Amazing Spider-Man 2, the

Peter Parker (Andrew Garfield) is door zijn ouders in de steek gelaten, maar wordt liefdevol opgevoed door zijn oom en tante. Maar dan wordt zijn oom omgebracht en stort Peter's wereld in. Hij vindt een nieuw doel in het leven wanneer hij genetisch gemanipuleerd raakt door een spinnenbeet. Onder zijn alter ego ‘Spider-Man’ behoedt hij, als een ware vigilante strijder, zijn thuisstad New York voor de snode plannen van criminelen. Die bedreigingen zijn aan de orde van de dag. Neem bijvoorbeeld Max Dillon (Jamie Foxx), die na een bedrijfsongeluk terugkeert als Electro en energie kan manipuleren. Of Aleksei Sytsevich (Paul Giamatti) een meer rechttoe-rechtaan crimineel, maar daarom zeker niet minder gevaarlijk. En dan is er nog de grote corporatie Oscorp. Met diens CEO, leeftijdsgenoot Harry Osborn (Dane DeHaan), heeft Peter een nogal moeizame relatie. Gelukkig is daar nog Gwen Stacy (Emma Stone), de liefde van zijn leven. Maar ook hier zijn de problemen niet van de lucht. Hoe kan Peter de veiligheid van Gwen garanderen als hij vanuit zijn rol als misdaadbestrijder zoveel gevaarlijke vijanden maakt?

De tijd die tussen nieuwe verfilmingen van bestaand franchise-materiaal zit wordt korter en korter. De originele trilogie van Sam Raimi werd gemaakt in de periode van 2002 tot en met 2007. Slechts 5 jaar later was daar de reboot in de vorm van The Amazing Spider-Man (2012), die exact hetzelfde ontstaansverhaal nog eens dunnetjes overdeed. Met een nieuwe cast en crew voelde het eerste deel anders aan, maar toch ook heel bekend. Was dit nou wel nodig? Dat is de vraag die veel kijkers zichzelf gesteld zullen hebben. Het antwoord op die vraag is persoonlijk en laten we hier even in het midden. Waar het echt om gaat is of de nieuwe Spider-Man films een bepaald kwaliteitsniveau hebben weten te bereiken. Het antwoord daarop is een volmondig JA! De lijn vanuit het eerste deel wordt consistent doorgezet en liefhebbers van het eerste deel zullen dit vervolg dan ook ongetwijfeld kunnen waarderen. Er hoeft geen tijd meer te worden besteed aan het ontstaansverhaal, waardoor het ditmaal allemaal wat grootschaliger wordt. Marc Webb (The Amazing Spider-Man, (500) Days of Summer) staat wederom aan het roer. Hij heeft alles wat hij in huis heeft in deze film willen stoppen en kan daardoor maar moeilijk kiezen. De toonverschillen in de film zijn te groot geworden. Een kolderiek moment kan direct opgevolgd worden door een zwaar dramatisch bedoelde scène en deze overgangen verlopen niet altijd natuurlijk. Er zit veel humor en romantiek in de film – bij vlagen lijkt The Amazing Spider-Man 2 wel een onvervalste romantische komedie –, maar ook de actie is volop aanwezig. Nog los van eerdergenoemd nadelig neveneffect, leidt dit er ook toe dat de speelduur is opgerekt naar bijna tweeëneenhalf uur. Dat is simpelweg te lang. De opbouw heeft nog redelijk snelheid en ook de finale is spectaculair en bovendien verrassend, maar de film zakt in het midden enorm in. Dit is een gemiste kans, wat zou het toch fijn zijn als Webb de schaar wat beter had kunnen vinden toen hij in de montagekamer zat. Andrew Garfield is goed gecast en doet het wederom veel beter dan de verkeerd gecaste Tobey Maguire in de vorige reeks. Garfield krijgt bovendien prachtig tegenspel van de, altijd sterke, rijzende ster Emma Stone. De chemie tussen deze twee spat van het scherm en vormt het hart van de film. The Amazing Spider-Man 2 pakt flink uit met een groot aantal slechteriken. Electro is daarbij degene met de meeste aandacht in deze film en wordt goed vertolkt door Jamie Foxx. Webb kon echter de verleiding niet weerstaan om ook Aleksei Sytsevich ofwel ‘Rhino’ en Harry Osborn ofwel ‘The (Green) Goblin’ al een rol te geven en hun alter ego’s zelfs in vol ornaat te tonen. De focus op zoveel bad guys doet de film in kracht afnemen en het laat bovendien nog weinig tot de verbeelding over voor het derde deel. Ondanks een aantal gebreken is The Amazing Spider-Man 2 – net als het eerste deel twee jaar geleden – een prima blockbuster geworden die misschien inhoudelijk weinig toevoegt ten opzichte van de vorige trilogie, maar wel een betere kwaliteit heeft bereikt. Liefhebbers van onze rood-blauw geruite, lenige vriend kunnen de maanden alvast weer in hun agenda af gaan strepen, want het derde deel staat, wederom na een tussenpoos van twee jaar, gepland om in 2016 uit te komen.

Lees meer

• Vorige: Jasper & Julia en de Dappere Ridders (Blu-ray)
• Volgende: Patriot Games (Blu-ray)