klopt,
vooral de muziek van Evanescence (of hoe de fuck je dat ook schrijft) is erg cool met de sub en boxen vol aan! :mrgreen:
Printable View
The Departed
Smullen geblazen. Jack overtuigd als mafiabaas, en ook Leonardo en Matt doen goed mee. Einde is ook zeer sterk. 8.5
Sleepy Hollow - Een donker sprookje in de typische Burton style met de altijd uitstekende Johnny Depp. Plus wat een aparte rol van Christopher Walken:lol: 8.0
We Own The Night - Wat in mijn ogen goed begon vond ik het uiteindelijk toch maar een vrij saaie standaard film. Het zag er wel allemaal goed uit hoor dat niet, maar het verhaal en de personages konden me gewoon niet echt boeien. Gewoon vrij standaard. 6.5
Moulin Rouge
Nog niet eerder gezien. Wel aardig als geheel.
The Chronicles of Riddick - Directors Cut.
Echt smullen geblazen, ze hebben ongeveer 15 minuten toegevoegd aan de film, korte stukjes die flink wat toevoegen aan het verhaal, ze vertellen wat over Jack en over Riddick zelf. Absoluut de betere versie van de film, heeft een stuk meer diepgang gekregen.
Cijfer: 8.5
The Last Detail (Hal Ashby, 1973)
Hal Ashby blijft me verrassen. Na het goede Being There en Coming Home is ook The Last Detail 'gewoon' goed. In de film begeleiden twee mariniers (waaronder Jack Nicholson die behoorlijk op dreef is!) een tot een lange celstraf veroordeelde collega. Per trein reizen ze naar de andere kant van het land, maar tijdens de reis zorgen ze er nog wel voor dat de jonge knul die nog zo groen als gras is van het leven heeft kunnen genieten. Een fijne film over 'vriendschap', 'genieten van het leven' met een duidelijke 'f*ck the system' boodschap. ****
Braveheart
Zo....dat was jaren geleden dat ik deze film voor het eerst zag. Een leuk heldenepos over William Wallace (Gibson) die in verzet komt tegen de Engelsen die Schotland lopen te koeieneren. Elke trucendoos wordt open gegooid; de slow motion actiebeelden, de aanzwellende muziekjes bij liefdes en dramatische scene, de duidelijke zwartwit karakters. Want laat er geen misverstand over bestaan.....Gibson is de held dames en heren.....en wat voor 1!! Hij is een voorbeeld, kent geen angst, heeft eergevoel en vecht voor.....FREEEDOMMM!!! De man met het foute kapsel deed me bij vlagen aan Stallone denken. Als een soort Rambo of Rocky acteert hij met een beperkt aantal grimassen zichzelf door de film. We kennen allemaal de beroemde scene van Rocky als ie helemaal in puin ADRIIANNNN schreeuwt. Je kan Stallone zo vervangen door Gibson die hetzelfde doet maar dan met de woorden FREEEDOMMM.....de vergelijking is treffend. Het heeft iets....vreemds.....iets zeer egocentrisch. Gibson regiseert de film en neemt ook de hoofdrol op zich. Die hoofdrol is dan ook de meest heroische rol die je jezelf kunt toebedelen. Hoe zal dat op de set zijn gegaan? Ok....dames en heren....straks komt de held...IKZELF....in slow motion aangereden.....ik hef mijn handen als Jezus Christus.....en zoom in op mn gezicht....MIJN gezicht. Echt de Gibsonshow. Een typisch verhaal over kwaad (en dan heel kwaad....verkrachters, eerloze koningen) versus goed (en dan heeeel goed). De film werkt perfect als actiefilm maar qua uitvoering en inhoud is het mij te simplistisch en zwart-wit. Je verveelt je echter geen moment en het is dan ook zeer entertaining. Maar het blijft voor mij gewoon een echt jongensboek.....de boze koning vs de heldhaftige boer. De 2 disk heeft nog een 2e disk met extra's. Nog niet gezien. Die 2e disk bestaat uit een making off van zo'n 28 minuten. Niet echt een rijkgevulde SE dus.....
