OK bedankt helemaal duidelijk nu (y)
OK bedankt helemaal duidelijk nu (y)
Tropa de Elite I en II 9/10
Prachtige films. Allebei. Voor mij geen verheerlijking van geweld zoals door sommige critici gezegd wordt. Volgens mij wordt gewoon de "harde" realiteit getoond. Maar daar kunnen sommigen gewoon niet mee omgaan. Daarom dan geklaag. Ik heb echt niks negatiefs aan te merken. Beide films blijven spannend tot de laatste minuut.
Ah oké, dit miste ik inderdaad al een beetje. Jammer dat je de film vergelijkt met Taxi Driver, behoudens de sfeer op de straten vind ik dat niet echt een terechte vergelijking. Dan vind ik de vergelijking met A History of Violence meer op zijn plaats, hoewel ik dat eigenlijk alleen in grote lijnen terecht vind. Op mij bracht de film in ieder geval een heerlijk 'stoer' gevoel over. De cinematografie, muziek, de acteurs, de aankleding: alles klopte wat dat betreft. Misschien niet het boeiendste verhaal, maar wel een schoolvoorbeeld hoe je van een wat dunne plot een uitstekende film kunt maken.
De feitelijke manier waarop Verhoeven de discussie Drive vs. andere films begon vond ik overigens ook niet echt fijn, maar ik denk wel dat hij gelijk heeft als het gaat om het raken van facetten van andere films. Drive ademt namelijk vrijwel in alles uit dat het een ode is aan het genre, het filmpje met de intro van The Driver (als ik het goed heb) lijkt enorm gefinetuned gekopieerd naar de film te zijn vertaald. Verder denk ik, uit mijn hoofd, dat de film vooral parallellen heeft met en niet zozeer verwijst naar andere films.
De overeenkomsten met 'Taxi Driver' lijken me zo duidelijk dat een vergelijking vrij voor de hand ligt. Maar het is echt niet zo dat ik de film rechtstreeks vergelijk met 'Taxi Driver' en op basis daarvan concludeer dat het een slechte film is omdat het niet genoeg op 'Taxi Driver' zou lijken. Zoiets zou onzin zijn. De enige reden dat ik de vergelijking maak is om een soort voorbeeld te geven van de morele/thematische/emotionele complexiteit waarvan het ontbreken ervan voorkomt dat 'Drive' echt een meesterwerk is, vooral ook omdat de film zelf hier wel duidelijk naar lijkt te streven. En juist het hele 'stoer' idee is iets wat me stoort en dat merk ik vaker bij dit soort films. Zal wel een hetero jongens ding zijn vrees ik ;)
De lente is vandaag weer officieel begonnen!! :D :D en dus was het weer tijd voor:
Dazed and Confused
Ieder jaar op de eerste dag van de lente kijk ik mijn favoriete coming-of-age film. Een film die aan de hand van de verhalen van high school kids laat zien waar de lente en zomer voor een groot deel om draaien: een fijne tijd hebben met je vrienden, genieten van `t weer, doen waar je zin in hebt en onbekende mensen ontmoeten en discussies met ze hebben over eigenlijk helemaal niets onder het genot van een lekker drankje.
Linklater brengt dit fantastisch over en iedere keer als ik `m zie krijg nog meer zin in die lange zomerdagen waarin je doorgaat tot in de kleine uurtjes, en pas het bed in rolt als de zon weer opkomt...
Het geheel wordt afgemaakt door een fantastische en fantastisch bij het verhaal en beelden passende soundtrack.
Voor mij is dit een meesterwerk, één van m`n persoonlijke all-time favorieten.
9,5/10
Vwb het eerste heeft ieder z'n voorkeur, ruil voor mij maar de heren voor de dames in ;-) Verder geheel met je eens, maar ik zou je wel The Fall willen aanraden. Ook eentje van Singh waarbij het visuele nu eens in dienst van het verhaal staat en imo minder bombastisch overkwam.
Verder heb ik zelf The girl with the Dragon Tattoo gezien. Ben niet geheel overtuigd van deze herverfilming vh boek/remake. Rooney Mara doet haar best maar bij vlagen vond ik haar erg expressieloos en als karakter wat onbereikbaar. Iets wat ik, in tegenstelling tot wat het karakter ook wil bereiken met haar gedrag, een stuk minder beleef bij de Lisbeth van Noomi Rapace. Verder vond ik dat Fincher, anders dan de meer indrukwekkende setpieces camerawerk en belichting, niet echt zijn stempel op de karakters heeft kunnen drukken. Verder vond ik zelf erg onlogisch dat iedereen in Zweden wel Zweedse namen heeft maar dat verder alles Engels is: de conversaties, de kranten artikelen (zelfs de historische!) zijn in het Engels (behalve dan weer het tijdschrift Millennium).
