R.W. Fassbinder blu-rays

[Brakhage]

Hoera, het is dan eindelijk zover, de allereerste Fassbinder blu-ray! En dan ook meteen een van zijn meest obscure, het uiterst bijzondere Despair, met Dirk Bogarde in de hoofdrol. Is pas onlangs voor het eerst op DVD uitgegeven door Olive Films - heb sterk zitten overwegen om die te kopen, maar toch goed dat ik het niet gedaan heb. Dit kleinood wordt in Duitsland uitgegeven door Euro Video (nog nooit van gehoord). Nu nog duimen dat de kwaliteit goed is, de DVD ziet er in ieder geval prima uit, dus het bronmateriaal is er. De film is Engels gesproken, dus ondertiteling is niet zo belangrijk. Laten we hopen dat er snel meer volgen!

[Brakhage]

En in november komt Despair ook in een Amerikaanse blu-ray van Olive Films, die ook al eerder de DVD had uitgegeven. Zal hoogstwaarschijnlijk om dezelfde transfer gaan.

[peptalk]

Is je deze nooit opgevallen Brakhage?



Welt am Draht / World on a Wire / Le monde sur le fil

Is wel voor TV gemaakt, maar wel een Fassbinder en als sinds oktober 2010 uit in Frankrijk. Ik heb hem kortgeleden gekocht, maar me er nog niet toe gezet om te kijken.

[Brakhage]

Is je deze nooit opgevallen Brakhage?



Welt am Draht / World on a Wire / Le monde sur le fil

Is wel voor TV gemaakt, maar wel een Fassbinder en als sinds oktober 2010 uit in Frankrijk. Ik heb hem kortgeleden gekocht, maar me er nog niet toe gezet om te kijken.

Jawel, maar als ik het goed begrepen heb is dit zonder Engelse subs en ik heb niet genoeg vertrouwen in mijn Duits om zoiets te kunnen volgen. Daarnaast schijnt de beeldkwaliteit niet optimaal te zijn, meen ik.

Overigens gaat Criterion Welt am Draht op korte termijn ook uitbrengen, dus ik wacht daar wel op.

[bureaulamp]

en alweer een Fassbinder op bd:
(vanaf 15 september)
http://ecx.images-amazon.com/images/...L._AA1500_.jpg

[Oudlid_X5]

Contact Film gaat binnenkort de gerestaureerde 35MM kopie van Despair in de kleinere Filmhuizen distribueren.

[Brakhage]

en alweer een Fassbinder op bd:
(vanaf 15 september)
http://ecx.images-amazon.com/images/...L._AA1500_.jpg

Oe, wat vreemd... ik was namelijk gisteren van plan om exact die film te kijken, zonder dat ik hier iets van wist. Brrrrr...

Nu hopen op Engelse subs, hoewel er net als bij Despair wellicht een Amerikaanse blu van Olive komt - ze hebben de film in ieder geval ook op DVD uitgegeven.

[Brakhage]

Heb zojuist de Duitse blu-ray van 'Despair' gezien. Kende de film alleen van VHS, dus de sprong in kwaliteit was sowieso groot, maar de blu-ray overtrof al mijn verwachtingen. De gebruikte print is in waanzinnige staat en de blu-ray geeft een absoluut prachtig beeld: kraakhelder, geen krasje of vlekje te bekennen, ontzettend stabiel beeld en ontzettend veel textuur en detail. Volgens mij zijn er verder ook erg weinig digitale fratsen uitgehaald, waardoor het geheel erg natuurlijk en filmisch overkomt. Het is visueel een ontzettend vreemde film, met vrijwel constant zeer gedempte kleuren (veel bruin, grijs, zwart en erg vaak een ijzig wit licht), met slechts hier en daar een warme kleur - maar die warme kleuren zijn dan ook echt warm en steken prachtig af tegen het koude kleurenpalet (de rode lippen van Lydia in de openingsscène bijvoorbeeld). Ook audio is probleemloos: dialoog is zeer goed te verstaan, zonder kraak of vervelende bijgeluiden en de muziek van Peer Raben schalt uit de speakers bij vlagen. Wat mij betreft is alles Criterion kwaliteit.