Don't Look Now (Nicholas Roeg, 1973)
Wow! Eng! En dat zonder 'enge' beelden! Een echtpaar verliest een kind, maar als ze voor het werk van de man in Venetie zijn gebeurt er wat. De vrouw ontmoet twee zussen waarvan er eentje 'second sight' bezit. Zij zegt dat hun meisje leeft en dat haar man in gevaar is. De man is sceptisch, maar als hij één en ander beleeft en zelf ook het bekende rode jasje van hun kind gaat zien begint hij te twijfelen. De nauwe straatjes van Venetie zorgen voor een continu gevoel van desorientatie en verdwaaldheid. De climax, waar erg goed naar toe wordt gewerkt, is even onverwacht als eng. Een film waar je continu je concentratie moet bij blijven bewaren, maar met de pracht van beelden is dat geen straf. ****½
Ach, beter dat hij zichzelf zo afreageert dan dronken achter het stuur, want we weten allemaal wat daarvan komt :evil:
Volver (Pedro Almodóvar, 2006)
Als de partner van Raimunda op merkwaardige wijze overlijdt, neemt haar leven een drastische wending. Ze probeert dit geheim te houden voor haar omgeving, maar dat levert alleen maar verwarring en misverstanden op. Toch probeert Raimunda uit alle macht haar gewone leven vol te houden. Haar verleden laat haar echter niet met rust, bovendien gaat het gerucht de ronde dat haar overleden moeder aan verscheidene mensen verschenen is. Volver was de eerste film van Pedro Almodóvar die ik zag en ik moet zeggen dat hij een beetje tegen viel. Het is een aardige film maar niet heel bijzonder, het verhaal is aardig en het acteerwerk goed maar toch weet de film maar met moeite de volle speelduur te boeien. Gelukkig is het geen straf om naar Penélope Cruz te kijken, zeker niet in deze film. 7.2
ff rustig op het werk, en toen dacht ik.....
The Women - George Cukor - 1939
Een fijne film van George Cukor met alleen maar vrouwen ( o.a. Norma Shearer, Joan Crawford (golddigger), Rosalind Russell (uberbitch) en Paulette Goddard (rrrrrrrrrr…) die het voornamelijk hebben over mannen en overspel. Ze zijn het slachtoffer daarvan of ze zijn schaamteloos in het plegen daarvan.
Wat wel leuk is, is dat de personages en hun karakter in de begincredits geïntroduceerd worden aan de hand van dieren uit het grote dierenrijk.
Fellini-Satyricon - Federico Fellini - 1969
Uhhh, tsja wat moet ik hiermee….Gebaseerd op het gelijknamige boek van Petronius, volgen we door een aantal scenes/verhalen Encolpio (en Ascilto). Sex, geweld en rijkdom zijn de steekwoorden waar het om draait in die (of in elke?) Romeinse periode. Het springt van hak op de tak, niet geweldig geacteerd en slechte dubbing….een dikke ‘two thumbs up’ voor de kostuums en decors. Ik was wel blij dat na 120 minuten de koek op was…..
20,000 Years In Sing Sing - Michael Curtiz - 1932
Pre-Code gangsterdrama; Spencer Tracy (die ik nog steeds niet op een slechte rol heb weten te betrappen) speelt Tommy Connors die veroordeelt wordt tot een verblijf in de Sing Sing gevangenis. Hij heeft invloedrijke vrienden die hem daar een wat aangenamer verblijf claimen te kunnen geven. Dit pakt ietwat anders uit…
Met een bijrol voor Bette Davis als het liefje van Spencer.
The Cabin In The Cotton - Michael Curtiz - 1932
Mooie 'geschiedenisles' gegoten in een film over de verhoudingen tussen de katoenplantagehouders en de plukkers/franchisers in de vorige eeuw.
