Welke film heb je net gekeken en wat vond je er van? (11)

[Jordy van Buel]

Een gloednieuw deel!

Aantal opmerkingen:
- Het is toegestaan om elke bekeken film in dit topic te posten, ongeacht het medium waarop deze is bekeken.
- Het wordt gewaardeerd (maar is niet verplicht), wanneer je een (kleine) toelichting post.
- Post bekeken films zoveel mogelijk in één post.

Have fun!

[Brakhage]

Een 2.0 voor Jason's mooiste outfit!!! Had minstens om die reden een 5.0 moeten wezen

Haha, ja vast. De outfit van Jason was de reden dat ik de film een 2 gegeven heb in plaats van een 1. Zelden zo'n waardeloos geregisseerde slasher gezien, de moorden waren volstrekt zonder enige fantasie en bovendien over voordat je het in de gaten had, er zat geen seconde spanning in de film, humor was er ook al niet, om nog maar te zwijgen over de intens vervelende dialoog, personages en dat onnozele telekinese idee waar veel meer uitgehaald had kunnen worden :wink:

Een duister muziekje, daar houd ik wel van. Dit is echter een zoemend geluid wat me echt op de zenuwen werkt. Anyway....net even de film opnieuw bekeken met audiocommentaar. Anger geeft toe dat het muziekje irritant is maar dat Jagger echter precies aanvoelde wat hij wilde bereiken met het muziekje.....maar zegt vervolgens niet WAT hij dan precies wilde bereiken. Jij enig idee?

Dat is toch vrij duidelijk? De muziek zet direct de sfeer neer die Anger ook met de beelden wil oproepen. De film heet niet voor niets 'Invocation of my Demon Brother' en de soundtrack heeft dezelfde verontrustende, ongemakkelijke kwaliteit als de beelden. Net zoals bv. de barokke muziek in Eaux d'artifice direct de juiste toon voor die film zet - Anger was een genie als het gaat om het vinden van muziek die de sfeer weergeeft van de film (of er een ironisch commentaar op is, zoals bijvoorbeeld in Scorpio Rising of Kustom Kar Kommandos). Vrijwel iedere Anger film gaat om de relatie tussen beeld en geluid en Demon Brother is daar geen uitzondering op, integendeel. Aangezien de film bedoeld is om te vertonrusten (of te irriteren, dat zit natuurlijk dicht bij elkaar), is de muziek dat ook. Daarnaast vind ik de nogal amateuristische kwaliteit van de muziek (Mick Jagger is verre van een getalenteerd musicus natuurlijk) enorm goed passen bij de sfeer van de muziek, het geeft de film een soort urgentie en directheid die erg toepasselijk is.

[Don van Straalen]

114. Paris, Texas (1984)

Prima film, moet ik zeker nog eens zien. 7.8

115. Soylent Green (1973)

Redelijke film. Voelde erg gedateerd aan. 6.5

116. Carriers (2009)

Meh. Ik ben nu al vergeten waar die over ging. 6.0

117. Six Feet Under - Seizoen 4 (2004)

Nog steeds ijzersterk. 9.0

[Erwin de Koning]

HARRY BROWN

Deze film raakte mij echt. Niet zo verwonderlijk want ik ben gek op wraakfilms, maar de manier waarop de ingetogen Caine hier zijn rol neerzet is super. Tuurlijk is het DEATH WISH op herhaling maar waar die film mij vermaakte voelde ik hier mijn adem af en toe stokken doordat deze veel confronterender is dan de exploitationklassieker met Bronson

Ff bijkomen...

9.0

Trailer

[TheGodfather]

Where The Wild Things Are
Niet helemaal wat ik er van verwacht had. Na geweldige films als Being John Malkovich had ik van Spike Jonze toch een wat meer diepgaande film verwacht. Ik kon hier niet echt veel mee, het raakte me compleet niet.
De monsters zijn wel mooi gemaakt maar verder was een beetje vlees noch vis en was het einde wel erg abrupt.
Een redelijke teleurstelling.

