Multiple Sarcasms

Architect Gabriel (Timothy Hutton) heeft alles wat een man zich maar kan wensen. Een leuke vrouw Cari (Mira Sorvino) en een prachtige dochter Elizabeth (India Ennenga). Hij werkt samen met zijn vriend Rocky (Mario van Peebles) bij een architectenbureau, waar hij exclusief werkt voor één opdrachtgever; Lauren (Laila Robins). Met Annie (Dana Delany), de beste vriendin van de familie, deelt hij al zijn gedachten en emoties. Maar ondanks dat is hij niet gelukkig. Het enige wat hij echt wil doen is een toneelstuk schrijven. Zonder nog een woord te hebben geschreven vindt hij in Pamela (Stockhard Conning) een uitgever. Hij besluit het stuk te baseren op zijn eigen leven en iedereen die hem kent kan dus een personage worden. Terwijl hij schrijft wordt hij steeds excentrieker. Het stuk kost hem zijn huwelijk en zijn vriendschap met Annie, maar wordt een groot succes. Maar is het dat waard? En is hij dan nu wel gelukkig?

Brooks Branch heeft met Multiple Sarcasms zijn eerste eigen film geschreven, geproduceerd en geregisseerd. Hij is vooral bekend als producent van verschillende kleine, voornamelijk in Amerika uitgegeven, filmpjes en animaties. Multiple Sarcasms is zijn speelfilmdebuut. De opnames vonden al plaats in 2007, maar de film kwam uiteindelijk pas in 2010 kortstondig in de bioscoop. Samen met Linda Morris heeft Branch het script geschreven voor deze film, waarin hij vooral de nadruk wilde leggen op 'echte gesprekken'. Zijn inspiratiebron was de jaren '70 met de daarbij behorende films. Hij omschrijft die periode als de jaren waarin Amerika's artistieke, culturele en politieke geest volledig in bloei waren. Met films zoals Kramer vs. Kramer, waarin de nadruk ligt op echte mensen, echte gesprekken, echte menselijke emoties, zoals ieder mens die kan voeren of voelen in zijn leven. Wel wilde Branch een goed evenwicht vinden tussen komedie, drama en die natuurlijke manier van spreken. "Want," zo zegt hij zelf in een interview, “het zoeken naar dat wat ons gelukkig maakt in het leven bestaat altijd uit de fijne, goede dingen en de teleurstellingen.” Uit komedie en drama en alles daartussenin. De naam Multiple Sarcasms vond hij gewoon goed klinken vanuit zijn marketing achtergrond. In het kader van hoe mensen met elkaar praten en hoe ze omgaan met sarcasme vond Branch deze titel ook goed bij de film passen. Branch heeft voor zijn film een sterke cast weten te krijgen. Timothy Hutton (bekend van onder andere The Ghost en The Shepherd), die de hoofdrol voor zijn rekening neemt, is een acteur die volgens Branch precies in staat is om de diepte en de duisternis van zijn karakter over te brengen. En hij kan daarbij ook een onderlaag laten zien van onzekerheid en gevoeligheid waardoor je als kijker je toch met hem kan blijven identificeren. Hutton doorleeft zijn rol als Gabriel en al is zijn karakter op zijn tijd irritant met zijn navelstaarderij, toch blijf je een zekere sympathie voor hem voelen. Mira Sorvino (bekend uit House M.D. en Reservation Road) als zijn vrouw Cari en Dana Delany (vooral bekend van haar rol in Desperate Housewives) als zijn vriendin Annie zetten allebei een sterke rol neer. Vrouwen met een eigen mening, met eigen gevoelens en boosheid. Ze spelen naturel en je hebt geen moment het idee dat ze iets acteren, alsof ze één zijn met hun karakter. Dochter Elizabeth wordt gespeeld door India Ennenga en zij speelt ook erg goed. Ze overtuigt als dochter van Gabriel en Cari, met alle onzekerheden en angsten die daarbij horen. Zeker als ze merkt dat het tussen haar ouders niet meer zo goed gaat.
In de recensies van deze film zijn de kritieken soms niet mals. Er wordt Branch vooral verweten dat hij een zwak script heeft geschreven met veel te veel ruimte voor navelstaarderij en dat de goeie cast dat helaas niet weet om te buigen naar een acceptabele film. Ik ben het met die kritieken niet eens. Natuurlijk is er veel navelstaarderij van Gabriel, maar dat hoort bij zijn midlife crisis. Wat erg mooi gedaan is in het script is dat de reacties van de vrouwen zo integer zijn. Je kunt je alles voorstellen bij hun boosheid en frustraties en soms zou je Gabriel wel door elkaar willen schudden. Maar wat ook heel duidelijk wordt is dat hij deze weg moet gaan. Ieder mens moet op zoek gaan en blijven zoeken naar wat hem of haar gelukkig maakt, want een mens verandert continu. Net als de wereld om ons heen overigens. En Multiple Sarcasms weet daar een mooi beeld van te geven. De overdenkingen en uitspraken van Gabriel zijn soms ook heel universeel herkenbaar, zoals: “Ik vind het heerlijk om alleen te zijn, als ik weet dat jij in de kamer hiernaast bent. Zonder dat is alleen zijn: alleen.” Multiple Sarcasms is een film met menselijke interactie en een film die voor velen herkenbaar zal zijn. Dat is misschien confronterend, maar dat neemt niet weg dat dit helemaal geen verkeerde film is.