De houders leven in weelde en bestelen de plukkers, de plukkers leven in armoe en bestelen de houders. Marvin Blake (Richard Barthelmess, die met zijn 37 jaar naar mijn idee iets te oud was voor de rol van jonge jongen) zit daar tussen in; opgegroeid tussen de plukkers en nu werkend als boekhouder voor Norwood (de plantagehouder) en in beide kampen heeft hij ook nog een liefje zitten (Bette Davis die geweldig een bitchy aristocratische kakjongedame neerzet). Wat nu te doen?????
Johnny Eager - Mervyn LeRoy - 1942
Johnny Eager ( Robert Taylor) is een gangster, die (om z’n ‘parole officer’ om de tuin te leiden) werkt als taxibestuurder. In werkelijkheid is hij bezig om een hondenrenbaan te runnen. Verrassend goede (met een paar aardige plottwists) Gangster/ Noir van Mervyn LeRoy met een goddelijke Lana Turner en Van Heflin (die een oscar nominatie ontving voor zijn rol als filosofische rechterhand van Johnny E.).
The People Against O'Hara - John Sturges - 1951
Een beetje standaard rechtbankthriller van John Sturges met Spencer Tracey, als advocaat die zijn beste tijd wel heeft gehad en die als vriendendienst de verdediging van ‘O’Hara’ op zich neemt. Leuk om een keer gezien te hebben.
Hehe weet nog dat het vorig jaar een enorme verrasing voor me was, ik schrok me echt kapot op het einde, terwijl er feitelijk weinig gebeurde, fraai gemonteerde sex scene ook, moet nu nodig eens wat meer Roeg gaan bekijken heb Walkabout nog wel in de kast staan.
On Topic:
Shaun of the Dead *****
Wordt een gewoonte de laatste tijd mijn favorieten te herkijken en Shaun blijft een meesterlijke hilarische film, jammer genoeg konden me medekijkers het niet waarderen, eeuwig zonde want volgens mij missen ze heel wat.... :bier:
Ik zit hier in het hoge noorden maar hoor Verhoeven vanaf hier protesteren (6)
Ben het overigens wel met je eens, erg gave actie/avonturen film, maar hij raakt me niet persoonlijk of iets dergelijks. En dan toch (voor mij) een hoge herkijkwaarde. Weet eigenlijk niet hoe het komt... Hij blijft in ieder geval in de collectie, dat is zeker.
Kinderen in rode regenjasjes of gekleurde skipakjes bekijk ik al tijden met andere ogen....:mrgreen: Vooral van de achterkant gezien.....ik hoop altijd maar dat ze zich niet omdraaien...
Good luck and Good night
Zeker geen super film in mijn ogen. Kwam misschien door de DVD, maar de ondertiteling ging zo nu en dan te snel voor mij.
Zat ook niet veel logica in de film, vond ik. Je moet teveel weten van de geschiedenis omtrent McCarthey om het verhaal goed te kunnen volgen.
Acteerprestaties waren wel goed, George Clooney is zeker een goede acteur.
Ook het zwart-wit vond ik niet erg irritant, ik houd er juist wel van.