6,0/10

[Corneelh]

Beyond the Sea / Kevin Spacey, 2004

Bobby Darin; je kent z'n muziek wel, maar zijn naam niet. In deze biopic wordt Darin gespeeld door Kevin Spacey die de film ook regisseerde. De beste man kan trouwens ook nog behoorlijk zingen. Beyond the Sea is duidelijk met veel liefde gemaakt en heeft ook een heerlijke feel-good vibe. Het verhaal van Darin wordt helaas niet helemaal accuraat verteld, zo wordt bijvoorbeeld het feit dat hij scheidde van zijn vrouw en daarna met een ander trouwde niet behandelt in de film. Toch wordt er in de film een mooi contrast geschetst tussen de man op het podium en zijn privé leven. Absoluut een aanrader voor liefhebbers van biopics en muziek.

8 / 10

[Coen P.]

Nacho Libre (Jared Hess, 2006) ***½
De maker van het betere Napoleon Dynamite haalt Jack Black van stal in de rol van een geestelijke die in de avonduren een 'luchador' (een Mexicaanse worstelaar) is. De olijke dikkerd wil de beste worstelaar ooit worden. Samen met een zwerver verliezen ze de een na de andere partij, maar de aanhouder wint. Toch?
Als je niet van flauwe, slapstick-achtige humor of van Jack Black houdt dan moet je deze film linkser dan Femke Halsema laten liggen. Spreekt het je wel aan dan kan je deze film goed kijken. Negentig minuten lang pretentieloze grappen en grollen.

[Symphony X]

HARRY BROWN

Deze film raakte mij echt. Niet zo verwonderlijk want ik ben gek op wraakfilms, maar de manier waarop de ingetogen Caine hier zijn rol neerzet is super. Tuurlijk is het DEATH WISH op herhaling maar waar die film mij vermaakte voelde ik hier mijn adem af en toe stokken doordat deze veel confronterender is dan de exploitationklassieker met Bronson

Ff bijkomen...

9.0

Trailer

Tof, een wraakfilm met Caine in de hoofdrol, moet ik gewoon zien.

[Dennis Vansant]

Avatar
http://www.whatiwatch.net/reviews.php?rec=21287

9.0

[Coen P.]

The Devil and Daniel Webster (William Dieterle, 1941) ****
In deze hervertelling van het verhaal van Faust verkoopt een arme boer zijn ziel aan de duivel (een werkelijk iconische rol van Walter Huston) in ruil voor zeven jaren welvaart. Als het einde van de termijn nadert, verzoekt de inmiddels puissant rijke boer politicus Daniel Webster om de duivel op andere gedachten te brengen. Bernard Herrmann's muziek (hij zou later furore maken met onder andere de soundtrack van Hitchcocks Psycho) is indrukwekkend en werd zelf met een Oscar beloond.

[Brakhage]

Bernard Herrmann's muziek (hij zou later furore maken met onder andere de soundtrack van Hitchcocks Psycho) is indrukwekkend en werd zelf met een Oscar beloond.

Herrmann maakte datzelfde jaar al furore met zijn muziek voor een zeker filmpje genaamd 'Citizen Kane' :razz:. De ironie is dat hij zichzelf versloeg met zijn muziek van Daniel Webster, want zijn muziek voor Citizen Kane was ook genomineerd voor een Oscar dat jaar.

[Brakhage]

198. The Battle of Russia (Frank Capra, Anatole Litvak, 1943) :: 7.0
197. Intermezzo: A Love Story (Gregory Ratoff, 1939) :: 7.0
‘Intermezzo’ staat nu vooral bekend omdat het het Amerikaanse debuut van Ingrid Bergman is en het was tegelijkertijd ook een remake van een van haar Zweedse films. Het is een typische Selznick productie en dat betekent dus hoge productiewaarden en een algeheel gevoel van ‘kwaliteit’, maar helaas is de film ook wat stijfjes en saai. De cinematografie van Gregg Toland is werkelijk oogverblindend en Bergman straalt als altijd, maar daarmee heb je helaas nog geen meesterwerk.

