Welke film heb je net gekeken en wat vond je ervan? (9)

[Patrick van den Hul]

In dat kader vroeg ik me af hoe Hitchcock (of eigenlijk de scenarioschrijvers) dat er in die tijd er doorheen hebben gekregen. Ik vond de 2 werkelijk hilarisch overigens (y)

Waarschijnlijk was de review board te naïef om dit te doorzien.

[Angels vs demons]

Hauru no ugoku shiro (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=5794) (Howl's Moving Castle), Hayao Miyazaki (http://www.whatiwatch.net/regisseur.php?r=121) (2004)
Eerdere Japanse animatiefilms die ik zag en waar ik hoge verwachtingen van had (Final Fantasy Advent Children en Paprika), vielen behoorlijk tegen. De animatie was mooi, maar het verhaal was niet boeiend (genoeg) en/of niet te volgen. Bij deze film is dat wel anders. Ik ga deze zeker nog herzien en zal ook de andere werken van deze regisseur (her)bekijken. De tekenstijl is betoverend en het verhaal heeft niet veel om het lijf, maar is wel onderhoudend (een beetje als de gemiddelde blockbuster). Een groot pluspunt was de fenomale soundtrack met een zeer mooie main theme (http://www.youtube.com/watch?v=D5tTiYT1cgU). Goede muziek kan bij mij soms erg cijfersverhogend werken, vooral omdat het zo sfeerbepalend is. Overigens wel vreemd dat er NL audio op de DVD staat, het lijkt me nu niet direct een film voor (kleine) kinderen. Waarschijnlijk toch het vooroordeel dat animatiefilms niet voor volwassenen zijn. De mensen die daar van overtuigt zijn weten niet wat ze missen! Op naar Tokyo Godfathers en Spiriter Away! Deze krijgt alvast een welverdiende: 8,0

naast spirited away zijn de minder bekendere Ghiblis ook zeker de moeite waard om eens te kijken hoor ;) ik raad de volgende titels aan:

Princess mononoke: http://www.imdb.com/title/tt0119698/
Samen met spirited away mijn favoriete ghibli!

My Neighbor totoro: http://www.imdb.com/title/tt0096283/
Beetje kinderlijker verhaal.. maar daardoor zeker niet minder!

Grave of the fireflies:http://www.imdb.com/title/tt0095327/
heel aangrijpend oorlogs verhaal.. soort geanimeerde drama!

Ponyo on the Cliff by the Sea: http://www.imdb.com/title/tt0876563/
De nieuwste ghibli, is nog niet uit op dvd, maar is zeker een film om in de gaten te houden! Ik vond hem iig super leuk! en ook vooral mega mooi gemaakt!

[Bettina]

@Patrick

Kijk zeker ook naar Wisper of the heart en Castle in the sky, 2 van mijn favorite Gibli's samen met Totoro.

[Patrick van den Hul]

Bedankt, ga ik zeker eens checken allemaal!

Hoe zit het met Tokyo Godfathers trouwens? Die lijkt me ook wel interessant.

[Marcel v/d H.]

Ik heb hier nog aardig wat Ghibli's voor je te huur :) Tokyo Godfathers hen ik ook een tijdje naar gezocht, maar die lag hier alleen in een vrij speciale anime uitgave in de winkels en ik was het niet helemaal eens met de prijs.

[mercapto]

Heb die animee versie ook liggen, heb de hele collectie, nog niet gekeken die.
Moet je snel kijken, ben wel nieuwsgierig ;)

[Angels vs demons]

haha ja dat is die anime essential collectie toch?
matige kwaliteit hebben die doosjes jammergenoeg!
zag er op eerste oog best leuk uit maar nee..

btw sander! als jij ooit besluit je collectie weg moet ik zeker maar eens komen kijken :P

[mercapto]

Lol, tja, was die collectie even vergeten, kwam er ook dit weekend pas weer achter tijdens wat schuifwerk...
Oei, uhm.
On topic :

Net Narnia op TV gekeken.
Leuke film, wel wat gehaast door het verhaal heen, teveel om te vertellen in zo weinig tijd.
Moest de hele tijd aan Mila Jovovich denken als Jeanne d'Arc wanneer ik die Peter zag :D

[Brakhage]

Waarschijnlijk was de review board te naïef om dit te doorzien.
Dat zou kunnen, maar het is natuurlijk een Britse film en daar golden andere regels dan in Hollywood en mijn kennis van de Britse censors is niet voldoende om daar op te kunnen antwoorden.

[Brakhage]

Australia (Baz Luhrmann, 2008) *1/2

Hemeltjelief, wat een deceptie! Alsof ‘Gone with the Wind’, ‘Walkabout’ en ‘The Last Wave’ een onzalig huwelijk zijn aangegaan. Het grootste euvel van de film is dat Luhrmann’s stijl simpelweg niet compatibel is met het genre van het avonturenepos. In zijn eerste drie films is hij de postmodernist bij uitstek, iemand die net als John Zorn tijdens Naked City eclecticisme tot kunst verheven heeft en een soort esthetiek van sensory overload er op nahoudt. Alsof hij zit te flipperen in een veel te kleine flipperkast waarin de bal constant terugkaatst van iedere wand waardoor het je begint te duizelen voor de ogen. Het is allemaal te hysterisch en te veel uitzinnigheid voor zijn eigen bestwil, maar daarin schuilt nu juist de opwinding van zijn werk, het is teveel creativiteit per vierkante meter. In ‘Australia’ is ie in een gigantische hal gaan flipperen en hoe hard hij ook probeert, de bal vindt nooit de wanden waardoor de echte uitzinnigheid uitblijft. Niet dat hij dat niet probeert, integendeel, het voelt aan als een kind in een snoepwinkel met te veel zakcentjes, maar het oppervlakte dat de flipperbal bestrijken moet is simpelweg te groot en hoe vaak hij ook flippert, de bal verdwijnt iedere keer in de zijgoot. Ook visueel is Luhrmann’s stijl en het genre als water en vuur, het blijft constant ergens in niemandsland hangen. Want aan de ene kant probeert hij duidelijk een klassieke epische film te maken met bijbehorende stijl, maar aan de andere kant kan hij het toch niet laten om zijn eclecticisme te laten botvieren, waardoor het allemaal vlees noch vis is. Het punt is ook dat Luhrmann’s visie per definitie een soort fantasiewereld oplevert, een fantasiewereld die niet samengaat met het realisme wat het epos dicteert. Want waar de karikaturale scheiding tussen goed en slecht in films als ‘Strictly Ballroom’ of ‘Moulin Rouge!’ zo goed past binnen het algehele krankzinnige universum, daar wordt de geloofwaardigheid van ‘Australia’ er danig door aangetast, omdat in een film als deze geen stripfiguren maar ‘echte’ mensen rond horen te lopen. Het resultaat is echt een ronduit belachelijke film.

[chev]

Een film die ik zowel op dvd al heel lang en op blu ray al een poosje heb liggen maar nooit aan toe gekomen.
The departed.
Vond het een goeie film met een ietwat voorspelbaar einde maar ik heb ontzettend genoten van al die goeie akteurs.

Ik was al bijna weer vergeten hoe ontzettend goed jack nicholson is.
Als ik m een cijfer moest geven had ik m een 8,6 gegeven.

[Daan de G.]

Walk Hard : The Dewey Cox Story

Geweldige film met een heerlijke John C Reilly in de hoofdrol. Ik ben misschien een beetje te bevoordeelt om een goed oordeel te kunnen geven over deze film maar ik blijf hem nog altijd hilarisch vinden. Daarnaast is de soundtrack geweldig en zingt John C Reilly alles zelf!

Één van de betere parodie films van de laatste jaren.

Windtalkers

Paar jaar geleden voor het eerst gezien en toen was ik al niet overdondert. Zag hem echter voor 6 euro liggen en kon het niet laten. Gisteravond de film aangezet en niet echt van mening veranderd. Het heeft ontzettend veel potentie om een rauwe oorlogsfilm te zijn maar faalt op een paar punten te erg dat er niet meer inzit dan een aardige actiefilm.

Het gegeven is bijvoorbeeld erg mooi en interessant. Het verhaal over de zogenaamde "Windtalkers" in de Pacific War. Daar had ik nog nooit veel over gehoord dus is het altijd interessant om te zien.

Het verhaal is verder te cliché matig en veel hebben we al in eerdere films gezien, alleen dan een stuk beter. Sommige scenés zijn zelfs lachwekkend en dan kom ik meteen aan bij het volgende minpunt, namelijk Nic Cage.

Nic Cage een oorlogsfilm dragen is geen goede keuze geweest maar om hem als een John Rambo al schietend door de film te laten lopen is helemaal dramatisch. Daarnaast ziet de actie er te gelikt uit, schieten de amerikanen wel erg makkelijk raak met een thompson op grote afstand en lijken de ontploffingen stuk voor stuk atoombommen.

Baal er erg van dat dit toch een mindere film is geworden, had er van te voren teveel van verwacht misschien. De 2e wereld oorlog in de Pacific vind ik namelijk een interessant stuk historie en goede films daarover zijn op 1 hand te tellen?

[Melzz]

Autostop rosso sangue a.k.a. Hitch-Hike (1977) Pasquale Festa Campanile

Franco Nero speelt een asshole echtgenoot die zn vrouw niet echt netjes behandeld. De vrouw verzet zich vaak maar geeft zich ook net zo makkelijk weer over. Vreemd stel. Ze zijn op vakantie.....met een caravan. Dan staat David Hess aan de kant van de weg....en dan weet je eigenlijk al dat het geen zuivere koffie is. Die gast is (uiteraard) een psychopatische crimineel met 2 miljoen dollar in een koffertje. Hij staat te liften....het stel neemt hem mee.

Dat is genoeg info om te weten, de exploitationbuffs weten immers genoeg. De film is een uiterst vermakelijke! Er gebeurt altijd wel wat interessants. Franco Nero speelt erg goed, ook zonder tekst. Het moment dat hij moet toekijken als zn vrouw wordt verkracht is erg sterk.....met bloeddoorlopen ogen spuit hij pure haat en afgunst uit zn ogen. Morricone zorgt voor een leuk deuntje. Het camerawerk is ook vrij stijlvol.....niet zo plat en rauw als je zou verwachten bij een film als deze.

De flarden interviews die als extra op de schijf staan zijn zeer leuk. David Hess en Franco Nero beweren steeds ongeveer het tegenovergestelde mbt bepaalde situaties en anekdotes. Zo op het einde van het jaar nog even een exploitationtopper meegepakt!! Tof filmpje met een geweldige finale.

In zn genre....een 8,5

[Melzz]

Bedlam (1946)

De laatste film uit mn Val Lewtonbox. Ik las hier en daar dat dit de mindere uit de box zou zijn....nou....ik ervaarde het anders. Vond het juist een zeer vermakelijke film! Boris Karloff speelt echt een gedenkwaardige hufter als hoofd van een inrichting voor geestelijk zwakkeren. Als een dame tegen de praktijken in gaat, wordt ze zelf voor gek verklaart en opgesloten. Geweldige dialogen ook, vrij gewaagd voor 1946. Een mooie afsluiting en nu nog de docu's te gaan over Val Lewton.

7,8

[Erwin de Koning]

RELIGULOUS (http://www.christianitytoday.com/movies/reviews/2008/religulous.html)

A SPIRITUAL JOURNEY

De titel sprak mij nogal aan maar ik verwachte een flauwe comedy a la REPOSSESSED in die trant, maar het blijkt een documentaire te zijn over hoe we hier omgaan met geloof

Bill Maher blijkt in de US een bekende te zijn (ik had nog nooit van die man gehoord) die duidelijk laat blijken dat hij vind dat alles wat met geloof te maken heeft flauwekul is (waar ik hem groot gelijk in geef) maar deze documentaire is nogal eendimensionaal

Jammer, had een meesterlijk stukkie kunnen wezen maar vooralsnog heb ik me niet verveeld al is het maar om al die gelovigen zichzelf te horen tegenspreken

7.5

Trailer (http://nl.youtube.com/watch?v=qB8fPJ6zds8)

http://img185.imageshack.us/img185/7765/posterreligulousrz4.jpg

[DanielC.]

Australia (Baz Luhrmann, 2008) *1/2

Hm. Ik vroeg me nu juist af hoe Luhrman het zou gaan doen in de grote open ruimte, ipv. in de gesloten ruimtes van zijn vorige films. Hij komt er bij jou niet al te best van af. Jammer, maargoed, eerst zelf maar eens kijken. :)

[Brakhage]

Hm. Ik vroeg me nu juist af hoe Luhrman het zou gaan doen in de grote open ruimte, ipv. in de gesloten ruimtes van zijn vorige films. Hij komt er bij jou niet al te best van af. Jammer, maargoed, eerst zelf maar eens kijken. :)
Nou ja, zoals gebruikelijk wijkt mijn mening weer significant af van de rest, dus wellicht is er voor jou nog hoop voor deze film. Ik had het na tien minuten al gezien eigenlijk en toen moest ik nog 2,5 uur. Het was echt zo'n film die 85 uur leek te duren. Brrrr.

[TheGodfather]

Net gezien:

Crank (http://www.imdb.com/title/tt0479884/)
Wat een geweldige, compleet over the top actie film. Het ziet er tof uit, de montage is geweldig snel en Jason Statham doet precies dat waar ie zo goed in is. Het tempo van de film is meteen vanaf het begin fantastisch hoog en dat wordt tot aan het einde ook niet meer minder. De stunts zijn cool, de muziek opzwepend.
Kortom: ontzettend geslaagd. Voor mij één van de leukste en meest vermakelijke actie films die ik de afgelopen jaren heb gezien. Laat deel 2 maar komen!

8,0/10

[1101]

Il y a longtemps que je t'aime

Toe, vooruit, een intellectuele Franse film met mijn vriendin omdat die toevallig draait in het Haagse filmhuis als ik daar voor de deur sta.

Het begint al met het glazige en lijdzame gestaar van Kristin Scott-Thomas in het openingsshot en de penetrante afwezigheid van verklarend dialoog die toch niet werkt omdat nagenoeg direct duidelijk is welk geheim er verzwegen wordt. Uiteraard is er, naast de onvermoeibare goede bedoelingen van zuslief, de argwaan van derden die het niet begrijpen en uiteindelijk in goedertierenheid en sympathie lijken te verdrinken. Maar het lijdzame en levensmoede blijft irritant. De bekende etappes worden genomen (kinderen die teveel zeggen, opa's die in hun stilzwijgen perfecte gesprekspartners zijn voor getraumatiseerden, hulpverleners met problemen, een liefhebbende, slimme, aantrekkelijke, geduldige en evenwichtige love-interest en een langzame klim uit een ongedefinieerd dal) waarin Kristin zogenaamd verdieping vindt in haar personage. De obligatoire Franse eetscenes en de misselijkmakende morele en culturele superioriteit van literatuur- en kunstminnende Fransozen die niet noodzakelijk hoeven te wonen in de Lichtstad maar zich evengoed verschansen in de rurale kleinstedelijkheid van het land van kaas en wijn... Het absolute hoogtepunt is de establishment van de situatie ergens in een gigantisch maar aan verval onderhevig landhuis waar de zoete geneugten van het Franse bestaan worden gevierd: brood, spelen, liefde en wijn en natuurlijk de irritante clown van de familie (of vriendenkring) die slechts ten dele opzettelijk het grote onuitsprekelijke drama aanroert en vervolgens als een onnozelaar om de waarheid heen beweegt, net als de rest van de club.

Wat die waarheid werkelijk inhoudt wordt aan het einde van de film met de snelheid van een TGV uit de doeken gedaan, gelardeerd met dikke tranen, waarna daar ineens de aftiteling is. En passant zijn er de nodige drama's, maar niets daarvan is werkelijk beklijvend, dan enkel voor moeders die per se hun kind moesten vermoorden omdat ze anders toch dood gingen.

Beetje jammer. En toch weer hetzelfde met die Fransen.

[DanielC.]

hehe.

[Fulgore]

Y Tu Mamá También 8/10

Deze als keuze dvd genomen bij film valley. min of meer een blinde keus geweest. Het gaat over 2 jongens die zich vervelen omdat hun vriendinnen op vakantie zijn. en door hun grote mond gaan ze op reis simpel gezegt. De film lijkt in het begin een komdie te zijn maar vrij snel word duidelijk dat het verhaal stuk dieper gaat dan je denkt en waardoor je al snel beter gaat opletten. Het is mijn eerste kennis making met Alfonso Cuaron en ik zal zeker meer werk van hem bekijken. Heb heerlijk genoten van de film.

Mar Adentro 9/10

Dit is de Quality film editie misschien dat je de dvd ook hebt. Het is een waargebeurd verhaal over een man die vanaf de nek verlamd is. Het gaat over euthanasie. Een onderwerp wat in elk land een gevoelig onderwerp is en iedereen hun eigen mening over heeft. Hij moet verschillende mensen overtuigen dat het zijn recht is dat hij dit mag beslissen en niemand anders. De film laat je zien hoe hij verschillende mensen overtuigt maar het laat ook het verdriet zien. Op het laatst had ik het toch erg pittig en at snel snel een fishermens friend zodat ik een goed excuus had voor het kleine traantje.

La Stanza Del Figlio 8/10
Ook weer een quality film editie. Het gaat over een familie die plotseling een familie lid kwijtraakt. Je volgt het verdriet en verwerking van de familie. Het is eene rg mooie film. maar ik las op IMDB dat het een R-rating heeft. die snap ik niet echt maargoed. kennelijk mogen kinderen niet zien hoe ingrijpend de dood van een familie lid kan zijn. De emotie die de acteurs op het scherm brengen is verschrikkelijk goed gedaan. zeker een aanrader.


Zoals je ziet heb ik veel buitenlandse films gekeken en dit is maar een kleine greep. Ik kan er nog veel meer noemen maar waarschijnlijk zijn jullie al bekent met deze films :)

[Alexander D]

Avalon

Leuke film maar roept toch wel te veel vragen op naar mijn mening die onbeantwoord blijven.

[Melzz]

Twee docu's gezien over Val Lewton: Val Lewton: The Man in the Shadows (2007) en Shadows in the Dark: The Val Lewton Legacy (2005). De eerste is geproduceert en verteld door Martin Scorcese. Beide zeer interessante docu's. Prima toelichting op de films in de box. Ipv de regisseur als auteur wordt nu de producent als auteur belicht. Een prachtige box die Val Lewton collectie. Een uniek stukje filmgeschiedenis.

[Jordy van Buel]

Melzz heb je mijn PM ontvangen? :)

[Melzz]

Melzz heb je mijn PM ontvangen? :)

Yep....zal zo nog even reageren(y)

The Mechanic (1972)

Aaahhhh....een stukje jeugdsentiment. Deze film als jochie een paar keer gezien. Apart om te merken wat je er zoal van onthouden hebt. Vooral het interieur van het huis van Bronson in deze film is me bijgebleven....met die open haard. Tijdens het kijken herinnerde ik me nog meer details....leuk.

Charles Bronson is een huurmoordenaar maar hij wordt wat oud. Hij neemt daarom een beginneling in dienst die zn taken kan overnemen. Deze jongen wordt gespeeld door Jan-Michael "Airwolf" Vincent.

Typisch jaren 70 film....heerlijk. Er gebeurt van alles in deze film. Een essentiele Bronson als je t mij vraagt.

[Wim S.]

Beast from 20.000 Fatoms: Ik had deze monsterfilm al een tijdje in de kast liggen en verwachte er ook niet zo veel van. Echter het tegendeel bleek waar te zijn, dit is gewoon een heel erg goeie monsterfilm. Het ziet er dan wel nep uit maar zekers voor een film uit 1953 niet slecht, ook wordt er goed en leuk geacteerd. Het was ook grappig om te zien dat de toen nog piepjonge Lee van Cleef ook een rol in deze film had. In ieder geval liefhebber s van monsterfilms moeten deze zekers eens gaan zien en niet zoals mij heel lang in de kast laten liggen. 7.5/10

[Melzz]

Beast from 20.000 Fatoms: Ik had deze monsterfilm al een tijdje in de kast liggen en verwachte er ook niet zo veel van. Echter het tegendeel bleek waar te zijn, dit is gewoon een heel erg goeie monsterfilm. Het ziet er dan wel nep uit maar zekers voor een film uit 1953 niet slecht, ook wordt er goed en leuk geacteerd. Het was ook grappig om te zien dat de toen nog piepjonge Lee van Cleef ook een rol in deze film had. In ieder geval liefhebber s van monsterfilms moeten deze zekers eens gaan zien en niet zoals mij heel lang in de kast laten liggen. 7.5/10

Inderdaad een leuke film met het stop motion werk van Harryhausen. Deze schijnt ook erg leuk te zijn:

http://www.play.com/DVD/DVD/4-/143748/Valley-Of-Gwangi/Product.html

Valley of Gwangi, ook met stop motion werk van Harryhausen. Deze komt nu mijn kant op, is nu maar 2,99 bij Play. Wellicht ook wat voor jou?

[Wim S.]

Inderdaad een leuke film met het stop motion werk van Harryhausen. Deze schijnt ook erg leuk te zijn:

http://www.play.com/DVD/DVD/4-/143748/Valley-Of-Gwangi/Product.html

Valley of Gwangi, ook met stop motion werk van Harryhausen. Deze komt nu mijn kant op, is nu maar 2,99 bij Play. Wellicht ook wat voor jou?

Thanx voor 2,99 € kan ik 'm niet laten liggen :) en dan is het voor deze maand ook wel gebeurd, gaarne geen tips meer :)

[Patrick van den Hul]

Recount, Jay Roach (2008 )
Ik had nog nooit van deze film gehoord, totdat ik een stukje in in de Filmvalley zag. Dit is wat mij betreft weer eens bewijs dat TV niet meer het ondergeschoven kindje is. HBO maakt een film over het hertellings-debacle in Florida van de Amerikaanse verkiezingen in 2000 tussen Al Gore en George W. Bush. De topcast maakt alleen al indruk: Een hoofdrol voor Kevin Spacey in een van zijn betere rollen uit zijn carrière, met bijrollen voor John Hurt (te weinig screentime), Tom Wilkinson (goed op dreef zoals altijd), Dennis Leary (houdt zich prima staande tegenover Spacey) en Laura Dern (die er overigens niet knapper op is geworden sinds Jurassic Park). Het is geen partijdige film. Je zou kunnen stellen dat het enigszins richting de Democraten leunt omdat de hoofdrol van Kevin Spacey zich aan de zijde van Al Gore bevind, maar in de praktijk valt dit erg mee; er wordt veelvuldig geswitched. JUIST voor niet-Amerikanen is deze film interessant omdat het de details van de zaak laat zien die je niet allemaal op TV kon volgen. Feit is gewoon dat er ongelooflijk veel fouten zijn gemaakt en dat het heel waarschijnlijk is dat Al Gore had kunnen winnen als ALLE stemmen in Florida ook daadwerkelijk met de hand waren nageteld (en meegeteld). Ik kan nog veel meer details vermelden waar je mond van open zal vallen, maar je kunt beter gewoon gaan kijken, zodat de verrassing des te groter is. Naast dit alles is het ook gewoon een goed drama en een spannende film, ondanks dat het einde al bekend is. Gaat dat zien! 8,0

[Raymond Gelmers]

White Noise 2: The Light

Geen onaardige film. Veel beter dan zijn voorganger, dat zeker.
Het verhaal is redelijk goed uitgewerkt en er hangt een onheilspellend sfeertje gedurende de hele film. De ontknoping was voor mij echter een tegenvaller en deed afbreuk aan de film.

[Wim S.]

Them! : Deze zat in de double feature dvd bij o.a. de film Beast from 20.000 Fathoms, deze film is bijna in dezelfde stijl maar dan in plaats van een dinosaurus, gigantische reuzemieren. Deze film sprak mij iets minder aan, de mieren zijn wel heel erg nep, maar dat wordt weer gecompenseerd met serieus acteerwerk wat deze film dan toch weer leuk maakt om een keer te zien. 6.8/10

The Dark Knight (BR): Ik had deze film al in de bioscoop gezien en vond 'm toen al geweldig, gisteren kreeg ik 'm binnen via de post en op Blu-ray en had meteen weer zin om de film nogmaals te zien en heb 'm meteen in de speler gedrukt. Wederom erg genoten nu met de beleving van Blu-ray waar deze film zich uitstekend voor leent, geweldig beeld ook met die imax beelden en geweldig geluid, ik zou 'm vandaag zo weer kunnen zien, wat mij betreft mischien toch wel de beste film van 2008. 9/10

[Alexander D]

Vantage Point

Eenvoudig verhaal maar wel goed opgezet. Leuk dat je steeds een stapje verder komt. Oh, de BR heeft héél mooi geluid!!!

[Marcel v/d H.]

Vantage Point

Eenvoudig verhaal maar wel goed opgezet. Leuk dat je steeds een stapje verder komt. Oh, de BR heeft héél mooi geluid!!!

Ik had het op een gegeven moment wel gehad nadat we het vanuit de vijfde hoek te zien kregen. Misschien wel origineel gevonden, maar ook irritant. Wel een lekker goedkoop filmpje om te maken denk ik.

[jan_tran]

Misschien wel origineel gevonden.

Kurosawa was er een paar jaar eerder mee in Rashômon (http://www.imdb.com/title/tt0042876/).

[Fikret]

Elephant (2003)

Een film die ik zonder enige voorkennis (zonder te weten waar het over gaat / wat voor een film het is) heb gekeken. Ik was bovendien nog niet bekend met het werk van Gus Van Sant. Ik stoorde me vanaf het begin al aan de tienersmentaliteit van de personages en de trage shots werden op den duur te vaak herhaald. Tog heb ik het eerste gedeelte met een sscheven oog gevolgd en naarmate het een bloedbad werd ben ik er echt voor gaan zitten. Zal waarschijnlijk snel een tweede kijkbeurt krijgen voordat ik er een oordeel over kan geven.

[Marcel v/d H.]

Kurosawa was er een paar jaar eerder mee in Rashômon (http://www.imdb.com/title/tt0042876/).

Ik zei ook misschien :) Was het zelf nog niet echt eerder tegen gekomen.

[intexor]

Geweldig toch dat zogenaamde Oscar-seizoen, van alle films zijn al screeners beschikbaar weken voordat de films in de zalen verschijnen ;-) Vandaag was bij mij Slumdog Millionaire aan de beurt en Danny Boyle heeft hier weer een schot in de roos afgeleverd.

Kort het verhaal: een jongen die in de sloppenwijken van Mumbai is opgegroeid krijgt de kans om mee te doen aan de ook bij ons bekende quiz Who Wants To Be A Millionair. Hij is eigenlijk niet echt geïnteresseerd in het geld en doet voornamelijk mee omdat zijn grote liefde fan is van het programma en hij haar zo wil bereiken. De vragen die hij krijgt hebben allemaal een verband met iets dat hij in zijn leven heeft meegemaakt, en zo krijgen we tussen de quiz-vragen door het levensverhaal te zien van deze jongeman. Het verhaal is gebaseerd op een roman genaamd "Q&A".

Behalve dat het verhaal op zich zeer interessant is en daardoor geen ogenblik verveelt, is ook het regie-werk van Boyle weer één en al genieten. Begeleid door een geweldige catchy soundtrack lijkt het soms op één lange videoclip en dat bedoel ik voor alle duidelijkheid als een compliment. Het leven van de straatkinderen is geen pretje natuurlijk en de film kan op dat vlak nogal confronterend zijn, maar toch is zowat ieder beeld prachtig. De film is op sommige vlakken te vergelijken met City Of God, maar ik vond Slumdog Millionaire visueel veel mooier. Hier en daar zijn er ook wat verwijzingen naar de Bollywood-films zoals de eindgeneriek waarin de hele cast een dans uitvoert.

Van de cast kende ik absoluut niemand, maar ze deden het allemaal zeer goed. In het bijzonder de gameshow host, de detective en de hoofdrolspeler. Voor een zeldzame keer heb ik me ook eens niet moeten ergeren aan de kindacteurs die het ook voortreffelijk deden. Misschien heeft het er wel iets mee te maken dat stukken van de film in het Hindi gesproken zijn en het daardoor voor mij moeilijk te zeggen is of ze hun dialogen goed brachten. De ondertiteling is trouwens ook heel leuk gedaan, duikt langs weerszijden op in gekleurde balkjes en draagt zo ook bij aan dat videoclip-gevoel dat ik had. Gaat wel spijtig zijn als ze er hier in de bioscoop ook nog eens Nederlandse (of in België Nederlandse én Franse) ondertiteling onder gaan zetten, staat je halve beeld vol met tekst. Toch zie ik mezelf nog wel eens naar de bioscoop gaan als hij hier uit is, want ik heb er echt wel van genoten.

Dit is volgens mij een stevige kandidaat voor een aantal belangrijke awards. Ik moet een heel deel van de overige kanshebbers wel nog zien, maar ik zie dat daar weer een hoop typische biografie-films en dergelijke bijzitten en dat is toch ook maar iedere keer hetzelfde. Slumdog Millionaire voelt ten minste fris en modern aan en is alleen daarvoor al het kijken waard. Dat de film dan ook nog eens een prachtig verhaal heeft maakt het een must-see.

