Beste Bezoeker,
Toen artistiek directeur Alberto Barbera deze zomer het programma van het Filmfestival van
Venetië bekend maakte, was de verbazing groot toen bleek dat Joker was opgenomen in de
hoofdcompetitie. De regisseur van de film - Todd Phillips – had een stuk of tien Hollywood-
komedies gemaakt zonder eigen signatuur en visie. Bovendien, wat heeft de zoveelste
verfilming van een ‘superheldenverhaal’ nu op het oudste filmfestival in de wereld te zoeken?
Joker kon gewoon niet relevant zijn voor Filmhuis De Spiegel. Daarom heb ik de film tijdens
het filmfestival dan ook links laten liggen.
Tijdens de terugreis uit Venetië bereikte ons de uitslag van de prijzen. Mijn schok was groot
toen ik hoorde dat een jury onder leiding van arthouse-regisseuse Lucrecia Martel aan
Joker de belangrijkste prijs, de Gouden Leeuw, had gegeven. Dat was een complete
verrassing die niemand zag aankomen. Wat te doen, dachten ik en vele collega’s. We hebben
in het verleden een behoorlijk aantal Gouden Leeuwen vertoond, deze dan toch maar
overslaan of hadden we met onze inschatting van de film een vooringenomen mening?
Uiteindelijk ben ik de film na het filmfestival gaan kijken en zag al snel dat het laatste het
geval was. Joker bleek een film die ver verwijderd is van de superheldenfilms, en de regie van
Todd Phillips week heel erg af van wat hij tot dan toe gemaakt had. Joker bleek een
eigenzinnige en verontrustende karakterstudie te zijn over een einzelgänger die langzaamaan
in een psychose terechtkomt zonder dat hij het zelf of de omgeving in de gaten heeft.
Wat de film nog eens extra interessant maakt is dat er veel raakvlakken zijn met het vroegere
werk van Martin Scorsese – even los van het feit dat Scorsese een paar jaar geleden ook
interesse had om de film te maken. Denk bijvoorbeeld aan de groezelige sfeer uit Taxi Driver
en de zwarte humor van The King of Comedy. In beide films speelt Robert De Niro een
personage met een oprechte interesse in andere mensen en een sterk ontwikkeld moreel
gevoel dat geleidelijk aan zijn contact met de realiteit verliest en ten prooi valt aan paranoïde
wanen.
Niet alleen speelt Robert De Niro een belangrijke bijrol in Joker, maar de film lijkt ook op het
grauwe New York waarin de door De Niro vertolkte Travis Bickle in Taxi Driver rondreed.
Overal liggen hopen afval en alles oogt vies en versleten. Ook het harde beleid dat onder
president Reagan werd uitgevoerd, echoot na in Joker waar begeleiding en medicatie van de
hoofdpersoon worden wegbezuinigd.
Joker is, net als Taxi Driver, een psychologisch en sociaal drama met de zinderende spanning
van een thriller. Ik wil u van harte uitnodigen om beide films als double bill zelf te ervaren in
het Royal Theater.
Zondag 26 januari double bill: Taxi Driver (14.00 uur) en Joker (16.30 uur)
Met vriendelijke groet,
I.M. Verhoeven,
Programmeur van Filmhuis De Spiegel