199. Stromboli (Roberto Rossellini, 1950) :: 8.0
Deze film was de eerste film die Bergman maakte met Rossellini, de man voor wie ze haar gezin verliet waarna ze (tijdelijk) uitgekotst werd door heel Amerika. Het is een fascinerende film over een vrouw die tegen haar zin in moet trouwen en op een vulkanisch eiland het moet te zien rooien. Enkele indrukwekkende scènes, maar ik zie er nog geen meesterwerk in zoals bijvoorbeeld ‘Voyage to Italy’.

[Erwin de Koning]

SENTENZA DI MORTE

DEATH SENTENCE

Goede horseopera die eigenlijk nergens in uitblinkt behalve dan misschien dat er veel verschillende lokaties te zien zijn en de setup van het dunne plot wat in episodes wordt verteld, wat prettig is als het verhaal zo flinterdun is

Heel degelijk en de kaartscenes zijn vermakelijk, maar jammer dat Tomas Milian zo'n schmierkees is

8.0

Trailer

[Oudlid_X5]

Britse ''New Wave'' films.
136. The Family Way (Roy Boulting, 1966) :: 7.4
137. Accident (Joseph Losey, 1967) :: 6.5

[Don van Straalen]

118. Patton (1970)

Prima biografie over één van de meest bad-ass generaals in de tweede wereldoorlog. Bij vlagen fantastisch, op andere momenten tegenvallend. 8.1

119. L.A. Confidential (1997)

Sterke politiethriller met enkele noir-elementen waarin twee totaal verschillende agenten (brains & muscles) een overval op een coffeeshop met dodelijke afloop onderzoeken en een sinister complot ontrafelen.

L.A. Confidential kent fantastische rollen van Crowe, Pierce en Spacey. Leuke bijrollen zijn er voor DeVito en Basinger. Alle acteurs zitten totaal in hun rol. Ze hebben dan ook prima materiaal om mee te werken, het script is erg intelligent en de dialogen voelen natuurlijk aan.

Het duurt even voordat de film op gang komt, maar na een korte periode blijft de ene verrassende plotwending na de andere komen en zit de kijker aan het beeld gekluisterd. De tijd vliegt werkelijk voorbij en het tempo van de film is nagenoeg perfect.

Visueel gezien steekt de film ook prima in elkaar. Tel daar ook nog de sfeervolle muziek bij op en dit alles zorgt ervoor dat L.A. Confidential een eigentijdse klassieker is.

8.9

120. The Lady Vanishes (1938.)

Aanvankelijk vond ik de film nogal saai, maar als ze eenmaal in de trein zitten en de plot begint, blijft de film boeien. Suspense zoals alleen de master dat kan brengen!
Apart vond ik dat de film na de 'onthulling' een enorme wending neemt en nog een kwartier doorgaat en eindigt met een shoot-out die echt out of nowhere komt. 8.2

[ricardopasha]

Bad Luitenant: port of call, new orleans

Dinsdag gezien bij sneak in a'dam. Vette film met een eigen stijl. Nicholas Cage is helemaal in zijn rol als corrupte detectief. Mooie filmbeelden en veel orginaliteit in deze film

7,5/10

Good Will Hunting
Eindelijk weer eens gekeken, was hem helemaal vergeten. Leuke film over een schoonmakertje die een genie blijkt te zijn. Film zit vol geniale dialogen en monologen.

7,5/10

[TheGodfather]

An Education
Jenny (Carey Mulligan) is zo`n typisch Engels schoolgaand tutje. Altijd aan het leren, altijd goede cijfers (onder meer door een hele dwingende vader) en niets lijkt een studie aan de Oxford universiteit in de weg te staan. Totdat ze op een dag, wachtend in de stromende regen, David (Peter Sarsgaard) ontmoet. De verlegen en ingetogen Jenny valt als een blok voor zijn charmes en zet haar leven op de kop.