313. http://www.whatiwatch.net/images/internet.png D.O.A. (Rudolph Maté, 1950) :: 8.0
Heeft de reputatie een van de beste klassieke film noirs te zijn en had deze nooit gezien omdat het een publiek domein titel is en de kwaliteit meestal te wensen over liet. Wat ik nu gezien had was alleraardigst, net als de film zelf, geregisseerd door cameraman Maté, op wie Carl Dreyer nog verliefd schijnt te zijn geworden tijdens de opnames van 'Jeanne d'Arc'. Was iets te moe om de film echt goed in me op te kunnen nemen, daarom voorlopig een 8.
314. http://www.whatiwatch.net/images/internet.png Bloody Birthday (Ed Hunt, 1981) :: 3.0
Soort combinatie van slasher en de demonische kind cyclus, wat op papier waanzinnig klinkt, maar in deze uitwerking helaas te waardeloos voor woorden is. Het is zo'n lowbudget geval die niets meer is dan scenes die achter elkaar geplakt zijn, zonder enig gevoel voor tempo of urgentie. Wat angstaanjagend of beklemmend had moeten zijn, haal je nu achteloos je schouders bij op.
315. http://www.whatiwatch.net/images/internet.png Chained Heat (Paul Nicholas, 1983) :: 6.0
Een wat latere women in prison film, met een (voor genrebegrippen althans) imposante cast: onder meer Linda Blair, John Vernon, Sybil Danning, Henry Silva en zelfs Stella Stevens! Er wordt rijkelijk geswitched tussen verschillende genres, maar het komt helaas nergens echt samen en blijft vooral hangen in goede bedoelingen.
316. http://www.whatiwatch.net/images/internet.png Brain Damage (Frank Henenlotter, 1988) :: 8.5
Na zijn meesterlijke debuutfilm 'Basket Case' kwam Henenlotter met deze krankzinnige prent en hoewel iets minder goed dan zijn illustere voorganger, is dit een mini-meesterwerkje. Echt volslagen gestoorde trash zoals het hoort.
317. http://www.whatiwatch.net/images/internet.png Masters of the Universe (Gary Goddard, 1987) :: 7.0
Die Golan & Globus hebben de wereld door de jaren heen voorzien van de meest stompzinnige nonsens, maar zolang Golan meesterwerken zoals 'The Apple' en Cassavetes' 'Love Streams' mogelijk heeft gemaakt kun je niet klagen natuurlijk. Dit Dolph Lundgren vehikel (die opmerkelijk weinig in beeld is) heeft duidelijk een hoger budget dan de meeste Cannon films en is nergens een meesterwerk, maar wel amusante onzin.
318. http://www.whatiwatch.net/images/internet.png Runaway (Michael Crichton, 1984) :: 6.5
Hoewel Chrichton bij de meeste mensen altijd bekend zal blijven staan als schrijver van 'Jurassic Park', zal hij voor mij altijd de schepper blijven van de campklassieker 'Looker', zonder twijfel een van de slechtst gemaakte Hollywoodfilms uit de gehele geschiedenis. De bliksem slaat echter zelden twee keer in en 'Runaway' is dan ook geen herhaling van 'Looker'. Het zit zelfs een stuk beter in elkaar allemaal, maar dat maakt het ook meteen een stuk minder interessant, omdat het nergens boven de middelmaat uitstijgt. Zelfs Tom Selleck kan daar geen verandering in brengen.
319. http://www.whatiwatch.net/images/internet.png Death Ship (Alvin Rakoff, 1980) :: 8.0
Zeer sfeervolle horrorfilm met George Kennedy als kapitein die bezeten wordt door een spookschip. De resultaten laten zich raden en zijn bij vlagen een tikkeltje saai, maar soms ook echt waanzinnig.
