Ik heb net Gerry gezien. Het neigt naar artyfarty, pretentieuze rotzooi, maar om één of andere manier die ik nog niet weet te beschrijven kruipt de film toch onder je (mijn) huid. Het begin is fenomenaal mooi (de eerste scène van ruim 5 minuten), het einde is net zo briljant en bracht mij persoonlijk een ouderwetse 'Aaah, nee'. Wat daartussen zit zal menig kijker schreeuwend van verveling de film doen afzetten, maar hier niet. Op gevoel krijgt de film nu een 8.2. Iets zinnigers komt er nu echt niet uit, wat een bijzondere plaat.
Wel had ik voor een breder panoramoshot (16:9 bijvoorbeeld) gekozen i.p.v. het nu gebruikte standaard 4:3, om alles nóg mooier in beeld te krijgen.