Het verhaal dat hier wordt verteld hebben we al vaker gezien. Toch is An Education een redelijk bijzondere film geworden. Hij mag dan wel duidelijk in de jaren `60 gesitueerd zijn, het verhaal is van alle tijden en maakt de film tijdloos.
De hele sfeer die wordt uitgestraald is prachtig. Het grauwe Engelse middenklas leven van Jenny dat opeens op z`n kop wordt gezet, wordt weergegeven door een steeds warmer wordende gloed. Misschien afgezaagd maar het werkt wel.

De film wordt boven het gemiddelde uitgetild, vooral door het acteerwerk van nieuwkomer Carey Mulligan. Ze geeft een sublieme, uitgebalanceerde performance van een tiener met ons allemaal bekende problemen: ouders die je niet steunen in wat je doet, je pushen en niet serieus genomen worden terwijl je zelf vind dat je inmiddels volwassen bent. Allemaal herkenbare dingen die door Mulligan prachtig worden gebracht zonder dat het ooit over de top overkomt.
Ook de rol van Alfred Molina is van hoog niveau: op gevoelige wijze zet hij een vader neer die het beste met z`n dochter voor heeft maar ondertussen niet inziet wat voor verdriet hij z`n dochter hier mee aan doet. Langzaam maar zeker ontdooit hij nadat hij kennis heeft gemaakt met David en wordt ook door hem ingepakt.

Het complete resultaat mag dan misschien niet vernieuwend of origineel zijn, de uitvoering is hier wel van hoog niveau.
Met 3 Oscar nominaties op zak (waaronder die voor Best Picture) is An Education een prachtig drama dat door sterk acteerwerk, set design en de algehele sfeer de volledige speelduur weet te beklijven.

8,0/10

[Yvonne]

Cats the musical...alweer.

[Corneelh]

Westworld / Michael Crichton, 1973

In het pretpark West World kun je je eigen western beleven. Deze wereld wordt bevolkt door robots, wat uiteraard voor de nodige problemen gaat zorgen. Michael Crichton schreef en regisseerde deze film, die qua verhaal de nodige overeenkomsten toont met Jurassic Park (welke uiteraard ook door Crichton geschreven is). Hoewel Westworld de nodige fouten bevat is het nog steeds een zeer aangename film om te kijken. Vooral de combinatie science fiction en western werkt goed. Het enige nadeel is dat je het tegenwoordig allemaal al eens gezien hebt (het virus waardoor de robots op hol slaan, enz), maar dat zegt meer over hoe vooruitstrevend Westworld destijds was. Dit is trouwens ook de eerste film waarbij het beeld digitaal bewerkt werd (om zo weer te geven wat de androids zien). Van deze film zou ik nou wel eens een remake willen zien.

7,5 / 10

[Melzz]

Dr Strangelove - Kubrick - 1964

Soms duurt het maar voordat je een bepaalde klassieker gaat zien. Dr Strangelove trok me nooit zo aan en dat bleek helaas gegrond. Ik snap de satire maar ik vond het gewoon nergens grappig. Ik zat er eigenlijk met een stalen smoelwerk bij te kijken. Ik vond Dr Strangelove zelf, die trouwens maar bijzonder weinig screentime krijgt toebedeeld, eigenlijk erg flauw met zn Hitlertic. Beetje goedkoper humor zelfs. Vond de hele film erg flauw eigenlijk. Ben een groot liefhebber van de films van Kubrick maar met deze film heb ik niets. Vond hem zelfs saai. In 1964 wellicht gedurft maar dan nog.....er zijn volgens mij wel betere satires gemaakt. Niet mijn film helaas.

5,8

[Erwin de Koning]

THE HEREAFTER

QUALEN

Engelse giallo die met een laag budget het maximale er uit weet te halen. De film is gemaakt voor de Spaanse videoindustrie maar daar amper op de markt kwam waardoor de film uitermate zeldzaam is. Het is het bekende plotje van de erfenis en diegenen die er om vechten in een landhuis met een occulte twist, niet erg origineel maar er zitten een aantal leuke twists in waaronder een occulte

7.0

[black_sabat]

Moon 9/10

Super goeie SciFi film.