9/10

[*NERAZZURRI*]

There Will Be Blood

Niet mijn ding. Langdradig op een vervelende manier, setting en karakters doen me helemaal niks en alles is er op gericht om de kijker te laten gruwelen. Weinig kijkplezier.

[Brakhage]

Heb een thema avondje gehouden:

The Blue Angel (Josef von Sternberg, 1930) ****

Ik had de Duitstalige versie al eens gezien, maar ditmaal de Engelstalige versie. Het is overigens geen dub of zo, maar Sternberg heeft gewoon tegelijkertijd twee keer dezelfde film opgenomen, de ene in het Duits en de andere in het Engels. De Duitse versie is de meest bekende en populaire, maar in zekere zin is de Engelse variant de meer Sternbergiaanse. Het feit dat veel van zijn Duitse acteurs heel slecht Engels spraken (Dietrich schijnt haar tekst grotendeels fonetisch geleerd te hebben) en dus in wezen gewoon hun Engelse tekst met dik accent voordragen moet Sternberg bijzonder hebben aangesproken, omdat daarmee de afstand tussen acteur en personage automatisch vergroot wordt. Overigens zijn ook redelijk grote passages nog steeds onvertaald in het Duits, waarmee deze film een directe voorloper is van de radicale experimenten die Sternberg in zijn laatste film, ‘Anatahan’ zou uitvoeren, een film waarin hij louter werkte met Japanse acteurs die Japans spreken en hij de gehele film een voice-over commentaarstem gebruikt die het Japans deels vertaalt en deels er commentaar op geeft. In de Engelse versie wordt ook nog minder gesproken dan in de Duitse versie, waardoor het gevoel dat het een silent film is waar toevallig in gesproken wordt enkel vergroot wordt. Dit is op zich niet verwonderlijk natuurlijk omdat de talkies in 1930 nog in de kinderschoenen stonden en ‘The Blue Angel’ pas de tweede talkie van von Sternberg was. Het is een enorm statische film, nog veel meer dan ‘Morocco’ en bovendien een gruwelijk afstandelijke film, het is veruit de meest kille film die ik van Sternberg gezien heb. Het is ook nog altijd niet mijn favoriete Sternberg, hoewel ik hem de tweede keer alweer iets mooier en interessanter vond dan de eerste keer – dat is werkelijk met al zijn films het geval. Visueel is de film erg ingetogen en dat is nog steeds wat me het meest dwars zit bij deze film denk ik, het is zijn meest ‘realistische’, hoewel het begrip realistisch ook bij deze film relatief is. Zijn status als zo ongeveer de meest gelauwerde film van de Weimar cinema kan ik nog altijd niet begrijpen, maar de film kent wel een vreemd soort hypnotiserende aantrekkingskracht – maar dit kan ook te maken hebben met het feit dat ik inmiddels een werkelijk grenzeloze fascinatie heb voor alles wat Josef von Sternberg is.

Lola (Rainer Werner Fassbinder, 1981) ****1/2

‘Lola’ is Fassbinder’s hommage aan Sternberg’s ‘The Blue Angel’ en hoewel er ook duidelijk overeenkomsten zijn, zijn er ook enorme verschillen. Waar bijvoorbeeld ‘The Blue Angel’ ontzettend statisch en rigide is, daar is ‘Lola’ juist heel speels en freewheelend – zonder overigens zonder serieuze ondertoon te zijn. Wat uiteraard direct het meeste opvalt is Fassbinder’s gebruik van kleur, want hij filmde ‘Lola’ vrijwel geheel in extreme zuurstokkleuren, hele scènes zien er uit als zo’n enorme lolly die je op de kermis kopen kunt en geven de film zijn unieke speelse sfeer; denk een beetje aan Argento’s ‘Inferno’ en je bent een heel eind. Het is zeer interessant om de verschillen en overeenkomsten te bekijken tussen de Sternberg en Fassbinder versie. Beide hebben ongeveer hetzelfde verhaal en dat is een gerespecteerde man die onder invloed van een hoer zo ongeveer alles verliest wat hij heeft. Het is vooral echter de benadering van het verhaal die beide regisseurs zo verschillend maakt. Want waar Fassbinder het verhaal gebruikt om het corrupte kapitalistische systeem te bekritiseren, daar doet Sternberg juist zoveel mogelijk moeite om zijn film te ontdoen van iedere vorm van sociale relevantie en hij slaagt er zelfs in om zijn film in een sociaal vacuüm te plaatsen – exact de reden waarom Siegfried Kracauer ‘The Blue Angel’ aanvankelijk de grond in boorde, omdat Sternberg in zijn ogen zijn sociale verantwoordelijkheid ontliep. Punt is natuurlijk dat dit precies zijn doel was, want hij probeerde altijd zoveel mogelijk om iedere relatie tussen zijn films en de werkelijkheid te vernietigen, zijn films zijn per definitie een poging om de realiteit te ontlopen. En soms heb je een film zoals deze van Fassbinder nodig om te beseffen hoe onconventioneel en radicaal die aanpak echt is, zeker in relatie tot een verhaal als dit, waarbij je echt moeite doen moet om het los te koppelen van een sociale context. Een tweede cruciaal verschil zit hem dan ook in de eindes die beide films hebben, want waar Rath in ‘The Blue Angel’ echt alles verliest wat hij heeft en uiteindelijk zelfs sterft, daar is Fassbinder eerder cynisch dan depressief en laat hij zijn protagonist enkel al diens normen en waarden verliezen om uiteindelijk opgeslokt te worden door het systeem waartegen hij zo gevochten heeft. Het is ook een einde welke in Sternberg’s visie simpelweg onmogelijk is.

The Killing of a Chinese Bookie (John Cassavetes, 1976) *****

Deze merkwaardige anti-neo-noir is een van de meest experimentele en meest gedurfde werken van John Cassavetes en naar mijn mening is het ook een van zijn allerbeste. In veel opzichten is deze film het exacte tegenovergestelde van zijn voorganger, ‘A Woman under the Influence’, wat vooral terug te zien is in de hoofdpersonages van de twee films: waar Mabel Longhetti expressief, uitwaarts en extreem communicatief is, daar is Cosmo Vitelli juist enorm gesloten en inwaarts. Je zou Cosmo een merkwaardig soort kruising kunnen noemen tussen Josef von Sternberg en Hugh Hefner, omdat hij zich wanhopig probeert terug te trekken in zijn eigen fantasiewereld, zodat hij zich niet druk hoeft te maken om de realiteit – hij staat of zit ook hele delen van de film geheel of deels in de schaduw, alsof hij zich zelfs aan zijn eigen film wil onttrekken. Hij is niet alleen de eigenaar van zijn eigen nachtclub waar hij obsessieve controle over ieder aspect heeft en waarmee hij een persoonlijke Playboy fantasie creëert, ook het leven buiten die nachtclub probeert hij hetzelfde te behandelen; hij lijkt ervan overtuigd dat als je maar hard genoeg je best doet, maar voldoende stijl en verpakking op de wereld loslaat, dat je vervolgens gevrijwaard bent van de problemen van de realiteit, welke beduidend minder geairbrushed en gestroomlijnd zijn. Voor Cosmo is er enkel fantasie en in dit opzicht is hij rechtstreeks gemodelleerd op Sternberg en alsof de relatie nog niet duidelijk genoeg is bevat ‘Bookie’ een Sternberg verwijzing in de vorm van de foto van Marlene Dietrich in de kleedkamer. Voor Sternberg was realisme de grootste vijand, hij probeerde iedere relatie tussen de echte wereld en zijn zorgvuldig gecreëerde fantasiewereld te vernietigen. Voor Sternberg was er, net als voor Cosmo, geen plaats voor realiteit binnen kunst, dat waren twee strikt gescheiden werelden en Sternberg regeerde, net als Cosmo, met ijzeren hand over zijn illusie, hij had controle over ieder aspect. Het punt is natuurlijk dat de artiest Cassavetes diametraal tegenover Sternberg staat (wat wellicht de reden is dat beide figuren tot mijn absolute cineasten behoren): waar Sternberg zo hard mogelijk probeerde om realiteit uit de kunst te halen, daar streefde Cassavetes er constant naar om de realiteit weer in de kunst te stoppen. Het curieuze gevolg is dat het personage Cosmo Vitelli gevangen zit in de verkeerde film, want de film werkt in alle opzichten tegen zijn eigen hoofdpersoon en waar deze voor staat. Het is exact het ontlopen van zijn verantwoordelijkheid die Cosmo in de problemen brengt, alsof Cassavetes hem de rekening presenteert voor zijn gedrag. Daarnaast zijn er kleine discrepanties tussen Cosmo’s stijl en de representatie ervan, want hoe hard Cosmo ook probeert stijlvol te zijn, het lukt allemaal net niet, gesymboliseerd door de door hem geregisseerde performances in zijn stripclub die akelig amateuristisch en rommelig zijn. Maar zie ook die scène aan het begin waarin Cosmo de dames ophaalt en hij niet in staat is om de bloem op de jurk te spelden of in de auto als de pocherig geschonken champagnefles halfleeg en dus vermoedelijk een overblijfsel van de vorige avond in zijn club blijkt te zijn; constant slaat de film dergelijke kleine gaatjes in Cosmo’s ogenschijnlijke stijl en charme.

Zoals altijd is er een enorme openheid van de film, ieder poging tot kennis of begrip wordt gefrustreerd en de belangrijkste momenten worden bijna weggemoffeld – het is ook cruciaal in dit opzicht dat de titel verwijst naar zo ongeveer de enige relevantie actie in de hele film, althans actie zoals dat traditioneel in film begrepen wordt. Cassavetes deed altijd zoveel mogelijk moeite om duidelijke conclusies of interpretaties te vermijden, om de doodsimpele reden dat het leven niet zo simpel is als de meeste films ons willen doen geloven. Het leven is vreselijk complex, zonder overduidelijke conclusies of de mogelijkheid van abstracte kennis. Het is een constant proberen te begrijpen van jezelf, de mensen om je heen en de wereld an sich. En kunst moest trouw zijn aan de realiteit in de ogen van Cassavetes. Daarom stelt hij in deze film alles bewust zolang mogelijk uit. Kennis bij de kijker is ook stilstand, is een vaste positie en bij Cassavetes moet alles vloeien, draait het hele universum om processen en niet om resultaten. In erg veel opzichten heeft Cassavetes met ‘Bookie’ een film gecreëerd op de leest van Michelangelo Antonioni en diens nadruk op de temps morts, de dode momenten van het leven. De extreme traagheid en ogenschijnlijke doelloosheid van de film zal niet iedereen kunnen bekoren, maar mensen die bereid zijn zich er aan over te geven zullen een van Cassavetes’s meest unieke en atmosferische films zien en beleven.

[Oudlid_X5]

Lektionen in Finsternis (1992)
Heel af en toe kom je een documentaire tegen die op je netvlies brand. Een onuitwisbare indruk achterlaat. En inderdaad Herzog flikt het alweer bij mij. Hoewel hij zelf beweert dat het meer een science fiction film is dan een documentaire. Herzog weet door vrijwel geen commentaar de nasleep van de eerste Golfoorlog als poëtische schoonheid over te brengen. De meeste beelden worden vanuit het oogpunt van een helikopter getoond. En dat geeft geen vrolijk gezicht. Een desolaat landschap, een troosteloze omgeving waar brandweerlieden aan het vechten zijn voor het behoud van onze planeet. De brandende oliebronnen die in de film de martelkamers worden genoemd zijn afschuwelijk mooi gefilmd. En zo zijn er nog meer angstaanjagende momenten. Het kwam bij mij dan ook over als een esthetische ervaring over de Apocalyps. 7.5


http://www.stomptokyo.com/scott/blog/C351654541/E20060328212101/Media/FreeSnap004.jpg

[Marcel v/d H.]

Extras: The Extra Special Series Finale (Ricky Gervais & Stephen Merchant, 2007)
Ook deze extra speciale laatste aflevering van Extras zit vol met pijnlijke situaties, mega flauwe humor en leuke gastrollen (o.a. George Micheal, Clive Owen en Gordon Ramsay). In vergelijk met de eerste twee seizoenen misschien wel iets minder humor en iets serieuzer. Jammer dat ook deze serie er weer op zit, het wachten is op de volgende samenwerking tussen Ricky Gervais en Steven Merchant. 8.0

[Marcel v/d H.]

The Nightmare Before Christmas (Henry Selick, 1993)
Blijft een heerlijke film, ook bij de zoveelste kijkbeurt en dat terwijl ik normaal niks met kerstfilms heb. Heerlijke typische Burton personages, prachtige soundtrack en liedjes (daarbij is het eerste nummer helaas ook wel meteen verreweg het beste nummer) en veel oog voor detail. 7.5

[Patrick van den Hul]

A Streetcar Named Desire, Eli Kazan (1951)
Ik heb eindelijk deze film gezien en hoewel ik me goed vermaakt heb, was er toch enige teleurstelling. Ik vond de film namelijk visueel namelijk weinig spannend. Ook de set ziet er nogal goedkoop uit en de hele film speelt zich op deze locatie af. Het verhaal heeft een hoog tempo, maar is ook niet erg bijzonder. Pas op het einde wordt het echt interessant. Dit klinkt misschien wat negatief, maar de film kent ook zeker hele goede punten. Zo is de performance van Brando echt legendarisch, wat een uitstraling! Een van de beste prestaties die ik ooit heb mogen aanschouwen, misschien nog wel beter dan zijn veel beroemdere vertolking van Vito Corleone in The Godfather Part I van Coppola. Zelfs wanneer zijn personage zich in de achtergrond bevind, wordt je aandacht er nog constant naar toe getrokken. Brando krijgt dan ook prima dialogen om mee te werken, maar daarnaast spreekt ook zijn lichaamstaal boekdelen. Het viel me op hoezeer deze rol lijkt op die van Robert DeNiro in Raging Bull van Martin Scorsese. Het zou me niets verbazen als DeNiro zich hierdoor heeft laten inspireren, aangezien zowel DeNiro als Brando aanhanger zijn van het zogenoemde method acting. Wat dan wel weer jammer is de melodramatische en zwaar overdreven vertolking van Vivien Leigh. Ik vond haar in die ondraaglijke film Gone with the Wind al vervelend, maar deze performance doet daar misschien nog wel een schepje bovenop. Kortom, een film die enkel en alleen wordt gedragen door Brando en daarom ook zeker een aanrader is. 7,8

[Brakhage]

A Streetcar Named Desire, Eli Kazan (1951)
Ook de set ziet er nogal goedkoop uit en de hele film speelt zich op deze locatie af.
Dat vind ik nou net het meest interessante aspect van de hele film! Er is geen enkele moeite gedaan om te verbloemen dat het een verfilming is van een toneelstuk en die abstracte decors maken het visueel juist spannend.

[TJ Weissel]

Ik hou ook wel van het Theatrale... Sleuth bijv.

[Michael Hamers]

El Laberinto del Fauno

Nu voor de 2e keer gezien. En wat ik al hoopte is waar geworden. Nu ik weet wat de film mij biedt weet ik ook wat ik dus net als de vorige keer niet heb gezien omdat ik het toen niet verwachtte. Snappen jullie het nog? Haha.

Nu zie ik wel een moderne klassieker die ik eerst niet zag. Prachtige film. Steengoed acteerwerk. Mooie decors. Yep, laat The Hobbit maar komen (y)

8,8/10

[Jordy van Buel]

Dat vind ik nou net het meest interessante aspect van de hele film! Er is geen enkele moeite gedaan om te verbloemen dat het een verfilming is van een toneelstuk en die abstracte decors maken het visueel juist spannend.

Inderdaad, de armoedige maar toch gemoedelijke puinhoop van het appartement komt op mij heel erg sfeervol over en heeft ook wel degelijk zo zijn effect op de manier waarop Vivien Leigh de leefsituatie van haar zus (toch?) inschat.
Ben het overigens wel met je eens Patrick dat de film wat lang nodig heeft om echt op gang te komen en dat Brando er teveel met kop en schouders bovenuit steekt waardoor het lijkt alsof de andere performances stukken slechter zijn (terwijl die ook gewoon bovengemiddeld goed zijn).

[Wim S.]

The Police Certifiable (BR) : Ik kijk normaal niet zo graag naar muziekconcerten aangezien er weinig op zo'n podium gebeurt. Nu vind ik dat hier ook het geval, maar het geluid daarintegen is geweldig en de muziek van The Police is geweldig. Dit is mischien wel het enige concert wat ik in mijn collectie zal houden. The Police is 1 van die bands die live net zo goed zijn als de in de studio gemaakte opnamens, unieke sound. 7.8/10

Kung Fu Panda (BR) : Aangename verrassing, ontzettende leuke humor die bij mij zekers aansloeg. Ook de animatie ziet er geweldig uit en de stemmen zijn perfect gecast, voornamelijk die van Jack Black (Po). Dit soort animatie zie ik veel liever dan bv de shrek films. 8.1/10

[Patrick van den Hul]

Dat vind ik nou net het meest interessante aspect van de hele film! Er is geen enkele moeite gedaan om te verbloemen dat het een verfilming is van een toneelstuk en die abstracte decors maken het visueel juist spannend.

Maar film biedt zoveel meer mogelijkheden, ik vind het dan nogal zonde dat daar geen gebruik van wordt gemaakt. Op deze manier kun je beter naar het toneelstuk gaan.

[Wim S.]

Perfect Creature : Voor mijn gevoel een beetje een b-film, maar niet eens zo heel slecht. Er zitten leuke momenten in maar het blijft gewoon de zoveelste vampierenfilm die wat mij betreft weinig nieuws brengt. Vampieren en de mensen leven al zo'n 300 jaar vreedzaam samen, de vampieren noemen zichzelf de broederschap en hebben besloten om de mensen te beschermen, echter als 1 iemand van de broederschap deze overeenkomst schend wordt het een klopjacht op hem door de broederschap en de mensen. 6/10

[Tim k]

The Living Daylights

Iets te lang en Krabbé bakt er niet veel van ( slechtste bondschurk allertijden??? ). Compleet klote, al heeft ie weinig om zich te profileren. Voor de rest best vermakelijk.

[Erwin de Koning]

CAGED FURY (http://www.imdb.com/title/tt0097004/)

W.I.P die laat op gang komt maar na ongeveer 40 minuten worden we getrakteerd op veel bloot en mannen die andere mannen door muren slaan

Jammer van het trage begin maar de 2e helft maakt veel goed

Niet te verwarren met CAGED FURY (http://www.imdb.com/title/tt0040196/), CAGED FURY (http://www.imdb.com/title/tt0087018/) en CAGED FURY (http://www.imdb.com/title/tt0125684/)

7.5

http://img511.imageshack.us/img511/9691/postercagedfury89dt7.jpg

[Brakhage]

Maar film biedt zoveel meer mogelijkheden, ik vind het dan nogal zonde dat daar geen gebruik van wordt gemaakt. Op deze manier kun je beter naar het toneelstuk gaan.
Dat klopt, film biedt inderdaad veel mogelijkheden en een van die mogelijkheden is de mogelijkheid tot abstractie. Het punt is dat het niet gebruikelijk is om sets dusdanig schematisch te houden en dat duidelijk een bewuste keuze geweest is. Wat jij volgens mij bedoelt is dat je vindt dat films realistisch zijn moeten, want daar reken je deze film op af, op zijn non-realistische inslag. Maar het lijkt mij dat met al dat overdadige acteergeweld van Brando en Leigh die abstracte decors een prachtige contrast vormt, zodat het allemaal enigszins in evenwicht gehouden wordt. Want men spreekt altijd over dat acteerwerk als 'realistisch' maar dat is het allesbehalve, het is vreselijk gestileerd - belachelijk veel zelfs. Eenzelfde tactiek past Losey ook toe in Boom (http://maikel1981.blogspot.com/2008/07/boom-joseph-losey-1968-12.html) overigens waar hij de overdadige emoties in wezen in balans houdt met zijn abstracte decors. En dat lijkt me allemaal erg creatief film maken.

[Brakhage]

Shanghai Express (Josef von Sternberg, 1932) ****1/2

Dit is de meest succesvolle film die Sternberg en Dietrich maakten en dat is niet moeilijk te begrijpen, het is namelijk veruit de meest toegankelijke van het stel (wat dat betreft snap ik absoluut niet hoe het gruwelijk abstracte 'Morocco' de enige andere commercieel succesvolle film kan zijn). Het is ook een film die bij de tweede kijkbeurt weer een stukje leuker is dan de eerste keer, maar dat is altijd bij Sternberg. Naast de gebruikelijke aandacht die hij aan zijn muze Marlene Dietrich besteedt (ze is weer bloedmooi in beeld gebracht en gaat vrijwel de gehele film opvallend gekleed in zwarte jurken), is er ook op andere visuele fronten veel te genieten. De werkelijk verbluffende (nachtelijke) buitenscènes lieten von Sternberg van zijn meest poëtische kant zien – het moment waarop de donkere trein omgeven door rookwolken op de camera afrijdt is pure visuele muziek. Maar ook in de scènes die zich binnen afspelen was de hand van von Sternberg constant zichtbaar: het vele gebruik van doorzichtige gordijnen, de vele verkrampte ruimtes en smalle gangetjes, het constant open en dicht doen van rolgordijnen, het half en heel laten verdwijnen van personages in donkerte en de prismatische belichting die, in proto film noir stijl, de personages besprenkelt met flarden van licht zorgt voor een bijna paranoïde visueel gevoel, waarbij het gebruik van decor en belichting een climax bereiken. De film is ooit legendarisch een 'mindless adventure' genoemd en dat was dan als kritiek op de film, maar ik vind dat absoluut geen kritiek. Het is namelijk in zekere zin ook een 'mindless adventure', dat maakt het ook zo leuk. Maar dan wel 'mindless' op de onnavolgbare Sternberg stijl, waarin schijnbare oppervlakkigheid tot kunst verheven is.

[Patrick van den Hul]

Want men spreekt altijd over dat acteerwerk als 'realistisch' maar dat is het allesbehalve, het is vreselijk gestileerd - belachelijk veel zelfs. .

Dan vond ik dus ook bij Leigh, ik kon haar niet uitstaan. Ik heb echt een hekel aan dat enorme overacting, daarom was Gone with the Wind ook zo'n lange zit.

[Jordy van Buel]

Dan vond ik dus ook bij Leigh, ik kon haar niet uitstaan. Ik heb echt een hekel aan dat enorme overacting, daarom was Gone with the Wind ook zo'n lange zit.

Bedankt, die staat nog op mijn to-do list ;)

[steven van dijk]

Control(2007) van Anton Corbijn over het leven van Ian Curtis de zanger van Joy Division, die helaas in 1980 zelfmoord pleegde,
De film is in zwart-wit gedraaid en dat is een zeer goede keuze, aangezien Anton de band ook altijd in zwart-zwart fotografeerde en hij ook een de clip Atmosphere van Joy Division in zwart-wit filmde.
Ik vind het een zeer goede film, de muziek is goed gezongen door de acteur zelf.
Ik ben een liefhebbe van Corbijn en de band dus dat scheeld ook wel, ik ben bekend met het verhaal zou natuurlijk ook verkeerd hebben kunnen uitpakken.
Maar de innerlijke strijd van Ian, zijn huwelijk, zijn overspel, de band, de opkomst en de doorbraak en de zelfgekozen dood is goed verteld.
Voor mij een topper, helaas niks extra;s over Joy Division was wel jammer, zeker voor mensen die de band niet kennen.
Joy Division hield na zijn dood op tebestaan en ging verder onder de naam New Order.

[Erwin de Koning]

ZOMBI: LA CREAZIONE (http://www.imdb.com/title/tt1043585/)

ZOMBIES: THE BEGINNING

Trashmeister Bruno Mattei's laatste film is exploitatie pur sang; de film ALIENS is hier compleet gestript en opgevuld met zombies ipv aliens maar verder zijn de dialogen en settings compleet overgenomen uit Cameron's meesterwerk. Het is zelfs zo erg dat ik vantevoren wist wat karakters gingen zeggen

Jammergenoeg krijgen we de jaren '79 - '86 niet meer terug maar Mattei heeft hier een aardige poging gedaan

Zijn laatste

6.0

Trailer (http://www.youtube.com/watch?v=LQY0qNp-Y3w)

http://img340.imageshack.us/img340/1774/zombiesthebeginningjp4.jpg

[Fulgore]

White Dog (http://www.imdb.com/title/tt0084899/)

Mijn eerste criterion dvd. Baalde wel eerst even. Ik was namelijk even vergeten dat dit R1 dvd's waren en aangezien ik geen regio vrij dvd speler meer heb... Ik gebruik de ps3 tegenwoordig en die is niet regio vrij helaas. Maargoed al snel was de oplossing gevonden. Eindelijk kon ik gaan kijken. Veel mensen denken dat de film over een racistische hond gaat maar dat is niet zo. Hij valt wel zwarte mensen aan maar dat is aangeleerd en dat wilde fuller ook latten zien. Dat racisme aangeleert is ook bij de mens. Naar mijn idee erg goed gelukt. Het beeld was goed overgenomen. Naast de film was er nog een interview met verschillende mensen die met de film te maken hadden en vertelde over fuller en over de ophef die de film maakte voordat het klaar was. Het duurt ongeveer 40 minuten. Naast dat heb je nog een kleine foto galerij waar een paar mooie tussen zitten. Ook zat er nog een boekje bij met een erg leuk stukje door fuller zelf gemaakt. Een interview met de hond. Hiermee wou hij ook een beetje aantonen dat het niet de hond zijn schuld was maar van de mens. erg leuk gedaan en vond het erg leuk om te lezen. Naast dat zit er nog achtergrond werk bij over de restauratie maar niet echt bijzonder intressant.

Ik vond mijn eerste criterion dvd geslaagd en laat er zeker meer overkomen

9/10

[Brakhage]

Bedankt, die staat nog op mijn to-do list ;)
Gone with the Wind kun je met een gerust hart overslaan, is echt de meest overschatte film aller tijden.

[Jordy van Buel]

Gone with the Wind kun je met een gerust hart overslaan, is echt de meest overschatte film aller tijden.

Als Amerikanist zal ik er toch mijn welgevormde mening over moeten kunnen uiten. Ik zal dus wel moeten!

[TheGodfather]

Gone with the Wind kun je met een gerust hart overslaan, is echt de meest overschatte film aller tijden.
Shawshank Redemption staat daar toch echt nog boven ;)

[TheGodfather]

Blast Of Silence (http://www.imdb.com/title/tt0054687/)
Een tijd geleden werd me aangeraden te wachten met het kijken van deze film totdat het kerst was. Op de dag van kerstavond was het zover.
De erg korte (77 minuten) film is inderdaad gepast om met kerst te kijken, het verhaal van huurmoordenaar Baby boy Frankie Bono begint namelijk op kerstavond. Frankie Bono komt op die dag vanuit Cleveland met de trein naar New York, waar ie een criminele baas moet omleggen.
Vanaf het eerste moment is de film een genot om naar te kijken: de voice-over met die heerlijke donkere stem, de geweldig jazzy soundtrack, de briljante hoofdrol die regisseur Allen Baron zelf op zich nam en geweldig speelt, het mooie camerawerk. Ongeveer alles klopt. De 77 minuten zijn dan ook om voordat je er erg in hebt.
Een niet zo bekende film noir maar eentje die eigenlijk niet gemist mag worden.

8,5/10

[Wim S.]

Hanzo the Razor : Sword of Justice : Hanzo is een beetje de shaft onder de aziaten met z'n grote bakkebaarden, als officier is hij de enige die geen verdrag wil tekenen, omdat hij het niet vertrouwd en bang is dat hij voor de rijken gaat werken in plaats van bv de boeren en de armeren. Hanzo gaat op onderzoek uit, want hij vermoed dat het in de top van de officieren corrupt is. Hanzo is heel serieus in alles wat hij doet en martelt hij zichzelf bv om te zien wat de limiet zou kunnen zijn voor zijn ondervragingstechniek bij mannen, wat betreft zijn ondervragingsmethoden bij vrouwen is hilarisch maar het werkt wel. Op zich best wel een foute film, maar het ziet er allemaal goed uit eveneens als de soundtrack die goed past bij het geheel. Het is gewoon een heerlijke foute film. 7.5/10

[Raymond Gelmers]

Eight Legged Freaks
http://members.lycos.co.uk/rgelmers/Covers/7321931232401.9f.jpg
Blijft een leuke film en doet nog niet gedateerd aan.
Mooie ode aan de jaren 80 B-horror

[Brakhage]

Als Amerikanist zal ik er toch mijn welgevormde mening over moeten kunnen uiten. Ik zal dus wel moeten!
Arme jij, ik heb nu al medelijden met je. Als je dat gedrocht achter de rug hebt zou ik je wel zijn onofficiele broertje willen aanraden, Duel in the Sun (http://maikel1981.blogspot.com/2007/12/duel-in-sun-12.html), een vrij geniale film.