320. http://www.whatiwatch.net/images/bluray.png Lady for a Day (Frank Capra, 1933) http://www.whatiwatch.net/images/eye.gif :: 9.0
Jemig. Had verwacht dat deze blu er goed zou uitzien, maar niet dat ie er zo belachelijk mooi zou uitzien. Heb nog niet zo gek veel films uit de jaren '30 op blu-ray gezien, maar deze is duidelijk een van de beste. Net als de film. Duidelijk specifiek gemaakt als sprookje voor het Depressie publiek en een van de vele briljante samenwerkingen tussen Capra, schrijver Riskin en cameraman Walker, wiens briljante belichting misschien nog wel het meeste baat heeft bij de sprong naar hi-def. Een van de leukste aspecten van deze jaren '30 of '40 films is de meestal hilarische stoet aan bonte karakter acteurs die altijd weer opduiken, zoals Guy Kibbee, Walter Connolly en de immer fantastische Ned Sparks. Heb een jaar of twee geleden alle Capra films (op een paar silents die niet te vinden waren) kort achter elkaar gekeken en sindsdien had ik geen Capra meer gezien, maar na het zien van deze film is me weer duidelijk dat Capra echt een van de giganten van Hollywood was en vermoedelijk samen met Sternberg en Mamoulian een van de weinige echte visuele genieën van de jaren '30. Meende me echt zeker te kunnen herinneren dat ik de film vorige keer ook een 9 had gegeven, maar dat bleek niet het geval. Bij deze dan.
321. http://www.whatiwatch.net/images/dvd.png The Devils (Ken Russell, 1971) http://www.whatiwatch.net/images/eye.gif :: 10.0
322. http://www.whatiwatch.net/images/dvd.png Amelia and the Angel (Ken Russell, 1959) :: 6.5
Dat was het dan, EINDELIJK een officiële DVD van 'The Devils' en ondanks dat het enkel een DVD en nog steeds de verknipte versie (een blik wormen wat we maar niet zullen opentrekken) is dit een verademing. Het was een genot om de film in deze kwaliteit te kunnen zien, vooral de helderheid van het beeld en de strakke kleuren waren indrukwekkend. Wel jammer dat de ondertiteling niet bepaald foutloos was: er zaten zelfs spelfouten in en een van de grappigste opmerkingen uit de film werd compleet verkeerd ondertiteld waardoor het moment volledig verwoest werd - helemaal zuur omdat ik een half jaar geleden de film zelf volledig ondertiteld heb. Zonder twijfel de belangrijkste DVD release van het jaar en nu nog ergens tijd zien te vinden om mijn analyse van de film af te schrijven.
323. http://www.whatiwatch.net/images/dvd.png La casa della paura (William Rose, 1974) :: 7.0
Volgens de achterkant van de Mondo Macabro DVD een voorloper van 'Hostel' en 'cult movie making at its most extreme', maar dat moet allemaal met een flink pak zout genomen worden. Het is absoluut geen slechte film, maar redelijk tam en vooral het midden kan soms oeverloos saai zijn met ellenlange dialoog scenes die nergens over gaan. Daar staat gelukkig wel tegenover dat het enkele uiterst gedenkwaardige momenten heeft, waardoor het een bovengemiddelde productie is. Het was alleen niet zo goed als ik gehoopt had.
Goede vergelijking, alleen is de transformatie van een psychose en krankzinnigheid meer te vinden in Taxi Driver dan in Drive zelf.Citaat:
De overeenkomsten met 'Taxi Driver' lijken me zo duidelijk dat een vergelijking vrij voor de hand ligt. Maar het is echt niet zo dat ik de film rechtstreeks vergelijk met 'Taxi Driver' en op basis daarvan concludeer dat het een slechte film is omdat het niet genoeg op 'Taxi Driver' zou lijken. Zoiets zou onzin zijn. De enige reden dat ik de vergelijking maak is om een soort voorbeeld te geven van de morele/thematische/emotionele complexiteit waarvan het ontbreken ervan voorkomt dat 'Drive' echt een meesterwerk is, vooral ook omdat de film zelf hier wel duidelijk naar lijkt te streven. En juist het hele 'stoer' idee is iets wat me stoort en dat merk ik vaker bij dit soort films. Zal wel een hetero jongens ding zijn vrees ik
Kan ik me op zich wel vinden, maar ik vond het juist wel fijn dat Drive niet complex is en dat er nergens gepretendeerd wordt meer te willen zijn dan het is. Bij je vergelijking Drive vs. Taxi Driver was ik je cijfer ook wat vergeten, want ik heb min of meer dezelfde vergelijking gemaakt (al was het ontbreken van de complexiteit voor mij niet direct een minpunt).
Nouja, ik ben niet zo'n fan van stoere films hoor. Zo op zijn tijd, mits goed uitgevoerd en niet pretentieuzer dan mogelijk is, kan ik het echter wel waarderen. Een guilty pleasure hier en daar, afgewisseld met een heerlijk uitgevoerde film, zoals Drive dus. ;)Citaat:
En juist het hele 'stoer' idee is iets wat me stoort en dat merk ik vaker bij dit soort films. Zal wel een hetero jongens ding zijn vrees ik ;)
Cáotica Ana (2007) DVD
Om te beginnen: de beeldkwaliteit van deze QFC-dvd is fenomenaal! Zal op blu-ray niet veel beter kunnen.
