Welke film/serie heb je net gekeken en wat vond je er van? (12)

[Coen P.]

La vita è bella (Roberto Benigni, 1997)
Film over levensgenieter Guido, de man staat vrolijk in het leven samen met zijn vrouw en zoontje. Maar dan wordt hij met zijn gezin afgevoerd naar een duits werkkamp. Het begint allemaal misschien met wat erg flauwe humor, maar later is het juist de combinatie van drama en humor wat de film zo speciaal maakt. Guido blijft ondanks alles positief en probeert er het beste van te maken, wat af en toe erg aandoenlijke en emotionele situaties oplevert. Prima film met sterke rollen van Roberto Benigni en het jeugdige acteurtje dat als zijn zoon te zien is. 8.0

Schiet me maar af, maar ik vond dit een hoogst irritante film...vooral dat eerste deel is afgrijselijk!

[mercapto]

Schiet me maar af, maar ik vond dit een hoogst irritante film...vooral dat eerste deel is afgrijselijk!

Ik had hetzelfde.
Als je tijdens een concentratiekamp film voor de Duitsers bent gaat er toch iets mis...

[Marcel v/d H.]

Schiet me maar af, maar ik vond dit een hoogst irritante film...vooral dat eerste deel is afgrijselijk!

Haha, ben jij dezelfde Coen die de film ook een acht gaf? Maruh kan me best voorstellen dat je de acteur in de hoofdrol (en dus zijn personage) als irratant omschrijft.

[Albert Kostwinder]

Let me in

Remake van het zweedse origineel uit 2008, Låt den rätte komma in.

Op zich is de film niet slecht en al helemaal niet als je het origineel niet gezien hebt. Wellicht is dit dan ook meteen het grootste probleem van deze film; het origineel is er, is simpelweg beter en een beetje freak heeft die natuurlijk gezien. Menigeen ontkomt er dan ook niet aan dat je gaat vergelijken en dan valt het ontbreken van 1 van de meest cruciale scene's echt wel op en dat is meteen ook een doodzonde vind ik. Hierdoor krijgt de remake minder diepgang en lading. Bovendien vraag ik mij af waarom je dan perse een remake wil maken als je tenminste niet poogt het origineel naar de kroon te steken....gemiste kans toch wel hoor....

6 / 10

[Coen P.]

Haha, ben jij dezelfde Coen die de film ook een acht gaf? Maruh kan me best voorstellen dat je de acteur in de hoofdrol (en dus zijn personage) als irratant omschrijft.

Ik had het vreemd genoeg al geconstateerd. In mijn herinnering zou ik amper tot een voldoende kunnen komen...

[Melzz]

The Crazies (1973) vs The Crazies (2010)

Oef....wat een verschil. De remake vond ik echt te gek. Een goede opbouw, veel spanning en actie. Een fijne sneltreinvaart. Wel wat veel schrikmomentjes en "net op tijd" scenes maar wel een erg vakkundige en vermakelijke film. Ook fijn om een paar mensen te blijven volgen, dat hield het erg overzichtelijk. Erg leuk.

Daarna het origineel gezien van Romero...wat een flutfilm zeg. Het begint meteen al heel erg warrig met veel scenes hier en daar zonder een rustige opbouw. Geen spanning en je volgt niet echt een aantal personen goed waardoor het een hak op de tak film is geworden. De editing vond ik echt heel slecht. Ik had heel erg moeite om mn aandacht erbij te houden en het einde was een behoorlijke anticlimax. Een goed verhaal met veel potentie maar de uitwerking was heel erg zwak. Veel pratende hoofden terwijl de nadruk veel meer op spanning, gore en actie had moeten komen te liggen. De sneer van Romero naar defensie en authoriteiten vond ik wel een leuk gekozen uitgangspunt.

Dus een goed gekozen film voor een remake. Het gebeurt niet vaak maar ditmaal steekt de remake echt met kop en schouders boven het origineel uit.

[Coen P.]

Geen film, maar een serie. The Simpsons seizoen 13. Pijnlijk om te constateren, maar de serie doet me echt vrij weinig meer. In de vroegere seizoenen lag ik vaak dubbel van het lachen, maar nu verschijnt er af en toe een glimlach. Ik kijk wel stug door, ook de verdere seizoenen, maar zoals 'vroegah' wordt het niet meer...