Zowel een Duitse dub als de originele Engelse mono soundtrack, geen ondertiteling.

En de film zelf is een meesterwerk, een van Fassbinder's beste - een film overduidelijk gebaseerd op een lange traditie van identiteitsfilms in Europese artcinema. Denk dus 'Otto en Mezzo', 'Last Year at Marienbad', Antonioni, 'Persona' etc. Ook een film als Altman's 'Images' moest ik vaak aan denken, niet in de laatste plaats dankzij de claustrofobische sfeer en het feit dat Fassbinder net als Altman vrijwel constant vanachter objecten en spiegels filmt. De cinematografie van Michael Ballhaus is extreem vreemd, maar adembenemend mooi en draagt zeer bij aan de claustrofobische sfeer. En Dirk Bogarde!

Dikke aanrader!

[bureaulamp]

Borgarde kreeg een privevertoning te zien van Despair en was erg onder de indruk. Fassbinder monteerde echter door, en toen de film uiteindelijk in bioscopen werd vertoond zag Bogarde hem opnieuw. Volgens Bogarde was Fassbinder verveeld geraakt met zijn eigen film, en had hij de film volledig in stukken gehakt en onbegrijpelijk gemaakt. Ik ben erg benieuwd. Ik heb de Amerikaanse editie besteld.

[Brakhage]

Heb Despair nog nooit gezien (ik weet het), dus ben heel erg benieuwd! Zit alleen te twijfelen of ik de Duitse versie zal importeren of eventueel de Amerikaanse. Bij het ontbreken van Engelse (of eventueel Nederlandse) ondertiteling moet ik me meer inspannen, waardoor ik mijn aandacht vaak minder goed bij het visuele weet te houden.

Zo vreemd is het niet hoor, dat je 'Despair' nooit gezien hebt, de film is jarenlang alleen op VHS verkrijgbaar geweest en niet direct een van Fassbinder meest bekende films. Wat betreft subs maakt het volgens mij weinig uit, want tot op heden hebben alle Olive blu-ray nooit subs gehad, dus dat is lood om oud ijzer. En de film is zo complex (zowel narratief, thematisch als visueel) dat het sowieso moeilijk is om het allemaal te volgen

[Brakhage]

Verder ben ik niet zo bekend met Olive, alhoewel op Amazon.com wel staat aangegeven dat Despair Engelse subs heeft.

Ah, ben benieuwd dan, hoewel Amazon natuurlijk redelijk vaak onbetrouwbaar is hier in. Het zou zeker een pluspunt zijn!

[barend]

Deze had ik nou werkelijk nog nooit van gehoord (blush).
Hoop dat Alexanderplatz en de Schygulla c.s. films ook op bd komen!

[Brakhage]

Borgarde kreeg een privevertoning te zien van Despair en was erg onder de indruk. Fassbinder monteerde echter door, en toen de film uiteindelijk in bioscopen werd vertoond zag Bogarde hem opnieuw. Volgens Bogarde was Fassbinder verveeld geraakt met zijn eigen film, en had hij de film volledig in stukken gehakt en onbegrijpelijk gemaakt. Ik ben erg benieuwd. Ik heb de Amerikaanse editie besteld.

Het klopt inderdaad dat de film vlak voor premiere opnieuw gemonteerd is, maar ik geloof niet dat Fassbinder verveeld geraakt was met zijn film. De volledig fragmentarische en elliptische stijl maakt de film juist zo sterk, aangezien het volledig past bij de identiteitsversplintering die Hermann Hermann doormaakt - iets wat ook ondersteund wordt door de visuele stijl. Het is een labyrint, zowel in vorm als inhoud.

[Brakhage]

Voor de volledigheid dan maar even, hier een review van World on a Wire van Criterion.

