PDA

Bekijk de volledige versie : Roscoe "Fatty" Arbuckle



Dennis Vansant
01-04-2010, 14:18
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/53/Arbuckle-Roscoe-01.jpg

Roscoe Conkling "Fatty" Arbuckle was al sinds zijn geboorte op 24 maart 1887 voorbestemd om letterlijk en figuurlijk een zwaargewicht in de wereld van de comedy te worden. Hij woog ruim 6 kilo toen hij ter wereld kwam in Smith Center, Kansas. Zijn vader erkende hem nooit als zoon, vermits zowel hij als zijn vrouw klein en tenger gebouwd waren, en doopte hem naar de Republikeinse senator Roscoe Conkling, een politicus die hij verachte. De relatie met zijn vader zou gedurende zijn hele leven problematisch blijven, en zijn moeder ontwikkelde een zware depressie die uiteindelijk zou bijdragen tot haar dood twaalf jaar later.

De jonge Roscoe kende een moeilijke jeugd met talloze flutbaantjes. Op een dag werd hij tijdens het werken opgemerkt door een talentscout terwijl hij een vrolijk deuntje zong en hij mocht prompt optreden tijdens een "free podium". Wanneer het publiek hiervan niet onder de indruk bleek en de beroemde herdersstaf hem van de bühne zou gaan verwijderen, sprong de zwaargebouwde Arbuckle tot ieders stomme verbazing met een acrobatische voorwaartse salto in de orkestbak, waardoor hij de wedstrijd won en zijn carrière als fysieke komiek een doorstart had gegeven.

In 1908 trouwt hij met Minta Durfee. Het kleine, tengere vrouwtje en de grote, dikke Roscoe zouden een bevreemdend koppel vormen, maar op de bühne hadden ze waanzinnig veel succes. Ze zouden gaan toeren in China en Japan voor ze in 1909 naar de Verenigde Staten terugkeerden.

Zijn eerste korte films nam hij op vanaf juli 1909 bij de Selig Polyscope Company. Dit zou hij vier jaar lang doen, tot hij in 1913 kort naar Universal verhuisde en uiteindelijk een ster werd in de legendarische Keystone Cops-reeks kortfilms, geproduceerd en geregisseerd door comedygoeroe Mack Sennett. Hoewel zijn omvang zeker meespeelde in de "gags" die Arbuckle ten berde bracht, zorgde hij ervoor dat de grappen er niet rond draaide. Zo liet hij niet toe dat hij bleef vastzitten in een stoel of deuropening. Het is rond dit moment dat hij zich de naam "Fatty" laat aanmeten. Niet voor zichzelf, maar voor het typetje dat hij op het scherm tovert: een goedlachs, ietwat naïef dikkerdje dat in de vreemde situaties terechtkomt en zich daar met verbluffende atletische vaardigheid uit weet te redden.

Het stond buiten kijf dat Arbuckle ondanks zijn omvang verrassend sportief en acrobatisch was. Voornoemde Mack Sennett zou later over zijn eerste ontmoeting met hem zeggen dat hij "de trap ophuppelde, vederlicht als Fred Astaire". De komedie van Fatty was erg dynamisch en visueel: hij maakte onder meer de klassieke "taart in het gezicht" wereldberoemd. Zijn carrière evolueerde pijlsnel en in 1914 was hij een wereldster. Paramount bood hem het best betalende contract in de jonge filmindustrie aan, met een op dat moment astronomisch salaris van $1.000 per dag en 25% van de winst die zijn films hopelijk zouden maken. En winst maakten ze.