En de film zelf is nogsteeds erg fijn om naar te kijken, om te zien hoe Ana (de beeldschone en altijd stralende Manuela Vellés) van haar veilige leventje bij haar vader in een grot aan de kust, naar het grote Madrid verhuisd om opgenomen te worden in het huis van Justine (Charlotte Rampling) waar zij les krijgt in alle vormen van kunst.
Dit is ook de plek waar zij voor het eerst droomt. Dromen over andere mensen, over hoe zij aan hun eind kwamen. D.m.v. diverse hypnoses komen ze erachter dat zij vele reïncarnaties "bevat" die tot ver in de tijd teruggaan.
hoewel het verhaal vergezocht is, blijkt dit een zeer persoonlijke film van regisseur Julio Medem te zijn, die hiermee het overlijden van zijn zus (kunstenares; haar schilderijen zijn allemaal te zien in de film) probeert te verwerken. Misschien niet voor iedereen weggelegd vanwege het verhaal. Het is geen Lucia Y El Sexo, maar wel nogsteeds een zeer goede film.
8,3/10
Secuestrados (2010)
Secuestrados aka Kidnapped. Een film die er flink inhakte bij mij.
Een gezin van vader Jaime, moeder Marta en 18-jarige dochter Isa (Manuela Vallés, Ana uit Cáotica Ana) zitten midden in hun verhuizing naar een nieuwe woning in Madrid, als ze ineens in hun huis overvallen worden door 3 Oost-Europese criminelen.
Dat is het moment dat de film omslaat in een continue stroom van hoge spanning en hysterie.
Het eerste wat opvalt aan de film zijn de zeer lange camerashots waarin veel gebeurd, zelfs als er weinig gebeurd. Dus geen eclectische MTV-montage, maar zeer goed camera- en acteerwerk. Vooral wanneer een scene overgaat in splitscreen en nog een minuut of 2 langer duurt, is erg indrukwekkend en knap gemaakt. Doordat de camera dicht op de acteurs zit, heb je ook het gevoel in het hele gebeuren deelgenoot te zijn. Een aantal shockerende scenes completeren deze hooggewaardeerde Spaanse thriller.
8,8/10
Avalon (2001) DVD
Een fascinerende Poolse film over een verslavend online spel om uit de sleur van het dagelijks leven te ontsnappen, met nóg schitterende filmmuziek (die ook in de film live gespeeld wordt tijdens een voorstelling en het mythische verhaal over Avalon vertelt).Citaat:
In de toekomst raken jongeren meer en meer verslaafd aan een illegaal online gevechtsspel genaamd Avalon. Wanneer Ash, een van de beste spelers, hoort van het bestaan van een nog hoger level van het spel, besluit ze om met een groep online op zoek te gaan naar dit level. Maar zelfs als ze het level vindt, zal ze nog terug naar de realiteit kunnen?
Moeilijk om precies te zeggen wat de film zo boeiend maakt of aantrekt. De filmmuziek helpt de film een heel stuk op weg, maar ook parallellen met andere verslavingsvormen in het dagelijkse leven zijn aanwezig. En dan de bijna kleurloze, grauwe beelden, de Poolse acteurs (en dus Pools gesproken, terwijl de pamfletten en het spel zelf in het Engels zijn), de Japanse regie...
Een vergeten klassieker in mijn ogen.
De soundtrack van Japanner Kenji Kawai heb ik jaren geleden helemaal grijsgedraaid en valt nog steeds onder mijn favorieten.
http://www.youtube.com/watch?v=EWNwm...eature=related
8,1/10
The Great White Silence (1924)
Documentaire uit 1924 over de noodlottige expeditie naar de Zuidpool door captain Scott en zijn teamleden in 1910. Het is werkelijk verbluffend hoe scherp de beelden zijn in HD. Je hebt echt het idee naar geesten uit het verleden te kijken. De Blu-Ray van de BFI is echt een magnifieke uitgave. Zeer interessante extra's over het restauratieproces en de totstandkoming van de muziek. En de muziek is echt heel sterk. Deze silent heb ik ademloos zitten kijken, wat bijzonder dat zulke oude beelden thuis te zien zijn in uitstekende kwaliteit. Zeer boeiend. Met recht een belangrijke film.