Beeldkwaliteit

Multiple Sarcasms is op 35mm gedraaid en de transfer naar DVD heeft een kleine aanpassing van een 1.85:1 naar een 1.78:1 beeldformaat gekregen. Het beeld ziet er redelijk uit, maar er valt wel wat op aan te merken. De grootste ergernis is de veelvuldig voorkomende grote compressiefouten. Met grote regelmaat zien we flinke fouten voorbij komen. Ook kleine compressiefoutjes komen zeer regelmatig voor, maar die zijn een stuk minder storend. De film speelt zich af in 1979 en daarom heeft het beeld een wat warme, gelige gloed meegekregen. Alsof de film ook in 1979 is opgenomen. De scherpte van het beeld is redelijk. Het is niet helemaal gestoken scherp en af en toe is ook edge-enhancement toegepast. Het contrast is aan de vrij hoge kant, waar het schaduwdetail ook onder te lijden heeft. Het zwartniveau is dan weer wel goed op orde. Op zich is de transfer niet eens zo heel verkeerd, maar de veelvuldige compressiefouten zorgen toch voor behoorlijk wat puntenaftrek.

Geluidskwaliteit

Deze DVD kent een unwrapped Dolby Digital 5.1 (448 kb/s) geluidstrack. Dat wil zeggen dat de multikanaals geluidstrack is gecreëerd uit het originele stereogeluid. In dit geval betekent het dat de dialogen uit alle kanalen komen, wat onnatuurlijk overkomt. En wie het commentaar heeft gelezen begrijpt al dat dit een film is die vooral uit dialogen bestaat. Er wordt veel gesproken en de geluidstrack bevat veel van de originele geluidsopnames van de set. Dat zorgt normaal gesproken voor een natuurlijk klinkende geluidstrack, maar in dit geval werkt het juist averechts. De opnames klinken vanuit zichzelf al vrij ruimtelijk en als de dialogen dan ook nog eens uit de achterste kanalen komen wordt die ruimtelijkheid wat te veel. De geluidstrack heeft ook last van de compressie die is toegepast. Ondanks de normale bitrate van 448 kb/s is er veel flutter te horen. Op zich niet storend, maar wel onnodig.

Extra's

De DVD heeft een statisch menuscherm in 1.78:1 anamorf beeldformaat, zonder achtergrondgeluid. Er staan geen extra's op deze DVD.

Gabriel heeft een uitstekende baan als architect, een lieve vrouw en een schat van een dochter. Toch is hij niet tevreden met z'n leven. Hij wil eigenlijk het liefst een toneelstuk schrijven en zet alles opzij om dat te verwezenlijken. Multiple Sarcasms is een dialoogfilm die mensen in hun dagelijkse leven laat zien, met al hun nukken en eigenaardigheden. Het is zeker geen slechte film, maar de technische gebreken op de DVD van zowel beeld als geluid komen het kijkgenot niet ten goede. Vooral de veelvuldig voorkomende compressiefouten zijn hier debet aan. Extra's vinden we niet terug op deze uitgave.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door BBI-Films.

Lees meer

• Vorige: Dire Straits - Alchemy Live (DVD)
• Volgende: Troon, De (DVD)