PDA

Bekijk de volledige versie : [REG] Zhang Ke Jia



Oudlid_X5
23-02-2009, 16:03
http://www.cinema.nl/images/rendered/1940562_articleimagewide-round.jpg


Ciqing shidai (2010) (in production)
Moving the Arts (2010) (pre-production)
Stories on Human Rights (2008 ) (segment "Black breackfast")
Heshang aiqing (2008 )
Er shi si cheng ji (2008 )
Wuyong (2007)
Dong (2006)
Sanxia haoren (2006)
Shijie (2004)
Ren xiao yao (2002)
Gong gong chang suo (2001)
Zhantai (2000)
Xiao Wu (1997)
Xiaoshan huijia (1995)JIA Zhang-ke (1970, China) voltooide in 1997 de filmacademie in Peking. Met zijn speelfilmdebuut Pickpocketsleepte hij de Wolfgang Staudteprijs op het festival van Berlijn in de wacht. Dongen Still Lifewerden bekroond in Venetië. Al zijn films zijn in Rotterdam vertoond. Meester-chroniqueur van de veranderingen in China, Jia Zhang-ke, blijft zijn stijl vernieuwen. Documentaire gaat vloeiend over in fictie. Zoals het staat op de site van IFFR.

Een regisseur die ik niet alleen hoog heb zitten maar ook de internationale critici.

De meeste mensen vinden zijn films te traag. Ik kan het begrijpen het is dan ook niet te vergelijken met films uit Hollywood. Het zijn films over écht mensen, meestal politiek gelaagdheid en weet zijn speelfilms zo te verweven dat het lijkt dat je naar documentaires kijkt.

Ben eigenlijk wel benieuwd hoeveel mensen deze regisseur ''haten''? :-P

Oudlid_X5
24-02-2009, 23:15
Hopelijk weet ik door mijn knip- en plakwerk vanuit WiW een interessante discussie op te wekken of mensen te prikkelen om eens wat films van deze eigenaardige regisseur te gaan kijken.

Ten Years (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=132248) (2007)

''Ten Years'' duurt ongeveer acht minuten en gaat over eenzame vrouw en fotograaf die elkaar ontmoeten om de twee jaar in een trein. In hun woordeloze contact verbergt een wereld aan emoties. Wat opvalt, zijn de magnifieke camerastanden. De camera is continu in beweging terwijl je er eigenlijk niets van merkt. Niet inzoomend of uitzoomend nee vooral rechtsdraaiend en soms linksdraaiend. Neem daarbij ook de rustige kalme soundtrack en je hebt een uitermate ge(s)laagde kortfilm. 7.0

Wuyong (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=132197) (2007)

De derde film van de derde dag van het IFFR mag geslaagd genoemd worden. Ik zat in de Cinerama en was goed te spreken over de stoelen en de feilloze projectie. Helaas werkte het publiek nu niet mee. Misschien waren ze niet op de hoogte van deze gestileerde documentaire want er liepen er een paar hardhandig weg.

De documentaire gaat over een bijzondere Chinese modeontwerpster Ma Ke heeft jarenlang voor de massa-industrie gewerkt. Toen ze erachter kwam dat ze dat nooit echt wou begon ze voor zichzelf. De positie die ze nu inneemt kun je vergelijken met de kleine dorpskleermakers, vrijwel allemaal gericht tegen de massaproductie. De regisseur verweeft meerdere verhalen in één. Ze lijken soms totaal niets met elkaar te verdoen maar hebben toch iets belangrijkste zeggen over de mode en de kledingproductie anno nu. Het leukste boven alles zijn de mensen op straat die gewoon dwars in de camera kijken alsof ze niet weten wat er gaande is.