10
Natuurlijk, maar dat komt ten eerste omdat ‘Drive’ geen remake is van ‘Taxi Driver’, dus verschillen zullen er altijd zijn. Daarnaast is de karakterisatie van het Gosling personage zo weinig uitgewerkt dat van enige transformatie geen sprake kan zijn. Dit zal ongetwijfeld bewust gedaan zijn, maar er komt een punt waarop ambiguïteit overgaat in complete onduidelijkheid en ‘Drive’ zit wat mij betreft iets te vaak tegen die grens aan, zodat het Gosling personage uiteindelijk praktisch een tabula rasa wordt waarop je vrijwel alles kunt projecteren.
Maar ik denk dat je mijn vergelijking ook te letterlijk neemt. Ik weet niet of de meeste mensen er bij stil staan, maar ‘Taxi Driver’ is een vrij rechtstreekse hommage aan John Ford’s Western ‘The Searchers’. Scorsese heeft in zijn documentaire ‘Journey Through American Movies’ gewezen op de ontwikkeling die het Western genre heeft doorgemaakt door de jaren heen, waarbij hij drie Ford/Wayne Westerns naast elkaar legt, ik meen ‘Stagecoach’, ‘She Wore a Yellow Ribbon’ en ‘The Searchers’. Waar het genre begon als een vrij simpel onderscheid tussen goed en kwaad (cowboys vs. Indianen), daar werd het allemaal een stuk complexer door de jaren heen, waarbij dat simpele onderscheid tussen goed en kwaad vreselijk geproblematiseerd werd. Deze ontwikkeling bereikte zijn climax in onder meer ‘The Searchers’, waarin het Ethan/Wayne personage zijn nichtje Natalie Wood uit de klauwen van Scar te redden en systematisch vergeleken wordt met zijn vijand, de indiaan Scar en waardoor de grenzen tussen goed en kwaad vervagen. In ‘Taxi Driver’ is dit conflict vertaald naar De Niro/Travis Bickle die het hoertje Jodie Foster van haar pooier Harvey Keitel probeert te bevrijden, vandaar ook dat Keitel er in deze film uitziet als een indiaan, wat (Verhoeven opgelet!) een rechtstreekse verwijzing is naar ‘The Searchers’. Welnu, in ‘Drive’ is er wederom eenzelfde conflict waarbij Gosling in dit geval het gezin van het grietje waar hij mee rondscharrelt uit de klauwen van de misdaad probeert te bevrijden. Er zit in de film ook een scene die vrijwel identiek is aan een moment in ‘The Searchers’, waarbij Ethan/Wayne het lichaam van een indiaan volledig verminkt, lang nadat deze gestorven is en omstanders vol walging en onbegrip toekijken. In ‘Drive’ komt dit moment rechtstreeks terug als Gosling in de lift staat met zijn liefje en het gezicht van die kerel volledig tot pulp schopt; beide momenten hebben exact dezelfde functie in beide films, ze signalen namelijk het moment waarop de hoofdpersoon de grens van gerechtvaardige wraakgevoelens (sowieso een problematisch concept natuurlijk) volledig overschrijdt en zichzelf verliest in overmatige gewelddadigheid, waarmee de grenzen tussen goed en kwaad volledig overschreden worden. In ‘Taxi Driver’ zit dit moment volgens mij totaal niet.
Wat ik dus wil claimen is dat dit moment uit ‘The Searchers’ via ‘Taxi Driver’ uiteindelijk getransformeerd is tot het moment in ‘Drive’. Het zou een rechtstreekse verwijzing kunnen zijn, maar dat kan ook net zo goed niet zo zijn. Het is ook volledig onbelangrijk uiteindelijk, want bedoeld of onbedoeld de interpretatie van de scene blijft volledig gelijk. Zowel ‘The Searchers’ als ‘Taxi Driver’ als ‘Drive’ zijn als het ware uit hetzelfde thematische hout gesneden en alles wat uit hetzelfde hout komt, blijft uiteindelijk enigszins op elkaar lijken omdat eikenhout altijd eikenhout blijft hoe je het verder ook bewerkt. Er zijn uiteindelijk niet zo veel manieren om iets weer te geven, dus ook al begin je vanuit een compleet ander punt, als je met vergelijkbaar materiaal werkt is de kans groot dat je uiteindelijk bij hetzelfde of een duidelijk vergelijkbaar resultaat uitkomt. Het is exact om deze reden dat ik zo het belang van genres zo benadruk, omdat als je eenmaal geleerd hebt om abstract naar genres te kijken, je ook door de oppervlakkige buitenkant heen kunt kijken en je diepe overeenkomsten leert zien, niet alleen binnen genres, maar juist ook dwars door genres heen, zoals in dit geval.