[peptalk]

en alweer een Fassbinder op bd:
(vanaf 15 september)
http://ecx.images-amazon.com/images/...L._AA1500_.jpg

De Franse versie van Carlotta zit bij amazon.fr in een 3 voor 30 euro actie: http://www.amazon.fr/I-Only-Want-You...A1X6FK5RDHNB96

[oteis]

Is je deze nooit opgevallen Brakhage?



Welt am Draht / World on a Wire / Le monde sur le fil

Is wel voor TV gemaakt, maar wel een Fassbinder en als sinds oktober 2010 uit in Frankrijk. Ik heb hem kortgeleden gekocht, maar me er nog niet toe gezet om te kijken.

Heeft deze wel Duitse ondertitels peptalk?

[peptalk]

Heeft deze wel Duitse ondertitels peptalk?

Nee, helaas niet.

[Brakhage]

DVDBeaver heeft een vergelijking tussen de Criterion en Franse release. Zo te zien is de Criterion toch echt een stukje scherper en is de Franse behoorlijk schoongepoetst met DNR.

[peptalk]

Ik vind het wel vreemd dat bij video over beide 23,97fps staat, want de Franse versie is namelijk 1080i25. Later geeft hij wel aan dat de Franse versie korter is en hij verwacht dat dat door de pal speed up versie komt en dat hij er nog naar gaat kijken.
Misschien dat hij de Franse review niet zelf heeft gedaan...

[Brakhage]

Ik vind het wel vreemd dat bij video over beide 23,97fps staat, want de Franse versie is namelijk 1080i25. Later geeft hij wel aan dat de Franse versie korter is en hij verwacht dat dat door de pal speed up versie komt en dat hij er nog naar gaat kijken.
Misschien dat hij de Franse review niet zelf heeft gedaan...

Haha, die Gary Tooze weet wel vaker niet helemaal waar hij het over heeft, is best een flapdrol eigenlijk. Het is dat zijn foto vergelijkingen zo handig zijn, want zijn tekst lees ik al jaren niet meer.

[Brakhage]

Despair komt binnenkort ook uit in Engeland via Park Circus:

British distributors Park Circus will release on Blu-ray Rainer Werner Fassbinder's Despair - Eine Reise ins Licht (1978), starring Dirk Bogarde, Andréa Ferréol, and Klaus Löwitsch. In 1978, the film won three German Film Awards - Outstanding Individual Achievement: Direction, Outstanding Individual Achievement: Cinematography (Michael Ballhaus), and Outstanding Individual Achievement: Production Design (Rolf Zehetbauer). Street date April 23rd.

Note: Park Circus have also finalized a licensing agreement with French distributors Carlotta Films to allow the classic films of Harold Lloyd to be re-released in cinemas and on home entertainment formats. Amongst the films covered by the agreement are Safety Last! (1923), The Kid Brother (1927), Speedy (1928), etc.

[Brakhage]

Querelle!



11 juli van Gaumont

[Brakhage]

Querelle (Rainer Werner Fassbinder, 1982) :: 9.5

Fassbinder’s laatste film is een van zijn meest bizarre en meest ontoegankelijke. Ik weet nog goed dat ik er de eerste keer niet heel veel mee kon, iets wat ditmaal gelukkig iets anders was, hoewel het vermoedelijk nooit mijn favoriete Fassbinder gaat worden. De film is gebaseerd op een boek van de beruchte homoseksuele schrijver Jean Genet en daarmee is direct al veel te verklaren. Ik ben nu niet bepaald bekend met het werk van Genet, naast deze film ken ik enkel zijn enige film ‘Un chant d’amour’, maar beide werken verkomen dermate veel overeenkomsten dat ik er vermoedelijk niet veel naast zit als ik ervan uitga dat ook ‘Querelle’ een typisch Genet werk is – zeker met het beetje biografische informatie van Genet in het achterhoofd. Net als ‘Un chant d’amour’ is ook ‘Querelle’ in vrijwel ieder opzicht niets anders dan een pure, zelfbewuste gay fantasy, compleet met clichématige matrozen en stomende lichamen. Over deze basis wordt vervolgens een soort quasi-mythologisch en halfpsychologisch verhaal gelegd, wat volgens mij niet al te serieus genomen dient te worden – anders vervalt het al snel in pretentie. Het gespeel met persoonlijkheidsverwisseling, fallische symboliek, erotiek en seks geeft de film een licht surrealistische ondertoon waarin niets is wat het lijkt.