[Melzz]

The League of Gentlemen - Seizoen 3

Seizoen 1 en 2 had ik in zeer rap tempo verslonden en vond ik geniaal. Seizoen 3 heeft een geheel andere toon en was erg wennen. Op een gegeven moment mee gestopt en nu bijna een jaar later afgekeken. Alle afleveringen zijn wel zeer knap met elkaar verbonden. We krijgen veel andere karakters te zien. Dit keer allemaal wat troostelozer en grauwer. Toch zitten er weer fantastische vondsten in. De eerste twee seizoenen vind ik persoonlijk een stuk sterker maar toch gedurfd om met seizoen drie een geheel andere toon te zetten. Wel erg donker en treurig allemaal dit derde seizoen. Maar uniek zeker! Toffe box, die met alle afleveringen en vele extra's. Nu nog de Kerstspecial kijken.

[Lorre]

http://www.mediadis.com/pictures/big/127742.JPG

8/10 - Blijft voor mij toch wel de beste romantische film voor de feestdagen. Alles past gewoon perfect en geen minuut verveeld.

[Michael Hamers]

Gisteravond op tv:

Jingle All The Way

Gedrocht met Swarzenegger in de hoofdrol. Kan niet echt de kerstsfeer overbrengen...

4/10

Bad Santa

Collega van me heeft het er al meerdere malen over gehad. Dat ie echt geweldig grappig zou zijn. Maar daar vind ik de film absoluut niet in geslaagd. Af en toe een glimlach op mijn gezicht was dan ook het enige wat deze absurd depressieve en platte film kon teweegbrengen. Nee, die mij dan maar de kerstfilm die hierboven wordt genoemd.

4/10

[Mr. Incredible]

Bad Santa

Collega van me heeft het er al meerdere malen over gehad. Dat ie echt geweldig grappig zou zijn. Maar daar vind ik de film absoluut niet in geslaagd. Af en toe een glimlach op mijn gezicht was dan ook het enige wat deze absurd depressieve en platte film kon teweegbrengen. Nee, die mij dan maar de kerstfilm die hierboven wordt genoemd.

4/10

Ik heb Bad Santa deze kerst ook weer eens gekeken, en ik blijf het echt een geweldig grappige film vinden. Billy Bob Thornton is fantastisch als Santa. 8,2

[Lex v/d Moolen]

Ik heb Bad Santa deze kerst ook weer eens gekeken, en ik blijf het echt een geweldig grappige film vinden. Billy Bob Thornton is fantastisch als Santa. 8,2

idem

[YAH87]

Hehe...Had 'm gisteren op TV gezien en vond 'm ook erg leuk. :smile:
Lag in een deuk toen ze met z'n drieën op de boksvloer lagen te kreunen van de pijn nadat ze elkaars noten hadden gekraakt. :mrgreen:

[Tim k]

Gorky Park (1983)

Dé top-rechercheur van Moskou onderzoekt een 3-voudige moord in Gorky Park. Het wordt een spel op leven en dood tussen een Amerikaanse zakenman, een topadvocaat, een cop uit New York, de KGB en een meisje dat veel weet, maar niemand wil vertrouwen.

Ik was verrast door deze sterke thriller, die overigens nergens écht spannend is. De film wordt gedragen door een hele goede William Hurt en ook de overige castleden zijn uitstekend: Brian Denehey, Lee Marvin, Joanna Pacula o.a.

De film deed me een beetje denken aan Citizen X en the Fourth Protocol.

[Oudlid_X5]

The Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch and the Wardrobe (2005)
Het is jammer om te zien dat de film ook echt bedoeld is voor de kleinste onder ons. Voor het wat rijpere publiek kan er veelvuldig ergernis ontstaan omdat het nergens echt spannend wordt. Nergens echt volwassen aanvoelt. Nergens echt het gevoel heeft dat het voor jou bedoelt is. Daarbij wordt er wel heelveel gerefereerd naar de Bijbel. Aslan, met de stem van Liam Neeson, moet je zien als het Christus figuur in de film. En wie zou toch Judas voorstellen? Qua boodschap en moraal heeft het weer typisch iets te maken met Walt Disney namelijk familieliefde. Geen onaardige familiefilm dat vooral komt omdat de vier kinderen in de film ontzettend aanstekelijk spelen. Waarbij ik in Georgie Henley een groot talent zie. 6.0

[mercapto]

Dat wil wel eens gebeuren met kinderfilms gemaakt van kinderboeken...voor kinderen :D
En ik maar denken dat het een Arthur saga was, nu hoor ik voor het eerst het tegendeel...

[Oudlid_X5]

Perfect Creature : Voor mijn gevoel een beetje een b-film, maar niet eens zo heel slecht. Er zitten leuke momenten in maar het blijft gewoon de zoveelste vampierenfilm die wat mij betreft weinig nieuws brengt. Vampieren en de mensen leven al zo'n 300 jaar vreedzaam samen, de vampieren noemen zichzelf de broederschap en hebben besloten om de mensen te beschermen, echter als 1 iemand van de broederschap deze overeenkomst schend wordt het een klopjacht op hem door de broederschap en de mensen. 6/10

Misschien wel de slechtste film die ik deze maand gezien heb. :shock:

[Oudlid_X5]

Dat wil wel eens gebeuren met kinderfilms gemaakt van kinderboeken...voor kinderen :D
En ik maar denken dat het een Arthur saga was, nu hoor ik voor het eerst het tegendeel...

Nou Pluk van de Petteflet was anders behoorlijk spectaculair. :-P

[mercapto]

Speed Racer ? :D

edit : Huh ? Is er een Speed Racer boek...?
Uh, nee....

[Wim S.]

Misschien wel de slechtste film die ik deze maand gezien heb. :shock:

Nou ik niet, heb net deze gezien:

Night of the Living Dead 3d 2-d Version : deze remake is bedoeld voor 3d maar er is ook een 2d version van. Maar 3d of niet dit verhaal is belachelijk slecht , met acteurs die nog droger acteerden dan de zombies. Nee als je deze film nog niet hebt gezien, lekker laten liggen en neem het orgineel mee of wat ook nog kan de remake uit 1990, die kan er ook nog mee door. Maar laat deze remake maar mooi aan je voorbij gaan. 3.8/10

[intexor]

Net Revolutionary Road gekeken, de nieuwste Sam Mendes met Leonardo DiCaprio en Kate Winslet in de hoofdrollen. Een beetje grappig dat ik net ervoor een periode-drama over de jaren '20-'30 had gekeken en dat deze film in feite ook een periode-drama is maar eentje dat zich wat later afspeelt, namelijk in de jaren '50.

Sam Mendes heeft voor mij nog geen enkele slechte film gemaakt, en ook deze was zeker weer de moeite waard. Het verhaal is gebaseerd op een roman en gaat over de dysfunctionele relatie van de twee hoofdrolspelers. Ze weten niet goed welke richting uit te gaan met hun leven of hoe met elkaar om te gaan. Het is niet al miserie wat de klok slaat, het verhaal kent zijn ups en downs. Maar al bij al is het een best deprimerende film. Het ziet er allemaal weer heel mooi uit, realistisch denk ik voor zover ik een beeld heb van hoe de jaren '50 waren en hoe leven in de Amerikaanse suburbs moet zijn.

Dat Kate Winslet een fantastische actrice is bewijst ze nog maar eens, maar ik vond vooral DiCaprio sterk in deze film. Ook een speciale vermelding voor Michael Shannon die een labiel figuur speelt die misschien toch niet zo labiel is als hij lijkt aangezien hij telkens spot on weet te verwoorden wat de andere personages denken, en daarmee elke scene steelt waarin hij te zien is. Er zitten ook heel wat interessante dialogen in de film, misschien net omdat het op een bekende roman gebaseerd is.

Toch blijf ik ergens een beetje op mijn honger zitten. Ook al heb ik het boek nooit gelezen, volgens mij komt het verhaal waarschijnlijk beter over in die vorm. Veel zaken kwamen erg voorspelbaar over, en daarnaast veel belangrijker: Sam Mendes heeft deze film volgens mij al eens gemaakt, alleen noemde hij toen American Beauty, speelde hij zich af in de hedendaagse suburbs en was hij ook nog een stuk beter als deze. Toch vind ik Revolutionary Road zeker een aanrader, maar ik heb best wel betere films gezien dit jaar. Ben verder toch benieuwd hoe deze film het gaat doen tijdens het award-season, want ook dit is weer zo'n Oscar-favoriet blijkbaar. Maar ik kan voor iedere belangrijke categorie wel een andere film noemen die het volgens mij meer zou verdienen als deze.

8/10.

[Brakhage]

The Pajama Game (Stanley Donen & George Abbott, 1957) *****

Je hebt twee soorten musicals: een waar een verhaal verteld wordt dat zo af en toe gelardeerd wordt met liedjes en een variant waarin enkel liedjes zijn en er slechts nog een abstracte illusie van een verhaal is - films die louter bestaan uit 'the little improbable stuff' zoals Esther Williams dat zo mooi omschreef. 'The Pajama Game' is een en al 'improbable stuff', een lange serie van de meest onzinnige en uitzinnige momenten met fantastisch aanstekelijke liedjes en typische choreografie van Bob Fosse, die later bekend zou worden als regisseur van films als 'Cabaret' en 'All That Jazz'. Ook visueel houdt de ervaren Stanley Donen het constant aantrekkelijk. Naar verluid is dit een van de favoriete films van zowel Alain Resnais als Jean-Luc Godard en het is niet moeilijk te begrijpen waarom: dit zijn de musicals waar het allemaal om draait, veel beter dan dit worden ze niet.

[Nielsje]

Lost seizoen vier
In dit kortere seizoen maken we uitgebreid kennis met de mensen van de reddingsboot die aan het einde van het vorige seizoen aangevaren kwam en zien we door middel van flashforwards wat er met de belangrijkste karakters gaat gebeuren in de toekomst.
Kort maar krachtig, maar de vaart zat er lekker in en er worden toch weer enkele vragen beantwoord (hoewel er, traditiegetrouw weer dubbel zoveel bijkomen). Toch blijft de serie voor mij erg spannend en ben ik heel erg benieuwd hoe men het verhaal de komende twee seizoenen gaat afronden.

Wall E
De nieuwste Pixar ziet er geweldig uit, en de hoofdpersoon zelf is vertederend. Toch weet ik nog niet zo goed wat ik van deze film vind, vooral het verhaal (en de grote afwezigheid van een echte slechterik) viel me op sommige punten een beetje tegen. Aan de andere kant ligt het tempo stukken lager dan in andere Pixar films en moet ik waarschijnlijk gewoon een beetje wennen. Later maar eens herkijken.

[DanielC.]

the Day the Earth Stood Still Hij was nog best oké. Keanu Reeves was perfect gecast, dat gebeurt ook niet vaak. En hoewel de charme van de jaren vijftig niet gehaald wordt zit de film toch vol met hedendaagse klungeligheid, wat het over vijftig jaar alleen maar leuker maakt. Dat zoontje van Will Smith is trouwens wel een aardige draak. Toen Jennifer Connely op een gegeven moment bukte om hem toe te spreken dacht ik dat ze hem een knal ging verkopen. Maarja, dat mag niet meer.

[Wim S.]

Hanzo the Razor: The Snare: Wederom een leuke foute film, maar qua verhaal deed ie mij meer dan voorgaande film. Ook zie je bepaalde dingen terugkomen, het stromen van heet water over zijn penis om vervolgens deze te knuppelen en een rijstzak te nemen. Ook zijn ondervragingstechniek met de priesteres in het net, die ook bezweek onder zijn techniek komen voor in voorgaande film. Kortom Hanzo is hilarisch maar straalt ook een soort van coolheid uit. 7.6/10

[Melzz]

London to Brighton (2006)

Spannende film over twee meiden, (waarvan er een 12 jaar is) op de vlucht zijn voor een low life gangster. Het meisje van 12 moest sex hebben met een klant en dat ging ernstig mis. Het knappe aan de film is dat je in een verhaal zit en je weet niet wat er gebeurt is en hoe het af gaat lopen. Middels flashbacks krijg je steeds meer puzzelstukjes. Geen film die weer gaat bezoeken ben ik bang. Weet je eenmaal de afloop dan valt er een tweede keer denk niet veel meer uit te halen. Korte film ook, een krappe 80 minuten.

Magnolia - P.T. Anderson - 1999

Inmiddels alweer de derde of vierde keer dat ik deze film zie. En hij blijft echt geweldig. Toch wel de ultieme mozaïekfilm. De editing is zeer sterk, de muzikale ondersteuning is zeer bijzonder, sterke regie en de uitmuntende acteerprestaties. Wat een cast!! Echt iedereen speelt op zn top van zn kunnen. En dan ook met acteurs en actrices die ik heel graag zie. Alles loopt echt naadloos in elkaar en dat drie uur lang. De film heeft echt wat te vertellen zonder echt moralistisch te worden. Heerlijk om de film weer terug te zien. Een echt modern meesterwerk.

And it's not going to stop....untill you wise up....

[DanielC.]

Thunderball Hm, deze James Bond is wel héél erg over the top, en dat is heel fraai. Alleen dat begin al. Yum. Helaas zitten er ook nogal veel lange, doodsaaie onderwater stukken in deze film. Hierdoor zag ik regelmatig de binnenkant van mijn oogleden.

[Wim S.]

Hancock (extended cut) (BR) : Toch deze film nog maar weer eens een herkansing gegeven, in de bios viel ie me al tegen en dat is nu op blu-ray niet anders. Ik verwacht dan ook en film vol met leuke humor en in het begin is dat er ook wel maar al snel slaat de film om naar een te serieus niveau waarin het allemaal te veel drama wordt. Ook het einde vond ik weer typisch van het zoetige hollywoodkarakter tonen. 6/10

[Oudlid_X5]

Pusher (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=14664) (1996)
Ik wist dat de Pusher trilogie goed moest zijn maar zo goed had ik nooit kunnen dromen. Het eerste deel heb ik net achter de kiezen en moet ik eerlijk bekennen. Ik sta nog steeds op me benen te trillen terwijl ik dit schrijf. Ongelofelijk, het is bijna 2009 maar dan zie ik toch maar net even de film van het jaar. En dat voor een gegeven dat je al tig andere keren gezien hebt. Ongelofelijk maar waar. De manier hoe alles tentoongesteld wordt aan de kijker. Vanaf het allereerste begin waar Frank de straat overloopt met de camera die hem steeds blijft volgen alsof het zijn laatste overbleven vriend is die hij nog kan vertrouwen. Met de dag raakt hij steeds dieper in de stront, nog meer problemen, nog meer geld schulden. Een uitzichtloze wereld zonder het gebruik van effectbejag. Een film die je moet zien zonder al te veel te weten van het gegeven. Het einde is ook zo perfect. Lekker open. Zo abrupt. Lekker onconventioneel. Zo drastische. Zo perfect. Een film die voor mij het misdaadgenre compleet op zijn kop zet. Wat een film. Ongelofelijk! Ik heb er gewoon geen woorden voor. Ga dit aanschouwen dit is een meesterwerk van debutant Nicolas Winding Refn. Van een dergelijk debuut kun je alleen maar dromen.

Deze film knalt dan ook zonder aan te geven even mijn top 20 binnen. 9-

[Patrick van den Hul]

Strictly Ballroom, Baz Luhrmann (1992)
Het eerste deel uit de onofficiële muziektrilogie van Luhrman, maar ik zag deze als laatste. De film kent zeker sterke momenten en het acteerwerk is ook zeer behoorlijk. Op een of andere manier kwam ik er alleen niet echt lekker in. Ook het verhaal stelde zwaar teleur en is zeker niet van hoger niveau dan dat van de gemiddelde romantische komedie. Voor mij de minste film van Luhrmann. 6,7

Romeo + Juliet, Baz Luhrmann (1996)
In deze film waagt Luhrmann zich aan een moderne adaptatie van het overbekende tragische liefdesverhaal van Romeo en Juliet. Er wordt voornamelijk gesproken in oud-engels en in combinatie met de aparte (futuristische?) setting levert dat een bijzondere film op. DiCaprio en Danes zijn goed gecast en de chemie tussen hen spat van het scherm. Hoewel ik onder de indruk was van de visuele pracht, wist de film me niet emotioneel te grijpen, daarvoor was het allemaal net iets te abstract. 7,2

Moulin Rouge, Baz Luhrmann (2001)
In deze film staat muziek centraal. Het terugkerende thema liefde in Luhrmann's films wordt op deze manier versteld. Moulin Rouge is een rollercoaster geworden bestaande uit soms meer shots per minuut dan in de gemiddelde videoclip. Wederom is de casting spot-on, vooral van Ewan McGregor en Nicole Kidman. Hoewel de film me grotendeels overtuigde, kende deze wel wat inzakmomentjes. Ik heb het gevoel dat een kortere versie nog sterker zou moeten zijn. Desalniettemin een moderne klassieker. 8,0

Australia, Baz Luhrmann (2008 )
Er zijn nog niet zoveel grote films gemaakt in Australië en in deze film is het ook echt het land en haar originele inwoners die centraal staan. Het is weer een opmerkelijke mix geworden van drama, romantiek, actie en de nodige humor. Kidman en Jackman zijn geknipt voor hun rollen en ook het kleine jongetje houdt zich goed staan. De beelden van het land zijn eveneens prachtig. Toch kent de film een groot probleem, de bordkartonnen badguys die in Luhrmann's vorige films zo goed werkten zijn hier onbedoeld grappig. Hierdoor komt de rol van Fletcher niet goed uit de verf, ondanks het feit dat Wenham prima acteert. Daarnaast duurde de film véél te lang. Elke scène mag dan wel een functie hebben, maar als geheel is het gewoon teveel voor één film. 7,2

[Bugssje]

Die Hard 4.0

Ondanks een vrij hoog gemiddelde op IMDB en goede recensief viel deze film met toch wat tegen. Het grootste minpunt wat toch wel Timothy Olyphant als slechterik. Ik vond hem niet erg overtuigend en had liever een ouder persoon als slechterig gezien. Ook erg jammer dat er in de nederlandse versie zoveel dingen zijn uitgehaald. Als je namelijk John niet zijn bekende yippee kay jay... helemaal laat uitspreken vind ik dat het geen die hard film mag heten. De actie en special effects daarentegen waren wel weer erg goed. 7.1

[freaky]

http://www.mediadis.com/pictures/big/144641.JPGhttp://www.mediadis.com/pictures/big/187785.jpghttp://www.mediadis.com/pictures/big/127742.JPG

The Polar Express ( 2004 ) - 6 / 10

Ik vond niet veel aan deze film, de animatie ziet er wel goed uit maar het verhaal vond ik echt op niks trekken, aaneenschakeling van scenes die me niet konden boeien ook Tom Hanks z'n rolletjes vond ik matig. Ben meer gewend van regisseur Robert Zemeckis, misschien lagen m'n verwachtingen te hoog. Lang overweegt om deze op blu-ray aan te schaffen, maar na het zien blijf ik toch maar bij m'n dvd, gelukkig ben ik maar € 3 kwijt.

The Nightmare Before Christmas ( 1993 ) - 7 / 10

De Tim Burton sfeer spat hier van het scherm overgoten met terug geweldige muziek van Danny Elfman en Elfman z'n stem past perfect bij Jack Skellington. Jammer genoeg kon Tim Buron deze niet regisseren, maar Henry Selick heeft ook uitstekend werk geleverd en de animatie voor alweer een 15 jaar oude film blijft er toch indrukwekkend uitzien. Enig negatiefpuntje vond ik de eindscene met Oogie Boogie, en voor mij mocht Oogie Boogie er gerust uitgelaten zijn want die verpest het een beetje voor me. Voor de rest heb ik me zeer zeker geamuseerd, al vind ik wel dat deze film vrij zwaar overgewaardeerd wordt.

Love Actually ( 2003 ) - 8 / 10

Voor mij blijft dit een sublieme romantische kerstfilm die ik gewoon elk jaar moet gezien hebben rond deze periode, nu een stuk of 8 keer al gezien ofzo en hij blijft gewoon steengoed en regisseur Richard Curtis heeft voor mij dan ook subliem werk geleverd met deze film. Deze film toont niet enkel hoe het is om verliefd te zijn, maar ook om gekwetst te worden en verliefdheid te voelen die nooit zal beantwoord worden. Geweldige film met een geweldige cast.

[Erwin de Koning]

LA CASA DE LAS MUERTAS VIVIENTES (http://www.imdb.com/title/tt0068343/)

AN OPEN TOMB... AN EMPTY COFFIN / HOUSE OF THE LIVING DEAD WOMAN

Voor velen waarschijnlijk een nogal saaie film maar de giallofan zal zich hier zeker mee kunnen vermaken


This Spanish-Italian co-production tells the story of a man who feels deep guilt for the death of his wife: He, an alcoholic, is convinced that he accidentally caused her lethal fall in their villa while he was drunk. He finds a new wife, but he's incapable of coping with his first wife's death. Moreover, the maid and his sister don't seem to accept the new woman in the household. After some time, suddenly bodies are piling up ... and the tomb of the man's first wife is empty!

7.5

http://img201.imageshack.us/img201/4666/posteranopentombanemptyyb7.jpg

[dymphie]

hellboy2
NOT MY CUP OF TEA....

[Jordy van Buel]

hellboy2
NOT MY CUP OF TEA....

Deel 1 niet gezien?

[Melzz]

Pusher (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=14664) (1996)
Deze film knalt dan ook zonder aan te geven even mijn top 20 binnen. 9-

Ook toevallig gezien, ben ook positief...hetzij een tandje minder:

Pusher - Nicolas Winding Refn - 1996

De Pusher trilogy zag ik meerdere malen voorbij komen en er werd nogal lovend over gesproken. Deel 1 is rauw en heeft nogal een undergroundfeel. De karakters zijn uiterst geloofwaardig. Criminelen waar je niet mee moet spotten. Het is dan ook vooral de naargeestige sfeer die positief opvalt. Er hangt een constante dreiging in de lucht. Het kan niet goed gaan, het gaat van kwaad tot erger. Mads Mikkelsen heeft in deel 1 een kleine rol maar bevestigd maar weer wat een geweldig acteur die man is. In welke rol hij ook kruipt, hij is geloofwaardig. De hoofdpersoon is in dit geval de acteur Kim Bodnia en hij IS gewoon een lowlife crimineel. Met zn glasgeschoren kop en zn trainingsjackie. Het verhaal zelf heeft niet veel om het lijf en is ook niet bijster origineel, de uitvoering echter wel. Erg docu-achtig en rauw, grauw en smerig. Weer een bewijs dat je met een klein budget een zeer effectieve film kunt maken. De Denen kunnen het, de Belgen, de Japanners.....waarom wordt zoiets nou nooit in Nederland gemaakt? Het verhaal heeft een vrij traag en voortkabbelend begin. We zien wat gangsters drugs dealen en rondhangen. Maar na verloop van tijd begeeft de hoofdpersoon zich in een neerwaartse spiraal die zich naar het onvermijdelijke einde sleept. Sterk debuut, op naar de overige delen.

7,8

[joostpolletje]

http://www.mediadis.com/pictures/big/127742.JPG

8/10 - Blijft voor mij toch wel de beste romantische film voor de feestdagen. Alles past gewoon perfect en geen minuut verveeld.

Mee eens! Heerlijk zwijmel film..

[Marcel v/d H.]

Australia (Baz Luhrmann, 2008 )
Australia is eigenlijk een mengelmoes van verschillende genres waarin op de achtergrond van een liefdesverhaal de (recente) Australische geschiedenis aan bod komt. De beelden zijn prachtig geschoten, echter slaat Luhrmann af en toe wel door en zijn het wel erg overdreven shots (vooral het gebruik slomotion en fast forward). Dat gaat overigens niet alleen op voor de regie, ook het plot en de acteerprestaties zijn af en toe wat over-the-top, cliche en erg zoetsappig. En dan het volgende minpunt, de speelduur. Daar had men naar mijn mening best vanaf mogen halen, twee uur van lang genoeg geweest en dan had je het (toch wel wat magere) verhaal ook niet tekort gedaan. Bovenstaande wil zeker niet zeggen dat het een slechte film is, alleen had men er meer uit kunnen halen. Misschien wou Luhrman nu wel wat te veel in deze film stoppen, waardoor hij nergens echt uitblinkt (in zowel positieve als negatieve zin). 7.5

[Brakhage]

Anatomy of a Murder (Otto Preminger, 1959) *****

Ik heb geen idee wat ik er over zeggen moet, behalve dat het nog steeds een van de beste films is die ik ooit gezien heb. Deze film kan niet genoeg geprezen worden, van begin tot eind vreselijk meeslepende cinema. Perfect.

[mercapto]

The Company of Wolves.

Wolven ?
Nou, die waren dan op want de film zit vol herdershonden.
Na een uur film zag ik dan eindelijk een wolf, die hadden ze bewaard voor solo momenten want telkens als je een groep zag waren het honden. Een wolf ertussen zou het waarschijnlijk overduidelijk maken dat het herders waren.
Helaas ben ik dan zo iemand die vervolgens niet meer in de film kan komen, zoiets belangrijks verpest het aardig voor me.
Het verhaal is nogal teleurstellend, voor een Roodkapje renditie vond ik het nogal magertjes. Kwamen ze na veel gedoe eindelijk weer bij het orginele plot uit was het binnen een poep en een scheet voorbij. De karakters waren zo plat als een plank en de verhaallijn van het meisje deed hier en daar denken aan een pornofilm, dit was geen naiviteit, dit was gewoon slecht schrijfwerk.
De effecten waren leuk, echt een jaren 80 gevoel, alsof je naar Gremlins keek :)
Grappig om gezien te hebben, maar ik zou het zeker niemand aanraden, hoewel, iemand de steelbook versie kopen ? :mrgreen:

[intexor]

Frost / Nixon: Ron Howard heb ik altijd een wisselvallig regisseur gevonden. De ene keer maakt hij pareltjes zoals A Beautiful Mind of Cinderella Man, maar voor hetzelfde geld brengt hij je complete rommel zoals EdTV of The Da Vinci Code. Zijn nieuwste wordt weer genoemd als award-kandidaat en dat beloofde dus veel goeds.

En het is zeker een interessante film geworden over het grootste politieke schandaal in de Amerikaanse geschiedenis, en dan meerbepaald over 4 interviews die Nixon achteraf liet afnemen door Britse talkshowhost David Frost. De 2 hoofdrolspelers doen het voortreffelijk en de gebeurtenissen waarop de film gebaseerd is zijn vanzelfsprekend boeiend genoeg om de kijker 2 uur bezig te houden. Frost / Nixon is grotendeels in speelfilm-vorm gemaakt, maar hier en daar zitten er ook een paar scenes in fake documentaire stijl in, waarschijnlijk om de impact van de interviews te benadrukken. Het tweede deel van de film, wanneer men eindelijk aan de opnamen van de interviews begint, is het beste. Ze laten zien hoe zo'n interview veel wegheeft van een boksmatch, waarin beide gesprekspartners voortdurend moed en strategie wordt ingesproken door hun achterban en het belangrijk is om het psychologisch voordeel te behalen en de ander zo in de hoek te duwen.

Ondanks dat je een paar goede acteerprestaties te zien krijgt en op een boeiend verhaal getrakteerd wordt, ontbrak er voor mij toch iets dat de film echt tot het niveau van een topfilm zou kunnen verheffen. Frank Langella is niet de eerste acteur die Nixon vertolkt, en ik vond Anthony Hopkins in Oliver Stone's Nixon misschien toch net iets beter. Langella lijkt in deze film meer op Nixon, maar Hopkins (en Stone) wisten volgens mij beter de essentie van de man Nixon te vatten, die zich altijd ongeliefd voelde hoewel hij in zijn eigen overtuiging alles deed in dienst van de bevolking en de natie. Dat komt hier ook wel aan bod, maar de film vervalt soms teveel in lange annekdotes van Nixon over zijn leven als president. Het wordt gelukkig nooit vervelend, want die Nixon-monologen waren van hoog niveau.

Een sterke film hoor, maar er zijn er dit jaar toch betere geweest die ik liever wat awards zie krijgen. Nochtans kreeg deze film bijvoorbeeld 5 Golden Globe nominaties en dat lijkt enigszins overdreven als je een paar van de andere films gezien hebt die met minder nominaties beloond werden. Maar het valt natuurlijk nog te bezien hoeveel men er uiteindelijk zal kunnen verzilveren. Terug een sterke Ron Howard film met een goed onderwerp, ik vond hem alleen wat te sober en statisch om echt uit te springen boven een aantal andere hoog aangeschreven films van dit jaar.

8/10.

[Jordy van Buel]

Anatomy of a Murder (Otto Preminger, 1959) *****

Ik heb geen idee wat ik er over zeggen moet, behalve dat het nog steeds een van de beste films is die ik ooit gezien heb. Deze film kan niet genoeg geprezen worden, van begin tot eind vreselijk meeslepende cinema. Perfect.


Toch maar eens in de gaten houden, James Stewart is sowieso altijd een (y) waard voor mij.

[jan_tran]

Curious Case of Benjamin Button, The ( 2008 )

Naast The Dark Knight dé film van het jaar voor mij. Fincher levert samen met Pitt weer af, dit keer een grandioos verhaal over een man die oud geboren word en alleen maar jonger wordt. Prachtige, onopvallende speciale effecten, een paar onvergetelijke scénes en sterke rollen van de hele cast.

