog wat te lachen. Een topper en zeker een aanrader voor liefhebbers van de betere dramafilm. 8,5

Danny the Dog, Louis Leterrier (2005)
Leterrier kan maar 1 ding en dat is hersenloze actiefilms maken. Zolang hij dat op deze wijze blijft doen, hoor je mij niet klagen. Het verhaal is een leuk excuus voor de vele vechtscènes. Bovendien is er ook nog een stukje drama voor de afwisseling dat voor de verandering nog redelijke overtuigt ook. Jet Lit blijkt (enigszins) te kunnen acteren, maar Morgan Freeman en met name Bob Hoskins stelen hier de show. Een aanrader voor de liefhebber van de échte actiefilm. 6,8

Body of Lies, Ridley Scott (2008 )
Ik ben een enorme fan van Scott en ben dan ook blij dat ik deze op de valreep toch nog in de bios heb kunnen zien. Door de doorsnee trailer was het moeilijk om mensen mee te krijgen (hoewel ik zelf liever niet teveel waarde hecht aan trailers). De film is spannend geworden en voelt realistisch aan. Zoals we mogen verwachten van Scott is de actie zeer strak in beeld gebracht. Extra leuk element vond ik de weergave van de techniek van de CIA, met name het veelvuldige gebruik van satelietten om auto's en mensen te volgen bijvoorbeeld. DiCaprio heeft zich bovendien echt ontwikkeld tot een topacteur en draagt de film prima. Crowe speelt goed, maar zijn personage komt niet helemaal uit de verf. Body of Lies combineert snedige dialogen en een complex verhaal met gave actie en is daardoor erg afwisselend. Zeker een aanrader. 7,5

Oorlogswinter, Martin Koolhoven (2008 )
Dit was weer typisch een van die films waar ik weinig van verwachtte, maar die toch wel mee bleek te vallen. Al snel wordt je in dit spannende jongensboek gezogen. Het accurate tijdsbeeld met het kleine dorpje onder bezetting draagt hier ook zeker aan bij. Ik had het boek nog niet gelezen dus de wendingen kwamen voor mij ook onverwachts. De film kent ook nog wat humor dankzij het steenkolenengels van de jonge, prima acterende hoofdrolspeler (here's my sister, she's a sister). Een nurse dus ;). Waar ik me wel mateloos aan stoorde was de dramatische veel te aanwezig muziek die op sommige momenten ook nog eens werd gecombineerd met slomotion beelden. Dit heeft de film totaal niet nodig. Een redelijke film die net niet helemaal overtuigt omdat het allemaal niet echt volwassen genoeg is, waarschijnlijk vanwege het bronmateriaal. 6,8

[mercapto]

Brakhage is "geBaynotiseerd"!
:D
Nou, dan ga ik ook maar iets opzetten.

[Coen P.]

The Island (Michael Bay, 2005) ****1/2

Je kunt Michael Bay onmogelijk betichten van ‘goede’ smaak, maar dat is sowieso maar een overschat begrip. Om Pablo Picasso nog maar eens te quoten “the chief enemy of creativity is ‘good’ taste” en alsof Bay deze link speels wilde bevestigen hangt in het kantoor van Sean Bean in ‘The Island’ een schilderij van Picasso. Ik heb de stijl van Michael Bay in relatie tot ‘Transformers’ eens een van hyperesthetiek genoemd, waarmee ik bedoelde dat alles in het universum van Bay gericht is op een overdadige vorm van schoonheid en stilering: belachelijk knappe mensen, overdadig mooie auto’s, glanzende oppervlaktes, een prachtig oog voor kleur etc. Zelfs als iets vernietigd wordt is het een esthetisch wonder dankzij de wijze waarop hij het in beeld brengt. Hij is daarmee de ultieme vertegenwoordiger van onze tijd, een oppervlakkige tijd waarin uiterlijk vertoon en schoonheid het meest belangrijke lijken te zijn. Net zoals Sternberg en Sirk voor hem, zwelgt Bay in een wereld van artificiële oppervlaktes. Nu wil ik niet zeggen dat Bay even sterk is als zijn voorgangers of zelfs maar dat hij hetzelfde doel heeft, want waar Sternberg en Sirk die oppervlaktes gebruikten om diepere betekenissen aan te brengen in hun werk, daar lijkt Bay tevreden met enkel die buitenkant, louter verpakking. Maar daarin schuilt nu juist de schoonheid van zijn werk, omdat hij die verpakkingsvisie dusdanig ver doorvoert dat het letterlijk het onderwerp van zijn films wordt. Daarom is ‘The Island’ ook zo’n fantastisch project voor hem, omdat het verhaal zo naadloos aansluit op zijn stijl en hij zich kan uitleven in oppervlakkige mensen in oogverblindende witte pakken - dat einde waarin al die figuren in het wit door de woestijn rennen behoort tot de meest imposante cinema van de laatste jaren. Het is een wereld waarin de mensen letterlijk gezien worden als een product, de ultieme vorm van een oppervlakkige consumptiemaatschappij. Michael Bay maakt de meest oppervlakkige films met de meest oppervlakkige stijl denkbaar en een dergelijk samengaan van vorm en inhoud is altijd het kenmerk van grootse kunst.

Zal deze eens snel op blu ray kijken. De hyperesthetiek moet dan helemaal van het scherm afspatten!

[Marcel v/d H.]

C.R.A.Z.Y. (Jean-Marc Vallée, 2005)
Prima coming of age film uit Canada. Naast prima acteerwerk bevat de film ook een heerlijke soundtrack. Aanrader! 8.0

The Island (Michael Bay, 2005)
Vermakelijke aktiefilm. Weinig inhoud, veel eye-candy. 7.0

[Brakhage]

Zal deze eens snel op blu ray kijken. De hyperesthetiek moet dan helemaal van het scherm afspatten!
Ik zag hem voor het eerst in de bioscoop, sinds dat moment ben ik een beetje verliefd geworden op dhr Bay.

[Coen P.]

Goed verhaal overigens, helemaal dat van Faces. Ik moet ook echt meer van Cassavetes gaan zien. Vond Shadows weinig imponerend (waarom weet ik niet meer), terwijl ik A Woman Under the Influence en Killing of a Chinese Bookie erg goed vond...

[Coen P.]

@ Patrick. Leuk stukjes, mag je vaker doen. Dit draadje verdient een schop onder de kont!

[riny]

Thief, Michael Mann (1981)
Allereerst wil ik iedereen even waarschuwen voor de R2UK DVD. De stijl van Mann komt niet bepaald goed tot zijn recht met ondermaatste scherpte, weinig schaduwdetail, veel defecten, een te smal beeld en matig geluid.

Kwaliteit is inderdaad niet geweldig maar het beeldformaat klopt gewoon hoor.

[steven van dijk]

Danny The Dog heeft als soundtrack muziek van Massive Attack, dat vond ik ook erg goed aan de film.

[Patrick van den Hul]

Hee, reactie! :) Ik begon me alweer te herinneren waarom ik met de stukjes gestopt was :lol:

@Coen. Thnx, i agree, hopelijk gaan meer mensen hun digitale mond opentrekken
@ Jim. Volgensmij niet, op IMDB staat 1.85:1, dus beeldvullend, maar correct me if i'm wrong.

[riny]

Hee, reactie! :) Ik begon me alweer te herinneren waarom ik met de stukjes gestopt was :lol:

@Coen. Thnx, i agree, hopelijk gaan meer mensen hun digitale mond opentrekken
@ Jim. Volgensmij niet, op IMDB staat 1.85:1, dus beeldvullend, maar correct me if i'm wrong.

de dvd van Thief is ook 1.85:1, alleen niet anamorphic en daarom dus niet beeldvullend.

[Brakhage]

Goed verhaal overigens, helemaal dat van Faces. Ik moet ook echt meer van Cassavetes gaan zien. Vond Shadows weinig imponerend (waarom weet ik niet meer), terwijl ik A Woman Under the Influence en Killing of a Chinese Bookie erg goed vond...
Je moet dan echt snel Faces gaan zien, om redenen die ik gisteren beschreven heb :p En Love Streams is werkelijk geniaal ook, maar daar is alleen een Franse DVD van en die is OOP.

[Brakhage]

The Times of Harvey Milk (Rob Epstein, 1984) *****

Met de film 'Milk' van Gus van Sant in de aantocht deze film nog maar eens gekeken en hij is nog altijd even indrukwekkend. Deze documentaire gaat over Amerika’s eerste openlijk homoseksuele politicus, Harvey Milk, een man die vurig streed voor de acceptatie van minderheden en na elf maanden in de Raad gezeten te hebben op koelbloedige wijze werd doodgeschoten door een politieke concurrent die en passant ook nog even de burgemeester om zeep hielp. Het is een schokkend, ontroerend en verbijsterend verhaal, dat op perfecte wijze wordt gebracht door meesterdocumentairemaker Rob Epstein en een film als deze bewijst andermaal waarom een film als 'Brokeback Mountain' zo'n intens verwerpelijke, walgelijke film is omdat alle issues die deze film rechtstreeks aankaart in BB simpelweg genegeerd en ontkend worden. De opbouw van 'Harvey Milk' is geweldig, waardoor je een uitstekend beeld krijgt van Harvey Milk, waardoor de verwoestende en aangrijpende climax enorm hard aankomt. Natuurlijk is deze film een vurig pleidooi voor homorechten, maar zoals altijd met Epstein is zijn horizon veel breder dan dat en de film is eveneens een pleidooi voor de acceptatie van alle minderheden, evenals voor een tolerante maatschappij. Nog steeds een indrukwekkende en belangrijke film, gegoten in een perfecte documentaire. Ik ben erg benieuwd wat van Sant en Sean Penn ervan gemaakt hebben. Dit is verplichte kost voor iedereen in ieder geval.

[Tim k]

Ieder jaar rond deze tijd gaat er 1 van de eerste 2 Die Hards in de speler. Vandaag nr. 2 gekeken. Harlin heeft hier toch wel een vermakelijke actiefilm van gemaakt. I.m.o. doet hij niet zoveel onder voor het 1e deel, maar daar sta ik waarschijnlijk alleen in. De cast is heerlijk en de actie dik in orde. Let it snow, let it snow, let it snow!

[Brakhage]

Love Finds Andy Hardy (George B. Seitz, 1938) **

Als ik met een aspect van Hollywood problemen heb, dan is het wel de wijze waarop ze kinderen in beeld brengen, waarbij die kinderen altijd veel te wijs zijn voor hun leeftijd. Ook in deze film gedragen kinderen van een jaar of 13 zich alsof ze 35 zijn, erg vervelend. Het is ook een film uit de in die tijd razend populaire reeks rondom Judge Hardy en zijn gezin en alles in de film is er dan ook op gericht om het iedereen naar zijn zin te maken, het is echt duidelijk bedoeld als een film om met het hele gezin naar te kijken. Het is zo’n belachelijke droomwereld waarin ieder probleem vakkundig buiten de deur gehouden wordt, dus zelfs als oma in deze film in een coma raakt, is er geen enkele reden tot paniek – problemen bestaan immers niet. Het is een bijzonder nare visie op een small town America gezin waarin alles bedekt is met dikke plakken suiker en in ieder opzicht is de representatie van een gezin als dit de absolute tegenpool van de gezinnen die je in de films van W.C. Fields ziet, die kinderen slaat en beledigt – maar Fields was dan ook geniaal natuurlijk. Enniewee, de enige reden dat deze film de moeite waard is, is een bijzonder moment waarop een hele jonge Judy Garland over zichzelf zegt: ‘I’ve got na glamour, that’s the problem with me’. Opmerkelijk dat Garland hier reeds helemaal aan het begin van haar carrière de vinger legt (onbewust vermoedelijk) op de frictie die haar gehele carrière zou gaan kenmerken, de frictie tussen de onglamoureuze Garland als de grootste ster van de meest glamoureuze filmstudio, MGM.