Een naaiatelier tegen een productiehal. Verlies versus winst. Traditie tegen industrialisatie. Modeontwerpster die filosofeert doormiddel van haar ontwerpen tegenover een vergeten product zonder enige ziel. De regisseur brengt dit alles met prachtige camerabewegingen. Als de modeontwerpster haar zegje heeft gedaan lijkt de regisseur opeens geïnteresseerd in een zwerver die ons brengt naar het naaiatelier. Door de keuze van het onderwerp weet Zhang Ke Jia de maatschappij van China bloot te leggen. 7.5


Ren xiao yao (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=64944) (2002)

''Unknown Pleasures'' van regisseur Zhang Ke Jia viel me lichtelijk tegen. De film, beter gezegd documentaire, draait om twee Chinese plattelandsjongens die eigenlijk niks willen en niks doen. De één wordt verliefd op het plaatselijke model en de ander dwaalt maar wat rond in de stad. Naar een half uur is het eigenlijk al duidelijk wat Zhang Ke Jia ons probeert te zeggen. Niet voor niets is deze film verboden in eigen land en dat zegt eigenlijk al genoeg over de Chinese cultuur. De beweeglijke camera vond ik enigszins interessant omdat je nooit weet waar die heen gaat en waar die stil staat zoals bij het latere en vooral betere ''Useless'' van hem. Toch ben ik niet geheel geslaagd over de film omdat het gegevenmoment nergens echt heen ging iets wat ''Useless'' wel juist had. Dus een interessante film van een cultuur waar wij westerlingen nog niet veel van afweten. 6.0

Shijie (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=10139) (2004)

Één van de weinige Aziatische films waarbij ik veel moeite had om de personages uit elkaar te houden. Ook had ik het eerste uur moeite met in de film te komen. Maar ik herpakte me in het tweede uur en zag plots de sterke sfeervolle beelden van en rondom World Park Beijing. Daarbij wil ik de muziek in de film niet onvermeld laten want dat hielp me toch wel om in de film te komen. Alleen jammer dat Zhang Ke Jia zoveel tijd nodig heeft om een verhaal te vertellen van sociale en economische ‘groei’ met daarin weer zijn typische zijwegen. Iets wat hij in ''Useless'' toch veel beter uitwerkt. 7.2


Er shi si cheng ji (http://www.whatiwatch.net/film.php?fid=136830) (2008 )

Vorig jaar op het IFFR zag ik ''Useless'' van Zhang Ke Jia. Ik was meteen verkocht aan zijn manier van verhalen vertellen. Daarbij kun je bij zijn films nergens echt duidelijk achterhalen of we te maken hebben met een documentaire of speelfilm. Hij heeft zijn eigen vorm gecreëerd om het te laten samensmelten. In de tussentijd heb ik meteen wat andere films van Zhang Ke Jia bekeken en ze vielen me op ''Unknown Pleasures'' na niet tegen. In Rotterdam kwam ik ook in de Mediamarkt ''Still Life'' tegen, dus binnenkort kan ik die ook bekijken.

Terug naar de Luxor waar ''24 City'' werd gedraaid in een half lege zaal. Opnieuw zag ik de kracht van een poëtische regisseur. De manier waarop hij overschakelt tussen interviews en de omgeving van de staatsfabriek ben ik nog steeds van onder de indruk. Dat komt mede doordat hij de geïnterviewde aan het woord laat en niet zoals in westerse begrippen de montage het interview leuker eruit laat zien dan het is. Oftewel voor heel veel mensen kan het langdradig en saai worden. Verder viel me op hoe indringend hij alweer de beelden gefilmd heeft. De mooiste momenten vond ik toch wel de stukken tussen de interviews door. Zhang Ke Jia registreert met zijn camera alleen en geeft doormiddel van zijn beelden impliciet commentaar op China.

De film draait om acht verschillende karakters die hun verhaal doen over hoe het was om te werken in de staatsfabriek 420. De staatsfabriek wordt gesloten en gesloopt vanwege enkele luxe appartementen genaamd ’24 City'. De oud-arbeiders en de staatsfabriek staan symbool voor het oude communisme in China.