Hiermee komen we direct bij een van de meest opvallende aspecten van ‘Querelle’ en dat is de indruk dat de gehele film een grote hommage is aan Josef von Sternberg. Als Fassbinder’s film ‘Lola’ uit 1981 een remake is van Sternberg’s ‘Der Blaue Engel’, dan is ‘Querelle’ een homoseksuele versie van ‘Morocco’. De toon van beide films is vrijwel identiek, beide presenteren een vreemd soort afstandelijke en ingetogen droomwereld, waarin personages vrijwel emotieloos door de film gaan en iedere vorm van psychologische onderbouwing of realisme verworpen wordt ten behoeve esthetiek en kunstmatigheid. De decors in ‘Querelle’ zouden iets zijn waar Sternberg van gesmuld zou hebben en die hij ook nooit gebruikt zou kunnen hebben, want Sternberg was door de gebruiken van Hollywood gedwongen om ten minste nog de suggestie van realisme te geven en de werkelijk compleet artificiële decors van ‘Querelle’ zijn in feite niets meer dan de culminatie waar Sternberg altijd naar streefde maar die hem simpelweg niet ter beschikking stond – men moet onwillekeurig denken aan de reden die Sternberg gaf voor het floppen van zijn laatste film, ‘Anatahan’, namelijk dat hij de echte zee gebruikt had, terwijl de rest van de film zich afspeelt in een duidelijk volledig in de studio gebouwd tropisch eiland. ‘Querelle’ neemt Sternberg’s beroemde adagium dat ‘de ideale film volledig synthetisch is’ simpelweg naar zijn volgende, logische stap. Nu we het toch over ‘Anatahan’ hebben kunnen we meteen begrijpen dat de functie van de voice-over in ‘Querelle’ behoorlijk veel overeenkomsten toont met de radicale voice-over in ‘Anatahan’, waarin aan het begin van de scènes vaak al verteld wordt wat er gaat gebeuren, zodat iedere vorm van dramatische spanning op voorhand onmogelijk gemaakt wordt – iets wat Sternberg natuurlijk ook al deed met de tussentitels van ‘The Scarlet Empress’. En het gehele personage van Jeanne Moreau is wel heel duidelijk gemodelleerd naar de Marlene Dietrich van Sternberg, voor de meeste mensen vermoedelijk de meest zichtbare link tussen ‘Querelle’ en Sternberg.

