Oslo, 31. august

Anders (Anders Danielsen Lie) is een dertiger. Maar hij is niet zoals veel van zijn leeftijdsgenoten. Alle kansen lagen voor hem. Ergens is het echter misgelopen. Hij raakte verslaafd aan alcohol en drugs. Hij is opgenomen in een kliniek ergens op het platteland. Inmiddels is hij al bijna een jaar nuchter. Onderdeel van het programma dat hij volgt om zijn leven weer op de rails te krijgen is een sollicitatiegesprek. Dit is gepland in Oslo, zijn geboorteplaats en de woonplaats van zijn vrienden, liefdes en familie. Hij arriveert te vroeg in de Noorse hoofdstad en besluit om een aantal van hen te bezoeken. Waaronder zijn vriend Thomas (Hans Olav Brenner). Ooit net zo’n wildebras als Anders, maar nu gesetteld met vrouw en kinderen. Anders wordt geconfronteerd met de kansen die hij verknalde en de mensen die hij teleurstelde. Tegelijkertijd staat hij oog in oog met de schoonheid van het leven zelf. Is er ruimte voor een nieuwe liefde? Een nieuwe start?

Oslo, 31. august is een arthouse film pur sang uit Noorwegen. Zo traag als het maar kan en wars van conventies. Het onderwerp dat regisseur Joachim Trier koos voor zijn tweede film is niet bijster origineel. De verhalen over mensen die verslaafd zijn en weer proberen hun leven op de rails te krijgen zijn al honderden, zo niet duizenden, malen verteld. De consistent gerichte aanpak van Trier maakt echter toch dat de film boeit van begin tot eind. De film heeft misschien inhoudelijk weinig nieuws te bieden, maar het menselijk drama wordt zodanig tot leven gebracht, dat je bijna niet anders kan dan er in meegezogen worden. Dit is te danken aan twee succesfactoren. Enerzijds het feit dat de focus volledig ligt op hoofdpersoon Anders. Je leert de andere personages maar zeer beperkt kennen. Ze dienen feitelijk gewoon als klankbord en tegenspel om een steeds diepere en bredere inkijk te krijgen in het leven en de psyche van Anders. De tweede succesfactor is het prachtige spel van hoofdrolspeler Anders Danielsen Lie. ‘Less is more’ blijkt weer eens te meer. Hij speelt een introvert en gedeprimeerd personage en komt niet in de verleiding om toch uitbundig spel te laten zien. Zijn handelen is passend bij het personage en maakt deze echt driedimensionaal en van vlees en bloed. Dit is maar goed ook, want Anders is weinig sympathiek. Gezien de materie kan Oslo, 31. august weinig anders zijn dan overwegend zwaarmoedig. Toch worden ook de mooie kanten van het leven getoond. Na een wilde nacht uitgaan ontmoet hij iemand. Stomdronken fietsen ze door een nachtelijk en verlaten Oslo en een van hen blaast met een brandblusser witte rookwolken over de straat. Een prachtig cinematografisch hoogstandje – de film is in haar geheel mooi in beeld gebracht – en een stukje euforie in een verder zwaar geheel. Het is moeilijk de vinger te leggen op waardoor het komt dat de film niet echt naar grote hoogten stijgt. Een van de belangrijke beperkingen is dat de film enigszins doelloos voortkabbelt om vervolgens vrij abrupt en schokkend te eindigen. Het is onduidelijk wat de film nu precies probeert te vertellen. Feit is in ieder geval dat onze noorderburen ons met Oslo, 31. august trakteren op een prima dramafilm.

Beeldkwaliteit

Het beeld van Oslo, 31. august wordt gepresenteerd in de originele 1:85.1 beeldverhouding. Hoewel de film op een dubbellaagse disk staat, lijkt deze toch overmatig gecomprimeerd te zijn. De scherpte is net aan voldoende maar zeker niet buitengewoon. Kleuren en contrast zijn ingetogen en somber, maar wel passend bij de film. Het schaduwdetail is bij momenten onvoldoende. De transfer van Oslo, 31. august wordt geplaagd door een aantal kleine defecten die we hier niet allemaal op zullen noemen gezien de meeste niet echt op zullen vallen. Wat helaas wel in het bijzonder opvalt en een vermelding waard is, is de edge enhancement. Deze nare bijwerking van overmatig digitaal aanscherpen domineert in aardig wat scènes. Alle plussen en minnen op een rij gezet weet het beeld een krappe voldoende te scoren.

Geluidskwaliteit

De audio op de DVD-uitgave van Oslo, 31. august is in Dolby Digital 5.1-formaat (448kb/s). Deze is alleen beschikbaar in de originele Noorse taal. Daarnaast is er een 2.1-stereo variant beschikbaar. In deze recensie wordt de 5.1-track besproken. Het sleutelwoord voor deze audiopresentatie is “degelijk”. Dialogen zijn goed verstaanbaar en er is sprake van redelijk wat gespreide effecten. Er mist echter één essentieel element: impact. De audio is simpelweg onvoldoende krachtig. De subwoofer wordt nauwelijks ingezet. Daarnaast zijn er kansen te over om het geluid kracht bij te zetten – bijvoorbeeld met muziek dominant aanwezig – maar deze blijven grotendeels onbenut. Deze DVD-uitgave van Oslo, 31. august komt dan ook met een zuiver functionele track. Deze ondersteunt de film goed maar maakt als op zichzelf staand element niet bepaald indruk.

Extra's

Afgezien van een aantal trailers zijn er geen extra’s te bespeuren op deze disc.

Anders heeft een aantal moeilijke jaren achter de rug, vol drugsverslaving en andere ongeregeldheden. Na een programma in een kliniek keert hij terug naar zijn geboortestad Oslo om zijn oude vrienden, liefdes en familie weer te ontmoeten. Oslo, 31. august is een arthousedrama over gemiste kansen. Het centrale thema over het al dan niet mogelijk zijn van een nieuwe start wordt goed uitgediept. De sterke focus op de hoofdrolspeler en de krachtige prestatie van de jonge acteur die deze vertolkt, maken het tot een boeiend geheel. De DVD-uitgave is verstoken van extra’s en weet technisch gezien een krappe voldoende binnen te slepen.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Homescreen.

Lees meer

• Vorige: Headhunters (Hodejegerne) (Blu-ray)
• Volgende: Eden (Blu-ray)