[mercapto]

The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford

Poeh poeh, dat was...nou ja, lang.
En de film is net zo lang als de titel.
Vanaf de eerste scene weet je dat er meer aan de hand is dan de titel je wil laten geloven.
Het verhaal was niet saai maar wel erg uitgerekt en op momenten langdradig. Ik vond de film doen denken aan Into the West met de vele personages, plaatsen en verhaaltjes. Ik kon er niet lekker inkomen.
De muziek irriteerde me op momenten, hier en daar leek het wat op Mansell met ellenlange repetitie, één akkoord leek rechtstreeks uit The Fountain te komen. In andere scenes vond ik de muziek niet passen bij wat je zag, zo van, we gooien er wat klassiekklinkends onder en dan komt het wel goed.
Casey Affleck was lekker bezig. Mooie rol van hem en de beste in de film. Brad Pitt is me eigenlijk nauwelijks opgevallen, nadat ik de voorkant van de DVD heb bekeken heb ik hem eigenlijk niet meer zo aanwezig gezien. Het was de bedoeling dat hij het rustig aan zou doen maar ik vond de subtiliteit meer afwezigheid.
De naratie deed me dan weer denken aan...A.I....erg vertellerig en toekomstgericht.
Wat je zag was prachtig, de cinematografie was schitterend. M'n favoriete scene is wanneer de trein de bocht om komt...het leek wel een logo filmpje die je vooraf aan de film ziet. En dan die flitsen, bbbrrr, prachtig.
Al met al heb ik erg genoten, ik focus nou eenmaal graag op de minpunten dus het klinkt allemaal erger dan het was. Ik ga hem redelijk snel weer vergeten denk ik, maar tot het zover is heb wat moois om te herinneren ;)

[TheGodfather]

Goed verhaal overigens, helemaal dat van Faces. Ik moet ook echt meer van Cassavetes gaan zien. Vond Shadows weinig imponerend (waarom weet ik niet meer), terwijl ik A Woman Under the Influence en Killing of a Chinese Bookie erg goed vond...
Ik vond Killing of a Chinese Bookie juist de minste uit de Criterion box. A Woman under the influence daarentegen is één van de beste en meest prachtige films die ik de afgelopen jaren heb gezien. Absoluut verplichte kost voor iedereen!

[Brakhage]

White Dog (Sam Fuller, 1982) ****

Toch een kleine teleurstelling, maar wellicht waren mijn verwachtingen te hooggespannen. De film bevat zeker een krachtige metafoor, maar dat is dan ook direct alles wat de film is, een metafoor. Er wordt verder erg weinig met het gegeven van racisme gedaan en nu is het een film die volledig op een enkel idee rust zonder bevredigende uitwerking. Ook stilistisch is het niet direct Fuller's sterkste; zeker niet slecht maar ik heb hem beter zien doen. Intrigerende film, maar niet meer dan dat - een film als 'Shock Corridor' is op alle fronten superieur aan deze.

[Brakhage]

Husbands (John Cassavetes, 1970) ***1/2

Ik had deze Cassavetes nog nooit gezien en het is helaas niet direct zijn beste, het was een wat afgevlakte variant van de typische Cassavetes visie. Wat het meeste miste waren de onverwachte wendingen in sfeer en toon binnen een scène, de echt explosieve momenten en de emotionele diepgang die zijn beste werk wel heeft. Ook visueel had het niet de echte intensiteit en directheid die je vaak bij hem ziet, het voelde vaak meer aan als een gestroomlijnde studiofilm. Toch is het visueel onmiskenbaar Cassavetes, omdat zijn camera enkel interesse heeft in de personages. Nu heeft Cassavetes natuurlijk nog nooit establishing shots gebruikt, maar in ‘Husbands’ krijg je echt nergens een overzicht van de locaties, omdat de camera constant enkel in de acteurs geïnteresseerd is. Het is in dat opzicht dus het tegenovergestelde van bijvoorbeeld de gemiddelde Western met zijn vele wijde shots van vlaktes of een Doris Wishman film, waarin de camera meestal in alles geïnteresseerd is behalve de personages. Zie hiervoor bijvoorbeeld de sequentie in het casino, waarin je niemand anders ziet behalve de drie hoofdpersonen en de mensen met wie zij praten, zelfs de casino spelletjes die ze spelen gebeuren volledig buiten beeld.

De film kende enkele sterke scènes, waarbij vooral het moment met de dame met het rode hoedje een intrigerend moment was omdat in die scène letterlijk de visie van Cassavetes op het leven en zijn idee van regisseren tot leven komt. De vrouw moet daarin een liedje zingen, maar doet dat zonder passie, ze reciteert enkel de woorden, waarop de drie Husbands volledig door het lint gaan en haar proberen te pushen tot iets waar passie in zit en waar ze achter staat. De scène is letterlijk een registratie van de wijze waarop Cassavetes met zijn acteurs omging tijdens het filmen en de manieren waarop hij probeerde om echte emoties uit zijn acteurs te halen – niet enkel mensen die een tekst opdreunen. Vier jaar later zou Cassavetes deze metafoor uiteraard nog veel verder uitwerken door er een hele film aan te wijden, ‘A Woman under the Influence’.

Al met al is ‘Husbands’ echter niet volledig geslaagd. Als we de vergelijking met jazzmuziek die vaak met Cassavetes in verband gebracht wordt doortrekken, dan kun je zeggen dat ‘Husbands’ een niet bijzonder creatieve improvisatie is, een improvisatie die niet echt ergens heen gaat waardoor het een beetje gezapig genoedel wordt – zonder de volstrekt onverwachte momenten van genialiteit.

[Oudlid_X5]

The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford

Al met al heb ik erg genoten, ik focus nou eenmaal graag op de minpunten dus het klinkt allemaal erger dan het was. Ik ga hem redelijk snel weer vergeten denk ik, maar tot het zover is heb wat moois om te herinneren ;)

Dat klinkt me bekend in de oren. :lol:

[Coen P.]

The Dark Knight (Christopher Nolan, 2008 )
Het is voor mij moeilijk om een onbevooroordeeld relaas te houden over deze film. Ten eerste ben ik een fan van comic-verfilmingen. Ten tweede had de film voordat hij uitkwam eigenlijk al een mythishe status door het véél te vroege overlijden van Heath Ledger die in deze film de rol van 'The Joker' op zich neemt.
The Dark Knight gaat eigenlijk verder waar Batman Begins eindigde. Aan het eind van die film werd The Joker al aangekondigd middels de Joker-speelkaart die hij bij zijn misdaden achterliet. The Joker is dus de meer dan waardige opponent van Batman, maar de immer innovatieve Bruce is niet alleen. Politieagent Jim Gordon en Gothams nieuwbakken Openbaar Aanklager Harvey Dent werken nauw met hem samen. De drie hebben echter hun handen vol, want The Joker gaat tekeer als een jonge hond in een speelwei. Hij laat een spoor van vernielingen en moorden achter. De jacht is geopend!
Er is veel gezegd en geschreven over Nolan en zijn fantastisch geslaagde poging om de doodgebloede Batmanfilms (Joel Schumacher, brrrr) nieuw leven in te blazen. Zijn insteek om een realistische superheld neer te zetten waarbij de man achter de held meer aandacht krijgt, is een meer dan goede ingang. Christian Bale is overtuigend in zijn rol, maar hoe goed hij ook is, hij valt in het niet bij Heath Ledger. De man is zo manicaal goed in zijn gedrag, mimiek en taal dat het bij angstig om te zien is. Het doet ook pijn om hem te zien, omdat je weet dat deze man (die de potentie had om heel groot te worden) nooit meer een film zal kunnen maken. Rust in vrede Heath. Je hebt de wereld in ieder geval een rol nagelaten die niet vergeten kan worden.

Los hiervan nog 3 minpunten van de film:

1. Hoe komt de Joker aan zijn slechterikken uit Arkham. (zijn zij ontsnapt tijdens de uitbraak van Batman Begins, daar verdwijnen namelijk een aantal)

2. De agent en de Joker in de verhoorcel. Geboeid en wel, maar de Joker ontsnapt. Het laatste wat je ziet is de agent die zijn mouwen opstroopt...

3. De plotsklapse omslag van Dent. Ik snap zijn frustratie. Zijn liefde van zijn leven is weg en hij is verminkt, maar de Joker praat even op hem in en hij richt zich op de goeien om hen kwaad te doen.

[Marcel v/d H.]

Vicky Cristina Barcelona (Woody Allen, 2008 )
Woody Allen weet ieder jaar wel twee of drie films uit te brengen en voor zijn nieuwe film kon Allen beschikken over een prima cast. Daar heb je eigenlijk ook meteen het sterke en het zwakke punt van de film te pakken. Het verhaal is wat magertjes, wat misschien te maken heeft met de productiviteit van de regisseur. Het plotje is ook niet veel meer dan de onderstaande synopsis:

Vicky (Rebecca Hall) en Cristina (Scarlett Johansson) zijn twee Amerikaanse vrouwen die de zomer in Barcelona doorbrengen. Daar ontmoeten ze een Spaanse schilder (Javier Bardem) en diens mooie, maar knettergekke ex-vrouw (Penélope Cruz). Samen raken ze verwikkeld in een romantisch avontuur dat voor sommige van hen een tragedie en voor andere een wonder is.

Het acteerwerk is wel prima, met name Javier Bardem en Penélope Cruz blinken uit. De scenes tussen Cruz en Johansson zullen voor menig man al voldoende reden zijn om de film te kijken. De film bevat zeker enkele grappige scènes, maar de echt typische humor van Allen ontbrak in deze film, wel natuurlijk weer de gevatte dialogen. De prachtige beelden van Barcelona en de andere locaties in Spanje zorgden er overigens bij mij voor dat ik meteen een vakantie wou boeken!

Op zich dus een prima film, echter zal Woody Allen er in mijn ogen goed aan doen om meer voor kwaliteit te gaan i.p.v. kwantiteit. 7.4

[Daan de G.]

Los hiervan nog 3 minpunten van de film:

1. Hoe komt de Joker aan zijn slechterikken uit Arkham. (zijn zij ontsnapt tijdens de uitbraak van Batman Begins, daar verdwijnen namelijk een aantal)

2. De agent en de Joker in de verhoorcel. Geboeid en wel, maar de Joker ontsnapt. Het laatste wat je ziet is de agent die zijn mouwen opstroopt...

3. De plotsklapse omslag van Dent. Ik snap zijn frustratie. Zijn liefde van zijn leven is weg en hij is verminkt, maar de Joker praat even op hem in en hij richt zich op de goeien om hen kwaad te doen.



De eerste 2 zijn nou niet echt minpunten lijkt me? Ze hoeven toch niet alles voor te kouwen?

[Coen P.]

Plotgaten zijn hier per definitie minpunten. De film is er namelijk niet naar dat de kijker het zelf moet invullen. Als Lynch ooit een Batman film gaat maken zul je mij over dergelijke punten niet horen :)

[Melzz]

Kritiekpuntjes 2 en 3 vielen mij ook al op dus mijns inziens ook minpuntjes. Ben wel benieuwd of, net als bij Bourne Ultimatum, mn waardering thuis op dvd hoger zal uitvallen als in de bios.....

[Coen P.]

Ik vond de blu ray echt klasse, vooral die IMAX scenes waren om van te watertanden (y)

[TheGodfather]

4 luni, 3 saptamâni si 2 zile (4 maanden, 3 weken en 2 dagen) (http://www.imdb.com/title/tt1032846/)
In het communistische Roemenië van 1987 is, onder regime van dictator Nicolae Ceauşescu, het laten plegen van abortus streng verboden: er staat een lange gevangenis straf op. Ceauşescu wilde "de nieuwe mens" maken en verplichtte daarom dat vrouwen zonder meer hun kinderen ter wereld brachten.
In die moeilijke situatie bevinden de vriendinnen Gabita en Otilia zich: Gabita is ongewenst zwanger en wil abortus laten plegen. Samen met Otilia wringen ze zich in allerlei bochten om de abortus te laten uitvoeren zonder dat iemand er achter komt.

