Mulholland Drive

Betty Elms (Naomi Watts) verheugt zich op het leven in Los Angeles. De aankomende actrice is opgewonden over het feit dat zij zo dicht in de buurt van al die filmsterren in het naburige Hollywood in het 'droomappartement' van haar tante Ruth kan gaan wonen. Eenmaal aangekomen in het huis in Beverly Hills ontdekt zij een vrouw die heimelijk haar toevlucht heeft gezocht tot de woning. Betty denkt dat de vrouw een vriendin van haar tante is. Rita (Laura Harring), zoals de vrouw zich voorstelt, lijdt aan geheugenverlies maar herinnert zich desondanks dat zij slachtoffer is geworden van een auto-ongeluk. Betty besluit zonder enig wantrouwen, ook als Rita een tas vol met dollars en een blauw sleuteltje tevoorschijn tovert, onvoorwaardelijk te helpen met zoeken naar de identiteit van de verwarde vrouw. Tijdens de zoektocht naar de identiteit van Rita ontwikkelt zich een meer dan platonische relatie tussen beide vrouwen, waarbij Betty heftig verliefd is geworden op Rita. 's Nachts wordt Rita wakker en verlangt van Betty dat ze haar vergezelt naar het illusionistentheater, 'Silencio'. Zij nemen een blauw kistje mee vanuit het theater en als Rita thuis het kistje opent wordt Pandora's doos geopend...

David Lynch, o.a. bekend van Blue Velvet en de televisieserie Twin Peaks, heeft als één van de weinige regisseurs de gave om je als kijker zowel mentaal als fysiek bij een film te betrekken. Na het bekijken van een Lynch-film blijf je altijd met vragen zitten die het noodzakelijk maken om de film nogmaals te zien. En dan worden weer nieuwe vragen opgeroepen. Lynch weet als geen ander je gedachtepatroon binnenstebuiten te keren. Of hij zelf snapt wat hij heeft gemaakt is nog maar de vraag. Het knappe in ieder geval is dat hij ruimte openlaat voor iedereen die zich in de film verdiept om een eigen verhaallijn te ontdekken. Hij stuurt je een bepaalde richting op door onopvallende details en symbolen met hun eigen betekenis aan te brengen zonder exact aan te geven hoe je die als kijker moet interpreteren. Deze werkwijze vergt voor de toeschouwer enorm veel energie; je wordt als het ware verplicht om na te denken, inspanning te verrichten en absoluut je concentratie niet te verliezen. Ben je bereid om er dat voor over te hebben, dan is een Lynch-film een geweldig stukje controversiële kunst dat je op zijn waarde weet te schatten. Ben je niet bereid om het gevraagde te leveren dan is het kijken naar de ogenschijnlijk onsamenhangende beelden en het luisteren naar details in het geluid een helse klus waarbij je waarschijnlijk na een korte tijd het scherm op 'zwart' schakelt. Een Lynch-film kent geen middenweg. Je vindt hem goed of slecht. Dit geldt ook voor Mulholland Drive. Deze oorspronkelijk als televisieserie bestemde film is een hersenkraker bij uitstek en waarschijnlijk één van moeilijkste films van Lynch om te volgen en te begrijpen. Voor de liefhebber is het een uitdaging om het verhaal (of is het deels een droom?) te ontrafelen. De DVD- of BD-uitgave is daar een bijzonder geschikt hulpmiddel bij want je kunt de film zo vaak kijken als je dat wenst. Het verhaal is juist zo interessant omdat een ieder zijn of haar eigen interpretatie kan maken. En niemand kan beweren dat jouw interpretatie fout is. Dat is de kracht van Lynch, die zelf zijn films nimmer voorziet van duidelijk commentaar waardoor er een soort hype rondom zijn films én om zijn persoon is ontstaan. Niet voor niets werd Lynch genomineerd voor een Academy Award voor de regie van Mulholland Drive. Op meesterlijke wijze weet hij een spanning op te bouwen die zijn weerga niet kent en waarbij je als kijker in vertwijfeling raakt. Wat gebeurt er? Wat betekent dit? Waar ben je in de film? Is het een flashforward of is het nu juist een flashback, of is het de realiteit waarin je betrokken bent geraakt? Visueel is deze film een hoogstandje en verandert geleidelijk aan in een film noir van goddelijke proporties. Wat zeker niet onvermeld mag blijven zijn de waanzinnige acteerprestaties van Naomi Watts en Laura Harring. Buiten het feit dat beide vrouwen er bijzonder goed uitzien, spelen zij fameus hun rol. De scène in de Silencio Club is legendarisch en geeft bij het zien ervan koude rillingen. Wat een acteren! En dan hebben we het nog niet gehad over de beklemmende filmmuziek van Angelo Badalamenti, die zelf ook een rolletje in de film heeft toebedeeld gekregen. Zoals gezegd is Mulholland Drive voor de ‘fijnkijker’ een prima tijdsbesteding; alsof je met de regisseur een spelletje schaak speelt waarvan de uitslag bij voorbaat al vast staat. David Lynch wint!