Choke ( 2008 )

Van de auteur van Fight Club, dat moet enigszins wat wel betekenen. Geen diepgaand verhaal zoals de eerder genoemde maar wel een erg vermakelijk verhaal. Victor Mancini, voortreffelijk gespeeld door Rockwell, speelt een seksverslaafde die zijn inkomsten van vreemdelingen krijgt nadat zij hem hebben gered van verstikking, een situatie die hij zelf in scéne zet. Pikzwarte humor met een paar leuke bijrollen van Kelly McDonald en Angelica Huston.

Duchess, The ( 2008 )

Erg aardig kostuumdrama, ging hem met lage verwachtingen kijken na de tegenvallende Other Boleyn Girl en Elizabeth Golden Age maar deze viel me aardig mee, goede rollen van Fiennes en Knightley (alhoewel ik haar onderhand wel in iets anders wil zien dan in een productie die zich afspeelt voor de 20ste eeuw).

Pride and Glory ( 2008 )

Norton weet niet af te leveren dit keer, eveneens als Farrell die nog te zien was in één van mijn favorieten dit jaar, In Bruges. Als je Street Kings, Training Day, We Own the Night of een andere corruptie-in-het-politie-korps-film hebt gezien heb je deze ook gezien.

Chronicles of Narnia: Prince Caspian, The ( 2008 )

Eveneens als het eerste deel niet helemaal mijn ding, teveel CGI (alhoewel dat vast wel nodig zal zijn gezien de schaal en omgeving) en allemaal te kinderachtig als je Lord of the Rings al hebt gezien.

Seven Pounds ( 2008 )

Puur Oscarbait filmpje, net zoals het voorgaande Smith/Muccino samenwerking the Pursuit of Happyness, alleen dan (gelukkig) zonder die irritante zoon Jaden. Alhoewel het verder niet veel uitmaakte, erg overdreven, sentimentele filmpje met een twist op het eind waarvan de bedoeling is dat het de rest van de film redt. Wat overigens niet gelukt is.

Body of Lies ( 2008 )

Precies wat ik ervan verwacht had, een goede samenwerking van Crowe/Scott weer met DiCaprio als aanwinst erbij. Resultaat is een aardige terrorisme/spion thriller die alleen een paar jaar te laat is om echt effectief te zijn.

Nothing Is Private ( 2008 )

Summer Bishil staat na deze film op nr. 1 om in de gaten te houden na deze film, wat een sterke rol levert zij af in deze buitenwijkse-leven film van schrijver/regisseur Alan Ball (Six Feet Under, American Beauty). Een paar erg expliciete en effectieve scenes zorgen ervoor dat deze film een onvergetelijke indruk hebben gemaakt op mij, met erg goede bijrollen van Eckhart en Collette.

Revolutionary Road ( 2008 )

Had deze vóór Towelhead gezien, wat ik misschien beter niet had kunnen doen. In tegenstelling tot Towelhead was dit allemaal erg subtiel gespeeld en neergezet door de twee fantastische hoofdrollen Winslet en DiCaprio. Het moet het vooral hebben van de dynamiek hebben tussen die twee, en de uitbarstingen die ze hebben tijdens hun achteruit gaande huwelijk met een vrij somber einde die je al degelijk zag aankomen. Ook geregisseerd door Mendes, die het eerste scenario regisseerde van Alan Ball, American Beauty.

Slumdog Millionaire ( 2008 )

Ben niet bekend met Bollywood films, heb ook geen flauw idee of dit er wel enigzins op lijkt met Boyle achter het stuur. Wat ik wel weet is dat dit een mooie, romantische verhaal is over een arme jongen die bij stom toeval bij de Indische Weekend Miljonairs terecht komt. Hij komt door bijna alle vragen behalve de laatste heen waarna hij meegenomen word voor ondervraging omdat niemand het op de koop neemt dat hij alle vragen goed kon hebben. Tijdens zijn verklaring krijgen we één voor één het verhaal te zien bij elke vraag hoe hij het antwoord wist en de gebeurtenissen die hem uiteindelijk hebben toe geleid naar zijn huidige situatie.

Blindness ( 2008 )

Ben één van de weinigen die niet onder de indruk was van Constant Gardener, en City of God vond ik ook maar 'best goed'. Was dus ook erg verrast hoe goed ik deze film vond, zeker na de negatieve recensies die ik vooraf had gelezen (alhoewel veel opmerkten dat het boek beter was, die ik overigens niet heb gelezen). Erg interessant verhaal die op boeiende wijze verteld word, met een magnifiek einde die nog een tijdje zal bijblijven.

Vicky Cristina Barcelona ( 2008 )

Redelijke Allen film, Match Point blijft toch zijn beste van de afgelopen decennia. Deze Johansson/Allen samenwerking begin ik ook wel een beetje moe van te worden.

Frost/Nixon ( 2008 )

Het is al vrij lang geleden sinds ik Stone's Nixon heb gezien, maar Hopkins zijn vertolking van Nixon was ik al vergeten na Langella's Nixon. Zal ongetwijfeld wel een paar prijzen in de wacht slepen komend awardseizoen en Sheen was ook voortreffelijk als Frost, geen flauw idee wat hij nog doet in die Underworld-franchise.

Ghost Town ( 2008 )

Gervais is erg grappig, wat hij al bewezen heeft in Extras en The Office. En hier is dat niet anders, met een erg leuke tegenrol van Léoni en Kristen Wiig (uit SNL) in een vermakelijke bijrol.

Gran Torino ( 2008 )

Ook weer zo'n rol (van Eastwood natuurlijk) die komend awardseizoen flink wat prijzen in de wacht gaat slepen, en ik gun het hem allemaal. Hij draagt deze film letterlijk op eigen schouders slaat hem eigenhandig het park uit ook.

JCVD ( 2008 )

Misschien iets teveel in de hemel geprijsd door recensenten omdat het eens wat 'anders' van Van Damme. Ik zag alleen een aardig gijzelaarsfilmpje, met een redelijke rol van een verloren aktieheld uit de jaren '90. Misschien dat dit wel een stap vooruit is in zijn carriére dat we hem weer eens op het grote scherm mogen zien in een goede productie.

[Wim S.]

Hanzo the Razor: Who's Got the Gold : Ook dit 3e deel is mij zeer goed bevallen, simpel verhaal maar zekers weer een hoge cult status. Ook weer een coole soundtrack waardoor o.a. Hanzo me doet denken aan een japanse samurai shaft. Ook in dit 3e deel wordt zijn geval weer flink geknuppeld en de afdruk wordt alleen maar groter. Mischien binnenkort toch maar eens de box van Lonewolf & Cub bestellen aangezien dit soort fims mij wel liggen. 7.3/10

[Coen P.]

The Lady Vanishes (Alfred Hitchcock, 1938 ) ****1/2
The Lady Vanishes staat te boek als één van de beste films die the master of suspence maakte in Engelse dienst. Sterker nog, je zou zelfs zo ver kunnen gaan door hem simpelweg één van zijn beste films allertijden te noemen. Het is niet moeilijk om te zien waarom. Hitchcock smeedt namelijk probleemloos komedie, romance en spanning aaneen. Erg knap an sich, maar nog knapper als je bedenkt dat het leeuwendeel van de film zich afspeelt op één locatie, namelijk een trein. Tijdens een treinrit van de 'nog niet bij het grote publiek bekende' Bandrika (een fictieve Baltische staat) naar Engeland verdwijnt een oud vrouwtje. Een jongedame gaat naar haar op zoek, maar iedereen die volgens haar zou moeten weten van het vrouwtje zegt dat ze nooit een oude dame gezien hebben. Leidt de jongedame nog van de klap die ze eerder op haar kop heeft gehad of is er iets sinisters aan de gang?
Gedurende de hele film worden de Engelsen en hun gebruiken voor de gek gehouden, met als hoogtepunt de twee kibbelende Engelse mannen (die een wel erg hechte vriendschap hebben!) die niets lievers willen dan de test match van het Engelse cricketteam willen bekijken.
Na deze film zou het niet lang duren voordat de almachtige David O. Selznick Hitchcock zou binnenhengelen en hij zijn kunsten in Lalaland zou mogen vertolken!

[DanielC.]

Crank Hier ging mijn hart niet sneller van kloppen. Wat een irritante ***film zeg. Als ik ergens een hekel aan heb dan zijn het overdreven latino gangsters, dus het begon al slecht. Zelden een film gezien die zo tevreden is met zichzelf. Onuitstaanbaar.

You only live twice Prachtige sets. Heerlijk vermaak. (y)

[Coen P.]

Shoot 'em Up.

Complete over-the-top assrape van het actie genre. Niet mijn ding :(

[Melzz]

5 bambole per la luna d'agosto a.k.a. Five dolls for an august Moon - Mario Bava - 1970

Vreemde eend in de Bavabijt moet ik zeggen. We hebben karakters die zo mat en zielloos acteren, zonder enige vorm van emotie dat ze inderdaad op poppen lijken uit de titel. Een plot dat niet echt heel boeiend is met een ontknoping waarvan je zegt.....ok...ehhh...dus dat was het? De muziek heeft wel wat weg van liftmuziek dat niet echt passend is bij spannende scenes. Eigenlijk een vrij beroerde film. De Bavatouch (aparte camerastandpunten, apart kleurgebruik etc) kan de film nog enigszins een niveautje hoger tillen....maar niet veel. Toch kan ik de film niet een echt een dikke onvoldoende geven omdat ik gewoon een zwak heb voor dit soort films.....ook al klopt er geen hout van....vervelen doe ik me ook niet. Bava vind dit zelf zn zwakste film en daar kan ik hem gelijk in geven (van wat ik tot nu toe van hem heb gezien). Dus zeker niet geschikt om mee te beginnen als je nog niets van Bava kent. Als onderdeel van de Bavabox vol2 is het best een aardige snuisterij. Apart is ie zeker. Een zesje.....

[Patrick van den Hul]

Oliver Twist, David Lean (1948 )
De derde film uit de Lean box die ik zie en de 5e film van Lean in totaal. Wederom valt zijn prachtige visuele stijl me op. Veel verrassende composities. Niet alleen voor de mooidoenerij, maar ze hebben ook daadwerkelijk effect. Het hele zwartwit schouwspel is prachtig en ik zou me dan ook niet voor kunnen stellen dat deze film beter was geweest in kleur. Verder is Alec Guinnes ook erg goed in zijn rol en bijna onherkenbaar, alleen zijn karakteristieke ogen verraden hem. Ik kende het boek overigens ook nog niet, dus het verhaalverloop en de ontknoping waren een verrassing voor me. Brief Encounter vond ik nog net ietsje beter, maar deze film is ook weer prima, de box is nu al een goede aankoop geweest voor die 25 euro en dan heb ik nog 7 films te gaan! 8,0

[Erwin de Koning]

MALEVIL (http://www.imdb.com/title/tt0082701/)

Normaalgesproken bevalt het postapocalypse subgenre mij goed maar niet als ze zo serieus en saai gebracht worden als hier. De film begon een beetje interessant te worden na ongeveer anderhalf uur en dat is veel te laat

4.0

http://img405.imageshack.us/img405/8885/postermalevilxo1.jpg

[Brakhage]

Gone to Earth (Powell & Pressburger, 1950) **

Ik heb niet echt veel geluk de laatste tijd met de films van Powell & Pressburger, want de laatste twee films die ik van de heren gezien heb waren allebei nogal een deceptie, ondanks hoge verwachtingen. Net als 'Canterbury Tales' was ook 'Gone to Earth' een nogal matige film die me eigenlijk geen moment kon boeien. Mensen die houden van 'mooie shots' moeten deze film vandaag nog kijken, want het is een groot plaatjesboek, maar daar houdt het dan ook allemaal mee op, het is een soort prentenboek dat je op zondagavond bij grootmoeder voorgeschoteld krijgt. Het kon me volledig gestolen worden wat er met de personages gebeurde of wie ze waren. Al na een minuut of 20 zat ik hevig te verlangen naar het einde en dat is meestal geen goed teken. Het zal vermoedelijk ook niet geholpen hebben dat de DVD geen subs bevatte en er regelmatig in een welhaast onverstaanbaar Engels accent gesproken werd, zodat het allemaal een ver van mijn bed show werd. Misschien ben ik gewoon te dom voor dit soort films, ik weet het niet, maar ik vond het hemeltergend saai, traag en gruwelijk stijf.

[Daan de G.]

The Wrestler
Toch wel mijn film van het jaar, samen met TDK.

[Coen P.]

Burden of Dreams (Werner Herzog, 1982) ****
Burden of Dreams ('de last van mijn dromen') is een documentaire over de totstandkoming van Herzogs film 'Fitzcarraldo'. Een passieproject van de excentrieke Duitser welke hij persé wilde voltooien (hij moest en zou de film maken al zou het hem zijn leven kosten). De film gaat in het kort over een licht gestoorde operaliefhebber (Herzog regular Klaus Kinski) die de mensen in Zuid- Amerika de muziek van Caruso wil laten horen. Hier schuwt hij het harde werken niet, want om op de juiste locatie te komen dient zijn massale boot door de jungle te worden getrokken om ergens anders te water gaan. De film is volledig op locatie geschoten in Ecuador en Peru en het is schrijnend om te zien hoe de arme inboorlingen voor een hongerloontje dagen lopen te pezen om de boot daadwerkelijk door de jungle te slepen. Naast deze uitbuiting vang je als kijker een schim op van de casting problemen (Jason Robards werd ernstig ziek, Mick Jagger had muzikale verplichtingen en Klaus Kinkski is een bom die elk moment kan afgaan). Tel daarbij de problemen met het historisch laag staande water en je hebt een 'Hearts of Darkness' achtige blik op een film die uiteindelijk met veel bloed, zweet en tranen zou worden afgerond. Ikzelf mis op bepaalde momenten de verdieping van de problemen, met name rond de acteurs, maar toch is het een unieke filmische blik op het maken van een film.

[Fikret]

Vozvrashcheniye (2003)

Een hele sterke film tot in de perfectie uitgewerkt. Vooral visueel veel overeenkomsten van Tarkovski's latere werk en Sokurov, alleen is het hier cinematografisch nog veel beter uitgewerkt. Voor mij is het één van de meest verrassende films ooit.

9¾

[E@gle]

Earth

Schitterend, ik kan deze film warm aanbevelen aan iedereen met een blu-ray speler, een traktatie wat betreft beeld en geluid. Als je een beetje geinteresseerd bent in al het moois dat onze planeet te bieden heeft zul je ook qua inhoud absoluut niet teleurgesteld worden.

[Melzz]

Il Cartaio a.k.a. The Cardplayer - Dario Argento - 2004

De berichten over deze film zijn niet bijster positief dus ik was niet al te snel met het bekijken van deze latere Argento. Hij viel me dus erg mee, gewoon een leuke film. Een psychopaat speelt een pokerspelletje met de politie. Als de politie verliest....gaat er een meisje aan. De film wist me de gehele speelduur te boeien. Het einde is wat overdreven maar ach. Argento's stijl zou niet zichtbaar zijn in deze film maar daar ben ik het niet mee eens. Er zitten genoeg prachtige scenes is. De interieurscenes van het huis van de politieagente zijn bv prachtig belicht. En de scene met een kotsend lijk in natuurlijk al een schot in de roos. De helft van de cast lijkt echt Engels te spreken en de andere helft lijkt gedubd. Waarom Dario dan niet voor een geheel Engelse cast kiest? Een prima film.

7,5

[Melzz]

The Trouble with Harry - Alfred Hitchcock - 1955

Mn eerste echt tegenvallende Hitch is een feit. Deze film gooit het over een zwart komische boeg. Helaas vond ik de film niet grappig, boeiend of spannend. Eigenlijk een vrij saaie en enigszins ouwbollige film. De technicolorbeelden zijn wel mooi met zn Herfsttinten. Geef mij maar thrilllers van Hitch.

5,5

[Coen P.]

Bigger Than Life (Nicholas Ray, 1956) ****1/2
Ed Avery is een typische Amerikaan. Hij woont in een buitenwijk met zijn vrouw en zoontje. Op het eerste gezicht heeft hij een goede baan als leraar, maar hij moet na werk bijklussen bij een taxibedrijf om het hoofd boven water te houden. Het leven van het gezin Avery stort echter in als Ed dodelijk zijn blijkt te zijn. Enkel het experimentele medicijn cortison kan Ed helpen. Wat de dokters echter niet weten is dat cortison gevaarlijke neveneffecten heeft. Ed gebruikt te veel en verandert langzaam in een egocentrische, gevaarlijke man die in zijn psychose aan grootheidswaanzin leidt. In deze staat is hij zelfs een gevaar voor zijn gezin...
Nicholas Ray kondigt de transformatie en ontwikkeling van Ed aan via het subtiel (en soms minder subtiel) gebruik van de kleur rood in zijn mooie cinemascope beelden. Het einde van dit melodrama is op het eerste gezicht een happy end, maar wie verder kijkt weet wel beter.

[Marcel v/d H.]

http://www.whatiwatch.net/images/bluray.gif The Godfather (Francis Ford Coppola, 1972) 9.0
http://www.whatiwatch.net/images/bluray.gif The Godfather: Part II (Francis Ford Coppola, 1974) 9.0
http://www.whatiwatch.net/images/bluray.gif The Godfather: Part III (Francis Ford Coppola, 1990) 8.5

Deze drie meesterwerken van Coppola de afgelopen dagen maar weer eens herkeken, ditmaal op blu-ray. Moet zeggen toch weer een hele vooruitgang is t.o.v. de dvd uitgave. Maar goed de films zelf. Eigenlijk klopt bijna alles aan de eerste film, heerlijke sfeer, goed verhaal, sterk acteerwerk en de combinatie tussen het knappe camerawerk en de score. Voor sommigen een te lange speelduur, maar voor mij eigenlijk alleen maar meer genieten. Omdat Coppola de tijd neemt om het verhaal te vertellen krijg je in dit geval wel goed uitgediepte personages. In het tweede deel naast de nieuwe Don ook de geschiedenis van de eerste Don, geen Brando meer maar toch ook ditmaal weer prima acteerwerk. En in tegenstelling tot velen vind ik het derde deel ook zeer prima te pruimen, misschien iets minder maar nog steeds erg sterk. Met name Pacino is hier erg op dreef. Ook super aan de films waren de verschillende hits. Allemaal hadden ze wel iets speciaals en een paar zijn inmiddels legendarische filmmomenten.

[Wim S.]

Pathfinder (BR) : Leuke van Blu-ray is dat je een film weer eens herbekijkt en dan nog beter en mooier. Pathfinder is voor mij absoluut een avonturenfilm/manhunt die bij mijn favorieten hoort, Aktie, rauw en visueel ook nog eens prachtig. Qua verhaal mischien niet echt orgineel maar wel goed uitgewerkt. Zoals bv de vikingen die met een eigen taal spreken, die totaal geen genade kennen. Mischien als enige minpunt is dat de indianen engels spreken, waarom die dan ook geen eigen taal (al is het maar verzonden, als het maar klinkt) dit had de film mischien nog beter kunnen maken, maar heeft me niet echt gestoord aangezien er weinig dialoog in deze film zit. Dit is een film die blu-ray waardig is qua beeld en geluid. 8/10

[TheGodfather]

Gisteren m`n laatste bezoekje van het jaar aan de bioscoop gebracht:

Changeling (http://www.imdb.com/title/tt0824747/)
Alle films die Clint Eastwood de afgelopen jaren heeft afgeleverd zijn stuk voor stuk op z`n minst goede films te noemen. Zo ook deze.
Visueel en verhaal technisch is het (op het eerste gezicht) misschien niet echt verassend of vernieuwend wat we hier zien maar het is wel ontzettend degelijk en ontzettend goed gemaakt. De film ziet er prachtig uit, de aankleding van sets en kostuums is mooi en de kleurenfilters die worden gebruikt geven de film die mooie jaren `20 en `30 sfeer mee.
Met de keuze voor Angelina Jolie in de hoofdrol maakt Eastwood een gewaagde keuze maar hij pakt zeer goed uit. Ze speelt de rol van haar leven en overtuigd iedere seconde die ze in beeld is. Dat zorgt er (voor het grootste deel) voor dat er een paar prachtige maar ook gruwelijke en memorabele scenes in zitten. Ook de overige cast is erg goed, met name Jeffrey Donovan als politie chef J.J. Jones zet een heerlijke rol neer.
Ook de muziek (door Eastwood zelf gemaakt) is prachtig.
Kortom: opnieuw brengt Eastwood ons een fenomenaal stukje cinema, die absoluut tot de beste van het jaar behoort.

8,5/10

[DanielC.]

On her Majesty's Secret Service Goed. George Lazenby is geen Sean Connery (hij komt niet echt in de buurt), maar eigenlijk maakt dat alles alleen maar leuker. Zo'n one-liner een beetje verlegen en ongemakkelijk droppen terwijl de fade al begonnen is. Ik snap niet wat mensen altijd op deze film zitten te zeiken. Ik zeg: een wrede Bond, die Lazenby.(y)

[Wim S.]

The Mummy: Tomb of the Dragon Emperor (BR): Nou heb me best wel vermaakt met deze film, zekers niet beter dan de 1ste mummy film & The Mummy Returns. Wederom veel spektakel en daar moet je deze film dan ook voor gaan zien. Ik miste wel een beetje Rachel weisz, en dan miste ik vooral de komische chemie tussen haar & Brendon Fraser, iets wat er bij Maria Bello ontbrak, speelde te serieus en plat,ondanks dat toch een leuke film. 7/10

[TheGodfather]

Stander (http://www.imdb.com/title/tt0326208/)
Dit is het onwaarschijnlijke maar waargebeurde verhaal van Andre Stander: politie officier in het politie korps van Johannesburg, midden jaren `70. Wanneer hij getuige is van het neerslaan en -schieten van een vreedzame demonstratie onder zwarten burgers draait ie door. Om z`n agressie over die gebeurtenis kwijt te raken en (vooral) om het systeem dat hij dient te wreken (en zijn eigen korps dus een hak te zetten) gaat ie banken overvallen. Dat kan niet lang goed gaan natuurlijk... Hij beland in de gevangenis. Dan begint z`n verhaal eigenlijk pas echt.

Eigenlijk is dit een film die je het best in twee delen kunt verdelen: het begin (het kortste gedeelte van ongeveer een half uur) waarbij we de personages leren kennen en de aanleiding van Stander`s omslag in z`n gedrag zien, en het tweede langere gedeelte van de film waarin we zien hoe hij banken overvalt en daardoor in de gevangenis terecht komt. Daar leert hij andere criminelen kennen met wie hij een ontsnappingsplan bedenkt.
De omslag, de overgang tussen de twee delen komt nogal abrupt en komt eigenlijk nogal geforceerd over. Het eerste deel probeert de film een boodschap over de apartheid uit te dragen en een serieuze film te zijn. Het tweede deel van de film veranderd de toon en wordt het een heist movie a la Ocean`s Eleven, met de nodige humor. Beide delen hebben hun eigen charme maar toch heb je het gevoel dat er beter gekozen had kunnen worden voor één van de twee delen en met die toon, die aanpak, de hele film gemaakt had kunnen worden.
Het tweede deel van de film is dan ook het leukste en het beste deel van de film. Tegen einde komen de thema`s van de apartheid nog eens om de hoek kijken. Dit had niet echt gehoeven en komt opnieuw wat raar over.
Thomas Jane is tof als Stander en draagt de film zonder problemen.

Het is dus zeker een vermakelijke film die een kijkbeurt waard is, maar die door wat handigere keuze`s nog beter had kunnen zijn en nu dus een klein beetje een dubbel gevoel achterlaat.

7,3/10

[langejan]

Shawshank Redemption
Blijft nog altijd een goede film, met een zeer goed verhaal, daar blijf je naar kijken.
Alleen heb ik nu nog de DVD versie gezien met DD 2.0 maar gelukkig komt deze film ook op blu ray uit, nl. op 3 Maart 2009 a.s. en hoopt dat dit geluid word aangepast naar minimaal DD 5.1

[Coen P.]

Shawshank Redemption
Blijft nog altijd een goede film, met een zeer goed verhaal, daar blijf je naar kijken.
Alleen heb ik nu nog de DVD versie gezien met DD 2.0 maar gelukkig komt deze film ook op blu ray uit, nl. op 3 Maart 2009 a.s. en hoopt dat dit geluid word aangepast naar minimaal DD 5.1

hé!

Mocht je die Engelse 3 disc zoeken, die heb ik te koop (y)

[Patrick van den Hul]

Midnight Run, Martin Brest (1988 )
Midnight Run is een actiekomedie met een lekker jaren '80 sfeertje. De humor is soms best geslaagd en het is vooral de chemie tussen hoofdrolspelers De Niro en Grodin die de film genietbaar maken. Qua verhaal is het echter niet bepaald geloofwaardig en de speelduur van twee uur is iets te lang voor de film. Leuk voor een keertje maar deze heeft weinig herkijkwaarde. 6,5

[Patrick van den Hul]

The Passionate Friends, David Lean (1949)
Deze film vertoont veel overeenkomsten met Brief Encounter, een film die Lean 4 jaar eerder maakte. De thema's komen overeen en ook de hoofdrolspeler, waardoor het déja vu gevoel nog meer toeneemt. Uniek is de vertelstructuur aan de hand van flashbacks, wat in de jaren '40 nog niet bepaald gemeengoed was en ertoe leidde dat de film niet goed ontvangen is tijdens de originele release. Als filmkijker kan je alleen maar blij zijn dat Lean zijn eigen pad maakte, want het geeft dit simpele verhaal toch wat extra's mee. Dit verhaal is overigens wederom behoorlijk somber. Visueel gezien is er weer sprake van een paar mooie shots, maar niet zodanig als in eerdergenoemde Brief Encounter en in Oliver Twist. Een onderhoudende film, maar als ik moet kiezen tussen de twee vond ik Brief Encounter toch beter, vanwege de sfeer die die film wel had en die deze enigszins mist. 7,3

[Brakhage]

The Scarlet Empress (Josef von Sternberg, 1934) *****

Tussen de films ‘Blonde Venus’ en ‘The Scarlet Empress’ zit een periode van twee jaar en er is een ongewoonlijk scherpe scheiding te bespeuren in het oeuvre van Sternberg van voor ‘Blonde Venus’ en erna, want de laatste twee films die hij met Dietrich maakte zijn beduidend uitzinniger en extravaganter dan alles wat ervoor kwam. Het is natuurlijk maar speculeren wat die omslag veroorzaakt heeft, maar een van de redenen zou heel goed de publieke reactie op ‘Blonde Venus’ kunnen zijn. Die film is namelijk een van de weinige Sternberg films die enigszins als realistisch bestempeld kan worden en die bovendien een contemporaine Amerikaanse setting heeft in plaats van een exotische fantasie. ‘Blonde Venus’ kreeg veel kritiek over zich heen omdat de film ongeloofwaardig zou zijn dankzij zijn realistische inslag, waarbij vooral Marlene Dietrich het moest ontgelden. Want waar zij in alle films ervoor een exotische schoonheid gespeeld had (met haar rol als Shanghai Lily in ‘Shanghai Express’ als hoogtepunt), daar moest zij in ‘Blonde Venus’ ineens doorgaan voor Amerikaanse moeder in een Depressie setting (het is overigens bijzonder om te zien hoeveel moeite Sternberg gedaan heeft om de aspecten van de Depressie en diens sociale context zoveel mogelijk naar de achtergrond te verbannen, geheel in lijn met zijn walging voor alles wat realistisch is). Het lijkt wel dat Sternberg in reactie op deze kritiek besloten had om zover in de andere richting door te slaan dat dergelijke geluiden nooit meer te horen zouden zijn en hij zichzelf volledig kon verliezen in pure fantasie. Het heeft hierbij zeker geholpen dat Paramount in 1934 volledig ontregeld was en Sternberg zo goed als volledig zijn gang kon gaan, want in iedere enigszins functionerende studio had een project als ‘The Scarlet Empress’ simpelweg direct tegengehouden geworden – het is zonder twijfel een van de meest uitzinnige en onwaarschijnlijke films ooit in Hollywood gemaakt. Het ironische is dat de film een historische film is, het gaat over een echt bestaand hebbende figuur, Catharina de Grote. Maar Sternberg gaat zo vrijelijk om met de feiten dat iedereen die de film realistisch benadert al snel hoofdpijn zal krijgen. Het is overigens niet zo dat Sternberg de feiten volledig negeert, hij gaat er enkel bijzonder vrij en creatief mee om. Neem bijvoorbeeld de veel bestreden mythe dat Catharina om het leven gekomen is doordat ze seks had met een paard – Sternberg eindigt de film met het beeld van een intens lachende Dietrich die naast haar paard staat, een ultiem perverse knipoog van Sternberg. Het gevolg van deze vrijelijke benadering is dat het meest stijve en bespottelijke genre dat er is, het kostuumdrama, getransformeerd wordt tot een speelse wervelwind die enkel datgene uit de geschiedenis gebruikt wat het wil.

