Hachi - A Dog's Love Story

Professor Parker Wilson (Richard Gere) vindt op het station een puppy. Hij besluit het hondje mee naar huis te nemen tot de rechtmatige eigenaar zich meldt. Hij is meteen dol op het hondje, maar zijn vrouw Cate (Joan Allen) wil absoluut geen hond meer in huis. Als zich geen eigenaar meldt en Parker en het hondje zich steeds meer aan elkaar gaan hechten besluiten ze toch het hondje te houden. Via zijn vriend Ken (Cary Hiroyuki Takawa) komt Parker erachter dat zijn hond een Japanse Akita-hond is en dat hij volgens het karakter op zijn halsband Hachi heet. Parker en Hachi worden onafscheidelijk. Elke dag brengt Hachi Parker naar de trein en wacht hem weer op om samen naar huis te lopen. Als Parker op een dag niet meer terug komt kan Hachi dat niet begrijpen en hij besluit op zijn vriend te wachten.

Voor de Zweedse regisseur Lasse Hallström was het maken van een film met een hoofdrol voor een hond niet nieuw. Hij maakte tenslotte in 1985 al de bekende film My Live as a Dog. Het is een van zijn meest bekende films geworden toen hij nog in Zweden films maakte. Ondertussen is hij naar Amerika vertrokken en heeft daar nog een aantal zeer bekende films gemaakt, waaronder Cider House Rules, Chocolat en nog vele andere. Hachi of Hachiko: A Dog’s Story zoals de officiële titel luidt is een echte film voor hondenliefhebbers. Het vertelt het waargebeurde verhaal van Japan’s meest bekende hond. In november 1923 werd een Akita hond geboren, genaamd Hachi. In 1924 werd deze jonge hond door zijn eigenaar Professor Ueno meegenomen naar Tokio. Ueno werkte daar als landbouwprofessor aan de Universiteit van Tokio. Hij voegde aan de naam de liefkozende toevoeging “ko” toe. Hachiko en Ueno waren onafscheidelijk. Iets wat trouwens in zijn gezin en familie niet begrepen werd. Hachiko deed zijn baas elke dag uitgeleide bij de voordeur en wachtte hem op bij het dichtstbijzijnde station Shibuya. Na de dood van Ueno verkocht zijn vrouw het huis en werd Hachiko aan enkele familieleden gegeven. Maar Hachiko liep weg en ging terug naar het oude huis en het station en wachtte daar op zijn baasje. Ondertussen werd hij door Ueno’s oude tuinman verzorgd. Hachiko wachtte elf jaar lang op het station voor hij zelf overleed. Het verhaal van Hachiko was toen inmiddels al bekend en er werd in 1934 een standbeeld van deze trouwe hond opgericht. In de oorlog werd het beeld voor oorlogsdoeleinden omgesmolten, maar in 1948 opnieuw opgericht. Het staat er nog steeds en is een populaire ontmoetingsplaats geworden. Dit orginele verhaal van Hachiko is ook verfilmd in Japan in 1987 door Kaneto Shindô onder de naam Hachiko Monogatari.
Hallströms versie is gebaseerd op het script van Stephen P. Lindsey die het verhaal veramerikaanst heeft. En dat is tevens het minpunt aan deze film. Al wilde men juist voorkomen dat het een Disney-achtige verfilming zou worden, toch is dat in mijn mening gebeurd. Vooral de rol van Richard Gere als eigenaar, man en vader is zo romantisch en sympathiek dat het niet meer geloofwaardig is. Daarmee doet deze film afbreuk aan het oorspronkelijke gegeven van Hachiko. De overige rollen worden goed vertolkt, waarbij vooral de rol van Cary Hiroyuki Takawa als Ken een extra dimensie toevoegt. Hij is de enige die vanuit zijn Japanse achtergrond de hond echt begrijpt en het ook kan uitleggen aan Gere en aan de kijker. Een ander pluspunt aan deze film is dat het een mooi beeld geeft van de relatie tussen een hond en zijn baasje. En het leuke van de Akita-hond is dat deze niet probeert om zijn baasje tevreden te stellen. Het gaat echt om het contact tussen die twee en de trouw die daarbij komt kijken. Het is een emotionele verbondenheid en die is mooi in beeld gebracht. Hachi is een sympathiek en ontroerend verhaal, maar in deze Amerikaanse verfilming is het een beetje te zoet geworden. Neemt niet weg dat voor de liefhebbers van Gere en van honden dit natuurlijk een heerlijk romantisch avondje garandeert, waarbij ook nog een enkele traan kan worden weggepinkt. En soms is dat heel lekker!