De film heeft door de manier van filmen een realistische, beetje documentaire achtige feel. Door middel van een mix van handheld camerawerk en (vooral in de tweede helft) prachtige extreem lange takes waar geen cut in voorkomt. Hierdoor lijkt het net alsof je zelf getuige bent van de gebeurtenissen en krijgt de film dus die realistische feel.
Ook het feit dat er geen muziek wordt gebruikt om de sfeer te bepalen of te onderstrepen helpt hierbij.
Het acteerwerk is geweldig, waarbij vooral Anamaria Marinca in de rol van Otilia (het personage van waaruit het verhaal wordt verteld) erg sterk is.

We zien hoe ver mensen moesten gaan om een abortus te kunnen ondergaan (de film is gebaseerd op waargebeurde verhalen) en wat de gevolgen er van zouden kunnen zijn als "men" erachter zou komen. We kunnen maar beter blij zijn dat we dit in Nederland niet hebben en dat we hier een pro-choice beleid voeren.
Het resultaat is een prachtige film die je bij je keel grijpt, niet meer los laat totdat ie is afgelopen en die je zeker aan het denken zet.

8,5/10

[Erwin de Koning]

ZAAT (http://www.badmovies.org/movies/zaat/)

HYDRA / ATTACK OF THE SWAMP CREATURES / BLOOD WATERS OF DR.Z / LEGEND OF THE ZAAT MONSTER / DR.Z

Geen geweldige monsterfilm wat eigenlijk een slap aftreksel is van CREATURE FROM THE BLACK LAGOON. Een wetenschapper verandert zichzelf in een monster (bewust!) en de gebruikelijke taferelen volgen

4.0

http://img98.imageshack.us/img98/4303/posterzaatrh2.jpg

[Daniël V.]

4 luni, 3 saptamâni si 2 zile (4 maanden, 3 weken en 2 dagen) (http://www.imdb.com/title/tt1032846/)
Het resultaat is een prachtige film die je bij je keel grijpt, niet meer los laat totdat ie is afgelopen en die je zeker aan het denken zet.

8,5/10
Yes indeed. (y)

De docu "Children of the Decree" op disc 2 is een indrukwekkende aanvulling op de film. Aanrader die meer achtergrondinformatie verschaft over de schokkende gevolgen van de politieke situatie daar toen.

[TheGodfather]

Yes indeed. (y)

De docu "Children of the Decree" op disc 2 is een indrukwekkende aanvulling op de film. Aanrader die meer achtergrondinformatie verschaft over de schokkende gevolgen van de politieke situatie daar toen.

Cool, zal `m dalijk of morgen eens bekijken (y)

[Nielsje]

Six feet Under seizoen 3
Het begint erg slap (lijkt) maar al snel blijkt dat de eerste afleveringen waarin alles koek en ei is alleen maar de top van de ijsberg laten zien. Dacht ik dat seizoen twee het seizoen was waarin alles gigantisch naar de klote ging, seizoen drie gaat hier nog eens dik overheen. Hele mooie, tragische serie en ik ben erg benieuwd hoe het verder gaat in seizoen vier.

[Melzz]

Gokudô kuroshakai a.k.a. Rainy Dog - Takashi Miike - 1997

Mooi 2e deel uit de Black Society Trilogy en ik heb ze nu alle drie gezien. In Taipei, Taiwan doolt een hitman rond uit Japan. Hij is een ex-Yakuza en wordt achterna gezeten door een man die hem wil vermoorden. Ondertussen krijgt de man zelf ook nog wat moordopdrachtjes mee. Om het gecompliceerder te maken dumpt een vrouw een klein kind bij de gangster. Dit is je kind.....zorg jij er nu maar voor want ik ben het zat. Een film die een beetje a la Le Samurai aanvoelt. De eenzame hitman zonder veel woorden.

Het regent in Taipei.....erg veel. Dus we zien onze dolende (anti)held veel in de regen lopen. De film volgt dus het leven van de ex-Yakuza. Buiten enkele geweldsuitspattingen heeft deze film ook een hart. Met name de moeizame vader-zoon relatie wordt interessant belicht. Een zeer goede trilogy. Deze film beviel me uitstekend. Veelzijdig regisseur....die Miike.

8,0

[Marcel v/d H.]

Changeling (Clint Eastwood, 2008 )
Changeling de nieuwe film van filmheld Clint Eastwood, wederom levert hij een prima film af die het naar alle waarschijnlijkheid weer goed gaat doen bij de Oscar uitreiking. Het is een prachtig ingetogen film met een niet al te luchtig onderwerp en wat het allemaal nog indrukwekkender maakt is de tekst die als eerst te ziet krijgt: dit verhaal is echt gebeurd. Prachtige settings, goed script en sterk acteerwerk zorgen ervoor dat dit een van de beste films van het jaar is geworden. Veelal viel in recensies te lezen dat de film nogal langdradig is, iets wat in mijn ogen totaal niet het geval is. De twee-en-een-half waren voorbij voordat ik het door had, verder komt alles prima aan bod (van introductie tot afronding van het verhaal). Ik zou zo ook geen scènes kunnen opnoemen die men weg had kunnen laten. Gaat dit zien! 8.5

[Patrick van den Hul]

The Proposition, John Hillcoat (2005)
Ik had nog nooit van deze film gehoord totdat er hier onlangs een zeer positief verhaal over werd geschreven. Ik kan dat alleen maar beamen. Echt een prachtige film met een aparte sfeer en overtuigend acteerwerk. Ik kan begrijpen dat sommige mensen de film te traag vinden, maar ik vond dit juist een spanningsopbouwend effect hebben, op weg naar de onvermijdelijke bloederige ontknoping. Vooral Ray Winstone speelt een prima rol. 8,0

Vicky Christina Barcelona, Woody Allen (2008 )
Dat Allen in hoog tempo films maakt is wel algemeen bekend, maar het is zonde dat je dit soms terugziet in het eindresultaat. Dit is een film met veel potentieel die speelt met diepere thema's, maar niet echt de diepte ingaat. Wat overblijft is een heerlijk niemendalletje met leuke muziek en een gevarieerde cast. Persoonlijk vond ik dat Rebecca Hall verreweg de meest interessante rol speelde. Penelope Cruz was nog eendimensionaal bezig. Een leuke tussendoortje. 7,0

Trainspotting, Danny Boyle (1996)
Het moest er eindelijk eens van komen en helaas heeft de film me nog niet kunnen overrompelen. Het is zeker een bijzondere film met enkele bijzondere scènes, vooral die waarin gehallucineerd wordt. Ewan McGregor kan de film prima dragen maar het is Robert Carlyle die de show steelt. De zogenaamde levenswijsheden kwamen wel wat oppervlakkig op me over. Overigens pluspunten voor de songs, die een en al jaren '90 uitademen. 7,5

Changeling, Clint Eastwood (2008 )
Na het zien van deze film is het me duidelijk waarom Eastwood begint met de mededeling: This is a true story. Dit is namelijk een verhaal dat onvoorstelbaar is en wat door filmgaand publiek waarschijnlijk niet was geaccepteerd als het fictie was geweest. Eastwood zet zichzelf als regisseur op de achtergrond, ten dienste van het verhaal, maar paradoxaal genoeg profileert hij zichzelf daar juist mee. Het tijdsbeeld en kleurenpalet zijn met veel oog voor detal samengesteld en helpen je om helemaal in het verhaal te komen. Bepaalde scènes zijn met enorm veel vakmanschap gemaakt en zijn gewoon heel effectief, zonder veel poespas eromheen. Een film die zeker in mijn top 5 van dit jaar beland, alleen al vanwege topprestatie van Angelina Jolie. 8,5

[Coen P.]

The Proposition, John Hillcoat (2005)
Ik had nog nooit van deze film gehoord totdat er hier onlangs een zeer positief verhaal over werd geschreven. Ik kan dat alleen maar beamen. Echt een prachtige film met een aparte sfeer en overtuigend acteerwerk. Ik kan begrijpen dat sommige mensen de film te traag vinden, maar ik vond dit juist een spanningsopbouwend effect hebben, op weg naar de onvermijdelijke bloederige ontknoping. Vooral Ray Winstone speelt een prima rol. 8,0


Goed dat deze je beviel! Ik vond hem de tweede keer nog mooier. Dat mooie contrast van die schitterende beelden dat bewoond wordt door tuig. Of de paradox van de politiechef die het land persé wil civiliseren (iets wat zijn 'posh' vrouwtje ook uitstraalt)

[Bas Reuver]

World Trade Center (Oliver Stone, 2006)

Ik vond de hele gebeurtenis heel erg indrukwekkend, maar de werkelijke (nieuws) beelden en de diverse documentaires deden me veel meer dan deze film. Deze film voegt maar weinig toe eigenlijk. 6,5/10

[Oudlid_X5]

Twin Peaks zit er voor mij eindelijk op nu alleen nog de prequel bekijken.

Ben blij dat het tweede seizoen wat meer de ondoorgrondelijke kant van lynch opging vooral de eerste 8 aflveringen waren sterk. Plots daarna kreeg ik weer een heleboel soap naar me hoofd gegooid. De laatste paar aflveringen waren (gelukkig) dan weer ouderwets lekker, vooral de laatste. Waar ging dat in Godsnaam over? 8)

[intexor]

Ik heb afgelopen weekend nog een paar afleveringen gekeken bij een kameraad die ik de Twin Peaks box had geleend. Had onmiddellijk zin om er zelf nog eens van voor af aan mee te beginnen ;)

Vond je het nu uiteindelijk de moeite waard, Verhoeven? Zou je het nog eens opnieuw kijken ooit?

[DanielC.]

Ik was van plan om Los Olvidados of the Furies te gaan kijken, maar ik had beiden al gezien, en we hadden allebei meer zin in een actiefilm. :') De keuze viel op Shoot 'm up. Cartooneske actie/komedie/onzinfilm. Clive is een soort live action Bugs Bunny en Paul Giamati kan zo door voor Elmer Fudd, Paul zit Clive heel de film achterna en de kogels vliegen oms rond de oren, ook met de wortels die Clive graag eet gebeuren vreemde dingen. Het hoogtepunt was denk ik dat Clive Owen tijdens een shoot-out Monica Belucci alle hoeken van de slaapkamer liet zien, nadat hij zeven schoten gelost heeft (en ook Monica volgespoten is) zegt hij "Talk about shooting your load.". :') Het was precies naar verwachting, gelukkig.

[Wim S.]

Weer even 2 Louis de Funes films gezien uit de screen icons box:

Rob the Bank : Deze Louis de Funes film is nog 1 van de oudere films die ik tot nu toe veel weg vind hebben van een klucht vergeleken met die vroegere tros uitzendingen. Het is erg leuk gedaan en soms erg geinig, dit is wel 1 van z'n leukere films. 7/10

Peek a-Boo : Deze film vond ik dus helemaal niets, totaal niet grappig, langdraderig en dus saai. Het enige grappige aan deze film is dat Louis de Funes nog aardig wat haar op zijn hoofd heeft. Er werdt gewoon te domme humor gebruikt wat mischien destijds wel grappig zou zijn maar nu totaal niet meer. 2/10

[Melzz]

Blinkende lygter a.k.a. Flickering Lights - Anders Thomas Jensen - 2000

Tweede film die ik zie van A.T. Jensen na Adam's Apples en deze film beviel me eigenlijk nog een stukje beter. Het is duidelijk dat Jensen vaak dezelfde acteurs gebruikt. Een goede keuze want ze spelen allemaal zeer sterk. Ik begin echt een fan te worden van Mads Mikkelsen, die in deze film de licht ontvlambare Arne speelt. De man schiet eekhoorns en koeien dood alsof het niets is...haha. Ok....vier gangsters/vrienden hebben geld gestolen van een andere gangster. Ze besluiten het geld te houden en ervan door te gaan. Ze besluiten een oud huis op te knappen en er een restaurant van te maken.....ze zijn het gangsterleven zat. Echter dat restaurant staat midden in een afgelegen bos.....logische plek voor een restaurant.

