Dog Day Afternoon (SE)

In Dog Day Afternoon stappen Sonny Wortzik (Al Pacino) en Sal (John Cazale) samen met een derde handlanger een bank in Brooklyn binnen. Op deze broeierige, nazomerse dag proberen de drie mannen naar aanleiding van een tip zo vlak voor sluitingstijd de nodige dollars bijeen te roven uit de kluis. De handlanger geeft er echter al snel de brui aan en prompt staan Sonny en Sal er alleen voor. De overval gaat dan ook jammerlijk de mist in en binnen ‘no time’ zitten de twee mannen met negen gijzelaars opgesloten in het bankgebouw met buiten hordes politieagenten, journalisten en toegestroomde burgers. Sonny en Sal krijgen met allerhande menselijke problemen te maken gedurende hun actie in het bankgebouw. Uiteraard zorgt de toegestroomde pers voor een waar mediacircus, waarbij het privéleven van Sonny wordt blootgelegd voor de hele wereld. Sonny is in feite eigenlijk een hele aardige vent met het hart op de goede plaats, maar moet nu de gevolgen van zijn fout trachten te overzien om een manier te vinden om uit deze hachelijke situatie te komen.

Dog Day Afternoon werd in 1976 genomineerd voor zes Academy Awards, waaronder die voor Beste Film en Beste Script. In eerstgenoemde categorie moest Dog Day Afternoon het afleggen tegen One Flew Over the Cuckoos Nest, wat dan op zich weer geen schande is. Ten aanzien van dezelfde films moest voor de categorie Beste Acteur Pacino op zijn beurt zijn meerdere erkennen in Jack Nicholson. Wat dat betreft had de film de pech dat hij gelijk uitkwam met One Flew Over the Cuckoos Nest, anders had de teller voor het aantal Academy Awards zeker omhoog gegaan. De enige nominatie die werd verzilverd was die voor het meest originele script, voor de ‘screenplay’ van Frank Pierson (Cool Hand Luke).
Het duo Pacino en Cazale is in Dog Day Afternoon meesterlijk. De ongebruikelijke combinatie zorgt er vanaf moment één voor dat je meeleeft met de karakters Sonny en Sal. De manier waarop Pacino Sonny neerzet is voortreffelijk.
Dog Day Afternoon is voor hedendaagse begrippen misschien dan wat traag en de actie mag dan over het algemeen ver te zoeken zijn, het geheel is overtuigend. De veelal gebruikelijke clichés in een film waarin een overval een belangrijke rol speelt, blijven over het algemeen netjes in de kast. De geloofwaardige acteerprestaties van de cast, de broeierige en soms beklemmende sfeer doen vermoeden dat het echt zo is gegaan. De film is immers gebaseerd op een voorval uit 1972 waarbij John Wojtowicz samen met zijn vriend Sal een bank in Manhattan wilde beroven. Onnodig om te vermelden dat deze poging jammerlijk mislukte.
Regisseur Sidney Lumet wist prima prestaties uit zijn cast te halen, waardoor deze tragikomedie meer dan het bekijken waard is.

Beeldkwaliteit

De beeldkwaliteit mag voor een ruim dertig jaar oude film zeer goed genoemd worden. Het beeld op deze DVD heeft een verhouding van 1.78:1, dat de originele verhouding van 1.85:1 benaderd. Cinematograaf Victor J. Kemper heeft met name gebruik gemaakt van natuurlijke lichtinval, waardoor het beeld een realistisch en natuurlijk ogend karakter heeft. De kleuren worden op natuurlijke wijze beïnvloedt door het aanwezige licht. De scherpte is overwegend goed te noemen en ‘filmgrain’ is aanwezig, maar veelal tot een minimum beperkt. Ook de donkere nachtscènes zien er goed en gedetailleerd uit, en dat mag een verdienste genoemd worden ten aanzien van de gekozen belichting. Ten opzichte van de eerdere kale release is met name op gebied van contrast enige vooruitgang geboekt. Een puike visuele presentatie van een drie decennia oude film, alleen jammer dat de ondertiteling wat aan de hoge kant in het beeld staat.

Geluidskwaliteit

Het geluid voor Dog Day Afternoon is niet opgewaardeerd voor deze special edition. Dat wil zeggen, er is geen nieuwe mix gemaakt van het originele geluid. Het monospoor (192 kbit/s) komt echter binnen zijn beperkingen uitstekend tot z’n recht. De dialogen zijn glashelder en ook de geluidseffecten komen goed over. Regisseur Lumet haalt in zijn audiocommentaar echter aan dat het publiek in de straat aan beide kanten een eigen kanaal hebben. Dit is echter niet aan de orde met het op de DVD aanwezige monospoor. Op zich wat vreemd dus. De beperkingen van het monogeluid in acht nemende zijn we zeker niet ontevreden.

