Spock's Beard is inderdaad anders en dat is zeer betreurenswaardig. Transatlantic hield het ook voor gezien na twee albums, wat misschien nog wel erger is. Maar gelukkig maakt Neal Morse nog steeds zeer goede solo albums. Als je langs de haleluja praise the lords boodschappen heenkijkt, vind je vaak nog steeds geniale stukken muziek, die voor mij duidelijk aangeven dat Neal Spocks Beard was en niet anders.
Of Dream Theater wat anders is, misschien, ik vraag me alleen af wat dan ? Wat er dan z anders aan is ? Je moet niet vergeten dat al deze bands voor een groot deel teruggaan naar dezelfde roots. An alle progressieve rock van zo ongeveer na 1980 liggen Pink Floyd, Genesis,Yes, ELP, King Crimson, Camel, Queen en Van Der Graaf Generator ten grondslag. En dit is zelfs in Dream Theater goed hoorbaar. Denk alleen maar aan het idee om zich ook te scharen onder de groten en een conceptalbum te maken of de lengte van nummers. Maar ook meer directe invloeden, wanneer je naar het nummer Octavarium luistert hoor je bijvoobeeld hetzelfde riedeltje als Genesis gebruikt in In The Cage. En op zich is het laten inspireren door andere bands totaal niet progressief, maar juist het tegenovergestelde. Je kunt je dan ook afvragen of de Prog bands van na de jaren 80 uberhaubt ooit wel prog. geweest zijn. Wat de betekenis van het woord inpliceert juist heel wat anders. Wanneer je bijvoorbeeld naar de Flower Kings luistert hoor je Yes en Genesis. Wanneer je naar Pendragon luistert hoor je Pink Floyd, Wanneer je naar Porcupine Tree luistert hoor je Pink Floyd. Wanneer je naar Anekdoten luistert hoor je King Crimson, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ook al zijn dit nog de bands die zich orgineler hebben geprofileerd dan vele andere bands.
Van mij mogen ze ook inderdaad wel weer wat minderen in hardheid. Ik denk ook dat ik dat er storend vond aan Six Degrees en Train Of Thought. Ik las ergens een slogan 'Scenes from a memory : the conceptalbum, Six Degrees : The double album, Train Of Thought : The metal album, Octavarium : The Progressive Album. Alleen jammer dat het niet het progresief is waarop ik had gehoopt. Ik denk dat het veel uitmaakt hoe je tegen DT aankijkt, van welke achtergrond je komt. Ik kom vanuit de Prog. dus ik vind juist dat ook erg aantrekkelijk in hun muziek, maar als je van de metal kant komt, lokt dit uiteraard heel erg.