De humor is pikzwart. Maar de film heeft ook zeker een gevoelige kant. Middels flashbacks zien we de hoofdpersonen in hun jeugd....absurt en tragisch. Het geeft de karakters diepte en maakt ze menselijk. Ook de bijrollen zijn erg kleurrijk....zoals een jager met een tik en een uiterst irritante vriendin van 1 van de gangsters. Heerlijke film en de stijl van Jensen is die van de pikzwarte humor maar laat de karakters in hun waarde waardoor zn films ook erg menselijk worden.

8,0

[Wim S.]

Blinkende lygter a.k.a. Flickering Lights - Anders Thomas Jensen - 2000

Tweede film die ik zie van A.T. Jensen na Adam's Apples en deze film beviel me eigenlijk nog een stukje beter. Het is duidelijk dat Jensen vaak dezelfde acteurs gebruikt. Een goede keuze want ze spelen allemaal zeer sterk. Ik begin echt een fan te worden van Mads Mikkelsen, die in deze film de licht ontvlambare Arne speelt. De man schiet eekhoorns en koeien dood alsof het niets is...haha. Ok....vier gangsters/vrienden hebben geld gestolen van een andere gangster. Ze besluiten het geld te houden en ervan door te gaan. Ze besluiten een oud huis op te knappen en er een restaurant van te maken.....ze zijn het gangsterleven zat. Echter dat restaurant staat midden in een afgelegen bos.....logische plek voor een restaurant.

De humor is pikzwart. Maar de film heeft ook zeker een gevoelige kant. Middels flashbacks zien we de hoofdpersonen in hun jeugd....absurt en tragisch. Het geeft de karakters diepte en maakt ze menselijk. Ook de bijrollen zijn erg kleurrijk....zoals een jager met een tik en een uiterst irritante vriendin van 1 van de gangsters. Heerlijke film en de stijl van Jensen is die van de pikzwarte humor maar laat de karakters in hun waarde waardoor zn films ook erg menselijk worden.

8,0

Inderdaad een geweldige film, was mijn 1e film die ik zag van Thomas Jensen en moest meteen zijn andere films ook zien, die ook erg goed zijn.

[Jordy van Buel]

El Orfanato 2007

Opnieuw een uitstekende film van Spaanse makelij. Deze film bewijst weer eens dat CGI totaal niet nodig is om een overtuigende film neer te zetten. De locatie(s) zijn adembenemend en dat draagt alleen maar bij aan de kracht en creepyness van deze film. Ondanks dat ik het niet echt een horrorfilm wil noemen, heb ik toch verscheidene malen op het puntje van mijn stoel gezeten! Het verhaal zelf krijgt van mij ook gewoon een dikke voldoende, al vond ik het tweede half uur van de film ietwat minder en cliché overkomen. Desondanks maakt het einde van de film weer alles goed en besef je hoe tragisch een verhaal kan aflopen. Erg mooi!

[Oudlid_X5]

Ik heb afgelopen weekend nog een paar afleveringen gekeken bij een kameraad die ik de Twin Peaks box had geleend. Had onmiddellijk zin om er zelf nog eens van voor af aan mee te beginnen ;)

Vond je het nu uiteindelijk de moeite waard, Verhoeven? Zou je het nog eens opnieuw kijken ooit?

Jazeker, dat kan ik niet ontkennen. De serie is zo ongelofeijk onbevredigend, ondoorgrondelijk, sfeervol dat ik het gewoon niet in woorden kan uitleggen. Ik heb de serie nu aan me broer gegeven met de film en zal in de loop van volgend jaar de Definitive Gold Edition halen. Alleen jammer dat daar niet de soundtrack en de film is bijgerekend. En zal het zeker gaan herkijken bijna vijf jaar want ik heb het één en ander gemist en nu met de film in me achterhoofd weet ik weer een aantal dingen meer dan toen ik de serie kijk.

[Marcel v/d H.]

Le Scaphandre et le papillon (Julian Schnabel, 2007)
Le Scaphandre et le papillon (ook wel The Diving Bell and the Butterfly) is een prachtige film, dit mede door de originele aanpak. Hierdoor ga je meeleven met het hoofdpersonage. Verder naarste de prima regie, waar de film het voornamelijk van moet hebben, ook goede acteerprestaties en een mooie soundtrack. 8.2

[Metal Earth]

Heb net The Girl Next Door gezien, ik vond het wel een vermakelijke film. Het bevat alle elementen van een tienerkomedie, maar ze weten het verhaal geloofwaardig neer te zetten waardoor je als kijker net wat serieuzer wordt genomen + Elisha Cuthbert is natuurlijk nooit verkeerd om naar te kijken. Hij krijgt van mij een 7.

[Jordy van Buel]

Heb net The Girl Next Door gezien, ik vond het wel een vermakelijke film. Het bevat alle elementen van een tienerkomedie, maar ze weten het verhaal geloofwaardig neer te zetten waardoor je als kijker net wat serieuzer wordt genomen + Elisha Cuthbert is natuurlijk nooit verkeerd om naar te kijken. Hij krijgt van mij een 7.

Je kunt toch niet ontkennen dat 6 van de 7 punten gebaseerd zijn op Elisha Cuthbert's 'performance' ;)

[intexor]

Jazeker, dat kan ik niet ontkennen. De serie is zo ongelofeijk onbevredigend, ondoorgrondelijk, sfeervol dat ik het gewoon niet in woorden kan uitleggen. Ik heb de serie nu aan me broer gegeven met de film en zal in de loop van volgend jaar de Definitive Gold Edition halen. Alleen jammer dat daar niet de soundtrack en de film is bijgerekend. En zal het zeker gaan herkijken bijna vijf jaar want ik heb het één en ander gemist en nu met de film in me achterhoofd weet ik weer een aantal dingen meer dan toen ik de serie kijk.

Leuk dat je het na de hele serie te zien toch de moeite vond (y)

[DanielC.]

Brute Force Zag er goed uit. Burt Lancaster is wel een held.
Naked City Was ook goed, jammer alleen van de verteller. Vond hem nogal storend, omdat hij zo informatief klonk, wat ik niet vond passen bij de film. Het laatste half uur ofzo is echt briljant.
Open Water Wat een ongelofelijk saaie troep.

[Oudlid_X5]

RESPECT voor Jean-Claude Van Damme! Wat een rol zet hij neer in JCVD. Magnifiek!

[Alexander D]

24 S3

Het vermakelijkste seizoen tot nu toe maar ook het seizoen met de meest simpele onwaarschijnlijkheden.

[Daan de G.]

Seizoen 4 gaat daar nog eens overheen ;)

[Melzz]

Nochnoy dozor a.k.a. Night Watch - Timur Bekmambetov - 2004

Na een eerdere poging, had ik de film al na zo'n 15 minuten afgezet. Nu is het me gelukt hem helemaal te kijken. Een vrij hysterische film.....warrig ook. De regisseur vind het erg belangrijk om zoveel mogelijk visuele trucjes en special effects in zn film te proppen. Proppen.....want de film is werkelijk dicht geplamuurd. Het is wel duidelijk dat de regisseur vooral van technische spielerij houd, kijk maar naar Wanted. Gelukkig is deze film een stuk beter te verteren.

Ik heb me wel vermaakt met deze film. De nadruk had wel wat meer op het verhaal en personages mogen liggen. Nu is het vooral een achtbaan van indrukken. De film eindigt ook midden in het verhaal. Day Watch moet je dus ook gaan kijken om het volledige verhaal mee te krijgen. Wellicht ga ik dan wel eens doen......ooit.

[Melzz]

The Seventh Victim (1943)

Intrigerende film over een vrouw die op zoek is naar haar zus. De zus wordt opgejaagd door een Satanische sekte. De film zou oorspronkelijk 90 minuten zijn en een A-film. De studio wilde echter een andere regisseur maar Lewton hield voet bij stuk. Nu is de film 70 minuten en een B-film. Dit heb ik in ieder geval gelezen. Moet eerlijk zeggen dat ik het niet allemaal goed heb gevolgd. Het plot is hier en daar wat warrig en ik was zelf niet helemaal......helder.

Er zit een douchescene in die me erg deed denken aan de scene in Psycho. Zal Hitch zn inspiratie uit deze film hebben gehaald? Tevens merkte ik een stuk dialoog op die bijna rechtstreeks in Casablanca te horen is. Zal hem nog eens moeten kijken.

[Bas Hokke]

Je kunt toch niet ontkennen dat 6 van de 7 punten gebaseerd zijn op Elisha Cuthbert's 'performance' ;)

welke performance??....alle scenes waarin wat "bloot" kwam, werd door een "stunt" double gedaan (6)

[E@gle]

Wit Licht

Ik moet zeggen dat de film mij minder tegenviel dan ik verwachtte. Ik moet zeggen dat ik wel respect heb voor Borsato, het zat er natuurlijk in dat de hele batterij filmcriticasters over hem heen zou gaan vallen "haha, kijk die Borsato nou, die kan toch helemaal niet acteren!" Nee, hij is ook geen acteur, maar ondanks de te verwachten storm van kritiek heeft hij wel zijn nek uitgestoken om de het tragische verhaal wat helaas op vele plekken op de wereld nog dagelijkse realiteit is mede te vertellen. Het acteurtje wat Abu speelt zet wat mij betreft het de beste prestatie neer. Al met al een film die van mij een voldoende krijgt

Changeling

Schitterende film van Clint Eastwood over een vrouw wiens kind vermist wordt, en vervolgend "teruggevonden" wordt door het corrupte en falende politieapparaat van het Los Angeles van de 20er en 30er jaren. Schitterende ingetogen rol van Jolie, die de enigzins timide en toch zeer vastberaden moeder van het vermiste kind speelt. Ze weet op een prima manier de door wanhoop en radeloosheid gedreven moeder neer te zetten, zonder dat dit ergens ontaardt in overacting. De over de hele linie sterke cast zet een puike verfilming neer van dit waargebeurde verhaal, onder de regie van Clint Eastwood die er toch weer in slaagt een sterke film af te leveren. De credits gaven mij nog wat verassingen, Clint Eastwood heeft bijvoorbeeld zelf de muziek gedaan, en het verhaal is geschreven door J.Michael Straczynski, de geestelijk vader van de serie Babylon 5 ( da's meer een persoonlijke favoriet :) )

Al met al een film die in mijn ogen terecht genoemd wordt als oscarkandidaat.

[intexor]

Gisteren voor het eerst Braindead gekeken, heb me werkelijk kapot gelachen :) Ik vond Bad Taste al heel goed en dacht niet dat deze nog beter ging zijn. Het duurt ook even eer het allemaal op gang komt, maar eens het splatter-fest echt losbreekt is het echt hilariteit ten top :-) Leuke cast, grappige dialogen en coole special effects. Meer moet dat niet zijn! Jackson laat ook zien dat hij totaal geen groot budget nodig heeft om een fantastische film af te leveren, en ik hoop dan ook dat hij ooit nog eens zo'n comedy horror maakt. Misschien met een groter budget, maar wel in de traditie van Braindead en Bad Taste (een soort van Planet Terror zeg maar). Braindead komt alvast hoog binnen op mijn must-have lijstje ;-)

[Coen P.]

Invisible Stripes (Lloyd Bacon, 1939) ***
Lloyd Bacon en ik zullen nooit vrienden worden. Werkelijk alles wat ik van hem gezien heb is ronduit middelmatig. En toch krijgt hij het steeds voor elkaar om met de grote sterren van toen films te mogen maken. Ik noem hem vanaf nu dan ook de P.T. Anderson / Uwe Boll van de jaren '30. Invisible Stripes maakt onderdeel uit van de Gangster Collection, maar dat is ronduit verkeerd. Invisible Stripes is namelijk (net als boxgenoot Black Legion) een sociale aanklacht, ditmaal tegen het onrecht waar ex-gevangenen tegenaan lopen als ze uit de bak komen. George Raft (die stijver acteert dan de opgesteven penis van Ron Jeremy) 'goes straight' als hij uit de bak komt, maar de maatschappij werkt niet mee. Dit tot groot ongenoegen van zijn jonge broertje (een piepjonge William Holden).

[Coen P.]

