Wel, een kleine herdenkingsdienst is dan hier op zijn plaats,
Met gemeende droefheid neem ik afscheid van de snapper, bij velen gehaat, maar bij mij had de snapper een mooi plekje in mijn hart.
Mijn film gevoel kwam altijd naar boven als ik een snapper in mijn hand had, bijvoorbeeld bij de Wizard of OZ, een prachtige voorkant waar je al heel gelukkig van wordt, dan klik je hem openen wordt je nog blijer, daar staan immers alle scenes vergezeld van wederom een paar fraaie screenshots, maar de snapperblijheid gaat nog verder want het karton kan nog verder uitgevouwen worden, waar alle extra's uitvoerig worden beschreven wederom vergezeld van screenshots.
En zo bezit ik vele fraaie snappers zoals onder andere "Any given Sunday"", "Adams rib", "An American in Paris" en ga zo maar door.
O snapper, ik heb je altijd met gevoel en voorzichtigheid behandeld net zoals ik jullie vrienden de keepcase en de jewelcase heb behandeld, nooit hebben jullie mij teleurgesteld.
Maar aan al het moois komt een eind, ik zal jullie koesteren tot het eind der tijden, en heb medelijden met de toekomstige dvd-schijfjes die opgeborgen gaan worden in weer een eenheidsverpakking zonder uitstraling.
Rust zacht, Snapper.