Wuthering Heights (1939)

Op de vlakke, onheilspellende heide staat Wuthering Heights; een grote, enigszins in verval geraakte, boerderij. Op een gure stormavond klopt een reiziger aan om te schuilen. De norse huisbaas Heathcliff geeft hem met tegenzin een kamer alwaar de vreemdeling zijn nacht kan doorbrengen. Veel nachtrust is hem echter niet gegund, hij wordt wakker gehouden door de storm en hoort in het holst van de nacht een spookachtige vrouwenstem van ene Cathy. Bij het horen van dit nieuws gaat Heathcliff compleet uit zijn pieper en stormt naar buiten. Een oude bediende vertelt vervolgens het droeve verhaal van hoe Heathcliff als zwerversjongen in huis werd genomen door de Earnshaw-familie en een innige vriendschap opbouwt met dochter Cathy. Als kinderen zijn ze onafscheidelijk en later worden hun gevoelens dieper, maar ook gecompliceerder. Want eigenlijk kan een dame als Cathy niet verliefd zijn op een \'schooier\' als Heathcliff. Met de griezelige heide als decor ontvouwt zich een liefdestragedie die wellicht zelfs de dood kan overwinnen.

Wuthering Heights is een verfilming van het gelijknamige boek door schrijfster Emily Brontë. Het klassieke \"romantidrama\" is al talloze keren verfilmd en deze versie stamt uit het jaar 1939. Wat me verraste tijdens het kijken van deze, toch best wel op leeftijd zijnde film, was hoe zeer de film ook nu nog wist te boeien. Okee, het acteerwerk is overduidelijk theatraler dan wat we tegenwoordig gewend zijn uit Hollywood, maar de film wist mij in ieder geval dik anderhalf uur geboeid te houden. De enige echte aanmerking die je zou kunnen hebben op de film is dat het tempo flink wat lager is dan moderne films, maar voor de rest is het een heerlijk tijdloze klassieker. Laat er geen misverstand over bestaan: als je niet gecharmeerd bent van dit soort oude zwart/wit films, dan zal ook deze titel zeker geen ander mens van je maken. Maar er is gewoonweg een bepaalde charme die spreekt uit dit soort films die mist bij films als bijvoorbeeld You\'ve Got Mail (volstrekt willekeurig voorbeeld). Toegegeven: iedere film heeft zo zijn publiek en de Tom Hanks-en en Meg Ryan-tjes van deze wereld moeten ook geld verdienen, maar voor de liefhebber is dit er eentje die zeker aan te raden is.

Beeldkwaliteit

Het is altijd even duimen bij oudere films of ze ook een beetje netjes op DVD zijn gezet. In het geval van Wuthering Heights is het jammer dat de staat van de filmprint hier en daar niet altijd even tof is, maar voor een film met deze bejaardheidsfactor is het zeker niet teleurstellend. Het grootste probleem zit hem, zoals gezegd, in de gebruikte print: waar vooral wat filmgrain en een aantal beschadigingen zichtbaar zijn. Meestal beperkt blijvend tot een stofje hier en daar, maar in sommige shots zitten helaas wat krassen over de gehele lengte van het beeld. Gelukkig kwam dit laatste slechts in een handjevol shots voor. Ook doen sommige shots wat soft aan, mede vanwege het gebruik van wat diffuse-filters die toentertijd erg in de mode waren bij romantische films (het equivalent van het \"vaseline-op-de-lens-effect\" zeg maar). Voor de rest is deze transfer, overigens vastgelegd in het originele beeldformaat van 1.33:1, zeer goed te bekijken. De fluctuaties in helderheid; vaak een probleem bij oudere films, leiden niet in een vreselijke mate af van de film. Ook het contrast en het zwartniveau zijn prima, met een aantal scènes waarin het schaduwdetail toch wel wat beter had gekund. Verder staan de ondertitels netjes leesbaar onder in beeld en vallen gelukkig nergens weg (wat nog wel eens problematisch kan zijn bij zwart/wit films). Ook de chapterverdeling is aardig (16 chapters), maar had misschien nog een tikje ruimer gekund. Ondanks de film-artefacts scoort deze transfer wat mij betreft dan ook zeker een voldoende.

Geluidskwaliteit

Tsja, wat valt er te zeggen over deze Dolby Digital 2.0 mono (224 kbit/s) track, behalve dan dat hij exact levert wat je verwacht van een wat oudere track. Gelukkig blijven plopjes, ruis en andere narigheden beperkt tot een absoluut minimum, wat de track zeker niet onprettig om naar te luisteren maakt. Er heeft geen remixing plaatsgevonden, maar een film als deze behoeft ook geen volledige 5.1 behandeling om het juiste gevoel op te roepen uiteraard. De beperking in dynamiek is jammer, maar dat heb je nu eenmaal met opnames van 65 jaar oud. Hoewel de dialogen wat beknepen klinken zijn ze prima te verstaan en van dialogen moet deze film het dan ook grotendeels hebben.

Extra's

Helaas staan er geen extra\'s op deze DVD. Er is slechts het zeer spartaans aandoende menu van MGM met de iconen, die inmiddels ingeburgerd aan het raken zijn. Op zich begrijpelijk gezien het feit dat iconen voor iedereen uit alle landen te begrijpen zijn en het dus veel minder geld kost dan een menu in verschillende talen, maar of deze oplossing smaakvol is valt over te twisten.

Deze prachtige film heeft zeker geen onaardige DVD-release gekregen. Het is aan de ene kant jammer dat de filmprint hier en daar toch de leeftijd verraadt, maar over het algemeen weet de beeldkwaliteit toch een voldoende te scoren. Evenals het beeld dit laat zien, laat het geluid ook zeker de leeftijd van de film horen, maar we hebben wel eens slechter gehoord bij films van deze bejaardheid. Het is wel jammer dat er geen extra\'s te vinden zijn op deze DVD en dat vooral de menu\'s ook zo simpel en spartaans aandoen. Toch zal de liefhebber zeker in zijn nopjes zijn met deze DVD van een film die toch zeker als tijdloos beschouwd mag worden.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door MGM Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Taking Lives (DVD)
• Volgende: David Bowie - A Reality Tour (DVD)