Leo

Stephen (Joseph Fiennes) komt na vijftien jaar in de gevangenis te hebben gezeten vrij. Hij krijgt kost en inwoning in een motel dat wordt gerund door Vic (Sam Shepard). In zijn vrije tijd schrijft hij brieven. Hij is met schrijven begonnen omdat hij tijdens zijn verblijf in de gevangenis brieven heeft ontvangen van de jonge Leo Bloom (Davis Sweatt). Leo schrijft over zijn relatie met zijn moeder, Mary Bloom. Zij kreeg Leo op de dag dat haar man en dochtertje omkwamen bij een auto-ongeluk. Zij houdt zichzelf verantwoordelijk voor het ongeluk en projecteert dat op Leo. Ze is liefdeloos naar hem toe en hij kan in haar ogen niets goed doen. Leo staat helemaal alleen in het leven en de enige die voor hem opkomt is zijn leraar. Leo kan namelijk erg goed schrijven. Ook Stephen is hier van onder de indruk en wil op een dag, na zijn vrijlating, op zoek gaan naar Leo.

De film Leo van regisseur Mehdi Norowzian is geen alledaagse rolprent. Het is een film met twee lagen en ook twee tijdslijnen, die ergens tijdens de film samenkomen. Of eigenlijk toch weer niet. Dat is het verrassende en tevens ingewikkelde aan de film. Het is moeilijk uit te leggen zonder de clue van het verhaal te verklappen, dus dat doen we dan ook niet. Het scenario is geschreven door Massy en Amir Tadjedin, twee uit Iran afkomstige schrijvers. Ze hebben het verhaal losjes gebaseerd op James Joyce\'s Ulysses. De personages in de film hebben dezelfde namen als in het boek: Leopold en Stephen. Verder zijn er meer raakpunten, waaronder de (non)relatie van Leo met zijn moeder, maar je mag de film zeker geen verfilming van het boek noemen. Er zijn verwijzingen, meer niet. Een boek als Ulysses is ook zo goed als onverfilmbaar.
De film zelf straalt een bijzondere en soms mystieke sfeer uit. Het scenario steekt vrij ingenieus in elkaar, maar het blijft altijd overzichtelijk. Tot op een bepaald moment in de film er iets gebeurd waarvan je je later blijft afvragen: \"Hoe zit dat nu precies? Wie is nu wie?\". Bij een tweede kijkbeurt vallen de stukjes beter (en sneller) op hun plaats. Het is een erg inspirerende film. Stephen, de man in de gevangenis, wordt geraakt door de brieven van de jonge Leo. Wat hij wil is dat hij Leo, op het moment dat hij uit de gevangenis komt, kan helpen om te voorkomen dat Leo hetzelfde overkomt als hemzelf, namelijk zichzelf niet in de hand hebben. Twee mensen die elkaar nooit hebben gezien, elkaar alleen maar kennen van brieven, weten een ander persoon te worden, juist alleen door dat schriftelijke contact. Dat contact kan een mens veranderen en zelfs leiden tot een beter leven. Zonder deze brieven zou Stephen heel anders in het leven hebben gestaan. En dat door een elfjarige jongen. Regisseur Mehdi Norowzian is ook van Iranese afkomst, maar woont en werkt al jaren in New York. Leo is zijn eerste lange speelfilm, nadat hij eerder al de Oscarwinnende korte film Killing Joe had gemaakt. Norowzian weet het verhaal van Leo op een bijzonder mooie en ingetogen manier te vertellen. Vol dramatiek, maar nergens over de top. Daarbij hanteert hij een bijzondere filmstijl, met veel afwisselende tinten en kleurgebruik. Zo roept elke scène een andere sfeer op.
De film heeft een aantal bekende acteurs. Stephen wordt gespeeld door Joseph Fiennes, de jongste van de zes Fiennes broers. Mary, de moeder van Leo, wordt gespeeld door Elizabeth Shue, die een bijzonder mooie rol neerzet. De jonge Leo, gespeeld door Davis Sweatt, is niet altijd even overtuigend – soms is hij iets té wijsneuzerig – maar weet zich aardig staande te houden tussen de grootheden. Dan is er nog Dennis Hopper, die ook in deze film weer een voor hem karakteristieke schurkenrol weet neer te zetten. Niet vernieuwend, maar altijd interessant om te zien.
Qua sfeer doet het denken aan The Sixth Sense en qua filmstijl zijn er overeenkomsten met The Machinist (die overigens later gemaakt is dan deze film). Fans van die films zouden ook Leo eens een kijkbeurt moeten geven. Laat je overigens niet misleiden door de hoes van de DVD. De film is zeker niet zo gewelddadig als de hoes doet vermoeden. Er komt wel wat aktie en geweld in voor, maar het is allemaal vrij gematigd en meer psychologisch dan fysiek van aard.