The Amazing Dr. Clitterhouse (Anatole Litvak, 1938 ) ****
Jááá! Een succes uit een late Warner Gangster Collection box. Edward G.(od) Robinson gaat helemaal los als de 'mad scientist' die omgaat met criminelen om te zien hoe hun klokje tikt. Van zijn bevindingen wil hij namelijk een boek maken over crimineel gedrag. Robinson speelt zoals alleen hij het destijds kon de welbespraakte arts die continu omgaat met simpele criminelen. Hij wordt hierbij geholpen door het bijzonder goede script van John Huston (wiens samenwerking met Bogart dus eigenlijk met deze film begon aangezien Bogie de 'slechte slechterik' speelt).

[Wim S.]

HellBoy 2 : The Golden Army (BR): Een echte spektakelfilm, met wederom mooie creaties van Del Toro. Het geheel ziet er allemaal bijzonder mooi uit en ik kan ontzettend genieten van zo'n film als deze. Met Ron Perlman als Hellboy hebben ze de perfecte acteur gecast, voor deze rol. Ik ben alweer benieuwd naar een hopelijke 3e deel. 8/10

Horton Hears a Who (BR): Ik ben normaal niet zo weg van die verhalen van Dr. Seus en vind de verfilmingen van bv The Grinch & The Cat in the hat dus helemaal niets. Maar deze animatie verraste me en ik vond 'm echt gewoon erg leuk en grappig, vooral als ze even de animatie switchen naar een japans anime versie van Horton. Deze animatie is gewoon weer eens iets anders dan bv die van Pixar of Disney. Heerlijk verfrissend en orgineel. 7.5/10

[DanielC.]

Vicky Cristina Barcelona Ja, lekker lachen met Woody. Heb er weinig zinnigs over te melden. Gewoon goed.

[Daan de G.]

Letters from Iwo Jima
Blijft een mooie oorlogsfilm, die prachtig geschoten is en een geweldige Ken Watanabe bevat. De muziek vind ik daarnaast heel erg mooi en is een toegevoegde waarde voor elke scene.

Flags of our Father heb ik me nog niet aan gewaagd, omdat ik overal lees dat hij zoveel minder is dan dit meesterwerk stel ik de kijkbeurt nog altijd uit.

[Oudlid_X5]

Vacas (1992)Tierra (1996)
Los Amantes del Círculo Polar (1998)
Lucía y el sexo (2001)
Tierra (1996)
La Ardilla roja (1993)
Naar vijf films van Julio Medem gezien te hebben kan ik zachtjes concluderen dat Medem niet mijn regisseur is. De films van Medem zijn maar al te vaak gehuld in een wolk van mystiek en magisch realisme die ik niet kan doorgronden. De verhalen zijn voor mij meestal niet echt boeiend waardoor Medem het vooral moet hebben van zijn handelsmerk. Zijn visuele stijl staat ten allen tijde in dienst van de thematiek. Het acteerwerk en de muziek onder de film is meestal niet meer dan aardig. Maar eerlijk gezegd word ik er niet door geraakt. Ik wil de films niet als slecht betitelen want dat zijn ze niet. Daarvoor heeft Medem gewoon genoeg talent alleen zie ik in Medem niet de visionaire regisseur van de Jaren ‘’90.

[intexor]

Letters from Iwo Jima
Blijft een mooie oorlogsfilm, die prachtig geschoten is en een geweldige Ken Watanabe bevat. De muziek vind ik daarnaast heel erg mooi en is een toegevoegde waarde voor elke scene.

Flags of our Father heb ik me nog niet aan gewaagd, omdat ik overal lees dat hij zoveel minder is dan dit meesterwerk stel ik de kijkbeurt nog altijd uit.

Van het tweeluik is Flags Of Our Fathers zeker de mindere film. Het grootste deel van de film heeft ook niet veel met de slag op Iwo Jima te maken, maar met het verkopen van de oorlog in de Verenigde Staten.

[axmacher]

Semi-Pro

Als je van Will Ferrell houdt zit je goed! Alles wat je dus van een Ferrell film kan verwachten. Ik heb in ieder geval behoorlijk om de foute, kansloze grappen moeten lachen.

7/10

[Daan de G.]

Semi-Pro

Als je van Will Ferrell houdt zit je goed! Alles wat je dus van een Ferrell film kan verwachten. Ik heb in ieder geval behoorlijk om de foute, kansloze grappen moeten lachen.

7/10

Step Brothers is nog eens vele malen leuker, grappiger, grover en vooral hilariteit alom! Ga hem kijken! Semi Pro is ook tof, eigenlijk is alles van Will Ferrell tof :D

[Michael Hamers]

Step Brothers is nog eens vele malen leuker, grappiger, grover en vooral hilariteit alom! Ga hem kijken! Semi Pro is ook tof, eigenlijk is alles van Will Ferrell tof :D

Ik heb Step Brothers vorige week met 2 maten zitten kijken. Van voor tot achter dubbel gelegen. Step Brothers haalt het niveau van Old School. Kan ik van Semi-Pro niet zeggen. Ik vond die namelijk een beetje tegenvallen.

[Patrick van den Hul]

The Day the Earth Stood Still, Scott Derickson (2008 )
Om maar meteen met de deur in huis te vallen; dit is met afstand de slechtste film die ik dit naar in de bios heb gezien. Ik heb niets tegen hersenloze blockbusters, heb dit jaar nog genoten van Ironman en The Incredible Hulk, maar dit slaat echt alles. Het verhaal is te absurd voor woorden. Er zit geen greintje spanning in, alle cliché's worden van stal gehaald (o.a. het leger dat alle mogelijke wapens afvuurt op de bedreiging) en de hele plot slaat simpelweg kant nog wat. Zelfs de actie en de SFX zijn slecht, met als dieptepunt de robot in beweging in het begin van de film. Ik heb me stierlijk verveeld en was dan ook blij toen de film (zeer plotseling overigens) afgelopen was. Toch nog een 3 voor Jeniffer Connely die zich zelfs hier nog prima staande houd en de 2 minuten met John Cleese. 3,0

[Patrick van den Hul]

Zeitgeist: Addendum, Peter Joseph (2008 )
De eerste Zeitgeist film (over religie, het bankwezen en 9/11) is nog geen jaar uit of het tweede deel is er al. Het eerste vond ik al ongeloofwaardig en na korte tijd googlen kwam ik al op een site die heel veel zogenaamde 'feiten' uit Zeitgeist overtuigend weerlegt. Toch kon ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en ben ik ook deze weer gaan kijken. De opzet is dit keer heel anders. Het begin met een uitleg van de geldcreatie in de VS, begrijpelijk gemaakt voor leken. Gebaseerd op een handboek van de FED zelf en dus gewoon een verzameling van feiten. Vervolgens (nogal ongerelateerd, maar dat zien we maar over het hoofd), een overzicht van alle Amerikaanse interventies in andere landen in de afgelopen decennia. Dit is alweer een stuk subjectiever en bevat veel speculatie, maar wordt toch wordt dit gepresenteerd als feitelijke informatie. De film herpakt zich weer in het laatste gedeelte dat verreweg het meest interessant is. Het gaat over het Venus project, een maatschappijstructuur die totaal anders is dan wat we tot nu toe gekend hebben. Een wereld waarin de nadruk wordt gelegd op overeenkomsten tussen mensen in plaats van verschillen. Het is boeiende materie, daarom is het des te spijtiger dat alleen de zonnige kanten van dit systeem worden gepresenteerd, waardoor er veel vragen blijven liggen. Zo hoeven mensen in die wereld niet meer te werken en is er ook geen criminaliteit. De eerste vraag die dan bij mij opkomt is: Als mensen te weinig te doen hebben, vervallen sommigen dan juist niet in criminaliteit om de spanning op te zoeken? En hoe zit het met geesteszieke mensen die afwijkend gedrag vertonen omdat ze niet anders kunnen? En zo zijn er nog honderden vragen te bedenken. Desalniettemin is deze docu een grote verbetering ten opzichte van het voorgaande deel. Of je het nu wel of niet eens bent met de inhoud, het zet je aan het denken over de wereld waarin we leven en dat is meer dan dat ik van de meeste docu's kan zeggen. 7,0

[Wim S.]

Son of Rambow (BR): Een film over een vriendschap tussen 2 jongens die elkaars tegenpolen zijn. De 1 groeit op in een religieus gezin en de ander is een jongen die door z'n ouders aan z'n lot is overgelaten en daardoor ook onhandelbaar is. Ze besluiten om samen een film te maken en hun inspiratiebron is de film Rambo First Blood. Mooie film, veel humor, herkenning echter waren er voor mij ook enkele irritaties zoals bv de scenes met die franse uitwisselings scholier wat waarschijnlijk komisch had moeten overkomen was het voor mij een stoorzender door de film heen. Waardoor de film voor mij gewoon leuk blijft en daar niet in overstijgt. 7/10

Dragon Ball Z : Broly second Coming (BR): Ik ben een fan van de series maar de films vindt ik vaaks te druk en rommelig. er moet te veel gebeuren in zo'n korte tijd. Je moet het dan al puur gaan zien om de aktie. De Blu-ray uitgave ziet er goed uit, vooral het geluid is heftig, maar ik denk dat ik de films toch maar ga mijden en me puur ga richten op de serie. 5/10

[Daan de G.]

Ik heb Step Brothers vorige week met 2 maten zitten kijken. Van voor tot achter dubbel gelegen. Step Brothers haalt het niveau van Old School. Kan ik van Semi-Pro niet zeggen. Ik vond die namelijk een beetje tegenvallen.

Talladega Nights is ook geniaal!! Hoop dat we nog veel meer films van dit geweldige duo voor onze kiezen krijgen! :D

[E@gle]

Anywhere but home

Komedie met Vince Vaugn en Reese Witherspoon als jong succesvol stel dat vooral geinteresseerd is in hun eigen welzijn en verder niet veel met familie te maken wil hebben. Door onvoorziene gebeurtenissen gaat hun kerstvakantie niet door en worden ze opgezadeld met een kerst met hun familie, met alle voorspelbare gevolgen van dien. Dertien in een dozijn film met een hoog "been there done that" gehalte, die slechts sporadisch een glimlach op mijn gezicht wist te toveren. Wellicht leuk om een keertje te huren, maar zelfs dan zou ik me afvragen of ik niet aan een andere film mijn geld zou besteden :)

[Brakhage]

The Day the Earth Stood Still, Scott Derickson (2008 )
Het verhaal is te absurd voor woorden. Er zit geen greintje spanning in, alle cliché's worden van stal gehaald (o.a. het leger dat alle mogelijke wapens afvuurt op de bedreiging) en de hele plot slaat simpelweg kant nog wat.
Haha, het is duidelijk dat jij het origineel nooit gezien hebt :)

Punt is namelijk dat de film op erg veel punten trouw is gebleven aan het origineel. Dus als je zegt dat alle cliches van stal gehaald worden, dien je je te bedenken dat dit in de jaren '50 nog geen cliches waren en de oorspronkelijke film dus die cliches mede heeft veroorzaakt.

Je kunt wellicht vanalles aanmerken op de keuze om het origineel zo trouw te volgen, maar ik vond dat erg fijn eigenlijk, temeer omdat ik die Wise film een erg fijne film vind en de remake zo goed en kwaad als het kon die wat naieve, onschuldige sfeer uit de jaren '50 wist te vangen. Dit betekent automatisch dat de film enorm anders van opzet en doelstelling is dan het gros van de hedendaagse films, het is een vreselijk anachronistische film. Ik heb met verwildering gekeken naar de cijfers die aan deze film gehangen worden op WIW.... het is nergens een meesterwerk maar om cijfers als een 3 aan deze film te hangen vind ik nogal bizar. Ach ja, waarschijnlijk een generatieverschil.

[Patrick van den Hul]

Haha, het is duidelijk dat jij het origineel nooit gezien hebt :)

Punt is namelijk dat de film op erg veel punten trouw is gebleven aan het origineel. Dus als je zegt dat alle cliches van stal gehaald worden, dien je je te bedenken dat dit in de jaren '50 nog geen cliches waren en de oorspronkelijke film dus die cliches mede heeft veroorzaakt.

