Prologic II vs. DTS neo:6

[forzavado]

Toen ik de specs zag van dolby prologic 2 deed mij dit dus meteen aan DTS neo:6 denken. Ze hebben beide een matrixverwerking van het signaal (2.0 PCM) en (da’s toevallig!) een ‘music’ en ‘cinema’ stand.
Wat ik wel zou willen weten is of er ook nog verschillen zijn tussen deze twee systemen.
Heeft iemand toevallig ervaringen met beide systemen en wat verdient dan de voorkeur?
Lijkt me een interessante discussie, omdat het een weer een nieuw hoofdstuk is in de “oorlog” tussen Dolby en DTS.

Zelf ben ik heel tevreden met DTS neo:6 m, terwijl ik prologic I maar niets vind voor muziekweergave.

[bmateijsen]

Ik denk dat echte muziekliefhebbers... gewoon voor stereo gaan en niet voor een weergave via 5 of 6 speakers....

Ik hou van muziek en walg zelf van een weergave in 4 of 5 stereo, ik wil een soundstage van stereo, plaatsing van instrumenten, een basgitaar zoals die hoort te klinken, een kickdrum, die heerlijk droog klinkt.... het ademen van de zanger.. gewoon alle details zoals ze zijn opgenomen...

Dus aan mij is gewoon pro-logic II niet besteed, ook van DTS neo kan ik niet genieten....

Maar ja, nieuwe tools zijn nieuwe verkoopmomenten, dus ik snap pro-logic II wel... maar eigenlijk voegt het niet veel toe...


Groeten Bjorn

[Eric van Ballegoie]

In tegenstelling tot wat veel mensen hadden verwacht is ProLogic II wel degelijk erg goed geschikt voor muziek. Persoonlijk houdt ik absoluut niet van muziek via ProLogic 1, maar DLP II klinkt echt fantastisch met muziek. Ook Dolby Surround materiaal (2-kanaals surround dus) klinkt erg goed met ProLogic II.

DTS neo:6 is voor muziek veel minder geschikt, met Dolby Surround materiaal heb ik neo:6 nog niet gehoord, dus daar kan ik niets over zeggen.

[forzavado]

Ben het helemaal eens met Bjorn, muziek hoor je in stereo weer te geven (mits de CD een beetje fatsoenlijk is opgenomen). Dit doe ik dan ook meestal, maar als ik dan neo:6 hoor dan vind ik dit ook lang niet slecht klinken bij slechte platte opnamen, omdat de effecten bijna niet hoorbaar zijn (ze zijn er wel) en de frontkanalen gewoon met rust worden gelaten (zelfde als in stereo). De slechte opnames worden dan net iets dieper (toevoegen aan geluid is slecht maar in dit geval ervaar ik het niet zo)
Daarom snap ik ook niet waarom Eric DTS neo 6 niet voor muziek geschikt vind, want, mits in de 'music' stand, klinkt het bijvoorbeeld absoluut niet onnatuurlijk (zoals PLI, met keiharde effecten). En waarom is PLII dan weer wel geschikt voor muziek terwijl de systemen volgens mij niet zo heel veel verschillen (correct me if I'm wrong)???

Maarja, dit is uiteraard weer allemaal persoonlijk.

[Abel Dekkers]

Hey

Ik heb sinds kort de Denon 1802 met Prologic II . Ik moet zeggen dat het echt mooi klinkt. Ik heb speciaal, op aanraden van sommige mensen, een paar maanden gewacht tot PII op de markt was en nu ben ik echt blij dat ik dat heb gedaan. Ik weet niet wat DTS neo:6 is, maar voor iedereen die een nieuwe receiver wil gaan kopen raad ik wel PII aan.

Mvg

Abel Dekkers:cool:

[Mike Philippens]

Ik ben het niet eens met de opmerking dat muziek in stereo hoort. Is volgens mij belony. Muziek wordt in de studio (en met optredens) in weet ik hoeveel kanalen opgenomen/weergegeven. Technici staan altijd voor een zware taak om daar een stereobeeld van te bakken dat een beetje overeenkomt met hetgeen door de uitvoerende is neergezet. Dit is de opmerking die studiotechnici/producers zelf maken, ik verzin het niet zelf. Er wordt met vele microfoons gewerkt en je hoort diezelfde technici zeggen dat het veel 'leuker' is als ze een surround mix mogen maken omdat ze dan de orginele opname meer kunnen benaderen. Uiteraard moet je dan wel een goede mix hebben, want er is nogal verschil in kwaliteit en opvatting over hoe de boel over de kanalen verdeeld moet worden. Ook hier geldt dan: beter een goede stereo dan een slechte 5.1/DTS mix. En zeg nou eerlijk 'Hell freezes over' van de Eagles: je kunt toch niet serieus menen dat dat beter klinkt in plat stereo...?
Of ben ik nu doof ?

Mike

[forzavado]

De Eagles is inderdaad een mooi voorbeeld (luister eens naar Alan Parsons "on air" DTS CD 6 ch. , hiervoor geldt hetzelfde), maar die is dan ook goed discreet opgenomen en dan is het inderdaad niet slecht. Alleen het beeld klopt voor mijn gevoel voor geen meter meer met het geluid, bijv. een trompet (tr. 12) die je van achter hoort. Zolang die technici het goed mixen dan ga het ik ook weergeven zoals het bedoeld is en dat is ook vaak het mooiste, vind ik. Het onderscheid zit em dan ook of je in de zaal wilt zitten of op het podium tussen de musici.