Beeldkwaliteit

De film staat in een prima kwaliteit op de DVD. Het wordt anamorf getoond in het originele beeldformaat van 2.35:1. De scherpte is heel goed, evenals het contrast en schaduwdetail. Een lichte mate van filmgrain is de hele film door aanwezig. Hier en daar is ook lichte edge-enhancement toegepast. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van filters, die z\'n effect hebben op het kleurgebruik. Maar dit past uitstekend bij de sfeer van de film en is alleen maar van toegevoegde waarde. Helemaal schadevrij is de gebruikte print niet, maar de beschadigingen beperken zich tot een minimum. Ook zijn er een paar kleine compressiefoutjes te zien.
De DVD is onderverdeeld in 18 hoofdstukken, die ook via het menu zijn te kiezen. De optionele ondertiteling is goed verzorgd en staat met anderhalve regel in het beeldvlak geplaatst.

Geluidskwaliteit

Het geluid op de DVD is in Dolby Digital 5.1 (348 kb/s) formaat. Het is een film die het voornamelijk van dialogen moet hebben. Deze klinken heel natuurlijk en komen hoofdzakelijk uit de centerspeaker. Alleen daar waar het een extra toevoeging aan de scène betreft, is er een deel uit de frontkanalen te horen. Veruit het meeste van de rest van het geluid beperkt zich tot de frontkanalen. De achterkanalen worden ook gebruikt voor atmosferen en een incidenteel geluidseffect, maar dat staat erg zacht in de mix. Alleen de muziek komt ook vrij stevig uit de achterkanalen. Het LFE-kanaal doet slechts een enkele keer mee in het geheel.
De invulling van het geluid is over het algemeen heel subtiel gedaan. Het is nergens dik aangezet, waardoor het een heel steriele, maar ook mooie geluidstrack is geworden. Een die heel goed bij de sfeer van de film past.

Extra's

De DVD heeft statische menuschermen in 1.78:1 anamorf beeldformaat, met een fragment uit de filmmuziek als achtergrondgeluid. Deze DVD heeft geen extra\'s.

Stephen komt na vijftien jaar vrij uit de gevangenis. Hij krijgt een baan en kamer in een motel. In z\'n vrije tijd schrijft hij brieven. Hij werd daar toe aangezet door Leo, een jongen van elf jaar oud, die hem brieven schreef tijdens zijn gevangenschap. Na zijn vrijlating wil hij Leo graag een keer ontmoeten.
Leo is een inspirerende en sfeervolle film, met een mystieke twist op het einde. Na afloop moet je wel even alles op een rijtje zetten: \"Hoe zit het nou precies?\" Regisseur Norowzian heeft veelvuldig gebruik gemaakt van kleurfilters, die iedere scène een eigen sfeer meegeeft. Dat komt bij de beeldkwaliteit op de DVD prima over en het geluid is mooi in al z\'n eenvoud. Jammer dat er op deze DVD geen extra\'s zitten.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Universal Pictures Benelux.

Lees meer

• Vorige: Prison Break - Seizoen 3 (DVD)
• Volgende: The Little Mermaid: Ariel, Hoe het begon / Ariel's Beginning (DVD)