Welke film/serie heb je net gekeken en wat vond je er van? (12)

[Marcel Hoeve]

Snowpiercer (2013)



Dit is zo'n film die valt in de categorie: je vindt hem geweldig of je vindt hem helemaal niets. Helaas valt "Snowpiercer" voor mij in de laatste categorie. Zelden zo'n slechte (actie)film gezien de laatste 5, 10 jaar. Slechte en ongeloofwaardige acteerprestaties, met uitzondering misschien van Tilda Swinton. Grote plotgaten, slecht uitgewerkt concept, zelden spannend, veel hak- en zaagwerk in de categorie "van dik hout zaagt men planken". Hoe kan het dat je in een voortrazende trein geen lawaai hoort, geen schokken ziet, hoe kan het dat Chris Evans en de Koreaan eerst alleen maar via dat vertaalapparaatje met elkaar kunnen praten en opeens dat niet meer nodig hebben en elkaar perfect verstaan?

Visueel is het allemaal prachtig in beeld gebracht, het beeld van de Blu-ray is uitstekend en ook het geluid stelt niet teleur. Maar wat helpt dat als het verhaal zo slecht in elkaar steekt en zo beroerd is uitgewerkt. Nee, grote teleurstelling en een herkijkbeurt niet waardig. Jammer. Geef mij dan maar "Runaway Train". Daarmee heb ik mij veel beter vermaakt.

Film: 3,5/10
Beeld: 8,5/10
Geluid: 9/10

[TheGodfather]

Weeds - Season 4

Het vierde seizoen slaat een iets andere weg dan in tegenstelling tot z`n voorgangers: het verhaal verplaatst zich naar een andere locatie, de begin tune (één van de dingen die ik tot nu altijd zo cool vond aan de serie) is veranderd (op een goede manier) en, zeker tegen het einde, wordt het wat serieuzer en harder. Maar ondanks dat zijn veel dingen het zelfde gebleven en is het nog steeds een heel fijne comedy serie met genoeg geniale karakters waarin meer dan genoeg te lachen valt.
Op naar seizoen 5!

8,0/10

[TheGodfather]

Weeds - Season 5
Het vijfde seizoen gaat, nog meer dan het vierde, niet meer zo zeer om de drugsdealende kant van Nancy en de familie maar meer om de familie sores waar ze nu mee te maken heeft. Soms gaat het iets te ver over de top maar vooral door de komische verhaallijn van Dean en Doug is er ook nog genoeg te lachen. En Shane steelt dit seizoen de show als volop puberend gozertje.

7,7/10

[Coen P.]

Night and the City (Jules Dassin, 1950)
Het is 1949 als regisseur Jules Dassin door de befaamde producer Darryl F. Zanuck in diens kantoor wordt ontboden. Duidelijk is dan dat Dassin door zijn vermeende linkse/communistische overtuigingen op de zwarte lijst van Hollywood zal komen te staan. Zanuck drukt hem het boek Night and the City van Gerald Kersh in handen en stuurt Dassin naar Londen. En passant krijgt hij ook nog de opdracht mee Gene Tierney als vrouwelijke hoofdrol te casten, omdat zij door een stukgelopen romance suïcidaal was in de ogen van de producer.
Het boek heeft Dassin pas jaren later gelezen, maar hij weet een gitzwarte noir te maken. Hoofdrolspeler Richard Widmark, een trader without a trade, is een typische loser. Overal schulden en altijd op de vlucht. Het lot geeft hem echter een kans om naam te maken als organisator van worstelwedstrijden. De maffia ziet dit echter anders. Zoals het hoort in een film noir is er geen happy end. Fatalisme ten top.
Cameraman Mutz Greenbaum (a.k.a. Max Greene) tovert samen met Dassin het Londen van toen om in wat men zo mooi omschrijft als een 'urban nightmare'. Onmisbare kost dit!

[BigLebowski]

Noir...een 'genre' waarin voor mij zeker nog wel wat meer te ontdekken valt...

[Coen P.]

Noir...een 'genre' waarin voor mij zeker nog wel wat meer te ontdekken valt...

Ontzettend veel parels, maar ook veel troep. Al is een B-noir vaak nog steeds genietbaar omdat de thematiek zo heerlijk naargeestig en de stijl zo herkenbaar is.

[BigLebowski]

De troep ontloop ik liever...alhoewel dat ook z'n charme kan hebben inderdaad. Vooral met horror en sci-fi vind ik die slechte films soms juist weer erg leuk. Dan wordt het weer de kunst om de beste van de slechtste te vinden! Ach, zo blijven we lekker bezig met deze hobby

[Coen P.]