Sternberg zelf noemde de film een ‘excursion into style’ en dat is ook alles wat het is, puur stijl en decoratie. Het is eigenlijk niets meer dan een peperdure aflevering van een soap. Mensen die film omwille van het verhaal kijken zijn bij Sternberg sowieso aan het verkeerde adres, maar bij ‘The Scarlet Empress’ helemaal – het verhaal is duidelijk slechts een excuus voor zijn overweldigende esthetische stijl. Als er nog mensen waren die bereid waren het verhaal serieus te benaderen, dan neemt de film hen de wind direct uit de zeilen door simpelweg aan het begin van de meeste scènes middels tussentitels al te verklappen wat er in de scène gebeuren gaat. Alles wat je ziet is dus slechts een verdubbeling van wat reeds gezegd (of geschreven liever) was. Sternberg’s fetisjistische stijl is natuurlijk altijd gericht geweest op overdadige details en versieringen, maar in deze film bereikt het zijn climax: werkelijk iedere compositie is dichtgemetseld met een barokke overdaad aan detail en decoratie. De film ís enkel decor en er is nauwelijks onderscheid tussen decor/objecten en mensen, alles vormt een soort brei. Zoals altijd bij Sternberg heeft dit de functie om de leesbaarheid van de personages te verkleinen, om duidelijk te maken dat mensen zichzelf nooit bloot geven. Want zoals in al zijn films spelen de personages in deze film ook weer constant spelletjes en gaan ze schuil achter maskers. Want de grap is natuurlijk dat Sternberg in al zijn bewuste oppervlakkigheid en speelsheid toch weer vreselijk diepzinnige dingen zegt.

Ik heb in relatie tot ‘The Killing of a Chinese Bookie’ al eerder de link gelegd tussen Sternberg en John Cassavetes en dat zou ik ook nu weer kunnen doen. Want hoewel beide artiesten in veel opzichten diametraal tegenover elkaar staan, hebben ze een essentieel aspect gemeen en dat is dat ze beiden niet geloven in een vaststaande identiteit. Beiden geloven (terecht) dat mensen onderhevig zijn aan constante veranderingen, dat een mens in een staat van constante flux is. Het grote verschil is echter de benadering van dit fenomeen, want waar Cassavetes deze verandering altijd zoekt in intermenselijke relaties, daar legt Sternberg de oorzaak bij de omgeving van de mens. Vrijwel al zijn personages in zijn films zijn namelijk een speelbal van processen of invloeden waar ze zelf geen of nauwelijks invloed op kunnen uitoefenen en waardoor ze veranderd worden. Het enige wat zijn personages doen is zich zo goed mogelijk boven water te houden in de draaikolk, om het spel zo goed mogelijk mee te spelen. ‘The Scarlet Empress’ geeft een van de meest duidelijke articulaties van dit principe, in de vorm van het jonge, onschuldige meisje (nou ja, met die gruwelijke fantasie aan het begin ontneemt Sternberg het meisje een groot deel van haar ogenschijnlijke onschuldigheid) dat naar Rusland wordt gesleept om daar eerst kennis te maken met de harde wereld, dan de intrige en achterklap in het keizerlijke hof om vervolgens dat spel mee te leren spelen en als winnares te triomferen. Dietrich kent vele gezichten en vele gedaantes in deze film en ieder gezicht is het directe gevolg van oncontroleerbare invloeden die ervoor zorgen dat ze zich iedere keer weer moet aanpassen.

Iets meer dan een jaar geleden zag ik deze film voor het eerst en het was toen de eerste Sternberg film die ik zag die me werkelijk overtuigde. Inmiddels is er gruwelijk veel veranderd en kan ik Sternberg tot een van mijn absolute favoriete regisseurs rekenen, misschien wel de favoriete. Het is opmerkelijk hoe ik me werkelijk geen seconde verveel tijdens zijn films, ze vliegen werkelijk voorbij en ik ben constant geboeid. De enige kritiek die ik dan ook op deze film geven kan is dat hij met zijn 101 minuten minstens vier uur te kort duurt. De onlangs verschenen Universal UK DVD is overigens fantastisch en veruit superieur aan de oude Criterion en ook goedkoper bovendien; voor ongeveer 10 euro al te krijgen op Amazon. Niemand zou zonder Sternberg mogen leven, dat is als leven zonder de sterren en de maan, om Kurosawa te parafraseren.

[Fulgore]

Auf der andere seite 8/10
Het is een Mozïekfilm over 4 turken en 2 duitsers en hoe hun leven elkaar in verband brengt zonder dat ze het weten. Het begint allemaal met een oude man die verlieft word op een hoer. en hij bied haar uiteindelijk onderdak/werk aan bij zijn huis. Meer vertel ik niet want dat maakt het minder leuk voor jullie. Het verhaal is best goed. Het snijdt onder andere politieke punten aan van turkije. Het verhaal speelt overtuigend af voor je ogen met een paar uitstekende rollen. Erg mooie verfilming. En heeft terecht een aantal prijzen/nominaties gekregen

[DanielC.]

They live by night Volgens mij heb ik nog geen een Nicholas Ray film gezien waar ik het droog heb kunnen houden. En ook bij deze rolden de tranen over de wangen. Wat een ******** is het eigenlijk. Die karakters zijn ondanks hun misdaden zo onschuldig, en je gaat door de film heen steeds meer van ze houden, je voelt je steeds meer betrokken maar je weet tegelijkertijd dat je naar een noir kijkt, dus het moet ergens fout gaan. En je kan er helemaal niets aan doen. Wat een ellende, maar wel ongelofelijk goed.

[TheGodfather]

The Scarlet Empress (Josef von Sternberg, 1934) *****
De enige kritiek die ik dan ook op deze film geven kan is dat hij met zijn 101 minuten minstens vier uur te kort duurt. De onlangs verschenen Universal UK DVD is overigens fantastisch en veruit superieur aan de oude Criterion en ook goedkoper bovendien; voor ongeveer 10 euro al te krijgen op Amazon. Niemand zou zonder Sternberg mogen leven, dat is als leven zonder de sterren en de maan, om Kurosawa te parafraseren.
* Voegt dvd toe aan de wishlist :D

[TheGodfather]

De laatste film van 2008:

Stellet Licht (http://www.imdb.com/title/tt0841925/)
Wanneer de openingsscene van een film een 6 minuten durende zonsopgang is, dan weet je al bij het begin dat je niet met te maken hebt met de snelste film ooit. Dat is dan ook zeker niet het geval. Het tempo uit de openingsscene wordt de daarop volgende 130 minuten vast gehouden: het tempo ligt ontzettend laag en de film wordt gekenmerkt door shots die zeer lang worden aan gehouden, soms tot aan het extreme toe.
Het duurt dan ook een tijdje om daar aan te wennen en "in de film te komen." Daar helpt de taal van de Mennonieten die de personages spreken niet bij: het is een mix van Nederlands, Engels, Duits en je verstaat er zelfs Limburgs en Fries in.

Maar toch: als je hier aan gewend bent en je er natuurlijk voor open staat dan zie je zonder enige twijfel een prachtige film. Dan is het echt genieten geblazen en kan de laatste acte je zelfs tot tranen roeren, zo prachtig.
Het is een film die zeker niet voor iedereen weg gelegd is en waar niet iedereen van zal kunnen genieten. Maar kan je dat wel, dan heb je één van de mooiste (en ook mooist gefotografeerde) films van het jaar.
Hij komt dan ook nog net op het nippertje terecht in mijn favorieten lijstje van dit jaar.

8,3/10

[Melzz]

Act of Violence (1948.) nog gezien, zeer sterke Noir!!

[Sneaker]

Eerste Kerstdag:
Mr. St. Nick (http://www.imdb.com/title/tt0325849/)
De kerstman begint al wat ouder te worden en wil het stokje overgeven aan zijn zoon. Die heeft hier echter niet zo veel zin in. Hij geniet liever van het nachtleven van Miami en heeft hele andere ideeën om kerst te organiseren, maar hij heeft geen idee dat dit hem alleen maar problemen geeft.

Een aardig filmpje. Niet meer en niet minder. Wat me vooral tegenstond was dat Grammer (ondanks dat hij het goed deed) niet echt geloofwaardig was voor het verhaal. Het is toch niet echt een man waarvan je verwacht dat alle vrouwen er voor zouden vallen. Een ander groot probleem is dat Grammer te snel verliefd voor op Lorena. Kwam echt compleet uit het niets en was alleen maar om het verhaal te kunnen afsluiten. Natuurlijk was dat zo voorspelbaar als wat, maar dat hoort bij kerstfilms. Maar iets meer tijd en aandacht hiervoor zou geen overbodig luxe zijn geweest.

Het acteerwerk was verder ok. Grammer was goed, Durning een leuke kerstman en Elaine Hendrix leuk als bitch. Alleen waren sommige karakters clichématig en dom. Zoals bijvoorbeeld Agent Nardo. Hij liet me wel lachen, maar geloofwaardig was het niet. Er zitten verder wel wat leuke scènes in. Zoals bijvoorbeeld het gedeelte in de gevangenis en dat Grammer de krachten van zijn pa ontdekt.

Samengevat: een aardige film voor een keer, maar meer ook niet.

Blizzard (http://www.imdb.com/title/tt0309372/)
Een klein meisje is verdrietig omdat haar buurjongen en vriedje verhuisd is. Haar tante komt voor de feestdagen op bezoek en verteld haar een verhaal om haar wat op te vrolijken. Een verhaal over een meisje, haar liefde voor schaatsen en een rendier genaamd Blizzard.

De trailer liet pratende rendieren zien en van de cover werd ik ook niet blij. Toen de naam van Whoopie Goldberg bij de credits verscheen, vreesde ik het ergste. Maar dat was helemaal niet nodig. Dit was gewoon een geweldige kerstfilm waar ik enorm van genoten heb.

Alles klopte gewoon. Het verhaal was boeiend, interessant, schattig, geloofwaardig, grappig, emotioneel en het meest belangrijke, de kerstmagie was aanwezig. De film zag er geweldig en sfeervol uit en de special effecten waren gewoon goed en overtuigend. Daarnaast zie je de kerstsfeer er ook echt vanaf en de schaatsscene's zijn mooi in beeld gebracht. De muziek was ook prachtig en de combinatie van alles klopte en gaf me regelmatig kippenvel.

Het acteerwerk was erg goed. Christopher Plummer is echt geweldig als de kerstman en Goldberg brengt het rendier tot leven zonder irritant of over-the-top te gaan (waar ik bang voor was). Bijna iedereen doet het gewoon erg goed. Alleen met de tante had ik wat moeite. Dat gedeelte van de film was ook niet echt nodig. Het verhaal wat de tante vertelde was zo goed dat ik het vervelend vond dat ze soms terug gingen naar de tante die het verhaal vertelde. Ik zag het nut er niet echt van in en het haalde me uit het verhaal. Maar op het einde werd duidelijk waarom het verhaal op deze manier verteld werd en ik moet zeggen dat dat wel erg cool was, maar nodig was het niet.

Ik kan er ga er verder niets meer over zeggen. Heerlijke kerstfilm, iedereen kijken.

The Christmas Blessing (http://www.imdb.com/title/tt0756632/)
Dokter Nathan Andrews keert terug naar zijn ouderlijk huis nadat een jonge patiënt van hem op de operatie tafel komt te overlijden. Hij wil nadenken over zijn toekomst. Zijn bezoek gaat gepaard met herinneringen aan zijn moeder die 18 jaar eerder met kerst overleed. Hij wordt een basketbal coach op een school waar hij een jonge, knappe lerares genaamd Megan ontmoet en de jonge Charlie. Met beiden bouwt hij een bijzondere band op.

Twee jaar geleden was ik zwaar onder de indruk van The Christmas Shoes. Erg goede, aparte kerstfilm die tegen alle andere kerstfilm clichés inging. De film was gebaseerd op een boek van Donna Van Liere. Ze bracht vier boeken uit van dezelfde serie. The Christmas Blessing was het tweede deel en speelt zich 18 jaar later af.

Ook deze sequel gooit de clichés gedeeltelijk in de wind. Het begint allemaal wel voorspelbaar maar de twist maakt alles goed. Weer zo'n onverwacht, onvoorspelbaar en ongebruikelijk einde. De rest van het verhaal is ook sterk en wordt nergens saai. Het is verder emotioneel, zonder over-the-top te gaan.

Dit is allemaal te danken aan de goede cast die het allemaal geloofwaardig en overtuigend houdt. Neil Patrick Harris is erg goed als hoofdrolspeler en er zijn erg goede bijrollen van bekende gezichten Rebecca Gayheart en Angus T. Jones. De terugkeer van Hugh Thompson als Nathan's vader en Rob Lowe doet de film goed, maar Lowe komt nog steeds niet erg goed tot zijn recht, ook al is hij een stuk beter dan in The Christmas Shoes. De hele cast werkt gewoon goed samen en dat brengt de film naar een hoger niveau.

Net als de eerste film is deze sequel gewoon erg goed en verassend. Maar de impact was op de één of andere manier wat minder en ook de kerstsfeer is niet echt aanwezig. Het eerste deel is beter, maar deze film is nog steeds erg goed. Hoop dat ze het derde en vierde boek ook gaan verfilmen.

Stealing Christmas (http://www.imdb.com/title/tt0380728/)
Na een mislukte inbraak vlucht een dief naar een klein dorpje. Daar neemt hij een baan op zich als kerstman om de verkoop van kerstbomen te verbeteren. Hij ontmoet daarbij een eenzame weduwe waar hij wat voor begint te voelen en raakt bevriend met haar dochter. Maar het bloed kruipt waar het niet kruipen kan en hij begint zijn volgende klus voor te bereiden.

Best een aardig kerstfilmpje maar niets bijzonders. Het acteerwerk is goed en de karakters geloofwaardig. Vooral Lea Thompson en Angela Goethals deden het erg goed. Het romantische verhaaltje was hierdoor leuk maar het kraakgedeelte is niet geloofwaardig. Het verhaal is eigenlijk het probleem van deze film. Er zitten wat grote gaten in en de ommekeer van Danza komt te plotseling en is daardoor niet geloofwaardig. Het einde is wel erg leuk en komt onverwachts in deze verder clichématige en voorspelbare film. Leuk, maar weinig bijzonder.

Tweede Kerstdag:
A Carol Christmas (http://www.imdb.com/title/tt0381942/)
Talkshow host Carol is een verschrikkelijk baas die niks meer heeft met kerst na het overlijden van haar tante en alleen maar geld wilt verdienen. Dan wordt ze bezocht door de geest van haar tante. Ze zal door drie geesten bezocht worden. De geest van het verleden, het heden en de toekomst.

Zeer matige kerstfilm en een zeer slechte Scrooge. Tori Spelling is niet overtuigend. Ze is aardig als bitch, maar nadat de drie geesten haar leven verbeterd hebben, is ze niet geloofwaardig en irritant. Leukste zijn eigenlijk de bijrollen. Vooral Nina Siemaszko, Michael Landes en Holliston Coleman zijn goed. De geesten zijn ook niets. Gary Coleman als de geest van het verleden en Wiliam Shatner als de geest van het heden en als levende Dr. Bob (huh). Had gewoon wat onbekende acteurs hiervoor gebruikt. Ze voegen niets toe.

Het verloopt verder voorspelbaar zoals we van een Scrooge film gewend zijn, maar dan slechter. Als de film uiteindelijk afsluit met een verschrikkelijk eindscene waarbij iedereen hetzelfde liedje zingt kon je me afvoeren. Snel vergeten.

Call Me Claus (http://www.imdb.com/title/tt0272018/)
Lucy Cullins is een succesvolle, maar chagrijnige producente bij een thuiswinkelshow. Voor de kerstdagen huurt ze een acteur in om de kerstman te spelen. Wanneer ze Nick aanneemt, weet ze niet dat hij de echte kerstman is. Dat is hij tenminste nog voor een paar dagen. Iedere kerstman wordt namelijk na 200 jaar verplicht om een opvolger te zoeken en met pensioen te gaan. En de kerstman heeft zijn zinnen op Lucy gezet.

Prima kerstfilm. Na Blizzard had ik al wat meer vertrouwen in een kerstcomedy met Whoopi Goldberg en ook in deze film is ze goed en gaat bijna nergens over-the-top (op het einde na). Er wordt rustig de tijd genomen om haar verleden uit de doeken te doen en daardoor is ze een geloofwaardig karakter en begrijp je haar manier van handelen. De show wordt echter gestolen door Nigel Hawthorne in zijn laatste rol voor zijn dood als de kerstman en Victor Garber als één van de medewerkers.

Door die twee is het gewoon een leuke kerstfilm met het hart op de juiste plaats en een goede dosis humor. Alleen de uiteindelijk overgang van Goldberg is ongeloofwaardig. Gaat veel te snel. Maar verder een leuke film.

The Christmas List (http://www.imdb.com/title/tt0136755/)
Melody Parris weet dat ze een saai leven heeft. Haar relatie met haar vriend staat al tijden stil en ze wordt er niet jonger op. Daarnaast wordt ze ook nog eens gepasseerd voor een promotie, terwijl ze beste is op de parfum afdeling. Op aanraden van haar beste vriendin, besluit ze om een verlanglijstje te maken. Ze doet het voor de lol, maar haar vriendin doet hem op de bus. Dan beginnen haar wensen uit te komen, maar niet zoals ze had verwacht.

Ik heb deze film al eerder gezien en het was wel weer aardig. Grootste probleem dat ik ermee heb is dat je geloofwaardige en domme karakters heb. De geloofwaardige karakters (Mimi Rogers, Rob Stewart, Bill Switzer en Enuka Okuma) zijn goed, maar de domme karakters zijn vervelend, irritant en over-the-top. Gelukkig spelen de laatste groep niet zo'n grote rol, maar de scènes waarin beide groepen te zien zijn, overheerst de irritatie. De scene waarin een groep van de pers komt kijken is hier het duidelijk voorbeeld van. Ze overheersen de rustige groep.

Het verhaal is leuk en het romantische verhaaltje komt goed uit de verf. Er zitten ook een aantal leuke scènes in haar wensen op haar lijstje die uitkomen. Toch had dit wel wat uitgebreider gekund en ik had het idee dat er wat kansen onbenut zijn gebleven.

Maar verder is het een aardige film. Niets bijzonders, maar ik heb me wel vermaakt.

Soort van Derde Kerstdag:
The Twelve Days of Christmas Eve (http://www.imdb.com/title/tt0436855/)
Calvin Carter is een rijke en succesvolle zakenman. Op kerstavond sluit hij een belangrijke deal, maar vergeet het belangrijkste. Zijn familie. Hij krijgt echter een nieuwe kans om zijn leven op orde te krijgen. Maar hij krijgt er niet één, maar twaalf. Daarna is het definitief voorbij.

Ik blijf dit een erg leuke film vinden, misschien nog wel leuker dan de eerste keer dat ik hem zag. Het is in feite een soort Groundhog Day waarin Calvin Carter de dag voor kerst telkens opnieuw beleefd. Dit zorgt voor een aantal erg leuke scènes. Wat ik alleen jammer vond is dat zijn ommekeer te plotseling komt. Dit had wel wat subtieler gemogen en over twee dagen verspreid, het voelt nu zo afgeraffeld aan. Dat had beter gemogen.

Maar verder is het gewoon een hele leuke kerstfilm. Het acteerwerk is erg goed van de gehele cast en vooral op de laatste dag laat Steven Weber zien wat hij kan. De beste rol is echter voor Antony Holland. Hij is echt geweldig als de oude vader van Calvin. Hij is erg sterk en zijn emoties bracht hij telkens geweldig naar voren. Verder is het kerstgevoel zeker aanwezig zonder het er te dik op te leggen of overdreven zoet en klef te worden. Muziek is verder goed. Deed me op sommige punten denken aan de soundtrack van The Thomas Crown Affair, die ik geweldig vond. Een erg leuke en vermakelijke kerstfilm.

[Bugssje]

Taken

Deze film heeft me positef erg verrast. Het was gelukkig geen dertien in een dozijn actie/wraak film maar een film die eens iets intelligenter is dan het overgrote deel van de actie/wraak films. Tuurlijk, de hoofdpersoon heeft haast geen schrammetje terwijl de bad guys in grote getalen dood neervallen maar dat zorgt wel dat het tempo van de film zeer hoog ligt. Die 90 minuten vlogen echt om.

7.7

[Patrick van den Hul]

Whale Rider, Niki Caro (2002)
Deze film over de Mahori stam is een mooi portret van de modernisering en de moeilijkheden die dat met zich meebrengt voor wat betreft het behouden van oude tradities. De ten tijde van het maken van de film 11-jarige Keisha Castle-Hughes is de jongste persoon die voor een oscar is genomineerd en dit is zeker terecht. Veel ervaren acteurs kunnen nog veel leren van de natuurlijke en intenste manier waarop ze deze rol zit. Rawiri Paratene, die een bescheiden CV heeft en die ik nog niet eerder in een film heb gezien, acteert al even goed. Het verhaal vond ik bij vlagen wel wat traag, maar het einde was wel erg mooi en passend bij de rest van de film. 7,2

[Oudlid_X5]

Stellet Licht (http://www.imdb.com/title/tt0841925/)
Maar toch: als je hier aan gewend bent en je er natuurlijk voor open staat dan zie je zonder enige twijfel een prachtige film. Dan is het echt genieten geblazen en kan de laatste acte je zelfs tot tranen roeren, zo prachtig.
Het is een film die zeker niet voor iedereen weg gelegd is en waar niet iedereen van zal kunnen genieten. Maar kan je dat wel, dan heb je één van de mooiste (en ook mooist gefotografeerde) films van het jaar.
Hij komt dan ook nog net op het nippertje terecht in mijn favorieten lijstje van dit jaar.

8,3/10

Ik heb hem zelfs twee keer mogen bewonderen op het grote doek. (y)

[Brakhage]

Victor/Victoria (Blake Edwards, 1982) ****1/2

Sinds vorig jaar hebben we besloten om er een gewoonte van te maken om 'Victor/Victoria' de eerste film van het nieuwe jaar te laten zijn en van gewoontes moet je een gebruik maken, dus vandaar. Het blijft een onwaarschijnlijk leuke film, die bovendien ook de uitzondering op mijn regel is dat hetero's geen goede homofilms kunnen maken. Want hoewel Blake Edwards natuurlijk al jarenlang gelukkig getrouwd is met de hoofdrolspeelster van deze film, Julie Andrews, is zijn scenario duidelijk vanuit een homo perspectief geschreven wat de prestatie van de film enkel nog indrukwekkender maakt. Het begint al direct fantastisch: we zien een shot door een raam van een besneeuwde dag ergens in een lang vervlogen tijd, vervolgens beweegt de camera naar binnen, langs een foto van Marlene Dietrich (gay icoon bij uitstek), waar we een man alleen in bed zien liggen slapen, als dan na een korte poos er ineens een andere man naast hem blijkt te liggen. Het is een nogal gewaagd begin van een nogal gewaagde film die in het verder nogal conservatieve Hollywood zelfs allerlei Oscarnominaties in de wacht sleepte - wellicht het feit dat het hier een homokomedie betreft en geen drama zal het moeilijke onderwerp verzachten. Hoe het ook zij, de film is een showcase voor de typische humor en visuele stijl van Edwards, zoals hij die al jaren in bijvoorbeeld de Pink Panther films tentoongesteld heeft. Veel visuele humor dus, waarbij de invloed van Tati duidelijk doormschemert (met het statische long shot van de restaurantruzie als meest duidelijke hommage). De slapstickhumor van Edwards is vaak heerlijk subtiel, zoals bijvoorbeeld dat prachtige moment waarin Julie Andrews uitgehongerd buiten door een raam staat te kijken hoe iemand eten naar binnen werkt en ze in een volgend shot ineens verdwenen is; je vermoedt eerst nog dat ze plots weggelopen is, maar als je de mensen op straat ineens bezorgd richting het raam ziet lopen besef je pas dat ze spontaan flauwgevallen is en vooral het feit dat Edwards dat stukje informatie niet geeft maakt zijn humor zo bijzonder. Een ander glorieus moment is het moment dat Victor/Victoria de kamer inloopt en je in een glimp kunt opvangen dat Toddy naast Squash in bed zit, terwijl pas iets later echt duidelijk wordt dat dit het geval is; de oplettende kijker zal in iedere Edwards film zo in de hoeken van het scherm constant humor vinden. Ook de met een Oscar bekroonde muziek van Henry Mancini is van het allerhoogste niveau, waarmee het Parijs van de jaren '30 een heerlijk nostalgische sfeer krijgt. En dan zijn er nog de geweldige vertolkingen, welke uniform subliem zijn met uiteraard Robert Preston als onbetwiste hoogtepunt als de oude nicht Toddy. Net zoals hij dat in 'S.O.B.' deed, steelt hij ook in deze film iedere scene waar hij in zit - hij scheen hetero te zijn en als dat waar was dan is dit de beste acteerprestatie ooit, want ik heb nooit een meer overtuigende nicht gezien dan hij in deze film. De volledige anarchie van 'S.O.B.' bevalt me nog een tikkeltje beter dan deze film, maar dat is slechts een kwestie van persoonlijke voorkeur, want deze mix van humor, muziek en nostalgisch drama is eveneens winnend.

[Wim S.]

Wanted (BR) : Tsja na een lange nacht, toch maar ervoor gekozen voor een niet al te zware film en zo is Wanted mijn 1ste film die ik zie in 2009. Zekers niet teleurstellend, leuk verhaal en je ziet duidelijk dat het in de stijl is van de regisseur van Night Watch, Day Watch 2 films die me ook erg aanspraken. Geweldig overdreven, over de top aktie, met kogels die bochten maken, erg ongeloofwaardig. Maar omdat het er allemaal geweldig uit ziet pik je dit, ook schijnt deze film op een comic te zijn gebasseerd dus moet je het allemaal sowieso met een korreltje zout nemen. De wending die deze film op een gegeven moment heeft vond ik ook erg goed en maakte de film alleen nog maar beter, ook leuk dat de acteur (wiens naam ik niet weet) van Night Watch & Day watch ook een kleine rol heeft.Kortom een hele goede over de top aktiefilm waar ik me zekers goed mee heb vermaakt. 7.2/10

[Mr. Blonde]

Disaster Movie - Jason Friedberg/Aaron Seltzer - 2008

Niet zo'n best begin van het nieuwe jaar..maar dat was eigenlijk ook wel te verwachten. De films van het duo Seltzer/Friedberg staan namelijk niet te boek als meesterwerken. Wederom worden 'grote Hollywood-producties' op de hak genomen en wederom pakt het niet grappig uit.
Vooruit...maak ik hem toch....This movie is a disaster!
3.0

[Michael Hamers]

Peter Pan (Disney)

Blijft een leuke Disney met vooral een onvergetelijke bijrol van de krokodil. Die steelt gewoonweg de show. Ook kapitein Haak blijft een van mijn favoriete badguys uit de Disney kluizen.

7,5/10

[Wim S.]

Heartbreak Ridge : Clint Eastwood speelt een sergeant, die in diverse oorlogen heeft gevochten en daar veel ere-medailles voor heeft verdiend. Echter is hij al op leeftijd en aan lager wal geraakt, zijn prive-leven is door zijn liefde voor het vak mariniers te kort geschoten. Op een gegeven moment wordt hij overgeplaats en moet een peleton gaan leiden, echter blijkt dat een zootje ongeregeld te zijn. Kan de rauwe sergeant een eenheid maken van dit peleton en zijn leven buiten de mariniers weer op orde krijgen. 7/10

[Erwin de Koning]

LA ORGÍA DE LOS MUERTOS (http://www.lovelockandload.net/forum/index.php?page=18)

BEYOND THE LIVING DEAD / BRACULA THE TERROR OF THE LIVING DEATH / THE HANGING WOMAN / RETURN OF THE ZOMBIES / TERROR OF THE LIVING DEAD / THE HANGING WOMEN / THE ORGY OF THE DEAD / ZOMBIE 3:RETURN OF THE LIVING DEAD

Zeker niet onaardige Spaanse zombiefilm (ik dacht even waar blijven ze?). Een erfgenaam reist af naar het landhuis van z'n oom waar hij onderweg een ogenschijnlijke zelfmoord ondekt maar eenmaal aangekomen in het huis merkt hij dat er met zwarte magie gerommeld word

Leuke rol van Naschy als grafgraver

7.0

http://img184.imageshack.us/img184/3979/posterbraculass0.jpg http://img66.imageshack.us/img66/5667/posterthehangingwomanuvxq9.jpg

[freaky]

Mijn eerste film voor 2009

http://www.mediadis.com/pictures/big/162335.jpg

The Holiday ( 2006 ) - 7.5 / 10

Mijn score is misschien teveel, en de film is voor veel langdradig maar ik vind hem geweldig, dit is nu de 3de keer dat ik hem zie en blijf houden van de vele zoete scenes die in deze film voorbij gaan. Ook de muziek van Hans Zimmer is terug geweldig, en past perfect bij de sfeer van de film. Blijf genieten van deze film (y)

[Fikret]

Safety Last!

