Hans Dorrestijn & Martin van Dijk - Ruïnes

Ruïnes is de titel van de vijftiende show van Hans Dorrestijn en zijn derde samenwerking met pianist Martin van Dijk. Het is tevens het afscheid van Hans Dorrestijn van de grote theaters en de tournees. Zoals hij reeds in het begin aankondigt, heeft hij er geen zin meer in en gaat hij met pensioen. Het grote thema van de show is verval en ouder worden. Ook kan het grote geheel gezien worden als een opmaak van de balans van de artiest Dorrestijn. Echt een rode draad kent de voorstelling, in tegenstelling tot zijn vorige, niet. Het geheel is een opsomming van korte verhalen, poëzie, liederen en zelfs een rap. Maar dan wel allemaal op zijn Dorrestijns. Ruïnes is daarmee een mooie dwarsdoorsnede geworden van het werk van Hans Dorrestijn. Een show over ouder worden en het vervallen tot een wandelende ruïne.

Op 16 juni 1940 werd Hans Dorrestijn geboren te Ede. Dat zijn leven al vroeg misère kent, blijkt wel als zijn vader in 1941 door de Duitsers wordt gefusilleerd. Hierna kregen hij en zijn broer een stiefvader die het tweetal regelmatig mishandelde. Dorrestijn zou later een boek schrijven over kindermishandeling getiteld Brandnetels en Andere Verhalen. In de jaren die volgde, studeerde Dorrestijn voor leraar. Hij kreeg te maken met depressies, mislukte liefdes, huwelijksproblemen en raakte verslaafd aan alcohol. In 1975 zei hij het leraarschap vaarwel en werd cabaretier en tekstschrijver. Ook gedurende deze carrière vecht hij met alcohol, kampt hij met depressies en krijgt Dorrestijn ook nog problemen met de belasting. Toch produceert hij verder. Hoogtepunten in zijn oeuvre zijn Liederen van Wanhoop en Geluk delen 1 (1987) en 2 (1989), Pretpark (1991) en het veelgeprezen programma Na Regen Komt Dorrestijn (1993). Het is niet voor niets juist deze periode waarin Dorrestijn uit diepe dalen moet klimmen. Vanaf het jaar 2000 gaat hij samenwerken met pianist Martin van Dijk. Deze samenwerking resulteert in drie shows, waarvan het hier besproken Ruïnes de laatste is. Van Dijk kent een gevarieerde loopbaan als het aankomt op zijn muziek. Zo was hij lid van de band Muskee van Cuby and the Blizzards’ Harry Muskee. Hij stond ook nog eens op het podium met Purper, Jenny Arean en Adèle Bloemendaal voordat van Dijk terecht kwam bij Dorrestijn. Televisiekijkers zullen van Dijk herkennen als de pianist van de populaire quiz Met het Mes op Tafel. Volgens Dorrestijn is hij een stuk gelukkiger met van Dijk erbij op het podium. Zoals de kenners weten is dit niet helemaal de bedoeling. Dorrestijn is immers op zijn best als hij moet lijden. Toch gaat de kwaliteit van de shows hier niet onder gebukt. Dorrestijn is en blijft Dorrestijn, ook in Ruïnes. Hij leest de show dus op van papier. Zijn eigen teksten uit zijn hoofd leren, kan hij immers niet. Hans Dorrestijn maakt je aan het lachen en ontroeren tegelijk. Ontzettend jammer dat hij stopt met het maken van de grote shows, maar Ruïnes blijkt vooralsnog een waardig afscheid, waarvan het alleen zonde is dat de rode draad duidelijk ontbreekt.

Beeldkwaliteit

Het beeld van deze show is anamorf vastgelegd in de verhouding 1.78:1. De kwaliteit valt het beste te omschrijven als dat van een recente televisie-uitzending. Wat er zich op het podium afspeelt, is niet altijd even scherp waar te nemen. Dit wordt goed zichtbaar bij de slecht belichte gedeeltes. Sowieso is de gebruikte belichting niet optimaal. De kleuren komen hierdoor vaak onnatuurlijk over. Er is filmgrain aanwezig. Ook zijn er lichte compressiefoutjes zichtbaar. Er is sprake van interlacing, maar dit artefact steekt pas echt de kop op bij het bekijken via een beamer of computermonitor. Hier komt het beeld zo nu en dan dubbel over. De kwaliteit had zeker beter gekund voor een recente productie als deze, maar volstaat. Een Nederlandse ondertiteling, waarmee we de dove en/of slechthorende medemens een plezier zouden doen, ontbreekt. Zoals al gelijk te zien is in het menuscherm, is de show opgedeeld in maar liefst 28 chapterstops.

Geluidskwaliteit

De DVD van Ruïnes heeft ons een PCM 2.0 stereotrack (bitrate 1536 kbit/s) te bieden. PCM is een formaat dat we met name tegenkomen bij audio-CD’s, maar wat ook vaak terug te vinden is bij live-DVD’s. De kwaliteit van deze track laat zich ook het beste vergelijken met die van een compact disk. Luister het bijgesloten album er maar op na. De track klinkt een beetje blikkerig en hol. Wel is het publiek op het juiste volume afgestemd ten opzichte van de dialogen. Wel komt het pianospel zo af en toe boven de zangstemmen uit. Simpelweg een track die niet spectaculair overkomt, maar de beelden van geluid voorziet.

Extra's

Het statische menuscherm wordt weergegeven in de verhouding 1.33:1 zonder achtergrondgeluid. Dit scherm is gelijk de hoofdstukindeling van het stuk (zie screenshot 6). Als extraatje is er een CD mee verpakt waarop de hele show (zij het iets ingekort) nogmaals te beluisteren is.

Hans Dorrestijn kondigde eind 2007 zijn afscheid aan. Hij had genoeg van de lange tournees langs de grote theaters waarbij hij zijn show allang klaar moest hebben. Ruïnes zou de titel zijn van zijn laatste show, wederom een samenwerking met pianist Martin van Dijk. De voorstelling is een samenraapsel van gedichten, liederen en sketches zonder een echt duidelijke rode draad of thema. In de verte is deze echter wel te bespeuren. De voorstelling is nu ook op DVD verschenen. Verwacht niets spectaculairs van het beeld en het geluid, maar een kwaliteit die volstaat. Ruïnes is als extraatje ook nog eens toegevoegd op CD. Behoort zeker niet tot de hoogtepunten van ’s mans carrière, maar wel een uiterst vermakelijke show.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door PIAS.

Lees meer

• Vorige: Sin City (Blu-ray)
• Volgende: Vexille (Blu-ray)