[BatMotor]

Gister 'The Tourist' gezien
----------------
De film herrinerde me weer aan de jeugdserie 'Bassie & Adriaan' eigenlijk.
Depp=Bassie en Jolie=Adriaan.Ze waren op de mooiste plekken en maakte echt dingen mee die te zot voor woorden zijn.Och wat heb ik in een deuk gelegen tijdens 't kijken van deze film.Die droge acteerprestaties van beiden
Je kon echt zien dat ze hun rollen niet al te serieus namen.'t was een tussendoortje voor ze.Wauw kon ik maar zo aan me miljoenen dollars/euro's komen.

4/10

[Albert Kostwinder]

Monsters

Sf - monster film die het vooral van sfeer moet hebben die in een documantaire achtige stijl wordt gebracht. Op zich is de film niet super slecht. Het ziet er allemaal vrij realistisch uit met een redelijke post apocalyptisch sausje er overheen. Als je er in meegaat is hij best wel onderhoudend maar mensen die spanning en sensatie zoals bij een Jurassic Park verwachten komen bedrogen uit. Ik denk zelfs dat deze mensen de film uit gaan zetten...(!). Kijk dan gewoon even naar de trailer en je bespaart jezelf anderhalf uur kwelling....Maar als je een vage monster film wil zien die het voornamelijk van sfeer momenten moet hebben kan het je ding zijn....ik ben aardig ruim denkend maar meer dan een 5je, nou vooruit zesje kan ik er niet voor geven. Laat staan dat ik hem ooit nog een keer ga kijken....typisch gevalletje van de trailer is beter dan film zelf helaas...

6 / 10

[BatMotor]

The King's Speech.

Laatst heb ik deze mooie film gezien.Maar of ik 12 oscars verdiend vind? (nee)
Het hoofdpersonage acteert super ook de bijrol is fantastisch geacteert.De opnames waren mooi,vooral de opnames in de ruimte waar de koning z'n spreeklessen krijgt.3oscars zou verdiend zijn 12 is echt veels te veel.

[Franklin1975]

Rain Man (1988) 8/10
Als jonge tiener heb ik deze film (helemaal of gedeeltelijk, dat weet ik niet meer) op tv gezien en vond ik Dustin Hoffman ijzersterk spelen in zijn rol als hoogbegaafde autistische man.

Nu, zo'n 20 jaar later heb ik de film weer zitten kijken en is het overduidelijk waarom Dustin Hoffman in 1988 de Oscar heeft gewonnen voor Beste Acteur. Ik heb niet echt ervaring met hoe autistische mensen zijn in hun gedrag, in hun doen en laten, maar Dustin Hoffman als Raymond (als "Rain Man" uitgesproken als kind zijnde) komt heel echt over.

Rain Man heeft ook de Oscar gewonnen voor Beste Film. Een film die begint met een jonge Tom Cruise als egoïstische autodealer die op een dag, als het slecht gaat met zijn zaak, te horen krijgt dat zijn rijke vader is overleden. Zijn vader waar hij al jaren eigenlijk geen contact meer mee heeft, en waar hij nu dus ook niet rouwig om is nu hij is overleden.
Van de notaris krijgt hij zijn erfdeel te horen en is teleurgesteld nadat hij vernomen heeft dat 3 miljoen dollar wordt geërft door een onbekende erfgenaam en beheerd gaat worden door een goede vriend van zijn vader.

Hij neemt contact op met de beheerder van die miljoenen (die hij zelf heel goed kan gebruiken om zijn eigen autozaak te redden van de ondergang) en gaat opzoek naar het adres waar de werkelijke erfgenaam verblijft. Daar krijgt hij een tweede schok te verwerken als blijkt dat die erfgenaam een stuk oudere autistische man is die zijn broer blijkt te zijn! Vanaf dat moment komt de film pas echt los en ontstaat er een prachtige film over hebzucht en broederliefde.

Apocalypse Now Redux (1979) 10/10
Samen met The Godfather Trilogy is Apocalypse Now de meest bekende en indrukwekkendste film van regisseur Francis For Coppola. De film speelt zich eind jaren 60 af ten tijde van de Vietnam-oorlog en verteld het verhaal waar Captain Willard (Martin Sheen, tevens de verteller in de film) opdracht krijgt om de hooggewaardeerde kolonel Kurtz (Marlon Brando) op te sporen, die diep in de jungle van Vietnam een eigen leger is begonnen, en hem te vermoorden.
Vanaf minuut één wordt je door de psychedelische muziek en beelden de film in gezogen, om er pas ruim 3 uur later in deze overtreffende Director's Cut weer uit te ontwaken. Een film die zonder twijfel het schoolcijfer 10 waard is.

