Pink Floyd

[rkrijger]

Ik heb geen ISBN nummer want ik zit op m'n werk.

Ok. Dan post je vanavond maar een scan van de cover of de barcode. Accoord?

Thuis geen internet...meer!

Jeemig! Wat zielig!
Ik google wel ff...
Sterkte.
En doe de groeten aan Ies!

[Herjan]

Maar jij hebt dus een DVD van Roger Waters genaamd "In the Flesh" en die heeft een DTS track?

yep :P :P :P :P
Heb ik toendertijd ook al vermeld. Was men toen ook al ongelovig over 8) Toen noemde men mij niet voor niks de DTS-freak.
Man ik heb zelfs speciaal vanwege de DTS tracks AUDIO-DVD's uit Amerika gehaald. Nergens te koop hiero!

Heb je een ISBN nummer? Of hoe dat dan ook heet voor DVDs?
Wil hem toch eens opzoeken.
Niet dat ik je niet geloof of zo...

Wat Henk bedoelt is geen DVD, maar een DVD-A(udio). Dat is een ander formaat waarop ze wel vaker een DTS track schrijven, naast de DVD-A track.

Maar waarom de moeite? De PCM track is toch het mooist!

[Henk Heideveld]

Ik heb geen ISBN nummer want ik zit op m'n werk.

Ok. Dan post je vanavond maar een scan van de cover of de barcode. Accoord?

Thuis geen internet...meer!

Jeemig! Wat zielig!
Ik google wel ff...
Sterkte.
En doe de groeten aan Ies!

Niks zielig...zie mijn p.m. :wink:

[Hugo R]

David Gilmour speelde beste gitaarsolo

David Gilmour is de auteur van de beste gitaarsolo uit de rockgeschiedenis. De gitarist van Pink Floyd staat op de eerste plaats in een top-20 van het Britse muziekblad Q met zijn solo uit het nummer "Comfortably numb".

In de top-20 haalt Gilmour het voor Brian May in "Killer queen" van Queen. Jimmy Page van Led Zeppelin en Jimi Hendrix delen de derde plaats.

"Comfortably numb" van Pink Floyd verscheen in 1979 op het dubbelalbum "The Wall". In 2004 had Scissor Sisters succes met een discoversie van het nummer.

[Daniel1974]

Nou, maar dan wel de versie die tijdens de 94 tour werd gespeeld, mag ik hopen. Live is deze solo toch beter dan op op The Wall. Maar dan nog moet ik zeggen dat Gilmour echt veel en veel beter werk heeft gedaan. Ik weet niet wie hier bekend is met PF bootlegs ? Maar tijdens de Animals tour 1977, toen PF echt helemaal los ging met een uitvoering van Shine On II die tegen het einde van de tour tegen de 24/25 min. ging duren, daar zit pas vet gitaarwerk in. Wat overigs ook geldt voor de rest van Animals, of Echoes. Het begin van Shine On I. Comfortably Numb is zo geeikt, zo........veel weinig ruwe randjes en helemaal niet experimenteel, zoals PF vroeger te werk ging.

Maar de echte grootmeester is uiteraard Steve Hachett, zijn Firth Or Fifth solo is alom rerenomeerd in de symfowereld.

[scherpschutter]

Tsja, Comfortably numb geëikt ...
Bij verkiezingen komen doorgaans de welbekende nummers naar voren: Stairway to heaven, Child in time, Bohemian rhapsody (de groepen kun je er zelf wel bijverzinnen). Bij Pink Floyd ligt het iets minder duidelijk, in de loop de jaren zijn een vijf, zes nummers komen bovendrijven, waarvan CN wellicht de beste 'doorsnede' vormt.
Er bestaanverschillende versies, mijn favoriete is die van "Delicate sound ...", maar dat is uiteraard persoonlijk.
Gilmour behoort met o.m. Clapton, Hendrix, Petrucci, Page and Blackmore (en misschien nog een paar anderen die ik nu even vergeet) tot de gitaristen die steeds weer de crême de la crême worden genoemd. Natuurlijk is Hackett ook een voortreffelijk gitarist. Het leuke van dit soort verkiezingen is dat er geen ernstige konsewenties aan zijn verbonden. Het zijn geen presidentsverkiezingen, vandaag wint Gilmour, morgen Hackett, we zitten niet vier jaar vast aan een boer uit Texas.
De experimentele periode van Pink Floyd ligt ver achter ons. Het Live album van "Umma Gumma" was het laatste dat werkelijk experimenteel was, van zowel opzet als uitwerking. Op de meeste latere albums zijn nog wel experimentele sporen aanwezig (fragmenten, halve of driekwart nummers) maar een plan om een album op te nemen met keukengerei i.p.v. muziekinstrumenten werd - ergens in de jaren zeventig - afgevoerd.