Noir...een 'genre' waarin voor mij zeker nog wel wat meer te ontdekken valt...

The Killers
The Live by Night
Thieves Highway
Pickup on South Street
Kiss Me Deadly
The Killing
Out of the Past
The Third Man
Double Indemnity
Sweet Smell of Success
Nightmare Alley
The Maltese Falcon
Criss Cross
The Asphalt Jungle
In a Lonely Place

allemaal top

[Melzz]

Ontzettend veel parels, maar ook veel troep. Al is een B-noir vaak nog steeds genietbaar omdat de thematiek zo heerlijk naargeestig en de stijl zo herkenbaar is.

Ik deel deze mening totaal niet. Het verbaasd me steeds weer hoe constant het Noir-genre is. Zelfs de mindere zijn zeer genietbaar. Ik zou geen vijf Noirs op kunnen noemen die ik onder "troep" zou kunnen scharen. Welke versta jij dan onder troep? Het zijn er veel, schrijf je....

[Werner]

Ik ben gisteren Pixels gaan kijken. De eerste keer dat ik niet gedegouteerd buiten ga bij een film met Adam Sandler. Wil veel zeggen.

[Coen P.]

Ik deel deze mening totaal niet. Het verbaasd me steeds weer hoe constant het Noir-genre is. Zelfs de mindere zijn zeer genietbaar. Ik zou geen vijf Noirs op kunnen noemen die ik onder "troep" zou kunnen scharen. Welke versta jij dan onder troep? Het zijn er veel, schrijf je....

Troep is het verkeerde woord. Wat ik had moeten zeggen is minder bekende films, met minder bekende hoofdrolspelers. Tijdens de toptijd van het genre spuugden de studions namelijk film (noir) na film (noir) uit. Ben zelf namelijk ook erg fan van noirs. Ik drukte mezelf dus verkeerde uit, want volgens mij heb ik nog nooit een onvoldoende aan een noir gegeven

[BigLebowski]

The Killers
The Live by Night
Thieves Highway
Pickup on South Street
Kiss Me Deadly
The Killing
Out of the Past
The Third Man
Double Indemnity
Sweet Smell of Success
Nightmare Alley
The Maltese Falcon
Criss Cross
The Asphalt Jungle
In a Lonely Place

allemaal top

Een paar uit dit rijtje ken ik en heb ik ook in de kast staan, zoals The Killing, The Third Man en Double Indemnity. Allemaal goed. Een paar anderen staan al een tijdje in mijn wenslijst, zoals Sweet Smell of Succes, The Maltese Falcon en Kiss Me Deadly. The Big Sleep heb ik zelf ook nog in gedachte. Verder neem ik ze allemaal mee in de overweging, bedankt Coen

[rogue]

Als je je wilt verdiepen in een genre, dan zou ik niet alleen de best gewaardeerde bekijken, maar juist ook andere 'mindere goden' (tenminste, die zo te boek staan).
Maar er is keus genoeg op noir gebied....

[BigLebowski]

Ja, dat is zo...maar je moet ergens mee beginnen hè De bekenden zijn dan een goede maatstaf om de rest naast te leggen.

Maar als je wat interessante 'minder bekende goden' weet, dan hoor ik dat net zo graag natuurlijk. Al heb ik niet het voornemen om nu meteen alles te moeten zien of hebben. Zo'n ontdekkingsreis mag best wat langer duren van mij.

[TheGodfather]

Weeds - Season 6
Helaas een iets minder seizoen waarin de avonturen van de familie die on the road is toch echt te ver gaat. Het is te belachelijk en allemaal te ver gezocht. Er zitten wel wat grappige momenten in en richting het einde van het seizoen wordt het ook wel wat beter maar deze haalt het zeker niet bij de rest van de reeks.
Eén van de zwakste seizoenen tot nu toe.

6,5/10

Inside Out
Na een aantal mindere jaren met voornamelijk sequels a la Cars 2 en Monsters University (die overigens lang niet slecht was maar zeker niet het niveau van de andere Pixars haalde) gaat Pixar weer terug naar waar ze zo goed in zijn en waar ze bekend mee zijn geworden: het maken van films met mooie karakters die centraal staan in een origineel verhaal dat voorzien is van humor en emotie.
Pete Docter, het brein achter de originele Monsters Inc.en Up, laat ons zien waarom Pixar ook al weer zo geliefd is bij een groot publiek.