Op zich een hele sterke film met een afgeraffelde cheap end. Een aangename verassing als je nog niet zo bekend bent met Harold Lloyd zijn werk. Al zou ik niet meer van hem hoeven zien, het is me allemaal teveel van hetzelfde (wolkenkrabbers beklimmen, klunzeligge happy ends, enz.). Chaplin blijft mijn slapstick held, elk film van hem is een belevenis an sich. Buster Keaton is revolutionair en heeft zijn toppers maar is daar niet constant in. Laurel & Hardy vind ik ook ondanks veel goede episodes te afwisselend. Van Harold Lloyd nog weinig gezien, maar uitgaande van een aantal werk is het teveel van hetzelfde. Als ik Safety Last! los van zijn korte films beoordeel, is het natuurlijk afgezien van het einde wel een kleine meesterwerk.

8

[Daan de G.]

Defiance

Mijn eerste film in 2009 en in mijn ogen een topper. De film verteld het ietwat trage verhaal van de joodse broertjes Bielski, die werden verjaagd door de duitsers en in het bos terecht kwamen. Samen met een handjevol andere joden probeerden zij in de strenge wintermaanden te overleven.

Ik weet niet in hoeverre het allemaal klopt maar het was een zeer mooie film, prachtig geschoten(ik verwacht ook niks anders van Zwick na zijn geweldige TLS en BD) en met een onvergeetelijke Liev Schreiber in één van de hoofdrollen.

Ik had wat meer actie verwacht, maar dat had deze film niet nodig, het acteerwerk zorgt voor genoeg vuurwerk! Daniel Craig valt misschien een beetje uit de toon omdat ik bond gewend ben, toch vond ik hem goed overkomen met een degelijk accent. Dat geldt ook voor de rest van de cast welke allemaal een goed accent ten hore brengen. Daarnaast is ongeveer de helft van de film Russisch(?) gesproken, wat een zeer goede keuze is geweest! Voelt allemaal een stuk natuurlijker aan, jammer dat dit niet de gehele film zo is.

Het verhaal is heel erg mooi en ontroerend, wordt nergens gehaast gebracht maar toch had ik nog graag een half uur erachter geplakt. Dit is een ontzettend interessant gegeven en dan is het jammer dat het na 2 uur afgelopen is.

De film dingt nog mee aan de oscars las ik laatst, al denk ik dat er geen beeldjes verzilverd worden hoop ik op een paar nominaties. De film is een totale verrassing geweest en in mijn ogen verdient Liev, naast regisseur Edward Zwick een nominatie of een beeldje!

[DanielC.]

Ik was gisteren niet helemaal fit, dus ik heb heel de dag in mijn bed liggen stinken. Ik heb de drie Hanzo films gezien, en daar heb ik erg veel plezier van gehad. Hij is toch wel een aardige held, hij gaat in tegen de gevestigde orde, heeft een enorme penis, hij kan goed vechten en hij heeft de beste badkamer ooit. Mijn favoriete deel was het laatste deel omdat het toen steeds gekker werd. Hij zou wel eens een spook willen neuken, want die zijn lekker koud en hebben een lekker strak poesje. Hij zegt hier ook heel de tijd "SUBMIT TO THE LAW!".

Na Hanzo had ik nog zin in een film en dat werd the Incredible Shrinking Man En die was erg goed. Prachtige effecten en erg goede sets, maar vooral omdat de film serieus van toon is.

[Wim S.]

Defiance

Mijn eerste film in 2009 en in mijn ogen een topper. De film verteld het ietwat trage verhaal van de joodse broertjes Bielski, die werden verjaagd door de duitsers en in het bos terecht kwamen. Samen met een handjevol andere joden probeerden zij in de strenge wintermaanden te overleven.

Ik weet niet in hoeverre het allemaal klopt maar het was een zeer mooie film, prachtig geschoten(ik verwacht ook niks anders van Zwick na zijn geweldige TLS en BD) en met een onvergeetelijke Liev Schreiber in één van de hoofdrollen.

Ik had wat meer actie verwacht, maar dat had deze film niet nodig, het acteerwerk zorgt voor genoeg vuurwerk! Daniel Craig valt misschien een beetje uit de toon omdat ik bond gewend ben, toch vond ik hem goed overkomen met een degelijk accent. Dat geldt ook voor de rest van de cast welke allemaal een goed accent ten hore brengen. Daarnaast is ongeveer de helft van de film Russisch(?) gesproken, wat een zeer goede keuze is geweest! Voelt allemaal een stuk natuurlijker aan, jammer dat dit niet de gehele film zo is.

Het verhaal is heel erg mooi en ontroerend, wordt nergens gehaast gebracht maar toch had ik nog graag een half uur erachter geplakt. Dit is een ontzettend interessant gegeven en dan is het jammer dat het na 2 uur afgelopen is.

De film dingt nog mee aan de oscars las ik laatst, al denk ik dat er geen beeldjes verzilverd worden hoop ik op een paar nominaties. De film is een totale verrassing geweest en in mijn ogen verdient Liev, naast regisseur Edward Zwick een nominatie of een beeldje!

Hmm dan moet ik deze toch maar eens gaan zien, klinkt goed.

[Melzz]

Innocence - Lucile Hadzihalilovic - 2004

Ik besloot om het nieuwe filmjaar "onschuldig" te beginnen. Innocence is een vreemd debuut van Lucile Hadzihalilovic. Er is niet echt sprake van een verhaal, eerder een situatie. De situatie is dat er meisjes in een soort internaat zitten midden in een park. De meisjes kunnen er niet uit. De kleur van de linten in hun haar, geeft aan hoe oud ze zijn. Ze krijgen dansles of spelen buiten. Er hangt een constante dreiging in de lucht. Ik dacht meteen aan pedofielen want de jonge meisjes worden veelvuldig halfnaakt gefilmd of duidelijk met hun witte slipje zichtbaar. Een vreemde keuze om bepaalde scenes sensueel te filmen met meisjes van 5.....

De look van de film is prachtig. Deed me soms denken aan Suspiria van Argento. In het interview geeft de regisseur aan erg beïnvloed te zijn door Argento en dat de cameraman dezelfde is als in Argento's The Card Player. Een vreemde film. Je moet zelf maar bedenken waar het allemaal over gaat. Wellicht dat er iets meer duidelijk had mogen worden....er valt nu wel heel veel te raden. Toch een fascinerende kijkervaring. Helaas maakt de disk van AE erg veel lawaai....weer zo'n bromgeluid. Zeer storend.


Tevens het tweede deel van Pusher gezien. Ook weer een zeer boeiende film, hetzij minder rauw en spannend als de eerste.

[Coen P.]

L'Enfance Nue (Maurice Pialat, 1968 ) ****1/2
Ik heb nog weinig mogen zien van Maurice Pialat, de Franse John Cassavetes, maar na Á Nos Amours is ook L'Enfance Nue een erg sterke film. Het is fascinerend om te zien hoe Pialat in deze coming of age film speelt met tijd. De continuiteit, een erg belangrijk gegeven in een film, wordt erg speels benaderd. Een op het oog simpel iets (een zogenaamd 'dood moment' waar mannen als Cassavetes en Antonioni zo graag mee speelden) wordt uitgebreid behandeld in een scene, terwijl een relevanter moment kort door de bocht wordt afgedaan. Hiermee worden de standaard regels van de cinema op geheel eigen wijze behandeld en geinterpreteerd door Pialat. Naast dit innovatieve element is het plot ook nog eens extreem boeiend. Ik heb zelf een zwak voor coming of age films, dus wellicht ben ik ietwat bevooroordeeld. In deze film staat het opvoeden centraal. Een jong knulletje met een ontplofbaar temperament wordt namelijk van het ene pleeggezin naar het ander gebracht (het sociale regime krijgt ook een flinke sneer in de film) en zonder in te gaan op het 'hoe en waarom' van de driftkikker zie je zijn leven.

[Coen P.]

Ook nog:

Varjoja paratiisissa (Aki Kaurismäki, 1986) ***
Finland kent al jaren het hoogste (of één van de hoogste) percentage zelfmoorden. Niet onbegrijpelijk als je deze film ziet. Wat een stelletje zuurpruimen die Finnen. 90 minuten lang kijken naar droogkloten is mij te veel van het goede. Aki Kaurismäki is niet mijn man blijkt maar weer eens...

Coup de Torchon (Bernard Tavernier, 1981) ****1/2
Een sullige Franse politieman in een kolonie van Frankrijk is het lachertje van de locale bevolking. Iedereen speelt met hem tot het moment dat hij knakt. Zijn opponenten leggen één voor één op emotieloze wijze het loodje. Tavernier verplaatst een bekende roman naar het broeierige Afrika zodat deze film, die thematisch een neo-noir is, bijna in een anti-noir verandert met zijn kleurenpalet en muziekkeuze. De film zal zijn kijkers in groepen verdelen. De ene groep zal de daden van de agent veroordelen, terwijl de andere kant met hem zal sympathiseren. Ik behoorde tot de laatste groep, zodat ik de film extra genietbaar vond.

In Bruges (Martin McDonagh, 2008 ) ****
Twee huurmoordenaars (Brendan Gleason & Colin Farrell) moeten van hun baas (Ralph Fiennes) na een hit onderduiken in Brugge. De oudere van de 2 (Gleason) geniet van de rust en het pitoreske stadje, maar de wildebras (Farrell) wil niets liever dan teruggaan naar Londen. De wisselwerking tussen de 2 is erg genietbaar, waarbij met name Gleason glanst in zijn rol. Centrale spil in het verhaal is het schilderij 'dag des oordeels' van Jeroen Bosch. Beide heren wachten namelijk in Brugge (wat je kan zien als 'pergatory') hun oordeel af voor hun daden uit het verleden. Het op het oog simpele gangsterverhaaltje krijgt zo meer inhoud mee. Ik ben positief verrast.

[Patrick van den Hul]

The Great Raid, John Dahl (2005)
Ik heb inmiddels al aardig wat oorlogsfilms gezien, waaronder de gedoodverfde klassiekers, en deze doorstaat de test niet bepaald. Allereerst is het een enorm langdradige film. Het duurt anderhalf uur voordat er eindelijk een aanval wordt uitgevoerd en alle scènes daarvoor zijn vrij nietszeggend en domweg saai. De acteerprestaties van Benjamin Brat, Connie Nielsen en Ralph Fiennes zijn al even inspiratieloos. Zelfs de aanval zelf is chaotisch gefilmd en nauwelijks te volgen. Al met al gevoelsmatig een lange zit. Toch nog een krappe voldoende vanwege de sets, kostuums en de gefilmde buitenlocaties, die het tijdsbeeld goed overbrengen. 5,5

[Patrick van den Hul]

Romper Stomper, Geoffrey Wright (1992)
Brrr, wat een vervelende film. De maker zal wel gedacht hebben: Als ik zoveel mogelijk verbale en lichamelijk mishandeling op een gritty wijze in beeld breng, levert dat vast een overtuigende film op. Helaas is dit niet het geval. De film leent hevig van vooral A Clockwork Orange, maar is vééél minder geslaagd in de uitvoering. Het script is nogal onlogisch en springt van de hak op de tak. Het camerawerk schiet veel te ver door in de zogenaamde realistische aanpak. Toch nog een paar puntjes voor de redelijke acteerprestaties, waarbij vooral respect voor Russel Crowe, die hier een vrij uitdagende rol op zich neemt. 4,0

[Patrick van den Hul]

Blithe Spirit, David Lean (1945)
Een heel andere soort film dan wat ik tot dusver van Lean heb gezien. Ditmaal een komedie en in plaats van in prachtig zwart/wit zoals gewoonlijk, ditmaal al in technicolor! Het komische aspect van dit geestverhaal heeft de tand des tijds niet helemaal doorstaan; het is allemaal iets te braaf. Cinematografisch is het ook weinig bijzonder, het is een echt een film die draait om de acteurs en de dialogen. Laatsgenoemde zijn dan ook goed geschreven, niet verwonderlijk gezien het feit dat deze film een bijna letterlijke adaptie van het succesvolle toneelstuk is. Lean kreeg weinig artistieke vrijheid, waardoor die niet echt een Lean film is geworden, maar desalniettemin wel vermakelijk. 7,0

[Dennis Kuijper]

Gran Torino ( 2008 )
De racistische oorlogsveteraan Walt Kowalski komt erachter dat zijn Aziatische buurjongen het voorzien heeft op zijn kostbare bezitting, een 'Gran Torino' uit 1972. Kowalski probeert hem te hervormen.

Gisteren gezien en vind het een erg bevredigende film. Eastwood speelt weer met het grootste gemak een rol die op z,n lijf geschreven is. Misschien hier en daar wat cliches in het verhaal maar het einde maakt zeker indruk. Wat wel jammer is dat Eastwood heeft gezegd dat dit z,n laatste optreden in een film zal zijn, maar aan de andere kant heeft deze man zoveel talent achter de camera dat ik er wel vrede mee kan hebben. 8/10

[marcelb7]

Ik was gisteren niet helemaal fit, dus ik heb heel de dag in mijn bed liggen stinken. Ik heb de drie Hanzo films gezien, en daar heb ik erg veel plezier van gehad. Hij is toch wel een aardige held, hij gaat in tegen de gevestigde orde, heeft een enorme penis, hij kan goed vechten en hij heeft de beste badkamer ooit. Mijn favoriete deel was het laatste deel omdat het toen steeds gekker werd. Hij zou wel eens een spook willen neuken, want die zijn lekker koud en hebben een lekker strak poesje. Hij zegt hier ook heel de tijd "SUBMIT TO THE LAW!".
Ha, nu ben ik wel heel erg benieuwd naar de Hanzo-films. De box is inmiddels verstuurd door Play.

Zelf heb ik gisteren Red Beard van Akira Kurosawa gekeken. Zoals alle 3 uur durende epossen, moet ik me even pushen om 'm in de speler te doen, maar zodra de film speelt vliegt den tijd! Dat was het geval bij Seven Samurai, en zo ook bij Red Beard (uit 1965). Het verhaal speelt zich af in het Japan van de 19e eeuw. De arrogante stadsdokter Yasumoto wordt verplicht te werk gesteld in een arm dorpje. De hoofdarts (Toshiro Mifune als 'Red Beard') is een strikte man, maar met een enorm gevoel voor rechtvaardigheid en compassie. Yasumoto krijgt opdracht van Red Beard om te zorgen voor een 12-jarig misbruikt weesmeisje. Langzamerhand leert dokter Yasumoto een wijze les over het leven, menselijkheid en genezing.

Voor de mensen die Mifune alleen uit z'n samurai films kent: er zit nog een tamelijk brute vechtscène in, waarbij Red Beard met z'n blote handen korte metten maakt met een horde mannen die hem willen tegenhouden om het weesmeisje mee te nemen naar het ziekenhuis. Om daarna plichtsgetrouw hun wonden te verzorgen.

Een prachtige, wonderschone film. 8,5/10.

[Erwin de Koning]

IMPS* (http://www.imdb.com/title/tt1330618/)

John Carradine, Erika Eleniak, Linda Blair, Marilyn Chambers, Sybil Danning, P.J. Soles en Jennifer Tilly in een KENTUCKY FRIED MOVIE ripoff die gemaakt is in 1985 en nu (2009) pas word uitgebracht moet wel slecht zijn natuurlijk

Niet dus

Ondanks dat de faketrailers allemaal aan de flauwe kant zijn valt er genoeg te gniffelen

Vooral de trailer die de 'DON'T GO IN THE...' slashers parodieert (net als de faketrailer in GRINDHOUSE) met Linda Blair is erg leuk

7.5

http://img95.imageshack.us/img95/1349/bscap0000zk3.png

[Wim S.]

Let's Kill Bobby Z: niet echt een orginele film, zo zie je ze wel vaker, beetje in de stijl van Lucky Number Slevin, maar zekers niet beter. Dit is echt zo'n middelmatige film waar de karakters niet goed tot hun recht komen, ook Paul Walker acteert naar mijn mening erg slap in deze film. Ik vond 'm in Running Scared veel beter. Wat deze film ook niet goed doet is dat je het plot al van mijlenver ziet aankomen. 5.4/10

[Bugssje]

Arlington Road

Ik zal niet veel vertellen over deze film want dan verklap ik waarschijnlijk al te veel. Ik heb nog niet vaak zo'n spannende openingscène gezien en het einde was zeker bijzonder!

7.8

Transformers

Misschien komt het doordat ik niks met transformers/robots heb dat ik echt niks aan deze film vond. Af en toe wel leuke humor maar daar draait de film natuurlijk niet om. De special effects zagen er mooi uit maar de gevechten zelf waren (voor mij) echt heel saai. Ik kan vechtende robots gewoon niet spannend vinden. Maar als je fan bent van transformers is het vast een leuke film.

5.8

[Melzz]

Muerte de un ciclista a.k.a. Death of a Cyclist - Juan Antonio Bardem - 1955

Zeer fraai geschoten drama over een vreemdgaand stel dat tijdens een affaire een fietser dood rijden. Schuldgevoelens, angst en zelfs afpersing komt aan bod. Voordat ik de film zag, had ik het gevoel dat het zou lijken op een Antonioni film. Voor een deel is dat waar. De film mengt ook een wat meer Hollywoods aanpak met suspense. De beeldschone hoofdrolspeelster herkende ik meteen maar waarvan? Ze speelt dus ook in Story of a Love Affair van Antonioni, dus een zekere link is er zeker.

Bardem, een volbloed communist, had een hekel aan de upperclass. Ook dat aspect komt ruimschoots aan bod. De kadering en overgangen zijn zeer fraai. Ik las hier en daar dat het einde nogal tegen valt. Gek genoeg vond ik het einde prima ook al is het wat voor de hand liggend. Mooi klassieke film met enkele sporen van het Italiaanse neorealisme. Zeker een aanrader. De 45 minuten durende docu over Bardem vond ik wat droog. Verder een prachtige uitgave van Criterion met een cover om van te smullen.

Vraagje aan de mensen die deze uitgave ook hebben. Soms had ik het gevoel dat de dialogen niet helemaal gelijk liepen met de bewegende monden. Iemand die dit is opgevallen? Ik lees er niets over in reviews. Het kan wellicht ook aan mn dvdspeler liggen, alhoewel tijdens de docu had ik er geen last van. Wellicht dat sommige dialogen later zijn gedubt??

En dit viel me ook op, bevat SPOILER:

The film contains a strange mistake, or at least I assume it's a mistake. As María is waiting in the car at the end, while Juan talks about the Civil War battle fought in the fields, she's supposed to be alone. But an over-the-shoulder shot from behind her in the car clearly shows a gloved hand passing through the frame.

[Dennis Kuijper]

Let's Kill Bobby Z: niet echt een orginele film, zo zie je ze wel vaker, beetje in de stijl van Lucky Number Slevin, maar zekers niet beter. Dit is echt zo'n middelmatige film waar de karakters niet goed tot hun recht komen, ook Paul Walker acteert naar mijn mening erg slap in deze film. Ik vond 'm in Running Scared veel beter. Wat deze film ook niet goed doet is dat je het plot al van mijlenver ziet aankomen. 5.4/10
Vond deze film ook niet veel bijzonders, dit in tegenstelling tot de film The Lazarus Project (http://www.imdb.com/title/tt0464041/) (ook met Paul Walker) die mij wel wist te verrassen en waarin Walker goed op dreef is.

[Brakhage]

Vraagje aan de mensen die deze uitgave ook hebben. Soms had ik het gevoel dat de dialogen niet helemaal gelijk liepen met de bewegende monden. Iemand die dit is opgevallen? Ik lees er niets over in reviews. Het kan wellicht ook aan mn dvdspeler liggen, alhoewel tijdens de docu had ik er geen last van. Wellicht dat sommige dialogen later zijn gedubt??
Ik heb de film niet gezien, maar ik kan wel zeggen dat iedere film in Italie in die tijd achteraf gedubt werd. Nu weet ik niet precies hoe de situatie in Spanje was, maar aangezien IMDB aangeeft dat het een Spaans-Italiaanse productie is zou het me niets verbazen als men dus ook deze film volledig gedubt heeft. Maar iedere Italiaanse film heeft daar dus 'last' van, ook in iedere Fellini film bv. kun je dit zien.

[Melzz]

Ik heb de film niet gezien, maar ik kan wel zeggen dat iedere film in Italie in die tijd achteraf gedubt werd. Nu weet ik niet precies hoe de situatie in Spanje was, maar aangezien IMDB aangeeft dat het een Spaans-Italiaanse productie is zou het me niets verbazen als men dus ook deze film volledig gedubt heeft. Maar iedere Italiaanse film heeft daar dus 'last' van, ook in iedere Fellini film bv. kun je dit zien.

Thanks, ik had al zo'n vermoeden. Ben zo'n pietlut die dan vervolgens de hele tijd daar op zit te letten..haha.

Mbt de andere vraag die ik stelde; het schijnt een cameraman te zijn die niet snel genoeg zn arm weghaalde.

Altijd leuk trouwens om een volkomen onbekende regisseur te "ontdekken". Bij nader inzien heeft de film wel meer overeenkomsten met Story of a Love Affair.

Wellicht ook wat voor jou deze film....maar het kan ook zo maar zijn dat je niets vind. Lastig in te schatten. Een interessante film in ieder geval, gemaakt door een politiek filmmaker die, zoals wel bij meer Spaanse producties uit die tijd, onder de censuur van het Francoregime probeerde uit te komen en zn film van enige symboliek voorzag. Het einde is wel anders van Bardem hem wilde.

[Brakhage]

Wellicht ook wat voor jou deze film....maar het kan ook zo maar zijn dat je niets vind. Lastig in te schatten. Een interessante film in ieder geval, gemaakt door een politiek filmmaker die, zoals wel bij meer Spaanse producties uit die tijd, onder de censuur van het Francoregime probeerde uit te komen en zn film van enige symboliek voorzag. Het einde is wel anders van Bardem hem wilde.
Heb al meermalen overwogen om de film aan te schaffen, maar nog steeds niet gedaan dus. Punt is vooral dat ik weet dat een film als deze enkele maanden op de plank stof ligt te vergaren naast al die andere artcinema DVD's die ik ook nog moet zien en waar ik maar zelden nog tijd voor vrij wil maken. Ach ja, we zien wel.

[Erwin de Koning]

END OF THE LINE (http://slasherp.nexcess.net/htm/reviews/eotl.htm)

Een van de sterkste splattermovies ooit!!

9.5

Trailer (http://nl.youtube.com/watch?v=hSDekmdtq9Y)

http://img156.imageshack.us/img156/8228/endoflinebigto6.jpg

[Patrick van den Hul]

Thirteen Days, Roger Donaldson (2000)
Iedereens is wel op de hoogte van de Cubaanse raketcrisis, waarbij WOIII en/of het lanceren van kernwapens erg dichtbij kwamen. De details zijn echter minder bekend en die worden in deze film nauwgezet uit de doeken gedaan. De cast is prima. Ik vind Kevin Costner altijd goed in dit soort rollen en Bruce Greenwood doet het ook heel redelijk als John F. Kennedy. De supporting cast vol met 'waar ken ik die ook alweer van' gezichten, maakt het plaatje af. Wat erg goed werkt is het switchen tussen het politieke schouwspel en de gebeurtenissen in het 'veld', met de marineschepen en de luchtvaart. Mede hierdoor verveelt deze film met een speelduur van 2 uur en 15 minuten geen moment. Het was wel jammer dat de film soms wat te nationalistisch is en dat bepaalde zaken wat gesimplificeerd worden, zoals de legerofficieren die direct zodra ze de oval office verlaten nog even in Jip en Janneke taal uitleggen dat ze het niet met hem eens zijn en Kennedy maar zwak vinden. Dit was allang duidelijk in het gesprek daaraan voorafgaan. Al met al een geslaagde film over een zeer belangrijk stukje geschiedenis. 7,6

[Wim S.]

There Will be Blood (BR) : Geweldige film over een olie-handelaar die land zoekt om olie te kunnen boren, tot hij op een gegeven moment land kan kopen in een plaatsje in California en daar lijkt alles fout te gaan als hij daar in conflict raakt met de lokale prediker. Daniel Day Lewis zet een geweldige rol neer als een oliebaron die niemand iets gunt, alleen maar oog voor de olieproductie heeft, een man die alles had kunnen hebben. De film heeft een lange speelduur maar had van mij nog langer mochten zijn. 8.1/10

[Alexander D]

Felon

Simpel verhaal maar zeer vermakelijk.

[Mr. Blonde]

Fantasia - 1940

Getekende beelden begeleiden diverse klassieke stukken muziek. Sommige sequenties komen vrij gedateerd over, maar blijven leuk om naar te kijken (nijlpaarden in tutu’s!). Heerlijke film voor de oogjes EN oortjes.
7.9

Thieves like us - Robert altman - 1974

Twee ontsnapte gevangenen (waaronder Keith Carradine) kiezen niet voor het rechte pad, maar gaan zich bezig houden met het overvallen van banken. Gesponsord door Coca Cola (?).
7.0

[Peter van santbrink]

Net ER seizoen 12 afgerond en in 1 woord geweldig, dikke 10 ! een van de beste series (misschien wel de beste), blijft overtuigen ondanks de vele nieuwe gezichten in de loop der jaren

serie heeft alles; drama, humor, romantiek, actie en realistisch

hoogtepunten van dit seizoen Pratt in Darfur, Neela en Gallant en natuurlijk een van de beste cliffhangers ooit (vervolmaakt met het prachtige "Open Your Eyes" van Snow Patrol)

http://www.youtube.com/watch?v=kGcedPyPQYg&feature=related

[Michael Hamers]

Ice Age

Heerlijke animatiefilm met geweldige humor. Je kunt zien dat de animatie destijds al achterliep bij de Pixars van toen en nu doet de animatie al helemaal erg gedateerd aan, maar dat mag de pret niet drukken.

8/10

Ice Age 2: The Meltdown

Wederom flink gelachen om Sid, Manfred en Diego. En vooral de geweldige slapstick momenten met Scrat. Ik ben intussen wel erg benieuwd naar deel 3. Zal ze binnekort maar eens op Blu-ray aanschaffen. De animatie in deel 2 is al wel een heel stuk beter dan in deel 1. Veel meer detail en het water is ook erg veel beter nagebootst dan in deel 1. Eigenlijk vind ik deel 2 over het algemeen gezien gewoon beter en leuker dan deel 1.

8,5/10

[Fulgore]

Babylon A.D. 6/10
Een nieuwe film met Vin Diesel. De wereld is vervallen en vin speelt een of andere badass. Om 1 of andere reden vond ik vin diesel niet slecht. In Riddick was hij best goed en xxx was hij ook niet slecht. Hij zal nooit een oscar winnen maarja hij speelt leuke films.
Het is niets meer dan een spektakel film. Op zich is het geen slechte film maar vond het allemaal wat rommelig. het springt een beetje van de hak op de tak afentoe. zoek je gewoon een film waarmee er een saai uur sneller voorbij gaat zit je niet verkeerd.

[Mr. Blonde]

Man of La Mancha - Arthur Hiller -1972

Het verhaal van ‘Don Quixote’ in een musicaljasje. Beetje saai en niet al te spectaculair. Peter O’toole als ‘de Don’maakt een hoop goed.
6.5

Goodfellas - Martin Scorsese - 1990

Een kijkje in het alledaagse leven van de georganiseerde misdaad. Gestoorde performance van Joe Pesci!
8.4

[Erwin de Koning]

THE BAT PEOPLE (http://www.badmovies.org/capsules/b/batpeople/)

ANGEL OF FEAR / IT'S ALIVE! / IT LIVES BY NIGHT

Toen de titlesequence bezig was schoot het door mijn kop dat ik deze film al gezien moest hebben maar de titel kwam mij niet bekend voor. Bleek dat ik hem al gezien had in een MST3K aflevering toen de film IT LIVES BY NIGHT heette

Is de film echt zo slecht als zijn reputatie doet vermoeden? Neuh maar het is ook geen topper. Een man wordt gebeten door een vleermuis en sindsdien krijgt hij waanvoorstellingen dat hij op jacht is naar menselijk bloed. Een aardige variant op het bekende vampierthema maar kon bij mij maar net de aandacht vasthouden

6.0

http://img387.imageshack.us/img387/889/posterthebatpeoplekb9.jpg

[Oudlid_X5]

Annie Leibovitz: Life Through a Lens (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=135583) (2006)

Barbara Leibovitz maakt een documentaire van Annie Leibovitz. Aan de ene kant een mooi portret maar aan de andere kant krijgen we een heleboel niet te weten. Zo krijgen we het drugsgebruik tussen neus en lippen te horen. Alsof wij het niet mogen weten. Verder kwam Annie Leibovitz erachter dat toen ze de vijftig gepasseerd was, kinderen vergeten was te maken. Mijn eerste vraag is dan meteen. Hoe heeft ze dat geflikt? Waar is haar man? Waarom heeft ze geen trouwring om? Is ze lesbisch? En zo zijn er nog genoeg andere kanttekeningen die ik bij de documentaire gemaakt heb. Buiten dat, vond ik de foto’s wel heel erg gemaakt vooral de sessies van George Clooney, Julia Roberts en Kirsten Dunst. Foto gemaakt en we passen het één het ander aan in de computer. Dat noem ik geen befaamde fotografe. Verder werd er wel heel veel geknipt in de interviews. Mogen we alleen maar positieve dingen horen? Het leek wel een gecensureerde versie die we te zien kregen. Al met al een gerespecteerde versie die alleen een zus of broer kan maken. Sceptici kunnen hier beter wegblijven.