Drive gisteren ook gezien en is duidelijk dat Gosling als ie boos wordt extreem geweldadig wordt en geen genade kent, heeft ie altijd al gehad, hoort bij z'n karakter en is in mijn ogen inderdaad geen geleidelijke transformatie
op zich vond ik het een goede film (soundtrack is heel sterk), ik hou wel van die anti-held karakters en het is wel weer eens "fijn" om actie/geweld in een zeer realistische vorm te zien, shotgun scene is goed voorbeeld, niks 100 kogels afschieten en niks raken zoals je zo vaak ziet, kort, krachtig, zo komt dit het beste over.
Klein minpuntje vond ik het einde, het is duidelijk dat Gosling alles niet mag overleven en inderdaad wordt ie ook dodelijk in z'n buik geraakt maar helaas rijdt ie op het eind doodleuk in z'n auto weg... Ook het "vergeven" van Irene vind ik zeer vreemd, na de liftscene kan ik me niet voorstellen dat er ook maar 1 vrouw is die zo'n kerel in de buurt van haar zoontje wilt zien , niet passen
mijn score: 8
Volgende week voor de eerste keer op vakantie naar New York. Als "voorbereiding" daarop zal ik deze week een paar films kijken die zich in en om New York afspelen. Als eerste:
New York, New York
Martin Scorsese`s prachtige ode aan de oude MGM musicals. De sets, de aankleding en de cinematografie: het zou allemaal zo passen in de films uit de jaren `40 en `50 van bijvoorbeeld Vincente Minelli.
De film heeft een lekkere jazzy sfeer door de muziek en Robert De Niro en Liza Minelli geven sterke performances.
Het enige wat m`n kijkervaring dermate verpestte was de UK dvd uitvoering die ik bekeek. De aankleding en het kleurenpallet zijn in deze transfer helemaal uitgewassen en doen geen recht aan Scorsese`s en cinematograaf Kovács` intenties. Daarnaast, wat natuurlijk nog belangrijker is, is dat de film niet in `t orginele 1.66 op schijf staat!
Dit alles samen SCHREEUWT natuurlijk om een blu-ray uitgave waarin de kleuren en sets wel tot hun recht komen! Als ik in New York ben zal ik zeker kijken of ik `m kan vinden.
Een hele goede film in een (op de extra`s na) hele slechte uitgave.
8,0/10
De blu-ray is een enorme verbetering ten opzichte van de DVD, maar helaas verre van perfect. Het goede nieuws is dat er helemaal geen digitale correcties zijn uitgevoerd, maar het slechte nieuws is dat ze zo ongeveer de meest beschadigde print lijken te hebben gebruikt die ze konden vinden. Het resultaat is zeer wisselvallig: als het er goed uitziet, ziet het er ook goed uit, maar er zijn zoveel momenten dat de print het min of meer begeeft zodat het vrij storend is bij het kijken.
Ok dat klinkt dan niet heel positief. Maar dus wel nog steeds een verbetering. En het feit dat ie er, neem ik aan, in het OAR op staat is op zich zelf al een aanschaf waard.
Misschien vind je hem wel in The Big Apple!! Hoelang ga je en waar verblijf je?
Wij gaan eind jullie voor 9 dagen naar New York. Mijn tweede keer naar de meest fantastische en fascinerende stad die er bestaat.
Alvast heel veel plezier daar!!
Thanks! we gaan ook 9 dagen. We verblijven in de Bubba and Bean Lodges (een Bed & Breakfast) op 1598 Lexington Avenue, tussen 101st en 102nd street, vlakbij Central Park en aan de rand van Spanish Harlem, als ik Google Maps mag geloven. Ben benieuwd (y) (y)
Vanavond samen met m`n vriendin in de bios gezien:
The Hunger Games
Het principe achter het verhaal is veelbelovend maar na afloop had ik het idee dat de potentie van het verhaal niet ten volste was benut. Het lijkt (ik heb de boeken niet gelezen) alsof het verhaal niet compleet is uitgewerkt en niet te duister is gemaakt voor deze bioscoop bewerking.
Wat overblijft is opzich wel een leuke film die ietwat onevenwichtig overkomt.
En Jennifer Lawrence laat opnieuw zien een groot acteer talent te zien.
6,5/10
Ik heb vanmiddag "Intouchables" gekeken. Geweldig mooi film waarvan de beelden, dialogen en soundtrack prachtig samen komen op het grote scherm. Een echte aanrader!
