Botched

Na een mislukte juwelendiefstal krijgt crimineel Ritchie (Stephen Dorff) flink op zijn kop van zijn opdrachtgever. Gelukkig voor hem krijgt hij een kans om het goed te maken. De betreffende opdracht voert hem naar Moskou, waar hij een onbetaalbaar kunstwerk uit een penthouse moet stelen. Samen met zijn Russische partners-in-crime denkt hij de klus op zijn sloffen te kunnen klaren. En inderdaad, alles lijkt aanvankelijk van een leien dakje te gaan. Maar dan komen ze, samen met een aantal mede-lotgenoten, vast te zitten in een lift. Na enige paniek komt er weer beweging in de lift, met als eindhalte de 13e verdieping. Wat de groep daar aantreft, zal hun gruwelijkste nachtmerries overtreffen. Het duurt dan ook niet lang voor het eerste slachtoffer valt… Wie is de volgende?

Met Botched heeft debuterend regisseur Kit Ryan geprobeerd om een zwart-komische misdaadfilm te combineren met een over-the-top horrorfilm. Snatch meets Saw, zeg maar. Lijkt een aardig idee op papier, maar de uitwerking is in dit geval verre van geslaagd. Dat begint al bij het matige acteerwerk. Hoofdrolspeler Stephen Dorff is de enige die iets van acteertalent laat zien. De overige castleden variëren van matig tot tenenkrommend. Opvallend genoeg speelt de film zich af in Moskou, wat een vreemde keus is. Het heeft namelijk als gevolg dat de volledig Engelstalige cast met een ongeloofwaardig, dik aangezet Russisch accent moeten praten (hoe geloofwaardig is het überhaupt dat alle Russen Engels spreken, ook met elkaar?). Maar goed, met tegenvallend acteerwerk is misschien nog te leven als het verhaal goed in elkaar steekt en het – want dat is het doel van de film – zowel weet te choqueren als te vermaken. Helaas stelt Botched ook op dat front teleur. Wat betreft de “shock factor” valt er nog het minst te klagen. Bloedfonteinen, afgehakte ledematen, ingeslagen koppen; aan overdreven ranzigheid geen gebrek. Niet altijd even verrassend of vernieuwend, maar voldoende voor de liefhebber van dit soort zaken. De poging tot humor slaat daarentegen de plank volledig mis. Er zijn slechts een handvol momenten waarop de mondhoeken omhoog in plaats van omlaag krullen. Bijvoorbeeld de scène waarin een rat aan een afgehakt hoofd zit te knagen. Op zich niet grappig, maar wel als de betreffende rat nog het meest wegheeft van een afgekeurde Muppet. Het beest ziet er echt zo onvoorstelbaar goedkoop uit dat je alleen maar kunt lachen. En datzelfde gebeurt een paar keer vaker; dat je moet (glim)lachen om de enorme, bijna bizarre knulligheid die op het scherm verschijnt. Het is moeilijk aan te geven of dit soort tekortkomingen een beperking zijn van het budget, of dat het door de regisseur zo bedoeld is. Of wellicht een combinatie van beide. Door de extreem cheesy uitstraling krijg je namelijk sterk de indruk dat Botched heel graag een cult-film wil zijn. Zoiets kun je echter niet forceren; cult-films ontstaan omdat een bepaalde groep mensen iets van waarde ontdekt in een ondergewaardeerde productie. De kans dat dit bij Botched zal gebeuren is minimaal.

Beeldkwaliteit

De transfer die we op de DVD van Botched aantreffen heeft een verhouding van 1.78:1 (anamorf). De transfer heeft een aangename scherpte, al is er wel redelijk wat edge enhancement gebruikt om de deze kunstmatig te verhogen. Jammer en onnodig. Een ander minpuntje is de lichte compressieartefacting (bijv. posterisatie) die menigmaal zichtbaar is. Op de overige fronten is de beeldkwaliteit echter dik in orde. Zo is de kleurverzadiging prima, met natuurlijk ogende huidtinten, en ook het zwartniveau geeft geen reden tot klagen. Het schaduwdetail had wat beter gekund, maar is zeker acceptabel. Ondanks de kleine tekortkomingen is de algehele indruk van de transfer positief, waarmee het beeld een een nette voldoende scoort.

Geluidskwaliteit

Het geluid van Botched staat in de vorm van een Dolby Digital 5.1-track (384kbit/s) op de DVD. De nadruk van het spoor ligt op de voorkant, waar een voldoende breed stereobeeld ten gehore wordt gebracht. De dialogen komen netjes uit het midden en zijn altijd goed verstaanbaar (ondanks de eerder genoemde overdreven Russische accenten). Op surroundgebied valt niet zo veel spectaculairs te beleven. Af en toe hoor je wat effecten of omgevingsgeluiden aan de achterkant van het geluidsbeeld, maar meestal blijft het allemaal vrij subtiel. De klank van het geluid is in orde, met redelijk wat laag en voldoende detail in het hoog. Al met al bovengemiddelde prestaties, al is het geen spoor dat bijzonder veel indruk zal maken. Net als de film zelf dus.

Extra's

De DVD van Botched bevat geen extra’s.

Botched is een misdaad/horrorfilm van debuterend regisseur Kit Ryan. De film is zwart-komisch bedoeld, maar slaat wat humor betreft de plank finaal mis. Op het gebied van overdreven bloederige horrortaferelen heeft de film wel het een en ander te bieden, vooral in de tweede helft. Al zullen de meeste kijkers al lang voor dit punt afgehaakt zijn, vanwege het rommelige, onleuke verhaal (geschreven door niet minder dan drie man), de matige acteerprestaties en de extreem goedkope look van het geheel. De DVD-uitgave van Botched scoort op beeld- en geluidsgebied een nette voldoende. Qua extra’s heeft het schijfje echter niks te bieden. Maar dat is natuurlijk geen verrassing, gezien de twijfelachtige kwaliteit van de film.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Warner Home Video.

Lees meer

• Vorige: How the West Was Won (Blu-ray)
• Volgende: Bobby Kennedy (Blu-ray)