[Daniel1974]

Gilmour for president !!

Okee, Ummagumma is inderdaad nog echt experiementeel, maar echt meesterlijk werd de band pas met Atom Heart Mother. Zeker de liveuitvoeringen van deze nummers. Nou ja de lijst zal wel samengesteld zijn doorde gemiddelde lezer en dat betekent een doorsnede resultaat. Wellicht ook wel logisch, niet ?

De gitaristen die jij noemt zou ik ook noemen als meest invloedrijk, en inderdaad sommige gevallen, legendarisch. Ook al heb ik de hype rondom Hendrix nooit helemaal begrepen.

[scherpschutter]

Gilmour for president !!

Ook al heb ik de hype rondom Hendrix nooit helemaal begrepen.

Wel mee eens. Zijn vroege dood heeft waarschijnlijk meegespeeld. Zijn uitvoering van het Amerikaanse volkslied vind ik overigens wel bijzonder.

Enne ... Ik bedoelde eigenlijk het STUDIO-album van Umma Gumma. Op het Live-album is wel wat experimentele invloed merkbaar, maar de muziek is toch rechtlijniger. Dat album is erg belangrijk voor ze geweest, heeft de juiste richting aangegeven. Atom Heart Mother en Meddle zijn inderdaad de albums waar de Floyd zoals wij die nu kennen zich openbaart. Gilmour heeft diverse malen gezegd dat voor hem 'Echoes' een waar keerpunt was, vandaar dat hij het nu speelt en de compilatie-cd van een paar jaar geleden die titel meekreeg.
Van Umma Gumma's studio-album draai ik Grantchester Meadows nog vaak; het lijkt tamelijk simpel maar enkele jaren geleden kwam ik in de buurt van Cambridge, waar Waters vandaan komt, een richtingwijzer met 'Grantchester meadows' tegen; ik ben uitgestapt en heb een middagwandeling gemaakt in de meadows; het was een warme, lome middag, precies de sfeer die het nummer uitstraalt. Dat was een prachtige ervaring.

[Daniel1974]

Zo ken ik inderdaad iemand die na lang zoeken, de twee meren heeft gevonden van WYHW, in Californie. En zelf heb ik Battersea Powerstation in London van Animals gezien. Ik heb nog wel wildere verhalen gehoord, mensen die de boot van Gilmour hebben gevonden, waar de persoon op de voorkant van MLOR beheerder van is die hem heel wat demo's liet horen etc. Al die verwijzingen, zo grappig.

Inderdaad is het studiogedeelte van UM veel experimenteler. Of als je nog vager wil. Music From The Body van Roger Waters. Dat is gewoon niet grappig meer. Nou, je het is natuurlijk zo dat ik door King Crimson heel wat gewend ben, maar dat is meer vage en obscure jazzrock, of freestyle jazz, bij vlagen, dat is bijzonder knap. Maar in het geval van PF denk dat ze zo ontzettend stoned waren, dat ze van gekte niet meer wisten wat ze moesten doen. Ik bedoel luister naar Alan's Pyschedelic Breakfast, of PATGOD, hoe floyd fan als ik ook ben, dat heb ik echt nooit getrokken. Het studiowerk van UG, heb iik een aantal keren geluisterd. Erg bruikbaar om mensen weg te jagen wanneer je een feestje zat bent. Er zitten wat leuke dingen bij. Granchester Meadows is inderdaad zo'n nummer. En dat terwijl ik SOS wel een heel goed album vind, dus ik kan ook niet zeggen dat ik vind dat PF pas met AHM begint, of dat toen pas de echte PF ontwaakte. Nummers als SOS of STCFHOTS, zijn heel lang een vast onderdeel gebleven van de setlist. En CWTAU, ook uit deze zelfde tijd, zelfs nog tot 1977.