Mulholland Drive is al lange tijd op DVD verkrijgbaar, onder meer als goed verzorgde 2-disc Special Edition. Universal heeft de film onlangs ook uitgebracht in HD, als onderdeel van de “StudioCanal Collection”. De recensie van de resulterende BD-uitgave, die verpakt is een chic ogende digibook, lees je hieronder.

Beeldkwaliteit

De Blu-ray Disc uitgave van Mulholland Drive heeft de oorspronkelijke beeldverhouding van 1.85:1. Het High Definition beeld heeft een 1080/24p resolutie. Dit betekent dat het beeld progressief is opgebouwd uit 1920*1080 beeldpunten en dat de beeldsnelheid 24 beelden per seconde is (de originele filmsnelheid). De BD-uitgave bestaat uit een 50GB dubbellaags disc. Voor de video-encoding is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC codec.

De resulterende HD-transfer zet overwegend nette prestaties neer. Qua scherpte en detaillering hebben we weliswaar wel eens indrukwekkendere transfers gezien, maar dat heeft alles te maken met de gebruikte technieken en niet met een benedenmaatse omzetting. Lynch maakt in Mulholland Drive namelijk veelvuldig gebruik van softfocus, waardoor het beeld een wollige uitstraling krijgt. De transfer weet dit perfect te reproduceren. Op de overige fronten valt er eveneens weinig te klagen. Kleuren ogen mooi natuurlijk, en het beeld is vrij van vuiltjes en beschadigingen. Ook het zwartniveau is dik in orde. Gepaard met het acceptabele schaduwdetail zorgt dit ervoor dat de (veelvuldig aanwezige) donkere scènes meestal goed te volgen zijn. Wat wel een minpunt is, is de edge enhancement die regelmatig in het oog springt. Tevens is af en toe posterisatie te zien en is in een enkele scène wat ruisonderdrukking aanwezig. De pluspunten hebben echter de overhand, zodat een nette voldoende op zijn plaats is.

De High Definition screenshots zijn verkleind naar 1280*720 formaat en gecomprimeerd opgeslagen. Ze zijn daarom geen exacte weergave van de hoge beeldkwaliteit van Blu-ray Disc, maar geven wel een goede indruk. Wil je de screenshots bekijken in Full HD-resolutie? Neem dan een Platinum Member account!

Geluidskwaliteit

Op geluidsgebied heeft de BD-uitgave je onder meer een Engelstalig DTS-HD Master Audio 5.1-spoor (16bit/48kHz) te bieden. Het geluid is erg belangrijk in Mulholland Drive. Ongemerkt brengt Angelo Badalamenti zijn filmmuziek tot leven, wat tijdens een aantal momenten tot een onaangenaam beklemmend gevoel leidt. Door goed gebruik te maken van lage tonen, welke mede door de subwoofer worden gereproduceerd, wordt de spanning opgebouwd. Daarbij wordt subtiel achtergrondgeluid en filmmuziek via de surroundkanalen weergegeven. Hetzelfde effect wordt eigenlijk ook bereikt door simpelweg de stilte te laten overheersen. De geluidsmix "ademt" een zekere melancholie en drama, wat perfect bij de beelden past. Het geluid is meestentijds gericht op het frontkanaal, met in het centrum een goed verstaanbare dialoog. Bij effectgeluiden worden de achterkanalen netjes in split-surround aangestuurd en wordt ook het LFE-kanaal ingeschakeld. Met de kleine kanttekeningen dat het laag er soms wat te dik bovenop ligt en sommige geluiden erg luid in de mix opgenomen zijn. Maar dat mag de pret niet drukken. Dit is namelijk een lossless track die gewoon prima klinkt. Geen beter voorbeeld dan de vertolking van het lied Llorando ("Crying", Roy Orbinson), dat a capella door Rebekah Del Rio in de Silencio Club ten gehore wordt gebracht: mede door de zuivere klank is kippenvel gegarandeerd.

