Grande Bellezza, La

Jep Gambardella (Toni Servillo) is een voormalig schrijver die nu als kunstcriticus bij een magazine van Dadina (Giovanna Vignola) werkt. Jep is net 65 jaar geworden. Veertig jaar geleden heeft hij één boek geschreven, maar dat was dan ook een meesterwerk en daar wordt hij nog regelmatig aan herinnerd. Zijn vrije tijd brengt hij door op feestjes of slenterend door de stad in de nacht, waarna hij pas naar bed gaat als de rest wakker wordt. Hij kent iedereen en iedereen kent hem. Hij deelt het bed met de mooiste dames. Toch is hij niet gelukkig. De hedendaagse kunst vindt hij pathetisch en om hem heen verdwijnen mensen uit zijn leven. De enigen tegen wie hij opkijkt zijn zijn werkgeefster en de mysterieuze buurman, met wie hij maar geen contact kan krijgen. 

Paolo Sorrentino is een van de meest gerenommeerde Italiaanse regisseurs van dit moment. Zijn film Il Divo, over de voormalig Italiaanse premier Giulio Andreotti, kreeg lovende kritieken. Dat gaf hem de gelegenheid om een Engelstalige film te maken, This Must Be the Place, met Sean Penn in de hoofdrol. Maar twee jaar later komt hij terug naar Italië en maakt het briljante La Grande Bellezza (De Grote Schoonheid). Het is een wat pathetische titel, maar dat is de film zeker niet. Maar het gaat ook niet over schoonheid of het mooie in het leven, maar over de vergankelijkheid van het leven. Iedereen komt op een moment in het leven dat het niet meer gaat en dat het leven eindigt. Het is een film vol melancholie met Jep Gambardella, prachtig geacteerd door Tony Servillo, als elegant middelpunt. Hij leeft van feest naar feest en struint door de nachten van Rome. Het is een ode aan deze stad, prachtig gefotografeerd door cameraman Luca Bigazzi. Sorrentino heeft dit alles verpakt in een prachtig schouwspel dat in eerste instantie heel pretentieus lijkt, maar het is juist wars van alle pretenties. Sorrentino weet de toon luchtig te houden met veel absurde humor. Hoe verder de film vordert, hoe absurder de humor, zoals de scène met de botox-injecties is hilarisch. Hoe absurd de scènes soms zijn, het is ook een afspiegeling van het leven van de mens. En dan met name de high-society en de kunstcultuur. La Grande Bellezza is een dialoogfilm, met heel veel praten. De dialogen zijn scherp en confronterend. Maar de inhoud is poëtisch, kritisch en leerzaam. Het laat je naar jezelf kijken. Je kunt je wel groot voordoen, maar uiteindelijk gaat het toch om wie je zelf bent. Luister naar jezelf, kijk naar jezelf en, vooral, ben wie je bent. Dat is de les die Paolo Sorrentino ons wil meegeven. Hij neemt daar bijna tweeënhalf uur de tijd voor, maar dat voelt als nog geen anderhalf uur. De kracht van de film is om juist boven alle pretenties uit te stijgen. Gambardella bekritiseert regelmatig zijn eigen teksten als ‘bla, bla, bla’ en het leven is een grote truc, waar je doorheen moet prikken om de werkelijke wereld te zien. En die is soms veel minder fraai dan we zouden willen. De film van Sorrentino valt daar gelukkig niet onder. Dat werd ook alom uitgesproken tijdens de waardering bij de Oscars, want de film wist het beeldje voor Beste Buitenlandse Film in de wacht te slepen.

Uitgever Homescreen staat nu niet direct bekend als de uitgever van Blu-ray Discs. De maatschappij maakte een jaar geleden een valse start met een matige reeks uitgaven van een reeks topklasse titels, waaronder Das Leben Der Anderen. Hoe brengt deze nieuwe release het er af op Blu-ray Disc? Dat lees je hieronder.

Beeldkwaliteit

De beeldtransfer op de Blu-ray Disc van La Grande Bellezza is in 2.35:1 beeldformaat en met een 1080/24p-resolutie. De film staat op een 50GB dubbellaags disc. Voor de codering heeft men de MPEG-4 AVC-codec gebruikt. De transfer is erg fraai, dat kunnen we direct al vaststellen. Het beeld ziet er contrastrijk uit, hoewel het zwartniveau niet altijd even consistent is. Detaillering is ruim voldoende, ook in de vele nachtscènes zijn er nog voldoende details waar te nemen. Er zijn wat momenten waarop het zwart wat dichtloopt. De film is op 35mm-film gedraaid, dus er is continue een fijne filmkorrel aanwezig. Daardoor is de scherpte over het algemeen iets minder gestoken dan we tegenwoordig gewend zijn, maar het ziet er daardoor wel weer heel filmisch uit. Compressiefouten of andere artefacten komen we slechts in heel minimale vorm tegen. Absoluut geen teleurstellend, deze transfer van La Grande Bellezza.