Vanaf haar geboorte volgen we Riley, een meisje dat met haar ouders in het koude Minnesota woont en daar dolgelukkig is met haar vrienden en ouders. Totdat haar vader een nieuwe baan krijgt, ver weg in San Francisco. Dat maakt haar allerminst gelukkig en ze gaat zich steeds ongelukkiger voelen in haar nieuwe woonplaats.
Op zich is dit niet zo`n interessant verhaal,ware het niet dat het door een studio is gemaakt die speelgoed poppen liet praten en Monsters niet eng maar schattig liet zijn. En dus zien we niet het gewone verhaal maar volgen we het vanuit het hoofd van Riley, dat bestuurd wordt door haar emoties Joy, Fear, Anger, Disgust en Sadness. Zij zien wat Riley ziet en beslissen hoe ze zich voelt en wat ze doet. Natuurlijk kunnen ze niet zo goed met elkaar opschieten en wilt iedere emotie zijn inbreng hebben in Riley`s leven. Met alle desastreuze gevolgen van dien...

Het knappe van de film is dat, naast het feit dat het op zo`n ontzettend originele manier verteld wordt, het zowel kinderen als volwassenen zal aanspreken. Voor kinderen zijn de leuke kleurrijke figuurtjes natuurlijk super en valt er genoeg te lachen. Volwassenen zal de diepere laag van het verhaal meer doen. Het achter laten van je vertrouwde omgeving, het opgroeien en volwassen worden, moeilijke beslissingen nemen. Het zijn punten die we allemaal wel herkennen en die van Inside Out een film maken die voor iedereen iets te bieden heeft.
Naast het goede verhaal is het ook een geweldig vermakelijke film, ook voor volwassenen.

Het doet deugt om eindelijk weer te kunnen zeggen dat Pixar terug is op het niveau van een jaar 10-15 geleden. Ondanks dat het een animatie film is, is Inside Out simpelweg één van de beste films van het jaar. Eentje om te koesteren, om keer op keer weer van te genieten en die zich zonder problemen kan meten met het beste dat de studio tot nu toe heeft gemaakt.

9,0/10

[rogue]

Ja, dat is zo...maar je moet ergens mee beginnen hè De bekenden zijn dan een goede maatstaf om de rest naast te leggen.

Maar als je wat interessante 'minder bekende goden' weet, dan hoor ik dat net zo graag natuurlijk. Al heb ik niet het voornemen om nu meteen alles te moeten zien of hebben. Zo'n ontdekkingsreis mag best wat langer duren van mij.

Tsja, het is allemaal subjectief natuurlijk. Maar er is zoveel te vinden....een eigen ontdekkingsreis is imo altijd het leukst, lekker speuren naar info, eventueel een boek of twee kopen.
Je hebt bijvoorbeeld hier een overzichtje, of misschien wil je alleen blu-ray's kopen, dan heeft blu-ray.com een topic met interessante titels.

[BigLebowski]

Bedankt voor de links. Leuk om daar eens in te duiken Ik kijk ook wel zo nu en dan wat verder dan de bekendere titels hoor...ik laat me nu eigenlijk vooral leiden door wat er zo'n beetje op blu-ray verschijnt. En Youtube wil ook nog wel eens een handige bron zijn.

P.S. Opmerkelijk dat er op dit forum nog geen behoorlijk topic is over Noir en Neo-Noir. Toch te weinig liefhebbers hiervoor misschien?

[riny]

Bedankt voor de links. Leuk om daar eens in te duiken Ik kijk ook wel zo nu en dan wat verder dan de bekendere titels hoor...ik laat me nu eigenlijk vooral leiden door wat er zo'n beetje op blu-ray verschijnt. En Youtube wil ook nog wel eens een handige bron zijn.

P.S. Opmerkelijk dat er op dit forum nog geen behoorlijk topic is over Noir en Neo-Noir. Toch te weinig liefhebbers hiervoor misschien?

behoorlijk topic
http://dvd.nl/forum/showthread.php?38489-Film-noir

[BigLebowski]

Ah, kijk eens aan...uit de diepste krochten van dit forum duikt nog een leuke verrassing op! Die heb ik over het hoofd gezien
Zou het nog met Neo-Noir aangevuld worden, dan is het helemaal compleet en op de toekomst voorbereid

Ik kwam nog wat leuks op Youtube tegen, zal ik er dan gelijk even posten.