Net als ‘Morocco’ is ‘Querelle’ ook een ontzettend statische film, die er heel duidelijk naar streeft om datzelfde gevoel van een vroege talkie te bereiken, waarin vrijwel iedereen ontzettend monotoon praat, zonder emotie of expressie. Tijdens de introductie van de bioscoopvoorstelling waar ik de film zag, waarschuwde de beste man ons voor het soms tenenkrommend slechte acteerwerk in ‘Querelle’, wat ik toen een vreemde opmerking vond en nu nog steeds. Ik heb namelijk geen tenenkrommend slecht acteerwerk gezien en volgens mij bevat de film dat ook helemaal niet. Ik ben dan ook van mening dat iedere serieuze filmliefhebber minstens een stuk of 50 extreem lowbudget exploitation films gezien moet hebben om die merkwaardige obsessie met ‘goed acteerwerk’ te verbrijzelen, het zit namelijk louter in de weg. Wat ik erg vaak merk is dat mensen die enkel gewend zijn aan mainstream films (bij gebrek aan een beter woord) is dat als ze ‘slecht acteerwerk’ zien in een film er allerlei toeters en bellen afgaan en ze niet meer in staat zijn om van de film te genieten, het slechte acteerwerk zit ze constant dwars. Ik wil zeker niet zeggen dat goed acteerwerk niet ontzettend veel kan bijdragen aan een film, maar dat is altijd een bonus, geen absolute noodzaak. Als je film op deze manier beschouwt, ben je bevrijd in je kijkhouding en kun je slecht acteerwerk in een film veel makkelijker accepteren, waardoor je niet verblind wordt door dat ene aspect. Dit werpt helemaal zijn vruchten af als het slechte acteerwerk overduidelijk een stilistische keuze is en geen onkunde, zoals in ‘Querelle’ het geval is, waarin Fassbinder niets meer doet dan Sternberg imiteren en waarin het expressieloze en houterige acteerwerk simpelweg een onderdeel is van de gehele textuur van de film (ik moet direct erkennen dat ook ik slachtoffer was van het niet kunnen inzien dat het houterige acteerwerk in ‘Morocco’ een stilistische keuze was toen ik die film voor het eerst zag).
‘Querelle’ is zoals eerder gezegd verre van een gemakkelijke of toegankelijke film. Naast de bovengenoemde punten is de film traag als stroop, waarmee Fassbinder ook al terughaakt op Sternberg, die nog altijd de reputatie heeft een extreem traag filmmaker te zijn. De grap is overigens dat ik iedere Sternberg film de eerste keer ook ontzettend traag en vaak zelfs saai vind, een gevoel dat echter als sneeuw voor de zon verdwijnt bij het herkijken van de films – ik vind vrijwel iedere Sternberg film inmiddels even vlug en wervelend als een gemiddelde Spielberg achtbaan, toch grappig hoezeer je relatie tot een film veranderen kan. Een van de weinige Sternberg films die ik nog altijd traag vind is ‘Morocco’, wat waarschijnlijk ook zijn meest trage film is en wat inherent is aan de dromerige sfeer. Dus wat dat betreft heeft Fassbinder zich uitstekend van zijn taak gekweten, als hij ‘Querelle’ tenminste bedoeld heeft als Sternberg hommage – misschien zie ik wel spoken. Maar ik wil in ieder geval iedereen aanraden om ‘Morocco’ en ‘Querelle’ vlak na elkaar te kijken en uitnodigen om daarmee de vele parallellen te zien – ik denk in ieder geval dat Fassbinder’s film hierdoor beter begrepen kan worden.

Dit was wat ik de vorige keer over ‘Querelle’ schreef. Ik kende de film toen enkel van een DVD en een vervaalde bioscoopprint en weinig had me kunnen voorbereiden op de onnozel schoonheid van de blu-ray. De complexe effecten van de soft focus filters zijn natuurlijk zo ongeveer het eerste die het raam uitvliegen bij de lage resolutie van een DVD of het vervalen van een print en het is nu zo ongeveer een compleet andere film, een die visueel een van Fassbinder’s mooiste is. Een bijna perfecte blu-ray waar het enige minpuntje is dat men geen Engelse subs heeft gegeven voor die paar geschreven quotes die soms in de film zitten, vooral ook omdat die in het Frans zijn. Maar dat is slechts een klein puntje van kritiek op weer een weergaloze uitgave van Gaumont. Zeker nu ze aangekondigd hebben met ‘Bande a part’ en ‘La Chinoise’ twee Godard blu-rays te gaan uitbrengen blijven ze deze wereld weer een stukje mooier maken.

Welt am Draht - Seizoen 1 (Rainer Werner Fassbinder, 1973): Aflevering 1 t/m 2 :: 8.5

Ben nog bezig om het allemaal te verwerken, maar dit is weer een fascinerend goedje van Fassbinder op een uitmuntende Criterion BD. Moet dan wel de eerste tech-noir zijn, jaren voor ‘Blade Runner’.