Als hier al iets over bestaat kan dit verwijderd worden!
Welke serie vond jij niets aan? Welke series vind jij overgewaardeerd? Welke series konden jou totaal niet interesseren, bekoren of intrigeren?
Waarschijnlijk zal ik het hele forum over me heen krijgen voor de volgende series. Ik heb wel de respect genomen om het eerste seizoen gewoon af te kijken. Dit zijn mijn bekentenissen:
Met Six Feet Under haalde ik twee jaar terug een behoorlijk domper binnen in me collectie. Een begrafenisfamilie die met een bepaald soort humor door het leven ging. Niet mijn humor toch zaten er een aantal mooie gebeurtenissen in die ik zeker niet zal vergeten. Vooral het karakter van Peter Krause en Rachel Griffiths vond ik wel interessant. Maar de rest, dat hele wereld, had ik totaal niets.
Mijn stukje toen der tijd:
Ben geen bewonderaar van Alan Ball, schrijver van Americ Beauty en Six feet under. Ik zie meestal niet de de zwarte humor erin. Het gaat zich om een begrafenisonderneming die geleid worden door een behoorlijk vreemde familie. De eerste aflevering begint meteen heftig waar de eigenaar en ook meteen de vader van de familie wordt doodgereden. Iedereen lijd onder het verlies en de onderneming wordt verder getrokken door de twee zoons. Als je van een zwartgallige komische familie houd die in de ruwbusiness zit een aanrader. Voor mij was het vooral wennen, wie weet dat ik ooit de andere seizoenen kijk maar voor mij hoeft het nou niet.
Hotel Babylon ging ik met de verkeerde gedachte kijken.
Wat ik dacht kwam ook uit deze serie is niet voor ondergetekende gemaakt. Teveel nonsens, teveel soaperigheid, te luchtig noem het maar op. We krijgen een zogenaamd kijkje in een wereld van het vijfsterren hotel. Het hotel krijgt de meest absurde en excentrieke klanten over de vloer. Of het geloofwaardig is weet ik niet want ik ben nog nooit binnen geweest in een dergelijk hotel. Verder vond ik het acteerwerk niet echt boeiend en werkte een aantal medewerkers me behoorlijk op de zenuwen zoals de receptioniste Thornton-Wilton met een schuin streepje welteverstaan. De visuele vorm van de serie was ook een punt waar ik me continue aan ergerde: slowmotion, fastmotion door elkaar heen en dat vijftig minuten lang. Me ogen hadden geen moment van rust. Verder vond ik de inhoud nou niet echt interessant neem de inhoudsloze vioce-over aan het begin en einde van de serie. Dus een serie die me vrijwel koud liet en ik mag concluderen naar acht afleveringen dat deze serie niet voor mij gemaakt is.
En met 24 ontsprong er in 24-topic een complete discussie. Dat zal menigeen nog wel weten!
En The Sopranos...Een weekend met 24 en je bent meteen van alle gekte af, is het echt zo lovend als iedereen zegt of ben ik gewoon extreem kritisch, ik hoop ergens daartussen. Personages komen en gaan een syndroom waar elke serie mee zit en moet mee zitten, maar helaas gingen hier letterlijk de totaal overbodige personages eruit. Met wat meer vertrouwen in het publiek had onze Sutherland ook het stokje kunnen doorgeven aan een volgende iets wat de kijker totaal niet verwacht en een juiste manier is van Plotwendingen te brengen. Het volgende punt waar ik even stil wil op staan: Plotwendingen. Helaas zag ik ze van veraf aankomen. Natuurlijk zaten er één of twee bij die ik niet zag zoals dat Nina Myers uiteindelijk een dubbelrol had, ongelooflijk maar waar. Verder zijn de cliffhangers alles behalve goed iets waar ik touwens bij bijna elke serie aan erger net alsof er dan kijkers wegvallen. Ik ben van mening dat de serie het niet moet hebben van de plotwendingen, Cliffhangers of andere nonsens. Als je de kijker een degelijk verhaal kan laten vertellen en er ook nog kan in gaan geloven dat de president van Amerika daadwerkelijk wel eens kan gaan sterven dan ben je goed bezig iets wat je niet moet opzoeken in de hierboven geschreven punten. Gelukkig kan Sutherland net boven zichzlef stijgen zoals als hij in één van de laatste aflevering een slachtpartij houd. Wat intens rauw en schitterend in beeld gebracht is iets wat het Hollywood gehalte drastisch omlaag haalde. En de manier van montage in mijn mening niet concentratie vermogend meer irretant uit je kijkbalans trekken. Tijdklokken die intens hard tikken bij een aankomend reclame, en dat vier keer op een aflevering dus 96 keer in heel seizoen, kan dat op een dvd-uitgave niet aangepast worden of ben ik de enige die daarover zeurt? Verder het steeds onderverdelen van de beelden kan voor de één een mooie oplossing zijn maar voor de ander vreselijk. Het haalde me steeds uit de serie en dwong om op me horloge te kijken. Misschien ben ik gewoon een zeurpiet maar in mijn ogen vind ik dit dus geen aangenaam vermaak, toch zijn er zeker dingen op te noemen die rit wat minder ongemakkelijk maken. Zoals het kleurverschillen in nacht en dag, vooral de schemering kwam magnifiek naar voren iets wat ze gelukkig mooi toegepast hebben voor het totaalplaatje. Dus misschien waren het de hoge verwachtingen misschien was ik al van te voren al negatief ingesteld, ik weet het niet, maar ik hoor dus niet bij de groep die de serie uitmuntend tot geniaal benoemt. Een ‘’ruime’’ voldoende voor de baanbrekende dingen die ze erin hebben verwerkt
Tony Soprano (James Gandolfini) staat aan het hoofd van maar liefst twee families. Hij heeft zelf met zijn vrouw (Edie Falco) een zoon en een dochter op de wereld gezet, maar daarnaast 'schenkt' zijn vader hem nog een familie namelijk een maffiafamilie. Als de ene familie niet zijn einde betekent dan zal het andere dat wel worden. Deze serie is ieders favoriet tot nu toe bij mij nog niet. Maar de meeste maffiafilms zoals The Godfather, Casino, Goodfellas kon ik heel erg van genieten. Maar krijg naar mijn mening te weinig, te zien van het maffiawereldje. Deze serie vult de films in als de aftiteling begint. In het begin is even wennen maar al snel raak je al gewend aan het wereldje van de afvalverwerking. Je begint stilaan mee te voelen alsof het je eigen familie is. Alleen ook weer hier te lange afleveringen meer dan 50 minuten hoef je niet raar voor op te kijken. Ook al gebeurd er veel in één aflevering als je bij de laatste aflevering bent was ik al de helft kwijt. Als je ongeveer 8 afleveringen per dag kijkt wat ik gedaan heb. Had ik de serie binnen anderhalve dag uitgekeken en dan nog kon ik niet alles meer herinneren. Voor de rest zat er paar geniale afleveringen bij zoals de voorlaatste wanneer Tony helemaal depressief wordt en de halve aflevering in zijn bed blijft liggen, vond ik goed gevonden. Maar voor de rest snap ik niet helemaal de hype rond deze serie.
En jullie...?