Geluidskwaliteit

Het geluid van La Grande Bellezza is een lossless, Italiaans gesproken, DTS-HD Master Audio 5.1-track. Er staat ook nog een Dolby Digital 2.0-track op deze uitgave, maar het nut hiervan ontgaat me een beetje en deze laten we hier dan ook buiten beschouwing. De geluidstrack is er een met meerdere gezichten, maar gelukkig allemaal positieve. Zo begint de film met fragiele zang van een koor in een open paleis. De zang komt uit alle kanalen, inclusief de surroundkanalen. In de volgende scène barst het geluid in alle hevigheid los tijdens het verjaardagsfeest van Jep Gambardella. De dance-muziek komt van alle kanten tot je, waardoor je je midden in het feest waant. Het LFE-kanaal doet dan ook stevig mee met de dance-beat, al had deze nog wel een stukje steviger gemogen. Tussendoor zijn er nog een paar regeltjes dialoog, die net niet verdrinken in al het geweld. Daarna komen we weer in de rust van het ochtendgloren, waar in dit geval de achterste speakers afwezig zijn. Op een later moment komen ze weer terug, maar in stille scènes kunnen ze net zo goed weer niet gebruikt worden. Dialogen komen keurig uit het midden en de geluidseffecten zijn mooi geplaatst in de frontspeakers. De afwisselende en opvallende muziek - van dance, via jazz tot opera - geeft een aparte sfeer aan de scènes. In alle opzichten een geslaagde en soms gewaagde geluidstrack.

Extra's

De extra’s op deze Blu-ray Disc-uitgave zijn in HD-resolutie. Alle extra’s zijn ook voorzien van Nederlandse ondertiteling.

Teaser (½ min)
Een teaser-trailer van de film die niets vertelt over de inhoud van de film zelf, maar wel de sfeer geeft waarin de film zich afspeelt. De beeldkwaliteit is opvallend wazig, met een laag contrast.

Deleted Scenes (5 min)
De hoofdscène die is gesneuveld is een scène waarin Gambardella een oude regisseur interviewt die graag nog een film wil maken. Uit deze scène is de titel van de film afkomstig. Bizar dat dan juist deze scène sneuvelt in de montagekamer. Tussendoor zijn er ongebruikte shots van bestaande scènes gemonteerd. Zo lijken het de voorgestelde shots uit de film die de oude regisseur nog wil maken. De beeldkwaliteit van de meeste shots is erg matig. Het zullen laag-resolutie, onbewerkte takes uit de montage zijn.

Backstage (16 min)
Beelden van de set, zonder commentaar, zonder begeleidende informatie. Maar wel mooi om te zien. Er lijkt een serene rust te heersen op de set, met regisseur Sorrentino als relaxed middelpunt. De backstage-beelden worden afgewisseld met shots uit de film, die laten zien hoe de werkelijke opnames er uit zijn gaan zien.

Trailer (2 min)
De bioscooptrailer van de film, die wel de inhoud van de film goed weergeeft.

Schrijver en journalist Jep Gambardella is net 65 jaar geworden. Hij is een zeer gewaardeerd persoon en feest er nog flink op los in de high-society van Rome. Maar het leven is een truc en vooral niet oneindig. La Grande Bellezza van Paolo Sorrentino is een prachtig schouwspel, zoals visueel als qua inhoud. Het is geen film met aktie en niet te vergelijken met enig Hollywoodspektakel. De film is er echter niet minder om. Realiseer je wel dat dit niet een film is die iedereen zal aanspreken. Je moet hier van houden, maar binnen het genre is dit een meesterwerk. Dit is de eerste release van een recente film op het Homescreen-label en gelukkig is het qua beeld en geluid allemaal dik in orde. Dat geeft zeer goede hoop op de toekomst. Een paar extra’s maken dit een interessante uitgave.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Homescreen.

Lees meer

• Vorige: Topaz (Blu-ray)
• Volgende: Frozen (Blu-ray)