Als je niet weet waar je naartoe gaat dan kan je in de val gezet worden door het feit dat het lijkt op een documentaire. Het documentaire gehalte komt sterk naar voren in de acht interviews die open, puur en zeer respectvol in beeld zijn gebracht. Hoewel de arbeiders niet klagen over het oude communistische systeem. Zie je het toch in de mensen en voel je het aan je water dat het geen fijne tijd geweest moet zijn. Toch zie je het in de mensen en je voelt het aan je water aan dat het geen fijne tijd moet geweest zijn. Enig nadeel was dat ik het na een tijdje bij een aantal arbeiders gewoon saai begon te vinden. Ik vraag me af of de film beter was geweest met minder geïnterviewden en meer beelden van de staatsfabriek en de opkomst van het appartementencomplex. Persoonlijk vind ik dat Zhang Ke Jia in ''Useless'' beter weet uit te werken. Voor nu een sterke film die af en toe te lang aanvoelt door de niet altijd interessante interviews. Maar met de poëtische beelden heel veel goed maakt. 7.0

Mr. Blonde
25-02-2009, 15:13
JIA Zhang-ke (1970, China) voltooide in 1997 de filmacademie in Peking. Met zijn speelfilmdebuut Pickpocketsleepte hij de Wolfgang Staudteprijs op het festival van Berlijn in de wacht. Dongen Still Lifewerden bekroond in Venetië. Al zijn films zijn in Rotterdam vertoond. Meester-chroniqueur van de veranderingen in China, Jia Zhang-ke, blijft zijn stijl vernieuwen. Documentaire gaat vloeiend over in fictie. Zoals het staat op de site van IFFR.

Een regisseur die ik niet alleen hoog heb zitten maar ook de internationale critici.

De meeste mensen vinden zijn films te traag. Ik kan het begrijpen het is dan ook niet te vergelijken met films uit Hollywood. Het zijn films over écht mensen, meestal politiek gelaagdheid en weet zijn speelfilms zo te verweven dat het lijkt dat je naar documentaires kijkt.

Ben eigenlijk wel benieuwd hoeveel mensen deze regisseur ''haten''? :-P



Ik moet eerlijk zeggen dat de door jouw gegeven cijfers je enthousiaste woorden niet echt ondersteunen....:confused:

Heb alleen Still life gezien, kan me nog herinneren dat ik regelmatig op de klok heb gekeken. Ik vrees dat ik tot de meeste menschen behoor. ;)

Oudlid_X5
25-02-2009, 18:29
Ik moet eerlijk zeggen dat de door jouw gegeven cijfers je enthousiaste woorden niet echt ondersteunen....:confused:

Heb alleen Still life gezien, kan me nog herinneren dat ik regelmatig op de klok heb gekeken. Ik vrees dat ik tot de meeste menschen behoor. ;)


Wil soms te negatief zijn bij hoge cijfers en te mild bij wat lagere cijfers. Tja, ik ben ook maar een mens. :razz:

Still Life vond ik persoonlijk zijn beste en ik zag op WiW dat ik daar toch wel een einzelgänger in ben. Alleen maar vijfjes en zesjes... :-x 8)

De film sprak me zo aan vanwege het onderwerp. En dan vooral de uitwerking ervan. De film is zo intens traag, zo ontzettend rustig dat ik me hartslag gegevenmoment hoorde tijdens het kijken. De film bracht me echt in een toestand/extase vooral het tweede uur waar het tempo van de film nog een tandje lager werd gezet. Ik had naar twee uur echt het gevoel dat ik de Yang-Tse rivier van dichtbij had meegemaakt. Daarbij is het ook gewoon stukje geschiedenis dat je voor je ogen ziet vergaan. De film is verder ontzettend gelaagd en weet je door de kalme maar ohzo prachtige opnames van het gebied helemaal in te palmen. Althans dat gebeurde er bij mij...:razz:

Ben H.
24-04-2011, 22:05
Ik heb pas geleden Shijie gekeken en ik vind de mis-en-scène, het kleurgebruik en het geluid (wat me af en toe doet denken aan Ozu) werkelijk prachtig. De film is eigenlijk één grote metafoor; vervreemding in modern China ten gevolge van sociale verandering, kapitalisme en de impact die urbanisatie en globalisatie hebben op de traditionele cultuur. Vervreemding van de werkelijke wereld, vervreemding van elkaar maar ook vervreemding ten opzichte van de kijker. Zhangke Jia weet dit door de vorm van de film erg mooi aan de kijker over te brengen. Een aanrader voor wie hem nog niet heeft (gezien): de Eureka MoC uitgave is voor 13 pond via de eigen site te verkrijgen.