In 1916 begon hij steeds meer problemen te krijgen met zijn gewicht en door een infectie liep hij een lelijke etterende wonde op aan zijn been, waardoor de dokters een amputatie vreesden, wat uiteraard het einde van zijn carrière zou betekenen. Hij kwam er echter bovenop samen met zijn been en viel 36 kilo af tot een vrij stabiel gewicht van 120 kilo. Toen hij in 1918 een driejaarlijks contract van $3.000.000 aangeboden kreeg door Paramount, nam hij dit aan en zou in de komende drie jaar bijna twintig films maken, waarin hij onder meer de carrière van een andere legende, Buster Keaton, een doorstart gaf. Arbuckle en Keaton zouden tot het einde van Fatty's dagen onafscheidelijke boezemvrienden blijven. Tijdens zijn dagen bij Mack Sennett kreeg hij de opdracht om zich in 1914 te ontfermen over een jonge Britse immigrant, Charles Chaplin genaamd, die moest leren hoe zich op film te gedragen. Ook Bob Hope kende zijn begindagen onder de grote vleugels van Arbuckle, toen hij in 1927 door hem persoonlijk werd geselecteerd om in zijn voorprogramma te spelen.

Op 5 september 1921 besloot Roscoe een korte pauze te nemen na een ongeluk op de set waarbij hij tweedegraads brandwonden had opgelopen en huurde drie kamers in het St. Francis Hotel in San Francisco, om er met wat vrienden te gaan feesten. De gebeurtenissen van die avond zijn nooit officieel bevestigd, maar het komt erop neer dat Arbuckle verdacht werd van het dronken voeren en verkrachten van een jong meisje. Nadat ze later in het ziekenhuis overleed, werd er nog een extra aanklacht van doodslag aan toegevoegd. De ooggetuigen hielden allen zijn onschuld vol, maar het kwaad was reeds geschied: de media had Fatty afgeschilderd als een moddervette sadist die kleine meisjes in zijn kamer lokte om hen te overmeesteren en verpletteren onder zijn enorme gewicht. Het zou later blijken dat het kind aan een onderliggende aandoening leed die ervoor had gezorgd dat haar urineblaas was gescheurd na het drankfestijn. Ze zou naar verluidt sowieso zeer slecht zijn in het verdragen van alcohol, wat in combinatie met de slechte kwaliteit van de illegale zelfgestookte alcohol in de vroege dagen van de Drooglegging rechtstreeks tot haar dood zou geleid hebben.

Wat er ook van zij: Arbuckles carrière was volledig naar de vaantjes. Hij werd ontslagen bij Paramount en hoewel hij na drie slopende rechtszaken werd vrijgepleit van alle aanklachten (waaronder verkrachting, doodslag en zelfs moord met voorbedachte rade), kon hij wel vergeten om ooit nog als komiek aan de bak te raken. Zijn vrouw vroeg de scheiding aan en hij raakte verzeild in alcoholisme. Zij zou later zeggen dat "hij enkel soelaas vond in de fles". In 1925 trouwde hij met zijn tweede vrouw, Doris Deane. De enige die hem tijdens deze periode bijstond was zijn maatje Buster Keaton, die hem enkele rolletjes gaf in zijn films.

In 1929 vroeg ook zijn tweede vrouw de scheiding aan, en in 1931 trouwde hij voor de laatste keer, met Addie Oakley Dukes McPhail. Hij zou onder het pseudoniem William Goodrich nog enkele ongeïnspireerde films maken voor Educational Pictures, slechts een schim van zijn voormalige glorie. Hoewel zijn films artistiek niet veel soeps waren, trokken ze klaarblijkelijk de aandacht van Warner Bros., die twee nieuwe komische kortfilms bij hem bestelden, voor het eerst sinds tien jaar opnieuw onder zijn eigen naam.

Onmiddellijk na het filmen van de tweede kortfilm kreeg Arbuckle groen licht voor het maken van een "feature" (toen een film van ca. 70-90 minuten, dv) die zijn officiële comeback zou betekenen. Arbuckle noemde dit "de mooiste dag uit zijn leven".

Diezelfde avond overleed Roscoe "Fatty" Arbuckle aan een hartaanval. Hij werd amper 46.

Camera Obscura
04-04-2010, 10:02
Welke kan je aanraden van zijn films? Of was dit naar aanleiding van nieuwe DVD-releases?