Beeldkwaliteit

Het beeld van deze Blu-ray Disc is in het originele 1.85:1 beeldformaat. Voor de transfer is een 25GB enkellaags disc gebruikt, waarvan iets meer dan 21GB is beschreven. Het beeld heeft een resolutie van 1080/24p, dus 1080 beeldlijnen progressief met 1920*1080 beeldpunten en een beeldsnelheid van 24 beelden per seconde. Voor de encoding van het beeld is gebruik gemaakt van de MPEG-2 codering.

Hachi is niet op film, maar op HDCam gedraaid, in een Full HD resolutie. Het beeld heeft voldoende kwaliteit. Het mist een beetje de diepte die we van een goede HD-transfer mogen verwachten. De scherpte is door de film heen nogal wisselend. Bij dagscènes is deze ruim voldoende, maar bij nachtscènes oogt het allemaal wat soft. Ook de detaillering is bij nachtscènes een stuk minder. Over het geheel genomen zien we een vrij matig zwartniveau, het diepe, donkere zwart ontbreekt bij deze transfer. De kleuren zien er natuurlijk en goed verzadigd uit. De film bevat ook een flink aantal beelden vanuit het gezichtspunt van de hond. Deze beelden bevatten nauwelijks kleur en zien er ook een stuk korreliger uit (zie screenshot 4). Het is een interessante manier om het perspectief van een hond te laten zien. Over de gehele linie gezien een beeldtransfer die voldoende kwaliteit heeft.

De High Definition screenshots zijn verkleind naar 1280*720 formaat en gecomprimeerd opgeslagen. Ze zijn daarom geen exacte weergave van de hoge beeldkwaliteit van Blu-ray Disc, maar geven wel een goede indruk. Wil je wel screenshots zien in Full HD resolutie? Neem dan een Platinum Member account!

Geluidskwaliteit

Het geluid van deze uitgave is een DTS-HD High Resolution 5.1 (24bit/48kHz) track. Op de hoes staat incorrect een DTS-HD Master Audio geluidstrack vernoemd. Het is een sfeervolle, bijna gedragen, geluidstrack met mooie muziek. Het geheel klinkt mooi ruimtelijk, doordat de muziek en veel atmosfeergeluiden ook in de achterste kanalen aanwezig zijn. De dialogen klinken vol en warm en zijn uitstekend te volgen. Ze komen in z'n geheel uit het middenkanaal, waarbij een enkele keer de echo van de stemmen ook in de overige kanalen te horen zijn. Het LFE-kanaal komt nauwelijks aan bod, maar daar is het ook niet het soort film voor. Het is een geluidstrack die de sfeer van de film uitstekend ondersteunt.

Extra's

De Blu-ray Disc begint met een paar trailers van andere films, waarna Hachi direct begint. Er staan geen extra's op deze uitgave.

Hachi vertelt het verhaal van de gelijknamige Akita-hond, die gevonden wordt door Parker Wilson. Hachi is een erg trouwe hond, die zijn baasje elke dag bij het station staat op te wachten, zelfs als die op een dag niet meer op komt dagen. Hachiko: A Dog's Story, zoals de film officieel heet, is een bij vlagen ontroerende film, die soms ook wel erg zoet is. Het is een film waarbij ook wel een traantje weggepinkt kan worden en het ahhh-gevoel bij de beelden van de hond komt regelmatig naar boven. Deze Blu-ray Disc uitgave heeft een voldoende beeld- en geluidskwaliteit, zonder een verpletterende indruk achter te laten. Extra's heeft deze uitgave niet.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door E1 Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Ninja Assassin (Blu-ray)
• Volgende: It’s Complicated (Blu-ray)