Extra's

De BD-uitgave van Mulholland Drive bevat een acceptabel aantal extra’s, waaronder enkele BD-exclusieve zaken. Bij de 2-disc SE DVD-uitgave was de voornaamste kritiek dat de aanwezige extra’s nauwelijks ingingen op de inhoud van de film. Dat is bij de BD-uitgave wel anders, zoals hieronder te lezen. Het beeld is in SD-resolutie (tenzij anders vermeld), het geluid is in DD 2.0. De aanwezige extra’s zijn voornamelijk Franstalig. Nederlandse ondertiteling ontbreekt helaas. Er is wel Engelse ondertiteling aanwezig, maar alleen wanneer er Frans wordt gesproken (niet bij Engels). Achterop de cover wordt overigens vermeld dat elke uitgave uit de StudioCanal Collection “doorlopend commentaar van een expert” bevat (m.a.w. een commentaartrack), maar dat is hier niet het geval.

Inleiding op de Film (10 min)
Een inleiding op de film (1080i) door Franse regisseur Thierry Jousse. De regisseur vertelt o.a. iets over de geschiedenis van Mulholland Drive, de werkwijze van Lynch en de verschillende interpretaties.

In het Blauwe Doosje (28 min)
Een recent opgenomen featurette over Mulholland Drive (1080i). Hierin geven collega-regisseurs (de meesten Frans) en andere kenners hun mening over de prent. Tevens praten ze over de plek die film inneemt binnen Lynch’ oeuvre en praten ze over wat een Lynch-film bijzonder maakt. Uiteraard komen ook verschillende interpretaties van het verhaal aan bod.

Op de Mulholland Drive (24 min)
Deze extra, die ook op de 2-disc DVD-uitgave te vinden is, is een vrij standaard Making Of. Hierin praat David Lynch onder meer over zijn opvattingen, de opnames en de manier van werken. Tevens lichten castleden hun personage toe en vertellen ze hoe het was om met Lynch te werken. De interviews worden afgewisseld met beelden van de set en filmfragmenten. Inhoudelijk geen erg diepgaand geheel.

Interviews (40 min)
Onder deze noemer vind je een interview met editor Mary Sweeney (6 min) en componist Angelo Badalamenti (17 min). Beide sprekers vertellen over de samenwerking met de regisseur en hun manier van werken. Ze gaan ook kort in op Mulholland Drive. Beide interviews waren ook op de 2-disc DVD-uitgave te vinden. Nieuw is een recent opgenomen “audio-only“ interview met Badalamenti (17 min), onder meer over zijn invloeden en zijn werk aan Mulholland Drive. Tijdens het interview zijn op het scherm screenshots uit de film te zien.

Terug naar Mulholland Drive (24 min)
Lynch laat de interpretatie van zijn films volledig open. Desondanks heeft hij bij Mulholland Drive tien hints gegeven die je kunnen helpen bij het uitpluizen van de film. Een van de theorieën is de “droomtheorie”. In deze extra wordt deze theorie uit de doeken gedaan en wordt gekeken hoe de tien hints aansluiten op deze theorie. Mocht je na het zien van de film volledig in het duister tasten naar hoe de vork in de steel zit, dan biedt deze extra een bevredigende uitleg.

Informatieboekje
Naast de extra’s op de disc bevat de verpakking tevens een Engelstalig informatieboekje van 18 pagina’s. Hierin worden de geschiedenis en impact van Mulholland Drive besproken. Ook kun je de tien hints van David Lynch, zoals in een eerdere extra besproken, nog eens nalezen.

Met Mulholland Drive deed David Lynch in 2001 eindelijk weer eens van zich spreken. Voor de liefhebber van de films van deze markante regisseur is deze hersenkraker een absolute must have. De film op zijn waarde schatten is geen eenvoudige aangelegenheid. Daarvoor moet je de film meerdere malen bekijken en verbanden kunnen leggen. Een thuisuitgave is daar natuurlijk bij uitstek geschikt voor. Na eerdere DVD-uitgaven is er nu de BD-versie. Deze heeft een ruim voldoende beeldkwaliteit – vrij soft, maar dat is bewust – en prima lossless geluid. Qua extra’s scoort de uitgave een nipte voldoende, met een handjevol featurettes en interviews (helaas niet Nederlands ondertiteld). Daarmee is het niet de ultieme editie waar fans wellicht op hoopten, maar een nette uitgave is het wel.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Universal Pictures Benelux.

Lees meer

• Vorige: Extraordinary Measures (DVD)
• Volgende: Solomon Kane (Blu-ray)