Al met al geen super film. 6.0
Trail of the Pink Panther (1982)
Dit zesde deel uit de Pink Panther serie is gemaakt zonder Peter Sellers. Hij bestaat uit oude fragmenten. Das vreemd want dat wist ik niet van te voren anders had ik mijn tijd beter gebruikt. Persoonlijk vind ik het ook respectloos door iemand anders dood nog geld te verdienen. Blake Edwards moet zich schamen ook al heeft hij genoeg redenen waarom hij deze wou maken. Toch moet ik bekennen dat er een aantal klassieke scènes in de film zijn zitten die nu nog grappig en goed in elkaar zitten. Vooral de gevechten met Kato zijn legendarisch. Maar het smaakte zuur en bitter. Nee, ik blijf erbij, dit is respectloos product van de legendarische Peter Sellers die meer verdiende en dat kreeg hij dan ook in de film The Life and Death of Peter Sellers. Laat dit dus links liggen en ga dat eerbetoon zien. 5.5
Zodiac (2006)
Er is al zoveel geschreven over David Finchers meesterwerk. Wat doet mijn stukje er nog aan toe, helemaal niets. Ik wil alleen mijn persoonlijk kijk op het geheel geven. Eigenlijk zou ik deze film een compleet jaar eerder zien maar door verschuiving van de release datum kwam hij maar niet of was hij een weekje of twee in de bioscoop te bezichtigen. Dus een revanche in het filmhuis vond ik het wel waard. Alleen jammer van het middelbare klasje CKV! Die al naar een kwartier lawaaierig commentaar gaven op de film. Ik liet me niet storen en kwam in de film alsof ik meehielp met het onderzoek naar de moordenaar Z. Op sommige momenten dacht ik echt dat ik hem had.
De regie klopte tot in de puntjes, Fincher zorgt dat alle details kloppen. Bijvoorbeeld de buttons van Nixon op het bureau van de journalist zorgt voor het speciale, authentieke extra-tje. Terwijl waarschijnlijk 90% van het publiek dat niet zal zijn opgevallen. Door die details en overweldigende acteerwerk zorgt dat de film naar een hoger plan kwam. De film straalt een sfeer uit, er is was naar mijn mening zelfs een vies smerig windje van spanning te bekennen. Fincher weet wat casten betekend en heeft tot aan de kleinste rolletjes een perfect gekozen cast. Neem nou de rol van Brain Cox of een Robert Downey Jr die ademwegnemend speelde. Mijn favoriete rol van de film vooral door de fascinatie en passie die hij vertolkt in zijn rol om vervolgens compleet aan de drank en drugs dood te gaan. De muziek is typerend voor de eind jaren ‘’60 en 70. De setting en de kleding waren tot in de puntjes verwerkt. Nogmaals Fincher moet oppassen dat hij niet een hele grote gaat worden. Verder wil ik kwijt dat ik misschien wel bevooroordeeld schrijf over hem want ik ken toevallig iemand die een grote bewonderaar van hem is. En zo vertelt hij me van tijd tot tijd genoeg dingen over hem. Naar Seven, Fight Club en Panic Room komt Fincher harder terug dan menigeen had verwacht.
Pamflet in al zijn facetten één minpuntje de film was naar mijn mening te kort. Het had zeker voldaan met een extra half uur vooral de jaren negentig in het onderzoek leek me genoeg dingen te zeggen. Maar volgens mij sta ik letterlijk alleen in de mening vooral naar gesprekken met anderen die de film gezien hadden en die beweerde dat de film een half uur te lang duurde. Wat ik wel weet is dat deze een plekje in me top vijfentwintig verdient! 8.6
Sunset Boulevard (1950)
Vaak getwijfeld of ik hem zou aanschaffen. Hij sprak me wel aan (genoeg goede dingen over gehoord, uiteraard). Van Billy Wilder had ik echter nooit iets gezien (Oke, die staat nu ook op mijn lijstje).
Wat een goede film is dit!
Wilder heeft niet alleen een bijtende satire weten te maken, hij grijpt ook nog eens terug op de nostalgie in de filmwereld (zo ver dat kon, de film bestond pas veertig jaar).
Joe Gillis is een opportunist, die toevallig bij een rijke vrouw terecht komt. Die vrouw is Norma Desmond, voormalig filmster, uit de stomme films. Die wil een script voor haarzelf hebben, en krijgt het voor elkaar om Joe niet alleen het script te laten schrijven, maar ook nog eens bij haar thuis, zodat alles naar haar zin gaat. Verder wil ik eigenlijk niets vertellen over het verhaal, ontdek het zelf maar :D.
