Intensive Care (SE)

De beroemde chirurg Bruckner (George Kennedy) raakt na een auto-ongeluk, waarbij hij ook nog eens bijna geheel verbrand, in een coma. Zeven jaar later op oudejaarsavond ontwaakt hij als een gruwelijk verminkt monster en slacht hij alles af wat in zijn weg komt. Het monster blijkt een uitermate hoge interesse te hebben in Amy (Nada van Nie). Aan haar de taak om samen met haar broertje Bobby (Michiel Hess) en haar vriend en buurjongen (en toevallig verpleger in hetzelfde ziekenhuis als waar dokter Bruckner werkte en gelegen heeft sinds hij in coma raakte) Peter (Koen Wauters) om het verschrikkelijke monster te stoppen.

Intensive Care is een film die al jaren bekend als één van de allerslechtste films van eigen bodem. Wat deze film dan weer wel meeheeft ten opzichten van andere titels als De Zeemeerman, Volle Maan of Nachtvlinder is het gegeven dat de film zo slecht is, dat hij weer leuk wordt. De effecten zijn erbarmelijk te noemen, de plotgaten talrijk en ook de acteurs Nada van Nie (Honneponnetje), Koen Wauters (die net zijn acteercarrière was gestart met My Blue Heaven) en Oscarwinnaar George Kennedy (bekend van de drie delen Naked Gun en welgeteld acht minuten in beeld) spelen alsof ze zelf niet eens weten waarin ze terechtgekomen zijn. Ook het steenkolenengels wat gesproken wordt in het begin deed een lach op mijn gezicht verschijnen (Joe doont ker about duh leifs it kosts.) In 1991 werd de film met veel bombarie aangekondigd, maar bleek een gigantische flop in de bioscoop en betekende een einde aan de acteercarrière van Wauters. Ook de carrières Nada van Nie, regisseuse Dorna van Rouveroy en producent Ruud den Drijver kwamen hierna in een slop. Dankzij de opname van deze film in het programma van De Nacht van de Wansmaak kreeg de film toch nog een beetje erkenning en wel als hilarisch slechte cultfilm. Onder andere de bekende scènes ‘Zal ik een pleister voor je halen?’ en het auto-ongeluk van Bruckner worden nu gezien als komische hoogtepunten uit de vaderlandse filmgeschiedenis.

Beeldkwaliteit

Het originele beeldformaat van deze film is 1.78:1 en zo is hij ook anamorf op DVD gezet. Het beeld bevat behoorlijk veel filmgrain. Ook is het geheel redelijk onscherp, maar het is niet helemaal duidelijk of dit nu juist wel of niet bij de film op zich hoort. De kleuren ogen vrij flets en de detaillering is laag. Daarnaast bevat het beeld veel krasjes, stofjes en vuiltjes. De optionele Nederlandse ondertiteling wordt alleen gebruikt bij de Engelstalige stukken, staat goed in beeld en is duidelijk leesbaar wit. Het verhaal is opgedeeld in 13 hoofdstukken en dat is voor een film van deze lengte net acceptabel.

Geluidskwaliteit

De film heeft maar liefst twee Nederlandstalige geluidstracks meegekregen, een Dolby Digital 2.0-track (224 kbit/s) en een Dolby Digital 5.1-track (448 kbit/s) waarbij de laatste niet veel voller klinkt als de 2.0-track. De surrounds worden namelijk wel ingezet bij een aantal scènes, maar klinken gewoonweg te zacht. Ook van de subwoofer wordt zelden optimaal gebruik van gemaakt, alleen bij het auto-ongeluk komt hij vol tot zijn recht. De dialogen en bijgeluiden komen erg hol en blikkerig over en de elektronische muziek klinkt erg hoog en leeg, waardoor het amateuristisch overkomt, zoals de hele film eigenlijk wel een amateuristische inslag heeft.