De meeste fans zijn altijd vrij unnaniem over de top 3 van PF albums. Wish You Were Here, Dark Side Of The Moon en The wall. Voor mij, persoonlijk stijgt Animals daar nog ver bovenuit. WYWH is inderdaad een ontzettend goede cd, voornamelijk door Welcome To The Machine en Shine on II. De Animals tour is dan ook bij verre mijn favoriete tour. Het enige wat aan deze tour mist is Echoes, ook al werd dat ten tijde van de DSOTM tour al niet meer echt goed gespeeld, delen vervangen door saxefoon, etc. Zo jammer.

[Daniel1974]

Nog even over het geven van een titel aan een nummer. Ik herriner me een interview met John Wetton in 1996 in Den Haag, toen hij net weer voor de eerste keer Starless had gespeeld met zijn band. Ik vroeg hem toen hoe dat ging, zeker ook met al dat gexperimenteer van King Crimson in die tijd, wat overigens bijzonder knap is. Maar zoals hij ook vertelde, we speelden maar wat, en niemand wist eigenlijk welke kant het op zou gaan, maar het publiek vond het geweldig. Later speel je het nog een keer en nog een keer tot dat het meer een vaste vorm gaat krijgen, dan neem je het op in de studio, zet je het op een album, vernoemd het naar het locale bier, en je kunt nog een klassieker aan je toch al lange lijst van klassiekers toevoegen. Zeker bij King Crimson denk ik werden nummers op het podium geboren. Ik denk dat er een tijd was, dat dit bij PF ook het geval was. Op vele bootlegs zijn nog vele verschillende, soms kortere soms langere versies van uiteindelijke nummers te vinden, veeal onder compleet andere titels. Hoe anders was dat bij Genesis, die dat voor zover als ik weet nooit gedaan hebben.

[scherpschutter]

Alle albums van vóór AHM en Meddle bevatten interessante tracks. Persoonlijk ben ik nogal gesteld op Obscured by clouds. Alle albums bevatten ook rommel. Het breakfast van Alan is inderdaad ... nou ja. En Music from the body: dat maakte Waters met Geesin, die ook heeft meegewerkt aan AHM. Zeldzame chaos. De nummers van Animals dateren van vóór Wish you were here, maar droegen toen andere titels, ik meen iets van 'Gotta be crazy' en 'Ravin' and droolin'; ook van Shine on zijn alternatieve versies te vinden op bootlegs. Het materiaal van Waters' Pro's & cons werd gedeeltelijk geschreven in de tijd dat hij ook aan 'The Wall' werkte; de andere leden kregen de keuze uit twee projecten en kozen voor 'The Wall'. Ik denk dat Genesis anders functioneerde; bij Floyd leverde één man, Waters, de ideeën en de anderen, en in de eerste plaats Gilmour, werkten die uit, in de studio, maar ook op het podium. Van Genesis weet ik het eerlijk gezegd niet, maar een album als The Lamb lies etc. lijkt me toch langzaam en bedachtzaam te zijn gecomponeerd en opgenomen. Of niet?

[Daniel1974]

Voor zover als ik m e herriner heeft Gabriel zich voor tekst van The Lamb een aantal weken teruggetrokken in een kasteel of iets dergelijks. Daar is naderhand muziek bijgeschreven. Veelal door Banks en Hackett. Maar hoe eerdere nummers tot stand zijn gekomen weet ik eigenlijk niet, maar volgens mij zijn er maar heel weinig try out versies, wel karrevrachten demo opnames in de studio.