Inland Empire
Tja, ik zie in dat het een goed gemaakte film is, maar kan wel concluderen dat het niet mijn ding is. Toch had ik er ook weer geen problemen mee op de drie uur door te komen. Hmz....
Zo'n beetje Upper East Side. Chic.
Ons Beacon Hotel ligt tussen Broadway en Amsterdam Ave. ter hoogte van 74th Street, zo'n 600 meter van The Dakota Apartment aan de rand van Central Park, waar John Lennon woonde en vermoord werd. En met het American Museum Of Natural History vormt dit een perfecte driehoek.
Ontopic:
Straks naar The Devil Wears Prada kijken. Niet mijn persoonlijke keuze btw :D
Manhattan
"He adored New York City. He romanticized it all out of proportion."
Dat is een perfecte omschrijving voor Woody Allen`s ode aan zijn stad.
Hij mengt het (liefdes)leven van het hoofdpersonage Isaac (geweldig gespeeld door Allen zelf) op perfecte wijze met zijn liefde voor The Big Apple. Hij mengt beide op ingenieuze wijze: de heerlijke lange dialogen, vormgegeven door mooie lange shots in prachtige zwart-wit fotografie (To him, no matter what the season was, this was still a town that existed in black and white) vormen een mooie tegenstelling tot het gehaaste leven in de grote stad.
Een geniale film met een geweldige Allen in de hoofdrol, een prachtige ode aan de stad die alles voor Allen betekend.
Genieten met een hoofdletter G.
9,0/10
Vanmiddag gekeken,weer ter "voorbereiding" op onze New York trip:
Mean Streets
Een enkel woord volstaat om deze kijkervaring (want dat is het dit keer echt) te omschrijven: WOW!
De nogal belabberde dvd is direct overbodig geworden want met deze Duitse blu-ray lijkt het inderdaad net alsof je een heel andere film aan het kijken bent. Een perfecte transfer met een prachtig kleurenpallet, vooral de overwegend rood getinte scenes binnen in de kroeg zijn indrukwekkend. Ontzettend scherp maar op een natuurlijke manier, het beeld oogt heel filmisch en geeft de sfeer die Scorsese schept van een jaren `70 New York perfect weer.
De film zelf blijft natuurlijk van wereldklasse, met vooral een geniale Robert De Niro
Voor 8,95 is het bijna een misdaad om deze uitgave niet aan te schaffen!
9,0/10
New York, I Love You
Na Paris, je t` aime is nu de Big Apple het decor van een mozaiek film die een heel arsenaal een bekende acteurs voorbij laat komen en hun personages af en toe elkaar laat ontmoeten.
Doordat de verschillende segmenten allemaal door anderen zijn geregisseerd (waaronder Fatih Akin en Brett Ratner) verschillen ze van kwaliteit. Er zitten een paar hele goede tussen maar sommige zijn ook niet interessant of gewoonweg saai. Het zorgt ervoor dat het geheel nogal fragmentarisch aanvoelt.
7,0/10
Gisteravond deze film bekeken :
http://s.s-bol.com/imgbase0/imagebas...4011518314.jpg
Ik vind het een hele mooie film met mooie effects en mooie beelden.
Verhaal erin vind ik ook erg mooi.
Ik geef de film een 8, en beeldkwaliteit een 10, geluid daarentegen een 8.
In het begin haperde het geluid een beetje, vandaar de 8.
Showgirls - Paul Verhoeven - 1995
Ten tijde dat de film uitkwam heb ik deze gezien en vond ik het een erg slechte film. Die gedachte is altijd bij me gebleven en ik heb de film verder altijd links laten liggen. Nu toch weer eens opgezet en mijn mening is werkelijk volldig omgedraaid. Ik vind het oprecht een fantastische film. Buiten het feit dat ie echt nooit saai is, vond ik de sarcastische en dubbelzinnige toon erg sterk neergezet. Verhoeven heeft in mijn ogen een geweldige satire gemaakt. De leegheid van het sterrendom, de onoprechtheid van karakters en de vernietigende drang om hogerop te komen, wordt fantastisch samengebracht in Showgirls.
De Blu-Ray vond ik zeer de moeite waard, de kleuren en neonverlichting spat van het scherm Ik ben erg blij dat ik deze film nog een kans heb gegeven.
9,3
Intouchables (2011, Olivier Nakache, Eric Toledano) http://i.imgur.com/3BZYU.jpg
Voorop staat dat ik geraakt ben door deze film. Als een film dat bereikt, kan ik de minpuntjes makkelijk vergeten. Zo wordt de invalide man bijvoorbeeld weinig uitgelicht en komen we niet te weten waarom hij zo rijk is, wat zijn verdriet verder met hem doet. Van dit laatste krijgen we, dankzij een prima vertolking van François Cluzet, gelukkig wel een klein tipje van de sluier opgelicht. Het doet hem pijn, maar dat moge duidelijk zijn.