Een film die op een grote HDtv en goede surroundset tot volledige wasdom komt. Mijn dvd van deze film komt al uit 2000, maar onze bluray-speler brengt deze dvd dankzij zijn upscaling-techniek naar hele grote hoogte. Qua beeld, qua ondertiteling (superstrak!) en zeker ook qua geluid. Wat een beleving van de film. Alle speakers worden heel de film door heel goed gebruikt, wat een geweldig ruimtelijke sfeer creëerd.

In 1979 kwam de film uit met een lengte van zo'n 2,5 uur, maar was feitelijk nog niet af. Jaren later is deze 40 minuten langere Director's Cut verschenen, wat nogsteeds niet de definitieve versie schijnt te zijn, wat ik eens begrepen heb. In hoeverre dat klopt weet ik niet, maar de Redux-versie is in ieder geval subliem, een meesterlijke oorlogsfilm.

[Don van Straalen]

23. The Final Destination (2009)

Wel een hele matige toevoeging aan deze toch wel vermakelijke filmreeks. Volgepropt met ongeloofwaardige toevallig- en bijkomstigheden, matige special effects / op-je-af-vliegende objecten en houterig acteerwerk heeft deze film echt heel weinig te bieden aan de kijker. Je zou kunnen zeggen: de film is wellicht leuk voor een avondje hersenloos vermaak, maar zelfs de 'kills' die toch wel de ster van de Final Destination serie zijn voelen ongeïnspireerd en zijn tegenvallend. Als de kills dan eenmaal beginnen te komen volgen ze elkaar met een hoog tempo op en probeert te film gelukkig niet meer te zijn dan dat het is. Dit zorgt er echter wel voor dat de film slechts 82 minuten duurt, maar gelukkig ook dat de film máár 82 minuten duurt.

4.0

24. The American (2010)

Eerdere recensie. Hierin was redelijk negatief en kan zeggen dat de film een tweede kijkbeurt (en in betere kwaliteit) een stuk beter beviel, ik zag wat meer thematiek en had wat meer inzicht in het verhaal wat eigenlijk uitstekend gebracht wordt. Zou me niks verbazen als mijn volgende kijkbeurt wederom een hoger cijfer zal krijgen. Snel Control maar eens kijken! 7.5

25. The French Connection (1971)

Voordat Friedkin in '73 het publiek de stuipen op het lijf jaagde met The Excorsist maakte hij twee jaar eerder The French Connection, een snelle misdaad thriller welke zich afspeelt in een kil New York waarin een tweetal agenten een grote drugsdeal proberen te onderscheppen. Een van die agenten wordt gespeeld door een overtuigende Gene Hackman die als Jimmy 'Popeye' Doyle duidelijk een duister verleden heeft. Hoe Popeye bepaalde zaken aanpakt is wellicht niet altijd even subtiel of sympathie opwekkend, maar als kijker geloof je Popeye als hij zegt dat hij er alles aan zal doen om deze zaak tot een goed einde te brengen. Hackman geeft zijn personage genoeg charisma mee, maar ook dat scherpe randje wat deze 'dirty cop' zo'n interessant personage maakt.

Naast het overtuigende acteerwerk van de gehele cast laat The French Connection zich tekenen door een goed geschreven script; De manier hoe het verhaal zich voortbeweegt voelt heel natuurlijk en vanwege het hoge tempo waarin de ene spannende scene de andere opvolgt is er geen enkel moment dat de film zijn momentum verliest. Het is dan ook een intense achtbaanrit met een aantal iconische scenes waarvan de alom bejubelde achtervolgingsscène er inderdaad uitspringt, met de camera extreem laag bij de grond wordt het ultieme gevoel van snelheid gecreëerd en is deze oneerlijke achtervolging het hoogtepunt van de film. De algehele feel van de film is erg gritty, kil en realistisch al vond ik persoonlijk het korrelige beeld niet altijd even mooi. Ook van het open einde was ik geen fan, maar dat neemt niet weg dat The French Connection simpelweg een steengoede film is.

