Trance

Simon (James McAvoy) is een veilingmeester op de beurs in Londen waar sommige van de meest kostbare kunstwerken ter wereld van eigenaar wisselen. Ze krijgen weleens training in hoe ze moeten handelen in het geval ze overvallen worden. Er is dan maar één opdracht: het meest kostbare werk in de ruimte zo snel mogelijk in veiligheid brengen, volgens een vast protocol. Op een dag is het zover en weet meestercrimineel Franck (Vincent Cassel) het gebouw binnen te dringen en de beveiliging en het publiek te overmeesteren. Een schilderij van Goya, dat tientallen miljoenen waard is, verdwijnt. Het is echter niet in handen van Franck. Deze verdenkt Simon ervan deze verborgen te hebben. Tijdens de overval heeft Simon echter een flink klap op zijn hoofd gekregen en daardoor hersentrauma opgelopen. Het gevolg? Een vorm van (selectief) geheugenverlies. Vastbesloten de locatie van het kunstwerk te vinden schakelt Franck de hulp in van Elizabeth (Rosario Dawson). Zij is gespecialiseerd in therapie door hypnose. Ons geheugen is volgens haar niets meer dan een keuze om bepaalde zaken te vergeten en ze heeft er haar beroep van gemaakt om dit weer naar de oppervlakte te brengen. Wanneer ze haar werk start, volgt al snel intrige op intrige. Niemand kan elkaar meer vertrouwen en het is onduidelijk hoe de vork nu echt in de steel zit. Wie trekt er uiteindelijk aan het langste eind?

Danny Boyle mag gerust een Brits wonderkind genoemd worden. Hij weet commercie en kunst als geen ander te combineren met afwisselend arthouse-films en commerciële successen en soms weet hij beide werelden zelfs te combineren. Na onder andere 127 Hours, Slumdog Millionaire, Sunshine en de openingsceremonie van de Olympische Spelen van 2012, staat hij nu weer aan het roer van een meer kleinschalige film waarin het verhaal de boventoon voert. Het script zit inventief in elkaar en draagt je in hoog tempo van de ene wending naar de andere wending. Visueel is er ook nogal sprake van wat illusies om het geheel nog complexer te maken. Het vormt een mooie parallel met de complexiteit van onze geest. Ons geheugen is bijna ondoorgrondelijk in haar werking en kan door anderen enorm beïnvloed worden. Deze premisse is veelbelovend en alle ingrediënten voor een meesterwerk lijken aanwezig. Na een sterke start zakt de film echter al snel wat in. Alle aandacht gaat naar de wendingen in het verhaal waardoor de personages weinig diepgang en achtergronden meekrijgen. Het helpt bovendien niet dat werkelijk geen van hen sympathiek is. Aan het acteerwerk ligt het niet. Cassel en McAvoy zijn sterk als altijd, maar het is Dawson die de show weet te stelen. Ze geeft zich figuurlijk - en letterlijk! - helemaal bloot in deze film. Vanaf het eerste moment dat ze in beeld is geloof je direct dat ze professioneel in hypnose getraind is en verdwijnt de actrice in haar rol. Boyle is echter zo verzonken geraakt in zijn technische virtuositeit dat de menselijke kant toch onderbelicht raakt. De montage en het camerawerk zijn ijzersterk. Elk shot heeft wel iets kunstigs in zich en alle details, van kleuren tot muziek, vormen een organisch geheel. Een soepel narratief, mooie beelden en sterk acteerwerk helpen Trance echter niet naar grote hoogten. Het is uiteindelijk de overdosis aan wendingen die de film moeilijk te begrijpen maakt en bovendien met elke ontwikkeling een stukje ongeloofwaardiger. Liefhebbers zullen het een intrigerende en originele trip noemen. Tegenstanders een over overmatig gestileerde, overambitieuze egotrip. De waarheid ligt ergens in het midden. Trance is een ambitieuze film en er is genoeg te genieten, maar in dit geval is het geheel niet meer dan de som der delen.

Lees meer

• Vorige: Jack Reacher (DVD)
• Volgende: Good Day to Die Hard, A (Extended) (Streaming)