[TheGodfather]

A Serious Man
Volgens de Coens zelf één van hun meest autobiografische films die draait rond een joods gezin in een voorstad van Minneapolis. Aan het hoofd van het gezin staat Larry Gopnik, wiskunde professor van beroep. Alles heeft hij tegen: een vrouw die niet meer van `m houdt, kinderen die elkaar het licht in de ogen niet gunnen, een broer die bij hem logeert omdat ie geen eigen appartement kan vinden en studenten die `m proberen om te kopen.
Hij probeert zich zo goed en zo kwaad als het kan door z`n dagelijkse sleur te slepen, maar dat gaat `m niet echt voor de wind.

De afgelopen jaren maakte de Coens met No Country For Old Men en Burn After Reading redelijk straightforward films. Hele sterke films maar nergens vreemd of out of the ordinary.
Met hun nieuwste film A Serious Man brengen ze daar verandering in. Natuurlijk zijn de disfunctionele personages ook hier aanwezig, zoals in alle Coen films, en dat brengen ze hier tot een hoogtepunt. Terwijl het toch enigzins over the top personages worden ze tegelijkertijd ook heel menselijk neer gezet. Michael Stuhlbarg is fenomenaal in de rol van de man des huizes en heeft dan ook volkomen terecht veel awards in ontvangst mogen slepen.
De fotografie van Coen regular Roger Deakins is prachtig. Alhoewel het een allesbehalve liefdevol gezin betreft, brengt Deakins met z`n camera werk een warme sfeer op het scherm.
De film is gesitueerd in de jaren 60 en dat stelt de Coens in staat om prachtige, op dat moment actuele, muziek te gebruiken met onder andere meesterwerkjes van Jefferson Airplane.

Met hun nieuwste alom geprezen prent leveren Joel en Ethan Coen een sublieme maar ook ietwat vreemde film af, die toch enigzins (in ieder geval qua uitwerking) buiten de toon van hun overige repertoire valt.

8,5/10

[Corneelh]

April Fool's Day / Fred Walton, 1986

Onverwacht vermakelijke slasher uit de jaren '80. April Fool's Day is wel een beetje een vreemde eend in de bijt. Er zitten weinig kills in de film, de kills die gebeuren zijn vaak off-camera en er is weinig bloed te zien. Wat de film wel heeft is een goed script, mooie locaties, sfeervolle muziek en veel humor. In 2008 is hier een direct-to-video remake van gemaakt, maar daar ga ik me maar niet aan wagen. Deze film uit 1986 is toch wel één van de betere slashers die ik gezien heb.

7 / 10

[BigLebowski]

The Last Picture Show - Peter Bogdanovich, 1971



Het decor van dit coming of age drama is een klein, langzaam 'stervend' Texaans plaatsje genaamd Anarene. Jaar: 1951. Hier volgen we de alledaagse gang van zaken, met name rond Sonny en Duane, een paar scholieren die op de drempel van volwassenheid staan. Zoals iedereen worstelen ze met verveling, jaloezie, eenzaamheid, relaties, sexualiteit, verwachtingen etc. Tegelijkertijd hebben heel wat volwassenen om hen heen ook zo hun eigen problemen, teleurstellingen en verliezen in het leven te verduren en verwerken.



Een niet al te opvallend en opzienbarend gegeven zou je kunnen denken, maar dankzij de regie en een aantal keuzes van Peter Bogdanovich, bijvoorbeeld door te kiezen voor zwartwit ipv kleur en door juist in te zoomen op de gewone dingen en een zo eerlijk mogelijk portret te maken, stijgt deze coming of age film boven andere in z'n soort uit.

De keuze om de film in zwartwit op te nemen (een advies overigens van Orson Welles), is in mijn ogen een uitstekende geweest. Het zorgt niet alleen voor een mooie dieptewerking, maar geeft de film tegelijkertijd een universeel en tijdloos karakter. Ook het gestage tempo van de film, wat natuurlijk heel gebruikelijk was in de jaren '70, past uitstekend.

8.0/10