8.0

26. eXistenZ (1999)

Aanvankelijk vond ik eXistenZ verrassend leuk, omdat ik er eerlijk gezegd niet bijster hoge verwachtingen van had. Een hele vermakelijke en onderhoudende scifi film in een geweldige setting met wat thematische vraagstukken, een dunne lijn tussen realiteit en fictie en een eigenzinnige kijk op de toekomst van videogames. Maar tijdens de loop van de film wordt er eigenlijk nergens echt dieper ingegaan op de toch wel interessante thema's en blijft de film een beetje hangen op een bepaald niveau, waar deze best wel wat mogelijkheden had om uit te groeien tot meer. Nu voelt het vooral als een herhalingsoefening van het superieure Videodrome en sluit de film af met een onnodige plottwist. eXistenZ knipoogt naar diepere thema's, maar blijft jammer genoeg drijven op het oppervlak. Alsnog heb ik me prima vermaakt en is de film best leuk om een keer te zien.

7.0

27. Requiem for a Dream (2000)

Requiem for a Dream vertelt het verhaal over 4 personen en de neerwaartse cirkel veroorzaakt door hun drugsgebruik terwijl we hun levens en dromen in duigen zien vallen. Wat het meest opvalt aan de film is duidelijk de hyperactieve editing die de paranoia en problemen van de personages goed weergeeft en de kijker niet de kans geeft om weg te kijken van het scherm. In samenwerking met een hele bleke cinematografie en schokkende scenes geeft dit een raar effect en is de film relatief onprettig om naar te kijken. Ook de soundtrack van Clint Mansell is het noemen waard en heeft gezorgd voor één van de meest gebruikte trailer-songs ooit: Lux Aeterna, een nummer waar ik nog steeds kippenvel van krijg.

Naast de indrukwekkende visuele stijl van de film kent deze ook sterk acteerwerk van vooral Ellen Burstyn, wiens personage ook het interessantst is. Haar waanbeelden en de uiteindelijk afbraak van haar personage zijn ontzettend goed gedaan. Maar ook de relatie tussen Harry (Leto) en Marion (Connelly) is fascinerend; want niet alleen houden ze veel van elkaar, maar ze houden wellicht nog wel meer van drugs waardoor het nog maar de vraag is of hun liefde voor elkaar sterk genoeg is, of in ieder geval sterker dan hun liefde voor drugs. Dit zorgt voor een vreemde dynamiek tussen de personages en zorgt voor een hele verknipte relatie. Het vierde personage is overigens Tyrone en die wordt gespeeld door Marlon Wayans, die voor het eerst (en laatst?) in zijn carrière een serieuze, goede rol neerzet.

Requiem for a Dream is zeker niet voor kijkers met een zwakke maag, maar is een enorm krachtige film die je na afloop waarschijnlijk in foetus houding wiegend op de grond achterlaat terwijl je jezelf voorneemt om nooit heroïne te gebruiken.

8.5

[1101]

The Next Three Days

Laat ik er kort over zijn. De film heeft 2 gezichten.

1) Een wat matige thriller met een dozijn aan ietwat onwaarschijnlijkheden en een dosis geweld en psychologisch gehannes.

2) Een obligate 2 uur theatervulling om Brian Dennehy zijn grootsheid te doen bewijzen.

En ja, dat tweede was alleen al de moeite waard om deze film te kijken. Hoewel hij amper tekst heeft (eerste helft helemaal niet) spat de voorheen B-acteur van het scherm. De kneuterig gebrachte problematische vader-zoonrelatie doet daar niets aan af. Ik verliet met een voldaan gevoel de zaal, met dat éne afscheid vers op mij netvlies. Fantastisch.

[TheGodfather]

De afgelopen week gezien:
The King Of Marvin Gardens
De laatste film uit de Crterion BBS box was dan ook meteen de minste uit de hele box: een uiterst traag verteld verhaal dat me geen één van de 104 minuten wist te boeien. Het is langzaam, redelijk vervelend en gewoon oninteressant. Daar kan zelfs Jack Nicholson niets aan veranderen...

5,5/10

The Last House On The Left
Het regie debuut van Wes Craven (die recentelijk nog is geremaked) is een langzame maar goed gemaakte horror waarin de spanning goed wordt opgebouwd. Naar mate het einde in zicht komt wordt het steeds harder en zien we de eerste sporen van iets dat de afgelopen paar jaar beter bekend werd als `t "torture porn" subgenre.
Het beeld van de Engelse 3 disc dvd uitgave is wel redelijk shabby maar dat vond ik wel bij `t groezelige sfeertje van de film passen.