[Melzz]

The Redeemer: Son of Satan! a.k.a. Class Reunion Massacre (Constantine S. Gochis, 1978 )

Deze slasher stond nog op mn to see list en het is zeker een unieke toevoeging aan het genre. De proloog is zo vaag als het maar kan; een kind loopt uit het water, twee duimen, een moord, iets met Satan en de zeven zonden. Het beeld heeft dat heerlijke grindhouse gevoel; krasjes, vale kleuren, drop-outs in het geluid etc etc.

Na een tijdje begint de film op gang te komen en wordt je getrakteerd op bizarre morden (o.a. met een pop) en behoorlijk verontrustende moorden. Een vent met een bizar clownsmasker doet er bijvoorbeeld erg lang over om een griet te vermoorde. Nasty stuff.

De toon, de gebruikte muziek, het bizarre verhaal en de grote korrel filmstock maakt het een vreemde maar unieke ervaring. Net als in Seven gebruikt de killer de zeven zonden om zondaars een kopje kleiner te maken. Voor nu:

7,3

[Martin Z.]

Kenpû denki beruseruku

Berserk (1997)

Nu voor de derde keer gekeken en weer weggeblazen door deze anime serie. Ik moet zeggen, dit is het beste dat ik ooit heb gezien. Anime, je moet er van houden, en deze serie is misschien nog wel het best vergelijkbaar met Game of Thrones. Echter, ik vind Berserk interessanter.

+ Diepgang verhaal, alles zit er in en het wordt met de aflevering (25 totaal) boeiender en complexer.
+ Middeleeuwse, duistere setting.
+ Karakterontwikkeling, er worden maar weinig karakters uitgediept maar man, man, man, diegenen die wel de volle aandacht krijgen is echt prachtig gedaan.
+ Soundtrack, dromerig en dan weer harde techno, lekkere 90ties vibe en prima passend bij elke scene.
+ Dat einde dat je een keer of vijf vol in je gezicht slaat en je met een kop vol emoties achterlaat..
+ Een cooler karakter dan Guts ben ik nog niet tegengekomen.
+ Een anime zonder de typische over de top humor die anime vaak kenmerkt. Gewoon serieus met af en toe lichte, gepaste humor.

- Animatie valt soms tegen, beetje out-dated en veel gebruik van stills.
- De serie stopt maar je wilt verder, meer. Enige optie is de manga gaan lezen wat ik dus maar ben gaan doen.

9,8

[YAH87]

Amy (2015)

Janis Joplin, Jimi Hendrix, Kurt Cobain, Jim Morrison en Amy Winehouse. Wat hebben deze artiesten met elkaar gemeen? Zomaar een greep van veelbelovende muzikanten die op 27 jarige leeftijd op tragische wijze zijn overleden. De Britse regisseur Asif Kapadia verdiepte zich in het levensverhaal van de gevierde Engelse singer-songwriter Amy Winehouse en komt nu met deze documentaire.

Met Amy biedt Kapadia in twee uur een kijkje in de opkomst en neergang van Amy Winehouse. Intimi komen aan het woord en met behulp van beelden uit de oude doos wordt een levendig beeld geschetst. De talentvolle zangeres heeft zelf geen eenvoudige jeugd gehad met onder meer gescheiden ouders en een eetstoornis. Daarbij waren haar relaties tevens turbulent en ongelukkig te noemen. Maar in jazz had ze een uitlaatklep en haar levenservaringen inspireerde haar tot het schrijven van eerlijke, rauwe muziek. Dit zien we dan ook allemaal terug in de documentaire en maakt het een boeiende kijkervaring. Winehouse wordt neergezet als een authentieke, no-nonsense figuur zonder kapsones, maar met een zelfdestructieve aard. In haar prille carrière kreeg ze in relatief korte tijd te maken met (ongewenste) succes en wereldfaam verwierf. De documentaire toont hierbij ook de dubieuze rol van de media en bepaalde personen die een slaatje uit haar wilde slaan. Niet bepaald koosjer. Gelukkig is er voldoende muziek te horen en zijn er ook een leuke momenten te zien. Zo moet Justin Timberlake het ontgelden en is het vertederend hoe ze tegen haar idool Tony Bennett opkijkt. Amy is een interessante documentaire en zal ook niet-fans kunnen bekoren.