[Daan de G.]

The Fellowship of the Ring : EE

In mijn ogen het begin van de mooiste trilogie allertijden. De magie pakt me al in de eerste scene vast en laat mij nooit meer los!

[Don van Straalen]

Gisteren Eden Lake gezien, naar aanleiding van positieve reviews op Rottentomatoes en Empire-online.

Film over een verliefd stel dat een romantisch weekend wil hebben bij een mooi rustig meer, maar dit wordt al snel verpest door de plaatselijke jeugd (chav's).

Best gruwelijke film en één van de betere horrorfilms die ik afgelopen tijd heb gezien, maar dit zegt niet zoveel aangezien ik nooit zo vaak horrors kijk.

8/10

[Melzz]

L'Uccello dalle piume di cristallo a.k.a. Bird with the Crystal Plumage - Dario Argento - 1970

Deze film had ik ge-upgrade van mn A-film versie naar de 2-disker van Blue Underground. En dan bleek een zeer goede zet. De beeldkwaliteit is geweldig, met zwart echt diepzwart...dat was bij de A-film versie wel anders. Er zitten zeer veel taalopties op. De A-film was volgens mij Italiaans gesproken. Ik heb de film nu in het Engels gezien. Een minpuntje is dat je niet via de afstandsbediening kan switchen naar verschillende taalopties of audiocommentaar. Je moet dan eerst terug naar het menu, erg jammer. Ondanks dat minpuntje is dit wel mn beste uitgave van Blue Underground.

De film staat nog steeds als een huis....gelukkig! Als een film tijdens een eerste kijkbeurt gewelidg is kan hij natuurlijk een 2e keer wat tegenvallen. Het verhaal doet onder aan de stijl.....maar wat een stijl! De composities, het camerawerk....top! Het viel me nu ook op dat een bepaald shot rechtstreeks is gekopieerd door Carpenter in Halloween. Ik kan daar echt vreselijk van genieten, bepaalde shots zijn zo mooi.

Een ander pluspunt is de muziek van Morricone. Wat een geweldige soundtrack, wellicht de beste van Morricone. Ik vind de muziek in ieder geval perfect en alleen daarom een genot om deze film te herzien.

De extra's op disk 2 zijn niet heel uitgebreid maar wel zeer leuk; Argento, Morricone en Storaro (cinematographer) komen aan bod. Het grappigste interview komt van actrice Eva Renzi die beweert dat deze film haar carrière gekost heeft. Ze had diepe psychologische motieven verwacht voor haar karakter maar in plaats daarvan was ze slechts een pion in de wereld van Argento.

Geweldige thriller en een debuut om van te dromen.

9,5

[Oudlid_X5]

Ook nog:

Varjoja paratiisissa (Aki Kaurismäki, 1986) ***
Finland kent al jaren het hoogste (of één van de hoogste) percentage zelfmoorden. Niet onbegrijpelijk als je deze film ziet. Wat een stelletje zuurpruimen die Finnen. 90 minuten lang kijken naar droogkloten is mij te veel van het goede. Aki Kaurismäki is niet mijn man blijkt maar weer eens...

Klinkt goed, Coen. (6)

Van Aki heb ik alleenThe Man without a Past gezien. Die vonden we beiden geen topper.

[Angels vs demons]

Dead Leaves (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=108591) (2004)

Na de review van verhoeven was ik best wel benieuwd naar deze animatie film!
ook over de beelden die ik gezien heb was ik heel enthousiast dus ben ik meteen naar de winkel gestapt om hem te kopen!

Nu eindelijk had ik tijd om hem op te zetten.. man wat heb ik die "volle" 55 minuten zitten genieten! Super snelle, chaotische en lomper scenes, donkere en oversexte humor.. Geniaal gewoon! daarbij komt ook nog eens de hele gave animatie stijl.. en dat maakt het plaatje af!

heel de film is een beetje te vergelijken met de geanimeerde scenens uit Natural born killers en tank girl!

van mij had de film dubbel zo lang mogen duren!

8/10

http://images2.dvdempire.com/gen/movies/620137h.jpg

[Angels vs demons]

The Eye (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=99816) (2008)

Eerlijk gezegd verwachte ik helemaal niets van deze film.
Na the grudge, the ring en dark water is the eye de zoveelste aziatische horror verfilming.
Ik zelf ben groot tegenstander van het verfilmen van deze horror films, en vond ook the grudge en the ring erg tegenvallen.

Maar toen ik gister the eye zat te kijken viel het allemaal best wel mee.. Misschien is Jessica Alba wel niet de beste actrice voor deze film.. en zijn japanse acteurs/regiseurs veel "beter" in het maken van dit soort films.. toch vond ik het best een redelijke film!

Goede niet overdreve schrik momenten, orginele verhaal redelijk aangehoude..

6.5

http://www.jaunted.com/files/1747/the_eye.jpg

[Wim S.]

The Eye (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=99816) (2008)

Eerlijk gezegd verwachte ik helemaal niets van deze film.
Na the grudge, the ring en dark water is the eye de zoveelste aziatische horror verfilming.
Ik zelf ben groot tegenstander van het verfilmen van deze horror films, en vond ook the grudge en the ring erg tegenvallen.

Maar toen ik gister the eye zat te kijken viel het allemaal best wel mee.. Misschien is Jessica Alba wel niet de beste actrice voor deze film.. en zijn japanse acteurs/regiseurs veel "beter" in het maken van dit soort films.. toch vond ik het best een redelijke film!

Goede niet overdreve schrik momenten, orginele verhaal redelijk aangehoude..

6.5



Viel inderdaad niet tegen, echter vond ik dat de schrikscenes bij de aziatische versie veel heftiger waren. Bv die scene in het restaurant vond ik in tegenstelling tot de aziatische versie waarbij ik me echt rot schrok, de hollywoodversie hiervan een lachertje.

[Bettina]

Annie Leibovitz: Life Through a Lens (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=135583) (2006)

Barbara Leibovitz maakt een documentaire van Annie Leibovitz. Aan de ene kant een mooi portret maar aan de andere kant krijgen we een heleboel niet te weten. Zo krijgen we het drugsgebruik tussen neus en lippen te horen. Alsof wij het niet mogen weten. Verder kwam Annie Leibovitz erachter dat toen ze de vijftig gepasseerd was, kinderen vergeten was te maken. Mijn eerste vraag is dan meteen. Hoe heeft ze dat geflikt? Waar is haar man? Waarom heeft ze geen trouwring om? Is ze lesbisch? En zo zijn er nog genoeg andere kanttekeningen die ik bij de documentaire gemaakt heb. Buiten dat, vond ik de foto’s wel heel erg gemaakt vooral de sessies van George Clooney, Julia Roberts en Kirsten Dunst. Foto gemaakt en we passen het één het ander aan in de computer. Dat noem ik geen befaamde fotografe. Verder werd er wel heel veel geknipt in de interviews. Mogen we alleen maar positieve dingen horen? Het leek wel een gecensureerde versie die we te zien kregen. Al met al een gerespecteerde versie die alleen een zus of broer kan maken. Sceptici kunnen hier beter wegblijven.

Dank voor je verhaal.
Ik wilde deze gaan aanschaffen, maar zal het nu maar laten. Het klinkt niet naar een goede film/docu.
Ik wacht wel tot die een keer op tv komt.

[Melzz]

Banshun - a.k.a. Late Spring - Yasujiro Ozu

Mn tweede Ozu na Tokyo Story. Ik zal denk ik geen fan worden van Ozu ook al snap ik wat hij wil zeggen in zn films. In deze film woont een 27 jarige vrouw bij haar vader in. De vader wil dat ze gaat trouwen, ook al betekend dat hij voortaan alleen door het leven zal moeten. De dochter wil eigenlijk niet trouwen maar gewoon bij haar vader blijven.

De film gaat over oude Japanse gebruiken zoals uithuwelijking. Mijn "probleem" met de film is dat ik na 15 minuten al helemaal kapot ben. De film is zoooo traagggg. Veel dialoogscenes over wel of niet trouwen. Ik merk gewoon dat het me eigenlijk niet boeit terwijl ik tegelijkertijd de schoonheid van Ozu wil zien. Een kenmerk van Ozu is zijn gebruik van statische shots....dus veel actie of dynamiek krijg je niet te zien. Verder worden alledaagse zaken volledig uitgespeeld, we zien iemand binnen komen, thee zetten etc etc. Gewone dagelijkse bezigheden die eigenlijk in mijn ogen niet zo boeiend zijn.

Duidelijk een film waarvoor je (cliche!!) in de stemming moet zijn. Naruse beviel me gek genoeg beter, alhoewel er veel overeenkomsten zijn. Een ander aspect dat me soms wat tegen staat is het acteerwerk van Setsuko Hara. Ze heeft vaak een soort van heilige grijns op haar gezicht dat ik op een gegeven moment echt zat ben. Ze zal het ongetwijfeld goed spelen, het niet tonen van emoties zoals dat gebruikelijk is in Japan. Na een half uurtje ben ik overgeschakeld naar het audiocommentaar (iets wat ik eigenlijk nooit doe). Ik heb dus een groot gedeelte gezien met audiocommentaar zodat ik toch nog enigszins geboeid was.

Een film die je onmogelijk slecht kan noemen, eerder totaal niet mn kopje thee. Er gebeurt gewoon te weinig dat mn aandacht vast kan houden. De twee meesterwerken van Ozu nu gezien, ik denk dat ik me maar concentreer op andere Japanse filmmakers. Wellicht over een aantal jaren nog eens proberen.

[Coen P.]

L.A. Confidential (Curtis Hanson, 1997) ****½
Wie het curriculum vitae van Curtis Hanson bekijkt zal zijn wenkbrauwen fronsen bij het aangezicht van L.A. Confidential. Tussen al zijn prullen blijkt namelijk dit schromelijk ondergewaardeerd meesterwerk. De film heeft zijn klasse voornamelijk te danken aan het door Brian Helgeland (Payback) geschreven script, een bewerking van een gelauwerde roman van James Ellroy. De film speelt zich in het begin van de jaren '50 van de vorige eeuw af en is een gestyleerde thriller met noirtinten.
Thematisch gesproken heeft het slimme gangsterverhaal vol corrupte agenten, een soort van private dick (Danny DeVito als pulpjournalist) en een hoertje dat de femme fatale speelt veel overeenkomsten met de populaire noirs van de jaren '40.
Visueel gezien heeft de film totaal geen overeenkomsten. Zo is er nergens sprake van chiaroscuro belichting.
Het mooie van het verhaal is dat iedereen wel iets te verbergen heeft. Het duurt even voordat het verhaal op gang komt, maar als een sneeuwbal die van een berg afrolt neemt het tempo van de film toe naarmate de tijd vordert. Als kijker wordt je inmiddels gedwongen een keuze te maken voor de rechtlijnige agent die alles volgens het boekje doet en de agent die regels wil breken om succes te behalen. Deze mannen, Guy Pearce en Russell Crowe (beide in een rol die hun carriere in Hollywood zou doen starten) worden echter gedwongen samen te werken in de conclusie van de film die er voor zorgt dat je geen nagels meer overhebt.
Concluderend kan gesteld worden dat deze film alles heeft wat succes vraagt: een duivels script en goede acteurs. Als je dat hebt dan maakt het niet uit dat er een drol als Curtis Hanson aan het roer staat!

[Coen P.]

Zelf heb ik gisteren Red Beard van Akira Kurosawa gekeken. Zoals alle 3 uur durende epossen, moet ik me even pushen om 'm in de speler te doen, maar zodra de film speelt vliegt den tijd! Dat was het geval bij Seven Samurai, en zo ook bij Red Beard (uit 1965). Het verhaal speelt zich af in het Japan van de 19e eeuw. De arrogante stadsdokter Yasumoto wordt verplicht te werk gesteld in een arm dorpje. De hoofdarts (Toshiro Mifune als 'Red Beard') is een strikte man, maar met een enorm gevoel voor rechtvaardigheid en compassie. Yasumoto krijgt opdracht van Red Beard om te zorgen voor een 12-jarig misbruikt weesmeisje. Langzamerhand leert dokter Yasumoto een wijze les over het leven, menselijkheid en genezing.

Voor de mensen die Mifune alleen uit z'n samurai films kent: er zit nog een tamelijk brute vechtscène in, waarbij Red Beard met z'n blote handen korte metten maakt met een horde mannen die hem willen tegenhouden om het weesmeisje mee te nemen naar het ziekenhuis. Om daarna plichtsgetrouw hun wonden te verzorgen.

Een prachtige, wonderschone film. 8,5/10.

Sterke Kurosawa inderdaad! De laatste samenwerking tussen acteur Mifune en regisseur Kurosawa :(

[Mr. Incredible]

Wie het curriculum vitae van Curtis Hanson bekijkt zal zijn wenkbrauwen fronsen bij het aangezicht van L.A. Confidential. Tussen al zijn prullen blijkt namelijk dit schromelijk ondergewaardeerd meesterwerk.

Ik zou Wonder Boys niet prul willen noemen, is toch een uitstekende film. Ik vind die film meer ondergewaardeerd dan L.A. Confidential die toch de nodige erkenning heeft gekregen. Voor de rest zijn de films van Curtis Hanson inderdaad niet echt hoogstaand.

[Brakhage]

Ik zou Wonder Boys niet prul willen noemen, is toch een uitstekende film. Ik vind die film meer ondergewaardeerd dan L.A. Confidential die toch de nodige erkenning heeft gekregen. Voor de rest zijn de films van Curtis Hanson inderdaad niet echt hoogstaand.
Vond Wonder Boys inderdaad ook een frisse film destijds.

[Coen P.]

Wonder Boys heb ik nog nooit gezien, maar het overige werk deed me niets of lijkt me niets.

[Coen P.]

Tropic Thunder (Ben Stiller, 2008 ) ****
Het moet een mooi gezicht zijn geweest. Ben Stiller, wiens carriere de laatste jaren aan populariteit heeft ingeboet, meldt zich bij de studio met medeschrijver Justin Theroux om aan te geven dat ze miljoenen willen voor een komische oorlogsfilm waarbij vele films uit het verleden een hak gezet worden, Robert Downey jr middels een blackface een neger speelt en waarbij Stiller tussendoor ook nog eens mensen met het down syndroom voor paal zet. Gelukkig zwichtte de studio, want dit is een atypische Ben Stiller productie. Het is namelijk wél een goede en leuke film geworden. Geslaagde persiflages en heerlijke karikaturen waarbij met name Robert Downey jr fantastisch op dreef is en de één na de andere geweldige one liner het scherm in schreeuwt! Hiernaast speelt Tom Cruise ook nog een werkelijk hilarische rol als overbehaarde, kale studiobons met een voorliefde voor rapmuziek!

[Daan de G.]

Ik vond Dodgeball anders ook een uitstekende film van Ben Stiller! Vond die stiekem een stuk hilarischer, al is Tropic Thunder ook genieten :D

[Coen P.]

Gaat iedereen me nu tegenspreken als ik mijn mening geef...tsk, dan zeg ik wel niets meer :mrgreen:

[Brakhage]

10 (Blake Edwards, 1979) *1/2

Als Blake Edwards een creatieve bui heeft grenzen zijn films aan het sublieme, maar als de man minder geinspireerd is, worden zijn films al heel snel strontvervelend. Helaas valt '10' in die laatste categorie, ondanks de legendarische scene waarin Bo Derek over het strand huppelt, een scene die overigens niets voorstelt. Wellicht is de film reuze interessant en herkenbaar voor hetero's van middelbare leeftijd die in een midlife crisis zitten of gezeten hebben, maar voor ieder ander valt hier weinig te genieten. Het helpt daarbij ook niet dat de walgelijke en pijnlijk ongrappige Dudley Moore de hoofdrol speelt, wat een drol van een vent. Uithuilen, opkrabbelen en verder gaan dan maar.

[Lex v/d Moolen]

Vond 10 ook een vreselijke film en Bo Derek doet mij ook verder weinig.

[Pascal Barroso]

Ieder jaar begin ik het filmjaar met 1. DE Lord of the Rings EE trilogie en 2. The Shawshank Redemption.

Dit jaar ben ik eerst met The Shawshank Redemption begonnen. De film boet voor mij na al die keren kijken nogsteeds niks aan kracht in. Blijft voor mij 1 van de meest geweldige films ooit met hele sterke acteerprestaties van Freeman en Robbins.

[Mr. Blonde]

Pick A Star - Edward Sedgwick - 1937
Een kelner belooft z’n liefje een Hollywood carrière. Tegenvallend filmpje uit de Hal Roach studio. De twee scènes waar Laurel en Hardy een gastrol vertolken zijn het leukst. 6.0

Run Fatboy Run - David Schwimmer - 2007
Dennis (Simon Pegg) laat z’n zwangere vriendin voor het altaar staan. 5 jaar later heeft hij daar nog steeds spijt van. Leuke Britse komedie van ‘De-meest-getalenteerde-Friend’. 7.3


Appaloosa - Ed Harris - 2008
Ed Harris en Viggo Mortensen worden het ‘recht’ in het stadje Appaloosa. Daar is de vorige sheriff net vermoord door Jeremy Irons. Wederom een fijne western die er uitgebracht is. 7.5


Bolt - Byron Howard/Chris Williams - 2008
Het acterende hondje Bolt leeft in een filmstudio een ‘Truman show’-achtig leven. In een tv-serie is hij een hond met superkrachten. Het toeval brengt hem in de echte wereld. Weer een ontzettend leuke film uit de Disney-studio. Na deze film wil iedereen een hamster in een loopbal! 7.8


Blindness - Fernando Meirelles - 2008
Er heerst een epidemie waardoor de mensch plotseling blind wordt. Een groot aantal van hun wordt in quarantaine geplaatst. Handig is dat Julianne Moore stiekem niet blind is. Een kille naargeestige film die het niet van het plot moet hebben. 6.5


Body Of Lies - Ridley Scott - 2008
Een O.K. Anti-terreur Aktie-flick waarin Leo Dicaprio en (een nog steeds vadsige) Russel Crowe fundamentalisten-ass-kicken. 7.4


Pride And Glory - Gavin O'Connor - 2008
In beginsel een spannende ‘dirty-cop movie’, met goed acteerwerk van de hele cast, waar Colin Farrel lekker los gaat. Het laatste half uurtje springt het script echter flink uit de bocht met rare uit de dikke duim gezogen wendingen. 7.6

[Erwin de Koning]

SAMURAI COP (http://www.eccentric-cinema.com/cult_movies/samurai_cop.htm)

Zoals de poster aangeeft is het jammergenoeg niet. Geen exploitatie ripoff van culthit MANIAC COP, maar eerder een aktiefilmpje, een nogal ongeloofwaardig aktiefilmpje wat zo uit de stal van Andy Sidaris blijkt te komen maar dan zouden er meer en grotere tieten in zitten

Alleen kijken met een stevige borrel of iets anders

Onderstaande scene is op z'n minst gedenkwaardig te noemen

Klik (http://nl.youtube.com/watch?v=D6gk04xzN3U)

6.5

http://img513.imageshack.us/img513/3086/samuraicopdvddi0.jpg

[Patrick van den Hul]

Blue Velvet, David Lynch (1986)
Ik kon mijn ogen bijna niet van het scherm houden door de kracht van de scènes, maar ik heb geen idee wat ik zojuist heb gezien. Waar heb ik het over? Een film van David Lynch natuurlijk. Na het wel erg vreemde Mulholland Drive en het juist weer conventionele The Elephant Man is dit de derde film van deze invloedrijke regisseur die ik zie. Iedereen roemt altijd zijn kwaliteiten als schrijver en cinematograaf, maar naar mijn mening zijn zijn vaardigheden als acteursregisseur misschien wel de succesfactor van zijn films. Hij brengt prima acteurs en actrices op een niveau dat ze in andere films niet kunnen halen. In dit geval een hoofdrolspeler waar ik werkelijk nog nooi van had gehoord en prima bijrollen van onder andere Isabella Rossellini, Dennis Hopper, Laura Dern en Dean Stockwell. Net als bij Mulholland drive zijn er verschillende interpretaties mogelijk over wat er nu precies werkelijkheid is en wat een fantasie of droom. Ondanks de schokkende scènes (zeker voor die tijd), is het toch een film geworden met een normale verhaalstructuur. Dit verhaal is weinig bijzonder, maar het is wederom de sfeer die dit tot een topper maakt die ik op termijn zeker zal herkijken. 8,5

[Brakhage]

Blue Velvet, David Lynch (1986)
Ik kon mijn ogen bijna niet van het scherm houden door de kracht van de scènes, maar ik heb geen idee wat ik zojuist heb gezien. Waar heb ik het over? Een film van David Lynch natuurlijk. Na het wel erg vreemde Mulholland Drive en het juist weer conventionele The Elephant is dit de derde film van deze invloedrijke regisseur die ik zie. Iedereen roemt altijd zijn kwaliteiten als schrijver en cinematograaf, maar naar mijn mening zijn zijn vaardigheden als acteursregisseur misschien wel de succesfactor van zijn films. Hij brengt prima acteurs en actrices op een niveau dat ze in andere films niet kunnen halen. In dit geval een hoofdrolspeler waar ik werkelijk nog nooi van had gehoord en prima bijrollen van onder andere Isabella Rossellini, Dennis Hopper, Laura Dern en Dean Stockwell. Net als bij Mulholland drive zijn er verschillende interpretaties mogelijk over wat er nu precies werkelijkheid is en wat een fantasie of droom. Ondanks de schokkende scènes (zeker voor die tijd), is het toch een film geworden met een normale verhaalstructuur. Dit verhaal is weinig bijzonder, maar het is wederom de sfeer die dit tot een topper maakt die ik op termijn zeker zal herkijken. 8,5
Is het niet vrij duidelijk dat de film een fantasie wordt op het moment dat de camera in het oor verdwijnt?

[Brakhage]

Zojuist 'Love Streams' weer gezien en ik wat het opmerkelijk genoeg nog volledig eens met wat ik meer dan twee jaar geleden erover geschreven had, dus ik knip en plak, enkel de eerste zin is nu niet meer relevant:

Love Streams (John Cassavetes, 1984) *****

Ik heb mijn intense bewondering voor de films van John Cassavetes nooit onder stoelen of banken gestoken en dit was na Gloria alweer de tweede film van Cassavetes die ik dit jaar in de bioscoop kon zien. Het was ook een film die ik nog nooit eerder had gezien, ‘Love Streams’, zijn formele zwanenzang en absoluut een van zijn beste. Of nog simpeler gezegd: een van de mooiste films die ik in mijn leven gezien heb.

Iets nieuws doet Cassavetes in deze film niet (op de droomsequenties na wellicht), hij doet hier gewoon wat ie al sinds ‘Shadows’ deed en dat hoort ook zo, want dat maakte hem zo uniek. Voor diegenen die het nog steeds niet weten: dit betekent een totaal disrespect voor alle regeltjes op het gebied van cinematografie, belichting, geluid etc. Als er een shot onscherp is, so be it. Als een dialoog even wat wegvalt, nou en? Want, zo zei Cassavetes ‘hoe kunnen acteurs nu echt hun diepste gevoelens tonen als ze zich druk moeten maken om waar ze mogen lopen omdat anders de belichting of de camera-instelling niet meer klopt?’ Het is veelzeggend bijvoorbeeld dat hij voor zijn meesterwerk ‘A Woman under the Influence’ nog een cameraman nodig had en hij een tweedejaars student van de American Film Institute kreeg. Na een paar dagen werk en slaande ruzie heeft Cassavetes de beste knul weggestuurd, want zelfs deze nog lang niet klaar zijnde student was al in zo’n mate conventioneel gevormd dat ie niet in staat was om datgene te doen wat Cassavetes wilde. Daarom stelde Cassavetes maar gewoon iemand achter de camera die nog nooit een camera vastgehouden had, want deze persoon had immers nog geen conventionele eigen ideeën over hoe je een film ‘behoort’ te filmen.

De cinema van Cassavetes is er dus een van imperfectie. Bewuste technische imperfectie dus, maar ook de imperfectie van de mens. Want het enige waar Cassavetes in geïnteresseerd was, was de mens en al zijn tekortkomingen. Als een van de weinige mensen in de cinema wist Cassavetes door te dringen tot het diepste wezen van de mens, hij legde de mens in al zijn glorie en met al zijn tekortkomingen angstig mooi bloot. Personages in zijn films kunnen stotteren, zichzelf verspreken, zichzelf tegenspreken, zichzelf aanstellen, zich gedragen als een volslagen idioot. Simpelweg omdat mensen dat kunnen doen in hun leven. Mensen zijn geen perfecte creaturen die altijd de juiste of logische beslissing nemen, mensen kunnen hoge toppen bereiken en vallen in diepe dalen en soms binnen een kort tijdsbestek. Zo dus ook in zijn films.

‘I have a one-track mind: all I’m interested in is love’, zei Cassavetes ooit en nergens is dat meer evident dan in ‘Love Streams’. De naam zegt het al. Is liefde een onstopbare stroom, een constant in flux zijnde emotie? Dat is de vraag die deze film stelt en het antwoord is uiteraard ja. De films van Cassavetes zitten altijd vol met onzinnige scènes en details, ze kunnen soms eindeloos lang doorgaan. Zijn hele oeuvre is een aaneenschakeling van momenten die op zichzelf nergens echt belangrijk zijn, maar gewoon een opname zijn van momenten die wij allemaal meemaken. Zijn films meanderen altijd en geen meer als ‘Love Streams’. Is liefde een meanderend, voorslepend fenomeen? Ja en ‘Love Streams’ ook. Bijna 2,5 uur duurt deze film en het zit vol met stomme, leuke, liefde, verontrustende, beschamende en onzinnige dingen zonder een duidelijke focus. Het kabbelt voor, het is soms dramatisch aangezet dan weer dramatisch volledig oninteressant, maar duurt geen seconde te lang. Ik barste tijdens de meest normale scènes in tranen uit, omdat ik bij het kijken van zijn films altijd weer een beetje verliefd word op Cassavetes en als ik verliefd word op Cassavetes dan word ik weer verliefd op het leven. Want zijn films ZIJN het leven. Ze doen me beseffen hoe mooi het leven kan zijn. En hoe vreselijk soms ook. Er is altijd depressie en ellende in Cassavetes, maar uiteindelijk ook altijd hoop en compassie, heel veel compassie.

Zijn films zijn vaak aangeduid met cinema verité. Je hebt ook nog zoiets als het Italiaans Neorealisme. Welnu, als die films realistisch zijn dan zou ik Cassavetes naturalistisch willen noemen. Naturel humanisme. Er zijn binnen de Amerikaanse cinema de laatste vijftig jaar niet ontzettend veel echte vernieuwers geweest, mensen die echt wat nieuws en anders deden. Ik denk dat je John Cassavetes samen met Robert Altman en Paul Morrissey zou kunnen beschouwen als de enige drie Amerikaanse regisseurs die echt wat vernieuwends en unieks deden.

Natuurlijk eindigen de films van Cassavetes niet. Ja, ze eindigen wel omdat de film ophoudt. Maar van een narratieve closure is natuurlijk nooit sprake; zijn films houden gewoon op en daarmee houdt ook het verhaal gewoon op, terwijl het echte leven verder gaat. ‘Love Streams’ kent het mooiste einde van alle Cassavetes films: op een zeer regenachtige avond zien we Cassavetes zelf (hij en zijn vrouw Gena Rowlands spelen zelf de hoofdrollen in de film) een raam uitkijken. Hij kijkt redelijk bedrukt, maar toch ook hoopvol. Zijn gezicht wordt enigszins vervormd door de regen die langs het raam stroomt, want het is van buitenaf gefilmd. Cassavetes heeft een sullige strooien hoed in zijn hand. Hij wuift met deze hoed richting de camera, richting ons. Zijn publiek. En loopt vervolgens weg. De film eindigt hiermee. Het is een waarlijk prachtig afscheid van een waarlijk uniek filmmaker, want het is zijn laatste karakteristieke film, die laatste komedie die hij maakte is een vreemde eend in de bijt. John Cassavetes heeft echt wat bijgedragen aan de filmwereld. Ach natuurlijk was hij een van de eerste onafhankelijke Amerikaanse regisseurs en baande daarmee de weg voor velen. En natuurlijk waren zijn technische vernieuwingen van belang en is die invloed nog steeds voelbaar. Natuurlijk was hij dé acteursregisseur bij uitstek die acteurs naar ongekende hoogten wist te stuwen. Maar daar liggen niet de grootste verdiensten van Cassavetes. Dat blijven zijn films. Want met zijn films schonk Cassavetes ons het leven. Het leven zoals het is. Hij groette ons in dit laatste filmshot. Ik groet u terug, John Cassavetes. Bedankt.

[Fulgore]

The three burials of Melquiades Estrada. 8/10

Had deze film al eens eerder gezien. maar was alweer een tijdje geleden dus heb het nog maar een keer opgezet. Een uitstekende film met erg goede acteurs. Tommy zet hier een ijzersterke rol neer. De eerste keer erg genoten van de film en de 2de keer ook.

mocht je het nog niet hebben gezien zeker een keer doen.