Je kunt wellicht vanalles aanmerken op de keuze om het origineel zo trouw te volgen, maar ik vond dat erg fijn eigenlijk, temeer omdat ik die Wise film een erg fijne film vind en de remake zo goed en kwaad als het kon die wat naieve, onschuldige sfeer uit de jaren '50 wist te vangen. Dit betekent automatisch dat de film enorm anders van opzet en doelstelling is dan het gros van de hedendaagse films, het is een vreselijk anachronistische film. Ik heb met verwildering gekeken naar de cijfers die aan deze film gehangen worden op WIW.... het is nergens een meesterwerk maar om cijfers als een 3 aan deze film te hangen vind ik nogal bizar. Ach ja, waarschijnlijk een generatieverschil.

Zo'n groot generatieverschil is er nu ook weer niet, je bent een jaar of 5 ouder dan mij denk ik? :-o

Maar ik wil hier wel even op ingaan:
Ik heb inderdaad het origineel niet gezien, maar ik had al zo'n vermoeden dat het daar sterk aan vasthield. Allereerst kun je je natuurlijk afvragen wat een kopie-remake voor toegevoegde waarde heeft, maar nog veel belangrijker: hoe kun je in deze tijd nog een film uitbrengen volgens dat format? Het sci-fi genre is inmiddels veel verder ontwikkeld en de lat ligt veel hoger.

Afgezien van dit hele verhaal ben ik overigens benieuwd wat je nu precies goed vind aan de film zelf (als je een poging doet om het origineel even uit je hoofd te zetten). Ik zag dus alleen maar een flauw en traag script, vol ongeloofwaardigheden en matige acteerprestaties en zelfs ondermaatste special effects. Maar misschien heb ik iets gemist?

[Brakhage]

Zo'n groot generatieverschil is er nu ook weer niet, je bent een jaar of 5 ouder dan mij denk ik? :-o
Dat kan kloppen inderdaad, maar ik denk dat ik qua belevingswereld toch meer bij de vorige generatie hoor dan jij. Of laat ik het zo zeggen: mijn interesse in oudere films is iets hoger dan die van jou.


Maar ik wil hier wel even op ingaan:
Ik heb inderdaad het origineel niet gezien, maar ik had al zo'n vermoeden dat het daar sterk aan vasthield. Allereerst kun je je natuurlijk afvragen wat een kopie-remake voor toegevoegde waarde heeft, maar nog veel belangrijker: hoe kun je in deze tijd nog een film uitbrengen volgens dat format? Het sci-fi genre is inmiddels veel verder ontwikkeld en de lat ligt veel hoger.Natuurlijk is het sci-fi genre nu anders, maar of de lat hoger ligt waag ik te betwijfelen. Ik zou ook niet precies weten wat jij daarmee bedoelt eigenlijk. Maar goed, vermoedelijk wil je zeggen dat sci-fi films nu op een andere manier gemaakt worden dan 50 jaar geleden en het lijkt me vrij duidelijk dat deze remake dus exact probeert om een film te maken zoals men dat 50 jaar geleden deed. Ik vind dat eigenlijk best een dappere keuze, vooral omdat het hiermee duidelijk een eigen koers vaart in de massaworst van tegenwoordig. Waarom zou je niet af en toe iets kunnen maken dat duidelijk met een knipoog terugblikt naar het verleden? Vooral in een tijd waarin mensen niet eens meer een besef hebben van het verleden (de gemiddelde middelbare school student weet niet eens meer wat de Tweede Wereldoorlog inhoudt), lijkt me er niets mis mee om dat verleden weer eens onder de aandacht te brengen. Want hoe je het ook wendt of keert is het heden per definitie gebaseerd op het verleden. Het gevaar dat de film daarmee direct loopt (en wat de scores op WIW lijken te bevestigen) is dat de film volledig beoordeeld wordt naar huidige maatstaven en wordt afgedaan als oubollig, traag of stom. Maar hey, het heeft Kathy Bates! (y)


Afgezien van dit hele verhaal ben ik overigens benieuwd wat je nu precies goed vind aan de film zelf (als je een poging doet om het origineel even uit je hoofd te zetten). Ik zag dus alleen maar een flauw en traag script, vol ongeloofwaardigheden en matige acteerprestaties en zelfs ondermaatste special effects. Maar misschien heb ik iets gemist?Ik heb eigenlijk niet meer over de film te melden dan toen ik hem net gezien had:

Zojuist de nieuwe The Day the Earth Stood Still gezien. Een poosje terug had ik het origineel nog eens gekeken met de remake in het achterhoofd en ik had wat gevreesd dat de remake zich zou verliezen in overdadige special effects en militarisme, maar dat valt reuze mee allemaal. Natuurlijk is het origineel veel kleinschaliger en onschuldiger, maar we leven niet meer in de jaren '50 nu. De opbouw van de film is prima en veruit het beste van de film, helaas wordt ie gaandeweg een stuk minder interessant met wat onuitgewerkte subplotjes. Grootste plus vond ik dat de human interest van de film niet vergeten is, if anything zou je zelfs kunnen zeggen dat de film te veel human interest heeft en te weinig spektakel - dat zie je ook niet vaak meer tegenwoordig. Wat je ook niet vaak meer ziet is dat de film bijzonder rustig gefilmd en gemonteerd is, zonder al die rare fratsen die nu zo populair zijn en waardoor je geen flauw idee hebt wat er nu uiteindelijk gebeurt. Ik miste wel de relativerende humor die het origineel soms zo leuk maakte en de theremin score van Bernard Herrmann. Maar verder vond ik er weinig mis mee, hoewel het einde nogal abrupt is en de titel feitelijk nergens echt een bevredigende plaats krijgt. Ik geef hem:

***1/2

[Camera Obscura]

Waarom zou je niet af en toe iets kunnen maken dat duidelijk met een knipoog terugblikt naar het verleden? Vooral in een tijd waarin mensen niet eens meer een besef hebben van het verleden (de gemiddelde middelbare school student weet niet eens meer wat de Tweede Wereldoorlog inhoudt), lijkt me er niets mis mee om dat verleden weer eens onder de aandacht te brengen. Want hoe je het ook wendt of keert is het heden per definitie gebaseerd op het verleden.

Maar dat wordt tegenwoordig toch zowat in iedere film gedaan? Ik wil juist wel 's iets dat gewoon "modern" is, zonder dat eindeloze postmoderne (of allang post-postmoderne) geknipoog naar het verleden.

Ik heb ook een heel tegenovergesteld idee wat betreft het historisch besef onder Nederlanders in het algemeen. Volgens mij is men in Nederland zelfs nog nooit zo bezig zijn geweest met het verleden als de laatste jaren en lijkt het zo langzamerhand zelfs een nationale obsessie te worden, gezien de ware stortvloed aan historische programma's op radio en TV. Historische wandeltochten, lezingen of thema-avonden zijn nog nooit zo goed bezocht en historici weten niet wat ze overkomt als ze tegenwoordig een boek uitbrengen. Gingen er vroeger hooguit een paar duizend exemplaren over de toonbank van een wat specifieker wetenschappelijke studie naar WO II of de 17e Eeuw, tegenwoordig loopt het al snel in de honderdduizenden. Studies over de Verzuiling, vrouwen in de 19e eeuw, de politiek van Colijn, mediacultuur in de jaren '50, je kan het zo gek niet bedenken. Allemaal onderwerpen waar vroeger buiten een handvol specialisten niemand interesse in had, vinden inmiddels ook gretig aftrek onder allerlei lagen van de bevolking. En in bijna iedere film lijkt een knipoog naar het verleden nu een standaard ingrediënt.

Ik spring toch ook even in de bres voor de middelbare scholier anno 2008. Het lijkt me dat WO II nog lange tijd een belangrijk onderdeel van de Geschiedenisles zal blijven, maar het lijkt me wel een gezonde ontwikkeling dat met iedere generatie de Tweede Wereldoorlog iets meer in de vergetelheid raakt, of op zijn minst verder van mensen af komt te staan. Is toch logisch lijkt me, als zo langzamerhand je grootouders het ook niet meer hebben meegemaakt en steeds meer leerlingen een hele andere culturele achtergrond hebben.

WO II is trouwens populairder dan ooit, in die mate dat het zo langzamerhand mijn neus uitkomt. Mijn ervaring is ook dat de gemiddelde middelbare scholier - wellicht dankzij de onuitputtelijke informatiebron die internet heet - er veel meer van af weet dan toen ik op school zat. Ik sta versteld wat ze allemaal weten in vergelijking met mijn "generatie." In de juiste context plaatsen is op jonge leeftijd soms wat lastig, maar verder valt het volgens mij reuze mee.

[Michael Hamers]

Talladega Nights is ook geniaal!! Hoop dat we nog veel meer films van dit geweldige duo voor onze kiezen krijgen! :D

Taladega Night moet ik nog steeds een keer kijken. Maar ook veel goeds over gehoord.

[Brakhage]

Maar dat wordt tegenwoordig toch zowat in iedere film gedaan? Ik wil juist wel 's iets dat gewoon "modern" is, zonder dat eindeloze postmoderne (of allang post-postmoderne) geknipoog naar het verleden.
Dat lijkt me schromelijk overdreven, nu doe je het voorkomen alsof tegenwoordig iedere film (post-)postmodernistisch is. En er is een bijzonder groot verschil tussen geknipoog naar het verleden en een complete film maken alsof ie van 50 jaar geleden is.

[Wim S.]

Cronicles of Narnia: Prince Caspian : Het eerste deel vond ik zeer goed te pruimen en dit vervolg vind ik zelfs beter. Ook net als in het 1ste deel kan ik er niet aan ontkomen dat het een mengelmoesje is van Lord of the Rings,bijbelverhalen en zoals ik in de docu over CS Lewis zijn de kinderen weer gebaseerd op de die van zijn zus, die bij hem werden ondergebracht vanwege de 2e wereldoorlog. Ik heb altijd al een zwak gehad voor fantasy verhalen en voor deze ben ik ook weer bezweken. 8/10

[Michael Hamers]

The Holiday

Lekkere feelgood kerstfilm die mijn vrouwtje heeft uitgezocht vandaag. Prima acteerwerk van met name Kate Winslett en Jude Law, maar ook Jack Black en Cameron Diaz laten echte emoties zien. De 2 uur vlogen voorbij. Ja... lekker filmpje...

7/10

[Wim S.]

The Banquet : Deze film kon mij totaal niet boeien, kung fu wat eruit ziet als een dans, met daarbij ook nog overmelodramatische muziek en de krijgers springen vanuit het water op een brug, dat gaat me allemaal wat te ver. Het is te nep waardoor het voor mij de gehele film verpeste. 2/10

[TheGodfather]

Net gezien:

Australia (http://www.imdb.com/title/tt0455824/)
Zeven jaar na het briljante Mouin Rouge! komt Baz Luhrmann eindelijk met z`n nieuwe film. Het heeft dan erg lang mogen duren, maar het gelukkig is het het wachten meer dan waard geweest.

Bijna alle genres die je in een film kunt mengen komen hier voorbij: drama, comedy, avontuur, western, oorlog, geschiedenis film. Nooit komt het geforceerd over, het loopt als een goed geoliede machine. Alles vloeit vlotjes in elkaar over. Het resultaat is een epische film die tot in de puntjes verzorgd is, waarbij over ieder detail is nagedacht.
Het verhaal mag dan wellicht wel voorspelbaar zijn maar door de mix van sterk acteerwerk van Kidman en Jackman en de adembenemende cinematografie neem je dat voor lief.
Sommige shots zien er wat kitscherig uit, wat overdreven of dik aangezet misschien. Maar dat past juist perfect bij de sfeer van het geheel en doet dus geen afbreuk aan de film.
De epische speelduur van 2 uur en 45 minuten klinkt alsof het een lange zit is, maar dat valt ontzettend mee.De film is over voordat je er erg in hebt. Er zijn ook niet echt scenes waarbij je het gevoel hebt dat ze overbodig zijn of de film onnodig lang maken en er dus uit hadden gemogen.