Extra's

Deze dubbeldisc speciale editie van Dog Day Afternoon bevat de volgende extra’s:

Disc 1

Audiocommentaar Sidney Lumet
In één van de meest interessante audiocommentaren voor een DVD release licht Lumet een hoop aspecten van Dog Day Afternoon toe. Werkelijk alle aspecten van de film laat Lumet op een gepassioneerde manier de revue passeren. Hij vertelt over de oorsprong van het project, subtiele technische details, de excellerende cast en, als leuke anekdote in dit kader, het feit dat enkele kleine foutjes van de acteurs het verhaal juist versterkten. Dit is slechts een topje van de spreekwoordelijke ijsberg waar Lumet voor zijn commentaar uit put. Het is duidelijk dat de man een onvoorwaardelijke liefde voor zijn vak heeft en dit op een zeer informatieve manier met ons liefhebbers deelt. Moet ik nog expliciet vermelden dat dit audiocommentaar een aanrader is? Lijkt me niet.

Theatrical Trailer (2:33 min)
De originele bioscooptrailer, anamorf breedbeeld uitgevoerd. De oplettende kijker ziet dat er fragmenten in de trailer zitten die uiteindelijk de montagetafel niet hebben overleegd.

Disc 2

The Making of Dog Day Afternoon
Deze ‘Making Of’ is in vier delen onderverdeeld, waarin de makers verschillende invalshoeken belichten: \"The Story,\" \"Casting the Controversy,\" \"Recreating the Facts,\" en \"After the Filming\".

- The Story (11:53 min) – Hierin praten producer Martin Bregman, scriptschrijver Frank Pierson en Al Pacino over de uitdagingen ten aanzien van hoe Lumet het tragikomische verhaal over wilde brengen op de filmkijker.
- Casting the Controversy (13:29 min) – Hierin wordt door Sidney Lumet ingegaan op de casting voor de film en de eisen die Lumet aan zijn cast stelde. Tevens bevat dit deel interviews met Charles Durning, Chris Sarandon, Lance Henriksen en film editor Dede Allen.
- Recreating the Facts (21:11 min) – In deze subdocumentaire gaat men in op het weergeven van een natuurgetrouwe omgeving door middel van belichting, een perfecte kopie van een bank, de aanwezigheid van omstanders en een niet clichématige invulling van de homesexuele geaardheid van de betrokken karakters. Met name Al Pacino maakte zich volgens Sidney Lumet toch wel zorgen over zijn zorgvuldig opgebouwde carrière. Uiteraard komt cinematograaf Victor J. Kemper ook aan het woord.
- After the Filming (11:19 min) – Nadat het filmen voltooid was, was het voor het geschoten materiaal tijd voor een behandeling op de montagetafel. Lumet benadrukt in dit vierde deel van de making of dat editor Dede Allen en hijzelf de film zo simpel en realistisch mogelijk wilde maken. Alle overdrijvingen werden er uit gehaald.

Lumet: Film Maker (10:01 min)
Deze uit 1975 stammende documentaire toont vooral beelden vanaf de set waarop Lumet al rennend met megafoon de figuranten en acteurs de juiste richting op dicteert. De documentaire wordt door een voice-over aan elkaar gepraat waarbij Lumet op enkele momenten een reactie geeft.

Dog Day Afternoon handelt over een Sonny Wortzik die samen met zijn vriend Sal een overval pleegt op een bankgebouw op een broeierige nazomermiddag in augustus. De actie loopt echter totaal anders dan gepland. De film, met in de hoofdrol een in topvorm verkerende Al Pacino, is bij het grote publiek toch niet heel erg bekend. Dog Day Afternoon is als film echter een subtiel pareltje uit de historie van de Amerikaanse filmindustrie. Het betekende tevens de hereniging van het succesvolle trio Lumet, Bregman en Pacino die eerder samen aan Serpico werkten. Naast het ijzersterke acteerwerk van Pacino mag ook de prestatie van wijlen John Cazale niet vergeten worden.
De beeldkwaliteit is bevredigend te noemen. Warner heeft een naam hoog te houden ten aanzien van de beeldkwaliteit van klassiekers. We worden dan ook geenszins teleurgesteld op dit vlak.
Het geluid zorgt voor niet al te veel opwinding. Het originele monospoor is de enige smaak die we tot onze beschikking hebben. Desalniettemin valt het alleszins mee hoe deze de film van geluid voorziet. Het voortreffelijke audiocommentaar van regisseur Sidney Lumet doet de liefhebber watertanden. De overige extra’s halen het niveau van de commentaartrack niet, maar zijn voldoende informatief waarmee per saldo de extra’s een voldoende opleveren.
Dog Day Afternoon is zonder twijfel een klassieker in zijn soort en behoort in mijn optiek met gemak, ondanks zijn enigszins ‘vergeten’ status, tot de beste films van de jaren zeventig. De DVD release van Warner Home Video getuigt van respect voor de film. Stevige aanrader.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Warner Home Video.

Lees meer

• Vorige: Baantjer - Seizoen 7 (DVD)
• Volgende: Harry Potter and the Goblet of Fire (DVD)