Extra's

De menuschermen zijn statische plaatjes die worden weergegeven in 1.78:1 niet anamorf met op de achtergrond muziek uit de film in Dolby Digital 2.0 (224 kbit/s). De DVD heeft de volgende extra’s (allen Nederlands ondertiteld waar niet Nederlands gesproken) meegekregen:

Audiocommentaar
In dit Nederlandstalige commentaar worden regisseuse Dorna van Rouveroy en producent Ruud den Drijver geïnterviewd door filmkenner en regisseur Jan Doense. Door deze manier van audiocommentaar vliegen de anekdotes en feitjes je niet direct om de oren, maar krijg je meer het effect van een prettig gesprek op de achtergrond. Grappig is om te horen dat van Rouveroy en den Drijver nog steeds volledig achter hun film staan en dat ze er geen fout woord over te vertellen hebben. Ze hebben het zelfs heel even over een eventuele Intensive Care 2! Ook kom je te weten dat er ooit een making of moet zijn geweest, gemaakt door Dick Maas, maar dat de beelden zo slecht waren dat deze nooit gepubliceerd is. Jammer, het zou niet hebben misstaan op deze DVD ondanks de kwaliteit.

Behind the Scene (17.37 min.)
In deze featurette heeft men kort het productieproces van deze film willen laten zien. Zo krijgen we beelden te zien van repetities, interviews met cast en crew, een stukje over hoe ze het auto-ongeluk hebben gefilmd en beelden uit het filmlab en de make-up-afdeling. Dit alles wordt gepresenteerd in 1.33:1 en het geluid is Dolby Digital 2.0 met een bitrate van 224 kbit/s.

Trailer (2.07 min.)
De trailer van deze film weergegeven in . Zowel het geluid als het beeld van deze trailer is zeer slecht te noemen. Daarnaast is de gehele trailer Engels gesproken wat aangeeft dat hij voor de internationale markt bedoeld was. Ook dit staat in 1.33:1 met Dolby Digital 2.0 (224 kbit/s) op de schijf.

Photo Gallery (17 sec.)
Een zevental foto’s die achter elkaar voorbijkomen zonder muziek.

Storyboard (1.33 min.)
Een aantal plaatjes van storyboards en een enkele foto komen achter elkaar voorbij zonder muziek.

Articles (1.07 min.)
Een aantal artikels over de film, met name uit de roddel- en tienerbladen, komt voorbij. Voegt inhoudelijk weinig toe, al komen we nu wel te weten dat Koen Wauters en Nada van Nie als nieuw liefdespaar werden gezien en dat de film de populairste Nederlandse film was onder Hitkrantlezers.

Naast deze extra’s is er aan de binnenkant van de hoes nog een informatief stukje tekst (Liner Notes) over deze film te vinden.

Dat Intensive Care geen hoogtepunt is uit de vaderlandse filmgeschiedenis, is bekend, maar het is zeker het meest hilarische dieptepunt. De mengeling van een slecht verhaal boordevol absurditeiten en plotgaten, houterig acteerwerk, amateuristische cameravoering en een slechte soundtrack zorgen voor het predikaat ‘Zo slecht dattie weer leuk wordt’. Als horrorfilm kijgt de film dan ook een 3, maar als komedie een 7, waardoor het gemiddelde voor inhoud op een 5 uitkomt. Toen de film uitkwam, viel het aantal bezoekers tegen en ook de critici waren zeker niet mild. Nu is de film dan verschenen op DVD, een DVD die onterecht de titel ‘Special Edition’ draagt. De hoeveelheid extra’s en de kwaliteit van het beeld en geluid zijn niet van dat niveau dat deze uitgave een ‘Special Edition’ mag heten. Wel een zeer vermakelijke film, met name in gezelschap. Gaat dat zien!

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Dutch FilmWorks.

Lees meer

• Vorige: Mighty Peking Man, The (DVD)
• Volgende: Walk on Water (DVD)