De bedoeling van deze discussie was dan ook muziek die stereo op het medium is gebracht en weergeven wordt in 6 kanaals modus.
Het bezwaar tegen het weergeven van stereo gemixte CD's op 6 of 8 kanaals systemen is dat er een hoop effecten bij bedacht worden (door de processor en dus niet door die technici) die de natuurlijkheid niet te goede komt. Zo wordt de plaatsing een stuk minder bij DTS neo:6. Het klinkt wel dieper op het eerste gehoor, maar ik vind het er niet echt op vooruitgaan. Ik vind dus dat je die goede CD's gewoon weer moet geven zoals die op het medium is gezet, in stereo dus. Die technici hebben niet voor niets hun best gedaan om alles op twee kanalen te krijgen.

[Mike Philippens]

Daar kan ik me in vinden. Vergeet alleen niet dat men in de studio de zaak in principe discreet opneemt (vooral tegenwoordig). Als alles is opgenomen zitten ze dus met een tig-kanaals opname en die moet dan uiteindelijk pas naar stereo gemixed worden. Zo hebben ze bv 2001 van Kubrick nu naar 5.1 kunnen mixen ondanks dat ie uit '69 of '68 is. De soundtrack was gewoon op 7 kanalen opgenomen. Op de DVD over de Black Album ('the making of' zeg maar) van de Metallicaatjes hoor je ze ook daarover praten. De drums hebben ze zelfs met een stuk of 20 microfoons opgenomen en ze stonden dus later voor de zware taak om dat in 2 speakers te persen zoals ze dat zelf zeiden.
Maar je zegt het zelf ook al: het is maar net waar je wilt zitten. Ik ben het met je eens dat ze het zelf niet altijd goed weten. Het ene nummer zit je in het publiek, en vervolgens hoor je een geluid van iemand die achter je staat, terwijl ie achter de band staat. Dat klopt dan niet. Je kunt er natuurlijk heel puristisch naar kijken/luisteren, maar in mijn beleving (en misschien alleen in die van mezelf) ben je dan je eigen luisterplezier te bederven. Het 'endeffect' op HFO is een perfect geluid en als je je ogen dichtdoet (zo knap zijn die mannen niet...) is het net of je erbij bent. Ik neem dan de (af en toe) foute plaatsing van de muzikanten in het beeld op de koop toe. By the way: als je van herrie houd zijn de DVD's van Metallica zeer goed gemixed. S&M is zelfs te pruimen voor niet metal-fans door het orkest. Geluid & mix van hoge kwaliteit. Ook Cunning Stunts is perfect gemaakt en alles klopt. Aanrader!

[Alex van den Berg]

De drums hebben ze zelfs met een stuk of 20 microfoons opgenomen... puristisch naar kijken/luisteren.... je eigen luisterplezier te bederven.
Het gebruik van 20 microfoons bij opnamen van drums is tegenwoordig niet zo uniek meer. Het is zelfs vrij normaal geworden om iedere 'trommel' 2 of 3 microfoons te geven (van boven, van onder en erin...), zodat er bij de eindmix naar hartelust ge-experimenteerd kan worden :)
En dan hebben we het dus alleen nog maar over de drums... Het is al niet uitzonderlijk meer dat er voor 1 muziekstuk gebruik gemaakt wordt van 128 sporen bronmateriaal!!

En dan nog even iets over 'puristisch luisteren'...
Dat is alleen te bereiken wanneer je je luisterruimte verbouwd tot een kopie van een geluidsstudio... en zelfs tussen de diverse studio's bestaat nog een groot akoestisch verschil....

Een geluidstechnicus wordt bij een bepaald project betrokken vanwege zijn unieke inzicht wanneer sfeertjes en gevoelens naar techniek moeten worden omgezet...
Alleen bij klassieke en andere akoestische muziek wordt er bewust aan de plaatsing van de diverse muzikanten gedacht... Hier zul je, bij goede multi-kanaals opnamen, op de surroundspeakers dus alleen de akoestiek van de betreffende concertzaal horen... :)
Bij de meeste popmuziek is men er daarentegen veel meer op gericht om bepaalde sfeertjes, emoties en akties in het geluidsbeeld vast te leggen...
Hiervoor wordt veelvuldig gebruik gemaakt van elektronische apparatuur om het geluid te beinvloeden wat kan resulteren in een om je hoofd vliegende drumroffel, omdat er bijvoorbeeld over een wervelstorm gezongen wordt... Niet om je het idee te geven dat de trommels om je hoofd vliegen... :D

Om het lekker gek te maken: Puristisch luisteren betekent dat je de oudere muziek van de Rolling Stones moet luisteren op een afgeragde gettoblaster (is bijna nog te goed :) ), aangezien die muziek indertijd speciaal op het toenmalige luistergedrag van de jeugd werd gemixed... Koffer-grammofoons!! :D

Mijn conclusie is dus deze:
Iedereen heeft een eigen kunstbeleving en dat geld dus ook voor muziek. Niemand kan je vertellen hoe je muziek moet luisteren omdat iedereen nou eenmaal een eigen belevingswereld heeft.
Zelfs als geluidstechnicus kan ik je alleen vertellen waarvoor multi-speaker systemen gebruikt kunnen worden... :-)

[Edwin V]

Juist!