7,5/10

[Tom91]

Let me in
Menigeen ontkomt er dan ook niet aan dat je gaat vergelijken en dan valt het ontbreken van 1 van de meest cruciale scene's echt wel op en dat is meteen ook een doodzonde vind ik.
6 / 10

Welke bedoel je dan? Die met de katten, of wanneer Oskar Eli naakt ziet ?
Heb hem net ook gekeken, vond er werkelijk niets aan... Het was zelfs ergerlijk om exact dezelfde zinnen te horen. En hoe graag ik Chloe Moretz ook bezig zie, ze past helemaal niet in de rol van Abby/Eli.

[Melzz]

The Last House On The Left
Naar mate het einde in zicht komt wordt het steeds harder en zien we de eerste sporen van iets dat de afgelopen paar jaar beter bekend werd als `t "torture porn" subgenre.

Vreselijke omschrijving "torture porn". En het zegt ook zo weinig. LHOTL is een nasty grindhousefilm....ik zie de overeenkomsten niet met "torture porn". Die term krijgt een film als Hostel toebedeeld maar als je echt goed kijkt gebeurt er in die film weinig expliciet. Een holle term dus.

[vinnypassy]

17. Amadeus (Milos Forman, 1984) :: 8.7
Prachtige film over Mozart, vanaf het moment dat hij in het leven van hofcomponost Salieri kwam. Waar Mozart in eerste instantie wat vervelend overkomt (dat lachje), past het steeds meer en meer in de hele film en is het uiteindelijk zelfs een uitstekende vertolking van Tom Hulce geworden, met als persoonlijk hoogtepunt het pleidooi dat Mozart voert om zijn nieuw geschreven opera toch van de grond te krijgen. Schitterende muziek, knap geïntegreerde thematiek en een stel uitstekende acteurs maken dit tot een klassiekertje.

18. Tonari no Totoro (Hayao Miyazaki, 1988) :: 7.8
Anime was tijden niet mijn ding, maar door het zien van Spirited Away en Grave of the Fireflies kon ik deze film dit keer wel uitkijken, waar de eerste kijkbeurt na 10 minuten al stopte. Het verhaal is aanzienlijk minder dan de twee tijdloze klassiekers die ik noemde, maar het geheel is zeer aangenaam om aan te zijn: de zusterliefde, de fantasiewereld (of is het toch echt?) en de fantastische muziek leveren een zeer fijne ‘kinderfilm’ af.

19. Black Swan (Darren Aronofsky, 2010) :: 8.9
Vooraf hooggespannen verwachtingen, achteraf zijn deze absoluut ingelost. De rauwe stijl die Aronofsky zo goed kan verzorgen komt ook hier weer uitstekend tot zijn recht, met dank aan de los geschoten beelden, de donkere settings en het groezelige filter. In combinatie met de immer uitstekend verzorgde muziek van Clint Mansell wordt weer een heerlijk paranoïde sfeer gecreëerd, wat voor een groot deel overigens ook te danken is aan het Oscarwaardige optreden van Portman. De angstige witte zwaan zet ze zo fantastisch neer, dat ik na 20 minuten al traantjes in mijn ogen voelde, maar de transformatie die ze neerzet is van net zulk hoog niveau. Wellicht is de uiteindelijke ontknoping te voorspellen voor de geoefende kijker, maar de weg er naartoe en de uitwerking ervan is werkelijk fenomenaal.

20. 127 Hours (Danny Boyle, 2010) :: 8.5
Vooraf denk je misschien: man komt vast te zitten en we volgen hem in de 127 uur dat hij in die klif zit. Niets is minder waar. Een film over egoïsme en het lot, met prachtige beelden van Utah, sterk camerawerk, bijzonder goede muziek, een zeer sterk script en James Franco in topvorm. Hoewel hij natuurlijk de enige hoofdrol in de film heeft, maar hij draagt de film zoals de film dat nodig heeft. Het was alles wat ik ervan verwachtte. En net iets meer dan dat.

