Ik heb even gezocht, maar volgens mij bestaat dit topic nog niet op dvd.nl, vandaar een nieuwe thread.
Naast filmliefhebber ben ik (misschien nog wel meer) een muziekliefhebber, vooral van Engelse pop in breedst mogelijke zin. Ik ben actieve verzamelaar van audio cd, vinyl en zelfs audiocassettes (dit laatste eigenlijk vooral uit nostalgie en omdat mijn auto daar zo'n leuk vakje voor heeft) en onderweg luister ik muziek ook wel op MP3/AAC op mijn iPhone.
Hoewel audio cd natuurlijk eigenlijk een verouderde 16-bits-technologie is, ben ik er nog steeds erg blij mee (ook gezien het enorme aanbod en de zeer lage prijzen). Als verzamelaar ben ik erg geïnteresseerd in deluxe-uitgaves met bonusdiscs, extra tracks, remixen e.d. Nu is het zo dat die cd's ook altijd geremastered zijn in vergelijking met eerdere cd-uitgaves. Probleem hierbij is het feit dat de muziek steeds harder wordt gemasterd; op zich lijkt dit niet erg, maar het probleem is dat tegen de grenzen van het fysiek mogelijke wordt gegaan, met vervorming en verstoring van de dynamiek als gevolg. Dit probleem wordt ook wel de "loudness war" genoemd (zie bijv. wikipedia-artikel).
Ik heb zelf geen audiospul van duizenden euro's staan, maar gewoon losse componenten van €250-350 en 5.1-luidsprekers van €1200 ofzo. Ik ben dus geen hi-end fanaat, maar de muziek moet wel gewoon goed klinken. Het hele loudness-war-gebeuren is lang langs me heen gegaan, was altijd blij met nieuwe remasters. Tot 1-2 jaar geleden; de laatste tijd valt me inderdaad steeds vaker op dat het gewoon niet goed klinkt. Ik ben ook niet de enige; bijvoorbeeld de laatste 'limited deluxe edition' van het eerste album van Duran Duran uit 1981 klinkt veel vlakker dan de vorige remaster uit 2003 (zie ook de gebruikersreviews op amazon UK).
Omdat hier ook vast veel muziek- en audiofanaten en techneuten zitten, ben ik benieuwd naar jullie ervaringen en meningen, ook bijvoorbeeld over individuele titels. Ik vind het ook jammer dat je bij cd-besprekingen nooit iets hierover leest; gaat altijd over de inhoud, nooit over de mastering e.d. Er lijkt ook geen alternatief te zijn; SACD is geen serieuze speler (ik heb er een paar, maar mijn bd-speler kan deze niet afspelen, en het aanbod is echt miniscuul), bovendien schijnt het probleem ook daar te spelen.
Het lijkt er nu een beetje op dat jaren '90 (re)masters de beste zijn; in de jaren '80 werden nog vaak vinylmasters gebuikt voor cd's (dat klinkt ook nergens naar) en in de '00s is het allemaal veel te hard geworden. Maarja, wat moet je dan met nieuwe uitgaven? Veel artiesten zijn er ook niet blij mee als je de verschillende artikelen leest.
Hier een artikel in de Times en een artikel uit de MIX (blad voor studioprofs). Het wikipedia-artikel heeft ook veel links.
Ik ben benieuwd naar reacties.