Australia is dan wellicht niet zo`n instant klassieker geworden zoals Moulin Rouge, maar desalniettemin is het een absoluut pareltje. Hij komt dan ook vast en zeker hoog in het lijstje met favorieten films van het jaar.

9,0/10

[Filmfan Leroy]

Gisteravond The polar express gekeken op SBS6!
Was aangenaam verast door de explosie van kleur, wat een mooie animatietechniek zeg! Echt een aanrader om nog even voor kerstmis te kijken. 8.5/10
http://http://www.dvd.nl/reviews.php?reviewid=2244

[Filmfan Leroy]

Cronicles of Narnia: Prince Caspian : Het eerste deel vond ik zeer goed te pruimen en dit vervolg vind ik zelfs beter. Ook net als in het 1ste deel kan ik er niet aan ontkomen dat het een mengelmoesje is van Lord of the Rings,bijbelverhalen en zoals ik in de docu over CS Lewis zijn de kinderen weer gebaseerd op de die van zijn zus, die bij hem werden ondergebracht vanwege de 2e wereldoorlog. Ik heb altijd al een zwak gehad voor fantasy verhalen en voor deze ben ik ook weer bezweken. 8/10

Héhé! Blij om te horen, dat iemand positief is. Heb hem voor kerst gevraagd samen met Wall E en Sleeping beauty, maar hoor er van niemand eigenlijk positieve reacties over, morgen komt deel 1 van narnia op tv dus ik laat me aangenaam verassen.

[Tim k]

Gisteravond met vrienden The Rock en Snatch gekeken. Beide topvermaak, daar was iedereen het over eens. Sit down, relax and enjoy the show.

[Camera Obscura]

Dat lijkt me schromelijk overdreven, nu doe je het voorkomen alsof tegenwoordig iedere film (post-)postmodernistisch is. En er is een bijzonder groot verschil tussen geknipoog naar het verleden en een complete film maken alsof ie van 50 jaar geleden is.

Bracht het wat zwartwitter dan ik eigenlijk bedoelde, en inderdaad, een knipoog naar het verleden en een complete film maken alsof ie vijftig jaar geleden is gemaakt zijn twee verschillende dingen.

[freaky]

Héhé! Blij om te horen, dat iemand positief is. Heb hem voor kerst gevraagd samen met Wall E en Sleeping beauty, maar hoor er van niemand eigenlijk positieve reacties over, morgen komt deel 1 van narnia op tv dus ik laat me aangenaam verassen.

Ik ben er ook zeer positief over, vind het een veel betere film dan de eerste.

[intexor]

Zojuist The Orphanage maar eens gekeken, viel me jammer genoeg tegen zoals ik ook wel verwacht had. Die Spaanse horror kan me dus echt niet boeien, misschien vooral omdat ze het als horror verkopen terwijl het eerder drama met wat mysterie, fantasie en thriller elementen is. Maar dat is dan origineel, en niet zo generisch als moderne Amerikaanse horror, is dan vaak het excuus. Thans vind ik veel van die Spaanse horror-films ook sterk op elkaar lijken. Ga maar eens na hoeveel van die films centreren rond een groot oud gebouw dat een tijd heeft leeggestaan en waar zich iets gruwelijks heeft afgespeeld waar één of meer kinderen bij betrokken zijn. Als het aankomt op spanningsopbouw gebruiken ze dan ook dezelfde cliché truken als iedere andere horror-productie (de dichtslaande of net openvallende deur enzovoort, je kent het wel). Op zich zit het allemaal wel aardig in elkaar en ik vond de cinematografie ook mooi, maar het is niet een film waaraan ik zou denken als iemand me vraagt of ik de laatste tijd nog goede horror heb gezien.

6/10.

[Werner]

Ik heb The Mummy Returns nog eens bekeken, nu op Blu-ray. Eigenlijk moet ik toch stiekem toegeven dat het voor mij de beste van de drie Mummyfilms is, vooral het driewegsgevecht tussen Rick, Imothep en de Scorpion King is indrukwekkend. En laten we het duel tussen Anck-Su-Namun (Patricia Velasquez) en Nefertiri (Rachel Weisz) ook even niet vergeten...

[Sneaker]

I'll Be Home for Christmas (http://www.imdb.com/title/tt0155753/)
Student Jake Wilkinson wilt niets liever dan de kerstdagen doorbrengen op het strand met zijn vriendin Allie. Zijn vader heeft liever dat Jake thuiskomt om de kerstdagen met zijn zusje en zijn stiefmoeder door te brengen. Jake voelt daar echter weinig voor. Zijn vader doet hem een voorstel, als hij voor 18:00 uur aanschuift aan tafel voor het kerstdiner, krijgt hij een Porsche. Daar is Jake wel voor de porren, maar zijn weg naar huis zit vol problemen.

Pff, wat een vervelende film. Ik heb deze film al jaren vermeden, want het leek me helemaal niets en de stukjes die ik gezien had deden me ook niets. Maar mijn ouders en mijn zusje wilden hem toch zien.

Wat de film vooral opbreekt is de hoofdrol van Jonathan Taylor Thomas. Zeer onsympathiek en irritant waardoor het je eigenlijk niets kan schelen wat er allemaal gebeurd. De rest van de karakters (op Allie en het kleine zusje na) zijn of allemaal dom of debiel. Bovendien proberen ze allemaal te geforceerd grappig te zijn, iets wat ze echt niet zijn. Ik had soms wel een glimlach op mijn gezicht, maar die bleef niet lang zitten en was vooral omdat het stom was, in plaats van grappig.

Je kan ook niet echt in het verhaal komen. Het is natuurlijk ontzettend voorspelbaar, maar door de onsympathieke rol van Thomas ook zo ongeloofwaardig. Het ene moment lijkt hij te beseffen wat hij verliest en in de daaropvolgende (meest idiote race) scène heeft hij weer alleen maar oog voor de Porsche. De "twist" op het einde slaat nergens op en is niet geloofwaardig (wel voorspelbaar, zo vanaf het begin van de film).

Het enige lichtpuntje van de film is Jessica Biel in haar derde film. Leuk om naar te kijken en ze doet het goed. Al kan ze ook vaak helemaal niets met de domme dialogen. Op het einde komt er een beetje kerstgevoel, maar dat is dan ook alles. Verder was het gewoon een vervelende film met een stom verhaal, idiote karakters met domme dialogen en door de onsympathieke hoofdrol dat de film verpest. Eentje om snel vergeten.

[Brakhage]

The Curse of the Cat People (Robert Wise & Gunther von Fritsch, 1944) ****1/2

Het meest mooie aan die Val Lewton films is dat ze met iedere kijkbeurt steeds complexere en rijkere ervaringen worden en zeker deze film wint enorm veel aan kracht bij een hernieuwde kennismaking. Het zal vermoedelijk niet helpen dat mensen op het verkeerde been worden gezet door de nogal belachelijk sensationele titel, welke Lewton opgedrongen was door de studio – de oorspronkelijke titel ‘Amy and her Friend’ is natuurlijk veel geschikter voor dit prachtige sprookje. Na de montage voor films als ‘Citizen Kane’ en ‘Cat People’ te hebben gedaan, mocht Robert Wise hier voor het eerst regisseren en het is maar moeilijk voor te stellen dat dit dezelfde man is die ons later zou vermoeien met de kitsch van ‘The Sound of Music’. De indrukwekkende cinematografie is van de hand van Nicholas Musuraca, die ook verantwoordelijk was voor onder meer ‘Cat People’ en ‘Out of the Past’. Met zijn karakteristieke belichting weet hij in iedere scène direct een bepaalde sfeer te scheppen, die meer zegt dan woorden ooit zouden kunnen.

Het scenario van Lewton’s beste scenarist Dewitt Bodeen (die naast deze ook verantwoordelijk was voor de overige twee beste films uit Lewton’s oeuvre, ‘Cat People’ en ‘The 7th Victim’) is een parel van economie en complexiteit: zelden werd zoveel gezegd in zo weinig tijd en met zoveel subtiliteit. Het is een prachtig portret van de onschuldigheid die we verliezen als we volwassen worden, van de wonderen die de kinderlijke fantasie ons biedt, waarmee de film natuurlijk een rechtstreekse voorloper is van dat meesterwerk van Charles Laughton: ‘Night of the Hunter’. Deze twee films hebben overigens wel meer gemeen, vooral dat beiden ontzettend ontypisch zijn voor de tijd en de cultuur waaruit ze komen, want in een Hollywood waar alles doorgaans met vier laagjes suiker bedekt wordt en enige vorm van donkerheid wordt gemaskeerd met sentimentaliteit zijn dit soort films een verademing – ‘Curse of the Cat People’ is niet voor niets de hemel in geprezen door niemand minder dan Manny Farber. Neem als voorbeeld enkel de onvergetelijke scène waarin het kerst is en Irena in de tuin een liedje zingt voor Amy. De sfeer binnen is er een van Capra-esque warmte, met vrolijke mensen die bij een warm haarvuur gezellige kerstliederen zingen rondom een piano; dat wordt prachtig gecontrasteerd met Amy en haar denkbeeldige vriendin, die buiten in de koude en sneeuw staat – de duisternis maakt letterlijk een inbreuk op de vrolijkheid (overigens is er een vergelijkbare scène te zien in Minnelli’s veelgeprezen musical uit hetzelfde jaar, ‘Meet me in St. Louis’, waarin Tootie de hoofden van de sneeuwmannen afslaat tijdens Thanksgiving).

Alexander Nemerov heeft deze scène overigens op indrukwekkende wijze geanalyseerd in zijn fascinerende boek over Lewton en hierin beargumenteert hij nogal overtuigend dat deze scène ook direct een verwijzing is naar de oorlog, want hoewel in geen enkele van Lewton’s films de oorlog ook maar genoemd wordt, speelt deze volgens Nemerov constant op de achtergrond mee. De idee achter deze scène zou dan zijn dat de kinderlijke fantasie als enige in staat is om stil te staan bij alle doden die in de oorlog gevallen zijn, terwijl de volwassenen hun ogen proberen te sluiten voor de gruwelijkheden, waarbij het iconische beeld van de volledig stilstaande Irena een moment van stilstaan bij de doden is.

Het geeft direct aan hoe bijzonder complex deze film is, een film die op prachtige wijze verbeeldt hoe het is om als kind emotioneel verwaarloosd of niet serieus genomen te worden. Het is een film van een ongelooflijk delicate schoonheid.

[Melzz]

Thans vind ik veel van die Spaanse horror-films ook sterk op elkaar lijken. Ga maar eens na hoeveel van die films centreren rond een groot oud gebouw dat een tijd heeft leeggestaan en waar zich iets gruwelijks heeft afgespeeld waar één of meer kinderen bij betrokken zijn.

Graag verneem ik enkele titels van je.....ik houd wel van dat soort films.

[Erwin de Koning]

IT! (http://www.gutmunchers.com/IT!.html)

CURSE OF THE GOLEM / ANGER OF THE GOLEM

Jammer dat het plotje een allegaartje is want de look & feel van deze Hammer wannabe is heel aardig maar jammergenoeg niet meer dan dat

Een curator in een museum krijgt de macht over een onverwoestbare Golem (pleonasme ik weet het) en dat drijft hem tot waanzin. McDowell is McDowell en Haworth is Haworth dus daar is niks mis mee maar zoals eerder gezegd het plotje raakt kant nog wal

7.0

http://img211.imageshack.us/img211/6862/posteritbn1.jpg

[Marcel v/d H.]

Crank (Mark Neveldine (Brian Taylor, 2006)
Simpele aktiefilm die makkelijk wegkijkt. Jason Statham weet wederom te overtuigen in een rol als deze en naast de aktie ook voldoende te lachen. Geen hoogstaande film, maar wel redelijk vermakelijk. 6.5

Ôdishon (Takashi Miike, 1999)
Audition van Takashi Miike begint als een degelijke film, maar dan slaat de film behoorlijk om. Op zich origineel en de opbouw er naar toe is ook prima, echter had ik in het laatste deel zelf graag wat meer spanning terug gezien en wat minder smerige momenten. Beetje dubbel dus. 7.0

[Ingmar B.]