21. The Wizard of Oz (Victor Fleming, 1939) :: 8.0
Zeventig jaar na dato maakt de film bij mijn eerste kijkbeurt toch een uitstekende indruk op me. Ondanks dat het vooral een kinderfilm is, kreeg ik geregeld een glimlach op mijn gezicht door de heerlijke fantasiewereld. De muziek is top met tijdloze klassiekertjes als Over The Rainbow, visueel is het werkelijk fantastisch voor een film van 70 (!) jaar geleden en de karakters zijn ook echt leuk, hoewel ik geen fan was van de zangkunsten van de Laffe Leeuw. De moraal ligt er uiteraard wel dik bovenop, vooral in de slotscène, maar dat kan ik gezien het tijdsperspectief nog wel aardig vergeven. Geen tegenvallertje, maar stiekem houd ik wel van dit soort te romantiseren oudjes.

[Franklin1975]

Corpse Bride
Wederom een typische Tim Burton (grauw, dood, Johnny Depp, Helena Bornham Carter). Zijn tweede stopmotion-film (samen met The Nightmare Before Christmas) ziet er ook weer schitterend uit en bevat ook een aantal geinige en grimmige liedjes. Ook de contradictie in de film tussen leven (de grijzige, donkere aristocratie) en dood (vrolijk, kleurrijk) is amusant om te zien. Geen film om even ter vermaak op te zetten, wel om eens in de zoveel jaar even te bekijken (film zelf duurt net 70 minuten, precies lang genoeg).

[vinnypassy]

22. Martyrs (Pascal Laugier, 2008) :: 7.7
Waar de film me in de eerste helft met name boeide en intrigeerde, wist ik niet wat ik precies van de tweede helft van de film moest denken. Ik houd van schokkende cinema, dat is het niet, maar hier ging het mij bijna een stapje te ver. Het einde corrigeert wat dat betreft wel voldoende voor mij, maar de grenzen waren mij lange tijd te vaag.

Het is moeilijk om de film in een notendop te omschrijven, want daarvoor gebeurt er teveel en spoiler je al snel teveel. Ondanks de enorme hardheid die mij tegenstond, wordt er wel degelijk een verhaal met een boodschap verteld. De weg hier naartoe gaat echter langzaam, met name door wat je te zien krijgt en de montage, waardoor lang niet iedereen dit uit zal kunnen kijken. Achteraf valt het allemaal prima te relativeren, maar tijdens de film twijfelde ik of ik hem niet moest ‘afkeuren’.

23. Paranoid Park (Gus Van Sant, 2007) :: 8.0
Een kijk in het leven van een tiener en hoe hij reageert op een daad met gevolgen. De manier waarop dit door Van Sant verteld wordt past perfect bij de emoties die de jongen heeft, of lijkt te hebben. De soundtrack ondersteunt de overwegend rustige en dromerige beelden uitstekend, net zoals de gevallen stiltes een absolute toegevoegde waarde zijn. Dat het verhaal niet geheel chronologisch verteld wordt, past net zo goed bij de ervaring van de hoofdpersoon. Een interessante en mooie kijk in het leven van een tiener, die ondanks de misschien heftige daad een enorm fijne kijkervaring oplevert.

[TheGodfather]

Vreselijke omschrijving "torture porn". En het zegt ook zo weinig. LHOTL is een nasty grindhousefilm....ik zie de overeenkomsten niet met "torture porn". Die term krijgt een film als Hostel toebedeeld maar als je echt goed kijkt gebeurt er in die film weinig expliciet. Een holle term dus.

Die scene met de cirkel zaag bv. en die scene dat die moeder de snikkel van die kerel afbijt zijn IMHO dingen die je ook in films als Hostel voorbij zou kunnen zien komen. Daarom schreef ik dat
Dat het `n holle term, is misschien wel waar.Maar goed, ik heb de term niet bedacht

[TheGodfather]

Gisteren voor de tweede keer gezien:

TRON: Legacy
Het verhaal heeft inderdaad niet heel veel om het lijf maar toch vind ik het ook de tweede keer `n fantastisch spektakel. Geweldige effecten, sublieme 3D. Niks mis mee.