[Patrick van den Hul]

Is het niet vrij duidelijk dat de film een fantasie wordt op het moment dat de camera in het oor verdwijnt?

Nee dat lijkt me niet, de gebeurtenissen zijn vreemd, maar niet onmogelijk.

[steven van dijk]

De Acteur die speelde in Blue Velvet heet Kyle Maclachlan, hij maakte zijn debuut in Dune ook een film van David Lynch, hij speelde de hoofdrol in de tv serie Twin Peaks en in de gelijknamige film Fire Walk with Me.
Ook speelde hij in Olivers Stone film The Doors en in Showgirls van Paul Verhoeven.
En wil je zijn hele ouvre lezen kijk ff op IMDB.
Ik hoop dat je wat aan deze info hebt.
En welke film van Lynch ga je nu bekijken...

[Patrick van den Hul]

Ah hij heeft dus wel meer gedaan. Niet zo gek dat ik hem niet herkende want heb geen van die producties gezien (alleen Showgirls lange tijd geleden).

Heb op dit moment even niets meer van Lynch in de collectie wat ik nog niet heb gezien, maar heb zeker Wild at Heart, Eraserhead en The Straight Story nog op mijn verlanglijstje staan.

[steven van dijk]

Welke van Lynch heb je gezien dan, ik las Mulholland Drive en Blue Velvet.
Lost Highway is ook een mooie aparte bijzondere film de voorloper van Mulholland Drive.
En Inland Empire mag je ook niet missen al zijn de meningen sterk verdeeld.

[Patrick van den Hul]

Welke van Lynch heb je gezien dan, ik las Mulholland Drive en Blue Velvet.
Lost Highway is ook een mooie aparte bijzondere film de voorloper van Mulholland Drive.
En Inland Empire mag je ook niet missen al zijn de meningen sterk verdeeld.

Naast Mulholland Drive en Blue Velvet heb ik nog The Elephant Man gezien.
Lost Highway wil ik ook nog wel eens zien. Inland Empire ga ik me voorlopig niet aan wagen. Ik moet wel enige houvast hebben in de vorm van een verhaallijn en dat schijnt die film niet te hebben. Een dergelijke aparte aanpak gecombineerd met een speelduur van 3 uur schrikt toch wat af. Maar zeg nooit nooit, ooit zal deze wel een keer in de speler belanden.

[Coen P.]

Lost Highway is erg sterk hoor Patrick (y)

[steven van dijk]

Ik vind elke film van Lynch erg goed, ze hebben allemaal iets eigens en er zit veel humor in, als je die teminste snapt wat het is wel Lynch.

[Patrick van den Hul]

Met die humor vind ik het wel meevallen :shock: The Elephant Man was echt een dieptragisch verhaal, Blue Velvet is ook inktzwart en Mulholland Drive was ook niet bepaald vrolijk.

[Wim S.]

Er zijn maar een paar films waar ik wat mee kan van Lynch, maar bv met een film als Mulholland drive daar kan ik helemaal niets mee. Dat is voor mij ook de reden dat ik Inland Empire nog niet heb gezien.

[Brakhage]

Nee dat lijkt me niet, de gebeurtenissen zijn vreemd, maar niet onmogelijk.
Natuurlijk zijn ze niet onmogelijk, maar zouden ze daarom geen fantasie zijn? Alsof fantasie enkel onmogelijke gebeurtenissen kan bevatten. Het lijkt me vrij duidelijk dat vanaf dat moment de hele tienerfantasie van Jeffrey begint, dat zal echt geen toeval zijn. Anders zou de hele camera in het oor beweging geen enkele functie dienen.

En er zit vreselijk veel humor in de films van Lynch, ik moet er altijd enorm om lachen. Maar veel mensen schijnen dat niet te zien, is mijn ervaring.

[steven van dijk]

Natuurlijk zijn ze niet onmogelijk, maar zouden ze daarom geen fantasie zijn? Alsof fantasie enkel onmogelijke gebeurtenissen kan bevatten. Het lijkt me vrij duidelijk dat vanaf dat moment de hele tienerfantasie van Jeffrey begint, dat zal echt geen toeval zijn. Anders zou de hele camera in het oor beweging geen enkele functie dienen.

En er zit vreselijk veel humor in de films van Lynch, ik moet er altijd enorm om lachen. Maar veel mensen schijnen dat niet te zien, is mijn ervaring.

Helemaal mee eens,..Inland Empire heeft dat ook, met name personage Bucky J..je ziet hem niet, je hoort hem alleen en het is Lynch zelf, ik vindt het geweldig.

[Brakhage]

Helemaal mee eens,..Inland Empire heeft dat ook, met name personage Bucky J..je ziet hem niet, je hoort hem alleen en het is Lynch zelf, ik vindt het geweldig.
Niet enkel is die scene ontzettend grappig, het bevat ook nog eens de gehele thematiek van de film. De grote ontdekking voor Lynch tijdens het opnemen was namelijk de enorme snelheid van digitaal video, waarmee je niet meer eindeloos hoeft te wachten tot alle camera's en belichting goed ingesteld zijn, zoals dat met traditionele film het geval is, maar je vrijwel direct iets kunt opnemen. Die gehele scene heeft enkel tot doel om de oude situatie met film belachelijk te maken, maar het is weer typisch zo'n geval wat de meeste mensen gewoon niet opmerken - ik had het ook pas in de gaten toen ik de film voor de tweede keer zag. Maar INLAND EMPIRE is sowieso de meest grappige Lynch film tot op heden; enkel al die gehele scene met Grace Zabriskie ('I like to say HELLO to my neighbours') en iedere scene met Dean Stockwell ('I've seen dogs reason themselves out of the trickiest situations') zijn extreem grappig. Maar iedere keer was ik de enige bezoeker in de bioscoop die er om lachen moest, ik heb meestal de indruk dat iedereen Lynch veel te serieus neemt omdat het 'high art' is.

[steven van dijk]

En ik heb elke keer schik in de bios, als er mensen de zaal uitlopen of in de pauze weggaan, die er niks van snappen en het dus niks vinden.
In 2007 had je bij de VPRO wintergasten en Lynch werd geintervieuwd, die Joyce Roodnat was helemaal onder de indruk en er kwam weinig uit.
Ik vind de man geweldig, zijn kijk, visie, humor. En visiueel is het erg genieten, ook met de muziek erbij.

[Roger Weerts]

Lord of the Ring 1 2 en 3.

Wel een lange zit, maar de moeite waard (y)

Die Sméagol toch :x

[DanielC.]

Yes Man Hm, lots of laughs. Prima rom-com. De wenkbrauw ging wel even omhoog om die jonge Zooey (die nog geen 30 is) met zo'n oude man als Carey (bijna 50) te zien vozen.

After Hours Ooh. Dit was gaaf. het was net een van die gekke dromen die ik laatste tijd met enige regelmat heb, ik voelde me dus bijzonder thuis in deze film. Jammer dat hij net iets te lang gerekt was.

[Patrick van den Hul]

Natuurlijk zijn ze niet onmogelijk, maar zouden ze daarom geen fantasie zijn? Alsof fantasie enkel onmogelijke gebeurtenissen kan bevatten.

We praten een beetje langs elkaar heen geloof ik. Ik gaf alleen aan dat doordat de gebeurtenissen niet onmogelijk zijn, het niet uit te sluiten is dat het (gedeeltelijk) echt is gebeurd. Het een sluit het ander niet uit.

Overigens ben ik oprecht benieuwd naar die humor, kun je die bijvoorbeeld aanwijzen in Blue Velvet? Afgezien van de zwaaiende brandweerman heb ik niet veel humor kunnen ontdekken. Je zou bijvoorbeeld de playback scène van Stockwell als humor kunnen beschouwen, maar dan is het wel hele donkere humor, aangezien hij ook een geschift personage speelt.

[Brakhage]

En ik heb elke keer schik in de bios, als er mensen de zaal uitlopen of in de pauze weggaan, die er niks van snappen en het dus niks vinden.
In 2007 had je bij de VPRO wintergasten en Lynch werd geintervieuwd, die Joyce Roodnat was helemaal onder de indruk en er kwam weinig uit.
Ik vind de man geweldig, zijn kijk, visie, humor. En visiueel is het erg genieten, ook met de muziek erbij.
Joyce Roodnat is sowieso een blaaskaak eerste klas. Zo had ze laatst een 'recensie' geschreven over een Ingmar Bergman boek waar ik oprecht misselijk van werd in al zijn onkritische adoratie en belachelijke taalgebruik alsof het rechtstreeks uit de jaren '50 kwam. Het was zo tenenkrommend slecht dat ik op het punt heb gestaan om een felle reactie er op te schrijven, maar dat vond ik uiteindelijk zonde van mijn tijd.

[intexor]

Lost Highway is erg sterk hoor Patrick (y)

Da's lang mijn favoriete Lynch geweest (tot ik eindelijk Eraserhead zag), verbaasde me dan ook altijd dat veel Lynch-liefhebbers dat net de minste lijken te vinden.

[intexor]

En er zit vreselijk veel humor in de films van Lynch, ik moet er altijd enorm om lachen. Maar veel mensen schijnen dat niet te zien, is mijn ervaring.

In elke film zitten wel een aantal hilarische bijrollen ja, ik moet spontaan aan Bobby Peru denken :-) Wild At Heart vind ik zelf zijn grappigste film eigenlijk.

[Brakhage]

We praten een beetje langs elkaar heen geloof ik. Ik gaf alleen aan dat doordat de gebeurtenissen niet onmogelijk zijn, het niet uit te sluiten is dat het (gedeeltelijk) echt is gebeurd. Het een sluit het ander niet uit.
Dat klopt, bij Lynch weet je het nooit 100% zeker, maar de film stuurt wel in alles aan op de fantasie interpretatie.


Overigens ben ik oprecht benieuwd naar die humor, kun je die bijvoorbeeld aanwijzen in Blue Velvet? Afgezien van de zwaaiende brandweerman heb ik niet veel humor kunnen ontdekken. Je zou bijvoorbeeld de playback scène van Stockwell als humor kunnen beschouwen, maar dan is het wel hele donkere humor, aangezien hij ook een geschift personage speelt.Laat ik wat humor in 'Mulholland Drive' aangeven, 'Blue Velvet' is een van zijn meest humorloze films, hoewel er nog steeds voldoende humor in zit. Maar in MD: die belachelijk lieve oude mensjes aan het begin, de gehele koffiescene met Angelo Badalementi, de onvaardige hitman en het dikke wijf, de raadsels waar de Cowboy in spreekt, de gehele sequentie waarin Adam verf over de juwelen gooit (en de naam van die kerel waar zijn vrouw mee vreemd gaat, Gene Clean en sowieso die gehele figuur). En ik vergeet waarschijnlijk nog een aantal momenten. Grote delen van de eerste helft is de film een pure komedie. Hij heeft overigens ooit eens gezegd dat hij in al zijn films Jacques Tati citeert - nu zal dat waarschijnlijk enigszins overdreven zijn maar het geeft wel aan dat humor belangrijk is voor Lynch. Zelfs 'Eraserhead' kent enorm veel humor. En om over 'Twin Peaks' nog maar te zwijgen natuurlijk.

[Patrick van den Hul]

Ah Mulholland Drive is alweer een tijdje geleden, ik zou er dan de volgende keer op moeten letten.
Voor wat betreft Blue Velvet ligt het dus gelukkig niet bepaald aan mij dat ik daar weinig humor in zag.

[Michael Hamers]

Cloverfield

Wat had ik deze al lang klaarliggen om te bekijken. Vandaag eindelijk zin om deze ook daadwerkelijk in de dvd speler te proppen.

Het begin is even doorbijten. Maar zodra de boel op gang is, is er geen houden meer aan. Wat een adrenalinerush is deze film zeg. Een uurtje weliswaar, maar wel een heftig uurtje. Ik wist dat het een enorm monster zou zijn, maar dat het zo verfrissend in beeld zou worden gebracht ging mijn verwachtingen te boven.

8/10

[Wim S.]

The Good German : Ze hebben deze film in een mooie oude stijl gefilmd, wat wel een beetje aan voelt als een film noir. Wat ik dan ook erg goed vond gelukt, echter vond ik het verhaal bij soms tijden te langdraderig wat de film voor mij een lange zit maakte. Tobey Maquirre & George Clooney vond ik beiden in hun rol niet overtuigend overkomen daarintegen speelde Cate Blanchet geweldig.6.3/10

[hstadman]

Cloverfield

Wat had ik deze al lang klaarliggen om te bekijken. Vandaag eindelijk zin om deze ook daadwerkelijk in de dvd speler te proppen.

Het begin is even doorbijten. Maar zodra de boel op gang is, is er geen houden meer aan. Wat een adrenalinerush is deze film zeg. Een uurtje weliswaar, maar wel een heftig uurtje. Ik wist dat het een enorm monster zou zijn, maar dat het zo verfrissend in beeld zou worden gebracht ging mijn verwachtingen te boven.

8/10
Heb toch zeker een andere film gezien.:?:

Geen schrikmomenten gehad, je ziet alles aankomen, voor een steadycam is alles wel erg schokkerig opgenomen en er zit ook werkelijk niets nieuws in die film.
De aliens leken zo uit een oude game te zijn gekomen die ik vroeger wel eens heb gespeeld.

Ik kom niet hoger uit dan een 6.5. Enige pluspunt aan deze film zijn de dames, die zien er wel lekker uit!:oops::-P:mrgreen:

Ik heb mij meer vermaakt met INDIANA JONES and the kingdom crystal skull. En dat zegt wat, gezien het kommentaar wat deze film krijgt hier! Gewoon een vermakelijke actiefilm, die welliswaar niet de oude feeling haalt maar zeker niet zo slecht is als de meesten willen doen geloven. De settings, de sfeer en de aliens passen gewoon in de jaren 50!!!

7.0

[Jeroen D]

The Dark Knight

Films van Nolan kijk ik altijd 3 keer voordat ik een oordeel geef.
Conclusie : 1 van de beste films die ik de laatste jaren gezien heb. Lange tijd geleden dat ik met zo'n grijns op het gezicht een film zat te bekijken. Ben benieuwd of Nolan met het 3e deel hier nog overheen kan, zal erg moeilijk worden.

Resident Evil : Degeneration

Mooi gemaakt, simpel verhaal. Leuk om een keer te kijken.

[Michael Hamers]

Heb toch zeker een andere film gezien.:?:

Geen schrikmomenten gehad, je ziet alles aankomen, voor een steadycam is alles wel erg schokkerig opgenomen en er zit ook werkelijk niets nieuws in die film.
De aliens leken zo uit een oude game te zijn gekomen die ik vroeger wel eens heb gespeeld.

Ik kom niet hoger uit dan een 6.5. Enige pluspunt aan deze film zijn de dames, die zien er wel lekker uit!:oops::-P:mrgreen:

Ik heb mij meer vermaakt met INDIANA JONES and the kingdom crystal skull. En dat zegt wat, gezien het kommentaar wat deze film krijgt hier! Gewoon een vermakelijke actiefilm, die welliswaar niet de oude feeling haalt maar zeker niet zo slecht is als de meesten willen doen geloven. De settings, de sfeer en de aliens passen gewoon in de jaren 50!!!

7.0

En ik heb toch een hele andere Indy 4 gezien. Idd vermakelijk, maar geen 7 waardig. Vreselijk slechte CGI. Veruit de slechtste van de vier en niet Indy waardig. Maar ja, dat is weer mijn bescheiden mening :)

[Melzz]

De hele zondag bezig geweest met de dubbeldisk van Criterion mbt de film M van Fritz Lang. Wat een dijk van een film is dat toch. De Criterion is op alle fronten verbeterd qua beeldmateriaal. Ik heb ook een Australische versie maar dit is echt een wereld van verschil. Gerestaureerd door het filmmuseum te Amsterdam. Een prachtige dubbeldisk waar je dus wel even zoet mee bent. Dikke aanrader, een prachtuitgave!!

[Coen P.]

Cloverfield

Wat had ik deze al lang klaarliggen om te bekijken. Vandaag eindelijk zin om deze ook daadwerkelijk in de dvd speler te proppen.

Het begin is even doorbijten. Maar zodra de boel op gang is, is er geen houden meer aan. Wat een adrenalinerush is deze film zeg. Een uurtje weliswaar, maar wel een heftig uurtje. Ik wist dat het een enorm monster zou zijn, maar dat het zo verfrissend in beeld zou worden gebracht ging mijn verwachtingen te boven.

8/10

Ik vind Cloverfield ook sterk, terwijl ik met het script van indy 4 nog niets eens mijn kont zou willen afvegen :(

[Brakhage]

Ik vind Cloverfield ook sterk, terwijl ik met het script van indy 4 nog niets eens mijn kont zou willen afvegen :(
Ik sluit me hier bij aan, die Indy film is een van de meest waardeloze films van de afgelopen jaren.

[Coen P.]

Shanghai Express (Josef von Sternberg, 1932) ****
Shanghai Express is pas mijn tweede film die ik zie van regisseur Von Sternberg. Het eerder geziene Macao vond ik nogal rommelig en kon me niet volledig bekoren. Die film mistte echte Marlene Dietrich. Deze sensuele dame met haar 'bedroom eyes' speelt, geheel in het zwart gekleed, de voluptueuze 'Shanghai Lily'. Een prostituee (al wordt dit niet direct naar verwezen in de film) die één van de passagiers is op de trein van Peking naar Shanghai. Onderweg treft zij een schare aan karakters, waaronder haar voormalige vriend. Samen moeten ze het opnemen tegen rebellen, maar het is niet het plot van de film dat de hoge punten scoort. Het is de cinematografie en met name het schaduw- en lichtspel dat hoge ogen gooit.

[Coen P.]

Goed tip trouwens Maikel, ik ga snel meer films van Von Sternberg kijken.

[Brakhage]

Goed tip trouwens Maikel, ik ga snel meer films van Von Sternberg kijken.
(y)(y)(y)

Kijk dan ook vooral eens naar 'The Flame of Orleans (Rene Clair, 1941), zodat je het verschil kunt zien tussen Sternberg en wat andere regisseurs met vergelijkbaar materiaal doen. Of niet doen.

[Coen P.]

(y)(y)(y)

:mrgreen:

Is de Criterion van Scarlet Empress overigens superieur tov de andere uitgaves?

[Brakhage]

:mrgreen:

Is de Criterion van Scarlet Empress overigens superieur tov de andere uitgaves?
Nee, de recente Universal UK uitgave is zelfs beter dan de Criterion, veel helderder en met minder beschadigingen. Hij is wel een fractie gecropt ivm de Criterion maar dat is nergens storend. Op deze vergelijking (http://www.dvdbeaver.com/film/DVDReviews10/the_scarlet_empress_.htm) kun je de verschillen zien, de nieuwe UK disc is vrijwel identiek aan de Franse disc.

[Michael Hamers]

Ik vind Cloverfield ook sterk, terwijl ik met het script van indy 4 nog niets eens mijn kont zou willen afvegen :(


Ik sluit me hier bij aan, die Indy film is een van de meest waardeloze films van de afgelopen jaren.

(y)

[Nielsje]

Six Feet Under seizoen vier
Ik heb weinig toe te voegen aan het korte dat ik al eerder over deze serie geschreven heb, op de één of andere gaat het soms richting een soap maar blijven de hoofdpersonen integer en (vrij) geloofwaardig. De nieuwe ontwikkelingen van George en Rico zijn een welkome aanvulling op de rest van de familie Fishers, waarin Claire dit keer wat mij betreft de minst interessante verhaallijn heeft, en David de meest interessante.
De aflevering waarin David beroofd wordt is een absoluut hoogtepunt van de serie tot nu toe, en één van de beste afleveringen van een serie in het algemeen die ik heb gezien. Het einde met Hoyt was helaas alleen een beetje vergezocht en nogal abrupt.
Helaas nog maar één seizoen te gaan.

[Coen P.]

Nee, de recente Universal UK uitgave is zelfs beter dan de Criterion, veel helderder en met minder beschadigingen. Hij is wel een fractie gecropt ivm de Criterion maar dat is nergens storend. Op deze vergelijking (http://www.dvdbeaver.com/film/DVDReviews10/the_scarlet_empress_.htm) kun je de verschillen zien, de nieuwe UK disc is vrijwel identiek aan de Franse disc.

Dank je! De UK versie zal dus wel subs hebben? (iig uk subs)

we hebben het dus over deze uitgave: http://www.play.com/DVD/DVD/4-/6106765/The-Scarlet-Empress/Product.html

[Brakhage]

Dank je! De UK versie zal dus wel subs hebben? (iig uk subs)

we hebben het dus over deze uitgave: http://www.play.com/DVD/DVD/4-/6106765/The-Scarlet-Empress/Product.html
Het is die versie idd, echt een spuuglelijke hoes maar dat moeten we er dan maar voor over hebben...

En ja, het heeft subs, maar die zet ik bij Sternberg nooit aan omdat ze zijn composities (vooral zijn close-ups) vernietigen. En het gaat bij Sternberg toch nooit om de dialoog :razz:

[Camera Obscura]

Klinkt goed, Coen. (6)

Van Aki heb ik alleenThe Man without a Past gezien. Die vonden we beiden geen topper.

Ik houd erg van Kaurismäki, maar het zal niet iedereen liggen.

Maar als je The Man without a Past (die ik steeds beter ben gaan vinden - de muziek alleen al !) al niks vond, zou ik verder geen moeite doen.

[Coen P.]

Ik houd erg van Kaurismäki, maar het zal niet iedereen liggen.

Maar als je The Man without a Past (die ik steeds beter ben gaan vinden - de muziek alleen al !) al niks vond, zou ik verder geen moeite doen.

Ik heb de Eclipse box van Kaurismaki niet voor niets te koop staan :)

Geen zuurgepruimde Fin meer voor mij! Ik berg de scheermesjes weer op, mijn polsen blijven intact!

[Camera Obscura]

Tussen al zijn prullen blijkt namelijk dit schromelijk ondergewaardeerd meesterwerk.

Tussen al die prullen !?!

Ik vind Curtis Hanson juist één van de leukere regisseurs actief in Hollywood.

En L.A. Confidential ondergewaardeerd? Ik verslik me bijna. Zo ongeveer de meest geprezen film van het jaar toen, overladen met Oscars en een berg aan prijzen. Deed de kassa's wereldwijd openspringen. Compleet doodgeknuffeld die film.

Ik neem aan dat je gewoon uit was op een reactie, of niet ? :???:

[Coen P.]

Het is die versie idd, echt een spuuglelijke hoes maar dat moeten we er dan maar voor over hebben...

En ja, het heeft subs, maar die zet ik bij Sternberg nooit aan omdat ze zijn composities (vooral zijn close-ups) vernietigen. En het gaat bij Sternberg toch nooit om de dialoog :razz:

Bedankt: besteld (y)

Die hoes is inderdaad ronduit lelijk...

En subs, ik blijf een lui ventje die geen vertaalslag in mijn hoofd wil maken blijkbaar...maar toch kan ik ook prima zonder en kijk ik de helft van de tijd niet naar de ondertiteling...ik ben raar...denk ik...

[Coen P.]

Tussen al die prullen !?!

Ik vind Curtis Hanson juist één van de leukere regisseurs actief in Hollywood.

En L.A. Confidential ondergewaardeerd? Ik verslik me bijna. Zo ongeveer de meest geprezen film van het jaar toen, overladen met Oscars en een berg aan prijzen. Deed de kassa's wereldwijd openspringen. Compleet doodgeknuffeld die film.

Ik neem aan dat je gewoon uit was op een reactie, of niet ? :???:

Overladen met prijzen? In het jaar van Titanic? 2 beeldjes moesten ze het mee doen...

En ja, Curtis Hanson is een drol. Maar jij houdt blijkbaar van drollen (Kaurismaki en Hanson ;))

[Brakhage]

Bedankt: besteld (y)

Die hoes is inderdaad ronduit lelijk...

En subs, ik blijf een lui ventje die geen vertaalslag in mijn hoofd wil maken blijkbaar...maar toch kan ik ook prima zonder en kijk ik de helft van de tijd niet naar de ondertiteling...ik ben raar...denk ik...
Als je er toch niet naar kijkt, wees dan een braaf ventje en zet die subs gewoon niet aan - het scheelt dag en nacht bij Sternberg. Al die erotische close-ups van Marlene wil je niet verkracht zien door tekst die er ineens dwars overheen loopt. Dat is alsof je naar een naar een mooie buurvrouw/man zit te gluren met je verrekijker en je zicht ineens geblokkeerd wordt door een dikke kerel die ervoor gaat staan. Pats! Weg betovering! :wink:

[Camera Obscura]

Overladen met prijzen? In het jaar van Titanic? 2 beeldjes moesten ze het mee doen...

En ja, Curtis Hanson is een drol. Maar jij houdt blijkbaar van drollen (Kaurismaki en Hanson ;))

Wel een beetje een vreemde reactie, Coen :-(

En wat een vreemd argument... Je gaat toch niet beweren dat de film ondergewaardeerd is omdat 'ie "maar 2 Oscars kreeg"?

Eén van de best besproken films van het jaar toen. Valt toch niet te ontkennen. Overladen met lof.Als de film iets is, is het wel overgewaardeerd. Was het enige wat ik even wilde aankaarten.

Vind het overigens verder een prima film, maar ook niet zo fantastisch als velen het toen blijkbaar vonden.

[Oudlid_X5]

Ik houd erg van Kaurismäki, maar het zal niet iedereen liggen.

Maar als je The Man without a Past (die ik steeds beter ben gaan vinden - de muziek alleen al !) al niks vond, zou ik verder geen moeite doen.

Ik schiet Kaurismäki niet bij de eerste de beste film af. Heb sowiezo nog een aantal in me collectie. En nadat ik die gezien heb zal ik zeker The man without a past een herkijkbeurt geven. Wie weet wat een herkijkbeurt met me doet. :-P

[intexor]

Hero Wanted: Hoe die Cuba Gooding Jr. van Oscar-waardige films in zo'n snel tempo is afgezakt naar het "straight-to-DVD" actie-genre dat normaal bevolkt wordt door mensen als Steven Seagal, Jean-Claude Van Damme en Wesley Snipes is me toch een raadsel. Zou hij ineens echt geen betere aanbiedingen meer krijgen dan dit soort rollen? Anyway, de film is kijkbaar, een soort vigilante-verhaal over een man met nogal wat complexen sinds zijn vrouw omkwam in een auto-ongeval en hij niet in staat was haar te redden. Allemaal niet erg vernieuwend al zat er wel één vrij aardige twist in het verhaal. Ray Liotta is te zien als politie-agent die een aantal moorden moet onderzoeken, maar hij komt wat weinig in beeld en da's jammer want hij is zo'n man die zich in de slechtste productie nog staande kan houden en het allemaal wat vermakelijker zou kunnen maken als het eigenlijk is. Zit wel wat leuke actie in de film maar sommige dialogen en acteerprestaties zijn dan weer ongewild lachwekkend. Typisch huur-materiaal of iets voor zaterdagnacht op TV. En als ik eerlijk moet zijn vind ik Gooding Jr. niet echt geschikt als actieheld, dat doen die andere mannen die hun hele carriëre niets anders hebben gedaan toch nog beter. Het is hooguit beter dan sommige recente Seagal-films en dat wil natuurlijk ook niets zeggen.

5/10.

[Patrick van den Hul]

Barry Lyndon, Stanley Kübrick (1975)
Deze Kübrick had ik nog niet gezien en dat is niet zo vreemd gezien de epische speelduur en de reputatie van deze film als een van de mindere uit zijn oeuvre. De speelduur bleek geen probleem te zijn, maar ik kan me er wel in vinden dat dit een mindere film is. Het ontbreken van emotie, een veelgehoord maar daarom niet minder terecht kritiekpunt op de films van Kübrick, manifesteert zich in deze film behoorlijk. Ongetwijfeld is dit voor een deel zo bedoeld, gezien de valse beleefheid in hogere krijgen ten tijde van het einde van de 18e eeuw, maar het bemoeilijkt het betrokken raken bij deze film. Toch heb ik zeer genoten van de film dankzij de werkelijk prachtige cinematografie. Sommige landschapshots komen bewust statisch een aantal seconden in beeld om te benadrukken hoezeer ze op schilderijen lijken. Zoals we van Kübrick mogen verwachten is de film qua aankleding weer niets minder dan perfect, je waant je direct in die periode. Het acteerwerk is heel behoorlijk, maar wordt pas interessant tijdens de schaarse emotionele uitspattingen van de personages. Hoogtepunt voor mij was het duel vlak voor het einde dan in alle rust in beeld wordt gebracht, maar op meer dan één manier de climax van de film vormt. Wederom zonder meer een unieke film. 8,0

[Brakhage]

Barry Lyndon, Stanley Kübrick (1975)
Deze Kübrick had ik nog niet gezien en dat is niet zo vreemd gezien de epische speelduur en de reputatie van deze film als een van de mindere uit zijn oeuvre.
Ik weet niet bij wie Barry Lyndon de reputatie heeft van een van de mindere films uit zijn oeuvre, iedereen die ik ken beschouwt het als een van zijn beste films.