Belangrijker is echter de band die zicht ontwikkelt tussen hem en zijn verzorger, een man uit een achterstandswijk. Kritiekpuntjes zijn dat stereotypes worden bevestigt, maar het stoorde mij geen moment. De band tussen de mannen blijft de hele film oprecht en verwordt nooit melodramatisch, vooral dankzij de energieke Omar Sy (die de Franse 'Oscar' won ten faveure van Jean Dujardin: terecht!).
Er is dus weinig plaats voor emotioneel drama, vooral omdat er veel grappen worden gemaakt en deze niet ten koste van iemand gaan: voor de invalide man is het een verademing dat hij niet zo blind als invalide gezien wordt. Samen met de prachtige muziek en de rustige momenten kon ik het tegen het einde toch niet laten met een klein traantje in mijn ogen toe te kijken. Wat een prachtige film!
Ik vind hem ook geweldig, mede door het sarcasme wat je zelf ook al aangaf. Ik denk dat de meeste mensen die de film hebben gezien, hem niet goed mógen vinden of dat zo zeggen omdat het zo 'hoort'. Vanwege de Razzie nominatie en de vele blote borsten. Apart.
***********
Vorige week opnieuw Iron Man gezien, dit keer op dvd. En gisteravond Iron Man 2, ook op dvd (voor 7 euro per stuk, leukere prijzen dan op blu-ray) en ik vind deze deel 2 eigenlijk nog beter dan de eerste film, die ik ook al verrassend goed vond.
Zeer degelijke comic-verfilmingen waarbij je sommige dingen met een korreltje zout moet nemen. Maar dat moet je ook bij de Transformer-films (een kleine auto die een hele grote robot wordt <-> een koffertje wat het exo-geraamte voor Iron Man wordt).
Omdat het qua verhaal, tempo, acteerprestaties, sfx en audio zeer goed is, neem ik een aantal foutjes maar op de koop toe.
7,8/10 (Iron Man) en 7,9/10 (Iron Man 2)
Tussen beide films in The Devil Wears Prada gezien. Wel aardig, maar verhaaltechnisch niet helemaal okee. Acteerprestaties waren ook degelijk (Meryl Streep!!!). Gelukkig wel genoeg New York in de film.
7.0/10
intouchables en hasta la vista allebei films over gehandicapten vond intouchables wel goed ook al had ik wat meer actie verwacht (opening van de film schept die verwachting).
groet
The Apartment (1960) 9/10
Wat een prachtige film! En wat een prachtige blu-ray :shock:.
Dit is een schoolvoorbeeld om mensen te overtuigen die denken dat een zwart-wit film op blu-ray kopen overbodig is. Op enkele momentjes na (bijvoorbeeld als Baxter voor het theater wacht) is het een fenomenaal beeld.
Ik ken eigenlijk alleen films met een 'oudere' Shirley MacLaine, maar ik zie dat ze al op jonge leeftijd (25/26 jaar ten tijde van de opnames?) al erg goed was. Net als Lemmon trouwens, met wie je niet anders kan dan meeleven. Hij is tragisch en grappig tegelijkertijd.
Opvallend mooi is het gebruik van licht en schaduwen. Ik let normaal niet zo op zulke dingen (meer op het verhaal), maar zelfs mij viel het op. Maar misschien kwam het ook door de kwaliteit van het plaatje ;).
Aanrader van de maand!
Net Drag Me To Hell unrated versie voor de zoveelste keer gekeken want deze blijft leuk.
Maakte Raimi maar weer vaker dit soort films. Net zoals zijn meesterwerk Evil Dead 2 is dit ook weer een perfecte combinatie van horror, zwarte humor, wat lekkere gore effecten en leuke schrikeffecten. Lohman doet het ook uitstekend en is perfect voor haar rol.
Alleen het typische Raimi camerawerk is hier niet zo aanwezig en ook sommige CGI gore effecten ogen een beetje nep en onrealistisch maar voor de rest een prima horrorfilm zeker een van de betere van de afgelopen jaren!
8/10.
Monty Python And The Holy Grail (1975, Blu-ray, NL)
http://www.bps4m.nl/images/ean/big/8712609677171.jpg
Film: 8,5
Beeld: 9
Geluid: 7,5
Extra's: 8,5