Het is zeker niet door de strot duwen, integendeel. Wilde al langer me iets meer in Elvis gaan verdiepen, maar de man heeft zoveel opgenomen wat ook nog eens in zoveel verschillende versies is uitgebracht dat het moeilijk is om door de bomen het bos nog te zien, dus deze informatie is uiterst welkom! Zal me er eens doorheen gaan ploegen als ik de tijd kan vinden.
Het gedeelte van de fanclub is inderdaad een grap, geen idee of er überhaupt zoiets is. Maar fan van Charlie ben ik zeker ja, ook al is dat nog niet lang. Ben nu iets meer dan een jaar geleden sowieso pas gaan luisteren naar country, hoewel het inmiddels al voelt alsof ik mijn hele leven nooit anders gedaan heb en Rich was al praktisch vanaf het eerste moment direct mijn favoriet. Kan zijn muziek nog maar moeilijk uit mijn leven wegdenkenIk dacht dat je bij wijze van grap liet weten dat je lid van de Rich club bent, maar je bent dus werkelijk al lang fan van Charlie Rich?
Zelf heb ik ooit maar een plaatje van hem gekocht, en die zit nu in de jukebox, 'Lonely Weekends' (geweldig nummer trouwens), plus nog wat songs op verschillende verzamelaars. Maar ik zal mijn horizon eens gaan verbreden binnenkort.
Ha, dat is echt toevallig, want ik heb gisteren 'Reflections in a Golden Eye' nog uit de kast gehaald om hem dit weekend nog eens te kijken. Vond het de eerste keer een fascinerende, maar ook onevenwichtige film en wil hem sindsdien nog een keer zien. Gisteren las ik (wederom toevallig!) een hoofdstuk over Clift waar de film ook in genoemd werd en daarom werd ik er weer aan herinnerd om hem uit de kast te trekken - grappig hoe sommige dingen soms samen vallen Ben sowieso niet de grootste Huston fan, soms is het waanzinnig wat de man doet, maar net zo vaak zit ik me af te vragen waar de man toch in hemelsnaam mee bezig is en 'Reflections' viel een beetje in beide categorieën, kan ik me herinneren. Maar we zullen zien hoe de tweede kijkbeurt uitvalt!Wat Huston en Monty betreft, over hun samenwerking is veel geschreven, en het schijnt dat ze elkaar feitelijk niet uit konden staan, en dat Huston Monty het leven bewust zuur heeft gemaakt vanwege zijn geaardheid (alsof Clift al niet genoeg overloop lag met zichzelf vanwege zijn geaardheid). Toch hebben ze wel een aantal films gemaakt samen (je zou toch verwachten dat Clift na de eerste film wel even een deurtje verder zou lopen in het vervolg), en Clift zou natuurlijk ook weer in 'Reflections In A Golden Eye' gaan spelen (ondanks dat Taylor, wederom zijn tegenspeelster, hem dat ten zeerste had afgeraden). Maar hij ging de pijp uit en niemand minder dan Brando nam de rol over. Ken je die film? Vast wel, en anders zou het waarschijnlijk wel passen op een komend affiche voor je filmavonden. Ik vond de film erg zwaar, en soms ook onevenwichtig, en voor mij toch ook typisch een film die uitstraalt een film uit die specifieke fimfase te zijn (en die, wanneer b.v. gemaakt eind jaren '50 een compleet andere uitstraling zou hebben gehad en daarmee meer in mijn straatje zou hebben gepast).