Rudi Carrell is overleden. De Duitse Nederlander leed aan longkanker. Carrell maakte furore als tv-man op de Nederlandse en later op de Duitse televisie, vooral als presentator van spelprogramma's. Hij werd 71.
Rudi Carrell werd op 19 december 1934 geboren in Alkmaar als Rudolf Wijbrand Kesselaar. Zijn vader en grootvader waren beiden werkzaam in de showbusiness. Zijn vader gebruikte daarbij de naam André Carrell. Op 17 oktober 1953 verving de jonge Rudolf zijn vader tijdens een feestavond voor ambtenaren in Arnhem, waarna hij werd opgenomen in diens gezelschap. Daarmee deed Rudi Carrell zijn intrede in de showbusiness.
In 1955 trad hij voor de AVRO wekelijks op in het radioprogramma "De Bonte Dinsdagavondtrein" en in 1959 brak hij ook op de televisie door met de "Rudi Carrell Show". Zijn optreden als bewoner van een "onbewoond eiland" met een aapje en Esther Ofarim als zeemeermin is legendarisch. Met de show won Carrell in 1964 de Zilveren Roos van Montreux. Carrell viel echter niet in de prijzen toen hij met het lied "wat een geluk" meedeed aan het Eurovisiesongfestival van 1960. Het liedje werd laatste.
Duitsland
De Duitse carrière van Rudi Carrell begon in 1965, toen Radio Bremen interesse toonde voor zijn werk. Na het radiowerk begon hij daar al snel met de televisieshow "Am laufenden Band", de Duitse versie van Eén van de acht. In de jaren zeventig werd de Rudi Carrell Show in Duitsland uitgebracht. Carrell maakte in Duitsland ook een aantal speelfilms, zij het niet allemaal met evenveel succes: "Wenn die tollen Tanten kommen", "Tante Trude aus Buxtehude" en in 1971 "Rudi, benimm dich".
Bobbejaan Schoepen
Begin jaren '70 speelde Carrell twee jaar in de shows van Bobbejaan Schoepen in Bobbejaanland, een toenmalig trekpleister voor internationale variété-artiesten. Nadien keerde Carrell terug naar Duitsland waar hij ook succes oogstte als zanger. Zo had hij in 1975 veel succes met het lied Wann wird's mal wieder richtig Sommer?, een vertaling van het lied 't Is weer voorbij die mooie zomer, dat in Nederland in 1973 voor Gerard Cox een hit was.
In februari 1987 ontstond er een rel rond Rudi Carrell. In zijn "Rudi's Tagesschau" presenteerde hij een filmpje waarin een menigte vrouwen te zien was die damesslipjes gooiden naar de Iraanse ayatollah Khomeiny. Dit filmpje werd wereldnieuws en in Teheran werd met woedende betogingen gereageerd. In Nederland werd dit fragment pas twee jaar later op de televisie uitgezonden. Een andere, wat kleinere rel ontstond in 2002 toen Carrell een grap maakte over de homoseksualiteit van de burgemeester van Berlijn en de door Carrell gesuggereerde onmogelijkheid die dat impliceerde om moskeeën te bezoeken.
Sinds eind 2002 treedt Carrell niet meer voor de camera op, maar op de achtergrond is hij nog steeds actief. In 2005 werd er echter terminale longkanker bij hem vastgesteld. Hierdoor kreeg hij onder meer moeite met praten. Zijn afscheid van de Duitse televisie, op 30 december 2005 (7 Tage, 7 Köpfe, RTL), vond dan ook plaats zonder dan hij een woord zei.
Onderscheidingen
Rudi Carrell is in 2001 in Nederland onderscheiden tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw, vanwege zijn verdiensten voor de Nederlands-Duitse betrekkingen. In Duitsland kreeg hij al in 1985 om dezelfde reden het Bundesverdienstkreuz. Op 2 februari 2006 kreeg Carrell de Goldene Kamera uitgereikt voor zijn gehele oeuvre.
Bron:Het Laatste Nieuws