9,0/10

[Davidshadow13]

13. Perfume: The Story of a Murderer (Tom Tykwer, 2006) :: 7.0
14. TRON: Legacy (Joseph Kosinski, 2010) :: 8.0

Ook ik heb TRON: Legacy in de bioscoop gezien, samen met mijn moeder want die was toch wel erg benieuwd was naar het vervolg aangezien zij nogal fan was van het orgineel. Tevens was het mijn eerste 3d film dus ik had er op zich wel zin in. Afijn eenmaal in de bioscoop eerst een beetje problemen met de toch wel een beetje zware XpanD bril over mijn normale bril te plaatsen maar ik was er toch al snel aan gewend.

TRON: Legacy bevat niet de meest originele verhaallijn en hoe ze het orgineel aan de sequel koppelen kun je zelfs uiterst cliché matig noemen. Maar daar moet de film het dan ook niet van hebben. Visueel is de film adembenemend en net zo futuristisch en vooruitstrevend als zijn voorganger. Zelden zo'n mooie science-fiction film gezien waarbij die sciene-fiction feel ook weer helemaal bovenkomt. De donkere wereld, het onweer, de gebouwen het blauw en oranje. De 3d effecten zijn vooral 'on the grid' heel mooi en als er geen 3d effecten zijn zie je toch veel meer diepte in het beeld. Om dan nog maar te zwijgen over het absoluut sterkste punt van de film, de soundtrack van Daft Punk. Zowel mijn moeder en ik waren het erover eens dat deze echt uitzonderlijk goed was en perfect bij de film passte. Acteerprestaties waren oké, Jeff Bridges heeft inmiddels zoveel ervaring dat het geen probleem meer voor hem mag zijn. Wel vond ik Garrett Hedlund heel overtuigend spelen en het voor mij nu al viuseel meest aangrijpende spektakel van 2011. Bij voorkeur kijken in IMAX 3D daar is deze film gewoon voor gemaakt.

[Franklin1975]

Gisteren wilde mijn vrouw per se The Green Mile uit 1999 weer zien, terwijl ik meer zin had in wat meer lichter vermaak. Ik had de dvd wel in een van mijn Ikea dvd-boxen gedaan om te verkopen, maar niet in de lijst gezet om te verkopen. En ben toch wel blij dat we de film gisteravond hebben zitten kijken.

Ik herinnerde de film als zijnde een 'zware' film, maar dat bleek niet zo te zijn. Eigenlijk is het een leuke, amusante en vertederende 3 uur durend relaas over een celblok met ter dood veroordeelden. Klinkt tegenstrijdig, maar eigenlijk is de film dat ook. Meestal zie je alleen de harde kant van de gevangenissen met harde, nietsontziende criminelen. Maar hier zit je in een kleine celblok waar het (bijna) alleen maar vredig aan toe gaat. Met vooral een grote zwarte onterecht ter dood veroordeelde man met een simpele ziel én buitengewone gave voor de hoofdrol zorgt.

Frank Darabont zorgde voor de regie van deze film, naar de 6-delige feuilleton van Stephen King. Deze regiseur maakte ook van King's Shawshank Redemption een groot filmsucces (nummer 1 in de lijst met beste films aller tijden op IMDb). Maar persoonlijk vind ik The Green Mile een veel geslaagdere film.

Vanmorgen Cashback (2006) af zitten kijken. Donderdag na zo'n 55 minuten afgezet, omdat ik even niet wist wat ik er mee aan moest. Ik werd ook behoorlijk moe tijdens de film, dus dan is het stop zetten de enige optie.

Een boeiende Britse film over een jonge man van begin 20 die na een brake up met zijn beeldschone vriendin 's nachts niet meer in slaap kan komen en om de tijd door te komen in een avondsupermarkt gaat werken. Tijdens deze nachtelijke uren maken we kennis met zijn puberale collega's die wel van ongein houden á la The Breakfast Club. Het verhaal wordt verteld door hoofdpersoon Ben en zo kom je te weten wat er allemaal in hem omgaat, wat hem bezig houdt.

Oude liefde, nieuwe liefde, Britse humor en special effects met een bedoeling en naaktheid. Een film die je als lesmateriaal te zien zou krijgen tijdens een filmopleiding. Er wordt een laag tempo gehanteerd, maar het blijft ten allen tijde boeiend, aangezien het niet een pure drama film is, of pure comedie, maar het ook niet te kunstzinnig over wil overkomen. Een aanrader voor diegene die films als Eternal Sunshine Of The Spotless Mind, Donnie Darko en Lost In Translation op waarde weten te schatten.