Pixels (2015)

Het mag inmiddels geen verassing meer heten. Adam Sandler is weer te zien in een weinig inspirerende en totaal niet grappige komedie. Ditmaal wordt zowaar Chris Columbus ingeschakeld om zijn carrière weer op de rails te krijgen, maar dat zal de regisseur van onder meer Home Alone (1990) en Mrs. Doubtfire (1993) niet kunnen bewerkstelligen. Wat een potentieel leuke film had kunnen opleveren, slaat de film op vrijwel alle fronten de plank mis. De humor in de film, niet geheel onbelangrijk in een komedie, is ronduit slecht te noemen. De pogingen hiervoor falen grandioos en zijn kenmerkend voor Sandler. Veel popculture verwijzingen die totaal niet aanslaan en rare stemmetjes die niet eens in een gniffel resulteren. De scène waarin Sandler beledigend een vergadering verlaat, is hier wel een pijnlijk voorbeeld van. Josh Gab speelt voornamelijk weer Olaf uit Frozen, maar dan vooral heel schreeuwerig en onsympathiek. Het irritatiegehalte bij zijn personage is vrij hoog te noemen. Het verhaal rommelt daarnaast aan alle kanten en leunt zwaar op de nostalgie. Wie opgegroeid is in de jaren ’80 en ’90 zal de retrogames en de muziek wel kunnen waarderen en de special effects zien er nog vrij aardig uit. De 3D is dan wel een gemiste kans en kon beter toegepast worden bij een film als deze. Met Pixels zet Sandler zijn bedroevende reeks van slechte komedies voort en mag gerust worden overgeslagen.

[TheGodfather]

Afgelopen week gezien:

Ted 2
In het tweede deel is onze pratende teddybeer inmiddels getrouwd en besluit hij samen met z`n vrouw een gezin te gaan stichten. Dat gaat natuurlijk niet zo makkelijk en dus besluiten ze te adopteren. Totdat wordt beslist dat Ted geen mens is maar, omdat hij eigenlijk speelgoed is, iemand`s eigendom is. En dus mag hij niet adopteren. Dat vraagt natuurlijk om actie en dus wordt de beslissing aangevochten bij de rechter.
Het vervolg gaat lekker op dezelfde voet door waar het origineel ophield: grove en vaak onsmakelijke grappen (die soms wel heel plat is) waarbij het,nog meer dan bij het origineel, af en toe wel zaak is dat je iets van het Amerikaanse nieuws weet. Is dat niet het geval dan zullen je waarschijnlijk een aantal grappen ontgaan. De film speelt handig in op de huidige situatie omtrent het homohuwelijk en is zo niet alleen een heerlijke comedy maar nog meer een aanklacht tegen de Amerikaanse maatschappij.
Dat is trouwens iets dat misschien zwaarder klinkt dan het is want boven alles is dit tweede avontuur van onze teddybeer gewoon een leuke comedy die waarschijnlijk net als het eerste deel vooral de fans van Family Guy zal bekoren.

7,5/10

[Coen P.]

Afgelopen week gezien:

Ted 2
In het tweede deel is onze pratende teddybeer inmiddels getrouwd en besluit hij samen met z`n vrouw een gezin te gaan stichten. Dat gaat natuurlijk niet zo makkelijk en dus besluiten ze te adopteren. Totdat wordt beslist dat Ted geen mens is maar, omdat hij eigenlijk speelgoed is, iemand`s eigendom is. En dus mag hij niet adopteren. Dat vraagt natuurlijk om actie en dus wordt de beslissing aangevochten bij de rechter.
Het vervolg gaat lekker op dezelfde voet door waar het origineel ophield: grove en vaak onsmakelijke grappen (die soms wel heel plat is) waarbij het,nog meer dan bij het origineel, af en toe wel zaak is dat je iets van het Amerikaanse nieuws weet. Is dat niet het geval dan zullen je waarschijnlijk een aantal grappen ontgaan. De film speelt handig in op de huidige situatie omtrent het homohuwelijk en is zo niet alleen een heerlijke comedy maar nog meer een aanklacht tegen de Amerikaanse maatschappij.
Dat is trouwens iets dat misschien zwaarder klinkt dan het is want boven alles is dit tweede avontuur van onze teddybeer gewoon een leuke comedy die waarschijnlijk net als het eerste deel vooral de fans van Family Guy zal bekoren.

7,5/10

Ik stond te twijfelen, maar hij is dus best aardig? Heb ook een Pathé pas, dus misschien toch maar even meepikken

[Oudlid_X5]

Waarom heb je geen Cinevillepas, Coen? Lijkt me meer bij je te passen.