Toegegeven, William Holden speelt prachtig, maar ik vond Gloria Swanson echt geweldig. Ze kon uit eigen ervaring putten, ze was immers zelf ook een gevallen filmster uit het stomme tijdperk (en er waren meer acteurs die die overstap nooit succesvol konden maken). Ze wekt totale arrogantie op, is zwaar manipulatief maar kan je tegelijkertijd ook diepe (gemeende) treurnis doen voelen. En melancholie, naar een vervlogen tijdperk. Het einde (dat ik hier uiteraard niet ga verraden) is des te schrijnender.
Ook de rest van de acteurs zijn uitstekend, met enkele opvallende cameo's van Cecil B. DeMille en Buster Keaton als zichzelf.
De film lijkt meer als een film-noir te beginnen. Het voelt, naarmate je het verhaal wordt ingetrokken, echter steeds meer als een drama aan. Nooit zwaarmoedig, het blijft een noir-achtige tint hebben. Dit is uiteraard de verdienste van Wilder, die zowel het script meeschreef, als regisseerde. Dat hij het lef had om een satire te maken op Hollywood, geweldig.
Ik denk dat ik de film binnenkort nog maar eens ga kijken, er zit teveel in om volledig te bevatten tijdens de eerste kijkbeurt. Maar het is een echte aanrader. 10!
No Country for old men (Ethan en Joel Coen, 2007)
http://img.photobucket.com/albums/v2...-933269210.jpg
Vooropgesteld, ik ben een bijzonder groot liefhebber van zowel de gebroeders Coen als Javier Bardem. Dit gezegd hebbende moet ik helaas bekennen dat ik na alle lovende kritieken en oscars toch iets meer van deze film verwacht had. Ik vond hem zeker niet slecht, maar het niveau van een zo goed als perfecte Big Lebowski of Fargo heeft het in mijn ogen niet gehaald. Daarvoor kleefde er toch een paar ongeloofwaardigheden en vraagtekens teveel aan deze film. Ook over het einde kun je je vraagtekens zetten.
Maar ondanks dit alles heb ik er toch zeker van genoten. Met de sfeer en spanning zit het namelijk wel goed. Zoals gezegd blijven The Big Lebowski en Fargo maar ook Blood Simple en misschien The Man who wasn't there deze film voor imo. De lat ligt natuurlijk hoog wat het werk van de Coens betreft ;)
Kortom, iets teveel gehyped of zegt het iets over de rest van de films dat deze met 4 oscars wegloopt? Een film als The Diving Bell and the Butterfly vond ik sterker dan deze en had van mij dus ook zeker in de prijzen moeten vallen, maar dat terzijde. Hij komt natuurlijk wel in mijn collectie :)
8.0/10
Zojuist John Rambo in de bioscoop gezien. Ik denk dat dit 1 van de geweldadigste films is die ik ooit hebt gezien. Het evenaart of dan wel niet overschreid Commando van Schwarzenegger. Waar je daar soms alleen omhoog springende soldaten zag, zie je Rambo hier alles wat vijandig is neerknallen met een bruutheid waar je bijna stil van wordt. Ik moet eerlijk zeggen in het begin dacht ik soms wel, waar blijft nou die non stop actie waar ik over gehoord hebt. Maar het is gewoon meer een soort 5 gangen maal, je krijgt het rustig beetje bij beetje voorgeschoteld tot je bij the Main course komt en dan is het gewoon bruter dan bruut. Armen, benen, hoofden alles wat los en vast zit wordt eraf geschoten, open geknald of weg geblazen. Sommige actie is zo absurt dat ik gewoon keihard moest lachen, maar teven kreeg ik echt een adrenaline rush van al die brute testosteron actie. Zelden zo'n heerlijk gevoel gehad na een bioscoop ervaring. Ps let niet op het verhaal want dat is er eigenlijk niet. Maar dat deert niet. Want welke Rambo fan zit er nou op een verhaal te wachten, wanneer je mensen overhoop kan knallen:p