Titanic

Ik moest me schamen dat ik hem nu pas gezien heb ( Zaterdag ). Vroeger heb ik hem een keer proberen te kijken toen ik rond de 8 jaar was en toen vond ik hem nogal eng. Dit weekend vond ik het tijd om hem toch maar te zien, en absoluut geen spijt van gehad, want dit is de beste film die ik gezien heb, misschien een beetje cliche maar het acteerwerk zat zo sterk in elkaar en het verhaal was gewoon super mooi. Ik herinnerde me tijdens het kijken wel bepaalde stukjes van vroeger zoals het stukje dat Rose probeert Jack te bevrijden uit de handboeien wanneer hij is vastgebonden wegens het zogenaamd stelen van een diamand. De muziek was ook zeer mooi van Celine Dion.

9.5/10

[intexor]

Graag verneem ik enkele titels van je.....ik houd wel van dat soort films.

Fragiles (http://www.imdb.com/title/tt0422272/)
Darkness (http://www.imdb.com/title/tt0273517/)
The Others (http://www.imdb.com/title/tt0230600/)
The Devil's Backbone (http://www.imdb.com/title/tt0256009/)

Zeker die laatste 2 zal je waarschijnlijk al gezien hebben.

[Melzz]

Fragiles (http://www.imdb.com/title/tt0422272/)
Darkness (http://www.imdb.com/title/tt0273517/)
The Others (http://www.imdb.com/title/tt0230600/)
The Devil's Backbone (http://www.imdb.com/title/tt0256009/)

Zeker die laatste 2 zal je waarschijnlijk al gezien hebben.

Thanks! Mbt de overeenkomsten....heeft wel wat met het genre te maken. Net als de slasher......steeds hetzelfde maar toch net even anders. Qua spookfilm vind ik The Orphanage erg sterk....maar ik val in herhaling. The Others vond ik dan weer niets. En laatst The Innocents gezien, zeer sterke spookfilm.....samen met the Orphanage wel de betere in het genre. Ik houd wel van drama met een spooksausje. Kunnen die Japanners ook wat van met hun chicks en lange zwarte haren....

[Raymond Gelmers]

Gisternacht gezien: FRONTIERS (FR).
aanrader voor de horror liefhebber.
Zeer rauwe in-your-face horror die films als SAW en Hostel degradeerd to kerstknuffel kleutermateriaal (y)

[Melzz]

Gisternacht gezien: FRONTIERS (FR).
aanrader voor de horror liefhebber.
Zeer rauwe in-your-face horror die films als SAW en Hostel degradeerd to kerstknuffel kleutermateriaal (y)

Wacht al een tijdje op een leuke aanbieding. Samen met L'Interieur (Inside) staan ze hoog op mn horrorlijstje!

[Wim S.]

Wacht al een tijdje op een leuke aanbieding. Samen met L'Interieur (Inside) staan ze hoog op mn horrorlijstje!

Zekers gaan kijken, ik vond dat wel zo'n beetje de grofste horrorfilms die ik dit jaar heb gezien.

[Raymond Gelmers]

Thanks! Mbt de overeenkomsten....heeft wel wat met het genre te maken. Net als de slasher......steeds hetzelfde maar toch net even anders. Qua spookfilm vind ik The Orphanage erg sterk....maar ik val in herhaling. The Others vond ik dan weer niets. En laatst The Innocents gezien, zeer sterke spookfilm.....samen met the Orphanage wel de betere in het genre. Ik houd wel van drama met een spooksausje. Kunnen die Japanners ook wat van met hun chicks en lange zwarte haren....


Heb je SILK al gezien dan?
Heb hem hier liggen maar moet hem nog zien. Het verhaal is in ieder geval zeer origineel: een geest gevangen in het lichaam van een jongetje.

[Raymond Gelmers]

Zekers gaan kijken, ik vond dat wel zo'n beetje de grofste horrorfilms die ik dit jaar heb gezien.


Zeker "CARVER" nog niet gezien dan :-P

[Wim S.]

Zeker "CARVER" nog niet gezien dan :-P

Klopt, bedankt voor de tip & inmiddels besteld.

[Patrick Deckard]

Wacht al een tijdje op een leuke aanbieding. Samen met L'Interieur (Inside) staan ze hoog op mn horrorlijstje!

8.50 euro bij play. wat noem jij een leuke aanbieding?

[intexor]

Thanks! Mbt de overeenkomsten....heeft wel wat met het genre te maken. Net als de slasher......steeds hetzelfde maar toch net even anders. Qua spookfilm vind ik The Orphanage erg sterk....maar ik val in herhaling. The Others vond ik dan weer niets. En laatst The Innocents gezien, zeer sterke spookfilm.....samen met the Orphanage wel de betere in het genre. Ik houd wel van drama met een spooksausje. Kunnen die Japanners ook wat van met hun chicks en lange zwarte haren....

Inderdaad die overeenkomsten zijn vooral genre-conventies, dus ik ga ze dat ook niet kwalijk nemen. Alleen zie ik dus niet helemaal in wat er dan zo geniaal is aan die Spaanse horror. Je moet er gewoon voor zijn i guess. Ik zie wel dat ze meer aandacht besteden aan karakterontwikkeling, maar het verhaal zelf is vaak toch ook maar variatie op hetzelfde thema, in dit geval de spookfilm. De Japanners kunnen er inderdaad ook wat van als het op spookfilms aankomt, en eerlijk gezegd zijn die ook niet altijd mijn ding (bijv. de originele Dark Water vond ik niet erg geweldig, van The Grudge heb ik alleen de remakes gezien - dat ging nog wel - en van de originele Ringu-reeks heb ik enkel de eerste gezien en die vond ik wel nog best goed.). Dus wellicht ben ik niet zo voor spookfilms en heeft het minder met de afkomst van de film te maken ;)

Fragiles en Darkness zijn door A-film trouwens uitgebracht in een box samen met The Descent (dat vond ik nu wel eens een dijk van een horrorfilm), wellicht is die nog wel ergens te vinden voor een mooi prijsje.

[Coen P.]

The Lady Vanishes.

Wat een héérlijke doldwaze boel daar in dat treintje in het niet bestaande balkanland. Zelden zo'n komisch verhaal meegemaakt. Goed om te zien dat het plot van de verdwenen reisgenoot nog steeds actueel is (Flightplan).

[DanielC.]

Words and Music Vermakelijke bio-musical over Lorenz Hart waar natuurlijk helemaal niets van klopt, het leven van Hart was toentertijd wat lastig te verfilmen. Homosexuele, alcoholistische dwergen deden het nu eenmaal niet zo heel goed in de jaren veertig. Verder is het natuurlijk een Richard Rodgers en Lorenz Hart best of, met opvoeringen van o.a. Gene Kelly en Judy Garland (samen met Mickey Rooney als Hart natuurlijk).

[Coen P.]

The Lady Vanishes.

Wat een héérlijke doldwaze boel daar in dat treintje in het niet bestaande balkanland. Zelden zo'n komisch verhaal meegemaakt. Goed om te zien dat het plot van de verdwenen reisgenoot nog steeds actueel is (Flightplan).

Even héél ordinair mijzelf quoten. Kan iemand mij vertellen of Hitch met de relatie tussen de twee kibbelende Engelsen (die niets liever willen dan naar het cricket gaan) meer bedoelde dan vriendschap alleen? Of zie ik nu spoken...

[Brakhage]

Even héél ordinair mijzelf quoten. Kan iemand mij vertellen of Hitch met de relatie tussen de twee kibbelende Engelsen (die niets liever willen dan naar het cricket gaan) meer bedoelde dan vriendschap alleen? Of zie ik nu spoken...
Ze zijn (voor zover ik me kan herinneren, het is enkele jaren geleden dat ik hem gezien heb) wel behoorlijk gay ja, als je dat bedoelt :wink:

[Alexander D]

The Constant Gardener

En die had ik dus nog nooit gezien. En dat was jammer want het is een toppertje!

[E@gle]

Die Hard 4.0

Heerlijke aktiefilm met Bruce Willis die weer lekker op dreef is, af en toe een beetje over the top maar who cares, gewoon een lekkere aktiefilm en een van de beste in zijn genre van de afgelopen jaren naar mijn mening. De blu-ray knalt werkelijk van het scherm en uti de speakers, dikke acht wat mij betreft.

[*NERAZZURRI*]

Net The Dark Knight herzien. Veel beter dan de eerste keer. Geen idee waarom. Het beeld is echt verbluffend, en dan voornamelijk de IMAX-scènes (ik neem tenminste aan dat dat de scènes zijn waar het beeld naar volledig scherm springt, niet toevallig de grotere en belangrijkere shots http://www.gamer.nl/images/content/TheDuke/200211/1036946013_0.gif).

Maar nog steeds niet de beste film ooit, zoals ik meer dan eens heb gelezen http://forum.gamer.nl/images/smilies/biggrin.gif Wel een van de betere actiefilms en een echte aanwinst binnen dat genre.

[intexor]

The Messengers: ik had kunnen raden dat dit geen goed idee ging zijn, gisteren nog The Orphanage gekeken (wordt door velen als een topper beschouwd in zijn genre) en ondanks dat die me al tegenviel dan vandaag maar een middelmatige Amerikaanse spookhuisfilm opgezet die hier al even op een kijkbeurt lag te wachten. Eigenlijk ongelooflijk dat er ieder jaar wel een film als deze uitkomt en dat ze meestal nog wel aardig wat opbrengen ook. Heb me echt doodverveeld, een zeer cliché filmpje waar op geen enkel moment een beetje moeite gedaan wordt om er wat variatie of spanning in te brengen. Kristen Stewart (ondertussen bekend van Twilight) en de rest van de cast staan maar een beetje ongeïnteresseerd te acteren, maar ze krijgen ook niet echt iets om mee te werken. Ook deze film maakt gebruik van CGI waar ze beter voor gewone make-up effecten waren gegaan (denk aan de creaturen uit I Am Legend bijv.) en elke "twist" in het verhaal zie je al van mijlenver aankomen. Soms is het erger om middelmatig te zijn dan slecht (je kan ten minste nog zo slecht zijn dat het terug leuk wordt), en The Messengers is daar voor mij een voorbeeld van. 4/10

[Coen P.]

Ze zijn (voor zover ik me kan herinneren, het is enkele jaren geleden dat ik hem gezien heb) wel behoorlijk gay ja, als je dat bedoelt :wink:

In dat kader vroeg ik me af hoe Hitchcock (of eigenlijk de scenarioschrijvers) dat er in die tijd er doorheen hebben gekregen. Ik vond de 2 werkelijk hilarisch overigens (y)

[Patrick van den Hul]

Hauru no ugoku shiro (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=5794) (Howl's Moving Castle), Hayao Miyazaki (http://www.whatiwatch.net/regisseur.php?r=121) (2004)
Eerdere Japanse animatiefilms die ik zag en waar ik hoge verwachtingen van had (Final Fantasy Advent Children en Paprika), vielen behoorlijk tegen. De animatie was mooi, maar het verhaal was niet boeiend (genoeg) en/of niet te volgen. Bij deze film is dat wel anders. Ik ga deze zeker nog herzien en zal ook de andere werken van deze regisseur (her)bekijken. De tekenstijl is betoverend en het verhaal heeft niet veel om het lijf, maar is wel onderhoudend (een beetje als de gemiddelde blockbuster). Een groot pluspunt was de fenomale soundtrack met een zeer mooie main theme (http://www.youtube.com/watch?v=D5tTiYT1cgU). Goede muziek kan bij mij soms erg cijfersverhogend werken, vooral omdat het zo sfeerbepalend is. Overigens wel vreemd dat er NL audio op de DVD staat, het lijkt me nu niet direct een film voor (kleine) kinderen. Waarschijnlijk toch het vooroordeel dat animatiefilms niet voor volwassenen zijn. De mensen die daar van overtuigt zijn weten niet wat ze missen! Op naar Tokyo Godfathers en Spiriter Away! Deze krijgt alvast een welverdiende: 8,0