[vinnypassy]

24. Jaws (Steven Spielberg, 1975) :: 8.2
Lekker spannende film, die gevoerd wordt door het knappe camerawerk en de fenomenale muziek. Het enige echte minpuntje van de film is de in mijn ogen net wat te lang doorgevoerde strijd tussen het working class type en het upper class type. Verder is de spanning vrijwel altijd voelbaar, vooral als de haai nog niet in beeld is geweest. Dat is waarschijnlijk maar beter ook, want hij ziet er enorm gedateerd uit: suggestie blijft de beste vorm van spanning, ook in deze film. Qua plot is het allemaal ook niet bijster hoogstaand, maar dat hoeft ook niet: film scoort namelijk waarop het scoren moet, en dat is spanning.

25. Thank You for Smoking (Jason Reitman, 2005) :: 8.0
Satire op een heerlijk niveau, met een fantastische openingsscène die direct de toon zet over de te volgen hoofdpersoon: hij is een prater, een heel erg goede prater. Hij weet alles wat krom zit recht te lullen, onder het mom Ik heb een flexibele moraal en wordt uitstekend neergezet door Aron Eckhart. De film behandelt moralisme, materialisme en commercie gevuld met een flinke dosis cynisme. Overigens lijkt er niet direct één kant gekozen te worden, want beide kanten worden belicht op een niveau dat ervoor zorgt dat de kijker zelf moet beslissen welke kant hij nu kiest.

26. The Terminator (James Cameron, 1984) :: 8.2
Nu ik sciencefiction inmiddels volledig geaccepteerd heb, werd het tijd om ook maar eens aan The Terminator te beginnen. Ik moet zeggen dat ik positief verrast ben, met name dankzij het toch wel zeer aardige script. Het enige minpunt hieraan vond ik de voorspelbare liefdeslijn, maar het script biedt enorm veel potentie op een nog beter vervolg en bood nu al een zeer tof SF-verhaal. De actie is goed verzorgd, de muziek is zeer behoorlijk, de karakters zijn leuk en dit is waarschijnlijk de enige rol waarin ik Schwarzenegger als acteur kan pruimen: hij komt als geen ander over als een echte machine en zijn gebrekkige accent doet hem in deze rol maar weinig kwaad. Flinke domper was wel de stopmotion die aan het einde werd gebruikt en de scène waarin The Terminator zijn oog verwijderd: deze hebben de tand de tijds niet doorstaan. Ik denk zelfs dat de stopmotion weggelaten had kunnen worden, door The Terminator op slimmere manieren (niet in het geheel bijvoorbeeld) in beeld te brengen.

27. Terminator 2: Judgment Day (James Cameron, 1991) :: 8.3
In alles is deze film wellicht net iets beter dan The Terminator, wat resulteert in een heerlijke actiefilm. Het script speelt goed in op de mogelijkheden die de voorganger open liet, qua special effects is er een flinke stap voorwaarts gemaakt (relatief logisch gezien de 7 jaar die tussen de films zat), de nieuwe badguy is een verrijking voor de film en ook de introductie van John Connor is een meerwaarde. Het emotionele einde was wat mij betreft echter niet nodig geweest en de kritiek op de mensheid moet nog even gebalanceerd worden om volledig geaccepteerd te worden: dit had wellicht iets minder benadrukt kunnen worden, hoewel het gelukkig niet al te storend in de film is verwerkt.

[Marcel v/d H.]

The Road (John Hillcoat, 2009)
Wel wat minder dan de vorige film van John Hillcoat (The Proposition), maar nog steeds een aardige film. Geen film waar je vrolijk van wordt, qua verhaal maar ook vanwege de keuze om grijstinten de overhand te geven. De post-apocalyptische wereld wordt wel goed neergezet, alleen een beetje jammer van de flashbacks, die hadden in mijn optiek weinig meerwaarde. 7.2

Rock 'n' Roll High School (Allan Arkush, Joe Dante & Jerry Zucker, 1979)
Was eigenlijk van plan om de film te bestempelen als 'lekker foute jaren '80 film", maar toen zag ik dan de film uit 1979 kwam.... Maar goed, neemt niet weg dat het een erg vermakelijke film is. Foute humor, foute kleding, lekkere muziek inclusief slechte playback. Muziek is voornamelijk van The Ramones die zelf ook meespelen in de film. De anderhalf uur is in elk geval zo voorbij. 7.3